Spinner 2019-1

PM: Was het Wayne die jou aan die positie hielp?
John: Inderdaad. In die tijd vroeg hij me steeds mee te
gaan als er weer een nieuw model getest moest worden.
In de kleine testruimte stonden meestal vier of vijf
nieuwe modellen die gespeeld moesten worden. Bijvoorbeeld,
om te bepalen wat de scores voor een vrij spel
moesten worden. Ik was een middelmatige speler, dus
in dat opzicht een prima alternatief voor de gemiddelde
flipperaar.
Soms had ik commentaar op een sectie van het speelveld.
Ik meldde dan bijvoorbeeld: “Dit deel van het speelveld
is een beetje saai. Kunnen we hier geen hole plaatsen?”
Zulke dingen besprak ik dan met Wayne. Zijn antwoord
was altijd: “Het is Ed Krynski’s ontwerp. Bespreek het
maar met hem. Als hij het ook een goed idee vindt,
passen we de boel wel aan.” Op die manier stelde ik soms
veranderingen voor aan ontwerpen van anderen. Dat is
natuurlijk nog geen eigen ontwerp.
Gridiron
Op dat moment werd weer een nieuw ontwerp neergezet
in de testruimte. Een Pro Football, voor één speler.
In het testen ontdekte ik een fout in dat spel. Als de bal
te snel via de outlane verdween liep de score-motor nog.
Daardoor werden de punten voor een touchdown niet
geteld. Het spel benadeelde zo de speler. “Dat zou mij
niet gebeuren als ik een spel zou ontwerpen”, zei ik nog
tegen Wayne. Het toeval wilde, dat er voor dit model ook
een versie voor twee spelers moest komen, gebaseerd op
hetzelfde speelveld. Dit werd mijn eerste opdracht. Dat
werd Gridiron.
Het probleem met de outlane loste ik op met een relais
dat de registratie van de verdwijnende bal vertraagde.
Wayne was onder de indruk van het resultaat. Dus vroeg
hij: “Denk je dat je zelf zo’n spel kan ontwerpen, John?”
Ik zei dat ik erg onder de indruk was van de spellen van
Ed Krynski en niet wist of ik hem zou kunnen evenaren.
“Pak een plank en probeer het gewoon”, was het
commentaar van Wayne.
Zo ontstond ‘Hit the Deck’, mijn eerste zelf-ontworpen
spel voor één speler. Het eerste ontwerp vond Wayne wel
‘Dat zou mij niet gebeuren als ik
een spel zou ontwerpen’
goed, maar ook vol met obstakels. Het was lastig om de
schoten goed te maken. Dankzij zijn hulp bedachten we
enkele aanpassingen, waarna de kast in productie werd
genomen.
Na Hit the Deck, kwam Strange World. Daarna kwam
Neptune en weer later Poseidon, internationale versies
van Hit the Deck. Diverse ontwerpen waren gebaseerd op
een add-a-ball-versie, waarbij met extra hoge scores
Speelveld en
backglass van
Gridiron
een extra bal verdiend kon worden. Deze spelvariant
was specifiek bedoeld voor Europa. Gottlieb was de enige
fabrikant die dit principe mijns inziens goed gebruikte.
PM: Mocht je zelf de thema’s uitkiezen?
John: Nee, helaas niet. De enige twee thema’s die ik vooraf
op kreeg, waren Hit the Deck, een kaartspel-thema, en
Blue Note, dat voor mij gerelateerd was aan muziek. Ik
koos voor acht targets die samen een octaaf vormden.
PM: Blue Note was ook een add-a-ball-variant. Deze titel
kwam uit in december 1978. Veel andere fabrikanten
waren toen al volop bezig met de productie van solidstate-kasten.
Wayne realiseerde zich te laat dat dit de
toekomst was en dat een overstap noodzakelijk was.
Hij verwijt zichzelf zelfs, dat deze onoplettendheid tot de
ondergang van Gottlieb heeft geleid.
John: Die mening deel ik absoluut niet. De toekomst voor
alle fabrikanten was in die periode uitermate onzeker.
Wayne was zich bewust van het gegeven dat alleen een
leuk spel bepaalde of een kast succesvol werd. De eerste
solid-state-kasten waren nog onvoldoende betrouwbaar
om een plaats in de markt te veroveren. Niemand wil
op die manier de strijd verliezen. Wayne begreep dit en
wilde Gottlieb’s reputatie niet op het spel zetten. Bovendien
vroeg deze nieuwe techniek om kennis die Gottlieb
op dat moment intern niet had.
20 NFV Spinner Magazine | jaargang 28 | nummer 1