VVP 4-20

Ontslag hoofdelijke
aansprakelijkheid
HYPOTHEKEN – Na een scheiding kan een van de ex-partners aan de geldverstrekker
ontslag uit hoofdelijke aansprakelijkheid vragen met betrekking
tot de hypotheekschuld. In de praktijk zal dat vaak het geval zijn als de andere
partner na de scheiding in de voormalige gezamenlijk bewoonde woning
blijft wonen.
Eerder heeft de geschillencommissie vastgesteld welke kaders de geldverstrekker
bij een beslissing op een dergelijk verzoek in acht moet nemen: “Het
ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid dient te worden aangemerkt als
een wijziging van de bestaande geldleningsovereenkomst. Voor een dergelijke
wijziging is instemming van de Bank noodzakelijk, tenzij het onthouden
van die instemming naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar
is. De Bank kan daarnaast worden gedwongen mee te werken aan
het verzoek van Consument, indien sprake is van ‘onvoorziene omstandigheden
van dien aard dat de wederpartij naar maatstaven van redelijkheid en
billijkheid ongewijzigde instandhouding van de overeenkomst niet mag verwachten”
(GC 2019-133).
In uitspraak 2020-378 maakt de commissie duidelijk zware eisen te stellen
aan deze maatstaven van redelijkheid en billijkheid. De volgende omstandigheden
wegen voor de commissie onvoldoende mee om tot de conclusie te
komen dat er in voldoende mate sprake is van “redelijkheid en billijkheid”:
1. de partner die alleen de hypotheeklasten wil blijven dragen was altijd alleenverdiener
en is in staat gebleken de lasten te dragen;
2. de woning heeft een significante overwaarde;
3. de partner verklaart zich bereid de woning te verkopen indien hij de financieringslasten
inderdaad niet zou kunnen opbrengen;
4. indien de geldverstrekker niet akkoord gaat met het ontslag uit hoofdelijke
aansprakelijkheid zal de ex partner verdeling van de woning vorderen;
5. de partner die de hypotheeklasten wil blijven dragen zal dan geconfronteerd
worden met een boete wegens vervroegde aflossing;
6. ten behoeve van de hypotheek is een beleggingsrekening verpand. Deze zal
alsdan met financieel nadeel voor de partner moeten worden beëindigd;
7. een huurwoning zal leiden tot substantieel hogere kosten aan de zijde
van de partner die de hypotheeklasten wil blijven dragen dan voortzetting
van de hypotheek.
De geschillencommissie spreekt uit dat ook onder deze omstandigheden
de geldverstrekker in redelijkheid en billijkheid medewerking aan ontslag uit
hoofdelijke aansprakelijkheid mag weigeren. – Uitspraak GC 2020-378
Leren van KiFiD-uitspraken
De uitspraken van Kifid bevatten regelmatig belangrijke leermomenten
voor financieel advieskantoren en verzekeraars. In elk nummer vat VVP
recente uitspraken samen.
EVR: geen standaardtermijn
HYPOTHEKEN – In deze klacht gaat het om een
hypothecair krediet waarin vaststaat dat de consument
bij het aanvragen van het krediet de geldverstrekker
op meerdere punten bewust onjuist
heeft voorgelicht. Na ontdekking door de bank van
deze feiten wordt de hypotheekovereenkomst opgezegd,
de woning verkocht en uit de opbrengst
hiervan de hypothecaire lening afgelost.
De geldverstrekker gaat vervolgens over tot
opname van de identiteit van de consument in
het Incidentenregister en het Extern Verwijzingsregister,
bij beide voor de duur van acht jaar. Ten
aanzien van de keuze voor de termijn van acht
jaar voert de geldverstrekker aan dat “hij de maximale
termijn van acht jaar hanteert tenzij er verzachtende
omstandigheden zijn”.
De geschillencommissie geeft in deze uitspraak
aan dat dit geen correcte werkwijze is. Het
ligt op de weg van de Bank om in geval van registratie
een individuele proportionaliteitstoets uit
te voeren waarbij alle omstandigheden van het
geval worden betrokken. Een standaardtermijn
van acht jaar is, anders dan door de Bank is gesteld,
zonder motivering niet toegestaan. – Uitspraak
GC 2020-401
De samenvatting Hypotheken
wordt u aangeboden door de
54 | VVP NR 4 SEPTEMBER 2020