Villa d'Arte 2

column door martine hafkamp
Linksonder
Martine Hafkamp
© Hermien Lam
Het achtste
wereldwonder
In dezelfde week waarin de AEX-index
na ruim twintig jaar afrekende met de
700-puntengrens, slechtte de breed
gespreide Amerikaanse S&P 500-index
een andere grens, namelijk die van de
4.000 punten. Zo werd een sterk eerste
kwartaal op de beurs in stijl afgesloten.
Beide indices bereikten nieuwe hoogste
punten ooit. Ruim twintig jaar geleden,
begin september 2000 om precies te zijn,
bereikten de indices deze stand al eerder.
Toen verkeerden beleggers in een staat
van euforie. Iedereen leek bang de boot te
missen. Wisten zij veel dat het meer dan
twintig jaar zou vergen om ooit weer op
hetzelfde niveau terug te keren?
De op handen zijnde “opening”
van de Amerikaanse economie, de
grootse steunpakketten van president
Joe Biden en de sterk aantrekkende
bedrijfsresultaten lijken
verdere koerswinsten wereldwijd te
ondersteunen. Een forse terugval
op de beurs lijkt nog niet aan de
orde. Maar hoeveel van al dit goede
nieuws is al in de koersen verwerkt?
En komen we zo langzamerhand
niet in een fase terecht waarin
goed economisch nieuws juist
slecht nieuws is voor de beurs? Het
ontzettend ruime monetaire beleid
van de centrale banken komt bij
een verder herstel namelijk steeds
meer onder druk te staan. Bij een
economisch herstel horen nu eenmaal
oplopende rentes. Tot hoever
gaan een stijgende rente en een
stijgende beurs samen?
Veel beleggers krijgen hoogtevrees
en vinden de waarderingen
zo hoog dat ze denken dat er
zeepbellen zullen ontstaan op de
financiële markten. Het kan ook
moeilijk ontkend worden dat aandelen
historisch gezien behoorlijk
aan de prijs zijn. Aan de andere
kant lijkt de toekomst van de economie
er florissant bij te staan en
dat is weer goed voor aandelen.
Het is dan ook niet vreemd dat er
opnieuw sprake is van enthousiasme
op de beurs. De enorme
koersstijging heeft veel nieuwe
beleggers naar de beurs gelokt.
30