Villa d'Arte 2

muziekrecensies door rené seghers
Marieke Koopman | Chapter One
Rita Reys is niet meer, maar daar is Marieke
Koopman. Haar ouders (o.a. de beroemde
dirigent Ton) zaten in de barok, maar zelf
verloor ze haar hart aan… swing-jazz uit de
jaren ‘30-‘40. Koopmans debuutalbum wordt
omschreven als een zoektocht naar stijl en
stem, maar daar is geen sprake van. Het is
vanaf de allereerste noot helder dat ze de
internationale competitie probleemloos aankan.
Norah Jones kan met pensioen. Minpunt
is een houterig achtergrondkoortje dat geen
kaas van swing heeft gegeten. Het experiment
om papa Ton klavecimbel te laten spelen in
Gerschwins Someone To Watch Over Me in
een poging barok en jazz samen te brengen is
fascinerend. Nooit gedacht dat zoiets kon.
Label: Challenge
Jennifer Nettles | Always Like New
Waar ladies-jazz al decennia wordt gedomineerd
door neuzelmeisjes, valt de release van
Marieke Koopmans swing-debuut samen met
een soortgelijk album van haar Amerikaanse
collega Jennifer Nettles. Ook een geweldige
zangeres in dit genre, met een band waar
meer geld in is gestoken dan in het Challengeproduct,
maar dat hoor je er niet aan af.
Beide albums klinken bijzonder strak, al neig
ik ernaar Koopmans album met ruimte voor
experiment en persoonlijkheid de voorkeur te
geven. Binnen het gelikte Amerikaanse idioom
is Nettles wel echt de top. Wie een flinke dosis
muzikaal Amerikaans glijmiddel verdraagt,
kan ook bij dit album niet lang stil blijven
zitten. Een dijk van een geluid.
Label: Concord Records
Midland | The Sonic Ranch
Voor wie Midland niet kent: dat is een Amerikaanse
Country & Western-band in een genre
dat onze eigen Danny Vera geschreven had
kunnen hebben. Er is hier geen plek om de ingenieuze,
grappige en genre-op-zijn-kop-zettende
teksten (‘she only drank champagne…’)
uit de doeken te doen. Sonic Ranch is vette
country, maar dan op een eigentijdse wijze. En
ja, dit is mainstream muziek, hetgeen precies
de reden is dat de echte countryliefhebber er
zijn neus voor ophaalt. Maar dat maakt het
juist bijzonder aantrekkelijk voor mensen die
echte country wat minder zien zitten. Fourteen
Gears, Cowgirl Blues (‘my home is
a saddle’) en This Town zijn ook gewoon
lekkere nummers.
Label: Big Machine
Spring Fever (various artists)
Bear Family heeft een muzikale lentereis
samengesteld uit vier decennia lentehits 1936-
1963. Van The Andrews Sisters (I’ll Be With You
In Apple Blossom Time) tot rock van Ike Turner
(The Rooster) en Link Wray (met de paashit
Run Chicken Run). Er is soft-rock van Bobby
Rydell (April Showers) en Doo Wop van bands
als The Velvets (Spring Fever). Heel toepasselijk
eindigt het met Les Baxters End Of Spring.
Al met al een nostalgische tijdreis naar lentes
van ooit en nooit. Van liefdes die kwamen en
gingen en die nu niet meer bestaan. Bears’
rijk gedocumenteerde boekwerk met foto’s
van hoesjes en artiesten maakt het collectors’
item af.
Label: Bear Family
194
Proust, Le concert rétrouvé
Muziek speelt een grote rol in Marcel Prousts
beroemde roman À la recherche du temps
perdu, hetgeen al diverse albums inspireerde.
Minder bekend is het concert dat Proust op 1
juli 1907 voor zijn vrienden organiseerde in de
Ritz. Hij combineerde daar werk van bevriende
componisten als Hahn en Fauré met
legendes als Couperin, Chopin, Schumann en
Wagner. Théotime Langlois de Swarte (op de
beroemde ‘Davidoff’ Stradivarius) en Tanguy
de Williencourt (op een schitterende Érard
piano) reconstrueerden dat concert op deze
CD. Als het destijds zo klonk, moeten Prousts
gasten diep geraakt de zaal hebben verlaten.
De broeierige sfeer van de Belle Époque wordt
hier op onnavolgbare wijze gereconstrueerd.
Label: Stradivari
Olivia Rodrigo | Sour
Soms trekt een CD-hoesje onwillekeurig je aandacht
en wordt een aanleiding om het plaatje
aan de balie van de platenzaak te beluisteren:
hoe zou dat klinken? De aantrekkingskracht
die het Sour-hoesje op mij uitoefende werd
vergroot door aansprekende titels als Brutal,
Traitor, Drivers License, 1 Step Forward, 3
Steps Back en Dejà vu. Het bleek een voltreffer.
Rodrigo is een singer-songwriter met lef en een
warm, zoetig geluid dat je bij zulke confronterende
titels niet verwacht. Het klinkt weliswaar
zoals al die andere duizend albums die dit
genre jaarlijks voortbrengt, maar teksten en
voordracht zijn aanstekelijk. Soms grappig,
soms ook tot nadenken stemmend. Een fantastisch
debuut.
Label: Geffen