06.01.2021 Views

Een stoomboot zonder rook

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.


Geschreven door Arjen Stuij

Illustraties door Groep 3a van CBS Het Kompas


Het is een drukte van belang. Pieten lopen heen en weer met zakken, pakjes, snoepgoed

en eindeloos veel chocoladeletters. Nog een week en dan zal de stoomboot

vertrekken naar Nederland! Iedereen heeft er geweldig veel zin in. Paardenpiet poetst

het paard nog eens extra op, Bakpiet test zijn laatste pepernoten en Kunstjespiet oefent

nog eventjes met de eenwieler.

In een klein kamertje, achter in het kasteel van de Sint zit ook een pietje. Hij zit op

de rand van zijn bed en snift, sputtert, pruttelt en blaft het ene na het andere papieren

zakdoekje vol.

‘Het is mijn dag niet’, piept hij. ‘Ik weet niet wat het is, maar sinds die boot...’ Hij maakt

de zin niet af. De deur vliegt open en een pietje stormt naar binnen. Het is Hulppiet.

‘Snotterpiet, ben je hier?’

Hij kijkt even rond en ziet Snotterpiet zitten.

‘Hatsjie!’ niest die, keurig in zijn elleboog. ‘Ik denk niet dat ik mee kan, Hulppiet. Ik

weet niet wat het is, maar sinds we aan het inpakken zijn, gaat het niet goed met me. Ik

blijf maar niesen en ik voel steeds de tranen in mijn ogen.’

Hulppiet gaat op zijn knieën bij hem zitten en kijkt hem medelijdend aan. ‘Dat kan

toch niet! Je moet echt mee! De eerste keer naar Nederland, dat wil je toch niet missen?’

3


Hulppiet denkt even na. ‘Weet je wat? Ik roep Sint. Misschien weet hij wel raad!’ Voor

hij antwoord van Snotterpiet krijgt, staat hij op en rent door dezelfde deur weer weg.

Snotterpiet pakt weer een nieuw zakdoekje. Hij zucht en denkt nog eens diep na.

Gisteren zette de stookpiet voor het eerst de motor van de stoomboot aan. Hij wilde

weten of hij het nog deed. Hij had geweldig veel kolen op het vuur gegooid en het vuur

hoog opgestookt. Uiteindelijk kon iedereen niet alleen door de stoomfluit horen dat de

stoomboot werkte, iedereen kon het ook zien. Of, nou ja, eigenlijk kon niemand meer

wat zien, want de hele omgeving was in een grote zwarte rookwolk verdwenen. En vanaf

dat moment was het met Snotterpiet snel bergafwaarts gegaan.

Er wordt op de deur geklopt.

‘Ja?’ klinkt het kleine stemmetje van Snotterpiet. De deur gaat langzaam open en de

rode mijter van de Sint komt tevoorschijn. Snotterpiet wordt altijd warm van

binnen als hij het lieve gezicht van de Sint ziet.

‘Ik begrijp dat je me nodig hebt, pietje?’

Sint zegt nooit Snotterpiet. Hij zegt altijd

‘Pietje of Piet’, heel vriendelijk en nooit

plagend.

‘Ik, ik weet niet wat het is Sint,’ antwoordt

Snotterpiet, ‘Ik ben bang dat ik

dit jaar niet met u mee kan gaan.’

‘Maar pietje, dat zou toch heel buitengewoon

jammer zijn? Ik zou je graag

mee willen hebben, zeker omdat het je

eerste keer wordt.’

Snotterpietje kijkt naar de grond.

Hoe moet hij dit nou zeggen, tegen de

grootste kindervriend van de hele

wereld? Hij wil de Goedheiligman

niet beledigen. Op een heel klein

toontje zegt hij: ‘Het is de boot,

Sint. Ik kan niet tegen de boot.’

‘Maar pietje, elke piet is wel een

keertje zeeziek. Daar hoef je je toch niet

voor te schamen? Het hoort er gewoon bij, je

moet er een keertje doorheen.’

De Sint is naast hem op het bed gaan zitten

en tikt hem vriendelijk op zijn knie.

‘Maar Sint, dat is het niet,’ Snotterpiet kijkt

de Sint aan, ‘Het is...’

4


Hij twijfelt, Sint knikt hem bemoedigend toe.

‘Het is... het is de rook, Sint. De rook.’ Tranen biggelen over Snotterpiet zijn wangen

en gauw staart hij naar de grond.

Het is even stil. Sint denkt na, kijkt uit het raam, waar ook nu weer een rookpluim

van de stoomboot te zien is en kriebelt even onder zijn neus.

‘De rook zeg je, Pietje? Kun je niet tegen de rook van de stoomboot?’

Snotterpiet knikt en snuit uitgebreid zijn neus.

Sint kijkt hem aan. ‘De rook zorgt er dus voor dat je niet meer mee kunt? Maar dat

zou toch niet moeten? Is er dan geen andere oplossing?’

Op dat moment wordt er op de deur geklopt. Zonder op antwoord te wachten gaat

de deur open en Hulppiet komt binnen om polshoogte te nemen.

‘En? Heeft Sint je kunnen helpen?’ vraagt hij. Maar aan de gezichten van Sint en

Snotterpiet ziet hij al dat er geen oplossing is. Hulpeloos kijkt hij in het

rond. Alsof in de kamer een oplossing te vinden was. Moet Snotterpietje

nu in Spanje blijven? Zal hij nou nooit naar Nederland

kunnen? Er moet toch een oplossing te vinden zijn? Zijn oog

valt op een schetsboek, dat op het bureau van Snotterpiet

ligt. Plotseling heeft hij een prachtig idee.

‘Als we dan eens iets gaan uitvinden, zodat Snotterpietje

mee kan? We ontwerpen iets wat hem kan helpen!’

Hij pakt het schetsboek en begint na te denken en te

tekenen. Sint en Snotterpietje kijken over zijn schouder

met hem mee.

‘Wacht eens,’ zei Sint, ‘Als iedereen nu eens mee gaat

denken. Dan moeten we toch iets bedacht zien te krijgen?’

Hulppiet springt op en wil gelijk aan de gang gaan.

Alle pieten moeten stoppen met hun werk en nu eerst het

grote probleem van Snotterpiet oplossen!

‘Redt Snotterpiet, redt Snotterpiet!’ roept hij, terwijl

hij enthousiast de trap af rent.

Terwijl buiten de werkende pieten nieuwe

instructies van Hulppiet krijgen, overleggen

Snotterpiet en Sint nog in het kamertje.

‘Kunnen de Pieten dit wel alleen?’ vraagt

Snotterpiet. ‘Die moeten zelf ook nog zoveel

doen!’

‘Ik denk dat ik je begrijp,’ zegt Sint, ‘Misschien

moeten we eens gaan denken aan de kinderen in Nederland.

Die zijn zo ontzettend slim.’

5


Snotterpiets gezicht klaart op. ‘Ja! Zij kunnen ook meedenken!’

Hij pakt pen en papier en schrijft een mooie brief:

piet is ziek

hij heeft snot

veel snot

in zijn neus

maar ook in zijn doek

het is niet fijn

piet is ziek

ziek van de rook

de rook van de boot

die is niet fijn

sint weet ook niet

hoe het moet

wat nu?

wie heeft een plan?

een goed plan?

dan kan piet ook mee

mee op de boot

weet jij het?

hoe moet dit nu?

sint en piet

De pieten werken hard. Nu lopen er geen pieten met pakjes en ook worden er geen

kunstjes gedaan of pepernoten geproefd. Alle pieten zijn enorm druk bezig met uitvinden.

Plakpiet heeft een enorm ontwerp in elkaar geplakt, maar Snappiet snapt het niet.

Hij heeft het ontwerp maar weer eens omgekeerd, maar daardoor raakt Omkeerpiet in

de war. Gelukkig kon Ontwerppiet alles weer uit de knoop halen, en kunnen ze weer

verder met hun ontwerp. Knutselpiet heeft een grote kurk gemaakt die op de schoorsteen

van de stoomboot past. Dan zal er geen rook meer komen. Maar Sint vindt het

6


geen goed idee. Dan zal alle rook in het schip komen en dat is voor Snotterpiet niet te

doen. Kleipiet heeft een masker gekleid voor Snotterpiet,voor tegen de rook. Maar het

is veel te zwaar en het past niet. Vliegerpiet heeft een heel grote vlieger gemaakt, waarmee

Snotterpiet door de lucht kan vliegen. Maar Snotterpiet is bang voor hoogtes en

durft er niet mee te vliegen.

Andere pieten zijn met een fiets bezig. Ze zijn alleen vergeten dat van Spanje naar

Nederland fietsen wel eens heel lang kan gaan duren. En dan zal Snotterpiet pas na 5

december in Nederland aankomen.

Turbopiet is erg trots op zijn idee: een turboraket kan turbo-Snotterpiet heel turbo

in turbo-Nederland krijgen. Maar ja, ook zo’n raket gaat door de lucht en eigenlijk nog

veel hoger dan een vlieger.

Snotterpiet zucht diep. Wat een ellende! Hoe kan hij nog mee naar Nederland gaan?

Alle ideeën van de pieten zijn mooi bedacht, maar voor Snotterpiet zijn ze niet goed

genoeg.

Waar is Machinepiet eigenlijk? Al een paar dagen

is hij niet te vinden. Wel klinkt er op de stoomboot

veel lawaai van hamers, boren en schroefmachines.

Heel soms zie je Machinepiet bij

het eten. Hij komt vaak te laat maar is ook

weer weg voordat de rest klaar is.

Drie dagen later is het stil aan de

kade. De boot ligt vredig aangemeerd en

Machinepiet staat tevreden op de kade

zijn zwarte oliehanden te poetsen. Hij

weet het zeker. Alles is nu geregeld voor

Snotterpiet. Ook Snotterpiet kan mee dit

jaar. De andere pieten kijken hem een beetje

jaloers aan. Hij heeft het probleem opgelost! Machinepiet

is de held!

Hulppiet heeft de Sint al geroepen en samen met

Snotterpiet komen ze naar de boot. ‘Is het werkelijk

waar, Machinepiet?’ vraagt Snotterpiet. ‘Kan ik

dit jaar ook mee?’

‘En of!’ antwoordt Machinepiet. ‘Er is

geen rook meer, geen ellende! Wat mij

betreft kunnen we gaan!’

‘Maar hoe...’ wil Sint nog vragen, maar

zijn stem verdwijnt in een luid gejuich.

Alle pieten springen, huppelen, rollen

7


of duiken op de stoomboot, zodat ze de reis niet zullen missen. Ook Snotterpiet en de

Goedheiligman stappen aan boord. In de stuurhut is het stil. Stuurpiet heeft zijn verrekijker

in zijn linkerhand en het grote stuurwiel in zijn rechter. Wegwijspiet heeft de

route nog eens extra met rood potlood uitgestippeld en wijst de weg. Koffiepiet loopt

met koffie rond en Theepiet met thee. Het zal een prachtige reis naar Nederland gaan

worden. Een reis om nooit te vergeten. De sfeer is fantastisch en Liedjespiet zet Zie

ginds komt de stoomboot al in.

Maar na een uurtje ligt de boot nog op precies dezelfde plek. Wel is het stil en komt

er geen rook uit de schoorsteen. De pieten kijken een beetje vertwijfeld om zich heen,

behalve Theepiet, die zijn vinger heeft verbrand bij het inschenken van een kopje thee.

‘Ik hoop dat we gauw in Nederland aankomen!’ zegt hij. ‘Ik heb namelijk niet veel

brandzalf bij me.’ Hij kijkt de andere pieten aan en schrikt van hun ernstige

gezichten.

‘Zo erg is het nou ook weer niet,’ zegt hij en laat zijn vinger

aan de pieten zien. Maar de pieten kijken er niet eens

naar. Ze kijken naar de kade, die nog op precies dezelfde

plek is.

Sint roept Machinepiet erbij. ‘Zeg, piet,’ vraagt

Sint, ‘Wat heb je nu eigenlijk precies gedaan?’

‘Nou, gewoon,’ zegt Machinepiet , ‘Ik heb de

stoommachine eruit gehaald. Nu komt er geen

rook meer. Mooi toch?’

Sint kijkt peinzend voor zich uit. ‘De

stoommachine eruit gehaald, piet?’

‘Ja, Sint. We kunnen vooruit!’

‘Maar hoe kan je dan vooruit zonder een

motor, piet?’ vraagt Sint en kijkt hem vriendelijk

aan.

‘Dan... dan...’ stottert Machinepiet en hij

wordt plotseling bleek. ‘Dan varen we niet...

Dan komen we niet vooruit?’

8


er is geen rook

snot piet kan mee

mee met de boot

maar de boot vaart niet

hij ligt stil

stil in het water

de motor is er uit

er uit door piet

sint kan niet komen

de boot is stuk

of kun jij helpen?

jij bent heel slim!

hoe kan de boot weer varen?

aan de slag

Het is een drukte van belang. Na dagen van oplossingen zoeken voor een schip zonder

motor zijn de pieten moedeloos geworden. Geen enkel idee kan de Goedheiligman

in Nederland brengen en dat is een nare gedachte. Niemand wil hieraan denken.

Sint is inmiddels weer van de boot gegaan en zit met Hulppiet in zijn werkkamer

achter zijn grote boek. Maar ook daar staat geen oplossing in.

‘Ping!’ klinkt er ineens in de hoek, waar de laptop staat. ‘Ping!’ klinkt het nog eens.

‘Ping! Ping! Ping!’ Steeds maar weer klinkt dit geluid.

‘Wat is dat toch?’ vraagt Sint.

‘Dat is mail,’ legt Hulppiet uit. ‘Kinderen in Nederland sturen vaak berichtjes via de

computer’.

Hij zet de laptop op het bureau van de Sint en kijkt naar de berichtjes die maar binnen

lijken te stromen. Sint zet zijn leesbril op en kijkt mee.

‘Mail? Email bedoel je, piet?’ Sint draait het scherm naar zich toe en begint de berichtjes

te lezen. Hulppiet, die nu niet meer op het scherm kan kijken, hoort zijn gemompel.

‘Vlieger.., touw.., peddels..? Maar dit is fantastisch!’ Sint kijkt opzij, en stoot bijna

tegen Hulppiet aan, die op alle manier probeert mee te lezen.

‘Wat bedoelt u Sint? Dat we hier in Spanje blijven?’

‘Welnee, beste piet! Wat denk je! We gaan echt naar Nederland!’

9


Sint typt tevreden op de toetsen van de laptop en loopt naar de printer. Er komt een

stapeltje papieren uit, die hij uit de printer haalt en aan Hulppiet geeft. ‘Piet, roep ons

verkouden pietje er eens eventjes bij. Ik denk dat we aan de gang moeten!’

Hulppiet kijkt hem vragend aan.

‘Nou? Komt er nog wat van?’ knipoogt de Sint. Kijk maar eens naar deze berichtjes.’

Per email zijn er fantastische ideeën uit Nederland gestuurd naar de Sint. Kinderen

in Nederland hebben zo enorm goed nagedacht! Hulppiet kijkt naar de mailtjes. Allerlei

verschillende ideeën heeft hij in zijn handen. Ideeën waar ze zelf helemaal niet op

waren gekomen!

Zo is er een idee met een vlieger. Als je nou een vlieger aan de boot-zonder-stoom

zou vastknopen, zal hij vanzelf naar voren gaan. Maar, dan moet er wel wind zijn. En

ook nog de goede kant uit.

Andere kinderen hebben een lang touw bedacht. Dat touw komt helemaal uit Nederland

en kan makkelijk aan de boot-zonder-stoom worden vastgeknoopt. De kinderen

in Nederland kunnen dan de boot naar binnen halen, door simpelweg aan het touw

te trekken. Weer andere kinderen verzinnen peddels, zodat de pieten al roeiend naar

Nederland kunnen varen. En dit zijn niet de enige ideeën, er zijn er nog veel meer!

Sint is erg blij met alle voorstellen en ideeën. Samen met Hulppiet en Snotterpiet

kijken ze welk idee het beste is. De vlieger? Er is immers al een knots van een vlieger

gemaakt? Of toch maar het touw? Daar is genoeg van te vinden in het paleis van Sint.

10


Ook zijn er veel peddels. Die zijn eigenlijk bedoeld voor kinderen die een roeiboot

vroegen.

‘Wat een mogelijkheden!’ zegt Snotterpiet en hij pakt zonder nadenken een nieuw

zakdoekje om zijn neus te snuiten. Maar als hij een flinke neussnuit-partij wil beginnen,

blijkt dat zijn neus gewoon helemaal leeg is. Geen snot! Geen kuchjes, geen

koorts....

‘Sint! Ik... ik... ik ben... beter!’

Hij kijkt Sint met een verrast gezicht aan.

‘Ik ben beter! Ik ben beter!’ jubelt hij en hij maakt een rondedansje.

Sint kijkt hem lachend aan. ‘Ik zie het, Piet! Heerlijk gewoon! Wat ben ik blij voor

je.’ Sint geniet van zijn vrolijke niet-meer-Snotterpiet.

‘Hulppiet! Ik ben beter!’

Niet-meer-Snotterpiet grijpt Hulppiet bij de arm en samen willen ze beginnen met

het lied Zie ginds komt de stoomboot.

Gelijk wordt het stil. Stoomboot? Nee. Het is geen stoomboot meer. Het is een bootzonder-stoom.

Een boot zonder motor, die niet meer vooruitgaat en stilligt in de haven.

En de tijd begint te dringen, want alle cadeautjes staan te wachten op de kinderen in

Nederland. En dat is ver weg. Over de zee, achter de horizon.

Sint kijkt beide pieten aan.

11


‘Ik denk dat ik het weet,’ zegt hij en legt zijn hand op de uitgeprinte e-mailtjes. De

pieten kijken hem aan. Je kan aan Sint zien dat hij weer een geweldig idee heeft.

‘Weet je wat we doen?’ vraagt hij en hij legt alle ideeën voor zich neer. ‘We gebruiken

ze gewoon allemaal!’

het is gelukt!

de boot vaart

zonder rook

sint is blij

de pieten zijn blij

snot piet is beter

geen snot meer

snot piet is blij

sint kan komen

zonder rook

met de boot

elk idee

doet mee

bedankt

tot snel!

sint en piet

12

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!