Syndicate of Belgian painters
Onder de noemer Syndicate of Belgian painters brengt Peter Weidenbaum een aantal kunstenaars samen die een carrière in de kunst uitbouwen met een focus op de schilderkunst. Elk met hun eigen schriftuur, voelt men in hun werk een doorgedreven zoektocht, naar wat voor hen relevant is in de schilderkunst. Geen mode of namedropping maar een groep van schilders die zoals de filosoof Immanuel Kant het stelt bezig zijn met ‘het ding zoals het op zichzelf bestaat’. Elk bewandelen zij een parcours dat oplossingen vindt in de eigenheid van het werk en geen rekening houdt met tendensen. Het canvas staat centraal in hun oeuvre.
Onder de noemer Syndicate of Belgian painters brengt Peter Weidenbaum een aantal kunstenaars samen die een carrière in de kunst uitbouwen met een focus op de schilderkunst. Elk met hun eigen schriftuur, voelt men in hun werk een doorgedreven zoektocht, naar wat voor hen relevant is in de schilderkunst. Geen mode of namedropping maar een groep van schilders die zoals de filosoof Immanuel Kant het stelt bezig zijn met ‘het ding zoals het op zichzelf bestaat’. Elk bewandelen zij een parcours dat oplossingen vindt in de eigenheid van het werk en geen rekening houdt met tendensen.
Het canvas staat centraal in hun oeuvre.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Het steeds opnieuw zoeken naar nieuwe uitdagingen in de geste van kleur in de
act van het schilderen is een constante in het rijke oeuvre van Fred Michiels.
Michiels werkt in reeksen waarin hij telkens opnieuw de grenzen en de codes
van een 'schilderij' verkent. In die zoektocht vervaagde het figuraeve langzaam
uit zijn schilderijen om volledig te verdwijnen en plaats te maken voor vorm,
kleur en materie. Niet convenonele dragers zoals karton, boeken, paspoorten,
aluminium, hardboard worden twee- en driedimensionale bedrijvigheid van
olie, tempera, papier, plasek, acryl en epoxy. De ondergrond speelt daarbij een
even grote rol als het kleurrijke spel van geometrische vormen en
penseeltoetsen. Zij vormen gefragmenteerde uitsnijdingen en vergrongen uit
een voortdurend evoluerend geheel. Waar zijn vroeger werk vooraf minueus
werd uitgeschreven, kleur, figuur... is de T.M.F.V.G. een nieuwe uitdaging in het
loslaten van het raonele door te werken vanuit het insnceve, de impulsieve
geste en de directheid van de schilder en het oppervlak. Michiels ziet de
abstrace als een instrument tot een gesprek, waarbij elke verhalende context
achterwege is gelaten. Ze suggereren een oorsprong, fragmenten uit een
grotere structuur. Grote en kleine formaten wisselen elkaar af. De
monumentale werken vergroten de beweeglijkheid van het zien, je kan er in
verdwijnen en ze raken aan het sublieme. Het kleinere werk toont dan weer
een speelse gevoeligheid, die vragen om van dichterbij te bekijken. Het werk
van Fred Michiels gee zich dan ook niet in één oogopslag te kennen, ze
suggereren dat de vormen "af" zijn, maar evengoed lijken ze maar voor de hel
geschilderd, en bovendien," gesloopt", alsof ze nog steeds in een eindeloze
ontwikkeling zien. Een voortdurend worden.
Eva Steynen
Change language