Joods Gouda

HOOFDSTUK 7
De
Joden
in Gouda
In 1712 werd een keur uitgevaardigd tegen de
vestiging van Joden uit Duitsland. Deze werd op
25 oktober ‘ter puye van ‘t Stadhuys’ bevestigd:
‘Keure of waerschouwinge tegens het inkomen
binnen dese stad van Vremde Hoogduytse Joden
of Smoussen en het huysvesten van dien….’
Joden zouden namelijk verantwoordelijk zijn voor
besmettelijke ziekten, inbraak en diefstal.
In de achttiende eeuw werden sporadisch Joden
toegelaten in Gouda. In 1746 gaf het stadsbestuur
opnieuw een resolutie uit, met de mededeling dat
Joden uitgesloten waren van vestigingsrechten.
Toen werd als argument genoemd dat ze veel nadeel
toebrachten aan de neringdoende burgers.
Economische motieven speelden dus toen ook al een
rol: men duldde geen concurrentie!
Vooroorlogs:
Een levendige
Joodse
gemeenschap
in Gouda
Ondanks al die beperkende maatregelen wonen er
aan het eind van de achttiende eeuw toch een aantal
Joden in Gouda. In 1798 krijgen ze eindelijk vrijheid
van godsdienst. Dat is de Franse tijd. Volgens de
regeling van de Bataafse Republiek krijgt iedereen,
dus ook de Joden, gelijke burgerrechten.