De Roesdonker 2013

E E N V E R H A A L V A N
M E V R O U W
DEJONG-CRAJÉ
Vervolg verhaal - Een likeurtje van de burgemeester
Vanwege haar opgroeiende kinderen kon ze het
moederschap niet meer zo goed combineren met
het bedrijfsleven en besloot ze op advies van
Jan-Willem om de politiek in te gaan. We schrijven
nu het jaar 1974.
In Leende ging ze zich als VVD raadslid inzetten
en vier jaar later was ze er wethouder. Deze
functie oefende ze uit van 1978 tot 1982. Hierna
volgde een lidmaatschap bij de Provinciale Staten
in Den Bosch.
Ans heeft al deze jaartallen nog precies in het
hoofd zitten. Ze praat er over als ware het de dag
van gisteren. ‘Ja’ zegt ze, ‘En in die periode volgde
ik ook nog een VWO cursus Spaans. Want
Jan-Willem was bij Philips District Manager voor
Latijns Amerika. En daarom kregen we regelmatig
gasten over de vloer uit die hoek van de wereld.
En dan was het toch wel belangrijk dat je ook een
beetje ‘hun’ taal sprak.’
In 1985 hadden we in de gemeente Maarheeze
een nieuwe burgemeester nodig. De advertentie
vroeg om een Katholieke CDA man. Maar uiteindelijk
werd Ans, een Protestantse VVD vrouw,
aanbevolen door de commissaris van de Koningin
en de gemeente Maarheeze vond het prima.
Ans weet het nog goed en begint te glunderen
bij een van haar eerste ‘acties’ als burgemeester:
In Gastel ging ’s nachts een huis in de hens en
als hoofd van de brandweer spoedde zij zich er
direct naar toe. Doordat ze haar gezicht daar had
laten zien bij zo’n verschrikkelijk voorval, werd ze
meteen door de Gastelse bevolking in de armen
gesloten. Daar kon ze vanaf dat eerste moment
niet meer stuk.
Ans en Jan-Willem hebben niet vanaf het begin
van haar ambtsperiode in ‘De Perkhoeve’ gewoond,
maar eerst enkele maanden in het huis
van Jan de kapper aan de Dorpsstraat. Daar
waar Paul Meurs voordien ook nog had gewoond.
Momenteel woont Jan Compen er en heeft er zijn
Parketzaak.
Tja, haar wens was oorspronkelijk om ‘tussen de
mensen’ te wonen. Maar het kan natuurlijk altijd
anders lopen dan je het van tevoren had bedacht.
Ondertussen was ze dus burgemeester van de
gemeente Maarheeze en zodoende kwam ze
meer en meer in aanraking met het carnaval. In
Leende had ze echter ook al van het carnaval
kunnen proeven, maar nu volgden meerdere ‘verplichtingen.’
Hoewel zij zelf dit echt niet als ‘verplichtingen’
beschouwde..
Van haar kwam dan ook het idee om met de
carnavalsverenigingen uit de vier kernen iets samen
te ondernemen. Aldus geschiedde het dat
er in 1987 op carnavals zaterdag in de Smeltkroes
een soort van ‘rechtszitting’ plaats vond.
De burgemeester werd zelfs met een politiewagen
opgehaald en onder bescherming van de ‘sterke
arm’ naar de rechtszaal begeleid. Hier oordeelde
de niet-officiële ‘rechter’ dat de sleutels van de
vier dorpen gedurende de carnavalsperiode overhandigd
moesten worden aan de dienstdoende
prinsen.
Deze sleuteloverdracht gebeurt nog steeds elk
jaar, maar wordt tegenwoordig iets eerder in de
carnavalsweek georganiseerd. Dit was natuurlijk
vanwege de optocht in Maarheeze, die ook al op
de zaterdag door het dorp trekt.
Ook kan Ans zich die eerste bonte avond van de
Roesdonkers herinneren. Deze zitting werd gehouden
bij De Valk, met ‘De Malpiegalm’ uit Borkel
en Schaft als orkest. Er was een ingehuurde
tonprater, Tjeerd van Kimmenade uit Aarle-Rixtel
die als Sinterklaas in de ton stond. En die Goedheiligman
sprak halverwege zijn buut over de burgemeester.
‘En wat die ‘vent’ wel allemaal te vertellen
had’ aldus Sinterklaas. Je snapt natuurlijk
wel dat de hele zaal plat lag van het lachen en
de goedheiligman totaal geen idee had waarom
de hele zaal in een deuk lag. Kennelijk hebben
ze ‘m na zijn optreden toch nog wel een beetje
bijgepraat.
Tja, als burgemeester heb je natuurlijk een topdrukke
baan, zeker in carnavalstijd.
Recepties en zittingen bijwonen, sleuteloverdrachten,
bouwschuren bezoeken (waarbij ze altijd
eieren uit eigen kippenhok meebracht!)
en optochten bekijken. >>>
Roesdonker
27