Spinner 2019-1
Jonathan Joosten (Pinball Magazine)Pinball collega’sover Wayne NeyensInterview met Gottlieb ontwerper John OsbornePinball Magazine No. 5 besteedt ruim aandacht aan de 100-jarige Wayne Neyens,de oudste, nog levende flipperkast ontwerper ter wereld. Wayne was tijdens zijn carrièrebetrokken bij de ontwikkeling van de flipperkast vanaf 1936 tot en met de generatiesolid-state-machines. Wayne werkte na een paar jaar bij Western het grootste deel vanzijn loopbaan bij Gottlieb.Hoe het verhaal begonBij Gottlieb klom Wayne op tot ontwerper van flipperkastenen ontwierp als zodanig tussen 1949 en 1965 zo’n180 verschillende titels. In 1965 werd hij Hoofd Ontwikkelingen was zo nadrukkelijk betrokken bij iedere nieuweproductie. Na een lange carrière ging Wayne uiteindelijkin 1980 met pensioen. Kort daarvoor was Gottlieb overgestaptnaar de nieuwe generatie solid-state-flipperkasten.Naast uitgebreide interviews met Wayne zelf, heeftPinball Magazine ook uitgebreid gesproken met anderegrootheden uit het vak. Een van deze interviews over hetsamenwerken met Wayne is gehouden met ontwerperen programmeur John Osborne. Hieronder volgt eenverkorte, Nederlandse versie van het verhaal van John.PM: John, om bij het begin te beginnen: Hoe ben je in dezebranche terechtgekomen?John: Ik was al op jonge leeftijd hevig geïnteresseerd inflipperkasten. We kregen thuis een flipperkast toen ik zesof zeven jaar was. Mijn vader kreeg ‘m van een vriend.Het was een 1939 Bally Vogue. Later ging de kast weerweg, maar ik wilde graag weer een flipperkast.Uiteindelijk kocht mijn vader voor $10 een Chicago CoinSally voor mijn 12e verjaardag. Deze kast heb ik nog steedsin mijn bezit! Sindsdien werd er regelmatig iets toegevoegdaan de collectie. Ik heb vanaf toen mijn hele levenwel flippers in bezit gehad.PM: Hoe ben je in contact gekomen met Wayne?John: In mijn vroege studiejaren begon ik te corresponderenmet Gottlieb. Meestal vroeg ik om technische informatieen vrijwel altijd kreeg ik antwoord van Wayne.Ik gebruikte voor mijn brieven aan Gottlieb een teleprinter.Mijn brieven rolden dan bij Gottlieb uit de printer.Zo kreeg ik ook antwoord van Wayne. Later bleek dat hijin de oorlog een teleprintermonteur en verbindingsmanwas geweest!Kort voor de afronding van mijn studie aan de Cal StateUniversiteit in Fresno schreef ik iedere fabrikant vanflipperkasten aan, op zoek naar een leuke baan in dezebranche. Door mijn eerdere contact met Gottlieb hoopteik meer kans te maken. En inderdaad, al vrij snel kreegik antwoord met het verzoek om me te melden voor eensollicitatiegesprek bij de fabriek in Northlake, IL. Je wilniet weten hoe ik me voelde met die brief in m’n handen!In mei 1972 ging ik op gesprek en ontmoette Wayne in hethotel naast de fabriek. Later sprak ik nog met Judd Weinberg,Alvin Gottlieb en de productie manager Bob Smit.Een van de vragen die me toen verraste, was de vraag ofik kleurenblind was. Blijkbaar waren er in de productiedingen misgegaan die hieraan te wijten waren. Uiteraardis de bedrading van een flipperkast complex en zijnalle draden met eigen kleuren gecodeerd. Dat wil je nietverkeerd doen.18 NFV Spinner Magazine | jaargang 28 | nummer 1
Gottlieb’sreactie opJohn’s sollicitatieDe dag na het sollicitatiegesprek hoorde ik het goedenieuws. “Als je bij ons wilt werken ben je van hartewelkom. We willen je graag hebben.” Omdat ik ook nogop het punt stond om te gaan trouwen, werd de verhuizingvan Californië naar Illinois tevens onze huwelijksreis.De andere engineers bij Gottlieb moesten welwennen aan die nieuwe zongebruinde, langharige ‘surfdude’ uit Californië.PM: Hoe vond je vrouw het om het zonnige Californië teverlaten?John: Ze stond er erg positief tegenover. Natuurlijk washet een groot avontuur. Met name aan het klimaathebben we erg moeten wennen. Sneeuw om te kunnenskiën op een hoge bergtop is echt anders dan er dagelijksdoorheen ploeteren op weg naar je werk. Ons huwelijkstrandde in 1978. Twee jaar later kwam ik via het werkmet Jan in contact. Een van de collega’s in het onderhoudbij Gottlieb nam me mee naar een blind-date in hetweekend en zo ontmoette ik Jan. Ze bleek de volgendedag te gaan starten bij Gottlieb en ging voorraadbeheerdoen. Zo werden we de zoveelste ‘pinball romance’.Niet ongebruikelijk, want er werkten toen ook al eenaantal stellen bij Gottlieb.Mijn werk bestond voornamelijk uit engineeringwerk,waaronder bekabeling testen en testspelen. Ook hetwijzigen en bijhouden van het service-manual.Deze bijbel was al door veel handen gegaan en zag ereigenlijk uit als een plakboek van technische oplossingenen veranderingen. Het was een uniek document datwaardevol en nuttig was, maar het moest nu echt ietsanders gaan worden. Dat werd dus mijn volgende taak.In maart 1973 vertrok de collega die verantwoordelijkwas voor het testen van de verlichting aan de productielijn.Ieder nieuw model had eigen software en hiervoormoesten de tests worden aangepast. Weer later werd ikverantwoordelijk voor de diverse uitvoeringen voor deinternationale markt. Met name de aanpassingen voorafwijkende aantallen muntproevers was een uiterstingewikkelde en belangrijke klus in de tijd van de Fransefrancs, Duitse marken en Nederlandse guldens (buitenlandsemodellen hadden 2 of 3 extra muntproevers, watom andere bekabeling vroeg).PM: Naar welke landen gingen de Gottlieb flippers in dieperiode?John: Een flinke lijst internationale bestemmingen. ZoalsFrankrijk, Hong Kong, het eiland Réunion, Prince Edwardeiland, Canada, U.K., Israël en Oost-Europa.PM: Wayne was jouw directe chef voor ongeveer achtjaar bij Gottlieb. Hoe kijk je terug op deze samenwerking?John: Wayne had alles onder controle. Er ontging hemniets op de afdeling engineering. We konden primasamenwerken. Af en toe zagen we elkaar ook buitenhet werk om. Omdat ik aan een tafel in de hoek van zijnkantoor aan de manuals mocht werken, hoorde ik hemregelmatig telefoneren over van alles en nog wat.Als Ed Krynski weer een nieuw model had ontwikkeld,kwam Wayne kijken en stelde verbeteringen voor. Hijwist altijd precies wat een nieuw ontwerp nodig hadom succesvol te zijn in de markt. Met Wayne in het teamkonden we iedere uitdaging aan.PM: Was werken met Wayne bij Gottlieb was een droomdie uitkwam?John: Zeker! Uiteindelijk werd ik na een paar jaarontwerper.19
- Page 1 and 2: NFVJaargang 28 - Nummer 1JJPPirates
- Page 3 and 4: Top storiesInhoud6 Pirates of the C
- Page 5 and 6: Bas VisVan dewaarnemendvoorzitterBa
- Page 7 and 8: 7
- Page 9 and 10: Het speelveldDe gehele verlichting
- Page 11 and 12: De hamvraag: hoe speelt-ie?Het is e
- Page 13 and 14: Flipperen in New YorkNiets is te ge
- Page 15 and 16: Zaterdag 11 mei 2019 - EM workshop!
- Page 17: Blinddopen schakelaarBoor deblinddo
- Page 21 and 22: Wayne,John en Juddop PinballExpoPM:
- Page 23 and 24: en dat gold voor vrijwel iedereen i
- Page 25 and 26: Update eerste kwartaal 2019Tweede t
- Page 27 and 28: Gevel en entreevan het AthensPinbal
- Page 29 and 30: Zaterdag 15 juni 2019zet ‘m alvas
- Page 31 and 32: Daarna kun je de multiball startenv
- Page 33 and 34: 33
- Page 35 and 36: Pas toen de MSX2 werd uitgebrachtin
- Page 37 and 38: FireballKijken we gelijk ook even n
- Page 39 and 40: DeMetallicain volle glorieAls we be
- Page 41 and 42: Uit welkekast komt dezetarget??de r
- Page 43 and 44: Evenementen agendaMaand Dag Datum L
- Page 45 and 46: Tekst: Bas Vis, foto’s Paragon: S
- Page 47 and 48: kort op de markt is, de Guardians o
- Page 49 and 50: Bijschrift.Kleur bol naarsoort arti
- Page 51 and 52: NFV VacaturebankOnze vereniging gro
- Page 53 and 54: Wat was je eerste kast en waaromjui
- Page 55 and 56: Binnen een half jaar stond de zolde
- Page 57 and 58: Hoe staat je vrouw tegenover jeflip
- Page 59 and 60: Hallo allemaal!Mijn naam is Jurgen
- Page 61 and 62: The AddamsFamilyFlipper-CastMet vee
- Page 63 and 64: Technische VraagbaakFlipperkast def
Gottlieb’s
reactie op
John’s sollicitatie
De dag na het sollicitatiegesprek hoorde ik het goede
nieuws. “Als je bij ons wilt werken ben je van harte
welkom. We willen je graag hebben.” Omdat ik ook nog
op het punt stond om te gaan trouwen, werd de verhuizing
van Californië naar Illinois tevens onze huwelijksreis.
De andere engineers bij Gottlieb moesten wel
wennen aan die nieuwe zongebruinde, langharige ‘surf
dude’ uit Californië.
PM: Hoe vond je vrouw het om het zonnige Californië te
verlaten?
John: Ze stond er erg positief tegenover. Natuurlijk was
het een groot avontuur. Met name aan het klimaat
hebben we erg moeten wennen. Sneeuw om te kunnen
skiën op een hoge bergtop is echt anders dan er dagelijks
doorheen ploeteren op weg naar je werk. Ons huwelijk
strandde in 1978. Twee jaar later kwam ik via het werk
met Jan in contact. Een van de collega’s in het onderhoud
bij Gottlieb nam me mee naar een blind-date in het
weekend en zo ontmoette ik Jan. Ze bleek de volgende
dag te gaan starten bij Gottlieb en ging voorraadbeheer
doen. Zo werden we de zoveelste ‘pinball romance’.
Niet ongebruikelijk, want er werkten toen ook al een
aantal stellen bij Gottlieb.
Mijn werk bestond voornamelijk uit engineeringwerk,
waaronder bekabeling testen en testspelen. Ook het
wijzigen en bijhouden van het service-manual.
Deze bijbel was al door veel handen gegaan en zag er
eigenlijk uit als een plakboek van technische oplossingen
en veranderingen. Het was een uniek document dat
waardevol en nuttig was, maar het moest nu echt iets
anders gaan worden. Dat werd dus mijn volgende taak.
In maart 1973 vertrok de collega die verantwoordelijk
was voor het testen van de verlichting aan de productielijn.
Ieder nieuw model had eigen software en hiervoor
moesten de tests worden aangepast. Weer later werd ik
verantwoordelijk voor de diverse uitvoeringen voor de
internationale markt. Met name de aanpassingen voor
afwijkende aantallen muntproevers was een uiterst
ingewikkelde en belangrijke klus in de tijd van de Franse
francs, Duitse marken en Nederlandse guldens (buitenlandse
modellen hadden 2 of 3 extra muntproevers, wat
om andere bekabeling vroeg).
PM: Naar welke landen gingen de Gottlieb flippers in die
periode?
John: Een flinke lijst internationale bestemmingen. Zoals
Frankrijk, Hong Kong, het eiland Réunion, Prince Edward
eiland, Canada, U.K., Israël en Oost-Europa.
PM: Wayne was jouw directe chef voor ongeveer acht
jaar bij Gottlieb. Hoe kijk je terug op deze samenwerking?
John: Wayne had alles onder controle. Er ontging hem
niets op de afdeling engineering. We konden prima
samenwerken. Af en toe zagen we elkaar ook buiten
het werk om. Omdat ik aan een tafel in de hoek van zijn
kantoor aan de manuals mocht werken, hoorde ik hem
regelmatig telefoneren over van alles en nog wat.
Als Ed Krynski weer een nieuw model had ontwikkeld,
kwam Wayne kijken en stelde verbeteringen voor. Hij
wist altijd precies wat een nieuw ontwerp nodig had
om succesvol te zijn in de markt. Met Wayne in het team
konden we iedere uitdaging aan.
PM: Was werken met Wayne bij Gottlieb was een droom
die uitkwam?
John: Zeker! Uiteindelijk werd ik na een paar jaar
ontwerper.
19
Change language