ROPE JOURNAL #5 KIEL ANTWERP

Dag 5: Madam 20
Day 5: madam 20
Hallo,
Ik lag op een minuscuul klein pleintje met 20 huizen. Dat weet ik met
zekerheid want Madam 20 woont in het laatste huis met huisnummer
20. Iedereen noemt haar madam 20. Madam 20 bracht ons thé en
Madam 13 bracht ons warm water om mij te wassen. Iedereen heeft
hier de naam van het huisnummer waar ze wonen. Ik denk dat dit
een goed systeem is. Ook hier zitten de meeste mensen buiten, op
een bankje voor hun huis. Een straat verder is de Abdijstraat waar ik
gisteren werd gedragen.
Heel de dag speelde de kleindochter van Madam 13 bij ons. Ik weet
niet of het meisje dan Meisje 13 noemt en wat je doet als er twee
madammen in dezelfde nummer wonen.
Mevrouw 7 dacht dat ik een waterslang was en dat iemand zijn
kelder was ondergelopen. Ze bleef daarom de hele dag binnen
omdat ze zich niet wilde moeien met het water in iemand anders zijn
kelder. Op het einde van de dag kwam Mevrouw 7 toch buiten en ze
kreeg kippenvel van mijn verhaal. Gisteren heeft Ief kip gegeten en
ik heb het vel van een kip gezien. Ik wens niemand kippenvel toe.
Meisje 13 heeft al haar speelgoed voor mij uit de kast gehaald: een
puzzel, poppen, een gitaar... Meisje 13 spreekt luid tegen mannen
en zacht tegen vrouwen. Op het einde van de dag hebben ze met
mij de letters van Meisje 13 haar naam geschreven: IDA. Ief zegt
voortdurend tegen iedereen dat ik te groot ben en daarom niet weet
wat ik met mezelf moet doen, dat ik geen functie heb. Na alle reizen
ben ik het daar niet meer mee eens: ik vertel. Dag Bal, jou kunnen
ze leggen op eender welk terrein en jij rolt vooruit alsof het niets is,
maar ik, ik spreek.
Rope.
Hello,
I lay on a very tiny square with 20 houses. I know that for sure
because Madam 20 lives in the last house with house number
20. Everyone calls her Madam 20. Madam 20 brought us tea and
Madam 13 brought us hot water to wash me. Everyone here has
the name of the house number where they live. I think this is a good
system. Here too, most people sit outside, on a bench in front of
their house. A block away is the Abdijstraat, where they carried me
yesterday.
The granddaughter of Madam 13 played with us all day. I don’t know
if the girl is then called Girl 13 and what one does if two ladies live at
the same house number.
Mrs. 7 thought I was a water hose and that someone had flooded
their basement. She therefore stayed inside all day because she did
not want to interfere with the water in someone else’s basement.
At the end of the day, Mrs. 7 did come outside and she got
goosebumps from my story. Yesterday Ief ate chicken and I saw the
skin of a chicken. I don’t wish anyone goose bumps.
Girl 13 stayed with me all day and took all her toys out of the closet
for me: a puzzle, dolls, a guitar... Girl 13 speaks loudly to men and
softly to women. At the end of the day they wrote the letters of Girl
13’s name with me: IDA. Ief always tells everyone that I am too
big and therefore do not know what to do with myself, that I have
no function. After all my travels I no longer agree: I storytell. Hello
Ball, they can put you on any terrain and you roll forward as if it is
nothing, but I, I speak.
Rope.