Hardewiker, april 2021
Het verenigingsblad der N.S.G. is er weer! Geniet van deze late paas editie
Het verenigingsblad der N.S.G. is er weer! Geniet van deze late paas editie
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
VOORWOORD
Waarde leden,
Het was de bedoeling om de wederopstanding van de
Hardewiker samen te doen vallen met de viering van de Ware
Opstanding. Helaas, studenten en dode lijnen is nog altijd
geen goed huwelijk. Maar goed, wat is een paar dagen in
vergelijking met een paar maanden wachten op de almanak?
Wat is een paar dagen op een lidmaatschap van zes jaar?
Dus zonder schaamte, maar vol trots presenteren wij u de
Hardewiker. Van heerlijke oppervlakkigheid tot grenzeloze
verdieping. Van sjaars tot alumni. Van bier tot bijbel.
Puzzels die uw in slaap gesuste hersenpannetjes wakker
maken en memes om ze vervolgens weer te laten ontspannen.
Het is allemaal te vinden in deze prachtig vormgegeven
editie van de Hardewiker. Met dank aan alle leden (en
Tiemen natuurlijk) die bijgedragen hebben aan de inhoud.
Maar vooral ook veel dank aan Joëlle Grit en Amé van de
Geer, zonder wiens inzet en enthousiasme dit niet mogelijk
was geweest. Dan rest mij nog enkel te zeggen: Veel
leesplezier en leve de Koning!
Renze van Weringh, voorzitter Redaccie
Prikbord
Heer is waarlijk opgestaan
De
is het met?
Hoe
Studentenrecepten
rivier van Eon
De
bij de sjaars
Kijkje
dag leven op...
En
van de maand
Kerk
puzzelen
Lekker
van het Proca
Brief
met burgers
Borrelen
Memes
INHOUD
4
6
9
12
14
16
18
20
22
24
26
30
Prik
Lieve Marijtie,
zou jou het allerliefst weer
Ik
omarmen;
je met mijn lichaam verwarmen.
zou er heel veel voor geven,
Ik
je in mijn armen was gebleven.
als
- je secret LUX’er -
Wordt je ook zo gek van
corona? Zie je daarom je
dispuutgenoten ook zoveel?
Wij zitten al op 2
dispuutrelaties dus help ons
van de ondergang, doneer
aan giro 555 en adopteer een
single. Groet, dispuut
Lodewijck
bord
Kan iemand Goof even
weghalen?
gezocht: verenigingsgevoel
laatst gezien: 13 maart 2020
Verloren liefde
Zij heeft lang blond haar, lichte ogen,
+/- 1,70-175M, lid van het leukste dispuut
houdt van bier en lawa's
De Heer is waarlijk
opgestaan
Tiemen Verbree
Paulus is van mening dat het geloof nutteloos
is als de doden niet worden opgewekt. Hij
doet er zelfs een schepje bovenop: hij geeft
aan dat we de beklagenswaardigste mensen
zijn die bestaan als we voor dit leven op Jezus
hopen. Lees 1 Korinthe 15 er maar op na.
Hij doet vervolgens nog zo’n bijzondere
uitspraak:
‘Wanneer de doden toch niet worden
opgewekt, kunnen we maar beter zeggen:
'Laten we eten en drinken, want morgen
sterven we.’
Ik vind dat Paulus nogal wat zegt. Is het leven
niet meer dan een wachten op het
hiernamaals? Kunnen we in de Bijbel niet
ontdekken dat het “mijn ticket naar de
hemel” geloof, op zijn zachtst gezegd, maar
een beperkt evangelie is? Verdient het leven
dat wij hier op aarde leven niet een klein
beetje meer respect dan eten en drinken? Ook
al duurt het maar tot de dood ons pakt? Welke
plek heeft het geluk dat ik ervaar? En de
relaties die ik opbouw? Het bouwen van
karakter? Als ik leer om lief te hebben is dat
dan niet iets goeds in zichzelf? Of op zijn
minst iets goeds voor de persoon die liefde
ontvangt?
Ik geloof werkelijk dat deze dingen de moeite
waard zijn. Ook het eten en het drinken waar
Paulus op wijst. Maar als het ophoudt bij de
dood is het een individuele zaak om uit te
zoeken wat jij de moeite waard vindt. Als dat
betekent dat jij je wilt inzetten voor gelijkheid
en minder bedeelden, moet jij dat lekker
doen. Ik vind het echter tijdverspilling en mij
maakt het ongelukkig, en daarom doe ik dat
niet! Mag ik? Sterker nog - Wat let mij om
mijzelf vol te gooien met middelen die ik wil?
En dat het mij kapot maakt – moet ik zelf
weten, toch? Of om mijn seksuele wensen te
bevredigen, ook al heb ik daar soms anderen
voor nodig? En wat maakt het uit dat ik
mijzelf verrijk en mijn carrière belangrijker
vindt dan wat anderen daarvan vinden. Als jij
mijn elleboog in je gezicht krijgt, jammer dan.
Ik knijp de tube van geluk en genot leeg tot er
niets meer uit te persen is, wat dat voor mij
ook maar betekent. In het ergste geval
betekent het de dood – voor mij of voor een
ander. Maar laten we daar niet te moeilijk
over doen – einde verhaal, boek uit, prima
toch?
Maar dat verhaal wringt. Het klopt niet. Het
leven is heilig en de dood moet bestreden
worden. Een diepe instinctieve reactie van
mensen is om te willen (over)leven. De
universele rechten van de mens baseren zich
op het recht op leven.
Een geboorte wordt gevierd. We strijden tegen
ziekte. Moord wordt afgekeurd. De bron van de
eeuwige jeugd is een heilige graal die
tegenwoordig via techniek wordt nagejaagd.
En zelfs al weten we dat ons eigen leven eindig
is, dan moet op zijn minst de mensheid
voortleven. De volgende generatie heeft dat
recht.
Er wordt wel eens gezegd dat de dood bij het
leven hoort. Ik vind dat lastig om te zeggen.
Ten eerste sluit het ene het andere uit. Ten
tweede is het leven altijd eerst. Als er nooit
leven was geweest, was er ook geen dood. Als
er geen dood was, zou er echter wel leven
kunnen zijn. Sterker nog – het eerste leven
bestond al voordat er ooit dood was geweest.
En daar zit volgens mij een belangrijk punt. Zou
dat de reden kunnen zijn dat de dood zo
tegennatuurlijk voelt?
Laten we kijken naar het begin van onze
geschiedenis als mens. De Bijbel leert ons
daarover verschillende dingen. God die leeft –
geeft leven. En meteen lezen we in Genesis 2
hoe God Adam waarschuwt:
Hij hield hem het volgende voor: ‘Van alle
bomen in de tuin mag je eten,
maar niet van de boom van de kennis van
goed en kwaad; wanneer je daarvan eet, zul
je onherroepelijk sterven.’
Ik heb me wel eens afgevraagd of Adam kon
begrijpen wat dit inhield. Laten we het er maar
op houden dat God wist wat het inhield en dat
hij ons ervoor wou behoeden. Maar waarom
wou God ons behoeden voor de dood? Kunnen
we daaruit niet concluderen dat het nooit de
bedoeling is geweest dat leven ophoudt te
bestaan?
Ik vind dat wel passen bij het feit dat God het
leven in de eerste plaats gegeven heeft. Zou het
niet een wrang geschenk geweest zijn van God
om ons eerst het prachtige leven te geven, om
het vervolgens weer af te pakken? En wat zou
de zin van deze gift zijn in de eerste plaats?
Maar de mens laat zich verleiden om te breken
met God. De waarschuwing van God wordt
weggezet door het verlangen om zelf te
bepalen wat goed en slecht is. Om
onafhankelijk te zijn. Om zelf god te willen zijn.
Dit is de grote zonde en deze zonde heeft
allerlei negatieve uitwerkingen. Maar het loopt
allemaal uit op de dood. Dat blijkt het centrale
gevolg van de breuk met God, waarvoor hij ons
ook al waarschuwde. Of de dood nu komt
doordat we elkaar naar het leven staan; de
dood komt doordat we door natuurrampen
worden overdonderd; of we onszelf het leven
ontnemen of omdat God niet langer de
levenskracht geeft, de dood is het eindpunt
geworden. Het ultieme wapen van de vijand.
Het wapen met de angel van pijn en verlies
maar ook het middel waardoor velen zeggen:
“wring het meeste uit dit leven op de manier
die jou goeddunkt, want wie weet ben je
morgen dood en dan is het verhaal uit.” Als de
dood het eindpunt is, dan redt de beste
geestelijke goeroe of profeet je niet van je lot.
Boeddha, de Farao, Mohammed, of Jezus, ze
worden allemaal tot mensen die je ook niet
konden helpen. Het leven is er nog wel maar
langzaam dooft de vlam...
En dat maakt Pasen zo bijzonder. De mens
Jezus is met kerst geboren. Het leven vindt zijn
oorsprong. Lange tijd lijkt het net als ieder
ander leven. Opmerkelijk zijn de
gebeurtenissen rondom de geboorte, dat wel,
maar gewoon een baby.
En gewoon een verjaardag, en nog één. Na
dertig jaar wordt Hij echter in beeld getrokken.
Want er is iets bijzonders aan Hem. Iets maakt
Hem anders dan al de anderen.
Waarom is het de moeite waard om zo te
concentreren op Jezus? Wat was er nou zo
anders aan Hem? Waarom is zijn boodschap en
leven nu zoveel meer waard dan dat van
Boeddha, Mohammed, Gandhi of koning
David?
In Johannes 5 horen we het Hem zeggen:
‘Waarachtig, ik verzeker u: de Zoon kan niets
uit zichzelf doen, hij kan alleen doen wat hij
de Vader ziet doen; en wat de Vader doet,
dat doet de Zoon op dezelfde manier. Ik kan
niets doen uit mijzelf: ik oordeel naar wat ik
hoor, en mijn oordeel is rechtvaardig omdat
ik mij niet richt op wat ik zelf wil, maar op de
wil van hem die mij gezonden heeft.'
En op goede vrijdag zien we de volle impact
van dit gebed (Mattheüs 26):
40Hij liep terug naar de leerlingen en zag dat
ze lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus:
‘Konden jullie niet eens één uur met mij
waken?
42Voor de tweede maal liep hij van hen weg
en bad: ‘Vader, als het niet mogelijk is dat
deze beker aan mij voorbijgaat zonder dat ik
eruit drink, laat het dan gebeuren zoals u het
wilt.’
Jezus doet niet wat Adam en Eva wel deden.
Jezus wil niet zelf beslissen. Jezus wil niet
onafhankelijk zijn. In zijn hele leven doet Jezus
de wil van de Vader. Hij volgt Zijn advies, Hij
doet wat de Vader doet.
Hij vertrouwt voor de volle honderd procent. En
daarom lezen we dat Petrus in Handelingen 2
het volgende zegt:
24God heeft hem echter tot leven gewekt en
de last van de dood van hem afgenomen,
want de dood kon zijn macht over hem niet
behouden.
Het leven leeft door. En het ultieme bewijs
daarvan is dat God het heeft toegelaten dat de
dood het mocht proberen. Maar de dood kreeg
nergens grip op Jezus. Zoals de dood geen grip
heeft op God zelf. Er was geen haakje of
ruwigheid nee geen enkele zonde te vinden in
Jezus waaraan de dood Hem kon vasthouden.
Op de tijd door God bepaald – want Jezus doet
de wil van de Vader - legde Jezus de dood af en
stond op. Alsof de dood een kleed was dat hem
niet paste.
En het blijft niet alleen beperkt tot Jezus. In
Johannes 10 zegt Hij zelf:
7Mijn schapen luisteren naar mijn stem, ik ken
ze en zij volgen mij. 28Ik geef ze eeuwig leven:
ze zullen nooit verloren gaan en niemand zal ze
uit mijn hand roven.
Dit is waarom Paulus in 1 Korintiërs 15 ook kan
zeggen:
Dood waar is uw angel?
De dood zal nooit natuurlijk voelen. Het is een
scherpe herinnering aan de gebrokenheid van
deze wereld. Het brengt pijn en verdriet. Maar
eenieder die luistert naar Zijn stem, en Hem
volgt weet – de echte angel is eruit.
Na Zijn opstanding zeggen de discipelen het
tegen elkaar: Hij is waarlijk opgestaan!
Het is een groet geworden die vele christenen al
eeuwen gebruiken tijdens het paasfeest. Een
groet van hoop – een groet van leven. Ik hoop
dat jij het ook van harte zult zeggen, dit
paasfeest en elke dag van je leven:
De Heer is opgestaan – de Heer is waarlijk
opgestaan.
DE RIVIER VAN EON
R A T I O & G E L O O F
"HEEFT EON ONS
Door Timon Beeftink
DE RIVIER VAN EON
DAN VOLLEDIG
IN ZIJN
MACHT?"
Herken je het? Het gevoel dat je leven soms één grote
waas is? Je vult je dagen, maar vindt geen moment om
stil te staan. Het is alsof je in de rivier van de tijd bent
geworpen, zonder ergens houvast te vinden. De grond
onder je voeten is verdwenen, de takken aan de oever
zijn buiten je bereik. Reddeloos drijf je met de tijd mee.
Het water stroomt nu eens langzaam, dan weer sneller,
maar komt nooit tot stilstand — πάντα ῥεῖ. Niets roept
haar een halt toe. Van de hoogste bergen stort zij zich
klaterend naar beneden, in de diepste dalen meandert
zij doelloos in de rondte. Haar met onze blik vangen
kunnen we niet; haar met onze handen vastgrijpen
evenmin. Heeft Eon ons dan volledig in zijn macht?
Soms wel. Soms denk ik dat we zo bevangen zijn door de
tijd, dat we niet meer aan het ontijdige toekomen. Wie
durft nog voorbij de horizon van de rivier te kijken? Wie
houdt zijn blik nog gericht op de sterren, in plaats van
op het water? Wie wil er nog plaats maken voor
eeuwigheid? Wanneer we alles in de tijd plaatsen, wordt
alles relativistisch. Het is soms goed om uit de rivier te
stappen, het dolen van de tijd te ontvluchten. Maar hoe
doen we dat?
"Wie durft nog voorbij de
horizon van de rivier te
kijken?"
Mijn antwoord: het geschreven Woord. Het is niet voor
niets dat Job uitschreeuwt: “O, mochten mijn woorden
worden opgeschreven, vastgelegd in een inscriptie, met
een ijzeren stift gegrift, met lood gevuld, voor altijd in
de rotsen uitgehouwen!“ (Job 10:23-24) Job heeft het
door: hoewel zijn leven ooit voorbij zal zijn, zullen zijn
geschreven woorden alle jaren overleven. Het Woord en
haar Wijsheid zijn namelijk de enige duurzame
levensbronnen: “Wat ik je geef is kostbaarder dan het
zuiverste goud, ik bied iets dat meer is dan het fijnste
zilver.” (Spreuken 8:19)
Het is met dit doel dat wij, de
‘Ratio & Geloof’-commissie, dit
jaar een boekenclub in het leven
hebben geroepen. We hebben het
idee dat we het aandachtig lezen
verleerd hebben, dat we niet meer
de tijd nemen om uit de rivier te
stappen, dat we ons niet meer
laten louteren door het
geschreven woord. De boekenclub
is een moment van stilstaan, van
bezinning, van het in aanraking
komen met eeuwenoude
denkbeelden en leefwerelden —
van Augustinus tot Nietzsche, van
Dante tot Kierkegaard. Het is op
deze manier dat wij ons los willen
maken van Eons ketenen, zodat
zijn schaduwen plaats maken voor
het licht van de Eeuwige Wijsheid
— want alleen daar is berusting.
Om met Augustinus te spreken:
“Onrustig blijft ons hart, totdat
het rust vindt in U.”
Eliza
Ik ben Eliza, eerstejaars bij dispuut Cupido. Op het moment studeer ik
Hee!
maar ik heb besloten volgend jaar Verpleegkunde te gaan
Rechtsgeleerdheid,
Afgelopen jaar was het jaar van corona. Voor mij was dit echter ook het
studeren.
waarin ik besloot te gaan studeren in Groningen en lid te worden bij de mooiste
jaar
N.S.G.
vereen’;
die ik had van het student zijn, zoals terrasjes pakken en hele lange avondjes op
Verwachtingen
soc konden dit jaar helaas nog niet worden waargemaakt. Ondanks corona ben ik wel
de
bij een dispuut waar ik me heel erg ben gaan thuisvoelen. Mensen waarvan ik
terechtgekomen
zomer nog geen eens wist dat zij bestonden, zijn heel belangrijke personen voor mij
afgelopen
Mooie kringavonden, goede gesprekken over het geloof, eetgroepjes, een ommetje
geworden.
of gewoon een heerlijk avondje borrelen.
lopen,
is het ook allemaal wel gek. De echte trots voor de soc, het samenzijn met het hele dispuut
Toch
alle verhalen van afgelopen jaren die dit jaar niet herleefd kunnen worden, mis ik bij mezelf
en
een beetje, ook aangezien ik maximaal vijf keer op de sociëteit ben geweest.
nog
tegenover kan ik wel stellen dat ik sneller hecht ben geworden met
Daar
en ik soms mijn burgerlijk ritme ook waardeer. Toch hoop ik dat het volgend
mensen
allemaal weer een stapje verder kan en mag. Dat je bijvoorbeeld een appje stuurt in de
jaar
waarop zes mensen reageren en dat je dan gewoon met z’n zevenen gaat eten.
groep,
je het weet is het dan half drie ‘s nachts en probeer je, enigszins slingerend, naar huis
Voor
Een kijkje bij de
sjaars
Sjaars zijn valt niet mee, en al helemaal niet als je lid bent
worden in het coronatijdperk. Als ouderejaars heb je ook niet
echt een idee van het gespuis dat lid is geworden, op je
eigen dispuut na natuurlijk. Lees snel verder om erachter te
komen hoe een paar sjaars het getroffen hebben dit jaar!
toe te fietsen.
denk dat ik voor iedereen spreek wanneer ik zeg dat het jaar 2020
Ik
niet het beste jaar was. Het idee om als kersverse sjaars mijzelf te
waarschijnlijk
als de ultieme student liep niet zoals verwacht. Het integreren in de
definiëren
bleek, ondanks de geweldige organisatie van de Introcommissie, toch
Vereniging
lastiger nu het allemaal net even anders was. Maar na de dagelijkse terrasjes
wat
de koele nazomeravonden en de bier-en-bijbel praatjes over wat elk dispuut
op
konden we onze voorkeur voor disputen aangeven. Toen volgde de
voorstelde,
afwachting op het telefoontje, waaruit bleek dat het de nummer één
spannende
geworden: PhalanX. Tijdens de agoge die volgde hebben we als de sjaars
was
PhalanX elkaar goed leren kennen. Dit heeft de basis gevormd voor de rest
van
het jaar en is uitgegroeid tot een hechte vriendschap. Bovendien ging na een
van
aantal koffietjes in een week de aansluiting met de ouderejaars ook
record
Met het adagium (spreuk) “aanwezigheid is prioriteit” begonnen we dit
gesmeerd.
enthousiast. Als sjaars werden we warm ontvangen en we hebben
collegejaar
alles echt een top periode gehad. De dispuutsavonden, het
ondanks
de nachtelijke vergaderingen, het na-borrelen maar ook de
thuisblijfweekend,
kringen met diepgang en ga zo maar door. De motivatie was gigantisch en
goede
maakte ons als dispuut flexibel en flexibiliteit is voor deze periode een
dat
naam is Luanna, sjaars van d’Artagnan en samen lid geworden met Job, Anne,
Mijn
Agnes en Irene: een lichting van zes! Wij zijn lid geworden tijdens de
Mirte,
natuurlijk, maar ondanks dat voldoet d’Artagnan zeker aan mijn
coronatijd
Mijn verwachtingen van d’Artagnan waren, naast altijd 100% gaan,
verwachtingen.
100% voor het geloof gaan. En dat is zeker wat d’Artagnan waarmaakt want
ook
staat altijd open voor een goede discussie tijdens kring. Wat ik ook zo fijn
iedereen
aan d’Artagnan is dat iedereen er dinsdag en donderdag bij wil zijn. Ondanks
vind
maatregelen gaan we in groepjes nog verder en wisselen we wat door,
de
je lekker veel variatie hebt en alsnog iedereen van het dispuut ziet. Zo
waardoor
je iedereen een beetje kennen en maken we er alsnog een mooie tijd van!
leer
is het leuk dat je nooit weet hoe laat je thuis komt, voor je het weet ben
Daarnaast
namelijk tot 4:30 pizza aan het eten op de gang, verstoppertje (je moet wat als
je
niet gewoon naar de Poelestraat kan gaan), beerpong of bierbasketbal aan het
je
Ook hebben we de nodige sleepovers weer gehad met cocktailkannen en
spelen.
luchtbedden. Ik kan niet wachten op de zomervakantie, wanneer we eindelijk
lekke
het hele dispuut (!!) naar echt een top loca in Italië kunnen gaan, en verder
met
Matthias
krachtige remedie.
Luanna
alle feestjes en borrels op de soc mee kunnen pakken!
waar begin je. Enorme eer dat we hierin mogen staan natuurlijk. Dank
Goed,
Ik denk dat veel mensen ons tegenwoordig niet eens meer
RedacCie.
Vroeger kwamen jullie nog wel langs natuurlijk. Kringen, voorzitten
kennen.
een kutwoord trouwens) bij feestjes, chillen, mannenavondje, in ieder
(blijft
sinds el don coroon over de Visserstraat is gegaan is het niet meer als
Maar
Nu kregen we de vraag om u – plebs – een dag mee te nemen in wat
vanouds.
dan nu zoal uitspoken. Met alle liefde natuurlijk. Dus hierbij het woord aan
wij
feutjes:
de
wonderbaarlijke dag was
De
De mooiste dag van ons
aangebroken.
een dag waar we alleen nog maar
leven,
hadden mogen dromen. Wij, Onno
van
Youk, gevraagd om op het huis der
en
te komen wonen. Ondanks dat
huizen
al enkele keren het voorrecht
wij
om met de gasten van HDK te
kregen
leek het een onrealistisch
chillen,
Onwetend vertrokken wij
streven.
richting de Visserstraat voor
alsnog
avond chillen. Wat volgde was een
een
echte gebeurtenissen verdienen
De
discretie. Iets met gordels en
enige
u kent het wel. Nu denken wij
moeders,
dat u dat ook wel eens wil
vast
Hopen op een avond die in
meemaken.
stoutste dromen niet eens gelijk
uw
aan deze. U hoopt het ooit nog
staat
te beleven van dichtbij. Wij hopen
eens
van een eerste bak
Genietend
en voor sommigen van
koffie
een eerste peuk
ons
we de avond nog
bespraken
Wij als feuten waren nog
eens.
even hyped als de
steeds
daarvoor en keken onze
avond
uit. Nog even de ravage
ogen
de avond opruimen, zoals
van
dat doen. Na zo’n
feuten
avond wil je eigenlijk
geweldige
meer weg. Gelukkig
nooit
wij het voorrecht
hebben
om hier nog meer tijd
gekregen
HDK
Door Onno Hutten en Youk Bos
geval niet afwassen, etc.
legendarische avond.
te spenderen.
echter van niet.
Het contact met de voorgangers is echt heel leuk! Je merkt dat ze
Rixt:
zo enthousiast zijn over studenten en dat ze echt graag willen
allemaal
omdat ze zelf ook echt het belang inzien van het initiatief,
meewerken
voor na een lidmaatschap. Voor zowel een Q&A als een
zeker
na de dienst waren alle voorgangers waar
verbroederingsmoment
mee is geweest direct te porren en hoewel ze soms wat moeilijk
contact
bereiken zijn, denken ze graag mee om er wat leuks van te maken elke
te
Daar liggen voor komende jaren ook echt nog wel veel
maand.
denk ik, zeker als er weer meer kan en zo’n
mogelijkheden
of – koffiemoment weer een optie is!
verbroederingslunch
Vanuit de leden die aanwezig waren kregen we die eerste twee
Rixt:
echt hele enthousiaste reacties, dat was heel nice! Nu het
maanden
maar online is, is het iets lastiger te peilen omdat je niet weet
alleen
leden meekijken, maar we horen af en toe echt nog wel van
welke
waarin de dienst van de kerk van de maand veel wordt
disputen
dus dat is ook zeker super lijkt mij!
bekeken,
Hoe is het contact met de voorgangers?
Heb je positieve reacties gehad van de leden?
LEKKER
PUZZELEN
Maart Gekte
avondklok
evergiven functie
elders meghan
markle omtzigt
suezkanaal
testfestival
vaccins
verkiezingen
vulkaan
15 maart 2021
Waarde leden,
Zoals dhr. Scholten ooit al zei: wat een tijd om te leven. Wij bij het procantoriaat hopen
dat u allen gezond en wel thuis blijft en zoals ons aller Mark heeft voorgeschreven met
max. 1 gast uw verenigingsleven toch een beetje door laat bloeien. Ook wij zijn druk bezig
met de voorbereidingen voor het komende KMT, met wervingsrondes die op
wonderbaarlijke wijze nog steeds korter zijn dan de zoektocht naar de quaestor van
volgend jaar.
Wij, the proca boys, krijgen de laatste maanden veel comments, snaps en DMs binnen
met verschillende vragen. Het volk wil graag weten of wij ook privé optredens doen,
waarom wij op het laatste moment toch hebben afgezegd voor het testfestival in
Biddinghuizen, wat onze TikTok is enz. enz.. Vijf jaar geleden hadden wij niks gedaan
met die onbegrijpelijke, futuristische high-tech wereld. Maar zie: tijden veranderen en
het proca moet mee. Na de nodige lawa’s onder het genot van een latte agitato en dat
soort troep, hebben wij een nieuwe, frisse koers vastgesteld!
Want, als wij de publieke opinie en Sylvana Simons moeten geloven, is onze tijd geweest.
Wij, de trotse Nederlanders die ook gewoon maar aan de uni studeren, zijn niet meer. De
linkse yuppenlobby heeft ook ons bereikt. Ook wij hebben overmatige compensatie
moeten inleveren, ten goede van een eerlijkere verdeling. Gelukkig zijn ook wij de
beroerdste niet, en hebben wij zonder druk van het bestuur (te druk) een nieuwe gang
van zaken ingesteld, die per 1 september a.s. in zal gaan. Dit stuk betekent een omslag in
ons model, wat alle stakeholders zal beïnvloeden:
“Het procantoriaat wil een universitaire instantie zijn waar iedereen zich gerespecteerd
en thuis voelt. Diversiteit en inclusie zijn voor ons belangrijke kernwaarden. We
erkennen dat vooroordelen, discriminatie en racisme ook aan de UvA voorkomen en
voeren een actief diversiteitsbeleid om bij te dragen aan mínder ongelijkheid, aan het
wegnemen van drempels en aan gelijke kansen voor iedereen.
Vanaf september 2021 heeft het procantoriaat een Chief Diversity Officer (CDO): Adriaan
Poot. De rol van de Chief Diversity Officer is:
Het aanjagen van het proces van ‘veranderende cultuur‘;
Het identificeren, stimuleren en realiseren van initiatieven en het ‘hoeden’ ervan;
Het scherp houden van de instelling en het bestuur op gelijkwaardigheid, inclusie en
diversiteit.
De Chief Diversity Officer is naast aanjager ook verbinder, contactpersoon in
(inter)nationale netwerken en deskundige. De Chief Diversity Officer heeft ter
ondersteuning een team gevormd om de diversiteitsdoelstellingen van de UvA handen en
voeten te geven. Daarnaast zal in september een cursus Engels starten o.l.v. Rudie
Stuursma om het proces van verengelsing binnen de vereniging te versnellen.”
18 maart 2021
De kaarten zijn geschud, de kiezer heeft gesproken en het procantoriaat is weer tot
zichzelf gekomen. Het postmodern academische linkse gedachtegoed heeft een
ongekende afstraffing gekregen. Hoewel dhr. Dassen en mej. Simons als herauten van
respectievelijk de Europese Heilstaat en de doorgeslagen identiteitspolitiek samen een
handvol zetels hebben weten te bemachtigen, zijn de grootste winsten wederom ter
rechterzijde van het politieke spectrum behaald. Deze splitsing is zelfs tot diep in de
gelederen van het aloude, traditioneel wijze procantoriaat doorgedrongen. Emiritus
procantoren die Volt hebben gestemd en een enkele pedel heeft zelfs geflirt met het
gedachtegoed van dhr. Baudet,
Wat heeft ervoor gezorgd dat zelfs de meest gerespecteerde mannen hun wijsheid voor
waanzin hebben verpand? Ach, waren wij maar meer geweest als Zwitserland, als
bestuur Concorditer. Maar neen, ook het witte laken van de neutraliteit past ons niet. Wij
gaan gekleed in de kilt der wijsheid en dragen de das van traditie. Wij gedenken de
lijfspreuk van ons’ Vader des vaderlands Willem van Oranje: ‘Saevis tranquillus in undis’.
Rustig te midden der woeste baren. Laat mej. Simons maar schreeuwen, dhr. Wilders het
volk bespelen, dhr. Baudet de ontevredenheid voeden en dhr. Dassen zijn toren van
Babel bouwen. Wij zijn als de ijsvogel van Neerlands koningshuis: Rustig te midden van
de woelige baren.
Een diversiteitsbeleid uitvoeren? Niks voor ons. Wij zullen ons, wanneer we het juk van
Corona afwerpen en de Domus Veritas II haar deuren weer opent, richten op onze
belangrijke taak. Onze koers is wederom gewijzigd, met nu als missie precies hetzelfde te
blijven zoals we altijd geweest zijn. Ook dat is traditie, mores en sociëteit. Ook dat is
straks, als het weer kan, ouwehoeren tot het ochtendgloren met iedereen die maar wil.
Wij hopen voor deze missie ook uw steun te ontvangen, wanneer u straks aangesproken
wordt door een der wijze leden. Ken op dat moment uw plek, sjaars. U heeft
waarschijnlijk nog veel te leren, hopelijk zijn er nog genoeg mann-- leden die u wat
kunnen bijbrengen na uw armzalige ‘KMD’.
Dan, en enkel dan, zullen wij u vol vreugde begroeten als volwaardig lid ende student.
Dan zult u de eerste procantor als princeps inter pares de kruk zien bestijgen. Uw paters
en maters zullen volschieten van trots. U zult uw hand op uw hart leggen. Het geluid van
een vallende speld zal echoën door de Trotmanzaal. De eerste procantor heft aan en uit
volle borst, als één man weerklinken de magische woorden: Statig Fier, de borst vooruit!
Afsluitend, zoals het een ware procantor betaamt, met de woorden:
Leve de Koning!
Hoogachtend,
Gjalt Folkertsma
Eerste Procantor der Navigators Studentenvereniging Groningen.
Renze van Weringh,
Pedel der Navigators Studentenvereniging Groningen.
heb je overgehouden aan je
Wat
lidmaatschap?
vrienden. En ik ben
Allereerst
open in het geloof
meer
Je leert er op N.S.G. en
geworden.
je dispuut serieus over te
binnen
je hoort verschillende
praten,
en wordt daardoor
meningen
Verder doe je
ruimdenkender.
op en maak je dingen
ervaringen
die je buiten zo’n vereniging
mee
mee zal maken: met twintig
nooit
je tips voor leden die
Heb
jaar lid-af worden om
volgend
burgerleven dragelijk te
het
maken?
man op vakantie, Sine Regno, etc.
Blijf goed je contacten
onderhouden en blijf betrokken!
Dan is het niet zo moeilijk
invulling aan je avonden te
geven. Oh ja, zoek een hobby.
Koop een wielrenfiets.
je als ‘bijna burger’ veel last van de
Heb
coronamaatregelen?
filosoof zei dat ook alweer?
Welke
ongehoorzaamheid is
“Burgerlijke
in een democratie.” (John
gewenst
ken je klassiekers – red.) Maar
Rawls,
het algemeen hou ik me redelijk aan
over
maatregelen. Ik had vooral graag af
de
toe mijn zwarte jasje aangetrokken
en
het oudste te versterken op de soc.
om
vet interessante vragen trouwens!
Echt
bedacht? (bedankt, ja – red.) Okee,
Zelf
ouwehoeren op de soc, vooral de
Mooi
Lekker kringen en dan
dinsdagavondjes.
de borrel toe en tot in de late
naar
floreren met je kameraden alsof
uurtjes
heb je overgehouden aan je
Wat
lidmaatschap?
best veel. Leren debatteren,
Oh
oreren, een mening
redeneren,
Daar lag binnen I.V.L.I.V.S.
vormen.
veel nadruk op.
ook
verantwoordelijkheid
Daarnaast
in de rol van DV en lid van
nemen,
commissies. En
bepaalde
een buis trekken
fatsoenlijk
Onbewust leer je meer
natuurlijk.
je denkt, juist in het
dan
Bij een
studentikoze.
leer je deze dingen
studievereniging
minder. En ik heb veel vrienden
veel
contacten overgehouden
en
je tips voor leden die volgend jaar
Heb
worden om het burgerleven
lid-af
van de vrijheid van het lid-af
Geniet
De verplichtingen zijn weg.
zijn.
kun je ook weer meer
Hierdoor
in vrienden van thuisthuis
investeren
Maar je merkt wel dat het
etc.
met veel mensen waar je
contact
erg goed mee kon snel kan
altijd
De coronamaatregelen
verwateren.
dit principe behoorlijk. Dus
versterken
hoop dat de maatschappij zo snel
ik
opengaat en ik weer
mogelijk
kan geven aan de woorden:
betekenis
natuurlijk.
zijn we bijna klaar? (ja – red.)
dragelijk te maken?
Wat mis je het meest aan lid zijn?
er geen morgen komt.
Wat mis je het minst aan lid zijn?
Sjaars.
"actieve alumnus".
MEMES
MEMES