De Wyzer - maart 2013

PERSONEELSmagazine JAN YPERMAN ZIEKENHUIS | EDITIE maart 2013
jaargang 03 - Nummer 09
de
MET Kathleen Descamps > Dirk Vanrenterghem > Lut Ganne > Hannelore Santens > Eric Luyckx > Christophe
Mouton > José Depuydt > Jan Blontrock > Cientia Cornille > Willy Traen > Cléo Van de Velde > Marie-Rose Buyse
> Valerie Vergote > Geert Bostyn > Dirk Moeyaert > Veronique Charles > Geert Lemenu > donatienne walle

Kathleen Descamps houdt zich sedert begin dit jaar
dagelijks bezig met wondzorg in het ziekenhuis.
“Er zijn drie soorten wonden: acute, chronische en postchirurgische.
Voor de twee laatste kunnen de afdelingen mij
inschakelen. Ik geef dan ter plekke advies, bijvoorbeeld hoe
ze de wonde het best verzorgen, met welk materiaal, hoe ze
negatieve drukverbanden kunnen aanleggen... Telkens met
toestemming van de behandelende arts natuurlijk. Ik kijk
daarbij steeds naar de hele patiënt, en niet alleen naar de
wonde, om wondzorg op maat te kunnen bieden. Daarnaast
ben ik ook bezig met het opstellen van een nieuw wondzorgprotocol.
En ik volg hiervoor geregeld bijscholing in de nieuwste
wondzorgmethodes en -materialen.”
Dirk Vanrenterghem stond vroeger in voor de wondzorg,
naast zijn taken als ziekenhuishygiënist.
“We hadden echt nood aan een wondzorgverpleegkundige.
Wonden die specialistische zorg nodig hebben, moet je immers
zo snel mogelijk detecteren en verzorgen. En dat viel niet meer
te combineren met mijn taken als ziekenhuishygiënist. Nu kunnen
we wondzorg in het ziekenhuis verder uitbouwen. In de
toekomst zouden we bijvoorbeeld graag een ambulante wondzorgkliniek
oprichten, waar patiënten met chronische wonden
zich ambulant kunnen laten verzorgen. Een wondzorgverpleegkundige
is alvast een stap in de goede richting. En ik kan me nu
volledig toeleggen op ziekenhuishygiëne.
Op de cover staan Kathleen Descamps en Dirk Vanrenterghem. Dirk zag in Kathleen
de perfecte kandidate om de nieuwe functie in te vullen.
Eén telefoontje
Dirk Vanrenterghem: “Toen we op zoek waren naar een wondverpleegkundige dacht ik
meteen aan Kathleen. Omdat ze al heel wat ervaring had met het verzorgen van wonden,
maar ook omdat ze over een grote portie mensenkennis beschikt. En dat is nodig als je wondzorg
op maat wil bieden. Eén telefoontje was genoeg om haar te overtuigen (lacht).”
Meteen kandidaat
Kathleen Descamps: “Vroeger werkte ik als verpleegkundige op Algemene Heelkunde. Daar
kwam ik al vaak in contact met complexe wonden en dat heeft me altijd geïnteresseerd. Toen
ik hoorde dat men op zoek was naar een wondzorgverpleegkundige, was ik meteen kandidaat.
En na het telefoontje van Dirk heb ik geen seconde getwijfeld.”
02

de
edito
06
Nette
lokalen
08
Een hart
voor elkaar
Iedereen kan het hart in de
Stille Ruimte mee kleur geven
16
De experten
de kip en
het maaisel
De dienst onderhoud
verhuisde vorig jaar
naar nieuwe lokalen
10
Prioriteiten
2013
De zes directieleden
zetten hun belangrijkste
doelstellingen op een rij
Colofon: de Wijzer is het blad van en voor de medewerkers van het Jan Yperman Ziekenhuis.
Redactieraad: Corine Blondeel, Jan Blontrock, Tom Bogaert, Sabine Coppens, Cientia Cornille,
Johan Couchez, Christine Creus, Eddy Delporte, Davy Demyttenaere, Marleen Descamps,
Tania Detrez, Celestine Dumont, Leen Durnez, Mieke Kerckhof, Emma Lemahieu, Greet Leupe,
Stephan Ryngaert, Ghislain Salomez, Caroline Theeten en Sofie Verhanneman. Realisatie:
www.f-twee.be. Coördinatie: Els Ingelaere. Contact: wijzer@yperman.net, tel. dect. 7021.
“Accreditatie”
Accreditatie (uit het Latijns ad+ credere, ‘te geloven’) betekent
‘als geloofwaardig erkennen’. Een buitenstaander – in
ons geval JCI – gaat na of onze dienstverlening beantwoordt
aan heel wat eisen (normen) i.v.m. patiëntveiligheid en zorgkwaliteit.
Enkele voorbeelden:
1) Dragen onze patiënten een armbandje met al hun gegevens?
En controleren we telkens bij iedere handeling of het
wel om de juiste patiënt gaat?
2) Passen we in de operatiezaal de ‘time-out’ procedure toe?
Kijken de chirurg, de anesthesist en de verpleegkundige
gedurende 1 minuut na of het wel om de juiste patiënt gaat,
of het juiste lidmaat – links of rechts – aangeduid is, …
Of de operatie dus veilig kan starten?
3) We moeten er alles aan doen om medicatiefouten te voorkomen.
Met de ‘vanas-kast’ en het elektronisch voorschrift
hebben we de ideale hulpmiddelen om de juiste medicatie
aan de juiste patiënt te geven.
4) De behandeling van de patiënt wordt regelmatig telefonisch
bijgestuurd. De patiënt slaapt niet, mogen wij slaapmedicatie
geven? De pijn gaat niet over, mogen wij nog iets
bijgeven en vanaf wanneer? De ‘read-back’ procedure schrijft
voor om de telefonische opdracht van de arts schriftelijk te
laten bevestigen via mail of SMS.
5) Valpreventie of het voorkomen dat patiënten vallen is nog
zo’n nobel doel. Na de demonstraties t.g.v. de opendeurweek
ben ik ervan overtuigd dat het Jan Yperman Ziekenhuis
ook hiervoor goed zal scoren.
6) Ten slotte, maar nog daarom niet minder belangrijk: de
‘handhygiëne’. Handen wassen voorkomt dat ‘ziekenhuisbacteriën’
overgedragen worden op uw familielid, kennis of
buur.
Wordt het behalen van de JCI-accreditering tegen 30 juni 2014
een moeilijke klus? Ongetwijfeld, maar met jullie enthousiasme,
inzet en volharding zullen we deze berg overwinnen.
Binnenkort gaan we met zijn allen in competitie en volgen we
op de schermen hoe dicht we al bij de 100% of de top van de
berg genaderd zijn. We gaan ervoor!
Eric Luyckx, algemeen directeur - dagelijks bestuurder
de 03

In memoriam
Afscheid van
dr. Danny Demeyer
Onlangs moesten we
plots afscheid nemen
van dr. Danny
Demeyer. Dr. Demeyer
was gepassioneerd
door zijn beroep. Hij
kende de geneeskunde,
maar ook de geneeskunst.
Zijn gedrevenheid
maakte hem geliefd bij patiënten en
collega’s, binnen en buiten het ziekenhuis.
Dr. Demeyer startte in 1985 zijn carrière
als algemeen internist in het toenmalige
Onze-Lieve-Vrouweziekenhuis. Vanaf
1998 werkte hij als geriater binnen de
‘associatie inwendige geneeskunde’ op de
campus Zwarte Zusters. Sedert 2007 was
hij diensthoofd van de dienst geriatrie
en verantwoordelijk voor het geriatrisch
zorgprogramma. Daarnaast was hij sinds
1985 hoofdgeneesheer van het Sint-
Janshospitaal in Wervik. Hij was dan ook
zeer trots dat deze campus begin dit jaar
deel werd van het Jan Yperman Ziekenhuis.
Daarnaast engageerde dr. Demeyer zich
voor talrijke commissies van het Jan
Yperman Ziekenhuis: hij was secretaris
van de Medische Raad en zetelde in de
IT-commissie, de Antibiotocacommissie,
het Comité Ziekenhuishygiëne en het Comité
Geneesmiddelen. Bovendien was hij
een toegewijd stagemeester voor assistenten
en stagiairs in opleiding.
Zijn heengaan is voor het hele ziekenhuis
een onvervangbaar verlies.
Afscheid van
Orfee
Vrijdag 14 december staat gegrift in het geheugen
van ons allen. Orfee is overleden…
Verstomming, verbijstering, vertrokken
gezichten, angst voor wat jij doorgemaakt
hebt, pijn voor wat wij niet gezien hebben…
De laatste week schieten allerlei beelden
door mijn hoofd…
Jij als innemende studente, niet de grootste
lawaaimaker, maar vrolijk bij de bende… Allebei maakten we
een thesis rond Multiple Sclerose. Onze stage een maand lang,
we namen elke dag de bus vanuit Leuven naar het MS-centrum
van Melsbroek. Onze copromoter had ons ver op stage laten
gaan, maar we deden dat samen en hadden vele aangename
babbels onderweg.
Ons laatste jaar, het specialisatiejaar neurologische revalidatie…
we noemden onszelf soms de neurotici… we hebben hard
gewerkt maar ook veel plezier gemaakt en dikwijls eens zot gedaan.
Jij bent nog twee maanden zonder mede-collega’s op stage
geweest in je geliefde Zwitserland. Je hebt je er geamuseerd…
Orfee, ik heb je toen gekend als een sterke vrouw die klaar was
om kinesiste te worden en aan het leven te beginnen.
In die herinneringen zie ik je als een echte sterke boom. Toen
begon ook het leven… onze wegen liepen wat uit elkaar… jij
ging in Leuven werken en ik in Ieper. Na enkele maanden besloot
je om ook terug te keren naar Ieper en zo werden we terug
collega’s.
Hoe? … Waarom?... Het blijven moeilijke, pijnlijke vragen… ze
blijven door ons hoofd razen… We kennen geen antwoorden…
Ze raasden misschien ook door jouw hoofd… en maakten je
sterke boom zwakker… Waar was de zon?...
Als revalidatieteam vormen wij allemaal samen een bos met
verschillende bomen…
Orfee, jouw boom blijft steeds in ons revalidatiebos staan. Die
wonde die er gekomen is, is je teveel geworden. Je hebt niet meer
kunnen en mogen groeien met een heling van de wonde.
In ons grote revalidatiebos willen we jou blijven herinneren en
respecteren als een sterke boom met een diepe wonde die niet
geheeld raakte…
Karen Soufflet

kort nieuws
Het letterwoord
In deze Wijzer gaan we opnieuw op zoek naar de betekenis van
een letterwoord, dat in het ziekenhuis vaak wordt gebruikt. In de
context van ‘kwaliteit’ duikt het woord PRIMUS dikwijls op. Maar
waarvoor staat die afkorting eigenlijk?
Misschien was je vroeger wel de primus van de klas. Maar dat heeft
niets te maken met dit letterwoord, dat staat voor Procedure Richtlijn
Interventie Met Uitstekende Samenvatting. Het gaat dus om een samenvatting
die bovenaan alle documenten omtrent kwaliteit (richtlijnen,
procedures…) moet staan. Deze PRIMUS geeft in maximum zes
zinnen (het aantal letters van het woord primus) een synthese van de
inhoud van het document. Handig voor wie snel deze documenten
wil doornemen.
20.178
De teller van de Spoedgevallendienst
eindigde vorig jaar op 20.178 opnames. In
2002 waren dar er nog maar 12.380. Het is de
eerste keer dat de Spoedgevallendienst de
kaap van 20.000 opnames overschrijdt.
Nieuwe wedstrijd
Zoek de fout
In de vorige Wijzer brachten we een fout aan: het logo op
het uniform van Bianca Popelier kreeg een ander kleurtje.
Niet eenvoudig: slechts drie medewerkers vonden het
juiste antwoord. Ook Lut Maerten van de dienst G1
vond de fout en krijgt binnenkort een mp3-speler toegestuurd.
In deze Wijzer hebben we opnieuw een fout aangebracht
Kan jij ze vinden? Stuur je antwoord uiterlijk op vrijdag 31
mei met de binnenpost naar ‘Wijzer – wedstrijd’ of mail
naar wijzer@yperman.net. Voor de winnaar ligt opnieuw
een mp3-speler klaar.
De complimentenketting
Greet > Dennis
In de vorige Wijzer gaf Diego Gouwy een complimentje aan Greet Leupe. Ombudsman Dennis Jacques is de volgende schakel in
onze complimentenketting.
“Je dag in dag uit bezighouden met klachtenbehandeling, da’s geen gemakkelijke job”, vertelt Greet. “Ik wil Dennis dan ook een complimentje
geven voor zijn immer professionele en warme, menselijke aanpak. Hij staat altijd klaar om iemand te helpen. Bovendien
zijn z’n optimisme en gevoel voor humor erg aanstekelijk. Dat maakt van hem ook nog eens een zeer fijne collega!”
de 05

dit is nieuw
Dienst Onderhoud
krijgt nette lokalen
De Dienst Onderhoud verhuisde eind vorig jaar naar nieuwe, ruime lokalen. Daar
is het veel efficiënter – en properder – werken dan vanuit de kelders van het oude
gebouw. Diensthoofd Lut Ganne is supertevreden, net als haar medewerkers.
“Ze vinden dat ze nu echt gerespecteerd worden voor hun werk.”
1
Stoffig
verleden
Vroeger stond het materiaal van de
Dienst Onderhoud in de kelders van het
oude gebouw. “Je weet hoe dat gaat in
een oude kelder”, vertelt Lut Ganne.
“Er wordt gewerkt, stof en vuil waaien
er rond, de lokalen zijn niet altijd droog.
Ons materiaal, onze machines, onze linnenvoorraad:
we konden het bijna niet
proper houden.”
2
Overzichtelijke
ruimte
De nieuwe lokalen zijn een verademing.
Alle werkwagens staan in één grote,
overzichtelijke ruimte, samen met rekken
vol onderhoudsproducten en poetsmateriaal,
vier waterpunten, postvakjes voor
iedereen en twee pc’s. Die laatste zijn
handig om het intranet te checken en om
in- en uit te klokken, wat vroeger bij de
ploegwisseling wel eens voor files zorgde.
06

3 4 5
Machines
netjes houden
De Dienst Onderhoud heeft zeven onderhoudsmachines:
twee grote waar je
op kan staan om de gangen te reinigen
en vijf kleinere voor de grote lokalen.
Lut Ganne: “Die kunnen nu samen in één
ruimte geparkeerd worden. Daar zijn een
waterpunt en een vloerputje voorzien,
zodat we ook de onderhoudsmachines
zelf netjes kunnen houden.”
Doorgeefwasmachines
Het ziekenhuislinnen wordt uitbesteed,
maar de vloerdoeken, micromoppen en
handschoenen worden in huis gewassen.
“Daar hebben we twee nieuwe ‘doorgeefwasmachines’
voor. Aan de ene kant van
die machines is er een ‘vuile zone’, waar
je de was inlaadt. Langs de andere kant,
de ‘propere’ zone, haal je de was eruit. Die
kan meteen in de droogkasten.”
Respect
en waardering
Of men hier tevreden met de verhuis?
“En of! Alles is nu netjes, ruim en efficiënt.
Alle medewerkers zeggen dat ze nu meer
het gevoel hebben dat ze gewaardeerd
worden voor hun inspanningen. Eddy
Delporte, Rik Persyn en het team van
ziekenhuishygiëne verdienen een grote
pluim. En natuurlijk ook de directie, die dit
voor ons mogelijk heeft gemaakt.”
de 07

kort nieuws
Een hart voor elkaar
in de Stille Ruimte
In de Stille Ruimte kan je nog tot eind maart meebouwen aan ‘een hart voor
elkaar’. “We hebben een groot hart opgehangen, dat iedereen mee kleur kan
geven”, vertelt Mieke Kerckhof. “Je schrijft op een kaart je wens of een ‘hartelijk’
woord, en hangt het aan het hart. Dat kan nog tot 31 maart.”
Waarom precies een hart? “Dat symbool sluit aan bij de Valentijnsmaand
februari en de periode van Broederlijk Delen – uitdrukking van solidariteit – in
maart. Het hart heeft overigens alle kleuren van de regenboog – een teken
van hoop én een verwijzing naar de kleuren van het ziekenhuis. Aansluitend
bij dit thema zijn er in de Stille Ruimte ook wenskaartjes te verkrijgen en er
liggen boekjes met overwegingen bij elk kleur van de regenboog.”
Climbing for Life
Doe mee!
Maar liefst 3.500 Belgische fietsers bestormden de Col du Galibier
(5.462m!) tijdens de tweede editie van Climbing for Life. Het Jan
Yperman Ziekenhuis wil dit jaar ook graag deelnemen en zoekt
minstens tien enthousiaste medewerkers om mee hun ziel uit hun
lijf te trappen voor astma- en mucopatiënten. Dit jaar staat het
evenement ook in het teken van borstkanker. De derde editie van
Climbing for Life vindt plaats op 30 en 31 augustus.
Wil je ook deel uitmaken van het Yperman-team?
Stel je dan uiterlijk op 31 maart kandidaat via
communicatie@yperman.net.
Chapeau en dank je wel
De laatste weken was er een zeer grote toeloop van patiënten:
Enerzijds de gevolgen van de griep, maar anderzijds ook een stijgende activiteit door
de aantrekkelijkheid van het Jan Yperman Ziekenhuis.
Ik wil je graag bedanken voor de inzet en flexibiliteit waarmee elk van u op zijn of haar
niveau de afgelopen weken deze grote activiteit in goede banen geleid heeft.
Het is niet evident om
• bedden te zoeken • patiënten vervroegd naar huis te sturen
• de kamers versneld op te ruimen • de mistevreden huisarts of familie op te vangen
• lange operatieprogramma’s af te werken • voor extra maaltijden te zorgen…
en tussendoor ook alert te blijven voor brandgeuren en er koelbloedig op te reageren.
Eric Luyckx, algemeen directeur - dagelijks bestuurder
08

de eerste dag
Blij met de joviale collega’s
Letterlijk haar eerste dag is het niet, want apotheker
Hannelore Santens werkt al sinds midden 2005 in de ziekenhuisapotheek.
Maar die heeft ze onlangs ingeruild voor een
bureau op de derde verdieping van het Y-gebouw, tussen de
patiënten dus. Haar nieuwe opdracht: klinische farmacie.
De klinische farmacie is geen aparte,
nieuwe afdeling, maar een apotheker die
meedraait op de diensten. De functie is
zo nieuw, dat het kantoor van Hannelore
nog niet zo lang geleden een ziekenhuiskamer
was. Die werd omgebouwd tot
werkplek. We installeren ons en vragen
Hannelore uit over haar nieuwe takenpakket.
Dat bestaat uit drie grote, evenwaardige
luiken, legt ze uit. “Het eerste deel
van mijn job heeft te maken met de
opvolging van 80-plussers op de chirurgische
afdeling. Die patiënten nemen
vaak meerdere medicijnen. We moeten
daarom goed in de gaten houden dat die
elkaars werking niet beïnvloeden. Bovendien
hebben veel oudere patiënten een
minder goede lever- en nierfunctie. Dan
kan het nodig zijn om de dosering van
de medicatie te verminderen, omdat die
minder goed afgebroken wordt. Bepaalde
antibiotica en andere medicamenten zijn
ook toxisch. Dien je ze in een te lage dosis
toe, dan werken ze onvoldoende. Is de
dosis te hoog, dan worden ze giftig. Een
‘nauwe therapeutisch-toxische marge’,
noemen we dat. In dat geval moeten we
de dal- en piekspiegels in de bloedwaarden
nauwkeurig opvolgen.”
De beste zorg
Tweede opdracht van de klinische farmacie
is het lidmaatschap van het antibioticacomité.
De artsen en andere leden
IDENTIKIT
NAAM:
FUNCTIE:
LEEFTIJD:
woonplaats:
Hannelore Santens
klinische farmacie
32 jaar
Waregem
van dat comité komen wekelijks samen
om alle patiënten die antibiotica nemen
te bespreken. Samen knobbelen ze uit of
elke patiënt de juiste soort en de juiste
dosering krijgt. Ten slotte werkt Hannelore
ook mee aan projecten die vanuit het
medisch-farmaceutisch comité gestuurd
worden. “Eén zo’n project heeft bijvoorbeeld
te maken met thuismedicatie.
Wanneer patiënten worden opgenomen,
is het soms onduidelijk welke geneesmiddelen
ze zoal nemen. Een thuismedicatiezak
zou soelaas kunnen bieden:
vóór de geplande opname krijgen de
patiënten zo’n zak mee naar huis. Het is
dan de bedoeling dat ze daarop noteren
welke medicijnen ze thuis gebruiken, én
de doosjes van die geneesmiddelen in de
zak steken. Bij opname neemt de patiënt
de thuismedicatiezak mee, en bij ontslag
krijgt hij hem weer mee naar huis. Dit
project loopt al in enkele West-Vlaamse
ziekenhuizen. Wij zouden daar graag in
het najaar mee starten.”
de 09

eleid
De prioriteiten
voor 2013
Een nieuw jaar wil zeggen: nieuwe voornemens. Dat is voor het Jan Yperman
Ziekenhuis niet anders. Waar willen we met zijn allen naartoe? Wat zijn de belangrijkste
doelstellingen voor dit jaar? We namen de zes directieleden apart voor ze
aan hun wekelijkse directiemeeting begonnen, duwden op de startknop van ons
opnametoestelletje en stelden de simpele vraag: wat zijn – behalve de voorbereidingen
voor het behalen van de JCI accreditatie – uw prioriteiten voor 2013?
1
Cardiaal
zorgprogramma
Eric Luyckx (algemeen directeur): “Ons ziekenhuis
biedt bijna alle moderne vormen
van geneeskunde aan. Dit jaar zouden
we daar graag twee specialiteiten aan
toevoegen. Het cardiaal zorgprogramma
hoplijk in september. Vernauwingen of
verstoppingen van de hartslagaders kunnen
dan in Ieper behandeld worden. Het
tweede is een bestralings afdeling. Kanker
wordt steeds vaker behandeld met een
mix van chemotherapie en radiotherapie.”
2
Warmtekrachtkoppeling
Christophe Mouton (administratief
directeur): “Met de Technische Dienst
willen we de nieuwbouw afwerken en
efficiënter met energie omspringen door
twee installaties voor warmtekrachtkoppeling
te installeren. Verder zullen we de
vernieuwing van de ICT-infrastructuur
afronden. Met het Administratief Departement
willen we de balanced score card
– in het kader van de accreditatie – op
punt stellen.”
3
Maaltijden
voor Wervik
José Depuydt (directeur Hoteldepartement):
“De keuken krijgt er dit jaar
een taak bij: we zullen één keer per
dag drie maaltijden naar de bijkomende
Sp-afdeling in Wervik voeren.
Voor de schoonmaak zullen we een
nieuwe techniek invoeren, waarbij we
de oppervlakken die veel aangeraakt
worden extra ontsmetten. Op die manier
blijven er nog minder restkiemen
achter.”
10

4 5 6
LEAN
en accreditatie
Jan Blontrock (verpleegkundig directeur):
“In 2012 hebben we in drie afdelingen
de LEAN-methodiek uitgetest. LEAN wil
zeggen: meer doen met hetzelfde aantal
mensen, door in overleg allerlei dingen
efficiënter aan te pakken. Dit jaar proberen
we dit uit te breiden naar drie andere
afdelingen. Daarnaast gaat de aandacht
vooral naar accreditatie: afspraken maken,
auditeren, verbeterrapporten opvolgen....
Dat wordt een enorme uitdaging.”
Functiebeschrijvingen
Cientia Cornille (directeur HR): “Voor de
nieuwe klinische medewerkers willen we
dit jaar een ‘evolutie follow up’ realiseren.
Zo weten zij perfect welke taken ze na een
bepaalde periode moeten aankunnen.
Daarnaast zullen we functiebeschrijvingen
en competentieprofielen opstellen.
Daardoor zullen de medewerkers weten
wat van hen verwacht wordt in hun job,
en welke vorming ze eventueel kunnen
volgen om daaraan te voldoen.”
1 ste zorgverstrekker
voor de regio
Willy Traen (hoofdgeneesheer): “In 2013
zal ons artsenbestand opnieuw groeien.
Momenteel zijn reeds zes nieuwe artsen
voorzien. Subspecialisatie zal in de
diensten verder doorgevoerd worden. Via
onze accreditatie zullen we de kwaliteit
in de zorg en de veiligheid van de patiënt
optimaliseren. En om onze relatie naar de
eerste lijn te bevorderen, wil het JYZ ook
gastheer zijn voor de LOK-vergaderingen
van huisartsenkringen.
de 11

Het bloemstuk
Fleurig Pasen!
Op donderdag 21 maart houdt de Vriendenkring van het Jan
Yperman Ziekenhuis een workshop bloemschikken. Vijfentwintig
deelnemers gaan er met de snoeischaar aan de slag om een
mooi paasbloemstuk op tafel te toveren. Snelle beslissers kunnen
nog inschrijven tot maandag 18 maart, via vriendenkring@
yperman.net. De workshop vindt plaats in de Aveve in Boezinge
(Diksmuidseweg 342) en kost 25 euro. In deze prijs zitten
bloemen, krans, decoratiemateriaal en een hapje en drankje
begrepen – een mes, snoeischaar en zes eierschaaltjes breng je
zelf mee. Thuis al eens oefenen? Probeer dit mooie paasbloemstuk
dan eens uit… Veel bloemschikplezier!
Benodigdheden:
• halve piepschuimbol
• sinaasappelkistjes
• lijmpistool
• typhablad
• 3 struisvogeleieren
• stuk oase
• ranonkels
• roosjes
Werkwijze:
Breek de sinaasappelkistjes in kleine stukjes – leg enkele
stukjes op de bodem van de piepschuimbol – fixeer deze
eerste laag door er stapsgewijs andere stukjes bovenop te
leggen, waarop je warme lijm hebt aangebracht – doe dit
tot wanneer je aan de rand van de piepschuimbol komt
– haal daarna de vorm uit de piepschuimbol – vlecht vervolgens
typhablad door de openingen van je zelfgemaakte
recipiënt – neem daarna een open struisvogelei en vul
dit met nat steekschuim – schik hierin de ranonkels en de
rozen – leg dit ei samen met nog twee andere ongeschonden
struisvogeleieren in de schaal.
Heb je geen struisvogeleieren? Gebruik dan eieren in piepschuim.
Kleur die met een mengeling van parafine en
cacaopoeder. Laat op het einde chocoladedruppels van je
mengeling over het gekleurd ei druppelen en uitlopen, zodat je
een mooie structuur op de eieren aanbrengt.
12

hobby
Cléo en haar vriend trokken drie maanden door India, Nepal en Australië.
“Iedereen noemt je ‘love’ of ‘honey’”
Cléo Van de Velde leerde haar vriend op reis kennen. De start van een heel avontuur én van een reistraditie.
“Mijn vriend en ik doen het in elk geval supergraag. Ik heb hem tien jaar geleden op reis leren
kennen, in Guatemala. Sindsdien maken we elk jaar samen een grote reis.”
Tijdens hun omzwervingen ontmoette het reislustige stel
regelmatig echte wereldreizigers. “We wilden ook wel eens
langer wegblijven”, vertelt Cléo Van de Velde. “Het zijn drie
maanden geworden: vier weken India, tien dagen Nepal en acht
weken Australië.”
Over India had Cléo zowel positieve commentaren als
hygiëni sche horrorverhalen gehoord. “Het viel uiteindelijk enorm
mee – ik zou direct teruggaan. Alles is er zo anders dan hier, en
net daarom zo fascinerend. Je kan daar de hele dag langs de
straat zitten en naar de passanten kijken, zonder je een moment
te vervelen. Nepal was in vergelijking wat meer verwesterd. En
Australië was weer helemaal anders. Daar beleefden we vooral
plezier aan het rondtrekken. We zijn met een camper de oostkust
afgereden, van Cairns tot Melbourne. Als afsluiter zijn we de
bekende rode landschappen gaan bekijken.”
Ook de relaxte leefstijl van de ‘Ozzies’ beviel Cléo erg. “Iedereen is
vriendelijk en noemt je ‘love’, ‘honey’ of ‘darling’. Sommige Australiërs
wisselen acht maanden werken af met vier maanden reizen.
Een aanlokkelijke gedachte. Het zorgeloze vakantiegevoel speelt
natuurlijk ook mee. Ik kan het iedereen aanbevelen.”
En nu: een nieuwe wereldreis of een gezinsvakantie aan de Belgische
kust? “We zijn erover aan het nadenken.” (lacht)
de 13

in het spoor van
8u. Vandaag werkt ze samen met zorgkundige
An Leroy, die een zwangere collega
vervangt. “We beginnen met het dagtoilet
en het ronddelen van de medicatie”, vertelt
Tamara. “Rond 7u30 dient de zorgkundige
het ontbijt op. Zo zijn de mensen tegen 8u
klaar om beneden naar de kinesitherapie
te gaan.”
Campus Wervik
Begin dit jaar nam het Jan Yperman Ziekenhuis de 24
Sp-bedden van het St. Janshospitaal in Wervik over. De
werkgever verandert, de doelgroep blijft dezelfde: patiënten
die een langere revalidatieperiode nodig hebben. Wie
werkt daar allemaal? En hoe zit hun werkdag in elkaar?
Maak kennis met de nieuwe collega’s.
Tot in 1973 was het Sint-Janshospitaal in
Wervik een ‘gewoon’ acuut ziekenhuis,
met 82 bedden en een heelkundige en
een inwendige dienst. Een aantal van die
bedden werd omgevormd tot rvt-bedden,
en verhuisden daarna naar een rusthuis.
“Het OCMW heeft de bedden stelselmatig
afgebouwd”, vertelt hoofdverpleegkundige
Marie-Rose Buyse. “Uiteindelijk bleven er in
1994 24 Sp-bedden over. In 1996 gingen
we al een associatie aan met Ieper. Onze
doelgroep zijn patiënten die na een opname
in een acuut ziekenhuis nood hebben
aan verdere revalidatie en medische
behandeling. We vormen een beetje een
brug tussen het algemeen ziekenhuis en
de eigen woning of rusthuis.”
6u30
De werkdag begint voor de eerste ploeg
verpleegkundigen en zorgkundigen. Verpleegkundige
Tamara Vranken begint om
Marie-Rose Buyse (hoofdverpleegkundige):
“We beschikken over 24 Sp-bedden voor patiënten
die intensieve revalidatie nodig hebben.”
8u30
Deze morgen mogen enkele patiënten
een bad nemen. “Dat gebeurt één keer
per week”, legt Marie-Rose Buyse uit. “We
nemen er ook de tijd voor: het is meer dan
inzepen en afspoelen. We trekken een uur
of twee uit voor vier patiënten.”
9u45
We springen binnen in de kinezaal. Kinesist
van dienst is Martine Careel, collega’s
Pascale Erard en Geert Vandamme komen
op andere dagen. Martine is bezig met
een drietal patiënten. Eén mevrouw oefent
naarstig op de zit-crosstrainer, een andere
is met gewichtjes bezig. Een derde blaast
even uit. “We begeleiden 24 patiënten – op
dit moment zijn dat vooral mensen die een
heup- of een knieoperatie achter de rug
hebben.”
10u30
Geert Bostyn is één van de ouderdomsdekens
in Wervik. De ergotherapeut is hier al
14

sinds 1978 aan de slag. “Het accent is in die
jaren verschoven van bezigheidstherapie
en animatieactiviteiten naar echte revalidatie,
als aanvulling op de kine. De mensen
oefenen hier om in en uit de auto of het
bed te stappen, trappen op en af te lopen,
alleen naar het toilet te gaan,… het is de
bedoeling dat de mensen zichzelf zo goed
mogelijk kunnen behelpen.”
10u30
Wanneer wij Wervik bezoeken, is er in de
keuken nog activiteit te bespeuren. Sinds
1 maart is de keukenploeg naar Ieper verhuisd.
De maaltijden in Wervik worden nu
vanuit de Ieperse keuken aangevoerd.
11u15
halftijds. Naast de soepbedeling help ik
vooral met het klaarzetten en afruimen van
de refter en de opmaak van de bedden.”
12u
Veel patiënten nemen de lunch in de refter
en zijn intussen aan het dessert toe. Ook
Dr. Jan D’Hoore is intussen binnengekomen.
Dr. D’Hoore doet permanentie voor
Campus Wervik: de verpleegkundige mogen
hem op elk moment bellen als er een
probleem is. “Ik ben in 1960 begonnen als
huisarts in Wervik. Ik ben daar intussen wel
mee gestopt, maar veel patiënten kennen
me nog van vroeger. Ik spring elke dag een
keer of twee binnen.”
Ook uit het Jan Yperman Ziekenhuis
Ieper komt er regelmatig een arts langs.
Revalidatiearts Dr. Filip Lefevere bezoekt
één namiddag per week patiënten. En
tot zijn plotse overlijden in februari kwam
Dr. Danny Demeyer wekelijks langs om al
de patiënten te bespreken. De betreurde
geriater was al sinds 1984 aan de slag in
Wervik.
13u35
Wendy Scharre van de onderhoudsploeg
heeft nog een kwartiertje werk voor de
boeg. “Vanmorgen heb ik tot 11u kamers
gepoetst. Daarna heb ik vloeren gereinigd
en afgestoft in de kine en de revalidatie.
Die worden één keer per week grondig
gereinigd.”
Geert Bostyn (ergotherapeut): “We proberen de
mensen weer zelfredzaam te maken, zodat ze zo
zelfstandig mogelijk kunnen leven.”
16u
Tamara Vranken is na haar middagpauze
terug aan de slag. “We nemen nu bij de patiënten
de bloeddruk. Vanaf 16u dienen we
aerosolmedicatie toe. Intussen zorgen de
zorgkundigen voor de maaltijd. Tussendoor
gaan we regelmatig met de patiënten naar
het toilet, voor mictietraining. Pampers
gebruiken we hier niet veel. We werken
zoveel mogelijk met inlegluiers.” “Dan moet
je de mensen natuurlijk wel regelmatig
op het toilet plaatsen”, licht Marie-Rose
Buyse toe. “Dat vraagt tijd. Maar zolang het
haalbaar is, willen we daar naar streven. Het
is goed voor de zelfredzaamheid van de
patiënten, want ze worden verplicht om uit
hun bed of zetel te komen en te stappen.”
16u15
Voor Marie-Rose Buyse, die van 7u45 in de
weer is, zit de werkdag er op. Straks komen
de avond- en de nachtploegen: in Campus
Wervik is er de klok rond bedrijvigheid.
De soepkar van logistiek medewerker
Valérie Vergote verspreidt een heerlijke
geur door de ziekenhuisgangen. “Ik werk
Valérie Vergote (logistieke dienst):
“Ik werk hier nog niet lang, maar ik doe het erg graag.
Ik hou vooral van de sociale contacten.”
de 15

de experten
Het ziekenhuis staat bol van de experten, en niet alleen op medisch vlak.
Veel van hun expertise is niet alleen nuttig op de werkvloer, maar ook thuis.
Experten met gouden tips.
Laat het gras maar groeien?
Relaxen in de tuin met het eerste lentezonnetje, terwijl de
kinderen ravotten op het gras… Zalig! Maar om van je gazon te
kunnen genieten, moet je eerst voorbij die vervelende klus: het
gras maaien… Dirk Moeyaert (Klinisch Labo) geeft alvast enkele
tips om die karwei minder lastig te maken. “Als je een nieuw
gazon aanlegt, kies dan voor een mengsel van traag werkende
grassoorten. Gras dat minder snel groeit, moet je minder vaak
maaien. Logisch toch! Heb je al een gazon? Spring dan spaarzaam
om met water. Gras dat nooit gesproeid wordt, zal dieper
in de grond op zoek gaan naar vocht. Een tijdelijke verkleuring
is niet uitgesloten, maar op termijn krijg je wel een grasmat die
bestand is tegen droogte.”
Nog zo’n vervelende klus: het afgemaaide gras opruimen. Ook
daarvoor kent Dirk een handig trucje: “Maai het gras gewoon
wat vaker. Als ze niet te lang zijn, dan verdwijnen de afgemaaide
topjes gewoon tussen de andere grassprietjes.”
Zie je het nog steeds niet zitten om het volledige gazon te maaien?
“Laat een deel van het gras dan gewoon groeien en maak er
een hooilandje of bloemenweide van: daar heb je weinig werk
aan, nauwelijks afval én het ziet er nog eens goed uit ook!”
De kip en het maaisel
Wie toch wacht om het gras te maaien tot wanneer de
sprietjes bijna tot aan de vensterbank reiken, zit achteraf
met een hoop grasmaaisel opgescheept. De oplossing? Laat
er een kip op los! “Kippen zijn verzot op vers grasmaaisel”,
vertelt Dirk Moeyaert. “Ze eten niet àlles op maar ze scharrelen
er naar hartenlust in, op zoek naar zaadjes en insecten.
Geen kippen thuis? Strooi het maaisel dan tussen groenten
of bloemen, zo vermijd je onkruid. Maak de laag echter niet
dikker dan drie centimeter, want dan gaat het rotten en
stinken. Grasmaaisel is bovendien perfect composteerbaar.”
16

de drie
Roulatie op Radiologie
Voor radiologische onderzoeken kunnen patiënten uit Ieper en
omgeving op vier verschillende locaties terecht. Naast de ‘hoofdafdeling’
in de Briekestraat, heeft de dienst Medische Beeldvorming
van het Jan Yperman Ziekenhuis nog drie extra antennes:
de Klaverstraat in Ieper, de Polikliniek Poperinge en sinds begin
dit jaar ook de radiologiepraktijk in Komen. De radiologisch verpleegkundigen
en de radiologen werken in een roulatiesysteem.
Véronique Charles
“Ik werk zowel in de Klaverstraat als in
de Briekestraat. In de Klaverstraat kunnen
patiënten terecht voor alle klassieke
radiologische onderzoeken, echografie,
mammografie en botdensitometrie. Alles
behalve CT en MR dus – daarvoor moeten
ze naar de hoofdcampus. Waarom patiënten
naar hier komen? Je kunt hier beter
op afspraak werken. Bovendien is het hier
veel rustiger: er komen hier enkel patiënten
over de vloer voor een radiologisch
onderzoek.”
Geert Lemenu
“Vóór de fusie werkte ik in het toenmalige
Mariaziekenhuis in Poperinge
– nu ‘Poli Poperinge’. Omdat ik daar het
reilen en zeilen ken, ga ik er ongeveer
wekelijks een dag langs voor radiologische
onderzoeken. Alle toestellen zijn aanwezig;
de patiënten moeten enkel voor een
MR-onderzoek naar de hoofdcampus.
Alles gebeurt hier bovendien op afspraak:
de patiënten komen voor een onderzoek,
weg van alle drukte, en kunnen een uurtje
later weer naar huis met de resultaten.”
Donatienne Walle
“Ik werk al 23 jaar in de radiologiepraktijk
in Komen. Ik leg er de afspraken
vast en sta in voor de administratie. Het
is de bedoeling dat ik op termijn ook zelf
bepaalde radiologische onderzoeken doe.
Ik word nu opgeleid door de radiologen
en de technici van het ziekenhuis, die
hier om beurten aanwezig zijn. Er zijn wat
veranderingen en nieuwe toestellen maar
ik ben blij met de overname door het
ziekenhuis. Ik kom goed overeen met mijn
nieuwe collega’s!”
de 17

nieuwkomers en brugpensioenen (tot en met 28 februari 2013)
1 2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
32 33 34 35 36 37 38 39
40 41 42 43 44 45 46 47
48 49 50 51 52 53 54 55
56 57 58
59 60 61
18

NIEUWKOMERS
1. Tatjana Cavey, 3/12/2012,
Keukenhulp, Keuken
2. Delphine Willepotte, 3/12/2012,
Logistiek assistent, Logistiek
3. Katleen Lemahieu, 5/12/2012,
Keukenhulp, Keuken
4. Frédérique Capelle, 1/01/2013,
Maatschappelijk assistent, Sociale dienst
5. Lies Dehem, 1/01/2013,
Keukenhulp, Keuken
6. Marie Gardyn , 1/01/2013,
Keukenhulp, Keuken
7. Nathalie Gauquie, 1/01/2013,
Administratief bediende, Radiologie
8. Nathalie Heytens, 1/01/2013,
Boekhouder, Boekhouding
9. Christine Notable, 1/01/2013,
Poetsvrouw, schoonmaak
10. Sigrid Saelens, 1/01/2013,
Ziekenhuisapotheker, Apotheek
11. Els Vandelannoitte, 1/01/2013,
Keukenhulp, Keuken
12. Liesbeth Verbanck, 1/01/2013,
Stafmedewerker kwaliteit, Middenkader
13. Donatienne Walle, 1/01/2013,
Administratief bediende, Radiologie
14. Lieve Wemaere, 1/01/2013,
Diëtiste, Dieetkeuken
15. Vera Demeulenaere, 2/01/2013,
Verpleegkundige, C3
16. Bruno Peene, 7/01/2013,
Informaticus, ICT
17. Wendy Hampe, 14/01/2013,
Medewerker bistro, Bistro
18. Frieda Lewyllie , 28/01/2013,
Logistiek assistent, DDZH
19. Hanne Pauwelyn, 28/01/2013,
Verpleegkundige, Operatiekwartier
20. Freya Claes, 4/02/2013,
Verpleegkundige, Operatiekwartier
21. Eva De Deyne, 4/02/2013, Medisch laboratorium
technoloog, Labo Pathologie
22. Deborah Sinnaeve, 4/02/2013,
Zorgkundige, C3
23. Evy Six, 4/02/2013,
Verpleegkundige, Nierdialyse
24. Evelyne Vanbeveren, 4/02/2013,
Verpleegkundige, DDZH
25. Patricia Pyck, 7/02/2013,
Poetsvrouw, schoonmaak
26. Lisa Bauwens, 11/02/2013,
Verpleegkundige, C3
27. Rubby Denys, 11/02/2013,
Verpleegkundige, G1
28. Florence Dewulf , 11/02/2013, Medisch
secretaresse, Consultatie gynaeco
29. Serina Baert, 14/02/2013,
Verpleegkundige, D3
30. Luc Van Haverbeke, 18/02/2013,
Chauffeur, Labo Pathologie
31. Sabine Depuydt, 27/02/2013,
Logistiek assistent, C 2
32. Ilse Baert, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
33. Hilde Bossuyt, 1/01/2013,
Apotheker, Sp-Wervik
34. Geert Bostyn, 1/01/2013,
Ergotherapeut, Sp-Wervik
35. Kristine Bruggeman, 1/01/2013,
Zorgkundige, Sp-Wervik
36. Marie-Rose Buyse, 1/01/2013,
Hoofdverpleegkundige, Sp-Wervik
37. Dominicque Croes, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
38. Lieve Deblauwe, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
39. Monika Decuypere, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
40. Stefaan Deput, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
41. Marleen Descamps, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
42. Johan Dubois, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
43. Sophie Lakiere, 1/01/2013,
Zorgkundige, Sp-Wervik
44. Ann Leroy, 1/01/2013, Zorgkundige,
Sp-Wervik
45. Lucie Loridan, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
46. Marie-Anne Masschelein, 1/01/2013,
Zorgkundige, Sp-Wervik
47. Delphine Naert, 1/01/2013,
Zorgkundige, Sp-Wervik
48. Ingrid Samyn, 1/01/2013,
Zorgkundige, Sp-Wervik
49. Evelien Sarrazin, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
50. Sofie Sarrazin, 1/01/2013,
Zorgkundige, Sp-Wervik
51. Nancy Scheirlynck, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
52. Fabienne Stofferis, 1/01/2013,
Verpleegassistente, Sp-Wervik
53. Rita Vandamme, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
54. Liselot Vandersyppe, 1/01/2013,
Zorgkundige, Sp-Wervik
55. Ann Vanwildemeersch, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
56. Valérie Vergote, 1/01/2013,
Logistiek assistent, Sp-Wervik
57. Evelyne Verhamme, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
58. Tamara Vranken, 1/01/2013,
Verpleegkundige, Sp-Wervik
BRUGPENSIOEN
59. Patrick Cannie, 24/12/2012, Keuken
60. Maria Debruyne, 16/01/2013, Sp-Loco
61. Marleen Bonte, 11/02/2013,
Schoonmaak
Geboortes
• Lasse Bultinck, 6/12/2012, zoontje van
Celestine Dumont, Administratie
• Gust Bevernage, 11/12/2012, zoontje van
Anneleen Claerbout, Intensieve zorgen
• Viktor Demanet, 17/12/2012, zoontje van
Charlotte Dejonckheere, Psychologe
• Lucas Wuytens, 19/12/2012, zoontje van
Charlotte Parez, Radiologie
• Fenna Castelein, 24/12/2012, dochtertje
van Veerle Dutry en Stijn Castelein, G1 - G0
• Raf Meulebrouck, 3/01/2013, zoontje van
Nele Priem, Radiologie
• Ileen Watteyne, 6/01/2013, dochtertje
van Nancy Soenen, Operatiekwartier
• Achiel Room, 8/01/2013, zoontje van
Evelien Robaeys, Intern dagziekenhuis
• Victor Delcroix, 18/01/2013, zoontje van
Ilse Baert, Sp-Wervik
• Vic Cool, 25/01/2013, zoontje van Eveline
Vandevoorde, Pediatrie
• Mathis Hugues, 22/02/2013, zoontje van
Pascale Delbaere, Tarificatie
• Davy Crombez, 24/02/2013, zoontje van
Melanie Camerlynck, Keuken
• Elias Berten, 25/02/2013, zoontje van
Lien Haeve, G3
overlijdens
• Maria Gykiere, moeder van Christine
Perneel, Isotopen (6/12/2012)
• Gerard Ganne, vader van Lut Ganne,
Schoonmaak (11/12/2012)
• Regina Vanbossel, grootmoeder van
Tom Bogaert, D5, en Tine Bogaert, C3
(13/12/2012)
• Ivonna Callens, moeder van Lucrèce
Simoen, Operatiekwartier (22/12/2012)
• Rosa Maria Verhulst, grootmoeder van
Herlinde Mullier, C4 (25/12/2012)
• Simonne Beghein, schoonmoeder
van Kathleen Merveillie, Schoonmaak
(26/12/2012)
• Seraphine Bilaey, grootmoeder van
Dominique Sandyck, D1 (26/12/2012)
• Andre Vanneste, vader van Martine
Vanneste, C4 (26/12/2012)
• Angèle Deleu, schoonmoeder van Vera
Deschildere, Economaat (28/12/2012)
• Godelieve Parmentier, grootmoeder van
Herlinde Veramme, Labo (29/12/2012)
• Lucienne Clicque, grootmoeder van Lynn
Crombez, Sp-Geriatrie (30/12/2012)
• Jeannine Hoet, schoonmoeder van Ann
Van Exem, M, en Pius Pauwlyn, Isotopen,
en grootmoeder van Tessa Vandewalle,
C-dagziekenhuis (30/12/2012)
• Agnès Nowe, grootmoeder van Delphine
Degroote, C1 (31/12/2012)
• Hilda Deweppe, grootmoeder van Aike
Vandromme, Schoonmaak, en Anoeshka
Coutteure, Tarificatie (2/01/2013)
• Walter Huyghebaert, vader van Conny
Huyghebaert, C3 (7/01/2013)
• Agnes Vandamme, moeder van Werner
Room, Sp-Loco (12/01/2013)
• Georges Tahon, vader van Charlotte
Tahon, Schoonmaak (14/01/2013)
• Mieke Menu, schoonzus van Mieke
Noyelle, Keuken, en Veerle Deconinck,
D4, en tante van Elke Menu, Keuken
(16/01/2013)
• Amelia van Looy, grootmoeder van Cléo
Van De Velde, Apotheek (20/01/2013)
• Robert Vandenameele, schoonvader van
Sylviane De Witte, Plastische (22/01/2013)
• Simonne Samyn, overgrootmoeder van
Fienelotte Caron, IZ, en Lieselotte Caron,
Spoed (23/01/2013)
• Willy Decrock, echtgenoot van Jeannine
D’Ooghe, Bistro (25/01/2013)
• Hilda Derycke, schoonmoeder van
Anne-Mie Desmedt, D5 (25/01/2013)
• Margriet Cauwelier, grootmoeder van Els
Biebauw, Ergo (3/02/2013)
• Maria Fockenoy, moeder van Michella
Gruwez, Schoonmaak (4/02/2013)
• Leon De Ruytter, schoonmoeder van
Marina Vanhaverbeke, SP G (5/02/2013)
• Rachel Parrein, grootmoeder van
Stijn Castelein, G0, en Veerle Dutry, G1
(6/02/2013)
• Monique Barbiez, moeder van Stéphanie
Moulin, DDZH (8/02/2013)
• Rachel Six, grootmoeder van Katy Masson,
Pediatrie, en Timy Masson, Operatiekwartier
(11/02/2013)
• Irma Knockaert, grootmoeder
van Annelies Lagache, Nierdialyse
(18/02/2013)
• Felix Gheldof, Schoonvader van Marleen
D’Ooghe, G0 (19/02/2013)
de 19

Extra in de watten
Patiënten op de Palliatieve Eenheid hebben vaak nog meer
dan andere behoefte aan een luisterend oor of een goeie
babbel. Hiervoor zorgen de zestien vrijwilligers op de afdeling.
Verpleegkundige Rosalie Decorte: “Onze vrijwilligers
zijn eigenlijk een soort gastheer of gastvrouw. Ze maken
tijd voor de patiënt en zijn familie, schenken een kopje
koffie, helpen met een maaltijd, verzorgen de bloemen,
enzovoort. Zaken dus waar de verpleegkundigen zelf
minder tijd voor hebben. Iedere vrijwilliger komt ongeveer
een halve dag per week langs om de patiënten extra in de
watten te leggen, bovenop de professionele zorg. Ze zijn
de kers op de taart. Wij – en onze patiënten – zijn hen daar
zeer dankbaar voor!”

Extra in de watten
Patiënten op de Palliatieve Eenheid hebben
vaak nog meer dan andere behoefte aan
een luisterend oor of een goeie babbel.
Hiervoor zorgen de zestien vrijwilligers
op de afdeling. Verpleegkundige Rosalie
Decorte: “Onze vrijwilligers zijn eigenlijk
een soort gastheer of gastvrouw. Ze
maken tijd voor de patiënt en zijn familie,
schenken een kopje koffie, helpen met een
maaltijd, verzorgen de bloemen, enzovoort.
Zaken dus waar de verpleegkundigen zelf
minder tijd voor hebben. Iedere vrijwilliger
komt ongeveer een halve dag per week
langs om de patiënten extra in de watten
te leggen, bovenop de professionele zorg.
Ze zijn de kers op de taart. Wij – en onze
patiënten – zijn hen daar zeer dankbaar
voor!”