ConnectING 13

Viermaandelijks • maart-april-mei-juni 2020 • Afgiftekantoor 3000 Leuven 1 • P919663
Magazine van
de Faculteit Industriële
Ingenieurswetenschappen
KU Leuven
NR. 13 - JUNI 2020
Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
IN DE WEER TEGEN CORONA
• Tweede ambtstermijn
voor prof. Bert Lauwers
• Nieuwe campusvoorzitters
• Siemens Industry Academy
• TechInVent voor ondernemende
ingenieurs
• Educatieve Master in W&T
• Ingenieursbelevingen
• Ethiek als mindset
• KU Leuven Alumni Chapter
Beijing

BELGISCH KAMPIOENE
BELOFTEN CYCLOCROSS
Marthe Truyen
INHOUD
• Woord vooraf 3
• Nieuws uit de faculteit 4
• Nieuws van de campussen 11
• Onderwijsontwikkeling in de kijker 18
• Studenten in de kijker 22
• Docenten in de kijker 26
• Onderzoek(er) in de kijker 28
• Wetenschapscommunicatie 34
• Faculty Worldwide 36
• Alumni in de kijker 40
COLOFON
ConnectING is het magazine van de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
van de KU Leuven. Het verschijnt driemaal per jaar en is bestemd voor alle studenten
en medewerkers van de faculteit en haar 7 campussen, alumni, externe relaties en
het brede maatschappelijk veld waarmee de faculteit een netwerk onderhoudt.
Verantwoordelijke uitgever: Prof. Bert Lauwers, decaan Faculteit Industriële
Ingenieurswetenschappen | Redactieraad: Anja Huysmans (voorzitter),
Hilde Bonte, Niels De Brier, Greet Langie, Hilde Lauwereys, Bart Lievens,
Yves Persoons, Sofie Pollin, Inge Van Cauter, Louis van Hoye, Rens Vervaeke
Eindredactie: Yves Persoons | Redactiesecretariaat: Inge Van Cauter
Redactieadres
ConnectING
Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
Willem de Croylaan 56, gebouw E bus 2203
3001 Heverlee
053 72 71 86 (secretariaat)
connecting@kuleuven.be
www.iiw.kuleuven.be
Foto’s: Yasmina Besseghir, Julie Feyaerts, Rob Stevens, David Stockman,
Tom Talloen, Johan Van Droogenbroeck en Filip Van Loock.
Grafisch ontwerp en drukwerk:
artoos group – www.artoosgroup.eu
2

WOORD VOORAF
COVID-19:
WAAR ZIJN DE INGENIEURS?
We worden nu, in crisistijd, om de oren geslagen met
meningen van mensen die menen te weten waar het
om draait. Deskundigen van diverse pluimage hebben
hun huiswerk gemaakt. Zelfverzekerd voorspellen ze hoe het
post-coronatijdperk eruit zal zien. De conclusie luidt steevast:
niets zal meer zijn zoals voorheen.
In het publiek debat zetten de wetenschappers de toon.
Virologen, epidemiologen en infectiologen beheersen de
frontpagina’s, de nieuwssites, de journaals en de praatprogramma’s.
Terecht overigens. Als iemand ons wegwijs kan
maken in de omvang, de risico’s, en impact en het verloop van
de pandemie dan zijn zij het wel.
Maar waar zijn de ingenieurs? Ook al voeren ze niet het hoge
woord, toch zijn de ingenieurs meer dan ooit present. In bedrijven,
universiteiten en onderzoeksinstellingen werken ze met
wetenschappers aan oplossingen om uit deze crisis te geraken
en de weg voor het post-coronatijdperk te bereiden. Ook onze
faculteit laat zich niet onbetuigd. Dat blijkt uit onze inzet voor
ziekenhuizen en zorginstellingen. Je leest er meer over in dit
nummer.
Verder hebben we aandacht voor de programmahervorming die
in september 2020 ingevoerd wordt in het eerste bachelorjaar.
Een van de blikvangers –de Ingenieursbeleving– stellen we graag
aan je voor. Dit academiejaar stapten we in de Siemens Industry
Academy en het Stage+ pilootproject. En volgend academiejaar
start het vernieuwd programma ‘Postgraduate Tech Innovation
in Ventures & Teams’.
Docent in de kijker is prof. Martin Meganck. Zijn missie bestaat
erin om aankomende industrieel ingenieurs te sensibiliseren voor
ethiek en maatschappelijke verantwoordelijkheid. Bij de
studenten tillen we onze kampioenen op het schild: het Agoria
Solar Team en Marthe Truyen, Belgisch kampioene veldrijden.
In de onderzoeksrubriek focussen we op het werk van Esmael
Kedir en Carlos André Munoz. Esmael ontwikkelde een
technologie om bij de bevolking in de rurale gebieden in Ethiopië
tijdig een kwalijke oogziekte te detecteren. En Carlos André
belicht de voordelen van een VLAIO-mandaat voor postdocs.
Alumnus in de kijker is Lin Zhang, de voorzitter van het nieuwe
Alumni Chapter in Beijing. Aan de (pas) afgestudeerden met
onderwijsambitie stellen we de Educatieve Master W&T voor.
Tot slot nog dit. Op 1 augustus 2020 nemen drie nieuwe
campusvoorzitters de fakkel over in resp. Campus Brugge,
Campus De Nayer en Campus Groep T. Bij hun verkiezing was
corona nog een ver-van-mijn-bed-aandoening. Zes maanden
later zitten ze in het oog van de storm. Hen wacht de taak om
hun campus behouden het post-coronatijdperk in te loodsen.
We wensen hen veel succes bij deze onderneming.
Prof. Bert Lauwers
Decaan, Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
CONNECTING
3

NIEUWS UIT DE FACULTEIT
DECAAN BERT LAUWERS:
CONTINUÏTEIT IN VOORTGANG
De rustige vastheid waarmee decaan prof. Bert Lauwers de voorbije vier jaren de
Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen heeft verenigd, uitgebouwd en versterkt
wordt beloond. Op 10 februari 2020 werd hij met brio herkozen. Koers houden waar het
kan, bijsturen waar het moet, wordt het adagium van zijn tweede ambtstermijn.
Een adagium is een idee of een wijsheid die haar waarde
heeft bewezen. Dat het beleid van prof. Lauwers onder
deze noemer valt, wordt algemeen beaamd.
Strategische doelstellingen zoals de profilering van de
opleiding, de vormgeving van het multicampusgegeven en
de verdere internationalisering zijn in volle uitvoering en
hebben al geleid tot nieuwe inzichten en aanzetten voor
verdere ontwikkelingen.
“De meest ingrijpende onderneming is en blijft de programmahervorming”,
vindt prof. Lauwers. “Collega’s van alle
campussen hebben hun schouders gezet onder de
vernieuwing van het curriculum. Dat heeft een ongekende
dynamiek op gang gebracht. We zijn vertrokken voor een
traject van nog minstens vier jaar waarvan het resultaat niet
alleen een scherper profiel van de opleiding moet zijn, maar
ook een waarachtige multi-campusfaculteit waarin iedere
campus zich herkent”.
4

Valorisatie
Tijdens prof. Lauwers’ eerste ambtstermijn zagen niet minder
dan zes nieuwe aanvullende opleidingen het levenslicht; masterna-masters,
postgraduaten en internationale masters. Stuk voor
stuk hebben ze heel wat potentieel in zich voor internationalisering
en levenslang leren.
De voorbije vier jaren steeg het aantal doctorerende industrieel
ingenieurs exponentieel. Daar heeft volgens prof. Lauwers de
inclusie van een component ‘valorisatie’ in elk doctoraat ongetwijfeld
toe bijgedragen. “Het heeft in ieder geval de doctorandus uit zijn/
haar ivoren toren gehaald en met beide voeten in het werkveld
gezet. Als we nu nog de bedrijven kunnen overtuigen van de
meerwaarde ervan zitten we ook hier op een goed spoor”.
Participatie
Aan de studenten biedt het vernieuwde curriculum een nooit
geziene waaier van kansen om zich te ontplooien, d.w.z. zich breder
te oriënteren of verder te verdiepen in keuzepakketten en multicampusmodules.
Verder wil prof. Lauwers een nieuw elan geven
aan de studentenparticipatie op zowel lokaal als op facultair niveau.
Wat het personeelsbeleid betreft, zal het volgens prof. Lauwers
ook de volgende jaren niet eenvoudig zijn om de geschikte
profielen te vinden voor vacante of nieuwe functies. “Daarom
vind ik het niet verstandig om onderwijswerkvormen te sterk te
koppelen aan statuten”.
Doorbraak
Internationaal heeft prof. Lauwers mee voor een doorbraak
gezorgd. “De instroom van buitenlandse studenten in de
Engelstalige bacheloropleiding is de voorbije jaren fors
toegenomen. Tegelijk zien we een groeiend aantal internationale
masters. Wat de impact van de coronacrisis hier zal zijn, valt nog
af te wachten. Inzake internationale samenwerking ben ik
voorstander van een beperkt aantal strategische partners in
verschillende regio’s voor structurele mobiliteit van studenten,
docenten en onderzoekers”.
Een vergelijkbaar ‘quality first’ beleid wenst prof. Lauwers ook te
voeren t.a.v. het werkveld. “Daar komt het erop aan om de
expertise op de campussen nog meer ter beschikking te stellen
van de ondernemingen in de regio. Ook omgekeerd wil ik via
gastdocentschappen en deeltijdse functies voor ervaren
ondernemers nog meer knowhow uit het bedrijfsleven in de
opleiding injecteren”.
Transparant beleid en bestuur zal ook de volgende jaren een
prioritair aandachtspunt van de decaan blijven. “Een goed
geoliede interne communicatie is daarbij onmisbaar. In een grote
universiteit en in een multicampusfaculteit zijn tal van bestuursen
adviesorganen bedrijvig. Hier kan wel een en ander
geoptimaliseerd worden. De regionalisering van de onderwijscommissies
is daar een voorbeeld van”.
Beleidsteam
Op 11 mei 2020 keurde de Faculteitsraad de samenstelling van
het nieuwe beleidsteam goed. De decaan zal de volgende jaren
worden bijgestaan door twee vicedecanen. Prof. Dorine Bruneel,
vicecampusvoorzitter op Technologiecampus Gent, neemt de
fakkel over van prof. Greet Langie als vicedecaan Onderwijs. En
prof. Koen Eneman, uittredend campusvoorzitter op Campus
Groep T Leuven, neemt de taak van vicedecaan Internationalisering
op zich. Met beide vicedecanen weet prof. Lauwers zich omringd
door experten die op het terrein hun sporen hebben verdiend.
Als door de wol geverfde decaan weet prof. Lauwers als geen
ander dat de implementatie van een gedragen facultair beleid tijd
en energie vraagt. Dat zal in zijn tweede ambtstermijn niet anders
zijn. Een goede leidraad hierbij is de uitspraak die aan Vincent
Van Gogh wordt toegeschreven: ‘grote dingen komen niet
impulsief tot stand, ze zijn het resultaat van vele kleinere dingen
die samengebracht worden’. Een multi-campusfaculteit vormt
hierop geen uitzondering.
Yves Persoons
SOCIETY OF MANUFACTURING ENGINEERS
LAURELS PROF. BERT LAUWERS
On 10 March 2020, the Society of Manufacturing
Engineers (SME) announced its annual International
Honour Awards. The prestigious Eli Witney
Productivity Award was granted to Prof. Bert Lauwers, Dean
of the Faculty of Engineering Technology, for his high-level
contribution to manufacturing production, research education
and scientific publications.
SME is an association of professional educators committed
to promoting and supporting the manufacturing industry.
SME helps manufacturers innovate, grow and prosper by
promoting manufacturing technology, developing a skilled
workforce and connecting the
manufacturing industry.
“We are proud to recognize the distinguished honourees for
their essential and ongoing efforts in this vital industry”, said
Sandra L. Bouckley, Executive Director of SME. “Our five
awardees have changed the landscape of manufacturing
and SME, making both stronger, more advanced and
inclusive than ever before”.
Yves Persoons
CONNECTING
5

NIEUWS UIT DE FACULTEIT
TECHINVENT:
VERNIEUWD PROGRAMMA
VOOR ONDERNEMENDE INGENIEURS
Vanaf volgend academiejaar wordt de postgraduaatsopleiding Innoverend Ondernemen voor
Ingenieurs opgesplitst. Het bestaande programma blijft qua opzet identiek, maar zal voortaan
nog enkel bestaan uit in-company projecten. De nieuwe tegenhanger mikt op bachelor- en
masterstudenten die een ambitieus teamproject willen realiseren of een eigen startup voor
ogen hebben. Coördinator Chrisje Haenen stelt het Postgraduate Tech Innovations in
Ventures and Teams (‘TechInVenT’) voor.
“ Met TechInVenT willen we om te beginnen de continuïteit
van onze studententeams garanderen”, legt Chrisje
Haenen uit. “Het Agoria Solar Team, Formula Electric
Belgium, Innovived, CORE, Flacra en iGEM zijn inmiddels zowat
het uithangbord van onze faculteit en de Groep Wetenschap &
Technologie geworden. Studenten die in hun voetspoor willen
treden zijn bij TechInVenT aan het juiste adres. Maar er is meer.
Verschillende teamleden hebben na hun studie effectief de stap
naar het ondernemerschap gezet en zijn met een eigen bedrijf
begonnen. Zulke entrepreneurs in spe vormen onze tweede
doelgroep. Wat beide groepen met elkaar gemeen hebben, is
gedrevenheid en passie voor innovatie en ondernemerschap. Als
ingenieur willen zij de betreden studie- en carrièrepaden verlaten
en zelf hun toekomst in handen nemen. Ook al betekent dit in
menig opzicht een sprong in het onbekende”.
Op maat gesneden
“Onbekend terrein vraagt om een goede voorbereiding”, vervolgt
Chrisje Haenen. “TechInVenT wil er precies voor zorgen dat
kandidaat ingenieurs-ondernemers niet onbeslagen op het ijs
komen. Daarom bieden we hun een vrijwel op maat gesneden
programma aan waarin niet alleen technologie maar ook
professionele skills aan bod komen. Tevens zorgen we voor een
intensieve coaching door professionals”.
De hoofdbrok van het programma bestaat uit het team- of
startup project, goed voor 44 ECTS. Studenten die opteren voor
het teamproject, kunnen bij een bestaand team de knepen van
het vak leren. En er voldoende inspiratie opdoen om zelf een
eigen teamproject op te starten. Wie gaat voor het startup traject
kan rekenen op ondersteuning en coaching om een business
plan te ontwikkelen dat hem/haar in staat stelt om na de opleiding
zelf de vleugels uit te slaan. “Maar ook wie nog geen concreet
business idee in mind heeft en toch gebeten is door het
ondernemen vindt bij TechInVenT de voedingsbodem waarin
nieuwe ideeën kunnen ontkiemen”, merkt Chrisje Haenen op.
Technovation Hub Academy
Het programma bestaat verder uit een reeks workshops,
verzorgd door bedrijfspartners van de Technovation Hub
Academy, en een pakket optionele vakken, samen goed voor
minimum 12 ECTS.
“Technovation Hub werd in 2016 opgericht met als doel de
studententeams binnen de Groep Wetenschap & Technologie te
ondersteunen en nieuwe initiatieven een kans te geven”, vertelt
Chrisje Haenen. “De Technovation Hub Academy die in
september 2020 van start gaat, organiseert specifiek voor de
studenten van TechInVenT hands-on workshops over
onderwerpen zoals product design, artificiële intelligentie, 5G, IP,
wetgeving en digitale marketing. Hiervoor doen we een beroep
op ervaren professionals uit de beroepspraktijk”.
De optionele vakken stellen de toekomstige teamleden en
starters in staat om de opleiding nog meer te personaliseren. “Dit
onderdeel kunnen de studenten inderdaad volledig zelf invullen”,
bevestigt Chrisje Haenen. “Uit het immense studieaanbod van
de KU Leuven kiezen ze wat hen interesseert of wat ze menen
nodig te hebben voor hun project. Het initiatief ligt bij hen. Leren
ondernemen begint met in je eigen leren te ondernemen”.
Yves Persoons
www.techinvent.be
6

xxx
Chrisje Haenen
CONNECTING
7

NIEUWS UIT DE FACULTEIT
EDUCATIEVE MASTER W&T:
INGENIEURS VOOR DE KLAS
Ingenieurs zijn van alle markten thuis. Met een educatieve master op zak gaan ook de
schoolpoorten voor hen open. Als ingenieur-leraar kun je aan de slag in de tweede en derde
graad van het secundair onderwijs en in de volwasseneneducatie. Je kunt er niet alleen
specifiek wetenschappelijke of technische vakken geven, maar je ook uitleven in
interdisciplinair onderwijs en STEM-activiteiten. Jolien De Meester, verantwoordelijk voor
Didactiek Interdisciplinair Onderwijs en haar collega’s Hanne Deprez, Kristien Van Loon en
Kristiaan Mannaert geven tekst en uitleg.
Jolien De Meester heeft haar naam niet gestolen. Na haar
studie industrieel ingenieur trok ze resoluut de kaart van het
onderwijs. De polyvalentie van haar opleiding maakte in
haar de fascinatie wakker voor het interdisciplinaire lesgeven en
de vakoverschrijdende didactiek. In haar doctoraal proefschrift
‘Designing iSTEM Materials for secondary education’ aan de
Faculteit Ingenieurswetenschappen ontwikkelde ze een
instrument om STEM-activiteiten te transformeren in kwalitatief
geïntegreerd STEM-onderwijs. Het engageren van lerarenteams
bij het ontwerpen ervan genereerde overtuigende leerwinsten.
“STEM-onderwijs wil jongeren voorbereiden op de uitdagingen
van de toekomst”, merkt Jolien op. “Die uitdagingen overstijgen
de grenzen van vakken en disciplines, dus vraagt STEMonderwijs
om een aangepaste didactiek. Daarom is het zo
belangrijk dat iedere student in de Educatieve Master getraind
wordt in het ontwerpen, implementeren en coachen van
interdisciplinaire leeractiviteiten. Het kan de brede kijk van leraren
op hun taak enkel ten goede komen. Bovendien is binnen de
Groep Wetenschap & Technologie heel wat expertise aanwezig
inzake vakdidactisch onderzoek. Zoals elke academische
opleiding moet ook de Educatieve Master onderzoeksgebaseerd
zijn. Daarom bevat elke masterproef eveneens een
onderzoeksluik”.
Twee trajecten
Als educatieve master W&T kun je lesgeven in elk wetenschappelijk,
technologisch, engineering- of wiskundevak.
Afhankelijk van je vooropleiding kun je twee vakdidactieken
kiezen uit: aardrijkskunde, bio-engineering, biologie, chemie,
engineering & technologie, fysica, informatica en wiskunde. Eén
van de twee vakdidactieken kan uit een andere educatieve
master gekozen worden: economie, maatschappijwetenschappen,
NT² (Nederlands als niet-thuistaal) of Project Algemene
Vakken. En –zoals vermeld- leren de leraren in spe ook
interdisciplinair lesgeven in wetenschap en technologie.
“De Educatieve Master bieden we aan in twee formules”, legt
Hanne uit. “Een integraal traject van twee jaar (120 sp) voor
studenten met een academisch bachelordiploma. En een
verkorte opleiding van één jaar (60 sp) voor studenten die al
master zijn. Ingenieursstudenten die leraar willen worden,
opteren bijna altijd voor de verkorte versie. Na afloop hebben ze
immers twee masterdiploma’s op zak”.
Hanne Deprez staat in voor de coaching van teams van studentleraren.
Haar ervaring als onderwijsondersteuner/monitor en
medewerker aan de STEM-workshops voor leraren en leerlingen
op de Technologiecampus Gent komt daarbij goed van pas. “In
Didactiek van Interdisciplinair Onderwijs ontwerpen
multidisciplinaire teams van 4 à 5 studenten leermateriaal over
thema’s zoals ‘ontwerpen van een slimme koelkast’, ‘groene
daken’ of ‘serres’. Met het eindproduct moet een leraar in de
klas aan de slag kunnen. Deze manier van werken haalt de
studenten uit de vertrouwde omgeving van hun vakgebied. En
het anticipeert bovendien op de latere beroepspraktijk. Deze
didactiek is creatieve en ondernemende ingenieursstudenten als
het ware op het lijf geschreven”.
Werkveld
Kristien Van Loon en Kristiaan Mannaert staan als resp. lerares
Wiskunde en leraar Informatica met beide voeten in het werkveld.
Naast haar lesopdracht in het secundair onderwijs, is Kristien
praktijklector Didactiek Interdisciplinair Onderwijs in de Educatieve
8

Jolien De Meester
Master W&T. Kristiaan is er praktijklector
Vakdidactiek Informatica. Net als Hanne
zijn beiden actief in de stagebegeleiding
en de coaching van studententeams
binnen het vak Didactiek Interdisciplinair
Onderwijs.
“Leraar en ingenieur:
geen beroep maar
een roeping”
“Zoals in elke lerarenopleiding nemen de
stages een belangrijke plaats in”, vertelt
Kristien. “Daar kunnen de studenten hun
kennis, vaardigheden en attitudes toepassen
in een authentieke leeromgeving. Van
observatie en participatie tot zelfstandig
leren, stap voor stap dompelt de stage
hen onder in de beroepspraktijk. We
besteden ook aandacht aan de diversiteit
in interesse en talenten bij leerlingen en
hoe daar op een creatieve manier kan
worden mee omgegaan.”
“Stages zijn er in verschillende vormen en
soorten”, vervolgt Kristiaan. “De meest
voorkomende is de klassieke ‘pre-service
training’, waarbij de student stageloopt
als onderdeel van zijn/haar opleiding.
Daarnaast heb je de ‘leraar-in-opleiding’
(LIO) of ‘in-service training’, waar de
student al effectief aan het werk is in een
school en het praktijkgedeelte via
werkplekleren realiseert. Deze formule is
evenwel minder evident, want moeilijk te
combineren met een voltijdse opleiding’.
Roeping
Jolien besluit als volgt: “Een leraar is veel
meer dan een lesgever. Net zoals een
ingenieur veel meer is dan een
klussendoener of dépanneur bij problemen.
Leraren en ingenieurs zijn professionals
met capaciteiten en talenten die geroepen
zijn om die te blijven ontwikkelen en in te
zetten voor anderen. Wat zij doen is meer
dan een beroep, het is een roeping”.
Yves Persoons
www.kuleuven.be/educatievemaster
www.edu-leraar.be
CONNECTING
9

NIEUWS UIT DE FACULTEIT
FACULTEIT INDUSTRIËLE
INGENIEURSWETENSCHAPPEN EN
SIEMENS INDUSTRY ACADEMY
SLAAN BRUG TUSSEN INDUSTRIE EN UNIVERSITEIT
Siemens Industry Academy staat voor een nieuw structureel
samenwerkingsverband tussen de academische wereld en
een aantal grote industriële spelers in Vlaanderen. In een
eerste fase worden vierentwintig studenten van de Faculteit
Industriële Ingenieurswetenschappen gelinkt aan bedrijven voor een
unieke Stage+-ervaring. In een tweede fase staan o.m. gastcolleges,
job shadowing en bedrijfsbezoeken in binnen- en buitenland op het
programma. De Faculteit IIW stapte als eerste in dit project.
In het kader van de Siemens Industry Academy werd - in een
eerste fase - voor een unieke aanpak gekozen, namelijk ‘Stage+’.
Studenten gaan gedurende een af te spreken periode aan de
slag bij een industrieel topbedrijf. Tien ondernemingen met een
vestiging in Vlaanderen dienden automatisering- of
digitaliseringsprojecten in die door Siemens werden gescreend
op hun relevantie. Het gaat om Actemium, Agidens, Cloostermans,
Kaneka, Lapauw, Merco, Soleras, Vandemoortele, VolvoCars en
Wienerberger. Ook andere bedrijven hebben zich aangemeld om
in een tweede fase in te stappen.
Vierentwintig studenten Industrieel Ingenieur van de KU Leuven
tekenden in voor dit traject en werden door Siemens en KU
Leuven gekoppeld aan een bedrijf en een project. Siemens zorgt
voor de omkadering, coaching en de technologie waarmee de
student aan de slag gaat. De KU Leuven staat garant voor de
inbedding in een academisch kader.
“Met dit traject willen we de studenten verder op weg helpen in
hun zelfontwikkeling tot ‘future-proof engineers’: ingenieurs die
intelligente oplossingen vinden voor technologische problemen
en daarbij steevast ruimdenkend en systematisch te werk gaan”,
vertelt prof. Bert Lauwers, decaan van de Faculteit Industriële
Ingenieurswetenschappen.
Academische excellentie
De betrokken partners benadrukken dat dit traject veel meer is
dan een gewone stage voor de student. Thierry Van Eeckhout,
Vice President Sales van Siemens: “De ‘plus’ in ‘Stage+’ duidt
op de grondige omkadering en de reële connectie met het
werkveld die tot een unieke samenwerking leiden. De studenten
krijgen een afgelijnd doel voorgesteld waarbij evenveel waarde
wordt gehecht aan de technische vaardigheden als aan de
professionele skills.”
Katrien Valkiers,
Head of Communications Siemens Belgium
10

NIEUWS VAN DE CAMPUSSEN
PROF. PIETER RAUWOENS (CAMPUS BRUGGE):
INZETTEN OP EFFICIËNTIE
EN UITMUNTENDHEID
Met prof. Pieter Rauwoens als nieuwe
campusvoorzitter is in Brugge de jongere
garde aan zet.
Prof. Pieter Rauwoens
“ Een groentje”, zo noemt hij zichzelf, want pas sinds 2014
verbonden aan KU Leuven, eerst in Oostende en dan in
Brugge. Als hoofd van de onderzoeksgroep ‘Kustwaterbouw
en Grondmechanica’ is prof. Rauwoens er in die korte periode
in geslaagd om Campus Brugge op de kaart te zetten als het
expertisecentrum in de ontwikkeling van klimaatscenario’s voor
de Belgische kustlijn en kustgemeenten. Geen toeval dat in
februari 2020 ’s lands eerste leerstoel ‘Kustwaterbouw’ in
Brugge werd ingehuldigd.
“We zijn een relatief kleine maar groeiende campus”, legt prof.
Rauwoens uit. “Dat creëert dynamiek, maar zorgt ook voor
uitdagingen. Om die te kunnen bolwerken, dient aan een aantal
voorwaarden te worden voldaan. Ik heb ze samengebald in vijf
kernwoorden: duidelijkheid, rust, krachtdadig bestuur, uitstraling
en efficiëntie”.
Duidelijkheid moet er volgens prof. Rauwoens spoedig komen
over het toekomstig onderwijsaanbod, vooral dan inzake de
masteropleidingen. “Dat er van iedereen inspanningen gevraagd
zullen worden, dat is inmiddels genoegzaam bekend. Het punt
is dat de bereidheid om een tandje bij te steken beduidend zal
toenemen wanneer duidelijk is binnen welk kader dat moet
gebeuren”.
Prof. Rauwoens’ tweede prioriteit sluit hier nauw bij aan.
“Duidelijkheid creëert mentale rust, stabiliteit en positieve energie.
Let wel, stabiliteit is niet synoniem van status quo. Als
groeicampus willen we op het elan verdergaan. We hebben de
mensen in huis om dat te realiseren. Met duidelijke afspraken
omtrent taken en verantwoordelijkheden kunnen we de positieve
energie omzetten in verdere groei”.
De heldere afspraken kunnen op hun beurt een draagvlak
creëren voor een snel en efficiënt bestuur.
Prof. Rauwoens: “ Een krachtdadig bestuur bestaat uit de
campusvoorzitter die optreedt als moderator en zich weet te
adviseren door een beperkte vertegenwoordiging uit elk van
onze speerpunten in de zoektocht naar een consensus. Dit
beperkt bestuurscollege heeft volheid van bevoegdheid. Efficiënt
overleg en effectieve besluitvorming moeten ervoor zorgen dat
wij als campus met één stem spreken in het Leuvense kapittel
en erbuiten”.
Groei en uitstraling gaan niet alleen hand in hand, ze versterken
ook elkaar. “Excelleren is hier de boodschap”, aldus prof.
Rauwoens. “En dat zowel in onderwijs als in onderzoek. De
programmahervorming stelt ons in staat om het profiel van de
industrieel ingenieur aan te scherpen en de opleiding
aantrekkelijker te maken voor jongeren. En voor ons onderzoek
kunnen we rekenen op de inzet van veelbelovende jonge
professoren en doctorandi. Daarbij komt nog onze sterke
verbondenheid en samenwerking met het werkveld”.
Het vijfde kernwoord ‘efficiëntie’ is inmiddels al een paar keer
gevallen. Prof. Rauwoens wil er nog het volgende over kwijt:
“Campus Brugge is een verzameling van fantastische en
talentvolle mensen. Het is zaak om iedereen optimaal te laten
functioneren door hem of haar de taken toe te wijzen waar hij of
zij de meeste voldoening uit schept”.
Als expert in Kustwaterbouw is prof Rauwoens vertrouwd met
woelige waters, stromingen, storm en ontij. Langs wal blijven
laveren zal er de volgende jaren allicht niet inzitten. Wetende dat
men niet alles kan bezeilen wat men bestevent, rekent de
campusvoorzitter op een hechte crew om het schip met treil en
zeil door zijn ambtsperiode de sturen.
Yves Persoons
CONNECTING
11

NIEUWS VAN DE CAMPUSSEN
PROF. RAF DEWIL (CAMPUS DE NAYER):
INZETTEN OP PROFIEL
EN INFRASTRUCTUUR
De nieuwe campusvoorzitter van Campus De Nayer in
Sint-Katelijne-Waver ressorteert onder het Departement
Chemische Ingenieurstechnieken en is gespecialiseerd
in geavanceerde technologieën voor de behandeling van
(afval)water.
Op zijn thuiscampus leidt hij het
‘Process & Environmental
Technology Lab’ (PETLab). Deze
onderzoeksgroep is bedrijvig in o.m. de
recuperatie van grondstoffen en de
productie van hernieuwbare chemicaliën
en energiedragers uit afval- en nevenstromen.
Prof. Dewils team telt 25
onderzoekers, van wie 15 doctorandi.
Hijzelf is gespecialiseerd in geavanceerde
technologieën voor de behandeling van
(afval)water.
“In de onderzoeksgroepen op onze
campus zijn tientallen jonge en ambitieuze
krachten aan het werk”, vertelt prof.
Dewil. “Sommigen bevinden zich nog in
de opstartfase, anderen zijn al gesetteld
en nemen ook onderwijstaken op. Deze
jonge garde is de toekomst van onze
campus en verdient alle steun en bij-
Prof. Raf Dewil
behorende (interne en externe) middelen
om de vleugels uit te slaan. Dit is meteen
een eerste beleidsprioriteit voor de
komende vier jaar”.
De verdere uitbouw van onderzoek,
onderwijs en dienstverlening veronderstelt
ook ruimte. Dat is de tweede prioriteit
waar prof. Dewil zal op inzetten. “Onze
campus barst uit zijn voegen en de
infrastructuur voldoet op tal van punten
niet meer. Dat is op zich niets nieuws. Er
circuleren al langer plannen voor een
nieuwe campus. Deze komen nu wel in
een finaal stadium waarop cruciale
knopen moeten worden doorgehakt.
Gaat KU Leuven onmiddellijk voor een
complete nieuwbouw of wordt geopteerd
voor en gefaseerde aanpak? Ik zal alvast
ijveren voor de eerste formule”.
Campus De Nayer kan bogen op een rijke
historiek – in 2022 wordt de 100ste
verjaardag gevierd- en een stevige
reputatie inzake kwaliteitsonderwijs in
techniek. “Die troef zullen we blijven
uitspelen”, bevestigt prof. Dewil. “De
voordelen van een multicampusfaculteit
en de solide gemeenschappelijke stam in
de ingenieursopleiding zijn perfect te
combineren met ons profiel en wat wij hier
in huis hebben aan expertise en samenwerking
met het bedrijfsleven. In de
afstudeerrichtingen, opties en keuzepakketten
zullen we eigen accenten
blijven leggen. Al wie op deze campus
afstudeert, zal trots het kwaliteitslabel
‘De Nayer’ blijven dragen”.
De nieuwe campusvoorzitter is ten slotte
ook sterk begaan met het welbevinden
van ‘zijn’ studenten en personeel.
“Periodes van transitie brengen onvermijdelijk
operationele problemen met
zich mee op het gebied van planning,
logistiek, inzet van resources, overgangen,
enz. Als procestechnoloog weet ik dat bij
het omzetten van grondstoffen naar een
eindproduct een en ander fout kan lopen.
De campusvoorzitter is de allround
operator die maakt dat het flowproces
voor iedereen binnen de grenzen van het
mogelijke en het haalbare verloopt. Waar
een wil is, is een weg”
Yves Persoons
12

NIEUWS VAN DE CAMPUSSEN
PROF. WIM DEWULF (CAMPUS GROEP T):
BLIJVEN INZETTEN OP INNOVATIE
De nieuwe campusvoorzitter van Campus Groep T Leuven
maakt deel uit van het Departement Werktuigkunde. Hij is
gekend als een gedreven lesgever en onderzoeksleider in
de domeinen life cycle engineering, ecodesign, dimensionele
kwaliteitscontrole en computertomografie.
“ Als programmadirecteur van de
POC Elektromechanica-Kunststofverwerking
speelde hij al van bij
de aanvang een voortrekkersrol in de
facultaire kerngroep Programmahervorming.
Hij gelooft dan ook sterk in
de troeven van het vernieuwde curriculum:
“Innovatieve technologieën voor Industrie
4.0 krijgen bijvoorbeeld een uitgesproken
plaats in het vernieuwde curriculum
elektromechanica. Daarnaast verweven
we in alle opleidingen training van
professionele skills met de technologische
opleidingsonderdelen, en is er ruimte
voor ingenieursbelevingen, de Ingenieur
voor 1 dag en duurzaamheid. Door de
samenwerking binnen de faculteit zullen
de studenten bovendien meer dan ooit
hun programma volgens hun eigen
interesses vorm kunnen geven. De nieuwe
optie Bedrijfsbeleid in de master
Elektromechanica is dan weer een
voorbeeld van hoe ‘management’, altijd al
een sterkte van Campus Groep T, in het
curriculum verankerd zal blijven.”
Andere troeven die prof. Dewulf wil blijven
uitspelen zijn de samenwerking met het
werkveld, het unieke internationale
programma en de teamprojecten van de
studenten. “We moeten de banden met
het bedrijfsleven nog nauwer aanhalen”,
geeft hij aan. “Ik denk hierbij o.m. aan
keuzemodules i.s.m. de industrie, het
aantrekken van deeltijdse praktijkassistenten
met bedrijfservaring en
opnieuw meer masterproeven in
company.” Inzake internationalisering zal
de nieuwe campusvoorzitter sterk inzetten
op duurzame internationale partnerships
waar ook de onderzoeksgroepen actief bij
betrokken zullen zijn. “De teamprojecten
– die op Campus Groep T ontstaan zijn
– kunnen op blijvende steun rekenen als
voorbeelden van innovatie en ondernemerschap.
En als visitekaartje van de
faculteit in binnen- en buitenland”.
Doorgaan op het elan, dat is ook de
boodschap van prof. Dewulf aan de
onderzoekers. “Met ons toepassingsgedreven
onderzoek creëren we
aantoonbare meerwaarde voor bedrijven
en de social-profitsector, maar ook voor
ons onderwijs. Dat laatste zal in de loop
van de verdere programmahervorming
nog duidelijk blijken”.
Prof. Wim Dewulf
“Geen sterke faculteit zonder sterke
campussen”, besluit prof. Dewulf. “Dat
we op Campus Groep T stijgende
studentenaantallen kunnen combineren
met een snelle groei van onderzoek, is
te danken aan de gedrevenheid,
innovatiegerichtheid en teamspirit die
onze campus kenmerken. Dit toont zich
ook in de schitterende manier waarop we
tijdens deze Corona-periode de stap naar
digitalisering van ons onderwijs genomen
hebben. Ik wil alle collega’s en studenten
hiervoor trouwens van harte bedanken en
hoop alvast deze dynamiek in de
toekomst verder te kunnen ondersteunen”.
Yves Persoons
CONNECTING
13

NIEUWS VAN DE CAMPUSSEN
WEST-VLAAMSE CAMPUSSEN
IN DE WEER TEGEN CORONA
In de strijd tegen het coronavirus zijn beschermende kledij en mondmaskers cruciaal.
Op Campus Brugge zijn ingenieurs met hun 3D-printers en lasermachines aan de slag om
onderdelen te produceren voor de bescherming van artsen en verplegend personeel in het
AZ Sint-Lucas. Ook het AZ Groeninge in Kortrijk kreeg hulp vanuit KU Leuven-hoek. Het
ziekenhuis mocht een lading beschermende kledij en mondmaskers in ontvangst nemen.
Beschermende kledij en mondmakers mogen dan wel
onmisbaar zijn, ze zorgen ook voor heel wat ongemakken
bij de dragers ervan. Zo laten de maskers drukwonden na
op het aangezicht, rond de oren en de neus. In samenwerking
met het AZ Sint-Lucas produceerde Campus Brugge o.l.v. prof.
Stijn Debruyne anti-compressie pleisters. “Die worden met
behulp van een laser uitgesneden en aan de binnenkant van het
masker gekleefd om de druk te verzachten. Momenteel zijn er
zowat 400 stuks geleverd en in gebruik”, verduidelijkt doctorandus
Steven Fevery.
In tegenstelling tot de knellende drukmaskers, sluiten de typische
FFP2 en FFP3-mondmaskers niet altijd even goed aan bij
iedereen. Ook daar hebben de ingenieurs op Campus Brugge
iets op gevonden. “De klok rond printen we zogenaamde
mondmaskers comforters naar een ontwerp van 3DPLANNER.
Dit zijn verstelbare elastiekjes die de standaard mondmaskers
beter doen aansluiten. Daarvan zijn er een 200-tal in gebruik in
AZ Sint-Lucas en nog eens 100 zijn in de maak”.
Snorkel- i.p.v. mondmaskers
Tal van landen kampen met een mondmaskerschaarste. Hoewel
in België de voorraden stilaan worden aangevuld, blijven de
ziekenhuizen naarstig zoeken naar manieren om tekorten op te
vangen. In AZ Sint-Lucas liggen gelaatsbedekkende
snorkelmaskers klaar die in geval van nood dienst kunnen doen
als gezichtsmasker voor het verplegend personeel en als
beademingsmasker voor patiënten. Voor beide doeleinden doet
het ziekenhuis een beroep op Campus Brugge. Bij gebruik door
het personeel hebben deze maskers een aangepaste filter nodig
die de uitgeademde lucht zuivert en voorkomt dat een besmette
persoon zonder symptomen toch anderen zou besmetten. Doen
ze dienst voor de beademing van patiënten, dan is er een
koppelstuk nodig dat het masker met de beademingsapparatuur
verbindt. Campus Brugge beschikt over én ingenieurs én een
3D-printer om beide onderdelen te ontwikkelen en te
perfectioneren.
Voorlopig werden al een 100-tal hulpstukken geprint en geleverd
aan het Brugse ziekenhuis. Alex Masquelier, directeur
Infrastructuur en Facilitaire Diensten van AZ Sint-Lucas,
benadrukt: “Het is in de eerste plaats de bedoeling om de
maskers te gebruiken ter bescherming van ons eigen personeel
en pas in tweede instantie bij patiënten. In tegenstelling tot Italië,
dat kampt met een groot tekort aan beademingsapparatuur, is
er in onze contreien niet meteen een gebrek aan machines.
Bovendien bieden dergelijke toestellen veel meer mogelijkheden
in diverse toepassingen van beademing”.
‘Gewone’ beschermende kledij
Daarmee is evenwel de grote vraag naar standaard mondmaskers
nog niet van de baan. Ook daar ondernam Campus Brugge actie
met de schenking van 10.000 exemplaren aan AXXON, de
Beroepsvereniging voor kinesitherapeuten. Deze levering kwam
er dankzij de inspanningen van Provincie West-Vlaanderen en de
connecties van prof. Jiabin Li met het Chinese bedrijf Hangzhou
Lynong Environment Engineering Corporation dat in oktober
2018 de Lynong-leerstoel in Construction Waste Recycling mee
oprichtte om het onderzoek in deze materie te stimuleren.
Nog in West-Vlaanderen laat Campus Kortrijk zich niet onbetuigd
in de strijd tegen COVID-19. In samenwerking met het IRF
schonk de campus nitril handschoenen, FFP3-mondmaskers en
wegwerp isolatiejassen aan het AZ Groeninge. IRF staat voor
Interdisciplinary Research Facility. Onderzoekers van diverse
disciplines wisselen er expertise uit en maken gebruik van
gemeenschappelijke apparatuur.
“Als universiteit beschikken we niet alleen over een hoop bruikbare
kennis en tools, maar hebben we ook een voorbeeldfunctie”,
verklaarde vicerector Piet Desmet. “De zorgsector verdient meer
dan ooit alle steun. En zeker die van ons”.
Brugfunctie
Prof. Frederik Desplentere, campusvoorzitter Industriële
Ingenieurswetenschappen in Brugge, sluit zich daarbij aan.
“Onze campus huisvest twee faculteiten: Industriële
Ingenieurswetenschappen enerzijds en Revalidatiewetenschappen
& Kinesitherapie anderzijds. We slaan hier
dagelijks de brug tussen technologie en zorg. Het is onze plicht
om in deze moeilijke tijden deze rol te blijven spelen. Bovendien
hebben we op onze campus al langer nauwe banden met de
Brugse ziekenhuizen en werken we nauw samen in zowel
onderwijs als onderzoek”.
Elke Van Nieuwenhuyse
14

v.l.n.r.: Prof. Stijn Debruyne, Steven Fevery, Korneel Van Massenhove en Alex Masquelier
CONNECTING
15

NIEUWS VAN DE CAMPUSSEN
JOBBEURZEN 2020:
VOOR EN NA 03/11
De jobbeurs behoort op alle campussen tot de belangrijkste evenementen.
Het is de jaarlijkse hoogmis waar de samenwerking met het werkveld wordt
gecelebreerd en honderden studenten, docenten, onderzoekers, alumni en
ondernemers elkaar ontmoeten. De editie 2020 kondigde zich veelbelovend
aan met een recordaantal inschrijvingen. Tot op 11 maart bekend raakte dat
COVID-19 een eerste dode had geëist en twee dagen later fase 3 van het
noodplan in voege trad.
Campus De Nayer kon nog net de dans ontspringen. Op
10 maart namen 300 bedrijven deel aan het ‘Technologie,
ICT, Engineering & Management’-event, een gemeenschappelijk
initiatief van KU Leuven en Thomas More. Hiermee
is de jobbeurs in Sint-Katelijne-Waver uitgegroeid tot de grootste
in haar soort. Dat geldt ook voor de opkomst van studenten. Dat
zijn niet alleen masterstudenten industrieel ingenieur maar ook
professionele bachelor- en graduaatsstudenten in technologische,
ICT en managementrichtingen. “In twee weken waren
alle standplaatsen de deur uit”, zegt communicatieverantwoordelijke
Lieze Rombauts. “Bedrijven die geen
felbegeerde plek op de fysieke jobbeurs konden bemachtigen,
kregen de kans om zich voor te stellen op de aansluitende
virtuele jobbeurs.
Extra-activiteiten
Wim Adriaens, gedelegeerd bestuurder van de VDAB, opende
de beurs: “In de lijst van knelpuntenberoepen staan –op
verpleegkundige na- uitsluitend beroepen waarvoor een STEMopleiding
nodig is. Alleen al in het beroep ICT-analist/ontwikkelaar
stonden eind januari 2020 zo’n 800 vacatures open. Er is dus
ongelofelijk veel vraag naar technische profielen en dat zal niet
snel veranderen. Het is dan ook goed dat VDAB en de
campussen nauw samenwerken om zo goed mogelijk te kunnen
inspelen op de krapte”.
Naar goede gewoonte voorziet Campus De Nayer tijdens de
jobbeurs in tal van extra-activiteiten. “Dat was dit jaar niet
anders”, bevestigt Lieze. “Tijdens de ochtend kregen de
laatstejaars info over o.m. solliciteren, ondernemen, doctoreren,
maar ook over verder studeren in postgraduaten, verkorte
programma’s of een educatieve master. Wie dat wenste, kon
individuele feedback krijgen over zijn/haar cv of een
proefsollicitatiegesprek voeren. ’s Namiddags werden de
derdejaars bachelor en de schakelstudenten gebriefd over de
stages en de masterproef, waarna ook zij de beurs konden
bezoeken”.
Geel
Leuven
16

Campus te klein
Op 19 februari beten de campussen Geel en Groep T Leuven de
spits af. Van een corona-pandemie was toen nog geen sprake.
In Sportoase Leuven verwelkomde burgemeester Mohamed
Ridouani de vertegenwoordigers van 150 bedrijven. “Voor het
eerst sinds de start van de onder-nemersdagen moet Campus
Groep T uitwijken naar een andere locatie”, aldus de
burgemeester. “De campus was te klein om iedereen een
standplaats te geven. Het succes bewijst niet alleen de kwaliteit
van de afgestudeerden maar ook de aantrekkelijkheid van onze
stad. Wie in Leuven studeert en afstudeert, doet dat niet alleen
aan de meest innovatieve universiteit maar ook in een stad die
Europees in de eerste klasse speelt”.
“De virtuele versie
heeft onze jobbeurs gered”
Campusvoorzitter Koen Eneman toonde zich eveneens
opgetogen. In een interview met de regionale tv verklaarde hij:
“Onze industrieel ingenieurs zijn erg gegeerd op de arbeidsmarkt.
En daar is een logische verklaring voor. Naarmate computers en
machines almaar slimmer worden en effectief taken overnemen,
groeit de vraag naar professionals die deze technologieën
kunnen ontwikkelen, implementeren en beheren. En dan kom je
onvermijdelijk bij de ingenieurs terecht”.
Toeloop in Geel
Op Campus Geel stelden 205 bedrijven uit Vlaanderen en
Nederland hun vacatures voor. “De plaatsen in de landbouwhal
van Thomas More vlogen de deur uit”, zegt communicatieverantwoordelijke
Ellen Mostmans. “Zelfs met 40 extra
standplaatsen was er niet voldoende ruimte om aan alle aanvragen
een positief gevolg te geven”.
“Voor wie er geen plaats meer is, organiseren we al enkele jaren
een virtuele jobbeurs”, zegt campusvoorzitter Paul Leroux. “De
deelnemers kunnen hun vacatures posten en krijgen toegang tot
een online databank met cv’s van onze masterstudenten en
alumni. De rekruteerders kunnen zo gericht op zoek gaan naar
interessante profielen. En de studenten kunnen op hun beurt
gericht solliciteren. Ook dit jaar was het een succes. Op de
‘reële’ jobbeurs in Geel waren nog infosessies te volgen over
solliciteren en verder studeren. Professionele bachelors van de
hogeschool konden deelnemen aan presentaties van de
schakelprogramma’s naar master.
Een grotere tent in Gent
Op Technologiecampus Gent was de jobbeurs gepland op
13 maart. “Net als vorig jaar waren de plaatsen in een mum van
tijd uitverkocht”, zegt communicatieverantwoordelijke An
Devuyst. “En dat terwijl we net een extra grote tent hadden
besteld waarin we 150 bedrijven konden huisvesten. Sinds
enkele jaren geven we de deelnemers de kans om op de website
van de jobbeurs een pagina aan te maken waarop ze zich
kunnen voorstellen en vacatures plaatsen. We communiceren dit
goed op voorhand naar de studenten zodat zij hun cv kunnen
uploaden als ze gecontacteerd willen worden door de bedrijven
met een interessant aanbod. Deze versie van een virtuele beurs,
heeft uiteindelijk onze jobbeurs ‘gered’. Op 12 maart besliste de
federale regering immers tot een feitelijke lockdown over te
gaan”.
Daarmee was meteen een streep getrokken door de jobbeurs
op Campus Brugge. Op 23 maart –de datum van het evenementmaakten
de statistieken melding van 263 overlijdens en meer
dan 6000 besmettingen. Drie dagen eerder waren de
landsgrenzen gesloten.
Op Campus Groep T kwam de virtuele beurs, die in februari maar
matig aansloeg, in april tot leven tijdens drie chatsessies van
rekruteerders en laatstejaars studenten.
Yves Persoons
De Nayer Virtuele beursstand
CONNECTING
17

ONDERWIJSONTWIKKELING IN DE KIJKER
INGENIEURSBELEVING:
ANTICIPEREN OP DE BEROEPSPRAKTIJK
Het vernieuwde curriculum van de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
zet niet alleen in op de beheersing van de technologie maar ook op vele andere
kwaliteiten en capaciteiten die van een industrieel ingenieur worden verwacht. Een
opvallende nieuwigheid in de opleiding is de ‘Ingenieursbeleving’, in het eerste
bachelorjaar alleen al goed voor 9 ECTS. Waar staat dit opleidingsonderdeel voor?
En wat valt er te beleven? Christel Willemaerts, coördinator van het docententeam,
geeft het antwoord.
Een ingenieursbeleving is zowel een opleidingsonderdeel als
een werkvorm”, legt Christel uit. “Ze behoort tot de categorie
van alternatieve werk- en leervormen die tot doel hebben
het probleemoplossend vermogen, de zelfstandigheid en de
creativiteit te bevorderen evenals professionele competenties
zoals communicatie, teamwork, ondernemingszin en kritische
reflectie bij te brengen. Wat de ingenieursbeleving bijzonder
maakt, is dat ze de studenten ‘raakt’ en daardoor memorabel
–dus leerrijk- is. Pine en Gilmore, die de term ’experience
economy’ bedachten, maken een onderscheid tussen ‘absorptie’
en ‘immersie’. Waar bij klassiek projectwerk veelal sprake is van
absorptie, zorgt een beleving voor een onderdompeling, een
‘totaalervaring’ die ook appelleert aan emoties en zodoende een
grotere en langere herinneringswaarde oplevert. Wat maakt een
ingenieursbeleving nu echt beklijvend? Om te beginnen de
aantrekkelijkheid uiteraard, maar andere factoren spelen
eveneens een rol: de uitdaging, het competitie-element, de
beloning of –gewoon- de fun. Ingenieursbelevingen maken het
leren leuker”.
Inzet
“In de ingenieursbeleving kun je er helemaal voor gaan”, vervolgt
Christel. “Je wordt uitgedaagd om al je kennis, vaardigheden en
attitudes aan te spreken en samen te brengen. Bovendien kun
je ook volop je eigen talenten of elders verworven competenties
naar believen inzetten. Dat gebeurt in opdrachten die van die
aard zijn dat de uitkomst of het resultaat niet altijd vooraf vastligt.
Hoe opener de opdracht, hoe meer je er zelf een creatieve
invulling kunt aan geven”.
“Niet alleen de mate van openheid varieert, ook de aanpak:
individueel of in teamverband. Verder neemt de complexiteit en
de authenticiteit –d.i. de mate van betrokkenheid van het
werkveld- toe naarmate de opleiding vordert. Belangrijk is verder
dat van de student, resp. het team, een concreet resultaat of een
tastbaar product wordt verwacht. Dit al doende leren met vallen
en opstaan draagt eveneens in grote mate bij tot de intensiteit
en het leerpotentieel van de beleving. Het ultieme doel van de
ingenieursbeleving is een afspiegeling te zijn van de latere
beroepspraktijk”.
Onderwijsleeractiviteit
Ingenieursbeleving 1 in het eerste bachelorjaar bestaat uit vier
onderwijsleeractiviteiten; een, geïntegreerd lab, een project,
ruimtelijk inzicht & CAD en een reeks ondersteunende seminaries
die focussen op professionele competenties. “Hierin leren de
studenten de methodieken en de skills die vereist zijn om in de
loop van de studie almaar complexere opdrachten en uitdagingen
aan te kunnen “, aldus Christel.
Het Geïntegreerd Lab bestaat uit het uitvoeren van afgelijnde
hands-on opdrachten waarbij verschillende disciplines aan bod
komen. De proeven gaan over valversnelling, massaversnelling,
microscopie en elektrochemie.
18

Christel Willemaerts
Het project is een open opdracht die elementen uit de
afstudeerrichtingen bevat waaruit de studenten na het eerste jaar
moeten kiezen. De studententeams bouwen een onderdeel van
een grote Rube Goldbergmachine, dit is een ingenieus apparaat
dat zodanig in elkaar steekt dat het een mechanische
kettingreactie teweegbrengt die aan het eind haar doel bereikt.
“Kettingreacties maken zorgt niet alleen voor spanning en
suspense, maar is ook bijzonder leerzaam”, merkt Christel op.
“Energieomzetting, wrijvingsweerstand, sterkteberekening,
sensoren, actuatoren, materialen, constructietechnieken, … de
studenten kunnen echt alles tonen wat ze in hun mars hebben”.
Ruimtelijk inzicht & CAD handelt over het lezen, interpreteren en
maken van technische tekeningen. Deze worden gebruikt in de
voorbeelden en ontwerpen die in het project moeten worden
gerealiseerd.
Professionele competenties
De seminaries Professionele Competenties zijn een wezenlijk
bestanddeel van Ingenieursbeleving 1. “Hier worden de studenten
vertrouwd gemaakt met het wetenschappelijk kader en leren ze
specifieke skills zoals schrijfvaardigheden, projectmanagement,
presentatietechnieken, groepsdynamica en creativiteit”,
verduidelijkt Christel. “Daarvoor is een facultair team van experten
samengesteld dat voor de input zorgt. Het inoefenen van de
competenties gebeurt in het project en het Geïntegreerd Lab”.
“De experten staan eveneens in voor de coaching van de
studenten. Een en dezelfde coach begeleidt de student, resp.
het team, gedurende de hele ingenieursbeleving. Binnen
eenzelfde onderdeel kan de coach niet tegelijk docent of
vakinhoudelijk begeleider zijn. Zo ontstaat geen rolvermenging
en weten de studenten duidelijk bij wie ze met wat terechtkunnen”.
Vervolgtraject
In september 2020 gaat het nieuwe curriculum, inclusief
Ingenieursbeleving 1, van start. “De experts werken nu al volop
aan een vervolgtraject dat het ‘trackrecords’ van de studenten
gedurende hun hele opleiding zichtbaar maakt”, meldt Christel.
“Dit moet op termijn resulteren in een e-portfolio gekoppeld aan
een persoonlijk ontwikkelingsplan waarin de studenten zelf
leerdoelen kunnen uitzetten en bewezen competenties inbrengen.
Na de studie beschikken ze meteen over een cv-supplement om
hun startbekwaamheid aan te tonen. En –niet te vergeten- een
instrument om hun ontwikkeling tijdens hun loopbaan te blijven
documenteren. Leren houdt immers nooit op. En de échte
ingenieursbeleving, die begint bij het uitoefenen van het beroep.
Onze taak bestaat erin hierop zo goed mogelijk te anticiperen”
Yves Persoons
CONNECTING 19

ONDERWIJSONTWIKKELING IN DE KIJKER
STAGE+:
DE PROEF OP DE SOM
Tijdens het tweede semester draaide het
Stage+ project van de Siemens Industry
Academy proef in de bacheloropleiding
Elektromechanica op Campus Groep
T. Vierentwintig studenten werden
door Siemens gekoppeld aan
een industrieel topbedrijf en een
automatiseringsproject. “Evident
was het niet in volle coronacrisis,
maar het concept heeft de
vuurdoop doorstaan. Stage+
verdient een plaats in onze
opleiding”, aldus coördinator
prof. Wim De Roeck.
Prof. Wim De Roeck
20

Siemens Industry Academy is een samenwerkingsverband
tussen Siemens, de academische
wereld en de industrie. Een van de doelen bestaat
erin om aankomende ingenieurs vertrouwd te maken
met de nieuwste technologieën en met het werkveld,
waar naast vakkennis ook professionele vaardigheden
van tel zijn.
“Onze faculteit sprong als eerste op de kar om Stage+
uit te proberen en liet haar oog vallen op de bachelorproef
in de afstudeerrichting Elektromechanica”, legt prof. De
Roeck uit. “Engineering Experience nr.5 –zo heet de
bachelorproef op Campus Groep T- bestaat in het
ontwerpen van een geautomatiseerde machine. Zoals in
alle Engineering Experiences gaat het om een open
opdracht, uit te voeren in teamverband, die moet leiden
tot een concreet resultaat: in dit geval een gedetailleerd
ontwerp. Belangrijk is ook dat de projecten vraaggestuurd
zijn, d.w.z. ze worden gerealiseerd voor een industrieel
bedrijf dat als opdrachtgever fungeert. Gedurende het
eerste semester maken de studenten een conceptueel
ontwerp en de bijbehorende technische tekeningen (6
ECTS). In het tweede semester wordt het goedgekeurde
ontwerp verder uitgewerkt en gefinaliseerd (4 ECTS)”.
Meerwaarde
“Een ander kenmerk van Engineering Experience nr. 5 is
de flexibiliteit”, vervolgt Wim. “Die was nodig want de
projecten verschillen in omvang en in de mate van
persoonlijke invulling. Voor de Erasmusstudenten is er
sowieso al een apart traject. Welnu, het is die flexibiliteit
met variabele weging van de scores op specifieke
competenties die het mogelijk maakte om Stage+ uit te
proberen in het tweede semester. Uiteraard waken we
erover dat op het einde van de rit alle studenten de
vooropgestelde leerdoelen bereikt hebben”.
“Al van bij de opzet van het pilootproject kwamen een
aantal troeven van Stage+ aan het licht”, zegt Wim. “De
technologische meerwaarde stond buiten kijf, maar wat
opviel was de aandacht voor professionele vaardigheden
en het belang van coaching. Daarbij waren de rollen
netjes verdeeld. Siemens staat in voor de softwaresupport
en de technische training. De industriële partner is
verantwoordelijk voor de projectdefinitie, de training van
de professionele skills en de coaching door een
bedrijfsmentor. Op de campus zorgen wij voor de
administratieve afhandeling en de coördinatie van de
evaluatie”.
Hard & soft skills
De vierentwintig studenten kwamen in groepjes van
twee terecht in tien industriële bedrijven die vooraf door
Siemens waren gescreend. “Bij de start waren tien
dagen aanwezigheid in het bedrijf vooropgesteld, maar
door de coronaperikelen waren we genoodzaakt deze
te reduceren tot vier. Na elk bezoek moest wel een
voortgangsrapport ingediend worden”.
De evaluatie bestond uit twee delen. “De zgn. hard skills
weren geëvalueerd aan de hand van een wetenschappelijke
paper en een presentatie. De beoordeling
van de soft skills gebeurde door de bedrijfsmentor in
samenspraak met Siemens en de campus”.
Gemengde teams
“Het pilootproject was niet alleen voor de studenten een
bijzondere ervaring”, merkt Wim op. “Ook wij hebben er
veel uit geleerd. De onvermijdelijke kinderziekten en
praktische problemen bij de implementatie wegen niet
op tegen de voordelen. Wij zijn er alvast voorstander van
om in het kader van de programmahervorming Stage+
meer gewicht te geven (9 i.p.v. 4 ECTS). Gemengde
teams met studenten uit verschillende afstudeerrichtingen
kunnen dan weer voor interdisciplinariteit zorgen. Maar
het meest doorslaggevende pluspunt is dat de
toekomstige ingenieur niet meer hoeft te wachten tot de
masterproef om in de bedrijfspraktijk te duiken maar dat
al tijdens de bachelorstudie kan doen”.
Yves Persoons
CONNECTING
21

STUDENT IN DE KIJKER
MARTHE TRUYEN:
KAMPIOENE IN HET VELD
Op vrijdag een examen ‘Bedrijfsmanagement’ afleggen en een dag later
schitteren als Belgisch Kampioen Veldrijden bij de beloften. Weinigen
hebben het haar voorgedaan. Op 10 januari 2020 haalde Marthe Truyen
haar eerste nationale titel in volle examenperiode. “Veldrijden en studeren
hebben meer met elkaar gemeen dan je zou denken”, zegt Marthe. “Met
talent alleen kom je er niet. Het is vooral keihard knokken. Maar de
voldoening achteraf is des te groter”.
Marthe is derdejaars bachelor industriële
wetenschappen afstudeerrichting
Elektromechanica op Campus De Nayer.
Dat elektromechanica en veldrijden bekend staan
als ‘mannenbastions’, is Marthe geen zorg.
“Technologie is de toekomst en veldrijden mijn
passie. Voor mij is het niet het ene of het andere.
Integendeel, als je in het ene goed presteert, straalt
dat positief af op het andere. Een koers winnen
geeft goesting om harder te studeren”.
Motivatie
Veldrijden is Marthes kinderdroom. Haar idool was
(en is) Sven Nys. In zijn fietssporen kunnen rijden is
haar hoogste betrachting. Vader en moeder
daarvan overtuigen, dat was een ander paar
mouwen. Zij zagen dochterlief niet graag door
modderige velden en beemden ploeteren. “Daar
kwam nog bij dat veldrijden geen goedkope sport
is”, vervolgt Marthe. “Een wedstrijdfiets kost al
gauw 6000 euro. En je hebt er minstens twee of
drie nodig om een cross te kunnen uitrijden”.
Marthes debuut in het veldrijden was niet bepaald
een succes. “Ik zat toen in het vierde jaar middelbaar
en de prestaties bleven ondermaats. Toen ik
mijn motivatie voelde afnemen, heb ik een trainer
onder de arm genomen en mezelf een ijzeren
discipline opgelegd om te blijven trainen. Dat wierp
uiteindelijk vruchten af. Na een jaar afzien, klom ik
op tot de vijfde plaats. Daarna ging het in stijgende
lijn met vorig jaar een zilveren medaille en dit jaar
goud op het Belgisch kampioenschap”.
Troef
Op Campus De Nayer heeft Marthe het statuut van
topsporter. “Dat biedt zeker een aantal voordelen.
Zo hoef ik niet per se deel te nemen aan alle
activiteiten waar aanwezigheid verplicht is en kan ik
mij permitteren om twee weken op trainingsstage
te gaan. Maar het blijft een zware dobber. Ik weet
nu al dat ik een jaar langer zal doen over mijn
studie, maar zo uitzonderlijk is dat ook niet. Het
ingenieursdiploma behalen blijft een topprioriteit.
Die troef wil ik achter de hand houden”.
Hoe groot de impact van Marthes sport wel is, blijkt
uit de volgende cijfers. “Gemiddeld train ik 15 uur
per week. Als je daar nog verplaatsingen, het
onderhoud van het materiaal en de kine bij telt, kom
je tot ongeveer 25 uur, wedstrijden niet inbegrepen.
Voor een doorsnee wedstrijd ben je een hele dag
in de weer”.
Bicycling engineering
Marthe fietst bij de beloften in de groep ‘elite met
contract’. “Stel je bij dat ‘contract’ vooral geen riante
geldsommen voor”, merkt Marthe op. “In de praktijk
betekent het dat je ploeg –in mijn geval Telenet-
Baloise- je materiaal, uitrusting en kledij voor zijn
rekening neemt en ook je stage betaalt. De meeste
eliterenners met contract combineren sport dan ook
met een job of –in mijn geval- met een studie. Bij de
profs liggen de kaarten anders. Zij zijn wel fulltime in
dienst van de ploeg en leven van hun sport”.
Prof veldrijden of industrieel ingenieur? “Een moeilijke
keuze”, vindt Marthe. “Het liefst van al zou ik beide
combineren. De moderne wielersport, inclusief het
veldrijden, dat is niet harde business, maar ook
hightech. De nieuwste generatie koersfietsen zijn
uitgerust met de laatste snufjes inzake aerodynamica,
materiaalkeuze, ergonomie, enz. ‘Bicycling
engineering’ is een vak met toekomst”
Yves Persoons
22

Marthe Truyen
CONNECTING
23

STUDENT IN DE KIJKER
NIEUWE DAGERAAD
BIJ FORMULA ELECTRIC BELGIUM
De morgenstond heeft goud in de mond. Als deze spreuk
nog altijd klopt, dan ziet de toekomst voor het Formula
Electric Belgium Team er rooskleurig uit.
In mei 2020 legde het team de laatste
hand aan zijn nieuwste elektrische
racewagen. Met de Aurora –genoemd
naar de Romeinse godin van de dageraad
en naar het Latijnse woord voor
‘noorderlicht’- wil het team stunten tijdens
de internationale Formula Student
Competition 2020. Tegelijk wordt de
Eclipse van de editie 2019 omgebouwd
tot een volledig zelfrijdende bolide. Lorenz
Van Damme, Chief Engineer Electronics
& Control, doet het verhaal.
De Aurora is de twaalfde elektrische racewagen
van Formula Electric Belgium.
“Met de jaren zijn onze wagens almaar
performanter geworden”, vertelt Lorenz.
“Oordeel zelf: het eerste exemplaar –de
LRT02- had een vermogen van 120 kW,
een gewicht van 340 kg en accelereerde
van 0 tot 100 km/uur in 4,1 seconden. De
Eclips van vorig jaar beschikte over 145
kW power, woog 200 kg en trok op naar
100 km/uur in 2,6 seconden. Uiteraard
zaten onze concurrenten in die periode
ook niet stil. Maar het illustreert wel dat de
uitdagingen elk jaar groter zijn geworden”.
Statisch en dynamisch
Het Formula Electric Belgium Team telt
32 leden, 30 studeren aan de KU Leuven
(Campussen Groep T en De Nayer) en
twee aan de hogeschool Thomas More.
Zij engageerden zich in 2019 om in amper
negen maanden tijd een compleet nieuwe
elektrische racewagen te ontwerpen, te
bouwen en te prepareren voor de
competitie tegen de beste soortgenoten
ter wereld.
race”, legt Lorenz uit. “De performantie
van de auto, maar ook de competenties
van het team worden getoetst in twee
reeksen van proeven of ‘events’. Tijdens
de ‘dynamics events’ wordt gekeken naar
o.m. de acceleratie, de wegligging en het
uithoudingsvermogen van de wagen. De
‘static events’ dienen dan weer om het
design, het kostenplaatje en het
businessplan te beoordelen. Bij de
presentatie van dat plan moet je de jury
kunnen overtuigen om te investeren in je
project. Tijdens de voorbije edities
scoorden we altijd goed op acceleratie en
design, ook al omdat we onze auto’s
volledig zelf ontwerpen en bouwen”.
Paradepaardje
Zoals haar voorgangers is ook de Aurora
uitgerust met een aantal technologische
nieuwigheden. “Het neusje van de zalm is
de semi-actieve ophanging”, zegt Lorenz.
“Die maakt dat we energie kunnen halen
uit de dempers. Via de boordcomputer
kan de piloot dit systeem activeren. Het
moet zorgen voor een betere weglogging
in de bochten en een snellere acceleratie
op de rechte stukken van het parcours”.
Het paradepaardje van het team is
evenwel niet de Aurora, maar wel de
Eclips van de Formula Student
Competition 2019. Die wordt namelijk
omgebouwd tot een autonoom rijdend
voertuig voor de Formula ATA in Italië.
“Zelfrijdende auto’s vertrouwen op
camera’s, sensoren en software”, vervolgt
Lorenz. “Een van de centrale elementen
is de LiDAR-technologie. Die staat voor
‘Light Detection and Ranging of Laser
Imaging Detection and Ranging’. Hierbij
worden korte pulsen laserlicht uitgezonden
en gemeten hoe lang het duurt voor die
naar de bron worden terug gereflecteerd.
Op basis van de tijd tussen uitzenden en
ontvangen wordt de afstand t.o.v. een
object of een oppervlakte berekend. Daar
komen nog een paar extra 3D-camera’s
bij om te assisteren bij het nauwkeurig
uitstippelen van de te volgen weg en van
alles wat rondom te voertuig gebeurt”.
Toekomst
“Van het succes van de autonoom rijdende
Eclips zou weleens de toekomst van het
Formula Electric Belgium Team afhangen”,
meent Lorenz. “Aan de competitie volgend
jaar in Duitsland mogen bijvoorbeeld nog
enkel wagens deelnemen die met én
zonder piloot rijden. Als deze trend gevolgd
wordt in de andere Europese wedstrijden,
dan zou de Aurora weleens onze laatste
‘klassieke’ elektrische racewagen kunnen
zijn. De ‘dageraad’ zou tegelijk de
‘avondschemering’ van een generatie
worden.”
Yves Persoons
Meer info: www.formulaelectric.be
“In tegenstelling tot de World Solar
Challenge in Australië, is de Formula
Student Competition geen
24

STUDENT IN DE KIJKER
STAD EN UNIVERSITEIT HULDIGEN
AGORIA SOLAR TEAM
Leuven kent een lange traditie van feestelijke intredes. Op 25 februari 2020 was het de beurt
aan de twintig ingenieursstudenten van het Agoria Solar team van de KU Leuven. Zij wonnen op
17 oktober 2019 met hun zelfgebouwde zonnewagen ‘BluePoint’ de Bridgestone World Solar
Challenge in Australië, het wereldkampioenschap voor wagens op zonne-energie. Zowel de stad
als de universiteit zorgden voor een feestelijke ontvangst van het team.
Op 17 oktober 2020 schreven de
studenten van het Agoria Solar
Team geschiedenis toen ze met
hun zonnewagen, de ‘BluePoint’, als
eerste over de finishlijn van de Bridgestone
World Solar Challenge reden. Aan de race
van maar liefst 3021 km namen in totaal
46 andere teams uit 23 verschillende
landen deel. De overwinning was de
ultieme bekroning voor de Leuvense
studenten die 15 maanden lang hard
gewerkt hadden aan hun wagen.
Blijde Inkomst
De festiviteiten in Leuven begonnen al ’s
ochtends met een huldiging op Campus
Groep T. Na de verwelkoming door
campusvoorzitter prof. Koen Eneman
evoceerden teamleider Willem-Jan Claes
en piloot Nelis Geurts in een levendige
presentatie de spannende wedstrijd in
Australië en de intensieve voorbereidingen
die eraan voorafgingen.
’s Namiddags werd verzameld in de
rectorale salons voor de plechtige
ontvangst door prof. Luc Sels, rector van
KU Leuven; prof. Gerard Govers,
vicerector Groep Wetenschap &
Technologie en prof. Hilde Feys, vicerector
Diversiteits- en Studentenbeleid.
De kers op de taart was de officiële
ontvangst op het stadhuis door Mohamed
Ridouani, burgemeester van de stad
Leuven. Met de Blijde Inkomst van het
Agoria Solar Team werd aangeknoopt bij
een eeuwenlange Leuvense traditie van
blijde intredes. Hiermee traden de
teamleden in het voetspoor van de grote
Leuvenaars en vele andere prominenten
uit kerk en staat, wetenschap en kunst en
economie en politiek die hen de voorbije
zes eeuwen vooraf zijn gegaan.
Voorbeeldfunctie
In zijn toespraak op het stadhuis beklemtoonde
prof. Bert Lauwers, decaan van
de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen,
de voorbeeldfunctie van
het Agoria Solar Team. “Dit team
belichaamt het profiel van de industrieel
ingenieur dat onze faculteit wil opleiden:
hoogtechnologisch geschoold, veelzijdig,
ondernemend, communicatief en
internationaal georiënteerd”, aldus de
decaan. “Hiermee is het Solar Team het
gezicht van onze faculteit in binnen- en
buitenland. Het team staat eveneens
model voor de samenwerking met het
bedrijfsleven en het geloof in hernieuwbare
energie als alternatief voor de vervuilende
en almaar schaarser wordende fossiele
brandstoffen. Het Solar Team is tenslotte
ook een inspirerend voorbeeld voor
jongeren. Het ontwerpen en bouwen van
een zonnewagen toont hoe boeiend en
uitdagend de ingenieursstudie wel kan
zijn”.
Yves Persoons
CONNECTING
25

DOCENT IN DE KIJKER
ETHIEK ALS MINDSET
VOOR DE INGENIEUR
“Wat ben je aan het doen? En waarom doe je dat? En waarom
doe je dat op die manier?” Vragen die aan iedereen gesteld
worden – ook aan organisaties en ingenieurs. Die vragen au
sérieux te willen nemen, en er in alle eerlijkheid op te willen
antwoorden: dat is de basishouding die prof. dr. ir. Martin
Meganck aan zijn studenten op de Technologiecampussen
Gent en Aalst wil meegeven.
In wie heb je het meeste vertrouwen: in
een leraar die gewoon goed les kan
geven, of in een leraar die niet alleen
goed lesgeeft, maar daarnaast ook nog
een wijze kijk lijkt te hebben op opvoeding
en onderwijs? In een arts die alleen maar
goede diagnoses kan stellen en
behandelingen begeleiden, of in een arts
die daarnaast ook verstandige dingen
weet te zeggen over gezondheid en
ziekte? In een ingenieur die creatief en
trefzeker producten en processen weet te
ontwerpen en op te volgen, of een
ingenieur die daarnaast ook nog kan
meepraten over hoe techniek een rol
speelt in de samenleving?
Leraren, artsen of ingenieurs die niet
alleen pragmatisch efficiënt optreden,
maar die daarnaast ook nog bewust
nadenken over hun functioneren in de
maatschappij: ze worden weleens
“reflective practitioners” genoemd. Bij
studenten die reflex losweken, hoort bij
het werken aan de “disciplinary future
self” waar KU Leuven volgens haar
onderwijsvisie naar streeft. Soms wordt
beweerd dat dit allemaal weinig
onmiddellijk nut heeft. Toch blijf ik ervan
overtuigd dat je daardoor betere
professionals krijgt.
Sociaal vs. Exact
“Op de campussen in Gent en Aalst
doceer ik wetenschaps- en techniekfilosofie
in de tweede bachelor en
beroeps- en bedrijfsethiek in het masterprogramma.
Mijn vakken behoren tot de
zgn. ‘sociale’ of ‘geesteswetenschappen’
terwijl wiskunde, fysica, chemie en
technische vakken bij de ‘exacte wetenschappen’
worden gerekend.
Deze opdeling is niet alleen artificieel, ze
is stilaan ook achterhaald. Wetenschappen
en techniek zijn net zo goed sociale
werkelijkheden. Techniek is een product
van menselijke activiteit en daar spelen
altijd sociale factoren mee. Dat is trouwens
nu meer dan ooit het geval. Techniek
doordringt het totale leven: van prenatale
diagnostiek tot psychotherapie, van
mobiliteit tot telematica. Dus is het niet
meer dan normaal dat mensen zich
vragen stellen bij de impact ervan en de
gevolgen voor de samenleving, de cultuur
en de natuur.
Verantwoordelijkheid
In de maatschappelijke discussies rond
techniek staan ingenieurs vaak aan de
techniek optimistische kant van het
spectrum. Als je voor ingenieursstudies
kiest, houdt dat wellicht in dat techniek je
interesseert, en dat je gelooft in de
positieve mogelijkheden van techniek. In
ingenieursverenigingen vond je vroeger
vaak een nogal éénzijdig, blind vooruitgangsoptimisme:
wie vragen durfde te
stellen bij het vanzelfsprekend goede van
technische groei, werd beschuldigd van
domheid of slechte bedoelingen. Vandaag
realiseren bedrijven en ingenieursverenigingen
zich dat techniek geen
tovermiddel is: dat sommige problemen
toch wel zéér weerbarstig zijn, en dat er
zelfs problemen zijn die mede veroorzaakt
worden door techniek. Dat zoveel
Prof. Martin Meganck
ingenieursverenigingen nu gedragscodes
ontwikkelen, en dat zoveel bedrijven de
‘sustainable development goals’ in hun
beleid opnemen, is alvast een teken dat
men geen vrede meer neemt met de
kritiekloze goede bedoelingen van weleer.
Hoe ga je daar als individu én ingenieur
mee om? Soms is het verleidelijk om de
verantwoordelijkheid van zich af te
wentelen: door te zeggen dat techniek
neutraal is, bijvoorbeeld, en dat alles
afhangt van hoe de gebruiker ermee
omspringt. Of door te beweren dat je de
vooruitgang toch niet kan sturen of
tegenhouden. Of door zich te verschuilen
achter een rolverantwoordelijkheid: ik doe
alleen maar wat van mij gevraagd wordt.
Of door verantwoordelijkheid te laten
verdwijnen in ‘het systeem’: structuren of
26

procedures waardoor men de indruk
heeft dat men als individu toch geen
verschil kan maken. Of de dag van
vandaag: achter ‘de computer’, die alles
zou berekenen en beslissen.
Al bij al is en blijft het beter om wél voor
je verantwoordelijkheden uit te komen. Als
je iets doet, kan je niet zeggen dat je er
niets mee te maken hebt. Het traject rond
filosofie, RZL en beroeps- en bedrijfsethiek
dat in het nieuwe curriculum is uitgetekend,
heeft als bedoeling om beter
voorbereid dat gesprek aan te gaan:
gesprek met familie en vrienden, met
opdrachtgevers, klanten en medewerkers,
en met de maatschappij als geheel. En
soms zal dat inhouden dat je ook
vervelende beslissingen moet durven
nemen. Ik geloof zo niet in de ethiek van
de ‘propere handjes’. Soms bestaat
ethiek er vooral in dat je durft uitleggen
waarom je je handen wél vuilmaakt aan
dit, en niet aan iets anders. Ethiek moet
vooral realistisch zijn. Aan een ethiek die
alleen geldt voor de engelen in de hemel,
hebben we niet veel. Ethiek gaat precies
over de spanning tussen ‘het leven zoals
het is’, en ‘het leven zoals we het zouden
willen’.
Ethiek voor elke dag
Over ethiek wordt vooral gesproken naar
aanleiding van schandalen of ongelukken,
of wanneer iemand een moment van
uitzonderlijke moed heeft getoond. In mijn
cursussen heb ik het weleens over die
uitzonderlijke momenten waarop iemand
zijn of haar nek heeft moeten uitsteken.
Maar als je de indruk geeft dat ethiek
vooral iets is voor morele helden, maak je
er iets wereldvreemds van. In mijn
contacten met ingenieurs merk ik vooral
dat de meesten proberen in eer en
geweten hun werk goed te doen: op een
professionele manier, met zorg. Net zoals
ze hun leven als vader of moeder ernstig
nemen, of als partner, of in hun
verhoudingen met vrienden, buren… , in
het alledaagse leven. Eigenlijk bestaat er
geen ethiek die alleen voor ingenieurs zou
gelden. Er is alleen de ethiek van alle
mensen, die ingenieurs ook in hun werk
meenemen.
Prof. Martin Meganck
CONNECTING
27

ONDERZOEK IN DE KIJKER
KONINKLIJK BEZOEK
AAN ALAMIRE INTERACTIVE SOUND LAB
Prof. Toon Van Waterschoot
Op 4 februari 2029 was H.M. Koningin Mathilde te gast bij
de Alamire Foundation, het interdisciplinair studiecentrum
van de muziek in de Lage Landen, gevestigd op de site van
de Abdij van Park in Heverlee. Op het programma stond
ook een voorstelling van het Alamire Interactive Sound Lab
van prof. Toon van Waterschoot (Campus Groep T).
De Alamire Foundation werd in 1991
opgericht als een joint venture
tussen KU Leuven (Onderzoeksgroep
Musicologie) en het impulscentrum
Musica met als doel het onderzoek naar
de oude muziek –meer in het bijzonder de
rijke Vlaamse polyfonie- te coördineren en
te stimuleren. Bijzondere aandacht gaat
daarbij naar het inventariseren, conserveren
en toegankelijk maken van dit
waardevolle erfgoed. De onlangs
gerestaureerde Norbertuspoort van Abdij
Van Park huisvest de Library of Voices
waar kostbare muziekhandschriften
28

DOCTORATEN
worden ontsloten, gedigitaliseerd en ‘geprepareerd’
voor uitvoering. Dat laatste gebeurt
in twee sound labs. In het Alamire Analytical
Sound Lab van prof. Bart De Moor wordt de
gelaagdheid van de meerstemmige muziek
ontrafeld. Het Alamire Interactive Sound Lab
van prof van Waterschoot concentreert zich
op het vertolken van de polyfonie in akoestisch
gereconstrueerde historische ruimtes. Het
onderzoek in de Library of Voices gebeurt
i.s.m. de onderzoeksafdeling ESAT-STRADIUS.
In het Huis van de Polyfonie krijgt het publiek
de resultaten van het onderzoek te horen. Het
huis biedt onderdak aan een concertruimte en
een collectie historische muziekinstrumenten.
Akoestiek
Prof. van Waterschoot en zijn team
onderzoeken geluid niet alleen als een fysisch
fenomeen, maar ook als een drager van
informatie in de communicatie tussen mensen
onderling en tussen mens en machine en
omgeving. Dit resulteerde in een multidisciplinaire
onderzoeksmethodologie waarin
ingenieurs, wiskundigen, musicologen en
uitvoerders samenwerken. Een sub domein
van dit onderzoek is de zgn. ‘archaeaakoestiek’,
meer specifiek de reconstructie
van de kerk-akoestiek in de late middeleeuwen
en haar impact op de uitvoering van de
Gregoriaanse en polyfone muziek in de Lage
Landen.
I Fiamminghi
Vanaf de 15de eeuw verdrongen pausen,
vorsten, hovelingen en al wie naam en faam
had elkaar voor de sterren van de nieuwe
meerstemmige muziek, die later de ‘Vlaamse
polyfonie’ genoemd zal worden. De
‘Fiamminghi’ waren de idolen van hun tijd met
ware cultfiguren als Guillaume Dufay,
Johannes Ockeghem, Josquin Des Prez,
Jacob Olbrecht, Pierre De la Rue; … Petrus
Alamire (Nürnberg 1470 – Mechelen 1536) –
naar wie de Leuvense Foundation werd
genoemd- maakte hen ‘wereldberoemd’ met
fraai verluchte kopieën van hun werk die lange
tijd de belangrijkste relatiegeschenken van
de Europese vorstenhuizen waren. Petrus
Alamire heette eigenlijk Imhoff. Zijn artiestennaam
verwijst naar de toonhoogte A en de
noten la-mi-re. H.M. Koningin Mathilde is
sinds 2018 de Beschermvrouwe van de
Alamire Foundation in Leuven.
Yves Persoons
DOCTORATEN AAN FIIW
(JANUARI – JUNI 2020)
20/02/2020
Jurgen Vanhamel
Campus Geel
Analysis, design and realization of
an RF driving system for spacebased
Acousto-Optical Tunable
Filter applications
• Prof. dr. ir. Paul Leroux
(promotor)
• Dr. Eduard Neefs
(co-promotor), Belgisch Instituut
voor Ruimte-Aëronomie
• Prof. dr. ir. Emmanuel Van Lil
(co-promotor)
03/03/2020
Jori Winderickx
Campus Diepenbeek
Energy-efficient and secure
implementations for the IoT
• Prof .dr. ir. Nele Mentens
(promotor)
• De heer Dave Singelée
(co-promotor)
03/03/2020
Frederico Mosquera Nuñez
Technologiecampus Gent
Personalized decision support
models
• Prof. dr. ir. Greet Vanden
Berghe (promotor)
• De heer Pieter Smet (copromotor)
09/03/2020
Tim Goelen
Campus Groep T
Potential of insect-microbe
chemical interactions to improve
biological control of insect pests
• Prof. dr. ir. Bart Lievens
(promotor)
• Prof. dr. ir. Hans Rediers
(co-promotor)
• Prof. dr. Hans Jacquemyn
(co-promotor)
02/04/2020
Venu Babu Thati
Campus Brugge
Software Strategies to Improve
Immunity of Programmable
Embedded Systems against
Disturbances
• Prof. dr. ir. Jeroen Boydens
(promotor)
• Prof. dr. ir. Davy Pissoort
(co-promotor)
26/05/2020
Marlies Govaert
Technologiecampus Gent
Cold Atmospheric Plasma (CAP)
for inactivation of pathogenic
biofilms -Case study on foodborne
Listeria monocytogenes and
Salmonella Typhimurium
• Prof. Jan Van Impe (promotor)
• Mevrouw. Cindy Smet
(co-promotor)
29/05/2020
Davy Verheyen
Technologiecampus Gent
Micro- and macroscopic
investigation of the food
microstructural influence on
microbial dynamics: Case study
in/on fish products
• Prof. dr. ir. Jan Van Impe
(promotor)
• Dr. Maria Baka (European
Commission) (co-promotor)
• Dr. Torstein Skåra (Nofima)
(co-promotor)
CONNECTING
29

ONDERZOEK IN DE KIJKER
INDUSTRY OR ACADEMIA?
THE ANSWER IS BOTH
Every year, Flanders Innovation & Entrepreneurship (VLAIO- Vlaams
Agentschap Innoveren en Ondernemen) provides funding for doctoral and postdoctoral
research in close collaboration with a Flemish company. In 2019, thirty
Baekeland-mandates (PhD) were submitted in collaboration with an academic
promotor from KU Leuven. Nineteen projects were approved amounting to a
success rate of 63%. We caught up with André Carlos Munoz Lopez (Ghent
Technology Campus), current Baekeland mandate –holder.
Could you introduce your research project?
After an initial pre-doctoral phase at the KU Leuven research
group, BioTeC+, I am now in my second year of PhD supported
by a Baekeland mandate from VLAIO. The project plan was
developed during that pre-doctoral phase and successfully
defended in front of a mixed academia-industry jury. The scope
of my research falls within the framework of Industry 4.0. It aims
at developing novel methods for data-driven modelling, control,
and optimization of chemical production processes. I use data that
is continuously generated at the production sites of Janssen
Pharmaceutica (Johnson & Johnson) to construct mathematical
models for a better understanding, controlling and optimizing their
processes. My PhD research contributes to a more efficient
production of medicines to meet the volumes required for the
patients but also, and more importantly, to the quality standards
of those medicines.
What was your motivation to collaborate with a company?
As a student finishing my studies in chemical engineering, I was
intrigued by science and research. Having the opportunity to
contribute to novel ideas and developments to the understanding
of a given phenomenon, and building new possibilities to exploit
that understanding to improve human life, is something that
attracts many young students. But as a rather practical person,
with a strong feeling for engineering, I was also aware that
transformations do not occur from one moment to the next by
themselves. Someone needs to put the effort in bringing powerful
ideas and technologies to practice in order to demonstrate their
benefits and limitations in the real world. I am quite sure that
many others before and after me, had and will face the same
question: Industry or Academia? Well, with this Baekeland
mandate, the answer is both.
Which type of work do you perform at which location?
What I love about the Baekeland formula is that, today, I share an
office with my colleagues from KU Leuven –BioTeC+: an
internationally recognized research group at Ghent Technology
Campus, founded by Professor Jan Van Impe and with over 25
years of research experience in model-based design, monitoring,
optimization, and control of (bio)chemical conversion processes.
Tomorrow, I will sit at my desk at Janssen Pharmaceutica, the
largest pharmaceutical company in Belgium. With my colleagues at
the university, I have the opportunity to discuss fundamental topics
related to process modelling, monitoring and optimisation, while
with my colleagues from industry I contribute to the continuous
improvement of production processes to bring medicines to the
patients.
What will be the tangible outcomes from your research?
Towards the end of my PhD, my goal is to have developed novel
and broadly applicable approaches for data-driven modelling of
(bio) chemical production processes. These will have been validated
directly on the production of medicines and will have resulted in
significant improvements that guarantee meeting the stringent
quality standards. Meanwhile, I have already obtained significant
progress in this direction. For example, I have developed a new
method to train tensor-based models that result in more informative
models that allow a more robust identification and factorization of
the system variability. The more interpretable data-driven models
help engineers to identify the root cause for deviations, monitor the
processes and offers the opportunity for continuous improvement
of these processes. The application of this methodology to a largescale
spray-drying unit used in the commercial production of an
Active Pharmaceutical Ingredient has resulted in a benefit to
Janssen Pharmaceutical in fault identification and quality prediction.
Similar applications in other production lines are currently ongoing,
with objectives such as process optimisation and real time release.
Iason Passaris
www.vlaio.be/nl/subsidies-financiering/
baekeland-mandaten
30

André Muñoz Lopez
CONNECTING
31

ONDERZOEK IN DE KIJKER
Esmael Kedir
32

HOW TO SAVE THE SIGHT OF
MILLIONS OF PEOPLE?
Glaucoma is a chronic eye disease that leads to irreparable damage of the visual field. It affects
more than 60 million people worldwide. Only an early diagnosis can prevent blindness. However,
this requires expensive and non-transportable equipment, which means that a large part of the
population in developing countries is deprived of this aid. Esmael Kedir, PhD student at the
e-Media Research Lab of Group T Leuven Campus, has developed an affordable and mobile
solution. At the annual conference of the European Association for Visual and Eye Research,
he won the Best Paper Award in the Glaucoma Category.
Esmael comes from Oromia, a region in Western Ethiopia.
He went to school there and then studied Computer
Science at Haramaya University (BSc) and Addis Ababa
University (MSc). After graduation, Esmael became lecturer at
Jimma University, a partner university of KU Leuven. The
collaboration between the two universities brought Esmael to
Leuven in 2016, first as a predoc, then as PhD student at Group
T Leuven Campus.
“As a miracle there was a project that was, as it were, written for
me”, Esmael explains. “As you know, the e-Media Research Lab
is specialised in human centred systems that can be applied in
various areas such as health care, learning, arts and entertainment.
Shortly before my arrival, a proposal had been received from the
Ophthalmology Department of the Leuven University Hospitals
to develop a visual screening tool for the detection of a malignant
eye disease: glaucoma. Not only did this offer fit in perfectly with
the activities of the lab, it also enabled me to contribute to a
better health care in my home country”.
Silent thief
What exactly is Glaucoma? Esmael describes it as follows:
“Glaucoma is caused when pressure builds up inside the eye,
damaging the optic nerve that connects the eye to the brain. If
it is not treated in time, it may cause irreversible blindness. It is
thought that 4.5 million people across the globe are blind
because of glaucoma, making it the third highest cause of
blindness worldwide. The condition is difficult to diagnose
because symptoms do not appear straight away. Instead, they
develop slowly over many years. That is why glaucoma is called
‘the silent thief of sight’. This means that many patients only seek
treatment when they notice they are losing their sight, when
significant damage has already occurred. Prevention through
early detection is the only effective remedy for the time being”.
“That’s exactly where the problem lies”, Esmael continues. “In
many countries, the detection equipment is not available to the
inhabitants of poor rural areas. This gave us the idea to come up
with an affordable and mobile solution. After a thorough study of
the devices in the University Hospitals in Leuven, we decided to
develop an Android app for a smartphone that can function as
an alternative Glaucoma Easy Screener (GES)”.
Virtual Reality
Esmael’s tool consists of a virtual reality head set, a smartphone
and a gaming joystick. “The smartphone sends light signals that
vary in size and intensity to the headset. The test subject uses
the joystick to indicate if he/she has observed something in the
visual field. If it turns out that certain signals are systematically
not or incorrect responded to, the local nurse knows that
something is wrong. What is more, the tool allows him/her to
determine where in the visual field the problem arises. The nurse
can then refer the person in question to the hospital for the
treatment of the disease in the making.”
For his research, Ismael works closely with the Ophthalmology
Department of the University Hospitals in Leuven and the Medical
Centre of Jimma University in Ethiopia. Several versions of his
application have been tested and validated in Leuven. In addition
to the clinical validation, usability tests have been carried out at
Jimma University. The results are promising. In terms of specificity
and sensitivity, Esmael’s tool easily achieves 85 to 90% of what
the professional equipment in university hospitals can do”.
Affordable technology
Other critical success factors of Esmael’s tool are its userfriendliness
and cost. “A complete test run on site takes about
10 minutes: 2.5 minutes for the test itself and the rest for
explanation. The cost of the complete set, including the
smartphone, is 200 euro, which is only a fraction of the price of
the specialized equipment in hospitals”.
Esmael is convinced that he has developed an affordable, accessible
and effective testing platform that can significantly improve the
quality of life and prospects of countless potential eye patients in
Ethiopia and elsewhere in the world. “Even if the silent thief of sight
is still sneaking around in the poor rural areas, he will soon be faced
with an unexpected strong resistance”, Esmael concludes.
Yves Persoons
CONNECTING
33

WETENSCHAPSCOMMUNICATIE
GELIJKGESTEMD PARTNERSCHAP
IN OOST-VLAANDEREN
‘Samen sterk. Gelijke kansen. Co creatie. Duurzaam’. Onder deze vlag zijn in
het najaar van 2019 dertien STEM-partnerschappen in Vlaanderen van wal
gestoken. Met de steun van het Agentschap Innoveren en Ondernemen (VLAIO)
steunen en stimuleren ze buitenschoolse STEM-belevenissen voor jongeren
van 5 tot 18 jaar. In het Oost-Vlaamse partnership ‘GelijkgeSTEMd’ van Odisee
en HoGent is ook de Technologiecampus Gent van de partij.
Aan “ de buitenschoolse STEM-activiteiten nemen nog altijd
sommige groepen van jongeren weinig of niet deel”, zegt
Fatima Diouani, doelgroep coördinator (Odisee). “Dan
hebben we het niet alleen over etnisch-culturele minderheden,
maar ook over meisjes en leerlingen uit het TSO-BSO-onderwijs.
De STEM-partnerschappen hebben precies tot doel om de
drempel te verlagen en het aanbod te verbreden. Dit gebeurt
door de creatie van netwerken van bedrijven, kennisinstellingen,
overheid en burgers, de zgn. ‘quadrupel helix’. De partnerschappen
krijgen twee jaar de tijd (en de middelen) om zulk
netwerk tot stand te brengen”.
Pilootprojecten
“In een eerste fase zijn we begonnen met de actoren in de
provincie te inventariseren”, vervolgt Fatima. “Dat zijn de bekende
STEM-aanbieders maar ook organisaties uit het middenveld en
bedrijven, kortom al wie expertise heeft in het werken met of voor
kansengroepen. Op basis van deze bevindingen stellen we
richtlijnen op, bouwen we een website en organiseren we een
vijftiental workshops over o.m. diversiteit en co creatie. Dit alles
wordt gepresenteerd tijdens een eerste netwerkmoment. Daarna
lanceren we een oproep voor pilootprojecten. We rekenen op
een tiental projecten die we zowel inhoudelijk als materieel
ondersteunen”.
“Per project mikken we op gemiddeld vijftien deelnemers. Dat is
goed voor 900 kinderen, wat overeenkomt met zes uren
workshops per groep. In het voorjaar van 2021 volgt een tweede
netwerkevent voor terugkoppeling en evaluatie met het oog op
het continueren van de samenwerking en een mogelijke
verlenging van het project”.
Troeven
Aan de Technologiecampus Gent hebben Hanne Deprez en
Dimitri Coppens, twee door de wol geverfde wetenschapscommunicatoren,
hun schouders onder het partnerschap gezet.
“We hebben hier niet alleen wetenschappelijke en technologische
knowhow in huis, maar ook heel wat materiaal en infrastructuur
die we ter beschikking kunnen stellen”, merkt Dimitri op.
Hanne van haar kant wijst op de didactische troeven. “In de
Educatieve Master in Wetenschap en Technologie staan wij in
voor de vakdidactiek STEM en de opleiding van de leraren die
mee de STEM-Academies zullen bevolken”.
Dimitri hoopt bovendien de ervaring te kunnen inbrengen van
collega’s als Alexis Versele die vertrouwd zijn met kansengroepen.
“Alexis is voorzitter van Domus Mundi vzw dat duurzaam (ver)
bouwen en wonen wil mogelijk maken voor en met kwetsbare
groepen. Momenteel werkt hij met zijn collega’s Lode Lefevre en
Stijn Verdoodt van de onderzoeksgroep Duurzaam Bouwen aan
een ‘Living Lab,’ dat – in het kader van het Europees project
CBCI rond circulair en bio-based bouwen - op de campus een
plaats zal krijgen en waar workshops voor een breed doelpubliek
zullen plaatsvinden. Deze expertise willen we uiteraard meenemen
in het partnerschap. Gelijkstemmen begint met eerst samen af
te stemmen.”
Yves Persoons
Partners: UGent, Artevelde Hogeschool, HoGent, Odisee
Hogeschool, Steunpunt Diversiteit & Leren, KU Leuven –
Technologiecampus Gent, Provincie Oost-Vlaanderen, RTC
Oost-Vlaanderen, Fedustria, Ekoli vzw, Beroepenhuis, Divengo
vzw, Fablab Erpe-Mere, De Creatieve STEM vzw, TAJO
talentatelier voor jongeren Gent.
www.hogent.be/projecten/gelijkgestemd/
34

Dimitri Coppens (KU Leuven Technologiecampus Gent), Fatima Diouani (Odisee) en Fien Nelis (HoGent)
CONNECTING
35

FACULTY WORLDWIDE
UNA.TEN….
A LIVING LAB CHALLENGE
FOR NEW FORMATS
IN EDUCATION AND MOBILITY
On 8th May, UNA EUROPA concluded UNA.TEN – “Transform
Emergency Now! 10 days for change”. UNA.TEN was set up
as a pan-European student hackathon to tackle challenges in
COVID19 post-emergency times. Based on an open innovation
design process, student teams from all participating UNA
EUROPA universities joined forces with local partners to
find solutions to four specific COVID-related challenges:
(1) Rethinking entertainment and culture, (2) Securing privacy
and preventing misconceptions in a digital world, (3) Ensuring
traveller safety, and (4) Avoiding food waste.
UNA EUROPA is a unique alliance of
eight European research universities,
with KU Leuven as one of
the leading members. Funded among the
first “European University” pilot projects
selected by the European Commission in
June 2019, UNA EUROPA’s 1Europe
project will establish a Europe-wide living
lab for testing Joint Innovative Formats for
education and mobility.
One of KU Leuven’s four student teams
in the UNA.TEN challenge was set up by
KU Leuven KICK in collaboration with
Technovation Hub of the Faculty of
Engineering Technology.
Online digital consent
Chrisje Haenen, Executive Committee
Member of Technovation Hub, together
with the coaches Rudi Lenaerts (Laurion
BV) and Prof. Wim Van Petegem, joined
forces to support the student team on the
“online digital consent” theme. The team
worked on the question of “How to protect
our privacy and help fight dangers, fears,
and misconceptions in a digital world?”
The student team worked ten days
intensively and in an agile way on this
challenge, with sprint meetings every day
and four intermediate milestone meetings
where they met with other teams in
Bologna and in Krakow working on the
same challenge. A Slack and Google
Drive environment ensured a fluent
sharing of insights and materials. This
resulted in a new, challenge-based type
of collaboration with virtual mobility.
36

Prof. Wim Van Petegem, Chrisje Haenen en Rudi Lenaerts
“Actually coaching this team was easy,”
explains Prof. Van Petegem. “We started
each day with a short stand-up meeting
with the team. Our main role as coaches
was to bring students in contact with
stakeholders in the field of education,
research and industry so that they could
get feedback for their ideas”.
“The multidisciplinarity in
the team proved to be a
main asset in coming up
with the challenge”.
Jorrit Willaert and Anirudh Pabba, two of
the team members, add: “The multidisciplinarity
in the team proved to be a
main asset in coming up with an approach
to the challenge. The mix of expertise in
our team with law (from Isidora Gonzalez
Rios, a third team member), science
(Anirudh) and engineering (Jorrit) turned
out to be very successful, and resulted in
a holistic experience.”
Roles
The roles in the team were clearly defined
in the first few days. Anirudh took the
responsibility as a project planner,
whereas Isidora worked on the legal and
juridical aspects and Jorrit was responsible
for the practical implementation of the
choices made. All their hard work
eventually resulted in a blueprint for a
customisable add-on for browsers to
protect the user’s digital rights. Needless
to say that this solution was highly
appreciated by all participants of the final
presentation at the end of the two weeks
challenge.
“I was pleasantly surprised by the
eagerness and the willingness of the team
to pick-up the challenge and to really
deliver a solution” adds Rudi Lenaerts,
“Moreover, working with an international
team (Anirudh is from India, Isidora from
Chile and Jorrit from Belgium) added an
extra very positive dimension to it”.
In total, UNA.TEN attracted more than
100 students who worked together in 19
teams, in this way paving the road for
challenge-based learning, not only in
times of virtual mobility, but maybe for the
future of higher education in Europe and
beyond.
Hilde Lauwereys
www.una-europa.eu
CONNECTING
37

FACULTY WORLDWIDE
TECHNOVATION HUB JOINS
DESIGN FACTORY GLOBAL NETWORK
From its founding in 2016, Technovation Hub had big plans. Where the assignment initially
was to support the student teams on the faculty’s campuses, the organization had grown
into an incubator of engineering talent and an accelerator of innovation. On 8 January 2020,
Technovation Hub joined the Design Factory Global Network at Aalto University in Helsinki.
Tuesday 8 January 2020 was a
special day at Aalto University.
The institute not only celebrated
its 10th birthday, but also the entry of
the 30th member to the Design Factory
Global Network (DFGN). Chrisje Haenen
and Stijn De Jonge, administrators of
Technovation Hub, could not have
imagined a better time to sign the
cooperation agreement in Helsinki.
Like-minded
Chrisje Haenen looks back in time.
“Technovation Hub is an initiative of the
Faculty of Engineering Technology. It
was founded five years ago with the
support of the Science, Engineering &
Technology Group of KU Leuven to
support the emerging engineering
talent on the campuses and at the
Stijn De Jonge
same time to be the incubator of new
and promising projects. There are
already six student teams under the wing of Technovation Hub,
each of which is an example of entrepreneurship and innovation.
One of them, the Agoria Solar Team, became world champion
in the World Solar Challenge in October 2019. These examples
work contagiously, also within our community. We found that the
time was ripe to push the boundaries and to look for like-minded
partners in other countries and continents”.
Co-creation
These like-minded partners were found in DFGN. “What brings
us together is passion-based co-creation”, explains Stijn De
Jonge. “The network consists of innovation hubs such as ours
that are active in universities and research centres around the
world, from CERN in Geneva to Tongji University in Shanghai.
Design Factories are platforms for experimentation, action and
co-creation. In addition to the local activities of each factory,
there are also numerous shared initiatives.”
“One of the basic principles of a Design
Factory is that innovation is not
something that is accomplished by an
individual. Instead, innovation is by
definition a social and a collaborative
matter. Another important characteristic
of a Design Factory is the revaluation of
the concept of ‘space’. Creativity needs
a space that is separated from the
activities of daily working life. Building a
space away from the routine job is key
to enhancing a team’s creative
capability. At Aalto University, Design
Factories can have spaces ranging from
5 to 5,000 m². Interesting in that context
are the ‘traveling projects’ that literally
move to the locations where the most
suitable expertise or equipment can be
found”.
Double purpose
As a recognized Design Factory,
Technovation Hub 2.0 pursues a dual goal. “Our main assignment
is to encourage even more scientific or engineering students to
participate in team projects, both inside and outside the
curriculum”, says Chrisje Haenen. “Therefore, we want to appeal
to our partner companies more than ever to serve as a
commissioner or a client. It encourages the teams to think more
thoroughly about the valorisation of their concept or product.”
“A second goal that we have in mind is a proper location where
the teams can get to work. The space we dream of is a casual
meeting area as well as a learning environment that facilitates the
making of physical artefacts and is accessible to the local and
global academic and business community through a virtual
window. We are therefore looking for a location that allows
different ways of learning, working and sharing in a single space.
We are convinced that Technovation Hub 2.0 will soon have its
own place in the sun”.
Yves Persoons
38

FACULTY WORLDWIDE
KU LEUVEN AND HANYANG UNIVERSITY:
COLLABORATING ON PROJECTS
AND STUDENT EXCHANGE
On January 29, 2020, Prof. Luc Sels, Rector of KU Leuven and Prof. Woo-seung Kim, President
of Hanyang University (South Korea) signed two cooperation agreements. The first deals with
the set-up of joint research projects. The second relates to the exchange of students with the
Faculty of Engineering Technology.
Three years of preparation preceded the signing ceremony
at the Rector’s Office in Leuven. In June 2017, Prof.
Sabine Vercruysse, Vice-Campus Chair of Group T Leuven
Campus and Wim Polet, Director of the International Office,
paved the way during the official Belgian trade mission to South
Korea. In November 2017 and 2018, Director Wim Polet
continued negotiations in Seoul, resulting in the signing of a
Memorandum of Understanding during Rector Luc Sels’ visit to
HYU in March 2019.
Growth machine
HYU started in 1939 as the first engineering institute in Korea.
Currently, the university is generally regarded as an essential part
of the growth machine that has made South Korea an economic
and technological global player. HYU has campuses in the capital
Seoul and the nearby city of Ansan. Together they count 25
colleges and 107 departments, good for 24,500 undergraduate
and 8,300 graduate students. The university welcomes 7,500
foreign students annually and more than 3,000 students go
abroad every year. HYU counts Massachusetts Institute of
Technology (MIT), University of Cambridge and Tsinghua
University among its 820 partner universities in 88 countries.
Industry cooperation
Thanks to ERICA Campus (Education Research Industry Cluster
at Ansan), HYU is recognised as the most active industry
cooperation university in South Korea combining research and
education with business. ERICA Campus is famous for its cluster
programme in which students acquire knowledge and skills that
make them immediately employable in professional practice.
The figureheads –the so called ‘proud Hanyangians’- include
Chung Mong-koo, Chairman of Hyundai Motor Group and Yoon
Boo-keun, CEO of Samsung Electronics.
Presentations
After the signing ceremony, President Woo-seung Kim and his
retinue were received at Group T Leuven Campus. Professors
Ronald Cools, Bert Lauwers and Peter Slaets gave a presentation
about, resp. the Science, Engineering & Technology Group, the
Faculty of Engineering Technology and the research on
Autonomous Vehicles.
The programme also included visits to the Department of
Electrical Engineering, more specifically the research group of
Prof. Sofie Pollin, the inter-university microelectronics centre imec
and the high-tech company Materialize, specialized in 3D
printing.
Yves Persoons
CONNECTING
39

ALUMNUS IN DE KIJKER
LIN ZHANG:
CHAIRMAN OF KU LEUVEN
ALUMNI CHAPTER BEIJING
A living signboard of the Faculty of Engineering Technology and at the same time a
model ambassador of KU Leuven abroad. Both descriptions apply to Lin Zhang. As
an alumnus of Group T Leuven Campus, he is not only a brilliant engineer, but also a
driven entrepreneur and an inspiring educator. It was therefore obvious that he was
appointed as the first Chairman of the new KU Leuven International Alumni Chapter
Beijing.
Lin Zhang arrived in Leuven together with 30 fellow
students from Beijing Jiaotong University (BJTU) in
2003. It was a record number of students that has
not been matched since. “It was quite a job before we
could leave”, he remembers vividly. “We arrived with a
month’s delay due to the consequences of the SARS
epidemic. It was hard to make up for the missed lessons,
but once we had met, everything went smoothly”.
At Group T Leuven Campus, Lin Zhang studied
Electronics & ICT Engineering Technology option Hardware
Design. He gained his first business experience at
the high-tech company Agilent during his master’s
thesis. It prompted him to follow an extra master’s in
Industrial Management at KU Leuven after his engineering
study. Both master’s degrees formed a solid steppingstone
for an academic career, first as a teaching assistant
on Group T Leuven Campus, then as a PhD student and
postdoc at the Department of Mechanical Engineering of
KU Leuven.
STEM education
In 2017, Lin Zhang decided to take a different approach
and took his chance as an entrepreneur in China. He had
already discovered a niche in the market in Belgium: a
dire shortage of STEM (Science, Technology, Engineering
and Mathematics) teachers to interest young people in
the jobs of the future. In China, high schools appeared
to be struggling with the same problem, so Lin Zhang
started his own business as an educational consultant in
STEM matters. His clients are high schools that he
advises on the development and implementation of a
STEM policy. This also includes educating teachers
according to the ‘train-the-trainer’ principle and
developing educational materials that teachers can use
in their own class.
Steering Committee
When on 24 August 2019 a new International Alumni
Chapter was officially installed in Beijing together with the
commemoration of the 20th anniversary of the Double
Degree Programme in Engineering Technology from KU
Leuven and BJTU, Martine Torfs, Director of the
university’s International Office did not have to look for a
pioneer for long. All the tracks led to the BJTU student
who came to Leuven in 2003 to study and to teach and
who runs his own business in Beijing today. Together
with five like-minded colleagues, Chairman Lin Zhang
forms a steering committee that is committed to
connecting the 200 KU Leuven alumni in China’s capital
with each other and with their alma mater in the far
Leuven.
Yves Persoons
40

Lin Zhang
CONNECTING
41

NIEUWS VAN ALUMNI
WORDT ISMAËL BEN-AL-LAL DE NIEUWE LIMBURGSE
JONGE ONDERNEMER VAN HET JAAR?
Een jaar na de verkiezing van Filip
Timmermans tot Limburgse Jonge
Ondernemer van het Jaar staat opnieuw
een industrieel ingenieur van Campus
Groep T als opvolger klaar.
Ismaël Ben-al-Lal richtte in 2007 Futech
op, een ingenieurs-bedrijf gespecialiseerd
in fotovoltaïsche installaties. Daar kwam
in 2012 iLumen bij dat met behulp van de
technologie ontwik-keld bij Futech de
opbrengst van zonnepanelen met 7%
wist op te voeren.
Ismaël raakte gefascineerd door zonne-energie én ondernemen
bij het tweede Solar Team van Groep T. Daar bouwde hij met
15 medestudenten de Umicore Infinity die in de World Solar
Challenge, het wereldkampioenschap voor raceauto’s aangedreven
door zonne-energie, als tweede finishte. Nog in hetzelfde
jaar 2007 ging Ismaël met Futech van start. Midden in de
overgesubsidieerde zonnehype, besloot hij om meer te doen dan
Blijf in contact
Word lid van Alumni Ingenieurs KU Leuven of hernieuw je
lidmaatschap
3 3 keer per jaar ConnectING in je brievenbus, uitgegeven door de Faculteit
Industriële Ingenieurswetenschappen in samenwerking met de alumni kringen
3 Maandelijkse Campuskrant KU Leuven met alumnibijlage
3 Sponsoring van promotiebijeenkomsten
3 Uitnodigingen voor heel wat universitaire activiteiten en exclusieve events
3 Kortingen op o.a. Festival van Vlaanderen en andere Samenaankoop KU
Leuven-voordelen zoals kortingen op Kinepolis filmtickets, pretpark bezoeken
e.a.
3 …
Bouw aan je kennis. Deel ervaringen.
Verruim je netwerk. Blijf verbonden.
U www.linkedin.com/company/ku-leuven-fiiw/
Je kan je lidmaatschap (25 euro) combineren met een lidmaatschap van
de ie-net ingenieursvereniging.
www.alum.kuleuven.be > Alumninet
zonnepanelen te installeren. De toegevoegde waarde bestond
volgens hem in het optimaliseren van de opbrengst van
zonnepanelen. Tevens introduceerde hij een project business
naar een model met wederkerende inkomsten, waarbij energie
als een dienst wordt opgevat. Dat gaat als volgt: Futech plaatst
gratis zonnepanelen bij particulieren en bedrijven die de energie
daaruit kosteloos mogen gebruiken. In ruil betalen ze voor elke
euro die ze maandelijks aan de elektriciteitsmaatschappij
zouden betalen, 80
euro aan Futech, een bedrag dat niet
geïndexeerd wordt. Na 20 jaar wordt de
installatie eigendom van de klant.
In zijn lab ontwikkelde Ismaël een
technologie om de aftakeling van de
zonnepanelen ten gevolge van de hoge
spanningen quasi ongedaan te maken.
Met die inmiddels gepatenteerde technologie
is het mogelijk om het rendement
van een zonnepark met gemiddeld 7,4%
te verhogen en kan een paneel vijf tot tien
jaar langer dienst doen.
Vandaag telt Ismaëls bedrijf 35 medewerkers
en is het een van de grootste
Belgische spelers op de markt van de
groene energie.
Op 8 oktober 2020 wordt in Hasselt de
JCI Award 2020 uitgereikt en weten we of
Ismaël de Jonge Ondernemer van het
Jaar wordt.
Yves Persoons

POSTGRADUATEN
ACADEMIEJAAR 2020 - 2021
puc.kuleuven.be/opleidingen/postgraduaten
POSTGRADUAAT SMART LOGISTICS
► 25 september 2020 tot 28 maart 2021
Evenwichtige spreiding over Brugge – Gent – Kortrijk
I.s.m. Faculteiten Economie en Bedrijfswetenschappen
en Industriële Ingenieurswetenschappen KU Leuven
POSTGRADUAAT IN HET FINANCIEWEZEN –
CORPORATE FINANCE ► 2 oktober 2020 tot 6 maart 2021
Leuven
I.s.m. Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen KU Leuven
POSTGRADUAAT MENS- EN MILIEUVRIENDELIJK
BOUWEN EN WONEN ► 5 oktober 2020 tot 29 juni 2021
Gent
I.s.m. Faculteiten Industriële Ingenieurswetenschappen
en Architectuur KU Leuven en VIBE vzw
POSTGRADUAAT ONDERNEMERSCHAP EN INNOVATIE
► 15 oktober 2020 tot 20 maart 2021
Kortrijk of Antwerpen
I.s.m. Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen KU Leuven
en Flanders Business School
POSTGRADUATE STUDIES IN BIG DATA AND
ANALYTICS IN BUSINESS AND MANAGEMENT
► 16 oktober tot 11 december 2020
Leuven
I.s.m. Faculteit Economie en Bedrijfsweten schappen KU Leuven
POSTGRADUAAT IN DE VASTGOEDKUNDE
► 4 februari tot 10 december 2021
Leuven of Kortrijk
I.s.m. Faculteiten Economie en Bedrijfswetenschappen, Ingenieurswetenschappen
en Rechtsgeleerdheid KU Leuven
Postuniversitair Centrum • KU Leuven Campus Kulak Kortrijk
E. Sabbelaan 53, bus 7643 - 8500 Kortrijk • +32 56 24 61 84
info.puc@kuleuven.be • puc.kuleuven.be
postuniversitair
centrum

Verkrijgbaar bij Universitaire Pers Leuven
Van fabrieksterrein tot
Technologiecampus Gent
Geschiedenis van de opleiding industrieel ingenieur:
K.I.H.O. - KaHo Sint-Lieven - KU Leuven
Het rijke verleden van de opleiding
industrieel ingenieur aan de KU Leuven
Technologiecampus Gent
Op 1 oktober 2013 integreerde de KaHo Sint-Lieven in de KU Leuven.
Met dit boek wordt het verhaal dat hieraan vooraf ging, verteld
vanuit een breed historisch perspectief. Zowel de geschiedenis van
de opleiding tot industrieel ingenieur en die van de instellingen
K.I.H.O en KaHo Sint-Lieven als het rijke industriële verleden van de
Gentse Technologiecampus komen aan bod. Tien thema’s vormen de
structuur van het boek.
De geschiedenis start met de oprichting van de Gentse katoenfabriek
La Louisiane in de negentiende eeuw. Dit wordt gekaderd binnen
de ontwikkeling van de Rabotwijk. Met mooie illustraties zien
we hoe een oud fabrieksterrein transformeerde tot een stijlvolle
studentencampus. Vervolgens komt de lezer meer te weten over
de opleiding tot industrieel ingenieur. Wetten en decreten, de
onderwijs- en onderzoekscultuur, de groeiende internationalisering
en de veranderende studentenpopulatie komen aan bod. Er gaat
aandacht naar het ontstaan, de groei en de samenstelling van de
onderzoeksgroepen die de opleiding industrieel ingenieur vandaag
ondersteunen. Tot slot is er een lijst met alle personeelsleden die
tewerkgesteld waren in de periode van 1 oktober 1977 tot
30 september 2013.
Met dit boek krijgt de lezer een beeld van hoe het vroeger was, hoe
de opleiding en haar omgeving evolueerden en hoe ze er vandaag
uitzien. Van fabrieksterrein tot Technologiecampus Gent is een rijk
geïllustreerd boek dat met nooit eerder gepubliceerde documenten,
foto’s en getuigenissen een fascinerende campusgeschiedenis
brengt.
Met bijdragen van Frank Baert, Mark D’hoker, Gerda Friant, Marc
Hanson, Frans Ingels, Erik Van Achter, Toon Van den Abeele, Luc
Vanhooymissen, Chris Van Keer en Louis Vos.
€22,00, hardback, 344 p., geïllustreerd in kleur
www.upl.be - info@upl.be
+32 (0)16 32 53 45