ROPE JOURNAL #5 KIEL ANTWERP

Dag 1: dwars door een gebouw
Day 1: right through a building
Hallo,
Imran (7 jaar) stond mij als eerste alleen op te wachten.
Ief vroeg of hij nog vrienden had. Hij zou nog 2,5
vriend gaan halen en bracht uiteindelijk zijn buurjongen
Adan mee. Via de lift brachten ze me naar boven,
tot op de 8ste en 9de verdieping. Mijn kop en staart
hingen ze uit de ramen van Mustafa’s appartement en
Siham’s appartement. Mijn middendeel hingen ze aan
de voorkant over de terrassen. Ik hing zeker 30 meter
hoog, dwars doorheen het gebouw. Onder en boven
mij wapperde was en lakens uit de ramen. Ik weet niet
waarom ik hier hing. Ik voelde mij klein.
Mustafa bracht ons thé die hij van heel hoog in de
tassen goot. Misschien was dit een soort spel en
wilde hij zijn vaardigheden tonen. Zijn vrouw bereidde
het eten en droeg een sjaal over haar hoofd. Het
was hier nochtans niet koud. Mustafa zei dat het hier
vroeger beter was. Dat jongeren nu dingen kapot
maken en drugs gebruiken. Dat zijn buurvrouw hier
woont sinds 1955 en dat er iemand ook geboren en
gestorven is in dit gebouw. Vroeger was dit gebouw
en de architect beroemd in heel Europa. Ief zei dat de
huisvestingscommissie van de Verenigde Naties hier
zelfs op bezoek is geweest. Een droom op aarde met
ingebouwde keukens, gaanderijen op alle verdiepingen
en vreemde ‘olifantenpoten’ waar het hele gebouw op
steunt.
Hello,
Imran (7 years old) was the first person awaiting me.
Ief asked if he had friends. He was going to get another
2.5 friends and eventually returned with his neighbor
Adan. They took me in the elevator to the 8th and 9th
floor. They hung my head and tail from the windows
of Mustafa’s apartment and Siham’s apartment. They
hung my middle section over the gallery at the back of
the building. I surely hung 30 meters high, right through
the building. Laundry and sheets fluttered out of the
windows below me and above me. I don’t know why I
hung here. It was cold, I felt small and the laundry had
nothing to say.
Mustafa brought us tea that he poured into the cups
from a great height. Maybe this was a kind of sport and
he wanted to show his skills. His wife prepared food
and wore a scarf over her head. Mustafa said it used to
be better here. That young people are now destroying
things and using drugs. That his neighbor has been
living here since 1955 and that someone was also born
and died in this building. This building and the architect
used to be famous throughout Europe. Ief said that even
the United Nations Housing Commission had visited
here. A dream on earth with built-in kitchens, galleries on
all floors and strange “elephant legs” on which the entire
building rests.