Frans Buffa & Zonen - De Boekenwereld

w.23.2mm 30-11-2006 10:01 Pagina 63
gende dag zond het gemeentebestuur van Amsterdam een schrijven aan Buffa dat het op
hoge prijs stelde van deze aanbieding gebruik te mogen maken. De couranten zorgden
natuurlijk weer voor publicatie van dat bericht en Buffa had Fl. 27.000,- aan dit schilderij
verdiend.’ 19 Niet alleen het werk van Jozef Israëls, maar vooral dat van zijn zoon Isaac was
het paradepaardje van Slagmulder. In 1902, 1914 en 1915 organiseerde hij drie éénmanstentoonstellingen
die veel succes hadden. Bovendien liet Slagmulder door Isaac Israels een portret
van zich maken dat enkele jaren geleden op de markt kwam.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog trad er stagnatie op bij de firma Buffa. Langzamerhand
werd de zaak ook steeds meer overvleugeld door E.J. van Wisselingh & Co aan het Rokin in
Amsterdam. In 1919 behoorde Slagmulder nog wel tot de initiatiefnemers van de oprichting
van de Nederlandsche Kunstkoopers Bond. Daarin verenigden zich handelaars in
eigentijdse kunst om hun gezamenlijke belangen beter te kunnen behartigen. Maar na de
dood van Slagmulder moest de zaak zelfs korte tijd sluiten. In een brief van de Redon-verzamelaar
Andries Bonger aan Charles Destrée, de zakelijk leider van de firma Durand-Ruel
in Parijs, lezen we: ‘Wellicht weet u niet, dat de oude firma Frans Buffa & Zonen na het
overlijden van den heer Slagmulder zonder opvolger is gebleven. De winkel is geruimen
tijd gesloten gebleven, doch is nu weer geopend. Naar men zegt, heeft een groep schilders,
wier productie regelmatig door de firma verkocht werd, de zaak hervat. Zij zal zich dus vermoedelijk
niet vernieuwen, hetgeen zij al sinds lang dringend behoefde.’ 20
Met de hulp van enkele bevriende kunstenaars, geldschieters en een nieuwe energieke
directeur J.H.H. (‘Joop’) Siedenburg (1875-1961), kon de zaak weer geopend worden en is er
een reeks spraakmakende tentoonstellingen gehouden. 21 Financieel bleef de firma Frans
Buffa & Zonen echter balanceren op het slappe koord. In 1932 moest het gebouw in de
Kalverstraat, waarin de zaak huisde, zelfs verkocht worden aan een van de beste klanten,
W.H. Singer, de latere oprichter van het Singer Museum in Laren en zelf kunstenaar. 22 Hij
had in 1914 een mooie overzichtstentoonstelling bij Buffa gehad. Daarna volgden nog
diverse exposities van zijn werk bij Buffa. In 1928 publiceerde Joop Siedenburg in eigen
beheer het boek The American painter W.H. Singer Jr. and his position in the World of art. Dit is
een wat ronkende selectie recensies over de weldoener en schilder William Singer.
In 1934 vond een liquidatieveiling van de voorraad reproductieprenten van Frans Buffa &
Zonen plaats. Siedenburg wilde zich voortaan concentreren op de handel in schilderijen,
aquarellen en tekeningen. Deze verkoping werd geleid door het Internationaal
Antiquariaat van Menno Hertzberger. 23 Uit die veilingcatalogus blijkt dat in opdracht van
de firma Buffa ook veel vrije grafiek is gemaakt. Deze bladen werden inclusief de etsplaat te
koop aangeboden. Het ging onder meer om werk van J.M. Graadt van Roggen, J.C. Greive,
F. Hart Nibbrig, W.O.J. Nieuwenkamp, W.B. Tholen en J.G. Veldheer. Frans Buffa & Zonen
produceerde vrijwel geen photogravures. Dat werd vooral gedaan door J.M. Schalekamp in
Amsterdam. 24
De schilderijententoonstellingen bij Buffa gingen in de jaren ’20 en ’30 echter onverminderd
voort: er waren mooie overzichten van het werk van Kees van Dongen, Leo Gestel en
Constant Permeke. 25 Joop Siedenburg werd sinds 1927 volop geassisteerd door zijn zoon
Hein (1908-1990). De zaak heeft uiteindelijk op 15 maart 1951 vrijwel geruisloos de deuren
moeten sluiten. 26 Een van oorsprong fameuze Italiaanse zaak, opgericht en geëxploiteerd
door dorpelingen uit Pieve Tesino, verdween daarmee voorgoed uit de Kalverstraat.
van eenvoudige prentenkoopman tot gerenommeerde kunsthandelaar
de boekenwereld 23 [2006 - 2007]
63