GVV Unitas Jubileumboek 1948
- No tags were found...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
.<br />
~<br />
_.\_<br />
' ‘___;_ ,\ \ ' ‘~»-<br />
~<br />
.<br />
U1|?>ILEU1'1
Enige jongens, eikaar regelmatig op een piein ot grasveld bekampend, hetzij<br />
met een gummibaiietje ot met een door touw bijeengebonden ,,dot" papier,,<br />
besiuiten op zeker moment enkeie centen per week contributie te gaan betalen<br />
om zodoende na ver|oop van tijd een ,,echte" bai te kunnen |
Meer en meer werd <strong>Unitas</strong> in het Westen een gevreesd tegenstander en de<br />
belangsteiiing voor voetbal steeg in verheugende mate, niet alleen bij het pubiiek,<br />
maar ook door een regeimatige toename van leden, die zich vol ijver op<br />
de beoefening van het voetbaispel gingen toeieggen.<br />
Na de succesperiode op het terrein aan de Haarweg kwam de verhuizing naar<br />
het terrein van de Voiksweerbaarheid, waar de groei van onze vereniging bestendigd<br />
bleet. Dit terrein, uit technisch oogpunt bezien een doorn in het oog<br />
van de Bondsbestuurders, bieek voor het Gorcumse publiek een geweldige<br />
trekpleister. Op dit k|eine veld waren wij practisch onverslaanbaar en eerst met<br />
honderden, |ater met duizenden bezochten de Gorcumers onze wedstrijden.<br />
De ,,gouden jaren” die we daar meemaakten, werden atgebroken, doordat de<br />
bond op zeker ogenbiik weigerde ons |anger op dit terrein te |aten speien.<br />
De vermeerderde beiangsteliing voor onze club heeit ons toen de moed gegeven<br />
de grote sprong naar het terrein aan ,,De Toe|
* *<br />
-Y-<br />
"k<br />
Ais de inhoud van dit jubiieumnummer aan de openbaarheid wordt prijs gegeven en in Gorinchem<br />
de viaggen wapperen ter ere van onze 5O-jarige club, gaan onze gedachten ongetwijteid uit naar<br />
de jeugdige knapen, die op i9.Apri| 1898 besioten tot oprichting van de voetbaivereniging “<strong>Unitas</strong>”.<br />
Gedreven door een gezonde jacht naar suprematie en sportieve ontwikkeiing, verlieten deie jongeiui<br />
a| spoedig hun geboortegrond ,,Achter de Kerk" aan de voet van de oude St. Janstoren, iegden<br />
beslag op verschiliende terreinen, om tensiotte op “De Toekomst” terecht te komen. Meer dan<br />
twintig jaren hadden wij ons gespitst op dit terrein en door één stap, van één mens, geiukte het ons<br />
dit ideaai te verwezeniijken.<br />
Op dit terrein, waar onze club eerst recht tot ontwikkeiing kwam, hebben zich tai van grote gebeurtenissen<br />
atgespeeid, die met eikaar een beiangrijk dee| van de <strong>Unitas</strong>-geschiedenis vormen,<br />
welke aan de reputatie van onze 50-jarige club kieur en stemming hebben gegeven.<br />
Qp dit terrein vierden we ons zi|veren jubileum, hebben we op gepaste wijze de vreugde der overwinning<br />
gesmaakt en de teieursteiiing der nederiaag gedragen, zoais het goede sportmensen betaamt.<br />
Op dit terrein vonden we geiegenheid de sportieve ontwikkeiing van de <strong>Unitas</strong>-jeugd ter hand te<br />
nemen en mede daardoor de gronds|ag te ieggen voor onze sport-ideaien.<br />
Aan ,,De Toekomst” hebben we de tanden op e||
VAN on TOREN NAAR on TOEKOMST<br />
Vijftig lange voetbaljaren Dus — wij groeiden — zochten ruimte,<br />
. Liggen achter onze rug, En we kwamen - kort gezegd —<br />
En wij zuchten, bij 't herdenken: Na veel vijven en veel zessen<br />
,,Gunst, wat gaat de tijd toch vlugl"<br />
Aan ,,De Toekomst" toen terecht.<br />
Vijltig jaar. . . . een mensenleeltijd. . . Met dat, wat we daar bezaten,<br />
Vijftig jaren. . . . <strong>Unitas</strong>! Waren we oprecht verheugd, *<br />
En nog geen symptoom van zwakte, En we smaakten er om beurten<br />
Nee, voorwaar, we zijn nog kras!<br />
voetballeed en voetbalvreugd.<br />
Toen, nu vijltig jaar geleden, Eén der glans- en hoogtepunten<br />
Na de schooltijd — na het werk — Weet U nog wanneer dat was?<br />
Wat kwajongens voetbal speelden Wel — dat was in ,,vier en twintig”,<br />
Cp het plein, daar bij de Kerk. . . . <strong>Unitas</strong> werd eerste klas!<br />
Legden zij, al was 't onwetend, Ja, dat was een kranig staaltje!<br />
Zoiets merk je later pas, Harde strijd werd prompt beloond. .<br />
Reeds de grondslag voor wat nu is Zulk een voetbalmeesterstukje<br />
Ons Rood-witte <strong>Unitas</strong>.<br />
Werd in Gorcum nooit vertoond!<br />
Goals van jasjes of van petten Maar — wij werden 66k geslagen,<br />
En een oude leren bal Nog niet eens zo lang geleén. . . . .<br />
Waren daar de attributen. . . Menig trouwe <strong>Unitas</strong>ser<br />
Vercler was er niemendal! Ging voor altijd van ons heen. . . . .<br />
ln hun hemdjes oi hun bloesjes<br />
lk herdenk in diepe ootmoed,<br />
Speelden deze jongens toen,<br />
En met een gevoel van pijn,<br />
En ze togen dikwijls huiswaarts Al die jonge mensenlevens,<br />
Met kapotte knie — of schoen! Die aan ons ontvallen zijn . . . . . .<br />
Daar — bij Gorcums ouwe toren. . . Weet U nog, hoe zwarte machten<br />
Daar — in 't hartje van de stad. . . . Knaagden aan ons clubbestaan?<br />
Daar werd <strong>Unitas</strong> geboren, En hoe weinig het maar scheelde,<br />
Daar ligt onze bakermat! Ol het was met ons gedaan?<br />
Van de Toren naar de Toekomst,<br />
Weet je éék nog, <strong>Unitas</strong>sers,<br />
Werd een lange, lange weg. . . . Hoe de lieve vrede kwam?<br />
Maar die werd vol moed bewandeld,<br />
Hoe berooid wij daar toen stonden?<br />
Met geduld en overleg.<br />
<strong>Unitas</strong> was vleugellam!<br />
Moet ik U 66k gaan vertellen<br />
Van het Excercitieveld?<br />
Méér dat duurde slechts héél evenl<br />
<strong>Unitas</strong> heelt nooit versaagd!<br />
’ Hoe we daar steeds moesten tobben. . . Ziet wat er al weer bereikt is. . . . .<br />
Geen publiek en éék — geen geld? Hoe het aan de kimme daagtl<br />
Moet ik van de Haar verhalen,<br />
Nog blijlt er te wensen over,<br />
Dat terrein van <strong>Unitas</strong>, Maar ook dét komt wel terecht. . . . .<br />
Dat door koeiedrek en modder, <strong>Unitas</strong>sers — helpt toch bouwen!<br />
Dikwijls onbespeelbaar was? Toont je trouw — je trots — en vechtl<br />
Oi — gaat U nu in gedachten Van ,,de Toren" naar ,,De Toekomst"l<br />
Liever naar ,,,Volksweerbaarheid"? Laat ons even blijven staan. . . . .<br />
Want daar hadden we toch waarlijk<br />
Op de lange weg terugzien<br />
Een gezellig — knusse tijdl Die we moeizaam zijn gegaan. . . .<br />
Maar - het ging met dat terreintje En dan weer. . . eendrachtig verder. . .<br />
Als met 't jurkje van een vrouw. . . . . Jongens, wij verslappen niet,<br />
Als 't het vrouwtje voor de wind gaat, Wijl de toekomst aan ,,De Toekomst"<br />
Wordt zo'n jurkje gauw te nauw!<br />
Nog genoeg te strijden biedt!<br />
X.
om &e-l/namittec l<br />
e. 4. a. M Ti¢&m:q<br />
DE PLAATS DIE UNITAS INNEEMT<br />
Wanneer in Gorinchem tot een opinie-onderzoek werd overgegaan<br />
omtrent de waardering van ons <strong>Unitas</strong> onder de bevolking, dan zouden<br />
merkwaardige resultaten tot uiting komen. Men zou dan vinden<br />
een overweldigend aantal sympathiebetuigingen ten aanzien<br />
van de beoelening van het voetbalspel, de gedragingen van de vereniging<br />
op organisatorisch terrein en die van het bestuur en de<br />
spelers.<br />
En ook dat deel van de burgerij, dat zich principieel niet met de<br />
beoelening van het voetbalspel op Zondag kan verenigen, zou zich<br />
niet onbetuigdlaten in zijn sympathie voor <strong>Unitas</strong>. Men weet immers,<br />
dat er van <strong>Unitas</strong>zijde steeds voor gewaakt wordt, geen aanstoot<br />
te geven, excessen te voorkomen ol waar nodig te onderdrultken.<br />
lk mag dus constateren, dat <strong>Unitas</strong> een bijzondere plaats inneemt,<br />
ook in de grote voetbalgemeenschap; dat <strong>Unitas</strong> een gewaardeerde<br />
tegenstander is én bij het Bondsbestuur én de besturen der verenigingen<br />
in den lande een goede reputatie geniet. Een reputatie van<br />
doordacht de jeugd te willen opvoeden, haar leden bij te brengen<br />
gevoelens van discipline en sportmanschap om zodoende bij te dragen<br />
tot de lichamelijke opvoeding der jeugd in Gorinchem.<br />
Daarnaast blijven haar zorgen niet bepaald tot de uiterlijke beleving<br />
der sport. ledere speler, die zich gedraagt naar de normen, welke<br />
<strong>Unitas</strong> hem aanlegt, weet, dat hij voor zijn gehele leven beschouwd<br />
wordt als ,,één der onzen". De oudere generatie interesseert zich<br />
voor de jongere en omgekeerd, het wederzijdse medeleven strekt<br />
zich uit tot het particuliere leven en op deze wijze vormen beide<br />
generaties één geheel. Trellend is het clan ook de getuigenissen te<br />
lezen van velen onzer leden, die in lndié voor ons Vaderland hun<br />
gevaarvolle plicht doen en van de velen, die Gorinchem verlieten<br />
om elders een werkkring te aanvaarden.<br />
**>l=<br />
Wij vieren dan het 50-jarig bestaan van onze vereniging, een vereniging<br />
in de vorige eeuw opgericht. lk zal geen beschouwing geven<br />
van alles, wat er in deze 50 jaren gebeurd is. Anderen zullen dat<br />
doen en in het jubileumboek bij het 40-jarig bestaan uitgegeven, is<br />
uitvoerig bij het ontstaan, de opgang van <strong>Unitas</strong> en de ontwikkeling<br />
van het voetbalspel in onze stad stilgestaan. Wel mag ik constateren,<br />
dat op de hechte grondslag van onze vereniging, gelegd door jonge<br />
mensen, krachtig is voortgebouwd en <strong>Unitas</strong> is gemaakt tot een vereniging,<br />
welke eens ook haar 100-jarig bestaansleest zal vieren. Dit<br />
wil echter niet zeggen, dat tot dusver alles gesmeerd is gegaan. Zorgen<br />
heeit <strong>Unitas</strong> gekend die dreigend; soms zeer dreigend waren,<br />
maar met vereende krachten zijn ze overwonnen. Oppositie is er<br />
geweest, deze is niet ,,overleetd", maar door onderling overleg<br />
werd weer eenheid bereikt.<br />
Velen zijn ons ontvallen, voor hen heett het laatste signaal geklonken,<br />
doch ons blijlt de arbeid roepen en we gedenken hen met<br />
waardering voor hun werk en voor de vriendschap welke zij ons<br />
schonken.<br />
l<br />
<strong>Unitas</strong> zou <strong>Unitas</strong> niet zijn, wanneer zij tijdens de bezetting, toen<br />
zij ,,houding" moest tonen, deze niet had getoond met alle consequenties<br />
daaraan verbonden. Wij zijn zo geneigd alles te vergeten,<br />
alles gewoon te vinden, nu het gevaar geweken is. Maar onvergetelijk<br />
moet het blijven voor de burgerij van Gorinchem, voor sportbeoetenend<br />
Nederland en voor ons gehele volk, dat het toenmalige<br />
bestuur, met gevaar voor eigen veiligheid en met‘ de dreiging de<br />
gehele terrein-accommodatie te verliezen, de N.S.B.-inmenging in het<br />
<strong>Unitas</strong>leven weigerde. Mijn persoonlijke mening is dan ook, dat de<br />
vernietiging van ons mooie clubhuis en de gezellige tribune een<br />
wraakoelening van de bezetter is geweest tegen de moedige uiting<br />
van het innerlijk van <strong>Unitas</strong>. Voor mij is het een desillusie geweest,<br />
dat van hogerhand nooit is tegemoetgekomen tot de vollledige vergoeding<br />
van de enorme schade door <strong>Unitas</strong> geleden tengevolge van<br />
haar Vaderlandse houding.<br />
Integrity paid pour dividends in this world.<br />
ls de houding van <strong>Unitas</strong> ooit trettender onder woorden gebracht<br />
dan in ,,Vrij “Nederland”, het bekende ondergrondse blad, dat in<br />
volle oorlogstijd, d.d. 10 October 1942 schreei:<br />
,,Zonder luidruchtigheid, vaak ongeweten door het overgrote<br />
deel van het Nederlandse volk, wordt er in onze verenigingen<br />
en instellingen, die nog onbesmet zijn gebleven van naziinvloed,<br />
een verbittterde strijd gestreden tegen de machtshonger<br />
en terreur van de N.S.B.<br />
Het is helaas niet mogelijk, elk geval, dat ons ter ore komt,<br />
in ons blad te publiceren, hoewel de dappere strijders voor<br />
onze gemeenschappelijke zaak verdienen bij het gehele volk<br />
bekend en geéerd te zijn. Deze burgers immers zijn de soldaten<br />
in deze totale oorlog, wier heldendom niet onderdoet<br />
voor die van onze jongensop de Grebbe.<br />
Door middel van zg. Verwalters probeert de N.S.B. overal<br />
binnen te dringen, waar zij niet thuishoort.<br />
De voetbalvereniging "<strong>Unitas</strong>", één van de oudste leden van<br />
de 2e klasse van de K.N.V.B., weigerde zo'n nazi-handlanger<br />
en alle leden, tot het jongste lid der junioren, bedankten."<br />
Moge <strong>Unitas</strong> dan teest vieren in de ware zin des woords. Mogen de<br />
zorgen van de tijd een wijle op de achtergrond geraken, mogen<br />
de velen, die naar Gorinchem zullen komen, <strong>Unitas</strong>sers vinden,<br />
ongeacht leettijd en positie, die met gulle hartelijkheid in een<br />
krachtige handdruk hun oude en jonge vriendschap zulllen bevestigen<br />
in dankbaarheid aan alles wat <strong>Unitas</strong> hen in hun leven gaf.<br />
E. G. Q. VAN TILBURG, Ere-Voorzitter<br />
5
ONZE OVERLEDEN SPORTVRIENDEN<br />
TER NAGEDACHTENIS<br />
Een vereniging die een halve eeuw bestaat, heett op het tijdstip dat zij zulk een<br />
jubileum gaat herdenken niet al|en meer in haar midden, die vanat de oprichting<br />
tot aan die dag van herdenking deel uitmaakten van haar gemeenschap.<br />
Z0 is het ook met ons <strong>Unitas</strong>, dat nu terugblikt op een vijttigjarige historie en<br />
een ogenb|i|< stil staat om de atge|egde weg te bezien en zich te bezinnen,<br />
voordat de tocht over het verenigingspad wordt vervolgd.<br />
Velen gingen vrijwillig uit onze gelederen, maar helaas zijn anderen ons door<br />
de dood ontva||en.<br />
ln een lange rij komen de <strong>Unitas</strong>sers die wij nooit meer zu||en terugzien ons<br />
voor de geest en in stille herdenking laten wij hen aan ons oog voorbijtrekken.<br />
Zij hebben a||en op hun piaats en op hun wijze voor onze club gewerkt. Zij<br />
hebben met ons in <strong>Unitas</strong> geleetd en gestreden en hielden evenals wij van<br />
onze vereniging.<br />
Zij, die van ons heengingen, vormden met ons de eenheid die <strong>Unitas</strong> in de<br />
|oop van de jaren, haar naam getrouw, is geworden en juist daarom is het gemis<br />
dubbel zo groot, voorai nu wij ons gouden jubileum herdenken.<br />
Wij zu||en in dit aan hen gewijde herdenkingswoord geen namen noemen,<br />
maar wel wi||en wij verklaren, dat wij hen altijd in ere houden en in hoogachting<br />
zu||en herdenken, onze vrienden van <strong>Unitas</strong>, ons ontvallen door ziekte of<br />
gevallen door de wrede hand van een niets ontziende oorlog.<br />
Grote dankbaarheid zijn wij hen schuldig voor het werk, dat zij voor de instandhouding<br />
en bloei van onze club hebben verricht. In welke tunctie ook,<br />
hetzij als bestuurslid, spe|er, commissielid ot donateur, zij deden wat zij hun<br />
plicht achtten en waartoe zij zich door clublietde gedrongen voelden, door<br />
de sterke banden die hen met <strong>Unitas</strong> bonden.<br />
Van hun lietde voor onze vereniging, van hun werkzaamheid en opoHeringsgezindheid<br />
p|u|
CDINIS<br />
BFSTUUR<br />
' een college van harde werkers<br />
— 7 <strong>Unitas</strong>sers, in wier handen<br />
de leiding van onze club veilig is<br />
T. J. WALRAVEN J. SNOEK<br />
Vice-voorzitter<br />
Penningme-ester<br />
T. VAN DEN ANKER BALTUS MEIJER L. P. DEN BESTEN<br />
Secretaris<br />
Voorzitter<br />
A. ROZA B. H. VAN PEER
serve-elital de tunctie van aan- schakeringen betrekking hadden. hebben kunnen verzekeren. De<br />
Ll voerder vervulde, wees er op, Het terrein-vraagstuk, dat zich totstandkoming van het thans<br />
Fl et is wemaast VanZe\{_ dat hem het leidersbloed door gedurende een lange reeks van in gebruik zijnde Huishoudelijke<br />
Sprekend‘ dat men bii de vie_ de aderen stroomde. jaren deed gelden en het ,,to be Reglement vormde een der<br />
ring Van <strong>Unitas</strong>’ gouden iubeum Bovendien -— dat zegt meer — or not to be" van <strong>Unitas</strong> vrijwel glanspunten van zijn arbeid in<br />
herinneringen opwekt aan de vervulde Baltus in het <strong>Unitas</strong>- bepaalde, werd door Baltus deze Bond.<br />
Ve|e gurenl die in deze halve kabinet de functie van penning- Meijer opgelost op een wijze, Zijn benoeming tot Voorzitter<br />
de Ieiding in handen had_ meester, waarvan hij, door het waarvoor ieder onzer slechts van de Ver. van 2e, 3e en 4e<br />
den. aan degenenl die naast het uitbreken van de oorlog 1914— eerbied en bewondering kan klassers is daar om te bewijzen,<br />
1918, atstand moest doen. hebben. dat ook in die kringen zijn leischeppen<br />
van eigen genoegens,<br />
Ook dat Van anderen wisten te Bedeeld met een grote dosis ders—eigenschappen die waardebehar<br />
die in de organisae De gaven, waarover Baltus be- vertrouwen, wist hij het beheer ring hadden, welke zij verdien—<br />
9 1<br />
van voetbalsport niet uits|uitend den‘<br />
Tenslotte is er het iidmaatschab<br />
het element van sportieve /\ A:’\<br />
Vreugde geestehjke ontspam van het D|stncts- estuur, waartoe<br />
Baltus nog niet zo heel iang<br />
ning zagen, doch daarnaast een<br />
open oog hadden voor de vor- geleden 'W'erd geroepenf eén<br />
ming Ontwikkehng der maa,l_ onderscheiding, welke met in<br />
Schappehjke deugden van het het minst werd geapprecieerd<br />
sport-individu. Leidende figuren, , door zijn Ve‘e Vrienden en me'<br />
die het wedstrijdwezen niet uit- en aA ;?j:eLkeenrz'eming<br />
sluitend stimuleren ter bevredi<br />
dienste vormde de beioning<br />
9 in Q van het persoonli‘l< genot<br />
1<br />
en die Sport a|S Sport dun/en e \ . — ___, . 7‘, @‘ V I U V 4 voor deze onbaatzuchtige werkzaamheden,<br />
waardoor in een<br />
blijven beschouwen. Leidende en<br />
opvoedende krachten, die in de ‘ lang gevoelde behoee werd<br />
orgamsaue beodening schikt, heett hij ten volle aange- van olns terrem aan de ,,Toe- voorzien,<br />
voetbal amid het middeh doch wend voor de behartiging der komst niet aiieen te ontwerpen, De wijzel waarap Baltus Meijer<br />
nimmer het doe] lien’ die de <strong>Unitas</strong>-belangen en door zijn doch vooral uitvoerbaar te ma- deze vaelamvanenda arbeid ver-<br />
{uncel waartoe zii. ter onder_ veelzijdig Ieiders-talent WiSf ken. .|']¢he, werd in brede kringen<br />
Scheiding zovele anderenl zich ten verzekeren van de me- A'i|e grote vraagstukken hadden van vQetba|-vrienden op de<br />
Zijn beschouwen als dewerkmg van tai van ge|ijk- Zijn voortdurende belangstelling juiste waarda geschat an dc;<br />
de Sociale taakl wake de grote geschakeide elementen. en giewa-pend met het nodige vale bewijzan van erkenngngl<br />
vOe,(bal_gemeenSChap hen Gedurendedejaren1914-1918 0l‘98F1IS8iIe-talent, W85 BBHUS welke hij bij de viering van<br />
|egt' de taakl de UH‘/oe_ vervulde ook Baltus zijn militaire Meijer de grote stuwende kracht <strong>Unitas</strong>’ gouden {east ongettml.<br />
ring Word,‘ beheerst door het plichten, doch zijn onbegrensde te midden van ve|e 9e5Pe¢ia|=- teld zal ontvangen, dienen in<br />
Ongedwongen phchtsgevoell het lietde voor <strong>Unitas</strong> stelde hem in seerde me-dewerkelrs. dii Hcht ta warden be5ChQ||wd_<br />
product Saamhorigheid staat de voorzitterstaak vanuit Op hnanc|ee| -gebied toonoe hi] Parsoonlijk hab ik aan Balms<br />
opoeringl De dragers de alle uithoeken van ons Vader- zlch de bl] uitstek deskundrge Mailer da besie an de mooisie<br />
idea|en. we|ke met de land zo doelmatig mogeiijk ten die naast de belangen van l_)ni- hermneringen bewaaui I.-yd]-an<br />
het gouden <strong>Unitas</strong> innige uitvoer te brengen. tas,' ook de rechten van heni die de Zaken in <strong>Unitas</strong> maar Zijn<br />
wijze Zijn Verbondem En, toen Baltus de unitorm voor <strong>Unitas</strong> hun. vertrouwen scnon- wens gingen, was het een voorgged<br />
had uitgetrgkkenl nam |(8, vo||ed|g WiS1 16 €8l'b16dl— rechf met hem San-‘en {Q W9;-_<br />
Tot deZuH(en behoorf Balfus d6 <strong>Unitas</strong>-teugels definitiet in Qe|'1- ken en werkte Zijn Qngekende<br />
Meijeri handen. Om deze practisch niet Hef Organisere van trips en energie stimu|erend op zijn ve|e<br />
Reeds in 1907 maakte Baitus zijn meer 6* *8 $’1@?"- Mei kennis *°'~""°°ie" Ware" k°"ie5 “ear medewerl
DE BURGEMEESTER VAN GQRINCHEM<br />
Zeliciteeat llnéta<br />
‘ ’ d<br />
' Il'~!-'-F!-IS<br />
-0<br />
@ l 5<br />
¢<br />
Sportverenigingen van algemenen aard, zomede culturele organi- van <strong>Unitas</strong> gedurende de bezetting heett haar ook buiten den in-<br />
saties, wier doelstellingen zich niet beperken tot een bepaalden tiemen kring van enthousiaste voetballiefhebbers tot een blijvend obmaatschappelijken<br />
kring, plegen, ter gelegenheid van hun belang— ject van waardering gemaakt en zulks volkomen verdiend. Want<br />
rijke jubilea de waarde, welke zij hechten aan een goede verhou- nog steeds gelden karaktervastheid en vaderlandse trouw als de<br />
ding met de plaatselijke overheid te illlustreren door het opnemen meest essentiéle eigenschappen van een zichzelt respecterend mens.<br />
van een bijdrage van het Gemeentebestuur in hun jubileumnummer. Gorinchem mag dan ook trots zijn op haar <strong>Unitas</strong>, dat nu een halve<br />
Het is begrijpelijk, dat deze goede gewoonte ook ditmaal door het eeuw het voetbalbeeld der stad mede beheerst. Als zodanig verbestuur<br />
van <strong>Unitas</strong> werd gevolgd. Als Burgemeester dezer Ge- vult zij een bindend element in een samenleving, waarin ontbinmeente<br />
heb ik dan ook niet geaarzeld om aan het vriendelijk ver- dende tactoren zo dikwijls hun destructieve invloeden laten gelden.<br />
zoek, dat mij vanwege de Redactiecommissie terzake bereikte, te Met erkentelijkheid moge ik gewagen van de bereidwilligheid,<br />
voldoen.<br />
waarmede <strong>Unitas</strong> steeds gehoor gat aan verzoeken der gemeente-<br />
Zowel voor 3|; tijdens de eersge d,-ie bezettingsjarenl hee er (us. lijke autoriteiten om ter wille van lietdadige doeleinden,vriendschapsen<br />
het Gemeentebestuur en Gorinchem's oudste voetbalclub altijd Pelilke Wedfijden te 5Pele"- Met heel’ l°"9e"e Y°e‘bel1"5te" Svwi<br />
een prettig en op wederzijds yefouwen gebaseerd Contact bes{aan_ wier gezonde en sportieve verenigingsstructuur een waardig tegen-<br />
Bepaalde terrein-perikelen, verbandhoudend met het gemeentelijk ha"95t°" Va" de lubilerende Ve'e"l9i"Q blillt V°"'"e": heell Ill °°k<br />
uitbreidingsplan brachten o.a. met zich, dat dit na de bevrijding °P dit Qebied °"le" Ollldele" de"l< Vel’die"dweer<br />
opgenomen contact niet steeds van den meeaangenamen aard lk zou deze bijdrage ongaarne willen besluiten zonder een speciaal<br />
is geweest Dank zij het tegemoeikomend be|eid| dat van de zijde woord van hulde te richten aan het adres van den huidigen Voorzitder<br />
Gemeente te dien opzichte werd gevoerdl beho,-en de dear. ter. lk doe dat met temeer vrijmoedigheid, omdat de heer Baltus<br />
door gerezen controversen thans gelukkig voor goed tot 't verleden. Melier deslds mede °P mil" l"5tlQetle Ill" h09ef‘I Vel’il'0l-lWEI'ISPOSi<br />
Zowel ambtelijk als persoonlijk heb ik herhaaldelijk mogen COn5{a- heeft willen innemen. lmmers voor het bereikte bezettingsresultaat<br />
teren, dat de geest in <strong>Unitas</strong> gedragen werd door een hechte l
~ Q<br />
~ \<br />
‘K<br />
TRA|NER FQRMENQY nam ale new en<br />
.<br />
<strong>Unitas</strong> 50 jaarl Wat al herinneringen liggen Daarentegen was het met het speiersmate- klaring ging het met deze veldtraining,<br />
in een dergelijk tijdvak beslotenl riaal maar ,,povertjes" gesteld. Tot deze waarvoor grote animo bestond, steeds cres-<br />
Ongetwijteld zullen vele pennen in bewe- overtuiging kwam ik, toen ik verschillende cendo. Voegen wij hieraan toe de gezellige<br />
ging komen van hen, die aan deze club elttallen had zien spelen. Maar niettemin bijeenkomsten bij Wels na atloop der traihun<br />
hart verpand hebben en in goed ge- waren er lichtpunten en wel deze: in de ning, de gioedvolle woorden van onze onkozen<br />
woorden zullen zij hun gevoelens junior-elttallen waren nl. krachten verscho- volprezen voorzitter Baltus Meijer, die de<br />
van dankbaarheid vertolken, voor al het- len, die zich reeds als toekomstige spelers spelers zo inspireren kon tot het verrichten<br />
geen <strong>Unitas</strong> hen schonk. van <strong>Unitas</strong> I ontpopten. Dit waren o.m. van van grootse daden, het beroemde paard<br />
met de meesterlijke slagzinnen van G. van<br />
Helden en — niet te vergeten de kundige<br />
massage van onze vriend de Lang, dan kon<br />
X ‘<br />
._ ,_ .. .. . het niet anders, of een tweede glansperiode<br />
voor <strong>Unitas</strong> lag in het verschiet.<br />
“<br />
En inderdaad, de successen bleven niet uit<br />
en de twee achtereenvolgende kampioeni<br />
'_<br />
K“ v * W schappen van het eerste elttal en dat van<br />
' het reserve-team gaven daarvan het duide-<br />
. ...<br />
- I ' lijkste bewijs.<br />
t * Jammer is het daarom, dat het ons 1e elf-<br />
;i___<br />
~ L tal niet mocht gelukken om de promotiei<br />
wedstrijden in haar voordeel te doen bei<br />
A iu ‘ slissen, ook al geet ik aanstonds toe, dat het<br />
traditionele ,,pechduiveltje" hieraan niet<br />
'<br />
vreemd was. lk denk hier vooral aan de<br />
schitterende wedstrijd tegen Excelsior in<br />
~@ :4‘ I‘ het machtige Stadion met Gerard als uit-<br />
' " ‘ -"»‘~" blinkerl Dan de desillusie — na 20 minuten<br />
~<br />
moet Gerard van verder spelen atzien<br />
om ook in de volgende wedstrijden niet van<br />
de partij te kunnen zijn! Zo zagen wij de<br />
‘T poort van de 1e klasse op een kier geopend<br />
xwé<br />
staan, doch slaagden er niet in deze geheel<br />
“Q , ' te openen om glorieus binnen te treden.<br />
_ ‘i M‘ “ Maar <strong>Unitas</strong> is geen club die bij de pakken<br />
. it . gaat neerzitten . lntegendeell Cnder het<br />
' it ' 3; motto: ,,Wat heden niet lukt, gaat wellicht<br />
~~"~*~*»-?~ ’ opname<br />
morgen" zal zij blijven strijden voor haar<br />
in de hoogste kiasse!<br />
En tenslotte nog dit. Alle successen door de<br />
Meester Ok met 24 van zijn leerlingen, die op 27 Februari 1944 Emauen behild, $¢hI-I" ik geheel OP Teke'<br />
het kampioenschap van het 1e en 2e elttal tot een teit maakten ""19 Va" de 5Pe|e"5' die i" hu" °P'°°hte<br />
vriendschap tegenover mij, zich bewust waren<br />
uitvoering te moeten geven aan de<br />
taak, die hen werd opgelegd. lk ben hen<br />
Als trainer wil ik niet achterblijven ook Brouwershaven, Vreeswuk, Rousse, van dear zeer erkente"-k voor! Name" noemen<br />
I<br />
mijn visie te geven over de club, wier ver- Dutfelen, e.a. is ondoenlijk, do¢h voor één mag ik op<br />
richtingen ik reeds iaren met nauwgezet- In overleg met het toenmalige Bestuur, on- deze phats we| met uw auel. instemming<br />
heid v°|g_ der leiding van Voorzitter van Tilburg, aan- een uitzondering make" en we| voor mijn<br />
Alvorens in 1939 detinitiet het trainerschap vaardde ik het trainerschap en onderwierp beste vriend Frank we|s_<br />
over uw elttallen te aanvaarden, wilde ik het geheel aan een intensieve training. Veel Bee Frank’ Wat iii voor <strong>Unitas</strong> deed’ ver_<br />
mij allereerst overtuigen hoe de clubgeest moest worden bijgeschaatd, maar de animo mag ik niet onder woorden te brengem<br />
in <strong>Unitas</strong> was en in de tweede plaats, welk om deel te nemen, de juiste opvatting en Straks zal ook voor iou de jd komenl<br />
spelersmateriaal tot mijn beschikking stond. uitvoering van aan spelers gegeven op- waarop iii ie voetbablunie op de r°mme|_<br />
lmmerg, de noodzakelijke voorwaarden voor drachten, ja dit alles maakte het mij moge- lower za| opbergem Maar met oprechte<br />
het behalen van successen zijn ongetwijfeld lijk, het elttal in de 2e klasse te handhaven. trots kan iii temgzien op een goede staat<br />
een goede kameraadschap van de leden Volgens weloverwogen plannen vervo|- van diens‘, we|ke zijn bekroning vond in<br />
onderling en een ernstige wil van de spe- maakten wij 001$ trai"i"9 -' ii 1°"5 de het bereiken van de hoogsge eer die in de<br />
Iers, om zich geheel voor het welzijn van sombere bezettingsjaren ten spijt. Het tot voetbakport te beha|en vie‘, n_|_ ve|e ma_<br />
de club te geven. dusver gevolgde systeem van zaaltraining len drager te zijn van het nationale oranje<br />
Laat ik aanstonds verklaren, dat de c|ub- Wefd PFUSQQQEVE" 9" maakte Plaats "°°" shirt!<br />
geest binnen uw rijen niets te wensen over- veldtraining — ook in de wintermaanden. Moge dn voor a||en| die zich onder de<br />
liet. De prettige verstandhouding van uw Dit 8"e5 W35 iet-5 "ie"W5 V°°" Umtasl Het naam van <strong>Unitas</strong> scharen, steeds een lich-<br />
Ieden onderling, hun begrip en bereidheid, Bestuur, onder leiding van Baltus Meijer, tend V00,-bee|d zijn_<br />
om zich tot het uiterste te geven, indien kon zich aanvankelijk niet met deze winterhet<br />
ging om de eer van hun club, waren training verenigen en vond het, zeer bevoor<br />
mij de beste waarborgen voor een 9"ijPe|iik, |'a3_d1aam eer“ een medi¢"5 te<br />
dankbaar arbeidsterrein. raadplegen. Na diens geruststellende ver- O. N. FORMENOY-<br />
10
.<br />
en<br />
VAN TOREN TOT TOEKOMST<br />
*<br />
VIJFTIG JAAR VOETBALVREUGDE<br />
niets kon hen weerhouden om het voetbal te spelen, zoals zij<br />
Het zal zo ongeveer 1894 zijn geweest, toen in Gorinchem een dit aanvoelden. Ongebonden aan enigerlei vorm of verband,<br />
aantal nog schoolgaande knapen het initiatiel nam tot de beoelening levend en spelend van de ene dag in de andere.<br />
van het reeds elders hier te lande uit Engeland geimporteerde Echt jongens-gedoe nog!<br />
voetbalspel.<br />
‘t BEGON ACHTER DE KERK . . . . . . ..!<br />
En laten we het er maar direct aan toevoegen, het waren speciaal de<br />
,,rakkers" uit de schooljeugd, die in dat “jongens-gedoe" de toon ln 1898, om juist te. zijn, op 19 April van dat jaar, werden daar<br />
aangaven, dikwijls ten ,,Achter de‘Kerk" de<br />
koste van de vorming f eerste trappen gedaan<br />
van de nog onbezonnen en de eerste stappen<br />
knaap, de wildebras, die 2 g j & Me wt aide ondernomen, welke hebz'n<br />
eigen leventje denkt 6 M W ben<br />
geleid tot de opte<br />
leven en alles wat richting van het thans<br />
zijn jeugd hem biedt op D00 R A. GROEN E N DU K 50'lal'i9e U"ila5-<br />
vaak ondubbelzinnige U kunt zich natuurlijk<br />
wijze uitbuit, veelal tot K J de omstandigheden wel<br />
ergernis van degenen, voorstellen, waaronder<br />
die voor zijn vorming verantwoordelijk zijn en in het als ,,wilde- de schooljongens, waarvan de Gebr. Welters en Stolwerk gangbeestenspel”<br />
gekwaliliceerde voetbalspel een misschien niet denl
vaak uiteenlopende naturen en karakters, de echle clubgeest, aan te voelen het gemis aan steun in velerlei opzicht, materieel en<br />
welke ook thans nog ieett te midden van hen, die het rood en wit iinancieel, doch vooral moreel.<br />
in hun hart dragen en oud en jong steeds weer tot elkander brengt. Als de jochies van ,,de kermiswagens aan de kom” moesten <strong>Unitas</strong><br />
en <strong>Unitas</strong>sers al vroeg reeds op eigen benen leren staan, zelt de<br />
Het schooijongens-gedoe van ,,Achter de kerk" groeide uit tot een middelen zoekend om ,,de zaak gaande te houden", dankbaar voor<br />
club met een bestuur en een elttal met een aanvoerder en een een kleinigheid oi een bewijs van medeleven, verwerpenci al te ver<br />
echte bal, spelend in meer organisatorisch verband, waarin de meer gaande indringerigheid en trots op zeli bevochten resultaten.<br />
rijpe jeugd zich kon uitleven. Men behoeit geen ingewijde te zijn om te kunnen beoordeien de<br />
De rijpende jeugd, welke zich voelde als een scheppende factor inspanning en de volharding, welke nodig zijn geweest om het<br />
van het zich ontwikkelende <strong>Unitas</strong>, welke zocht naar middeien om clubje niet aileen in het leven te houden, maar vooral te doen ophaar<br />
sport-idealen te verwezeniijken, welke bouwde aan het pres- groeien tot een club, welke in staat zou zijn in meer georganiseerd<br />
I i<br />
Hoe het begon . . . . . .. ‘<br />
.<br />
tige van een club, welke haar rechten en plichten kon doen gelden verband echte wedstrijden te spelen, met als inzet de eer en de<br />
en de grondslag ging leggen voor een traditie, waar men, zelfs ver naam van de club, geheel naar de trant van hetgeen in ,,the big<br />
buiten de vestingwallen, een halve eeuw later bij zou stil staan, town” reeds jaren werd gedemonstreerd.<br />
erkennend en waarderend. Heldenverering was — voor zover bekend — onze jongens volko-<br />
Het was de rijpende jeugd, welke haar idealen iuitdroeg in de krin- men vreemd. Trouwens, het auditorium bepaalde zich in hooidzaak<br />
gen van oud en jong, van voor en tegen, mogeiijk onbewust en tot de clubgenoten van iagere kwalitatieve orde. Luc. Weiters, ten<br />
juist daarom zo zuiver en eerlijk. huize waarvan de baby na de geboorte ten doop was gehouden,<br />
Met een grote dosis bravour en élan vocht zij tegen vaak niet operi- zal er ons geen verwijt van maken, dat er voor hen ,,Achter de<br />
lijke vijanden, tegen miskenning en kleinering, tegen tweedracht en kerk" geen standbeeld is verrezen. Stolwerk, Poels, Wichman en<br />
baatzuchtige naijver.<br />
anderen, die deze geboorte mede op hun geweten hadden, zuilen<br />
Met een onbegrensde lieicie voor de kleuren van hun club en be- er zich slechts om verheugen, dat hun initiatiei zulke roemrijke gezield<br />
met een gezonde drang naar ontwikkeling, naar uitleving, volgen heeit gehad.<br />
naar alles wat hun dichter bij hun idealen kon brengen, zochten zij Roemrijk dan in de tantasie van een volslagen voetbal-enthousiast.<br />
naar expansie-gebied in het zo schaars bedeeide Gorinchem met Zonder het zich bewust te zijn, hebben deze knapen de gronds|az'n<br />
Kaikhaven en z'n Varkenmarkt, z'n Kattenwai, z'n Bastion X en gen gelegd voor de voetbalclub, welke zich later zou ontplooien<br />
z'n ,,Achter de kerk" . . . . .. tot een gerespecteerde vereniging en als wij thans een beséheiden<br />
De jongens van de school gingen uiteen om hun maatschappelijke saluut brengen aan de jongens van ,,Achter de kerk”, dan doen wij<br />
bestemming te volgen, hetzij in zaken, op het kantoor oi in de ia- dit uit erkentelijkheid en waardering voor hun initiatiet, voor hun<br />
briek, maar bij tijd en wijle vonden zij elkaar terug op een beschei- duri, ondernemingsgeest en volharding . . . ..!<br />
den stukje terrein, dat hun was gelaten voor de beoefening van hun<br />
GEZONDE REALITEIT<br />
sport en in het nog bescheldener vertrek, dat op de naam van<br />
kleedhok amper aanspraak kon maken. Het <strong>Unitas</strong> van ,,Achter de kerk" — dit dient erkend te worden —<br />
Zij vonden elkaar terug in de wedstrijd, waarin hun club partij was komt de eer toe zich staande te hebben gehouden te midden van<br />
en waarin een stukje traditie moest worden gebouwd. Dag aan dag de vele concurrenten, de ciubjes van de Kalkhaven en de Kattenen<br />
week aan week arbeidend aan de voltooiing van het ,,Achter wal, de Varkenmarkt en het Bastion.<br />
de Kerk" begonnen werk, smedend de band van vriendschap en De zucht om baas in eigen huis te blijven, leeide sterk in al deze<br />
clublieide, welke de eenheid in het nog jonge clubje beheerste. clubjes, waarin tal van iatere prominente spelers schuilden, doch<br />
niet overal leeide een gezonde reaiiteit, welke nodig was om een<br />
DE RUPENDE JEUGD IN HET<br />
dito ontwikkeling te bevorderen.<br />
Misschien onbewust zochten deze ciubjes hun kracht in ,,eigen mi-<br />
Men behoeit geen "insider" te zijn om te begrijpen het gemis van lieu", een overigens mooi beginsel, dat echter niet steeds houdbaar<br />
een behoorlijk stukje speelterrein, om te begrijpen het gebrek aan is en, zoals de voetbalgeschiedenis heeit geleerd, vaak de oorzaak is<br />
belangstelling van de toen nog slechts ,,toeziende" Qverheid, om van de uiteindelijke verdwijning van het bekende voetbaltoneel.<br />
12
<strong>Unitas</strong> volgde de gulden middenweg en wij zijn geneigd deze gang heid is gebleken, dat zij hun <strong>Unitas</strong>, de club van hun jeugd, nog<br />
als één der grootste verdiensten te beschouwen van degenen, die in lang niet zijn vergeten.<br />
de eerste jaren de totlwtjes in handen hadden en deze hanteerden<br />
TERRE|N_PROBLEMEN<br />
naarmate de omstandigheden en het belang van de club d|t eiste.<br />
Zonder te ,,grasduinen" in het domein van anderen, oelende Door de geleidelijke groei van de club, kwam het toenmalige be-<br />
<strong>Unitas</strong> een magnetische kracht uit op vele voor die tijd ,,geschool- stuur al spoedig te staan voor een moeilijk oplosbaar probleem, het<br />
de" spelers, die op de Kattenwal, de Varkenmarkt en de Kalkhaven terrein-vraagstuk. Het strookje grond ,,Achter de kerk” bood onze<br />
hun entree hadden gemaakt in het nog onzekere en vaak wissel- jongens niet de minste perspectieven, doch de vraag ,,waarheen"<br />
vallige Rijk van Koning Voetbal. was gemakkelijker gesteld dan beantwoord.<br />
De wekelijkse contributie, welke door ieder lid moest worden geol- De verhuizing naar Bastion X bracht weliswaar enige verbetering,<br />
lerd, was een minder moeilijk te torsen last, dan de zorgen voor doch de Genie, tot wier domein dit terrein behoorde, maakte het<br />
tenminste één schoen, waarvan het gebruik als bindende voorwaarde <strong>Unitas</strong> lang niet gemakkelijk, evenals de pachter van het grasgewas,<br />
was gesteld voor deelname aan oeleningen en wedstrijden. die zijn belangen door zo'n stel ravottende jongens ernstig bedreigd<br />
Minder moeilijk was ook het samenstellen van elltallen, mede om- voelde. Als gevolg daarvan zag <strong>Unitas</strong> zich genoodzaakt opnieuw<br />
dat we nog leelden naar eigen inzicht, zonder het toezicht en de te verhuizen en na ampele discussie werd toen een terrein in gecontrole,<br />
welke in onze moderne voetbal-samenleving van thans zo bruik ,,genomen" bij de goederenloods van het station, dat verre<br />
heel veel deining kan veroorzaken. van ideaal was, omdat ook daar onze spelers te weinig ruimte<br />
Het eerste <strong>Unitas</strong>-elltal, dat bestond uit:<br />
hadden, omdat ook daar de autoriteiten zich met hun sport bemoeiden,<br />
omdat ook daar de belangen van derden in het gedrang<br />
Rlkihie<br />
kwamen.<br />
van Mi“ Stoherk . De gespannen ,,verhouding" tussen <strong>Unitas</strong> en de Ladingmeester<br />
van de Nederlandsche Spoorwegen noodzaakte onze jongens op-<br />
B°ersma Beusker Reldt nieuw te verhuizen en reeds enkele weken later vond men <strong>Unitas</strong><br />
Welter; van Wankum y_ ‘t HQ} P°e|§ Wkhman terug op het terrein bij v. d. Wiel aan de Dordtse dijk, waar, dank<br />
zij het particuliere oller van enkele leden, voor het eerst gebruik<br />
zal niet de enige delinitieve ploeg zijn geweest, welke het nog werd gemaakt van doelpalen.<br />
jeugdige <strong>Unitas</strong> in hoogste instantie vertegenwoordigde.<br />
De toeloop van spelers in het goed geleide <strong>Unitas</strong>, maakte het<br />
UNITAS, EENHEID .... ..<br />
samenstellen van een ,,tweede elltal" mogelijk, een elltal, waarin Onder de vele clubjes, welke sedert de import van het voetbalspel<br />
we de namen aantrellen van Nunnikhoven, de Kriek en anderen. in Gorinchem waren opgericht, begon de opvatting te rijpen, dat<br />
....M.<br />
is<br />
Onze gelul
Het meest inteliigente deel onder Gorcum's representanten begreep verantwoordelijke stap, omdat tegenover de uitgaven geen andere<br />
maar ai te goed, dat hier siechts door het centraiiseren van promi- bron van inkomsten stond dan de wekelijkse contributie, weike de<br />
nente krachten - dus door combinatie — ons voetbal-prestige kon leden uit hun zakgeld bijeen brachten, een bron, waaruit ook alie<br />
worden bevorderd. andere kosten bestreden moesten worden.<br />
De technische kwaliteiten waren onderiing voidoende gepeild en Onze vrienden uit het grijze verleden kunnen U verhalen van de<br />
nadat de nodige dipiomatieke iormaliteiten waren verricht, kwam oiiers, welke moesten worden gebracht om de verschuldigde terreeds<br />
een jaar na de oprichting een combinatie tot stand tussen reinhuur bij elkaar te krijgen, oiiers waarvan de tegenwoordige ge-<br />
<strong>Unitas</strong> en Excelsior, dat voornamelijk bestond uit personeei van de neratie geen ilauw idee heeit.<br />
tirma v. d. Miessen.<br />
Door deze combinatie deden de gebr. Rovers en de van Dorsten UN"-AS IN BONDSVERBAND I ' ' ' ' '<br />
hun infrede in <strong>Unitas</strong>, hetgeen Veei bijdroeg {Oi he! PI‘eSiatieVer- Ten koste van veel moeite en otiers had <strong>Unitas</strong> het terreinprobleem<br />
mogen van het elital, waarmede <strong>Unitas</strong> nadien op 't voetbaltoneel opgelost, althans voorlopig, doch men mene niet, dat het hierbij<br />
verscheen.<br />
bleei. <strong>Unitas</strong> was een en al probleem en een der beiangrijkste on-<br />
Door deze combinatie werd door <strong>Unitas</strong> een nieuwe periode in- derde|en was het wedstrijd-vraagstuk.<br />
geluid, waarin de ,,jongens van rood-wit" hun bruisende voetba|- Gedurende verscheidene jaren had <strong>Unitas</strong> zich moeten bepalen tot<br />
jeugd konden uitleven, de nog bescheiden reputatie van hun club het spelen van vriendschappelijke wedstrijden, welke weliswaar hun<br />
¢<br />
' - .4-'\‘;~_<br />
4<br />
Het elital, dat <strong>Unitas</strong> in<br />
1924 naar de 1e kiasse deed promoveren<br />
konden opvoeren en de positie van het stedeke langs de Merwede<br />
bekoring hadden, doch elk perspectiei misten.<br />
in de Nederlandse voetbalgemeenschap konden versterken. Gedfeven d0°l' een 9el°"de 1"¢i'lt "Ear Waa|'deFi"9 V°°l' hei9ee|"l<br />
ssss or<br />
:";';ie:::';::i:;‘i;e,"izzhfeirzzzr 5:; ::l";1::e.t*:‘;':*:::,.;::;<br />
Met de gestadige groei van de club ontwikkelde zich de drang bevrediging schenkt en, zij meende dat te kunnen vinden door aannaar<br />
een betere speelgelegenheid, welke onze jeugdige roodbroe- Siuiting bi] een ie D0|'dl'e¢ht 9e°|'9a"i$ee"de °"de"|i"9e ¢°mPetiiieken<br />
de mogelijkheid zou schenken zich beter dan tot nog toe aan Waafuit if‘! iatere iafen de D°l’dt§¢he Voeibaibmld is 0l’Ii$tii"-<br />
te passe" aan de meer mode,-ne eisen en matte,-tijd de m¢ge|ijk- Het <strong>Unitas</strong>-elital, dat in dit verband zijn entree maakte, bestond uit:<br />
heid zou openen tot opneming in een oi ander landelijk lichaam. M_ Rovers<br />
Hoewel nog zeer gereserveerd, werd er in Overheidskringen enige Kefgeboom De |(|-iek<br />
belangstelling waarneembaar voor het aanvankeiijke ,,jongensge- H, van D01-st D_ Rover; F_ van Peer<br />
doe", al was er van medewerking nog geen sprake. Het zou dan Alb. v. Dorst Suerhofi Fr. Nugteren v. Andei Ant. v. Dorst<br />
00k 0nil1i$f Iii" Om he‘ °°"ta°*» da‘ Umtas kreeg met de Phage‘ In de eerste wedstrijd tegen het Dordtse Velocitas — het latere<br />
lijke Genie-autoriteit, aan deze baanbrekende belangstelling toe te Dordrecht bleven wij de baa‘ hetgeen he‘ Dordtse pubhek m°ei_<br />
5¢hFiiVe"-<br />
Na het overbruggen van vele obstakeis, welke aan het gebruik van<br />
lijk kon verknoersen en onze spelers deswege te liji wiide. In latere<br />
jaren’ men ook <strong>Unitas</strong> werd geroepen om naast de Eiders van de<br />
een Sh-Ikie novefheidsbelnu 9ePaa'd 9aa"- werd een °"e"ee"k°“"5t D. V. B. de belangen van het lagere voetbal te behartigen, hebben<br />
86096986", Wiafbii aan U""a5: iegen Ve"9°edi"9 Va" f 40 Per wij nog wei eens geiachen om dit gedoe, dat niemand onzer wiide<br />
iaar, gedurende de wintermaanden het gebruik van een klein ge- en nieaemin tech p|aats v°nd_<br />
fliziirlkiliiijIE1?/e?dc:l::::iiei>ip::idi, gaaetgzijtajzite spelen wedstrijden<br />
IN DE ROTTERDAMSCHE VOETBALBOND<br />
geen publiek mocht worden toegelaten.<br />
Men zal het de spelers, die in die jaren ons eerste eiftal vormden,<br />
Deze overeenkomst was voor ons nog jeugdige <strong>Unitas</strong> een zeer niet kwalijk kunnen nemen, dat zij, na een verbliji van enkele jaren<br />
14
in het Dordtse milieu, ook hierin weinig voldoening vonden. uitwedstrijden op één dag vastgesteld. Wat hierdoor van onze<br />
Hun streven naar suprematie bleet ook in deze omgeving onbeloond spelers moest worden gevergd Behoett geen nadere verklaring.<br />
en toen zij aan een behaald kampioenschap geen promotie konden Als men deze oplossing van het reis- en reiskostenvraagstuk vergeontlenen,<br />
werd besloten aansluiting te zoeken bij de Rotterdamsche lijkt met de deining, welke de Rotterdamse clubs veroorzaakten om<br />
Voetbalbond, een organisatie, welke toen naast de N.V.B. stond, éénmaal per jaar de reis naar onze veste te maken, dan zal men<br />
haar eigen programma's vaststelde en een eigen promotie-regeling moeten erkennen, dat onze jongens wel Wat voor hun sport hebben<br />
bezat.<br />
over gehad.<br />
Aanvankelijk in de 2e klasse en later in de 1e klasse van deze Krankzinnig? Wel neen, slechts wat ver doorgevoerde economie<br />
bond is door <strong>Unitas</strong> het contact gelegd met de vele Rotterdamse door een groepje jongelieden, die van de nood een deugd maakclubs,<br />
waarmede ook thans — na 50 jaren — nog de meest aan- ten en die, uit pure liefde voor de club, waarvan zij zell de schepgename<br />
relaties worden onderhouden. pende elementen waren, het uiterste otler wilde brengen . . . . . . ..<br />
Van deze clubs noemen we o.m. Olympia (het latere V.O.C.), een Hoewel wij het in de R.V.B. nimmer tot een kampioenschap hebprettig<br />
tegenstander met even prettige sport-principe's, waarin wijlen ben gebracht, is deze bond voor <strong>Unitas</strong> een uitstekende leerschool<br />
Dr van Prooije een_allesbeheersende rol speelde, een club, welke geweest en we zouden in dit milieu misschien ons gouden jubileum<br />
na een glansperiode van verscheidene jaren, door haar milieu- hebben gevierd, als wij, na een periode van 3 jaren niet als no. 2<br />
opvattingen de weg op ging van vele andere lotgenoten. ln dit waren geéindigd en daardoor promoveerden naar de N.V.B., welke<br />
Ons tweede elttal in de goede oude tijd<br />
verband noemen we ook Celeritas en Achilles, beide clubs, die de toen reeds een machtig landelijk lichaam was, doch nog niet ,,Kooverheersing<br />
van het volksvoetbal niet konden weerstaan.<br />
ninklijk”.<br />
Maar we noemen ook Neptunus, de club van de Heuvel, Xerxes, Met deze overgang sloten we een periode at, welke we als ,,de<br />
Excelsior, D. V. S. en Hermes, die de sportieve strijd gedurende al jaren van beproeving" hebben aangeduid. Zeker niet ten onrechte.<br />
die jaren met wisselend succes hebben gestreden en thans een '<br />
eervolle plaats innemen in de rijen der Nederlandse voetbalclubs, ONDER DE VLAG VAN DE N.V.B . . . . . . ..<br />
de twee laatste in combinatie.<br />
Met behulp van de R.V.B. hadden we het probleem der uitwed-<br />
JAREN VAN BEPROEVING . . . . . .. strijden weten op te lossen, doch de vraag was gewettigd, oi ook<br />
het bestuur van de N.V.B. tot het nemen van soortgelijke maatre-<br />
De 3 jaren, welke door <strong>Unitas</strong> in de R.V.B. zijn doorgebracht, moe- gelen bereid zou worden gevonden, aannemende,‘ dat ook van<br />
ten als de moeilijkste uit het <strong>Unitas</strong>-leven worden beschouwd. onze spelers dit ,,otler" opnieuw kon worden gevraagd.<br />
Slechts aan de niet te verzetten wil om <strong>Unitas</strong> in stand te houden In September 1907 bleek de vereniging ,,GORCUM" bereid zich<br />
en de grenzeloze ottervaardigheid van het beperkte aantal leden met <strong>Unitas</strong> te combineren, hetgeen een belangrijke versterking bewas<br />
het te danken, dat <strong>Unitas</strong> in die periode niet is bezweken onder tekende, niet alleen van onze keurploeg, doch ook van 't college<br />
de druk van de bijna niet te dragen last.<br />
dat geroepen werd onder deze moeilijke omstandigheden leiding te<br />
Voor dit otter, gebracht door jongens met zeer beperkte geldmid- geven.<br />
delen, kunnen wij, <strong>Unitas</strong>sers, nooit dankbaar genoeg zijn. Na deze combinatie vinden we spelers als Frans van Lamoen en<br />
Door het gemis aan perspectiei in de Dordtse competitie hadden wij Wiedeman in ons elttal en van Tilburg en wijlen Fré van Peer<br />
aansluiting gezocht bij de R.V.B. en men had onze jongens van een tevens in het bestuur.<br />
zekere latheid kunnen beschuldigen, indien zij er op dat moeilijke We overdrijven niet, als we de combinatie met ,,GORCUM" zien<br />
ogenblik het bijltje bij hadden neergelegd. als de inleiding tot een nieuwe en betere periode, welke ons met<br />
Mede daarom werden, in overleg met de R.V.B., voor <strong>Unitas</strong> twee één slag uit de doolhol van moeilijkheden zou voeren.<br />
15
Het leven in en om <strong>Unitas</strong> kreeg nieuwe en mooiere aspecten en <strong>Unitas</strong> ll door U.S.C. met 2-0 geklopt, waarmede het Gorcumse<br />
met een grote dosis vertrouwen in de kracht van ons herboren succes tot nihil werd bevestigd.<br />
<strong>Unitas</strong> gingen we de nog onzekere toekomst tegemoet. De eerste dag bracht ons f 42 in het laadje, doch onze optimis-<br />
Op 6 October 1907 maakten we onze entree in de N.V.B. met tische organisatoren hadden al hun hoop gevestigd op het bezoek<br />
het volgende elltal:<br />
van ,,buitenlui" uit Vianen, Leerdam en andere piaatsen.<br />
ln plaats daarvan kregen zij een dik pak sneeuw . . . . . ..l<br />
M. Rovers<br />
Vermeld zij, dat Sparta lll de winnaar werd in aldeling l en Xer-<br />
Onnen Rgyerg X65 in aldeling ll.<br />
Zowel sportiel als linancieel werd dit tournooi voor <strong>Unitas</strong> een<br />
H. v. Dorst Versluis van Beek _<br />
grote teleurstellmg, maar..... onze reputatle had aan vorm ge-<br />
Wiedeman Ant. v. Dorst v. Tilburg Lamoen van Peer wonnem<br />
dat na een lelle, doch sportieve strijd "Xerxes" in Rotterdam met we hadden ema| dat zi.n mocht<br />
J<br />
dat reden a‘ tot<br />
I I g<br />
2-1 wlst te kloppem optimisme. Bovendien beschikten we over goede reserves, waaruit<br />
Het resultaat in het eerste N.V.B.-seizoen was voor <strong>Unitas</strong> niet onwe<br />
o.m. ons 2e elftal konden samense tll en . Ht e waren Brasser<br />
bevredigend. In de aldeling van 5 elltallen eindigden we als no. 2, .. . .<br />
Loouen, Walraven, de gebr. de Bie, de Vr|es, Bouterse, Bakker en<br />
een resultaat, dat ons de morele kracht schonk om verder te gaan<br />
Hubregtse, namen welke in latere jaren in verschillend opzicht met<br />
op het wellswaar vaak gllbberige voetbalpad, dat, zoals later zou die <strong>Unitas</strong> zijn verbonden gebleven‘ Onder jongere<br />
blijken, bezaaid lag met allerlei kleine moeilijkheden. . . ..<br />
spelers vonden we Dorus Pr|ns, Piet van Sermondt, w||len<br />
Kleine moeilijkheden, welke er waren om te worden overwonnen. ..<br />
Sterkenburg, Toon de Lang en Baitus Meuer.<br />
trouwens<br />
Huub<br />
trouw<br />
" Bescheidenheid, de factor, welke <strong>Unitas</strong> steeds is<br />
HET 10‘-lARlG BESTAAN - - - - - - - gebleven, speelde ook in die tijd een belangrijke rol. Men oordele.<br />
ln de aldeling van 7 clubs, waarvan wij in het seizoen 1908-1909<br />
Onze jongens van veertig jaar geleden zouden geen echte Ho|- deel uitmaakten, eindigden we als no. 5, Hermes en R.F.C. achter<br />
landse jongens zijn geweest, indien ook hun geest niet voortdurend ons latend.<br />
werkzaam zou zijn gebleven om iets mooiers, iets beters, iets bij- De 34 leden, die elk een contributie van f 0.30 per maand betaalzonders<br />
te sche en. den, brachten ons f 122 in de clubkas, de 13 donateurs betaalden<br />
PP<br />
Gedreven door de zucht, welke iedere sportjongen eigen is, wilden gezamenlijk f 13, terwijl de opbrengst van de 6 gespeelde tl1uisook<br />
zij aan de gemeenschap hun ,,willen en kunnen" tonen, waar- wedstrijden f 44 bedroeg.<br />
September 1925 — <strong>Unitas</strong> 1e klas! Voor Stormvogels ons met 6-0 sloeg<br />
door de belangstelling voor hun werk, meer dan tot nog toe, werd De belasting op ,,publieke vermakelijkheden” bestond toen nog<br />
gewekt onder degenen, die ,,hun sport" slechts van terzijde hadden niet.<br />
gevolgd en door gebaren hun houding hadden bepaald. Oi daarvoor gebruik is gemaakt van een ,,clandestiene" plank over<br />
Onze jongens wilden, ter viering van het 10-jarig bestaan, iets de sloot langs het Excercitieveld, vermeldt de geschiedenis niet<br />
aparts brengen en organiseerden daartoe serie-wedstrijden in 2 af- Door de combinatie met ,,Exce|sior" en ,,GORCUM" hadden wij<br />
delingen.<br />
. ons verzekerd van een kern van spelers, die er zijn mocht, blalcend<br />
Het werd inderdaad iets aparts. Op de 1e Paasdag 1908 werd van strijdlust om <strong>Unitas</strong> te brengen op de plaats, waarop wij haar<br />
<strong>Unitas</strong> door Xerxes met 2-0 uitgeschakeld en op de daarop vol- zo gaarne zouden zien: de bovenste.<br />
gende dag was het weer zo erbarmelijk slecht, dat de tinales moes- Ofschoon we voor het seizoen 1909-1910 ons eerste elftal beten<br />
worden uitgesteld tot een latere datum. In de 2e atdeling werd langrijk hadden versterkt, door toetreding van spelers als Boon,<br />
16
Stasse, Kuipers en Poels, konden we het in de afdeling van 5 clubs PROMQTIE-VREUGDE EN ZORGEN . . . . . .<br />
niet verder brengen dan de 3e plaats.<br />
FINANQELE ZORGEN<br />
Nog levend in de roes van de promotie-vreugde, kwam het reeds<br />
Iang verwachte besluit van de N.V.B.: de aikeuring van ons spee|-<br />
De 1°|'9 °m met de besdlikbafe Qelden l'°"d le lmmenl V°""de veld op het Excercitieveld. Daar stonden we nu met ons brevet<br />
éé" der m°eililk5ie| 1° "let het m°eili.ik5te Pmbleem, dal 't 595153" als 2e klasser. Terreinloos en met de naderende competitie in het<br />
Va" Umias b°hee"5te- Elk iaar leverde 99" l
een enkele vriendschappelijke wedstrijd. Veel voldoening gal dit spellen voor hoelang. Het onderling contact ging geheel verloren en<br />
niet, vandaar, dat de toeloop van nieuw ,,materiaal" slechts matig de achterbleven <strong>Unitas</strong>sers als Van Peer, Rovers, Coers en Van<br />
was. Het 2e elttal was dan ook meer ,,aanhang" als ,,aanwinst". Doornen werden gedwongen tot lijdzame ledigheid, tot grote te-<br />
Van de spelers, die dit twijlelachtige genoegen smaakten, noemen leurstelling van het ,,thuislront", dat het ,,waarom niet" slechts node<br />
we wijlen Huub Sterkenburg, Wim de Maagd en Mik, Toon de kon aanvaarden.<br />
Lang, Egbert Coers, Dorus Prins, Kees van den Berg, Piet Verduin, De vooruitzichten waren bepaald somber en onze idealen van enkele<br />
Teunis Stasse, Beb van Doornen en . . . . .. Baltus Meijer. maanden terug dreigden onder de druk van de atmosleer als zeep—<br />
<strong>Unitas</strong> op tournee<br />
Eerst in November 1913, toen onze reserves in de Reserve 2e klasse bellen uiteen te spatten. <strong>Unitas</strong> scheen ,,reddeloos”, de getrouwen<br />
werden opgenomen, gingen zij meer van zich doen spreken, al had- ,,radeloos", de niet begrijpenden ,,redeloos".<br />
den zij drie maanden nodig om het eerste winstpunt te veroveren.<br />
Gesteund door de vrij goede resultaten in de gewone competitie en DE NOODCOMPETITIE . . . . .<br />
geinspireerd door het voorbeeld van andere clubs in ons land,<br />
rijpte ook bij <strong>Unitas</strong> het voornemen tot het organiseren van een Onder deze omstandigheden was het, dat Groenendijk en later ook<br />
wedstrijd tegen een der vele Duitse clubs. Alsgevolg hiervan vond zijn vriend Ottevangers, hun schouders zetten onder het vele lastige<br />
op 23 Maart 1913 aan de Grote Haar de ontmoeting plaats tussen werk, dat verzet moest worden om <strong>Unitas</strong> weer op toeren te helpen.<br />
<strong>Unitas</strong> en Concordia (Dusseldorf), welke, na een geanimeerde strijd, Mede door hun werk werd het contact met onze leden langzaam<br />
door de gasten met 4-2 werd gewonnen.<br />
hersteld, met veel kunst- en vliegwerk een aantal spelers bij elkaar<br />
DE ZUCHT NAAR EXPANSIE getrommeld, ingeschreven’ voor de ,,noodcompetitie" en, nadat zii<br />
de heer Mouthaan voor een jaar hadden weten te lumen, het speel-<br />
Olschoon we de omstandigheden niet mee hadden en de beoelening veld met man en macht hadden ,,gerestaureerd" en voorzien van<br />
van het voetbalspel zich practisch bepaalde tot het spelen van de een alrastering, waarvan de palen weliswaar ,,gewapend" waren,<br />
competitie-en enkele andere wedstrijden op de enige dag, dat wij doch overigens meer zand dan cement bevatten, toen. . . . .<br />
over het terrein van de heer Mouthaan konclen beschikken, nam .la, toen konden we op 18 October 1914 de <strong>Unitas</strong>vlag weer hijsen<br />
de belangstelling voor hetgeen <strong>Unitas</strong> presteerde, met de dag toe. voor de wedstrijd <strong>Unitas</strong>—Sparta 2, welke geleid werd door . . . . . . .<br />
We groeiden wat je noemt tegen de verdrukking in en toen ons Baltus Meijer en door ons met 2-0 werd verloren.<br />
ledental de 50 was gepasseercl, staken we verwaand onze neus in Op 22 November volgde onze eerste overwinning — op Xerxes —<br />
de wind en voelden ons machtiger dan ooit te voren. mede door de versterking met Boogaards en Van Gink (ex-Dor-<br />
De zucht naar expasie steeg ons naar het hootd en trots de vele drecht). Het merendeel der door ons gespeelde wedstrijden werd<br />
verschillen over evenveel zaken, waren we het over één zaak roe- geleid door de ex-D.F.C.-er G. J. van Tricht, die als militair te Gorend<br />
eens, nl. dat <strong>Unitas</strong> op het terrein aan de Grote Haar niet rinchem was gelegerd en ons vaderland diende in de lunctie van<br />
kon blijven. ' bijkok. Op de ranglijst namen we een zeer bescheiden plaats in.<br />
Onze pioniers hadden in de vooralgaande jaren een harde leerschool<br />
doorlopen, welke hen idealen had doen stellen.<br />
Het samenstellen van het elltal voor de eerstvolgende Zondag was<br />
Zij besetten, dat de komende generatie recht had op het bewijs, voor het noodbestuur een ware nachtmerrie en de middelen, welke<br />
dat deze idealen niet te hoog waren gesteld.<br />
zijn aangewend om één of meer spelers beschikbaar te krijgen, zijn<br />
Zij begrepen, dat zij tegenover de Gorcumse voetbalgemeenschap vele en velerlei geweest, reéle en . . . . . . . . aan corruptie grenzende.<br />
een plicht hadden te vervulllen.<br />
Wat waren we dankbaar en voldaan, als we een half uur véér de<br />
Zij waren bezield met één wil en met één gedachte, maar . . . . . . .. wedstrijd 11 spelers bij elkaar zagen.<br />
AUGUSTUS 1914<br />
Wat heelt het ons weinig zorgen gebaard, als één ol meer hunner<br />
het otter aan zun club beloond zag met ,,8 dagen arrest .<br />
Qp 31 Juli brak de eerste wereldoorlog uit, het merendeel der Uni- Wat heett het ons, <strong>Unitas</strong>sers, die slechts de narigheden van de<br />
tasleden werd onder de wapenen geroepen en niemand kan voor- distributie kenden, weinig zorgen gebaard, als onze spelers de on-<br />
18
- beter<br />
mogelijkste reis moesten maken om ,,op tijd” te zijn of hun verlot Met de eerste ontmoeting tegen het Rotterdamse Feijenoord namen<br />
moesten opofteren aan de belangen van de club.<br />
wij atscheid van het terrein, waar we naast veel genoegen, ook veel<br />
Zij speelden immers voor hun genoegen? arigheid hadden be|eefd.<br />
,,Voor de laatste maal" . . . . . .. had de heer Mouthaan ons toege-<br />
VOOR DE |-AATSTE MAAL - - - - -- schreeuwd. Ditmaal had hij gelijk. Wij gingen heen om niet meer<br />
terug te keren.<br />
Mei 1916. Opnieuw stonden we op de stoep van de heer Mouthaan, We gingen heen, zonder te weten waarheen. Het terreinspook was<br />
°"derdani9 en tot elk (‘Her bereid' h°pe"d °p een goed begrip Va" onze vijand no. 1 geworden en dag en nacht sloop het <strong>Unitas</strong> bede<br />
ware t°e5ta"d' verwachtend de ge"ades|a9' welke aan aue i"u' stuur langs Gorcum's dreven . . . . . . .. op zoek naar een speelveldl<br />
sies een einde zou maken.<br />
Maar, toen wij na een onderhoud van een uur met een: ,,Maar nou<br />
VQLKSWEERBAARHEID<br />
voor het Iaatst" de deur waren uitgeloodst, hebben wij ons zelt bewonderd<br />
om zoveel strategie en overtuigingskracht Nadat een tweede poging om Notarls Boll te vermurwen was musweer<br />
hadden we overwonnen voor de haste maa" lukt, trokken we de stoute schoenen aan en richtten een gedocumenteerd<br />
verzoek tot de Raad der Gemeente Gorinchem om ons<br />
NAAR N|EUwE VQRMEN de beschikking te verlenen over het terrein aan de Vissersdijk,<br />
bekend als het terrein ,,Vo|ksweerbaarheid".<br />
Behaive de problemen omtrent terrein, wedstrijden en geldmiddelen, Met veel genoegen herinneren wij ons in dit verband de vele convroeg<br />
ook de inwendige organisatie onze aandacht.<br />
ferenties met de heer Beausar, die onze moeilijkheden begreep en<br />
Wij begrepen maar al te goed, dat een bestuur, dat zich zelf res- ons zijn steun met gulle hand verleende. Als schakel tussen wijlen<br />
pecteert, zich moet kunnen beroepen op een hogere instantie met Burgemeester Gaarlandt en <strong>Unitas</strong> heett hij ons belangrijke diensten<br />
grotere bevoegdheden. Het leven van de ene dag in de andere, bewezen en zijn rustige en voorzichtige behandeling van onze vaak<br />
zonder leidraad, zonder basis van erkend vertrouwen, zonder enig ,,heet opgediende vraagstukken", werkte kalmerend op het jeugbindend<br />
voorschritt, meende het bestuur niet langer dan strikt nodig dige enthousiasme dergenen, die als maar vooruit wilden. . . .<br />
was te moeten rekken.<br />
Mede aan diens argumenten was het te danken, dat de meerderheid<br />
Derhalve werd Groenendijk belast met het ontwerpen van een Huis- in de Raad ons haar steun gai en hun Voorzittter in het college van<br />
houdelijk Reglement, waarvan de inhoud werd bekrachtigd door de B. en W. onze belangen voorstond.<br />
Hoe |
deksels, die als addertjes onder het gras verscholen lagen en de vele een stuk levenswerk was geworden, staken de koppen bij elkaar<br />
malen, dat we ,,op het matje moesten verschijnen” om ons te ver- en reeds na enkele maanden togen we dagelijks naar ,,De Toe-I<br />
antwoorden over de baldadigheid van onze jongere leden.<br />
komst” om de vorderingen van de tirma's Sterkenburg en Pel|ikaan-<br />
Kleine zaken, waarin sommige mensen zo groot kunnen zijn . . . . . . . op de voet te volgen, genoten we van de energie en het gewicht.<br />
i van Toon de Lang en bewonderden het doorzettingsvermogen van<br />
lnmiddels sloegen we de hand aan de ploeg en dagelijks vond men onze tinanciéle kopstukken, waarvan Baltus Meijer de gangmaker<br />
de sergeant Groenendijk aan de arbeid, te midden van een uit- was.<br />
gezochte collectie soldaten, welke langs wegen van ,,over|eg" en Nog nimmer tevoren had het <strong>Unitas</strong>-bestuur een groter verantwoori<br />
it<br />
'<br />
1- . 1 ><br />
i<br />
Op bezoek bij “Juliana” in Spekholzerheide (Mei 1932)<br />
,,argumentatie" ter beschikking werden gesteld om via Rijk en Ge- delijkheid op zich genomen, nog nimmer had Gorcum's burgerij zich<br />
meente onze belangen te dienen. Mede door deze ,,geleide aco- op zulk een spontane wijze geschaard achter de verwezenlijking<br />
nomie" waren we op tijd klaar om op 7 October 1917 in de stro- van de <strong>Unitas</strong>-idealen. Door deze grootse onderneming had <strong>Unitas</strong>,<br />
mende regen de competitie te openen met een wedstrijd C.V.V. dat een jaar tevoren tot ,,rechtspersoon" was bevorderd, zich losgerukt<br />
van het terreinspook, dat haar van de dag der oprichting af<br />
Het ,,Gemeentelijk Sportterrein", zoals het herdoopt werd, opende had achtervolgd.<br />
voor ons een periode van groei en bloei. Het ledental nam met de Op 17 September 1922 werd ,,De Toekomst” voor <strong>Unitas</strong> geopend,<br />
dag toe en we speelden tal van interessante wedstrijden tegen bij welke gelegenheid Voorzitter Van Tilburg — getrouw aan detra-<br />
D.F.C., V.O.C. en Velocitas (Breda), om dan nog te gewagen van ditie — zijn medewerkers huldigde, waarbij wijlen Burgemeester<br />
de ,,grote" match tegen O.D.S. en de wedstrijden om de Nieuwe Gaarlandt <strong>Unitas</strong> complimenteerde met hetgeen zij door eigen initia-<br />
Gorinchemsche Courant-beker. tiei had tot stand gebracht, terwijl de N.V.B. Voorzitter, de heer<br />
Mede onder de invloed van Ottevangers, deden vele H.B.S.-leer- Kips hulde bracht aan een bevolking, welke tot zulke grote stappen<br />
lingen hun intrede in de rood-witte gelederen, hetgeen zeer veel bereid bleek.<br />
heeit bijgedragen tot het algemene karakter, waarvan <strong>Unitas</strong> de Door de opening van ,,De Toekomst” werd <strong>Unitas</strong>’ toekomst verzedraagster<br />
heet te zijn.<br />
kerd en vanai dit ogenblik kon het 140 leden tellende <strong>Unitas</strong>, haar<br />
In 1918 verdwenen geleidelijk de vele ,,iorensen", die in de voorbije volle aandacht schenken aan de sportieve ontwikkeling van de kojaren<br />
van vele moeilijkheden, <strong>Unitas</strong> goede diensten hadden be- mende voetbal-generatie.<br />
“’°‘°"'<br />
ONS ZILVEREN JUBILEUM<br />
IN HOGER SFEREN I ' ' ' I ' ' Op ,,De Toekomst” heeft <strong>Unitas</strong> haar zilveren ieest gevierd, waarbij<br />
D00!" een SPOI"(PaFk-C0mmi55ie. Waarin 00k Uniias e"i9e $tel'"mel‘l op ondubbelzinnige wijze de genegenheid voor onze club tot uiting<br />
had, werden plannen uitgewerkt voor een gemeenschappelijke in- kwam.<br />
richting ten behoeve van de Gorcumse sportverenigingen.<br />
Tijdens de druk bezochte receptie in ,,Metropole" heett wijlen Bur-<br />
Gelukkig is het bij plannen gebleven. Wij voelden voor dat gemeen- gemeester Gaarlandt het <strong>Unitas</strong> bestuur geprezen voor het vele<br />
schappelijk gedoe niet veel en gaven er de voorkeur aan, baas te goede werk, door <strong>Unitas</strong> ten bate tvan de gemeenschap verricht. Bij<br />
zijn in eigen huis. De jongste ervaringen hadden, ons wat huiverig deze unieke gelegenheid boden onze donateurs hun club het traaie<br />
gestemd tegenover weliswaar goed bedoelde voornemens.<br />
vaandel aan ,dat tot op de dag van vandaag het symbool is gebleven<br />
EINDELUK H! van de eenheid, waarvan <strong>Unitas</strong> de draagster is.<br />
Misschien zouden we niettemin toch in die richting gedreven zijn,<br />
"1-OEKOMSTH-EMOTIES' ' ' ' ' '<br />
als de heer Verweij, die eigenaar was geworden van ,,De Toe- De oplossing van het terrein-probleem betekende tevens het begin<br />
komst” om de vorderingen van de firma's Sterkenburg en Pellikaan van de periode van intensieve actie voor de opvoering van onze<br />
stond op het punt werkelijkheid te Worden.<br />
capaciteiten en de sportieve vorming onzer jonge leden, die tot nu<br />
De ,,grote figuren”, voor wie de voetbalclub van ,,Achter de Kerk" toe vrijwel werkeloos langs de lijnen hadden gestaan.<br />
20
Door middel van het eigen clubblad, dat in Qctober 1923 het Iicht zijn tijd moesten slikken, vonden wij volop gelegenheid te arbeiden<br />
zag, beoogden we aan al onze voornemens kracht bij te zetten en aan aIIes wat kon bijdragen tot het bereiken van het door ons getevens<br />
de vriendschapsband te versterken.<br />
stelde doel, tot de vervolmaking onzer idealen.<br />
Het jaar 1924 bracht ons het eerste kampioenschap gedurende ons Het is ondoenlijk in dit bestek alles te vermelden, wat door het<br />
bestaan. In de daarop volgende promotie-competitie met A.D.O. bestuur is ondernomen voor de verhoging van het spelpeil en de<br />
en Q.D.S. eindigden wij als no. 1, waardoor we tot 1e klasser pro- sportieve vorming‘ van onze komende generatie.<br />
moveerden. Reeds na 2 jaar volgde de onvermijdelijke degradatie en Onder de suggestieve Ieiding van enkele in de <strong>Unitas</strong>-dienst verkeerden<br />
we terug tot het milieu, waarin we zoveel Iauweren heb- grijsde bestuurders, gesteund door tal van getrouwen, is Iangs de<br />
ben geoogst. bekende weg der geleidelijkheid gewerkt aan de vorming van de<br />
Eenmaal teruggekeerd in deze vertrouwde omgeving, werd de vor- ,,geest", de clubgeest, de onmisbare Iactor voor een gezond vereniming<br />
van de jeugd ernstig ter hand genomen en reeds in de eerst- gingsleven.<br />
volgende competitie vonden we Frank Wels, die toen 17 jaar oud Het is ondoenlijk op deze plaats alles weer te geven van hetgeen<br />
was, aIs rechtsbuiten in ons 1e eIIta|.<br />
<strong>Unitas</strong> aan ,,De Toekomst” heett geboden aan sportief genot en on-<br />
Ook op het gebied der inwendige organisatie zijn, nadat we tot baatzuchtige wedstrijdsport.<br />
rust gekomen waren, tal van maatregelen genomen, waarvan wij De door <strong>Unitas</strong>, in de loop der jaren gevestigde reputatie is daar<br />
thans nog de vruchten plukken. om te bewijzen, dat haar arbeid ten behoeve van de Nederlandse<br />
In het seizoen 1927-1928 veroverden we opnieuw het 2e kIasse- Voetbaigemeenschap en van de Gorcumse jeugd in het ‘bijzonder,<br />
kampioenschap, doch konden het tegen Spartaan en Hermes-D.V.S. niet tevergeefs is geweest. Dat het ijverige <strong>Unitas</strong>-bestuur daarbij<br />
in de promotie-competitie niet bolwerken. In 1928 hadden we een de steun ontving van diverse commissies spreekt bijna vanzelt, doch<br />
overwinning op U.V.V. nodig, om ons in de 2e klas te handhaven. dat de inmiddels opgerichte ,,Supportersvereniging" altijd en<br />
In dit seizoen moesten we helaas ervaren, dat ook een groot deel overaI op de bres stond om onze belangen belangeloos te dienen,<br />
onzer Ieden de tegenslagen, welke het sportleven nu eenmaal met is vermeldenswaard.<br />
zich brengt, niet konden aanvaarden en Voorzitter Van Tilburg In dit verband moet erkend worden dat de steun en belangstelling,<br />
moest op de Algemene Vergadering harde woorden gebruiken welke <strong>Unitas</strong> van de Gorcumse bevoiking ontving, de grote stimuom<br />
hen te overtuigen van hun zwakheid iegens <strong>Unitas</strong>. Ians is geweest in haar Ieven. Zonder deze zou zij het nimmer tot<br />
de hoogte en de omvang hebben gebracht, weII
Em GEWQQN ix/aacci<br />
at/ea em BU|TENGEWQNE man<br />
Onze bekende medewerker ,,A. G/', wiens wijze, we| onze leden. Dat is onze ere-voorzitter, op wie wij a||edoordachte<br />
woorden menigmaal worden geciteerd, zelts maal trots zijn!<br />
in grote sportb|aden, heett eens ergens — en dat zeer Trouw wedstrijdbezoeker, herhaaldelijk aanwezig op beterecht<br />
— geschreven, dat <strong>Unitas</strong> nooit bijzonder royaal stuurs- en andere vergaderingen — zo beluistert hij de<br />
is geweest in het verlenen van onderscheidingen, maar hartek|op van de c|ub, die hem zo Iiet is en waarvoor hij<br />
dat men er op aan kon, dat, werd een onderscheiding zich reeds zovele opotieringen heett getrootst en nog<br />
verleend, die dubbe| en dwars verdiend was, zijnde een . getroost. ‘<br />
beloning en b|ij|< van grote waardering voor zeer bui- <strong>Unitas</strong> in zorg ot nood7 Qnze ere-voorzitter is present<br />
tengewone verrichtingen ten opzichte van onze club.<br />
Om‘ met read en daad bij te staan!<br />
Uit deze woorden moge dus blijken, dat een <strong>Unitas</strong>- <strong>Unitas</strong> in vreugde en voorspoed7 Déér is onze ere-vooronderscheiding<br />
van meer dan gewone betekenis is, dat zitter weer, genietend van en harte|ijk mee|evend in de<br />
zij niet is een vriendeiijk gebaar, maar rustig kan worden successen van zijn c|ub!<br />
beschouwd a|s de bekroning van zeer bijzondere arbeid. Hij weet, juist op tijd, een daad te verrichten, een woord<br />
Hoe groot moeten dan ook de verdiensten zijn geweest te plaatsen, en het is of die daad en dat woord de doorvan<br />
de volbloed <strong>Unitas</strong>ser E. G. Q. van Tilburg, die in slag geven, want zijn oordeel is van heel veel waarde.<br />
1938 werd benoemd tot ere-voorzitter van onze c|ub! En daarom mag in dit jubi|eum-nummer van ons clubblad<br />
Onverbrekehjk is zijn naam aan die van <strong>Unitas</strong> verbon- niet ontbreken een woord van hartelijke dank en waarden<br />
en terecht, want wie aan <strong>Unitas</strong> komt, komt aan dering aan het adres van ere-voorzitter E. G. Q. van<br />
Van Tilburgl Maar ook omgekeerd — zeg tegen een Ti|burg, voor al wat hij voor <strong>Unitas</strong> deed en nog doet,<br />
<strong>Unitas</strong>ser niets kwaads over zijn ere-voorzitter, want ge voor wat hij voor ons was en nog is.<br />
krijgt de wind van voren! <strong>Unitas</strong>sers, hoeden at voor deze man! Wanneer gij U<br />
Wij weten allemaal we|, dat het vaker voorkomt, dat voorneemt te proberen datgene voor Uw c|ub te doen<br />
iemand tot ere-voorzitter van een vereniging wordt be- wat hij deed, dan za| het ons goed gaan tot in lengte van<br />
noemd a|s beloning voor bewezen diensten, maar we jaren.<br />
weten evenzeer hoe di|
i<br />
i<br />
PRQIFIICIIAT, UNIFT/ASi<br />
Gaarne grijp ik de mij geschonken geiegenheid aan, in nomen. U daarvoor thans nog op deze piaats mijn ophet<br />
jubiieumnummer ter geiegenheid van het Gouden rechte huide en dank te betuigen, is mij een behoette en<br />
Feest van Uw club, ,,<strong>Unitas</strong>" en aile |eden van Uw ver- een voorrecht tevens.<br />
eniging hartelijk ge|ui< te wensen en U met de hand op En verder, verder heb ik sinds iang Uw daden gevoigd,<br />
mijn hart te verzekeren, dat i|< zeer groote waardering Uw ups and downs, Uw zorgen, die niemand, die in het<br />
koester voor Uw club. voile ieven staat, bespaard biijven. lk weet, hoe gij in<br />
U begrijpt, dat het mij niet gegeven is, met a||e bonds- Gorinchem en omgeving door duizenden op de handen<br />
clubs voortdurend persoonlijke re|atie's te onderhou- gedragen wordt en hoe gij dat verdient, Uw bestuurdeden,<br />
doch ais ik aan <strong>Unitas</strong> denk, dan kijk ik in het ren, door een conscientieuse ieiding, Uw spelers door<br />
Y _____.. __ ..<br />
¢<br />
-1<br />
é €<br />
A1 .“ - <<br />
De voorzitter van de K.N.V.B. op <strong>Unitas</strong>’ nood-tribune. 19 Mei 1946<br />
guitige gezicht van Frank Weis, één van die prettige zich geheei te geven en bovenai: door de ongeschreven<br />
tiguren uit de historie van de Nederiands Elttaiciub, één wetten der sportiviteit te eerbiedigen, kortom, door U te<br />
van de iistigste, meest ,,uitgei
OOK OUD-VOORZITTER A. LAMMERS<br />
IS PRESENT<br />
*-<br />
De Redactie-commissie vroeg mij ,,a|s oud-voorzitter — uitbreken en tijdens het contlict met de NSB. Dat dit<br />
en nog wel in een zeer bewogen tijd —" met enke|e een grote moreie steun voor het toenma|ige bestuur<br />
woorden mijn mening te zeggen over het Gouden Feest, was, behoett geen betoog. Zeker, er waren er, die in<br />
a|s bijdrage voor een eenvoudig jubi|eumnummer van de moeilijke jaren verstek lieten gaan en weer op het<br />
“De <strong>Unitas</strong>ser”. tonee| verschenen, toen het na de oorlog weer goed<br />
Zu||< een verzoek kan natuur|ij|< niet geweigerd worden, met <strong>Unitas</strong> ging, maar gelukkig behoorde dit tot de uita|<br />
voel je de kneliing van de banden der beperking, die zonderingen.<br />
in de uitnodiging is vastge|egd. Dat <strong>Unitas</strong> nu haar Gouden Feest kan vieren, dankt zij<br />
Hoe ver|eide|ij|< zou het anders niet zijn, te schrijven dan ook ongetwijteld aan het teit, dat gedurende 50<br />
over a||e moei|ij|
A. GRQENENDIJK<br />
ecelid i/an |Zacmaat/<br />
in de jaren voor de eerste wereidooriog — zo omstreeks en kaim, accuraat en doortastend, verzette hij het veie<br />
1913 — was er in Gorinchem een permanent garnizoen, weri< en door gestadige arbeid begon cie <strong>Unitas</strong>-organide<br />
zgn. Bataijons Vesting Artiiierie. Veie inwoners uit satie ai spoedig op voiie toeren te draaien.<br />
onze goede stad en ook uit <strong>Unitas</strong>kringen hebben hun in het jubiieumnummer van ,,De <strong>Unitas</strong>ser”, dat in 1938<br />
eerste schreden op het giibberige miiitaire pad gezet ter geiegenheid van ons veertigjarig bestaan werd uitop<br />
het kazernepiein tussen de beide grote kazernes. gegeven, staat uitvoerig beschreven, wat ons ere-iid A.<br />
Voor de miiitaire opieiding waren in Gorinchem ver- Groenendijk in de ioop der jaren voor onze club heeit<br />
scheidene oiticieren en oncier-otiicieren geiegerd, waar- geciaan_ Maar ook nu nog is hij altijd bereid, zijn niet<br />
van er oo|< enigen a|s bestuursiid oi speier een roi in geringe gaven en weri
toegeven,<br />
,,Een<br />
UNITAS EN DE AFDELING DORDRECHT<br />
Tot de oudste bij onze atdeling aangesloten voelden tot voetbal, toen tegenwerking op Het is stellig onnodig, dat ik in dit artikel<br />
clubs mag ik zonder twijtel <strong>Unitas</strong> rekenen. velerlei terrein het deel der pionniers was, in bijzonderheden zal atdalen. Het recente<br />
Reeds véér de oprichting van onze voor- toen nog geen goed geregelde organisatie verleden van <strong>Unitas</strong> heeft overduidelijk de<br />
malige ,,Dordtsc|1e Voetbalbond”, werd in aanwezig was om ook de lagere elttallen in grote innerlijke kracht van de club bewe-<br />
Gorinchem door <strong>Unitas</strong> ons spel gespeeld geordend verband te laten spelen, was in zen en de otters die daarvoor werden geen<br />
dus is de club mede te rekenen onder Gorinchem een aantal flinke mensen bereid, bracht, vervullen mij enerzijds met weemoed,<br />
die verenigingen, welke zeer veel hebben ondanks a| deze moeiiijkheden, te gaan en anderzijds met trots, dat een dergelijke verbijgedragen<br />
tot het populair maken van te laten voetballen. De uitkomst heett bewe- eniging deel uitmaakt van onze atdeling.<br />
voetbal in ons district. zen, dat zij, volhoudend met ijzeren vo|har- lk stel er prijs op te verklaren, dat <strong>Unitas</strong> in<br />
Toen weinigen zich nog aangetrokken ge- ding, zijn geslaagd. onze gelederen een begrip is geworden van:<br />
uitstekende Ieiding - tair spel - clublietde en<br />
een goede opleidingsschool voor een deel<br />
van de jeugd in Gorinchem. Zeker, aan dit<br />
werk hebben ,zoa|s bij alles wat mensen<br />
doen, touten gekleetd en elke <strong>Unitas</strong>ser zal<br />
B I NNEN D E J N N E dat niet alles vlekkeloos was. Maar<br />
ik meen zeker te vveten, dat de som van al<br />
Tien jaar voetbal van ons eerste. Hoe weggetrokken, dan is daar plotseling het we|-ken, in voor- en tegenspged, een<br />
26<br />
lang iijkt ie dat toe als je 't neer- dat ,,iets", waarvoor je geen naam |-uim batig saldo hee Qpge|eYe|'d_<br />
schrijtt, hoe kort is het eigenlijk wan- kan vinden en dat zich vooral weer- Daa,-om W" 5k’ bi] de z°ve|en' ook mij" op.<br />
neer je je gedachten er nog eens $Pie9e|t 5" °"$ e|a|- wai We hell" rechte gelukwensen aanbieden. Dank brendoorheen<br />
laat dwalen. Voor mezelt ben even gezien, wat het leven zou gen yogr wat de dub gedaan hee {er be.<br />
zie ik dit tijdsbestek aitijd in twee zijn zonder <strong>Unitas</strong>. vordering van het algemeen voetbalbelang<br />
perioden, geheel verschillend ten op- El’ 5995"‘ een andere Wid i" Onle en voor de steun, steeds gegeven aan het<br />
zichte van elkaar. De tijd van véér oude club te waaien. Ok ieert ons ge- lagere voetbal. lk verheug mij in de prettige<br />
1942 en de tijd daarna. zelligheid en vriendschap in eigen vriendschapsbanden, welke bestaan tussen<br />
Véér 1942, de tijd van het zuivere kring te vinden. En de nieuwe koers Uw Ieiding en mij, die mij zonder twijtel<br />
genoeglijkheidsvoetbal van de onder- levert al direct zijn rente op. Het meermaien hebben geinspireerd tot nog<br />
ste heltt en dikwijls van het degra- eerste kampioenschap na 15 jaren groiere belangstelling voor onze sport in<br />
datiespook. Traning? Wie toevallig wordt een feit en het blijtt goed Uw stad en Qmgeving_<br />
zin heett. Qnderlinge band? Zat niet gaan. En wanneer dan in 1944 die Z0 staat Unit-as thans in de glans van haar<br />
diep. Hoogstens een goede verstand- tweede veeg uit de pan ons deel gguden jubiIeum_ Haar verleden staat mij<br />
houding en zelts die nog wel eens wordt, dan bijten we na de bevrijding borg voor een rijke toekQn1st_ lk vertrouw,<br />
ontbrekend. Bij uitwedstrijden kwam de tanden alleen wat vaster op elkaar. dat de dub in de komende jaren bereid za|<br />
dat bijvoorbeeld het sterkst tot uiting. Weer niet zonder resultaten. En zijn de traditie ta handhaven van te zijn:<br />
Hadden we voor de wedstrijd een deze zijn nu goud waard, letterlijk I vriendenkring van eerlijke sportmakpaar<br />
uurtjes — Pietje sjouwde dan en tiguurlijk. We doen aan mentale kers". Dan zijn de otters, voor dit ideaal<br />
zijn kennissen at, Keesie ging zijn fa- training. Verschrikkelijk woord voor gebracht, niet tevergeets geweest en zal de<br />
miliebetrekkingen weer eens oppoet- een eenvoudig begrip. Hoeveel kop- club haar bijdrage blijven leveren aan het<br />
sen; de rest verdeelde zich over Ci- pen kotfie zouden we niet geslikt grote doel, dat we ons hebben gesteld, n.m.:<br />
neac, Catétaria enz. Om één uur hebben daar bij Frank in die ,,kie- Het kweken van een krachtige jeugd, die<br />
kreeg ie da" een P0" in ie rug: ,,Zeg, teltuin". door middel van ons spel wil bouwen aan<br />
we moeten over een uur spelen". Wanneer Baltus ons soms op open- een betere wereld.<br />
Rotterdam met zijn oude binnen- hartige wijze de mantel uitveegde en Wel Uniyassersl 9|-got en klein, wat ik U<br />
stad, waar nu de puinkikkers kwaken. Ok dan altijd weer de scherpe dan wen; bi] dit 50-jarig bestaan? Dit: dat<br />
Herinneringen voor je, te veel om op kantjes bijsleep. Historie? lk weet gij en ik gespaard zullen blijven voor verdere<br />
te noemen. Soms was het nodig de 't niet. De inzinking die onvermijde- oorlogsellende en in een wereld, die bereid<br />
stormbal te hijsen en de zaak wat lijk moest komen heett in de geest is aan de vrede te bouwen, onze voetbalernstiger<br />
aan te pakken. De tijd van en vriendschap geen bressen kunnen sport kunnen dienen. Laten wij niet versagen,<br />
de daverende eindsprints van 6 soms slaan. Zodat, wanneer na al die ondanks desi||usie en teleurstelling, en wer-<br />
B overwinningen, die nodig waren drukte, het 51ste seizoen weer de ken voor het onbelemmerd schijnen van de<br />
om brokken te voorkomen. Ongeze|- aandacht komt opeisen, we dat allen zon onzer vrijheid en welvaart. Deze zon,<br />
lige tijd? Vast en zeker niet. Aardige gaarne willen beleven. zij schijne dan over Uw oude veste, om met<br />
sport, dat voetbal. Je komt nog eens Van onze 17-jarige beniamin at, tot haar stralen te verlichten de club, die een<br />
ergens. zijn ,,grote" broer van 39 langs het wezenlijk deel is geworden van de Gorin-<br />
De eerste jaren van de oorlog bren- lijntje toe. chemse gemeenschap.<br />
gen niet veel beroering. En niemand liever dan<br />
Tot in 1942. En wanneer dan het Damocleszwaard<br />
van boven ons hootd is CAPTAIN P' H' VAN DER HoEK'<br />
Voorzitter _K.N.V.B.,<br />
D°|'dl'€Cht
. Bekiikt<br />
VEERTIG JAAR .<br />
COMPETITIE IN /M (M-
|HlER|lNIl\llERl|NG.H,.<br />
Bij de viering van het "gouden teest” van van lraaie sportieve resultaten bevochten,<br />
<strong>Unitas</strong>, verwacht men ook van mij een per-<br />
welke met elkaar aan de <strong>Unitas</strong>-geschiedenis<br />
soonlijke bijdrage voor het clublalad, dat<br />
zo'n rijke inhoud gaven.<br />
voor deze unieke gelegenheid in ,,groot<br />
Met een gevoel van weemoed herinner ik<br />
tenue” wordt uitgegeven.<br />
U aan de achter ons liggende oorlogsiaren,<br />
Natuurlijk mag ik deze verwachting niet ongunstig<br />
beinvloeden, maar het kan uiteraard<br />
geen uitvoerige bijdrage zijn.<br />
Om twee redenen.<br />
In de eerste plaats vraag ik mij al, wat ik<br />
nog over ot met betrekking tot <strong>Unitas</strong> zou<br />
kunnen schrijven, dat ik vroeger nog niet<br />
heb geschreven.<br />
Wat zou ik dan nu, zelts bij dit gouden<br />
leest, nog kunnen schrijven, anders dan een<br />
variatie op hetzellde thema. -<br />
De zoveelste variatie!<br />
Maar bovendien — en dit in de tweede<br />
plaats — heb ik bij dit leest geen behoette<br />
aan veel woorden.<br />
Vreugde, werkelijke vreugde, maakt ons vaak<br />
stil en doet ons verzinken in de glorie der<br />
herinnering. En dat ik vreugde gevoel bij de<br />
viering van dit gouden jubileum, zal wel<br />
niemand in twijfel trekken. Niet alleen de<br />
vreugde om het feit, dat onze goede oude<br />
club in de Nederlandse Voetbalbeweging een<br />
sportieve plaats van betekenis inneemt. Niet<br />
alleen de vreugde om de lraaie sportieve<br />
resultaten van de tegenwoordige generatie<br />
gedurende de laatste jaren. Maar ook en<br />
bovenal de veel diepere vreugde over wat<br />
<strong>Unitas</strong> voor mij in het grootste deel van die<br />
halve eeuw heelt betekend en dat is heel<br />
veel geweest.<br />
De mens die wat ouder is geworden, die het<br />
leven heett leren kennen en zien als iets<br />
moeilijk dikwijls, maar toch ook als iets<br />
schoons en heerlijks, die weet dat hem veel<br />
is gegeven, dat hem later weer werd ontnomen.<br />
Onze ieugd, ons ouderlijk huis, onze<br />
gezondheid, onze werkkracht en onze idealen.<br />
Van veel wat ons in het leven werd<br />
geschonken, moeten wij weer afscheid nemen,<br />
vroeger of later.<br />
>l<<br />
_, toen ons terrein en onze opstallen ten<br />
prooi vielen aan de vernietigings-wellust<br />
’ van een volk in oorlog.<br />
’ Met een gevoel van trots denk ik aan de<br />
leden van onze club, die — op een enkele<br />
uitzondering na — de eenheid, waarvan<br />
<strong>Unitas</strong> de draagster is, op’ bewonderenswaardige<br />
wijze demonstreerden, aan de kopstukken<br />
in onze club, die met eerlijke overtuiging<br />
vochten voor de handhaving van recht en<br />
rechtvaardigheid en aan de bevolking van<br />
Gorinchem, dat haar club, haar <strong>Unitas</strong>, in<br />
staat stelde gelouterd uit de strijd terug te<br />
keren.<br />
Herinnering. . . . .<br />
lk zou zo gaarne namen noemen. ll< noem<br />
A‘ Groenendijkum er slechts twee: Van Tilburg en Meijer. ln<br />
een onuitputtelijke bron van herinneringen! dare twee grote gure" culmlneerde Unilas’<br />
strqd en <strong>Unitas</strong>’ kracht. De dragers van<br />
<strong>Unitas</strong>’ prestige en <strong>Unitas</strong>’ onbezweken wil<br />
Dit is een heerlijke herinnering bij dit gouden om zlch le handhaven als een volkomen gejubileumi<br />
zonde iorganisatie, als een gerespecteerde<br />
Dit is de vreugde die stil maakt en waarover veremgmg van ware vrienden le midden van<br />
niet veel woorden nodig zijn.<br />
De vreugde der herinnering<br />
z°ve_’e _andere'<br />
lk Wll memand anders te kort doen; |k weet,<br />
*<br />
dat zeer vele anderen aan <strong>Unitas</strong> gaven wat<br />
zij hadden aan trouw, toewijding, genegenheid<br />
Herinneringnu dan zie ik in de geest en kracht, maar in Van Tilburg en<br />
Meijer bereikte het <strong>Unitas</strong>-leven zijn top-<br />
— zovelen, die bij de viering van dit gouden pu”’e”'<br />
teest zullen ontbreken, omdat zij ons voorgin- *<br />
gen naar de Eeuwigheid. Goecle, stoere Uni- |n deze geest voortgaandel zou ik toch weer<br />
tassers, wier handdruk trouw was en die <strong>Unitas</strong> vee| woorden gebruiken en dat was niet mijn<br />
aanhingen met geheel hun ziel.<br />
voomemem<br />
lk zie voor mijn geest het historische plekje Mi,-n d°e| was s|ec|.,t5 Uiting te geven aan<br />
9'°"d --ACME’ de Ke"l
VAN TOREN TOT TOEKOMST<br />
*<br />
VIJFTIG JAAR VOETBALVREUGDE<br />
moeite zou kosten met I<br />
~<br />
M de 5eil°e"e" lulke<br />
Wanneer in het bestek van dit bescheiden herdenkingsnummer de blad van die dagen herhaaldelijk van leer en gelukkig kon op de<br />
jaren tussen het 40-jarig bestaan en het gouden jubileum beschre- lange duur een gunstige kentering geconstateerd worden.<br />
ven Worden, darn zal een ieder, die <strong>Unitas</strong> in ‘dit decennium LICHTPUNTEN<br />
gevolgd heelt, bl] voorbaat begrupen, dat clit overzlcht aan onvolledigheid<br />
en beknoptheid mank moet gaan. lmmers, de gebeurte- De sportieve prestaties in het seizoen 1938—'39 waren middelmatig.<br />
nissen, die zich gedurende deze jaren binnen het verband van onze ln de aldeling van het eerste ging S.V.V. met de erepalm strijken,<br />
vereniging hebben algespeeld, zijn zo groot in aantal en verschei- <strong>Unitas</strong> eindigcle op de vijlde plaats. Van de lagere elltallen deed<br />
denheid, dat het weinig het vijlde van zich<br />
spreken, door. als hekde<br />
beschrijving van dit kensluiter te eindigen.<br />
stuk <strong>Unitas</strong>-geschiedenis ' ' En dat, na in voorgaanhet<br />
gehele nummer te p<br />
vullen. Deze keer ech- prachtige resultaten geer<br />
moeren we or-= aan noon T. VAN DEN ANKER bow te hebber»<br />
de beschikbare ruimte Van de drie elftallen,<br />
houden, hopelijk krijgen \ J die aan de iuniorenwe<br />
in de toekomst nog competitie deelnamen,<br />
eens de gelegenheid een overzicht te schrijven, zonder dat we zorgde vooral het A-elltal voor een succesrijk seizoen, door met<br />
daarbij de zevenmijlslaarzen behoeven aan te trekken. 35 punten uit 18 wedstrijden en met de doelcijlers 111-6 het<br />
kampioenschap te behalen. ln dit elttal speelden o.a. Jan van Brou-<br />
NA VEERHG JAAR' ' ' ' ' ' ' wershaven, Frans Rousse, Arie Roza en Adri Vreeswijk, allen spelers<br />
De herdenking van het 4Q_jarig_ besiaan in Apr“ 1933 is °p zgef die we betrekkelijk gauw in het eerste elltal zouden zien verschijnen.<br />
luisterrijke wijze geschied. Van vele ziiden werd <strong>Unitas</strong> bij die EEN WIJS BESLUIT<br />
gelegenheid lol toegezwaaid en het verwonderde niemand, dat<br />
verschillende personen, die in de loop dier 40 jaren zo belangrijk l" he‘ Vooflaal’ Vi" 1939 werd een besli-Ill 9e"°me"- WBBYYB" We<br />
aan de totstandkoming van de waardering voor onze club hadden "'39 hede" ten 11398 de We!-lqde °"deFVi"de"- Mel i"9a"9 Va" 17<br />
bijgedragen, op waardige wijze werden geéercl. De heer E. G. Q. Mei werd Ok F°""°"°Y als l'al"e\" 9e§"9a9e°"d en dele ma", die<br />
van '|';|burg' |ange jaren voorzier van onze dub’ werd op de in onze vereniging alleen maar vrienden telt, heett van stonde at<br />
leestvergadering tot Ere-Voorzitter benoemd, de heren J. de Vries, aan de lake" aa"9ePal
van den Anker. De zetel van de penningmeester (de heer A. de Neptunus 2 ten onder ging. Beide nederlagen bleken symptomen<br />
.long) kwam nog in gevaar, doordat de vergadering de heer J. Snoek van zwakte te zijn en toen op de hellt van de competitie het 1e<br />
voor deze iunctie candidaat wilde stellen. De heer Snoek verklaarde elttal met 2 punten onderaan de ranglijst stond, deed het bestuur<br />
e¢|1iel' Qeen candidatuur te aanvaarden.<br />
een poging om het tekort aan technisch kunnen door het opvoeren<br />
Een week na deze Algemene Vergadering legde de secretaris, de van de teamgeest te compenseren. Er werden contact-avonden beheer<br />
M- B09975» die "°9al Wat Criek te Yefdragen hid Qekregen. legd met het doel, de vriendschapsbanden tussen de jongens<br />
zijn lunctie neer. Na onderling overleg werd T. v. d. Anker met strakker aan te halen en gelukkig bleef succes niet uit, zodat wij<br />
deze tunctie belast, de vacante commissariszetel werd pas op de ons als tweede klasser konden handhaven. De R.K. vereniging Spar-<br />
Y°l9e"deiaaFlijk$e Vergadering bezet. taan '20 uit Rotterdam werd het kind van de rekening en het<br />
De~m°eiliil
lntussen werd de druk van de bezetter steeds meer voelbaar, het tuigd waren, dat de cultuurdragers het ,,recht" op hun wijze zouden<br />
tekort aan voetbalschoenen en -kleding nam toe en ook op ander interpreteren. Na verloop van tijd volgde een nieuw ,,onclerzoek”,<br />
gebied bood de toekomst een weinig aantrekkelijk perspectiet. waarvoor o.m. enlcele bestuursleden naar Den Haag werden ontboden,<br />
ma'ar ook -nu was het alternatiel: deirieeds in ‘December<br />
gestelde ens ten ultvoer brengen ol de verenlglng ontblnden.<br />
Dit kwam reeds bij de aanvang van het jaar 1941-'42 tot uiting.<br />
Met ingang van 15 Sept. '41 n.l. werd door het College van Ge- UN"-AS ONDER N'S'B"vooGD"'<br />
volmachtigden voor de Sport een verbod uitgevaardigd voor het Bij een schrijven van 9 Mei '42 deelde het bestuur mede, geen aanuitgeven<br />
van clubbladen etc. Daardoor moest ook onze ,,<strong>Unitas</strong>ser" leiding te kunnen vinden om verandering in de reeds kenbaar geverdwijnen<br />
en werd een perfect middel tot instandhouding van de maakte zienswijze te brengen en derhalve de gestelde eis opnieuw<br />
saamhorigheid uit handen geslagen. van de hand te moeten wijzen. Daarop volgde met ingang van 17<br />
lnmiddels was op de Algemene Vergadering van 5 Sept. '41 de Juni '42 de benoeming van de heer A. de .long tot gemachtigde<br />
penningmeester, de heer A. de long, als zodanig gewipt en met voor onze vereniging en liepen als gevolg hiervan practisch alle<br />
grote meerderheid van stemmen in diens plaats gekozen de heer leden weg. Niet Iicht zullen we die trainingsavond vergeten, waarop<br />
T. J. Walraven. Deze bestuurswijziging zou spoedig blijken een de toenmalige voorzitter, de heer Lammers, de aanwezige leden een<br />
onbewust voorspel te zijn geweest van een zeer bewogen en dra- resumé gal over de gebeurtenissen, die tot op dat ogenblik waren<br />
matische episode uit het bestaan van onze club. Niet in dien zin, voorgevallen en slechts aan het bestuur en een zeer kleine kring<br />
dat de heer Walraven voor de lunctie van penningmeester onge- van ingewijden bekend waren. Onder hoogspanning werden de<br />
schikt bleek te zijn, integendeel, voor het beleid van deze oer-Uni- woorden van de voorzitter aangehoord en nadat ook Baltus Meijer<br />
tasser heelt steed grote waardering bestaan. Maar de heer De Jong zijn zienswijze had kenbaar gemaakt, stond het vast welke kant het<br />
was lid van de N.S.B. en zijn niet-herkiezing tot bestuurslid van zou opgaan. Want de heer De long slaagde er niet in, zichzell te<br />
<strong>Unitas</strong> werd als een rel tegen zijn verheven politieke organisatie be- rechtvaardigen, de enige oogst, die hij binnenhaalde, was een stroom<br />
schouwd. Een ,,onderzoek" van die zijde resulteerde in de eis, van papier van allerlei grootte en schakering, want iedereen wilde<br />
om de heer Walraven van het bestuurslidmaatschap vervallen te op dat moment beslist vasthouden aan het reglements-artikel waar-<br />
Ma, .<br />
,..<br />
Johan Fabricius ,,De dans om de bal"<br />
2 April 1944 <strong>Unitas</strong>—Neptunus 1-3<br />
verklaren, de heer De .long in zijn oude lunctie te herstellen en in wordt bepaald, dat men van zijn bedanken schriltelijk moet kende<br />
eerste ondertekenaar van de lijst van candidaatstelling, de heer nisgeven.<br />
H. K. Sterkenburg, voor de tijd van 1 jaar te schorsen. Deze eis werd |N DE ONDERSTE REGKDNEN<br />
op 4 December '41 gesteld en we kregen 10 dagen de tijd om hem<br />
tot uitvoering te brengen. Het bestuur kon echter geen vrijheid vin- Deze zaak was overigens niet de enige, die ons vele maanden<br />
den een door de Algemene Vergadering genomen besluit zellstan- lang in spanning hield. Het competitie-verloop, zowel voor wat het<br />
dig te herroepen en berichtte op 18 December dienovereenkomstig. 1e als 2e elltal betrol, was evenals het vorige seizoen uitermate<br />
Het spreekt vanzell, dat niet nagelaten werd voeling te houden met onbevredigend. Beide elltallen incasseerden nederlagen met de<br />
oudere <strong>Unitas</strong>sers en dat we ons ook over de juridische zijde van regelmaat van een uurwerk en het bestuur moest wederom overgaan<br />
het geval lieten voorlichten. Hoewel we er bij voorbaat van over- tot het nemen van extra-maatregelen om te pogen het dreigende<br />
31
onheil van degradatie-wedstrijden at te wenden. Met inspanning van Rappard, om de kwestie alsnog tot een oplossing te brengen<br />
van aller krachten wist het 1e elltal er een eindspurt uit te persen, op de Buitengewone Algemene Vergadering van 17 Juli '42 schipdie<br />
het tenslotte voor de onderste plaats vrijwaarde, maar de breuk had geleden, nam hij in het laatst van November opnieuw het<br />
aldeling bestond dat seizoen uit 11 clubs en de N.V.B. had bepaald, initiatiel tot bemiddeling op. Het voorstel dat nu ter talel kwam,<br />
dat no. laatst ineens zou degraderen en no. voorlaatst degradatie- hield in het kort in: de verkiezing van een nieuw bestuur, waarin<br />
wedstrijden zou moeten spelen. Er moest nu nog een halve compe- noch een oud-bestuurslid, noch de heer De Jong zitting zou mogen<br />
titie gespeeld worden om no. voorlaatst aan te wijzen, want vier nemen, terwijl een soort toeziende voogd zou worden belast met<br />
clubs waren met een gelijk aantal punten, nl. 16, geéindigd. Deze de controle op de politieke aspiraties van het nieuwe bestuur.<br />
clubs waren het pas gepromoveerde S.V.W., Sliedrecht, Martinit Tegen dit voorstel kon <strong>Unitas</strong> geen bezwaar hebben, te meer niet,<br />
en <strong>Unitas</strong>. omdat het voor een deel uit de boezem van het oude bestuur afkomstig<br />
was en het werd door de Buitengewone Algemene Vergadering<br />
van 4 December 1942 dan ook volledig aanvaard. Het oude<br />
' bestuur ging vrijwillig heen, nadat het circa 15 maanden lang het<br />
been stijf gehouden had. En daarmede kwam een einde aan het<br />
‘ l NSB—<strong>Unitas</strong>contlict, voor welke volledige beschrijving wij verwijzen<br />
naar de door de heer Lammers geschreven brochure over deze<br />
unieke kwestie in de Nederlandse voetbalmaatschappij.<br />
M‘ .<br />
Q<br />
.\<br />
UNITAS HERREZEN<br />
l Het nieuwe bestuur, met aan het hoold Baltus Meijer, pakte de<br />
zaken energiek aan en verschalte zich daarbij de hulp van diverse<br />
commissies. Handig als hij nu eenmaal is, nam Baltus Meijer de<br />
vrijheid om in elke commissie een oud-bestuurslid aan het hoold te<br />
zetten, zodat deze heren in belangrijke mate aan de besturing van<br />
het <strong>Unitas</strong>-apparaat konden blijven meewerken. Een begrijpelijke<br />
consequentie van deze uitdijing van het leidinggevende instituut<br />
was natuurlijk, dat zich botsingen zouden voordoen. Zij zijn dan<br />
ook niet achterwege gebleven, al mag gezegd worden, dat het erg<br />
is meegevallen.<br />
Het laat zich begrijpen, dat de verrichtingen van de elltallen niet<br />
daverend waren. Weliswaar startle het 1e elltal op Zondag 6 December<br />
tegen Overmaas met een 3-0 overwinning, maar de ongeoelendheid<br />
van onze spelers, zij hadden in een half iaar geen bal<br />
getrapt, liet zich geducht gelden. Niettemin werden tenslotte nog<br />
De 5P"°"9 "aar de bal ~ - - -- behoorlijke plaatsen bereikt, wat voor een deel op rekening mag<br />
24 Maart 1946 U'V'V'—UnllaS worden geschreven van de uitstekende geest, die na het conflict<br />
met de NSB over onze elttallen vaardig werd.<br />
Mainil behaalde in dele hal\/9 ¢°"1Peti*ie de ml"5le Pume" 9" Het reizen werd intussen, vooral voor de lagere elttallen, een groot<br />
werd daardoor gedoemd tot het spelen van degradatie-wedstrijden. p,-°b|eem en voor hey bezoek aan dubs in de om“-ek van Gm-in.<br />
O0l< in dele Wedslfilde" W65 Iii "let 9°ll-'kl
club al zovele belangrijke diensten heelt bewezen. De tribune was geen sprake, beide wonnen zij een wedstrijd met de cijfers 3-1.<br />
de eerste, die een uitkering op haar naam kreeg . . . . .. De derde wedstrijd vond plaats op het Sliedrecht-terrein en wederom<br />
zou een gelijk spel het resultaat geworden zijn, als niet de<br />
DE KROON OP HET WERK scheidsrechter in een minder sterk ogenblik DFC een penalty had<br />
De vermeerderde belangstelling voor voetbal openbaarde zich ook toegewezen, die prompt werd benut. Er was meer teleurstelling<br />
in onze stad. Ol dit aan een verbetering van het spelpeil te danken over het ,,falen" van het tweede elltal dan over het leit, dat het<br />
was, of aan nog veel meer lactoren, weten we niet precies, maar eerste tweede klasser bleel.<br />
vast staat, dat ons veld tijdens het seizoen 1943-'44 vele duizen-<br />
AANDACHT VOQR DE JEUGD<br />
den toeschouwers heeft geborgen. En zij hebben waar voor hun,<br />
toen reeds vrij vlot vloeiende, dubbeltjes gekregen.<br />
Het was in dit seizoen, dat Gilles van Helden, zowel voor senioren<br />
Het 1e elltal had een sterke aldeling getrolfen met clubs als CVV, als junioren, zijn belaamde lezing met lichtbeelden hield, die hij als<br />
SVV, Neptunus, Excelsior, Overmaas e.a. en wat niemand, behalve titel had gegeven: "Met een praatie en een plaatje kris-kras door<br />
dan misschien Ok Formenoy, had verwacht, geschiedde. Langzaam <strong>Unitas</strong>".<br />
maar zeker werd er aan een kampioenschap gewerkt. De nederla- l<br />
gen tegen SVV, Overmaas en CVV werden onverstoorbaar gein- Het clubleven werd gedurende dit jaar wel door een zeer krachcasseerd<br />
en zells het leit, dat onze kleine Frank in de beslissende tige activiteit op elk gebied gekenmerkt. Vooral het juniorwezen<br />
strijd tegen CVV op 27 Februari '44 niet van de partij kon zijn, werd door de ingestelde commissie sterk geintensiveerd. Er werwas<br />
geen beletsel om met een 2-0 overwinning de kroon op het den prettige bijeenkomsten voor de jongens belegd, die uitstekend<br />
werk te zetten. Met Neptunus, dat in het vooralgaande seizoen in de smaak vielen en die in betrekkelijk korte tijd de junioren-alkampioen<br />
was geweest, moest nu uitgemaakt worden wie promotie- deling een verblijdend aanzien gaven. Het aantal aan de competiwedstrijden<br />
zou mogen spelen. Gehandicaped door het gemis van tie deelnemende junior-elftallen kon spoedig verdubbeld worden,<br />
Frank Wels, die nog steeds geblesseerd was en het ontbreken van tot vreugde van de gehele club.<br />
Wim Breur wegens schorsing, gingen beide wedstrijden, respectie- Jammer was het, dat Henk v. d. Heijden, die verscheidene iaren de<br />
velijk met 1-2 en 1-3 verloren, zodat wij het nog maar eens organisatie van het iuniorwezen alleen verzorgd had en dit op lolmoesten<br />
overdoen.<br />
waardige wijze deed, in Januari '44 een einde aan zijn werkzaam-<br />
R<br />
~<br />
Hoe vol het was bij <strong>Unitas</strong>—H.V.C. op 19 Mei 1946. 7000 bezoekers aan ,,De Toekomst”!<br />
'l Histoire se repeté?77?<br />
HET LUKT ONZE RESERVES NlET ‘heid op dit gebied maakte. Hij wilde zich geheel aan het scheids-<br />
Ook het tweede elltal zorgde voor een uitstekend seizoen. Na een rfchleren gaan Wilden‘<br />
spannende race met DFC 3 werd het kampioenschap veroverd en Naar wij menen, hadden we op "14 November '43 voor de eerste<br />
moesten beslissingswedstrijden tegen dezellde tegenstander, die het maal de eer, om in het kader van de Technische Dag op ons tervorig<br />
seizoen de titel had behaald, uitmaken wie promotie-wedstrij- rein een wedstrijd tussen twee Districts-elltallen te mogen organiden<br />
spelen mocht. Van enig krachtverschil tussen deze elltallen was seren. Onze spelers Frank Wels, .lan van Brouwershaven en Wim<br />
33
Breur smaakten het genoegen, in het Dordtse Districts-elltal opge- ROUW OM HEN DIE VIELEN<br />
steld te worden, dat, als we ons niet vergissen, over het Rotter- Toen de bevrijding eenmaa| werd vreugde spoedig<br />
damse zegevlerde'<br />
getemperd door de clroeve berichten, die omtrent de weggevoerde<br />
NACHT OVER HOLLAND Gorcumers binnenkwamen. Vele gezinnen werden in rouw gedompeld<br />
en de <strong>Unitas</strong>-lamilie had ook een zwaar oller moeten brengen.<br />
Het seizoen 1944—'45 vormde wel een schril contrast met het voor- Huub Sterkenburg, Jo Beniamins, André van Bergeijk, Toon Koppel,<br />
gaande. Toen een bruisend clubleven, nu niets van dat alles. Geen Joop van Deursen en Dick van Papendrecht waren bezweken onder<br />
wedstrijden, want de snel slechter wordende omstandigheden ston- de vreselijke toestanden, die in de concentratiekampen heersten,<br />
den het verspelen van een competitie in de weg en ook 't vriend- terwijl Klaas Kroon zijn leven liet in dienst van de Binnenlandse<br />
schappelijk voetbal kwam weldra te vervallen. Ook geen bijeen- Strijdkrachten. Zij allen behoorden tot het grote <strong>Unitas</strong>-gezin, dat<br />
komsten van andere aard, omdat razzia's en andere spitsvondighe- om hun verscheiden diep getreurd heelt.<br />
- .<br />
. ii<br />
....l _..i it<br />
i<br />
Ons kampioenselftal in het seizoen 1945-1946. Van links naar rechts, staande: A. P. lde Lang (verzorger), A. van Hertum<br />
(grensrechter), Bas van Dulfelen, Frans Rousse, E. G. Q. van Tiiburg (Ere-voorzitter), Jan de Vries (aanvoerder), Rienus<br />
van Gelder, Henk van Dijk, Baltus Meijer (voorzitter); gebukt: Wim Breur, Jan van Brouwershaven, Piet den Adel; geknieldz<br />
Frank Wels, Gerard Wels, lac. Prinssen, Jan Ruijsch, Nico v. Zuidam en O. N. Formenoy (trainer)<br />
den van de bezetter deze niet raadzaam maakten. Het bestuur was EEN SLECHTE GRASMAT WAS ALLES. . . . . .<br />
ook erg voorzichtig, want van 1 Sept. '44 tot aan de bevrijding werd<br />
er maar 3 maal vergaderd. Er bestond slechts een grote angst Het bestuur meende bij de bevrijding de leiding van de vereniging<br />
voor eigen veiligheid en die van anderen en zeker ook voor de be- weer in handen te moeten geven van hen, die tijdens het conflict<br />
zittingen van de club. Het aanhoudende kanongebulder in de verte met de N.S.B. vrijwillig waren algetreden. Na onderling overleg<br />
voedde echter onze hoop, dat de uitkomst niet zo heel ver meer werd echter besloten, dat tot de eerstkomende Algemene Vergadeverwijderd<br />
was.<br />
ring een combinatie van beide besturen de zaken zou behartigen.<br />
Voor het zover was, zou er nog veel narigheid over ons komen. In Aan werk was geen gebrek, omdat <strong>Unitas</strong> practisch op elk gebied<br />
begin Augustus werd bij een treinbeschieting ons lid Jan de .|ong opnieuw moest beginnen. Zo mogelijk, moest allereerst aan de<br />
dodelijk getrotlen. Begin October volgde een lalhartige razzia, als leden weer gelegenheid gegeven worden hun sport te gaan begevolg<br />
waarvan verscheidene van onze clubleden met vele andere oelenen. Wanneer het zover was, dan kreeg het bestuur de handen<br />
stadgenoten in het concentratiekamp belandden. Helaas zouden vrij om andere problemen tot een oplossing te brengen. Maar de<br />
velen niet meer terugkeren.<br />
bezetter had ons niets gelaten dan een grasveld van slechte l
Allerlei instanties werden aangeschreven en bezocht met het doel EEN WEIFELEND BEGIN,<br />
-ons te helpen en eindelijk, in Augustus, waren we dan zover, dat MAAR GROTE FINANCIELE STEUN<br />
yer weer gespeeld ken Worden’ Xerxes was onze eerste gash De prestaties op het groene veld waren aanvankelijk niet zo dave-<br />
OM HET BEHOUD VAN "DE TOEKOMS-I-.. rend, maar de maanden, die aan het begin van het seizoen 1945-<br />
'46 vooratgingen, werden ernstig benut om het spelpeil op te<br />
Een nieuwe, welhaast onoverkomelijke moeilijkheid, ontstond. Ons voeren.<br />
terrein bleek opgenomen te zijn in het gemeentelijk uitbreidingsplan Op 1 September vond een vriendschappelijke wedstrijd plaats tegen<br />
en de omstandigheid, dat alle opstallen verdwenen waren, kwam onze stadgenote S.V.W., die met 2-0 verloren werd en waarvan<br />
de gemeentelijke autoriteiten geschikt voor om ons zo spoedig de baten voor de Stichting '40-'45 werden atgestaan. Daarna<br />
mogelijk naar het reeds uitgestippelde nieuwe terrein te doen over- volgde nog een korte beker-competitie en toen ging op 4 November<br />
gaan. Het bestuur echter wilde niets liever, dan weer volledig bezit het ,,spu|" pas echt beginnen. Het werd een seizoen, waaraan we<br />
nemen van de plaats, waar het <strong>Unitas</strong>hart al zoveel jaren had ge- nog vele jaren met vreugde zullen terugdenken. Niet alleen omdat<br />
ldopt. Het zou te ver voeren in dit bestek een volledige beschrijving we kampioen werden, maar ook omdat er nog zoveel andere prette<br />
geven van alle gebeurtenissen, die zich rondom deze zaak hebben tige dingen beleetd werden en er vooral zo'n warme vriendschap<br />
atgespeeld. Laat ons volstaan met te \'erme|den, dat de gemeente- heerste. Het publiek kwam regelmatig in groten getale naar ,,De<br />
x<br />
-'-.<br />
De strijd vangt aan! De toss in de promotiewedstrijd <strong>Unitas</strong>—A.D.O. Mei 1924<br />
lijke autoriteiten, dank zij de grote medewerking van de burge- Toekomst", vond daar de zo noodzakelijke verstrooiing en bracht<br />
meester, ontvankelijk waren voor de argumenten, die het bestuur ons de dubbeltjes, die wij bij de wederopbouw zo hard nodig<br />
aanvoerde en tenslotte op ons verlangen aan de Gemeenteraad hadden.<br />
voorstelden het uitbreidingsplan zo te wijzigen, dat wij konden Kiagen dat gebied mochten wij zeker met’ want in he‘<br />
blijvew waar we sinds 1922 ve_rt°e*d hadqem __n'|' aan "De T°e' voorjaar reeds op touw gezette steunactie bracht circa f 4400,— aan<br />
komst ' De Raad accepherde dd voorsiel m 1"“ Vergadering van geschonken obligaties en contanten in de clubkas Daardoor werd<br />
Vrijdag 1 November 1946. .. .<br />
- het mogeluk de schuld, due nog op de verloren gegane opstallen<br />
lntussen was het contract met de elgenaar van ons veld atgelopen d k . . . .<br />
H ru te, at te lossen. De Supporters Veremgmg, due III de loop der<br />
en moest, om de continuitelt van ons verblqt aan "De Toekomst . . . ..<br />
jaren reeds zoveel dlensten aan <strong>Unitas</strong> bewezen heett, leverde bl]<br />
veilig te stellen, een nieuw contract worden aangegaan. Dit con- die inzamenng de prachge preae % dat be_<br />
tract kwam tot stand in de zomer van 1945 en houdt de bepaling<br />
drag bijeen te brengen.<br />
in, dat de eigenaar ons nimmer de huur zal kunnen opzeggen.<br />
Zodoende kon het bestuur zonder vrees voor onvoorziene, ernstige<br />
VETERANEN'MoB“-|SAT|E<br />
moemjkhede" 35" de °Pb°‘-‘W 933" "’e"ke“' Dat e7 gewerkt i5- Begin September kreeg <strong>Unitas</strong> er weer een nieuwe afdeling bij,<br />
bewijst de toestand waarin onze terrein-inrichting momenteel ver- toe“ werd n_|_ de \/e;eranen_a{de|;ng in het |even geroepem V°°ra|<br />
keerh<br />
Piet de Bekker had zich hiervoor ernstig ingespannen, omdat hij<br />
"DE UN"-ASSER" VERSCHUNT het van groot belang achtte, de oudere <strong>Unitas</strong>sers binnen het verband<br />
van de vereniging te houden.<br />
De clubblad-commissie, versterkt door de opname van Henk van Jammer, dat Piet in Januari 1946 zijn bestuurslidmaatschap er aan<br />
Peer, had na de bevrijding ook niet stilgezeten en in Augustus '45 gaf, want de club had van zijn inzichten nog veel kunnen profiteren.<br />
reeds begon ,,De <strong>Unitas</strong>ser" weer met zijn geregelde verschijning. Het bestuur kwam daarmede weer op zijn reglementaire samenste|-<br />
De inhoud werd afgestemd op de verbetering van de mentale ge- ling terug, aangezien op de Algemeene Vergadering van 18 Augussteldheid<br />
der Ieden en het strakker aanhalen van de vriendschaps- tus 1945 met hem de volgende personen waren gekozen: Baltus<br />
banden tussen alle <strong>Unitas</strong>sers. Gezegd mag worden, dat het c|ub- Meijer, T. J. Walraven, T. v. d. Anker, J. Snoek, H. v. d. Heijden,<br />
blad in de na-oorlogse tijd veel aan de geestelijke opbouw heett L. P. den Besten en A. Roza, waarvan de laatste de benjamin was<br />
bijgedragen.<br />
en speciaal tot taak kreeg de secretaris bij te staan.<br />
35
EEN ZWARE SLAG: JAN DE VRIES OVERLEDEN er steeds aan, dat het spelen van junior-wedstrijden geen doel is,<br />
He‘ echter hie‘ aues goeds Wat gebrach‘ werd op 18 maar slechts een middel om de opvoeding van de jongens aan te<br />
' ' ll<br />
November 1945 overleed n.l. ons aller vriend Jan de Vries, die vu en"<br />
in onze vereniging zu|k voomaam werk heeg ge|eve,d en die om De uitnodiging, die A.G.O.V.V. tijdens haar bezoek in September<br />
zijn grate gave" ook buiten <strong>Unitas</strong> 2° leer gerespecteerd we,-d_ De 1946 tot de Junior-Commissie richtte, om in de volgende zomer met<br />
herinnering aan hem dwingt ons te doe“. Wat hij voor zijn dub een aantal jongens op haar terrein te komen kamperen, werd dankzou<br />
hebben gedaam n_|_ a||een maar geven en niet; V,-agem baar aanvaard. Een 40-tal jongens heeft in Augustus 1947 een kostelijke<br />
week doorgebracht op en in de omgeving van de prachtige<br />
DE KLOP OP DE 1E KLASSE-DEUR A_G_Q_V_V__te"einen_<br />
De teleurstelling over het feit, dat we de promotie naar de 1e Ook aan de jaarlijkse vaardigheidsdagen, die door de Aid. Dordrecht<br />
klasse niet hadden bereikt, was niet zo hevig geweest en toen we in samenwerking met de Dordtse Athletiek Commissie worden getijdens<br />
het Zilveren Bal-tournooi op het Spartaveld Feijenoord met organiseerd, werd door onze junioren steeds met animo dee|geno-<br />
4-2 klopten, voelden we ons tegenover het Rotterdamse publiek men. De animo van de senioren soor deze vaardigheidsdagen steekt<br />
volkomen gerevancheerd voor de 4-0 nederlaag, die we enkele daarbij wel erg sobertjes af.<br />
-<br />
1<br />
e<br />
t..eL.i".@<br />
o<br />
Ook nu komen ,,de ridders van het leer" in het krijtperk, maar . . . . .. eerst krijgt Jan de<br />
Vries van Faas Wilkes een bloemetje! <strong>Unitas</strong>—Xerxes Juni 1946<br />
weken daarvoor tegen Excelsior hadden geleden. Toch waren onze EEN NIEUWE TRIBUNE l!<br />
jongens bij de aanvang van het seizoen 1946-'47 nog niet helemaal Het bestuur onderging op de Mgemene vergadering van 13 Saplos<br />
van de vooraigaande enerverende competitie en het duurde (ember 1946 een Heine wijziging |n de p|aats van de heer |-|_ v_<br />
verscheidene weten Ber de "M in huh wel was Ww9ekeerd- d. Heijden, die zich niet herkiesbaar stelde, deed de heer B. H.<br />
D°°" Vertrek Va" ehkele spelersv deels "ear lhdle eh deels haar van Peer zijn intrede in het hoogste instituut van de vereniging.<br />
een ehdere Qemeehte eh "°°"al °°k d°°" het gemis Va" de emsg Ook in dit seizoen bleei de grootste zorg van het bestuur bestaan<br />
Qeblesseerde Gerard welsl hleel de kwallte" Va" °“5 spel hele"9' in de opbouw van de terrein-accommodatie. Geleidelijk aan werden<br />
jl‘ °“de" die Va" he‘ "°"l9e 5el1°e"- Nletteml" leek een her‘ steeds meer verbeteringen aangebracht, die weliswaar handen vol<br />
nleuwd kamploehsehap sleehts "oer he‘ 9"liPe"' Ed°eh' een le"9' geld kostten, maar die onze inrichting langzaam maar zeker weer<br />
durlge 5"ee"“”' eh ll5Pe"i°de braeht ee“ eehieruiigehg in v°"“' het aanzien gaven, dat in overeenstemming met de waardigheid van<br />
waardoor in de resterende wedstrijden puntenverlies niet voorkomen onze dub werd geacht<br />
l‘°" W°"de"- De in ee" h'°Pl5ehe hlhe gespeelde beslissehde Wed‘ De inmiddels ingestelde Tribune-Commissie vatte haar taak serieus<br />
strijd tegen V.U.C. te Den Haag leverde een 1-O nederlaag op, op en kon, dank zij een vlot geplaatste lening van f 36.000,—,<br />
die des ie m°elhjke' was te dregehi emda‘ ee“ gedeeideerde °"e"' tot spoedige bestelling van een llinke stalen tribune overgaan. De<br />
winning mogelijk ware geweest<br />
bouw van deze tribune werd 3 maanden gestagneerd door Koning<br />
ONZE TOEKOMST Winter, maar op Zondag 24 Augustus 1947 kon zij tenslotte oificiléel<br />
geopend worden, bij welke gelegenheid een wedstrijd <strong>Unitas</strong>-<br />
Ook in dit seizoen bleken de lagere elttallen niet tot bijzondere H_B_S_ werd gespee|d_ Daarmee ware" wij weer een monumentde<br />
prestaties in staat. De hoop, dat in het bijzonder het tweede elttal inrichng rijker gewordenl zij het dan’ dat wij daaegenover een<br />
spoedig zou terugkeren in de omgeving waar het thuishoort, begon niet onbehngrijke schu|d kwam te staam<br />
zo langzamerhand plaats te maken voor wanhoop.<br />
Meer genoegen beleven we doorgaans van de junior-elftallen. Uit- Tijdens het veoop van de compemie werd vanwege het |.|°°;d_<br />
siekehd Qeleld d°°" de betrehehde e°mml55le' heeh he‘ luhlerwezeh consulaat van de K.N.V.B. een contréle van onze velden uitgevoerd<br />
zich een bijzondere plaats in de harten van alle <strong>Unitas</strong>sers weten en werd er zowaar ontdektl dat één van de d°e|pa|en 2 cm te diep<br />
te verschallen en het is moeilijk te zeggen, welke aideling voor de in de grand sh-,nd_ we Wage" ons ail of he; maken van d°e|pun{en<br />
vereniging belangrijker is, het senior- of het juniorvoetbal. De ware daamm 1° moemjk Meek voor onze spe|e,.5_<br />
lieihebbers kun je 's Zaterdagsmiddags op het terrein vinden als de<br />
jongelui hun wedstrijden spelen en daarin soms meer overleg tonen, "<br />
EEN STUK HISTORIE<br />
dan hun oudere broers. Het kost wel eens moeite om sommige toe- Een feit van meer belang was het gereedkomen van de bescbrijving<br />
schouwers in hun enthousiasme te stuiten, want niet iedereen denkt van het N.S.B.—<strong>Unitas</strong>-conllict in Mei 1947. De wijze, waarop de<br />
36
'<br />
Pinkster-Maandag 1946<br />
Xerxes ais sparring-partner voor onze<br />
promotie-sirijd tegen Excelsior en V.U.C<br />
$.11. i<br />
heer Lammers zich van zijn taak gekweten hee, had zeker een "DE $PQRT HEEFT ONS VEREEND"<br />
grotere belangsielling voor dit boekwerkje gerechtvaardigd. We 1-och hebben we nog even in de perikelen gezetem Dat was‘ toe"<br />
weten niet, of het een deugd of een ondeugd van ons volk is, dai Balms Mei.“ door het samenvanen van nkele V I, hem e<br />
1 e oo v rveer<br />
1° wemg belangstellmg getoond Wordt voor gebeuemssem d'e lende dingen uit het bestuur trad. Maar had <strong>Unitas</strong> in het verleden<br />
zich tijdens de bezetting hebben aigespeeld.<br />
niet bewezen, sterk te zijn in het oplossen van moeilijkheden en<br />
zou vriendschap moeten eindigen bij de intrede van een verschil<br />
WI] SPELEN 2E KLAS<br />
in opvaing of aanvoelen van een bepaaide kwestie? In de beste<br />
Z0 brak dan tenskme het seizoen aan, waarin <strong>Unitas</strong> haar gouden iamilie komt weleens een minder prettige gebeurtenis voor en zeker<br />
feest za| vierem Het meet in sportief opzicht maar een rusg sei_ ais een familie uit 400 leden bestaat. Baltus kwam terug, moest fezoen<br />
Worden’ hadden we Z0 We| eens tot e|kaar gezegd_ Er zou rugkomen, omdat heel <strong>Unitas</strong> daar naar verlangde. Hij is sinds<br />
tech werk genoeg aan de winke| zijn Nieh dat we agkerig ware" maanden weer de onbestreden leider van onze club en vindt daarvan<br />
eventuéle kampioenen onder de lagere elftailen, maar het eerste i"- "air W5] 5"‘-'||i9 menen, weer de voidoening die hij daarvan vermoest<br />
maar een plaatsje in de middenmoof reserveren. Hei schijnt “achiechter,<br />
dat het bewandeien van de guiden middenweg geen sterke Dankba“ Iii" We gestemd -iegens °"ze e"e"'°°"zme"| de heer E-<br />
zijde is van onze t°pspe|e|.s' tijdens de eerste hem van de com, G. Q. van Tilburg, die ons tijdens die bijzonder moeilijke periode<br />
pemie auhans ging het er op “jkem dat we na drie hoogseizoenen met raad en daad terzijde heeft gesiaan en niets heelt nagelaten<br />
rechizstreeks in de perikeien zouden belancien. Gelukkig kwam er °m Bait‘-'5 Meijer e" <strong>Unitas</strong> weer éé“ ie d°°" W°"de"-<br />
een tijdige qmmekeer, het ging weer vlotten en de kunsi om goals<br />
te maken bleek tenslotte loch niet helemaal verieerd te zijn. Zo- NA VUFTIG JAAR<br />
doende vieren we {och nog feest ais de club die we hadden wiiien Z0 draait onze verenigingsmachine dan weer op voiie ioeren en<br />
zijn, n.|. een goede tweede klasser.<br />
ijlen we op het ogenblik aan, waarop de eerste 50 jaren van onze<br />
1. r<br />
De vlag in top! —- Onze nieuwe tribune<br />
gedoopt op 24 Augustus 1947<br />
37
club zullen worden aigesloien. Gedragen door hei medeleven van richting zal aanbieden. Wij zijn daarvoor zeer dankbaar en kunneni<br />
honderden stadgenoten en gerespecteerd door duizenden buiien daar iegenover slechls de belofte siellen, dat wij zullen voori gaan<br />
onze vesle, zal zij na dit heuglijke Ieit niet in slaap dommelen om de jeugd van onze goede stad mee op te voeden op de wijze, zo--<br />
de eisen die het sportleven sielt koudweg langs haar heen te laien als we dat nu 50 jaar hebben gedaan. We hebben daarbij de medegaan.<br />
De Gorcumse burgerij is bij dat eisen stellen nooit gemak- werking gehad van eerlijke, sporiieve kerels, en in de ioekomst<br />
kelijk geweest, maar zij hee als dat nodig was ook geweten, wal zullen wij steeds op zulke kerels kunnen rekenen, omdai Uniias alhaar<br />
plichken waren. Het was uit deze plichtsbetrachting, dai uit iijd als haar eerste iaak heeft gezien en zal blijven zien, het aanhaar<br />
midden het Comité ,,Gorcum helpt <strong>Unitas</strong>" ontstond, het co- kweken van sportiviteit en karaktervastheid bij hen, die aan haar<br />
mité, dal ons straks uit naam van de burgerij een nieuwe k|eedin- hoede worden toeverirouwd.<br />
De zoveelste wedstrijd ten einde . . . . . ..<br />
De <strong>Unitas</strong>-aanhang spoedt zich huiswaarts en overweegt het resuliaat<br />
BLI|KSEM=I|NTERVI|EW<br />
Wat ik van <strong>Unitas</strong> zeg? Man, laat naar je kijken! Wie strijd een speler op, om hem een volgende |
egelmatig<br />
EEN<br />
ERESALUUT VOOR FRANK WELS<br />
De goede eigenschappen van onze oud-internationaal Frank Wels<br />
zijn in ons clubverband reeds meermalen belicht, hetgeen een reden<br />
zou kunnen zijn, daarover nu te zwijgen, maar dat zou allerminst<br />
juist zijn. Een korte schets over een tiguur van betekenis, die de<br />
kleine Frank in onze club is geworden, mag in deze iubileum-<strong>Unitas</strong>ser<br />
zeker niet ontbreken.<br />
Over Frank Wels schrijven betekent: het naar voren brengen van<br />
één onzer beste clubmensen. Bij de herdenking van ons 40-jarig<br />
bestaan in 1938, konden wij met trots wijzen op het lraaie record<br />
dat Wels wist te bereiken, door als Ned. elltalspeler maar lielst 36<br />
maal de rechtsbuitenplaats in de Oranieploeg te bezettenl<br />
Zou het nu zo vreemd zijn geweest, als Frank na het aisluiten van<br />
zijn vruchtbare internationale loopbaan, nog slechts enkele jaren<br />
had gespeeld en er dan mee was opgehouden, op het toppunt van<br />
zijn voetbalroem?<br />
staat Frank iedere Zondag als zijn club hem roept, op zijn oude<br />
vertrouwde plaats als rechtsbuiten in ons eerste elttal. Om dit te<br />
kunnen volhouden, daarvoor was ernstige training en veel opoHering<br />
nodig en hiertoe is Frank steeds bereid geweest. Het moet al<br />
heel gek gaan, als hij 's Woensdagavonds niet bij de veldtraining —<br />
als het hevig koud is potsierlijk uitgedost — present is. Juist dit<br />
IN 36 'WEDSTRlJDEN DROEG FRANK WELS<br />
DE ORANJE TRUI<br />
‘<br />
-<br />
1931 Kopenhagen Denemarken — Nederland<br />
Parijs Frankrijk — Nederland<br />
1932 Antwerpen Belgié — Nederland<br />
Amsterdam Nederland — Belgié —<br />
Amsterdam Nederland—lerse Vrijstaat<br />
Amsterdam Nederland — Tsjecho Slowakije<br />
1933 Amsterdam Nederland — Hongarije<br />
Antwerpen Belgié— Nederland<br />
Amsterdam Nederland — Belgié<br />
Amsterdam Nederland — Oostenrijk<br />
1934 Amsterdam Nederland — Belgié<br />
Amsterdam Nederland — lerse Vrijstaat -<br />
Antwerpen Belgié— Nederland<br />
Amsterdam Nederland — Frankrijk<br />
Milaan Nederland — Zwitserland<br />
Bern Zwitserland — Nederland<br />
1935 Amsterdam Nederland — Duitsland —<br />
Amsterdam Nederland — Belgié<br />
Brugsel Belgié — Nederland<br />
Amsterdam Nederland — Engeland -<br />
De grote Karel feliciteert de kleine Frank!<br />
Amsterdam Nederland — Denemarken<br />
Dublin lerse Vrijstaat-Nederland - en intensiel ,,meedoen" is oorzaak, dat hij nu nog, op<br />
1936 Parijs Frankrijk — Nederland<br />
bijna 40-jarige leettijd, één van de beste spelers uit ons eerste<br />
Amsterdam Nederland — Belgié<br />
elftal is. Een speler, gelietd bij zijn clubgenoten en populair, als<br />
Brussel Be|gié—Neder|and - maar weinigen op het groene veld zijn. Meer nog dan op zijn<br />
Amsterdam Nederland — Noorwegen<br />
spelkwaliteiten, zijn wij trots op Frank om zijn hoge sportieve opvattingen:<br />
oneerlijk spel — 'minderwaardige methodes — appelleren<br />
1937 Dusseldorf Duitsland — Nederland<br />
Amsterdam Nederland—Zwitserland - tegen de beslissingen van de scheidsrechter — dat alles is hem<br />
Antwerpen Belgié- Nederland<br />
vreemd. Daarom is het altijd een genoegen hem te zien spelen<br />
Rotterdam Nederland — Belgié - en nog steeds genieten in en buiten Gorinchem duizenden voetbal-<br />
Amsterdam Nederland — Frankrijk<br />
enthousiasten van zijn technisch hoogstaand spel.<br />
Ret-terdam Nederland — Luxemburg<br />
Bravo, Frank, trouwe <strong>Unitas</strong>ser! Dat, waarnaar ie altijd hebt verlangd<br />
en hetgeen je steeds in gesprekken naar voren bracht, is nu<br />
1938 Rotterdam Nederland — Belgié -<br />
Antwerpen Belgié— Nederland<br />
werkelijkheid geworden: ons 50-iarig bestaan meevieren als rechtsbuiten<br />
Amsterdam Nederland — Schotland<br />
van ons eerste elttall<br />
Le Hayre Nederland — Tsiecho Slowakije<br />
Je hebt prachtig werk geleverd, niet alleen voor iezell, maar<br />
ivooral ook voor ie club, voor ie oude trouwe <strong>Unitas</strong>, dat een<br />
deel van ie unieke voetballeven werd.<br />
<strong>Unitas</strong> mag iou tot voorbeeld stellen om aan te tonen, wat een lid<br />
Neen, het was volkomen te begrijpen geweest, maar . . . . .. dat is<br />
kan bereiken voor zijn club, als hij zich daarvoor wil geven op een<br />
wijze, zqals jij dag hebt gedaar-|_<br />
niets voor onze Frank, voetballer en clublid bij uitnemendheid. Hij Nog even wachten met de uitvoering van je plan om er mee te<br />
heett ons getoond, dat zijn grootste liefhebberij ,,voetballen in en eindigen. <strong>Unitas</strong> wil en kan Frank Wels nog niet missenl<br />
V°°l' Unilisn 55-<br />
l.aat dit je voldoende zijn.<br />
Ook nu nog, 10 lange jaren na de viering van ons 40-jarig bestaan,<br />
BEEM<br />
39
UNITAS IN HET BONDSVERBAND<br />
Het zou een niet te vergeven tout zijn, indien wij in deze gouden schritten”, over het veel besproken ,,amateurisme” en nog vele<br />
jubileum-editie niet met enkele regels gewag zouden maken van de andere, waarover wij onze mening ten beste gaven, gevoelig en<br />
verhoudingen tussen de organiserende- en leidinggevende lichamen waarderend voor die van anderen, doch nooit toegevend indien wij<br />
in de Nederlandse Voetbalgemeenschap en het jubilerende <strong>Unitas</strong>. het recht aan onze zijde waanden . . . . . ..<br />
lmmers het kan en mag niet worden ontkend, dat de invloed van Op deze plaats en op dit ogenblik gevoelen wij behoette het B.B.<br />
deze lichamen, ook op de ontwikkeling van onze thans 50-jarige te danken voor de geest van welwillendheid, waarin zij <strong>Unitas</strong><br />
club van enorme omvang, van niet in cijfers uit te druklcen beteke- tegemoet trad en in voorkomend geval haar steun en medewerking<br />
nis is geweest.<br />
verleende.<br />
Het kan niet worden ontkend, dat de opname in het grote bondsverband<br />
voor onze club de stimulans is geweest, welke wij nodig<br />
hadden Om het contad te |eggen te onderhouden met de ve|e<br />
Wat de K'N'v'B' voor hel "grow Umlaswerk was’ was de Don“-<br />
sche Voetbalbond voor het ,,kleine", het z.g.n. lagere voetbal.<br />
dubs in ons |and Bij deze bond zochten wij aansluiting toen omstreeks 1917 onze<br />
Door het spelen van onze wedstrijden onder leiding van de daartoe<br />
lagere elftallen tot ontplooiing kwamen, toen ook de D.V.B. nog in<br />
geeigende organen zijn wij er in geslaagd de vriendschapsbasis te de kindemihoenel: std°_nd en list aanlal|D:rdi:_EkElubles onlfventedig<br />
scheppen, welke in volgende jaren onmisbaar bleek voor een ge- hoog was "T yer cu mg tot et aantfa esc I axe fpee remen’<br />
toen aan w|llel
l<br />
l<br />
WEET JJE<br />
HEY l\l©G.....?<br />
Weet je het nog? Het was de vraag van een der oude We kwamen van alles te kort, maar de clubgeest en de<br />
getrouwe <strong>Unitas</strong>sers, wiens stem ik in geen jaren had onder|inge vriendschap hield ons staande. Wat een kegehoord,<br />
de veteraan in hart en nieren, de door dik en rels als wijlen Fré v. Peer, de Gebr. Rovers, de Van Dorsdun-<strong>Unitas</strong>ser,<br />
die desnoods zijn eten laat staan en zijn ten, Frans Nugteren, Teunis Wa|raven en later oo|<<br />
vrouw alleen naar de bioscoop laat gaan. De ongenaal
aan<br />
woordige generatie hun ultra-moderne inrichtingen.<br />
een paar woorden meer wist te bereiken dan z'n collega<br />
Wat een knalwedstrijden hebben we daar gespeeld Jansen met z'n revolver... .7<br />
tegen Concordia, AFC, VUC en Xerxes. En wat een l-let zijn natuurlijk maar enkelen van de vele scheidsonverkwikkelijk<br />
drama, toen we van Xerxes met 2-0 rechters onder wier leiding wij de strijd aanbonden.<br />
verloren en onze aanhangers zich meenden te moeten Ge|u|
i/an KOP tot STAART!<br />
In een voetbaiciub is het eerste eittal een zeer beiangrijk de junioren-atdeiing de voetbaiiers van morgen opding.<br />
En dan de jeugd niet te vergeten, het grote junio- groeien, even waar is het, dat in het tweede tot en met<br />
ren-corps, waarin de voetbaiiers van morgen gekweekt het vijide het reserve-materiaal aanwezig is, van wat<br />
worden. Dat eerste eittai is nu eigeniijk de ,,kop" van straks het eerste zai zijn.<br />
het <strong>Unitas</strong>-monster, dat een geweidig grote ,,staart" heett En daarom zai “<strong>Unitas</strong>” er naar moeten biijven streven,<br />
met haar niet minder dan 200 junioren.<br />
grote aandacht te schenken aan twee tot en met vijt en<br />
Die ,,|
'<br />
EN OVER DE MAN<br />
DIE DOOR ONZE JONGENS GEWSPIREERD \/\/ERD<br />
Wanneer wij over Formenoy schrijven, denken wij onwillekeurig aan deden reeds meer dan 100 <strong>Unitas</strong>tlitsen het leven zien, die in onze<br />
de mentale training, die door Ok en Baltus op de hun eigen wijze kringen hoog gewaardeerd en veel gelezen worden.<br />
werd verzorgd. Achter de schermen stond echter een ,,stil|e mede- En laten wij dan vooral niet vergeten zijn kwaliteiten als <strong>Unitas</strong>werker”,<br />
nl. Gilles van Helden, de man van het ,,pérd"l De inge- revue-auteur, welke allen, die dit gouden teest meevieren, kunnen=<br />
wijden weten, wat dit te betekenen had — voor de outsiders diene beoordelen. Tien jaar geleden werd zijn ,,Hoera, Gorkum lacht<br />
het volgende: Van Helden zorgde voor een aardige tekening, weer!" opgevoerd en nu zal binnen enige dagen ,,Hoera, wij zijn<br />
waarop iedere keer weer het <strong>Unitas</strong>paard stond algebeeld, hinder- er nog” de premiére beleven. Voegt hierbij zijn voorzitterschap van<br />
nissen nemend in een spannende ren naar de linish. Het ,,pérd" de Feestcommissie en de warme vriendschap die Van Helden ons<br />
kreeg bijzondere waarde en met het bijbehorende praatje was het <strong>Unitas</strong>sers bewijst en zijn liguur is duidelijk getekend.<br />
onatscheidelijk verbonden aan die nuttige avonden van mentale Gilles van Helden — de man met het gouden <strong>Unitas</strong>hart — de<br />
training. schrijver van onze <strong>Unitas</strong>-tlitsen — de auteur van de <strong>Unitas</strong>—revue's<br />
Maar niet alleen hierdoor is Gilles van Helden een <strong>Unitas</strong>ser uit één — de man die ons steeds warme vriendschap schonk: hem kunnen<br />
stuk. Zijn grote <strong>Unitas</strong>lielde is voor ons van enorme waarde en altijd wij slechts dit zeggen en dat is voldoende: <strong>Unitas</strong> dankt jou voor<br />
weer bewijst hij zijn oude club, dat ,,uit het oog” bij hem niet ,,uit alles, wat je voor haar deed!<br />
het hart" betekent.<br />
Zijn dichterlijke gaven, vermengd met clublielde, humor en spot, HAAF<br />
/ ~<<br />
\<br />
I \<br />
\<br />
_\Q{/<br />
H<br />
\ 0<br />
0 1:1 1:» ‘<br />
/1%; L<br />
-' 4<br />
I / / ,/ _/<br />
44<br />
/ lll J:-’+ _ _\X 4'5“ lily "'5 l_/‘;/%<br />
Zll LY, \H/ ’ _..i-<br />
" ' '1 "°“' ""‘"‘5 “" 1<br />
Z .<br />
é !<br />
c. H A<br />
. .<br />
Het <strong>Unitas</strong>-pérd gereed<br />
I! voor de volgende sprong!
5<br />
6<br />
~ de<br />
DE VERRICHTINGEN OP HET GROENE VELD<br />
SEIZOEN 1942/'43:<br />
uit was de wedstrijd van Rienus van Gelder, die een hoogst belang-<br />
LATE START — GQEDE EINDSPURT rijk aandeel had in het gelijke spel dat — op een hard bevroren<br />
Het seizoen 142.43 begon <strong>Unitas</strong> door het imerregnum De veld — werd veroverd. Rousse, die door ziekte in vijt wedstrijden<br />
niet het <strong>Unitas</strong> doel kon verdedigen, werd uitstekend vervangen<br />
Jong — pas op 6 Dec. Onze medecompetitiegenoten hadden er _<br />
.. . . door Jan van Rl]SWl]i
l<br />
, 9<br />
de Amerstoorters op ons terrein. Door een doelpunt van Wim B<br />
Breur wonnen we met 1-0. We zouden op 19 Mei dus kampioen<br />
geworden zijn, als niet HVC tegen dit doelpunt protest had aange- . ' l l Dee|-<br />
tekend. Dit protest en dat van Elinkwijk werden op 25 Mei bel1andeld<br />
en verworpen. We voelden ons echter pas kampioen, toen ook<br />
Gouda nog gewonnen werd met 3-0.<br />
l<br />
De eindstand was:<br />
UNITAS<br />
H. V. C.<br />
U. V. V.<br />
ELINKWIJK<br />
Het tweede bereikte de tweede plaats, hetgeen minder was dan we<br />
Terug in<br />
52_19 vertrouwde<br />
59_23 omgevmg<br />
59-34 1926 - 27<br />
50 — 36 192 I - 28<br />
1928 - 29<br />
'<br />
—'iT<br />
m<br />
I ' D°elP- nemers<br />
verwacht hadden . . . . . .. Ons derde weerde zich geducht, doch 1929-30 18<br />
1930- 31<br />
kon het niet verder brengen, dan een goede tweede plaats achter 18<br />
18<br />
Hardinxveld, terwijl ook het vierde een tweede plaats bemachtigde. 1931'32<br />
10 -<br />
De promotiewedstrijden leverden voor diegenen van ons, die aspi- 1932'33<br />
1933- 34<br />
raties hadden naar hogerop, een teleurstelling op. Tussen onze |aat- 18}<br />
V. L Aan- Rang<br />
tal No.<br />
ste competitie-wedstrijd en de eerste wedstrijd van de promotie- 1934 35<br />
competitie lag een grote maand rust. Zij, die enig begrip hebben van 1935' 36<br />
de iactoren, die er zoal bij voetbal een .rol spelen, begrijpen, dat 1936'37<br />
zo'n lange pauze voor ons elttal enkel nadeel betekende. Daar 1937'38<br />
kwam nog bij, dat we het zonder Piet den Adel moesten doen.<br />
1938-394 I<br />
Maar de grootste klap gat ons het uitvallen van Gerard Wels, die 1939 40<br />
door een botsing moest uitvallen en sindsdien geen wedstrijd meer 1940'41<br />
11. 15153-<br />
voor het eerste speelde. Excelsior, dat reeds van V.U.C. gewonnen 1941‘42<br />
16 31<br />
had, won met 4-0. Thuis tegen de Rotterdammers werd gelijk ge- 1942'43<br />
1943- 44<br />
3 28 46-<br />
1<br />
speeld, terwijl beide wedstrijden tegen V.U.C. werden verloren.<br />
Bij de Zilveren Bal-wedstrijden boekten we in de eerste ronde een 1944'45 i<br />
groot succes door Feijenoord met 4-2 te kloppen. Jan van Aartrijk 1945‘46 20 16 3 1 35 52' 19 11 1<br />
was met drie doelpunten- de held van de dag, terwijl Rienus van 1946'47 20 15 2 3; 32 50' 21' 11 2<br />
Gelder bewees, dat zijn pootje weer genezen was. 1947' 48 zol 9 4 7 22 38' 33} 11 4 I<br />
I |<br />
SEIZOEN 1946/'47: 383!‘176 56 151 408 910-868 - —<br />
l<br />
BIJNA . . . . . .. MAAR V.U.C. WON<br />
1) Bij het tor perso gaan van dit nummcr was de wedstrijd Quick-<strong>Unitas</strong> nog<br />
In de competitle was van Aartruk In de eerste Wedstrud nlet gespeeld. Al: resultaat drocmden vlij: O-O. zodat do oindstand dan als<br />
tegen H.V.V. zo ongelukkig om zijn enkel te breken. Daar Henk V0,," W§_<br />
van Dijk naar lndonesié en Jac. Prinssen naar Rotterdam was vertrokken,<br />
viel het niet mee om de midvoorplaats goed bezet te ‘<br />
krijgen. We verwachtten dan ook geen hoge ogen te gooien, te- verloren werd met 3-0, ons eerste besloot de zaken beter aan te<br />
meer, daar V.U.C. ons aan ,,De Toekomst" reeds een 2-4 neder- pakken. S.V.V. moest ervaren, dat er ernst gemaakt werd met deze<br />
hag had toegebracht Doc,-dag de Hagenagr; enkele male" {aalden voornemens. De Schiedammers boekten hier hun eerste verliespunt.<br />
en wij steeds - zij het geen grote — overwinningen boekten, zag $uccessievelijk werden alle tegenstanders, die ons in de eerste ronde<br />
Nieuwjaar 1947 ons met vier punten voorsprong binnenkomen. De 9el
UN||TAS=SUPP@RiHERS<br />
dam: délc en dam!<br />
Het is een verheugend verschijnsel, dat <strong>Unitas</strong> een grote en trouwe Natuurlijk zijn ook onze supporters bij ons gouden teest present en<br />
schare supporters bezit, die onder alle omstandigheden haar aan- in geen geval willen zij in dit jubileum-nummer ontbreken. Gaarne<br />
hankelijkheid aan onze rood-witte club betoont. onder alle omstan- geven wij dan ook het woord aan de heer J. A. de long, de secrecligheden:<br />
want het is zo eenvoudig om mee te jubelen als alles taris, die U het volgende "proticiat" aanbiedt:<br />
goed gaat. Maar juist wanneer een club de steun van haar supporters<br />
zo hard nodig heett blijkt de waarde van de trouw.<br />
PROFICIAT<br />
ln dit opzicht kan <strong>Unitas</strong> meer dan tevreden zijn, want haar supportersvereniging<br />
is een rijk bezit, waarop bestuur en leden met Eigenlijk is de supportersvereniging nog maar een jonbe loot aan<br />
recht trots zijn. Wij zijn dankbaar, dat elf jaar geleden het initiatiet de oude <strong>Unitas</strong>stam, maar in de elf jaren van ons bestaan, zijn wij<br />
tot de oprichting van onze supportersgemeenschap werd genomen uitgegroeid tot een vereniging, die onmisbaar werd voor ,,<strong>Unitas</strong>".<br />
en dat in al deze jaren het ijverige bestuur, dat op deze pagina onze Ons devies is en blijft ,,Trouw aan <strong>Unitas</strong>" en het dienen van onze<br />
supportersvereniging representeert, in alle opzichten achter onze club willen wij steeds voor ogen houden. In de achter ons liggende<br />
club stond. Want niet alleen waren de supporters een morele steun periode probeerden wij dit te bewijzen en ook in de komende Iaren<br />
voor onze jongens, ook in materieel opzicht toonde de vereniging zullen wij onze taak in deze zin blijven verrichten. Wij doen dit,<br />
Het actieve bestuur van de Supportersvereniging "<strong>Unitas</strong>". Mannen van de daad!<br />
haar trouw aan "<strong>Unitas</strong>" en wat in dit verband werd gedaan, is niet alleen omdat het ons een behoefte is <strong>Unitas</strong> steeds terzijde te<br />
werkelijk uniekl<br />
Gaarne brengen wij op dit, voor onze club zo belangrijke moment,<br />
staan, maar ook omdat wij weten, dat ons werk wordt gewaardeerd.<br />
Ons streven zal blijven innig met het bestuur van ,,<strong>Unitas</strong>" samen<br />
een woord van dank en hulde aan onze supportersvereniging te werken om zodoende mede te helpen aan de groei en bloei<br />
,,<strong>Unitas</strong>".<br />
Wij weten "<strong>Unitas</strong>" sterk, met de supporters aan onze zijde en vol<br />
goede moed gaan wij na dit teest de toekomst inl<br />
van onze 50-jarige vereniging.<br />
Bij dit jubileum willen wij niet achter blijven, maar vcorop gaan in<br />
de rij van hen, die "<strong>Unitas</strong>" teliciteren met haar gouden jubileum.<br />
Hun "OI-IW S¢|1erI|
~ .1<br />
O\/ERPEINZINGEN \/AN EEN<br />
UNITAS-DOELPAAL<br />
Jongens, daar stond ik dan Zondag 4 April op het verlaten veld blij, dat de tegenpartij ons als mikpunt gebruikt en met erg veel<br />
te bibberen van de kou, geplaagd door regen- en hagelbuien, terwijl plezier laten wij de ballen op ons lichaam afketsen.<br />
een Ielijke wind om mijn slanke Iichaam speelde. lk stond daar een— Eigenlijk zijn wij ook nog wel eens een beetje partijdig (maar het<br />
zaam, want jullie lieten mij in de steek en ik kon in dit hondenweer bloed kruipt nu eenmaal ook bij ons waar het niet gaan kan), wanit<br />
mijn ,,lol" alleen op. Jullie zaten lekker te piekeren over de succes- wanneer dreigt dat de bal er net in zal gaan, doe ik wel eens een<br />
sen, die je op ons veld wist te behalen, maar je vergat, dat ik daar klein stapje naar binnen en vang dan nog precies dat leren monster<br />
ergens op ,,De Toekomst” stond te vernikkelen. Er was er echter één op, waarnaar Frans Rousse (aardige knul — goeie vriend van me) of<br />
die zijn hand over zijn onrustig kloppende hart streek, in zijn regen- een andere <strong>Unitas</strong>-doelbaas dan nog wel een flinke sprong doet,<br />
jas kroop en mij kwam opzoeken in dit hondenweer. Dat was één maar dat is dan niet meer nodig, want de twaaltde man heett de<br />
van die kerels van ,,De <strong>Unitas</strong>ser”, die eens met mij een praatje <strong>Unitas</strong>-veste al weer bespaard voor de inval van de tegenpartij.<br />
kwam maken over mijn bewogen leven. Hij wilde mij een "interview" Ja jongens, ik zou jullie heel wat kunnen vertellen, maar die kerel<br />
alnemen (nooit van gehoord, ook al ben ik met voetbal-Engels aar- van de redactie heett mij maar een heel klein kladje gegeven, dus<br />
dig op de hoogte) maar ik vertelde hem kort maar krachtig, dat ik ik moet kort zijn. lk heb jullie al gezegd, je kunt van mij nog heel<br />
daarvoor paste. ,,Geet mij maar een potlood, dan zal ik zelt wel wat leren en daarom zal il< eens aan die <strong>Unitas</strong>-persman vragen, of<br />
een krabbeltje maken voor dat jubileum-nummer, want daarin wil ik ik niet regelmatig een blaadje mag volkrabbelen. Het kan ook geen<br />
zeker niet ontbreken.” kwaad als die Formenoy eens op bezoek komt, dan zal ik hem<br />
Och, il< weet het wel, jullie jongens denken nooit aan mij, een eens een en ander aan zijn verstand brengen en mijn ergernis<br />
eenvoudige doelpaal, maar ik denk zoveel te meer aan jullie en ik (ik heb ook veel waardering hoor) spuien. Zeker, ik erger mij nog<br />
ken jullie op mijn doelpalenduimpje. lk weet meer dan jullie ver- wel eens, vooral bij hoekschoppen. Dan let ik altijd op of jullie je<br />
moeden, want ik heb mijn ogen niet in mijn zak als jullie over het wel goed opstellen, maar dan ervaar ik dikwijls, dat jullie maar<br />
veld rennen (niet te veel lopen: de bal het werk laten doen — ergens gaat staan, zonder rekening te houden met de beste tretkans.<br />
veel beter). lk zou jullie heel wat kunnen vertellen over de techniek Maar voor vandaag laat ik het er bij. Mijn papier is vol en ik wil<br />
en tactiek van het voetbalspel, meer dan Ok en meer dan iemand jullie ook nog van harte gelukwensen met je 50-jarig leest en nog<br />
anders, maar och, jullie vragen mij niet om raad, ik ben maar vele goede jaren hoor.<br />
een doelpaal, die alleen maar goed genoeg is om tegen aan te Van mijn linkerbuurman moest ik jullie ook leliciteren, die kon zelf<br />
sjotten. Zeker ,,sjotten", want ik kan mij zo gruwelijk ergeren, als niet schrijven, want hij heett tegen de Grasshoppers (aardige sportjullie<br />
tegen mijn Iichaam schieten met een overtuiging, alsot ik het lui, maar zeg ze vooral, dat ze het doel meer zoeken en niet te<br />
doel ben, dat getrotten moet worden. Neen vrienden, in dat hok veel in de breedte opereren) een Ielijke kneuzing ongelopen toen<br />
met die knikker en niet tegen mijn body. Mijn bovenbuurvrouw, Wimpie Brik (die leert het al aardig) een kogeltje atvuurde. Mijn<br />
de deklat, (een verwaand schepsel, dat lelijk kan roddelen) gilt het bovenbuurvrouw — de deklat — vraagt mij nog de groeten te doen<br />
dikwijls uit van de pijn, als jullie haar bekogelen inplaats van iets aan meneer Meijer, dat vindt ze zo'n charmante man en daarbij<br />
lager die kerel in het doel het nakijken te geven. Werkelijk, wij laat ik het dan.<br />
ergeren ons dan, dat het niet mooi meer is.<br />
Hou je taai jongens en een poot van je<br />
Maar wanneer jullie eigen doelman onder de lat staat, zijn wij wat<br />
<strong>Unitas</strong>-doelpaal<br />
ONZE<br />
KAI‘/IPIOENI<br />
.1¥T"€¥.%"’ >.<br />
~_ * ~ , Y ' : :~ ’ ~ > .~ ~» . ~r ' ."- J .’ I x<br />
4<br />
I 1 = T . 1 i ~ < : : 1»? * T .!~~i 5,.‘ . 1 :' 1.-_z,.'-"", l '<br />
--1<br />
7 . , . ~ 1 . . , . , ; . =..a .;. .»e~~ ~ ; , 3 . -,/ .<br />
§~<br />
Op Zondag 14 Maart behaalde ons<br />
4e elltal het kampioenschap van de<br />
2e klasse A in de aldeling Dordrecht<br />
van'de K.N.V.B.<br />
Dit elltal werd daardoor onze jubileum-kampioen.<br />
Keurig gedaan, jongens!<br />
i<br />
Van links naar rechts: staand: H. Prenger, leider, C. v. l-loogdalem, O. Snoek, aanvoerder, H. J.<br />
M. v. Bakel, J. v. d. Giessen, T. J. Walraven, bestuurslid, T. Penning, J. J. A. de Jong; midden:<br />
V. de Groot, W. A. Bleuanus, H. Osenga; geknield: W. Groenenberg, J. Gruiters, D. Vroege.<br />
(J. J. A. de Jong en P. Romijn konden door resp. een blessure en ziekte de laatste wedstrijden<br />
niet meespelen)<br />
48 '
1<br />
toch<br />
Hoe <strong>Unitas</strong> bouwde!<br />
lgloe Umtasl bzuwdgl Elgenluk IS d|_t jubileum-nummer niets anders vad_er en kreeg de porteleuille van linancién te beheren. Baltus<br />
ha? een vuc t|g eed dat laat zien, hoe <strong>Unitas</strong> gedurende een Meuer was de verbindingsman met het bestuur en in het college<br />
_a ve _eeuw bouwde aan haar toekomst. Maar naast dit bouwen in van adviseurs hadden zitting ere-voorzitter E. G. Q. van Tilburg,<br />
hguurluken zin, moest grote aandacht worden besteed aan 't bou- A. Bakker en Th. Prins .lzn.<br />
lvlven In d_e letterl|_|ke betekenisnvan het woord. Bij de inrichtin_g van Deze commissie had nu een dubbele taak: ten eerste bestudering<br />
det 3-zreln aan ,,De Toekomst verrees onze oude knusse tribune, van de plannen, die door het architecten-bureau J. en W. C. de<br />
ie lervoor nog eens kon aanschouwen, evenals het oude club- Bie waren opgesteld, en hiervoor de goedkeuring van het bestuur<br />
l‘lUIS. De oorlog kwam echter over ons land en toen de bezetters te ontvangen: ten tweede, te proberen het benodigde geld te lenen<br />
bij de <strong>Unitas</strong>-aanhangers. Dit laatste vooral was een moeilijke taak,<br />
maar de <strong>Unitas</strong>-financiers zorgden er voor, dat deze taak tenslotte<br />
nog de lichtste werd. Want inmiddels kwam vast te staan, dat<br />
bouwen in deze tijden nu niet zo eenvoudig ging. Tenslotte echter<br />
kwamen de nodige toestemmingen in handen van het bestuur en<br />
door de medewerking van de gemeentelijke autoriteiten kon eindelijk<br />
de eerste spade in de grond worden gestoken.<br />
Het werk werd uitgevoerd door de aannemer H. Pellikaan, terwijl<br />
De Vries Robbé 8- Co. N.V. de staalconstructie uitvoerde en Betondak<br />
N.V. het overige gedeelte voor haar rekening nam. <strong>Unitas</strong><br />
bouwde! De heren Beausar en Meijer lungeerden als opzichters en<br />
zij waren er getuigen van, dat er met animo werd gewerkt en dat<br />
de arbeiders hun uiterste best deden, <strong>Unitas</strong> zo sooedig mogelijk<br />
haar eigen huis te bezorgen. Edoch, een lange winter deed zijn<br />
intrede, het werk kwam stil te liggen, maar op iedere winter volgt<br />
Met goede moed begonnen . . . . ..<br />
terugtrokken over de Oostgrens lieten zij een geschonden land<br />
achter, dat de littekenen van een gruwelijke oorlog droeg. Ook<br />
<strong>Unitas</strong> werd getrollen en wel zeer zwaar, want onze gehele terrein-accommodatie<br />
viel ten oller. Het is te begrijpen, dat 't <strong>Unitas</strong>bestuur,<br />
dat na de bevrijding de leiding in handen kreeg, met<br />
enorme moeilijkheden te kampen had. De wederopbouw in geestelijke<br />
en materiéle zin vroeg de aandacht en alles moest in 't werk<br />
worden gesteld om <strong>Unitas</strong> er weer zo snel mogelijk boven op te<br />
werken. Dit gelukte wonderwel vvat de lormatie van elttallen betrelt,<br />
maar het terrein was een echt zorgenkindje geworden. Met<br />
grote ijver ging men echter aan de slag: nieuwe doelpalen kwamen<br />
weer op het veld te staan, ingangen werden gebouwd (zells mooier<br />
dan voorheen), eenvoudige ,,keten" vervingen ons kleedlokaal, Maar Konmg W'nler als Spelbreker<br />
staantribunes werden aangebracht en wij kregen zells een echte<br />
nood-tribune, die plaats bood aan een kleine honderd toeschouwers.<br />
Het was echter ,,van de nood een deugd maken", maar ondanks de leme e" 1° l
W 5. 5<br />
|n het dageiijkse |even horen wij zo dikwijis de uitdrukking<br />
bezigen, dat iemand ,,uitgediend" is. Bij het horen<br />
van dit woord bevangt mij altijd een zekere kwaadheid,<br />
want er spreekt een miskenning uit van de oudere, die<br />
zijn jeugd achter de rug heett en daardoor niet meer in<br />
staat zou zijn zich te wijden aan die dingen, waartoe hij<br />
in zijn jonge jaren we| in de geiegenheid en conditie<br />
was. Qok in voetbalkringen heerst nog maar ai te vee|<br />
de gedachte, dat de voetbailer die zijn voetbalschoenen<br />
heett uitgetrokken, voor onze mooie sport ,,uitgediend”<br />
is.<br />
Niets is minder waar dan dat. lk wil niet beweren, dat<br />
zijn taak dan pas begint, maar ongetwijieid begint er<br />
voor hem een n i e u w e taak. Door zijn ervaring in het<br />
ieven, door zijn routine op het groene veid en door zijn<br />
overwicht op de jeugd, is hij de aangewezen man om<br />
leiding te geven aan het sportieven. Zeker, een voetba|club<br />
is er voor de jeugd, maar het stemt tot biijdschap,<br />
BESLISSINGS-, PROMOTlE- EN DEGRADATlE-<br />
WEDSTRIJDEN<br />
‘<br />
1910 - 11 Prom. naar 2e lrlasse<br />
1923-24 ,, ,, 1e ,,<br />
1925 -26 Degr. ., 2e II<br />
1927 - 28 Prom. ,, 1e ,,<br />
1929 - 30 Besl. voor laatste plaats<br />
1941 - 42 ,, voor voorl. ,,<br />
1943 - 44 Bes|.m.kamp.vorigjaar<br />
1945 -45 Prom. naar 1e klasse<br />
25‘<br />
_- —' ' Doelp.<br />
-<br />
dat ook de ouderen die eens hun ren achter het leren<br />
monster ondernamen, op velerlei terrein in onze voet-<br />
UNITAS, club van mijn leven,<br />
Jou behoort mijn ganse hart,<br />
Altijd blijf ik met ie delen:<br />
Voetbalvreugd en voetbalsmart.<br />
iangrijke plaats in een vereniging kan innemen. Niet aileen<br />
het teit, dat deze ,,oudjes" hierdoor'nog eens in de<br />
geiegenheid zijn hun balletje te trappen, maar voorai<br />
ook de omstandigheid dat de veteranen-atdeiing de<br />
ouderen bij elkaar houdt in het verenigings-milieu is<br />
van groot belang. Juist hierdoor kan er via hun eigen<br />
atdeiing een beroep op hun medewerkihg worden gedaan.<br />
Uit dit ai|es b|ij|
.~ wordt<br />
‘ ruimte<br />
1 dat<br />
A 4’<br />
Z . . I i ‘|<br />
ex<br />
~i<br />
=<br />
STRAKS WERKELIJKHEID . . . ..<br />
Het was heel weinig, wat er van ons kleedlokaal overbleet — gunningen". Een ieder die hiermede enigszins op de hoogte is, zal '<br />
slechts de tundamenten en enig sanitair - de rest werd door de weten, dat dit een ware ,,heksentoer" is, maar men hield vol en tenbezetters<br />
grondig geliquideerd en ,,<strong>Unitas</strong>" zat na de bevrijding met siotte kwamen de nodige vergunningen in bezit van het <strong>Unitas</strong>de<br />
handen in het haar. Elders in dit nummer kon U lezen, dat bestuur en wanneer dit jubileumnummer verschijnt, zijn de werkeenvoudige<br />
,,keten" nu dienst moesten doen als kleedruimte. Het laamheden reeds aangevangenl<br />
geheel was zeer primitief, maar voorzag in de ergste nood. Het is alles zo eenvoudig gezegd, maar wat hiervoor door het<br />
Het was echter vanzelisprekend, dat het bestuur uit zou zien naar comité en de heer Bollee gedaan moest worden — en op onnade<br />
mogelijkheden ‘om onze club weer een behoorlijke kleedruimte volgbare wijze is verricht — grenst schier aan het ongelootlijke.<br />
te bezorgen, maar . . . . . . . hoewel men aanvankelijk in deze richting Maar, men hield vol en slaagdel Voor dit enorme werk past ons<br />
werkzaam was geweest, richtte men zich toch al spoedig op de een oprecht gemeend woord van huide. Hier werd met de daad<br />
-overige onderdelen van de terrein-accommodatie. Op het oog bezien getoond, waaoe de lieide voor .,<strong>Unitas</strong>" in staat is en wanneer<br />
was dit een tikje vreemd, maar het bestuur wist meer! wij dan een eresaluut brengen, dan is dat bestemd voor allen, die<br />
Op een goede avond immers kwam één van de trouwe <strong>Unitas</strong>- hun medewerking met groot enthousiasme gaven, niet in het minst<br />
supporters, de heer J. W. van Vugt, op bezoek bij zijn vriend, voor ,,de grote vijt" en de bouwmeester!<br />
*=|=*<br />
Y In<br />
Natuurlijk is men brandend nieuwsgierig te vernemen, hoe dit c|ubgebouw<br />
er nu eigenlijk zal uitzien.<br />
Mocht de toto op deze pagina een droef beeld geven van wat ons<br />
werd overgelaten, de tekening van de nieuwe clubwarande schept<br />
nieuwe moed en b|ijde_vervvachting.<br />
Deze clubwarande wordt gebouwd op de plaats, waar eerst ons<br />
oude kleedlokaal stond en het gebouwtje wordt geheel aangepast<br />
aan de landelijke omgeving. Met één oogopslag kunt U zien, dat dit<br />
clubhuis eenvoudig maar toch sierlijk is en als straks de opening<br />
plaats zal vinden, zal "<strong>Unitas</strong>" rijk zijn. Rijk met dit bezit, maar<br />
vooral ook met dit grote bewijs van <strong>Unitas</strong>liefde!<br />
Er werd gestreetd naar de inrichting van 4 tochtvrije kleedkamersz<br />
2 van 2,75 X 4 meter en 2 van 2,75 X 5,30 meter. Deze |deedkamers<br />
komen uit op een centraal gelegen waslokaal aan de achterzijde<br />
van het hooidgebouwtie. Aan de voorzijde komt een buHetvan<br />
3,15 X 4 meter, waarin een buttet geplaatst zal Worden,<br />
bij drukke wedstrijden naar de voorgevel verreden kan worden.<br />
de bovenverdieping komt aan de voorzijde de bestuurskamer<br />
. . (3,15 X 4 meter), terwijl daarvoor een eenvoudig balcon wordt<br />
Wat de Dudser ons het ' ' ' ' ' aangebracht, waarvoor het smeedijzeren hek op de Ambachtsschool<br />
vervaardigd. Boven de wasgelegenheid komt dan de scheidsde<br />
heer J. J. van den Steenhoven en samen bespraken zij de moei- rechterskamer (4 X 4185 meter) die °°k Qeb"-iikt kan W°|’de|‘l a|5<br />
lijke situatie. Het plan rijpte om het getrotten <strong>Unitas</strong> weer op de °°""e"5atiekame"-<br />
been te helpen namens de burgerii van onze stadl ‘er ge_ Twee ingangen in de zijvleugels geven toegang tot het gebouwtje<br />
legenheid van het gouden feest, een clubwarande annex k|eedka- en ee: terras Va" ba5a“'"eie9°|$ en Wee V|i99ema§*e" ¢°mP|e'<br />
mers aan te bieden. Deze heren zochten nu verder contact en’ men tere" e‘ Qeheeh<br />
kwam tot de oprichting van het comité ,,Gorcum helpt <strong>Unitas</strong> , dat * * *<br />
Va"a* dit m°'“e"t - J‘-'“i 1946 '" “Verde om haar plan te yer‘ Wij beschreven deze inrichting enigszins uitvoerig, omdat de Uni-<br />
W°1e"“jke"-<br />
tassers natuurlijk gaarne zullen weten, hoe hun clubhuis er nu wel<br />
De heer -1- Ste"ke“b""9_aa“"aa'dde het v°°;zi:rs°h?' dz heesrtvir zal gaan uitzien. Dat weten zij nu en zij weten ook, wat Gorcum<br />
Vugt 9'"9 het 5?°'°ta_‘_'_'aat f"aa""°me_'_' en e eer ban en e: voor ,,<strong>Unitas</strong>" deed. Laten zij dat nooit vergeten, want deze actie<br />
hoven zou de nancien, dle men bljeen dacht te rengen, on er was groom<br />
Iii" h°ed° "°"‘~‘="- verder "ame" zmmg de here" P’ Janserzi en H‘; Een oprecht woord van dank, moge tot besiuit zeker niet achter-<br />
S"°ek E" 1° kg" de zaakt aaf‘ d;a_ari;r"v::ze;:Leeknpi:t: '3‘:i'ta;:;z wege blijven. Wij doen dit even spontaan, als Gorinchem haar<br />
aan — er wer een aana c|rcu ai ' hu|p aanb°od_<br />
de", Waari" me" V°"l°°h_t 2_o maandjn langl Zen zeser tbeirag tie Nog hebben wij geen eigen clubhuis. Maar er wordt gebouwd en<br />
betalen om tot hde aanbijdmg van ezedc: waran e e lome . de ‘ekeningl die U Her lien is<br />
I ' tte men e reacties van e urgen] a en a spoed?gs:?::|:mI11aY:1:<br />
spontaniteit onder de Gorcumers groot, zeer groot<br />
STRAKS wERKEL|JKHE|D|<br />
was. Want het bleek mogelijk het bedrag, dat men geraamd had,<br />
bijeen te brengen. Natuurlijk werd hiervoor ontzettend veel werk Wat Gorinchem ons schonk . . . . . ..<br />
verzet en de penningmeester moest maandelijks zijn meer dan 200 e ..._<br />
kwitanties uitschrijven, maar, de actie siaagde en daar was het tenslotte<br />
om begonnenl I<br />
Het doel was dus tweeledigz ten eerste wilde men het getrotien 5<br />
,,<strong>Unitas</strong>" helpen en ten tweede bij het gouden jubileum een hu|de- 3/~\<br />
/<br />
" nbieden. Dit doel werd bereikt, mede door de organisatie /“A” ‘<br />
\d\____/_\X/<br />
blqk aa I 8/—-/\,\<br />
van een kleine loterij, waarvoor de heer E. A. Jansen een prachtlg 5<br />
schilderij beschikbaar stelde, welke geste door ons alien natuurlijk ‘<br />
zeer hoog wordt gewaardeerd.<br />
1: * =|=<br />
Na deze zo noodzakelijke tinanciéle manoeuvres ging men de p|an- \<br />
i<br />
1|<br />
I .<br />
nen verder uitwerken en de heer .|. M. A. Boliee toonde zijn \J'\/1"\o~n—/”~/\_,\r\,\ ..//-Z‘ +'%§\ ‘<br />
<strong>Unitas</strong>hart, door zich direct bereid te tonen het gebouwtje te ont- ii?‘-"iii" '|'iT~ L<br />
7 werpen. Hij heett bergen werk verzet in het belang van het comité /,1»<br />
~ a<br />
;<br />
en onze club ..Unil=$"- -'1.<br />
Het ontwerp kwam gereed en toen volgde ,,de lange weg der ver- l ‘ i t ' ‘i.7,'.,,, I :!T"T_T7i f;— wI‘] | | | - r<br />
I :1-—__t J ‘Wt E<br />
,<br />
H -<br />
l<br />
\<br />
l<br />
I<br />
..<br />
| ‘i<br />
,_ l’___,A__,__.__: ,,_,?_
i<br />
W6I'1(8||jl<<br />
DE STEM VAN UNITAS<br />
in het c|ub|even van vandaag is ons eigen ciubblad een<br />
onmisbaar orgaan geworden. Het is immers de gedrukte<br />
synthese van het zeer gevarieerde <strong>Unitas</strong>-gebeuren, die<br />
iedere maand weer bij U in de bus glijdt. Voor het teestelijke<br />
teit van ons gouden jubileum is ons orgaan in een<br />
mooi kleedje gestoken en veriucht met toto's hetgeen<br />
ongetwijteid door onze veie lezers op prijs zal worden<br />
<strong>Unitas</strong>l — te allen tijd<br />
Vriendschap en sportiviteit<br />
9e5"@ld- Ook de redace doet de Verschiining V5" dit Deze <strong>Unitas</strong>stem spreekt U maandelijks over <strong>Unitas</strong>, over<br />
$Pe¢ia|e nummer Qenoegen en het moge dan met <strong>Unitas</strong>sers en over het spranke|ende <strong>Unitas</strong>ieven. Het<br />
Vreugde Ziin. dat Wt] dit nummer ‘men Ve'5¢hii"en,ditP|e' houdt ook wanneer er niet gevoetbald wordt, onze grote<br />
ziet hebbe" Wii amid, Ook Wanneer U "maar" 20'" 96' <strong>Unitas</strong>-tamilie bijeen en vooral voor hen, die niet in<br />
WOO" 9e5ten¢i|d ¢|Ubb|ad th‘-its bezorgd |
_<br />
> _' -L»<br />
DE GRASSI-IOPPERS<br />
OP BEZOEK BU<br />
HET<br />
GOUDEN UNITAS<br />
111 .-<br />
1<br />
1. De Zwitsers presenteren zich<br />
i<br />
~Y, x ' ;<br />
De<br />
|aatste grote gebeurtenis<br />
van de eerste 5G jaar<br />
2. De volksliederen klinken<br />
29 Maart <strong>1948</strong> — Paasmaandag<br />
3. Het publiek dat meeleefde<br />
i .<br />
i .<br />
% L<br />
L<br />
Het f nf recorps van De Vries<br />
Robbe 8. Co. N.V. zorgde<br />
voor de interland-sfeer<br />
53
\/AN JUNICDR TQT EERSTE<br />
ELFTAL-SPELER<br />
Wanneer men nog in het bezit is van bet ter gelegenheid van het bijzondere concentratie, die er aan vooralging en die haar bekroning<br />
40-jarig bestaan van onze club uitgegeven jubileumboek, trett men vond in de beste wedstrijd, die ik volgens mij tot nu toe met <strong>Unitas</strong><br />
daarin op de laatste pagina een loto aan van de junioren van <strong>Unitas</strong> gespeeld heb, met inachtneming natuurlijk van het belang dat er aan<br />
in 1938.<br />
verbonden was. Deze successen werden niet behaald door een supeln<br />
de 10 jaren, die sinds dien verstreken zijn hebben verschillende rieure techniek, maar door een serieuze training, die vooral gevan<br />
deze junioren het zover weten te brengen, dat zij reeds ge- durende de wintermaanden gebaseerd was op snelheid en uithoudurende<br />
7 of 8 seizoenen geregeld voor het eerste elltal uitkomen dingsvermogen en steeds in de openlucht plaats vond. Bovendien<br />
en daar ik een dezer spelers ben, heett men mij verzocht iets te waren bestuur en trainer er in geslaagd, van de spelers een vrienschrijven<br />
over deze 10 jaren <strong>Unitas</strong>-geschiedenis. denkring te maken, hetgeen vooral de jongeren ten goede kwam.<br />
ln de eerste plaats wil ik dan mijn gelukwensen overbrengen aan lk herinner me nog wel, dat gedurende de eerste tijd, dat ik meehet<br />
<strong>Unitas</strong>-bestuur bij dit 50-iarig bestaan en hulde brengen aan speelde in het eerste elttal, de oudere spelers zich bij een te spelen<br />
allen, die er aan meegewerkt hebben om <strong>Unitas</strong> de uitstekende uitwedstrijd van de jongeren afscheidden en hun eigen vermaak<br />
reputatie, die zij alom in den lande geniet, te doen verwerven. zochten. De jongeren werden dan aan de hoede van het bestuur<br />
Wanneer men reeds op zeer jeugdige leettijd veel belangstelling toevertrouwd en men zag elkaar niet eerder dan vlak voor de wedvoor<br />
de voetbalsport blijkt te bezitten is dit meestal niet erg aan- strijd. Was het een wonder, dat iuist in die tijd vnl. de uitwedstrijden<br />
De Junioren A kampioen in 1939<br />
(Van links naar rechts) staande: R. Mik,<br />
scheidsrechter; Bas van Duilelen, reserve,<br />
Huub Verhoeven, Frans Rousse, Piet<br />
Hoorweg, Jan Snoek (leider); geknield:<br />
Jo Neuschwanger, Arie Roza en Wim<br />
Bronkhorst; zittend: Jan Gruiters, Jan v.<br />
Brouwershaven, Jan van den Berg, Adri<br />
Vreeswijk en Jan Lether. (De voorhoede<br />
met de vier Jannen!)<br />
genaam voor de ouders. Stuk getrapte scboenen, at en toe een voor ons verloren gingen, terwijl later een uit- ol thuiswedstrijd voor<br />
rekening van een gebroken ruit en soms de politie aan de deur ons absoluut geen verschil uitmaakte. De mentaltraining onder een<br />
wegens voetbal op de openbare weg. 's Zondagmiddags ga je onder leiding (voorzitter en trainer), die wij ons niet beter konden wensen,<br />
geleide van je vader, want dan behoef je niet te betalen, naar "De bracht hierin grote verbetering en heelt ook bij <strong>Unitas</strong> haar onmis-<br />
Toekomst” om <strong>Unitas</strong> te zien spelen, tot op zekere dag een plicl1ts- baarheid voor het bereiken van successen bewezen. Het niet behalen<br />
getrouwe controleur ontdekt, dat je al groot genoeg bent om een van het kampioenschap in 1947 vond volgens mij zijn oozaak in het<br />
jongenskaartje te kopen. Dan is het ogenblik gekomen om je Vader leit, dat wij na de extra lange vorstperiode meer tijd nodig hadden<br />
voor te rekenen, dat je door lid te worden van de vereniging veel om weer in de echte wedstrijdsleer te komen dan onze tegenstangoedkoper<br />
uit bent, dan elke Zondag een kaartje te kopen. .le der, terwijl bovendien het ploegverband niet meer zo hecht was als<br />
beloott natuurlijk plechtig nooit meer op straat te voetballen en cle voorheen. In de beslissende wedstrijd hadden achterhoede en midvolgende<br />
Zondag toon je triomlantelijk je lidmaatschapskaart aan de denlinie dit verband weer teruggevonden, maar de nogal gehavende<br />
controleur. Wanneer de vereiste leettijd voor het spelen in een voorhoede kon niet op gang komen.<br />
der juniorenelttallen bereikt is, breekt wel één van de mooiste tijden Dat duurde tot begin <strong>1948</strong>. Nu schijnt men de juiste man op de<br />
aan van je voetballoopbaan. De studie moet echter boven alles middenvoorplaats gevonden te hebben in de persoon van Wim<br />
blijven staan, want de meest gelielkoosde stralten van ouders in- Brik, die mij, nadat il< het 6 jaar volgehouden had, opvolgde als de<br />
die" le ea" 5le¢l\t "aPP°"§ hebh is "ill-ll-Il’lill< het Opsll-lite" Val‘! ie Benjamin van het eerste elltal. lk hoop niet, hoezeer ik het hem ook<br />
voetbalschoenen. De eerste Dordrechtse klei na een gespeelde uit- gun, dat hij het ook 6 jaar zal volhouden, want jonge krachten zullen<br />
wedstrijd haal je met een trots gevoel weer van je voetbalschoenen in de nabije toekomsg hard nodig zijn om <strong>Unitas</strong> een sierke Meede<br />
at. - klasser te doen blijven.<br />
Z0 beschikte <strong>Unitas</strong> in 1938 ook over enkele goede Juniorenelltallen<br />
BAS \/AN DUFFELEN<br />
en de spelers, die daarna overgingen naar de Senioren, hadden een<br />
belangrijk aandeel in de successen, die de laatste jaren door <strong>Unitas</strong><br />
behaald werden. Drie van deze junioren maakten deze hoogtepunten<br />
in het bestaan van <strong>Unitas</strong> zonder onderbreking mee, nl. Jan<br />
van Brouwershaven, Frans Rousse en schrijver dezes, terwijl de eerste /<br />
door deelneming aan de Ned. Elttaltraining en de tweede in het kw 2<br />
Ned. Militaire elital in het bijzonder de naam van hun club hoog- l-Q .<br />
hielden. Tot deze hoogtepunten op voetbalgebied reken ik dan de Aardige wichres Hey . M.<br />
beslissingswedstrijden voor de bezetting van de onderste plaats in Schaige heed]-es hae gezlct. les' ' ' ' '<br />
1942, de kampioenschappen van 1944 en 1946 en de spannende strijd Pareuand-es _l Heine hgpdyoe les ‘ ' ' '<br />
om de titel in 1947, waarbij V.U.C. zich niets aantrok van de iuist- Gina,-es lslaken dn ‘lzs‘|'(' " k<br />
heid van het spreekwoord ,,driemaal is scheepsrecht" en ons in de Noonlafwezi ahrd b e. 0° gem en" " '<br />
laatste wedstrijd nog juist het kampioenschap ontnam. ln één adem wind 0‘ regs" zel kunazég 'e'r';ééen<br />
mogen genoemd worden de Zilveren Balwedstrijden,_ waaraan wij wie zijn die getrouwen .<br />
tw_ee_maal achtereen deelnamen en de eerste wedstrud na de be- waarop ie kunt bouwen?<br />
vrudmg tegen een Engels legerelltal.<br />
Unuaswrouwenl!<br />
De wedstrijd, die mij persoonlijk het langst zal heugen, was die tegen<br />
H.V.C. om het aldelingskampioenschap van 1946 en wel door de<br />
54
IV<br />
ONZE TOEKOMST<br />
1<br />
v<br />
14aVL We G£eVL<br />
i Een deel van onze junioren representeert het <strong>Unitas</strong> van morgen!<br />
houdt, zoals in de voorbije 50 jaar door juliie voorgangers<br />
is geschied en legt bij de herdenking van dit jubileum<br />
de plechtige geloe at, onder a||e omstandigheden<br />
De Qelegenheid die ons Qeboden Werd in dit J\-'bi|eUm- trouw te zijn aan je vereniging <strong>Unitas</strong> en je te gedragen<br />
nummer een bijdrage te plaatsen, iaten wij natuurlijk als een sportiet en eerlijk spe|er op het ve|d en als een<br />
niet ongebruikt voorbij gaan.<br />
waardig |id van onze samenleving.<br />
Hoe kan het ook anders. nu onze 200 junioren een Z0 Bedenk daarbij tevens, dat je naast rechten ook plichten<br />
groie pii-18’tS in het v6FenigiI'\gS|eV8 innemen en '1 Onle hebt te vervulien, waaraan je je nooit ot te nimmer zu|t<br />
taak is ju||ie in sportieve geest op te voeden, 'd.w.z. jullie mggen Qttfel-(ken_<br />
de e
Z<br />
VAN TGREN TOT TOEKOMST<br />
Het was de 5O~jarige gescbiedenis van bet gouden <strong>Unitas</strong>. Vijftig<br />
lange voetbaljaren - een balve eeuw van sportieve kracbtmeting en<br />
opvoeding. De afgelegde weg loopt als een draad door dit boek, dat<br />
op eenvoudige en bescbeiden wijze wilde aangeven, boe bet begon en<br />
boe bet groeide.<br />
Het begon daar bij de kerk, aan de voet van de oude St. Ianstoren.<br />
Heel eenvoudig. Maar bet groeide en bet kleine jongensclubje werd<br />
een vereniging van bonderden voetbalentbousiasten.<br />
Generaties volgden elkander op in bet <strong>Unitas</strong>~verband en bouwden<br />
gezamenlijk aan de toekomst van de rood—witte club, die nu terugblikt<br />
op een- balve eeuw voetbalvreugde. Want bet valt niet te ontkennen,<br />
dat die vijftig jaren één groot feest zijn geweest, ook al ging<br />
bet niet altijd voor de wind, ook al beukten stormen bet <strong>Unitas</strong>scbeepje<br />
en al moest er wel eens gestreden worden voor bet beboud<br />
van de club.<br />
Maar altijd weer toonde ,,<strong>Unitas</strong>" voldoende levensvatbaarbeid en<br />
kwamen er personen naar voren, die door clubliefde gedrongen bun<br />
scbouders onder bet vele werk zetten, waardoor bet mogelijk werd,<br />
dat de weg van toren tot toekomst bewandeld kon worden.<br />
(<br />
Het was goed, om bij bet bereiken van dit gouden jubileum, even<br />
stil te staan en terug te zien. Deze terugblik kon ons sterken en<br />
leren, boe wij moeten verder bouwen aan ons |,,<strong>Unitas</strong>". Dat dit een<br />
eervolle taak is zal na bet lezen van dit brok <strong>Unitas</strong>~gescbiedenis<br />
duidelijk geworden zijn.<br />
Aan de jeugd van <strong>Unitas</strong> —- zo stond bet op de eerste pagina --<br />
wij willen biermede ook eindigen, want jullie ,,jongens van <strong>Unitas</strong>",<br />
zullen de weg van toren tot toekomst verder moeten gaan. Iullie<br />
zullen de dragers worden van de idealen, waarvoor oudere generaties<br />
de grondslag legden. Hun voorbeeld zal tot steun zijn — bun leiding<br />
zal jullie sterken -— maar tenslotte zullen jullie bet roer in banden<br />
krijgen en zelfstandig de leiding overnemen.<br />
Een mooie taak wacbt jullie, maar ook een moeilijke taak, welke<br />
ecbter licbt zal zijn, wanneer je bet grote ideaal van onze club daarbij<br />
als ricbtsnoer zal nemen: de EENHEID.<br />
Wanneer cleze bewaard blijft ondanks alles, zal die gezamenlijke kracbt<br />
jullie sterk maken en zal<br />
de<br />
toekomst van <strong>Unitas</strong> veilig zijn<br />
in de banden van <strong>Unitas</strong>’ toekomstl<br />
De Samenstellers
5 '<br />
. I<br />
rv_<br />
4 .-<br />
"<br />
4 ....<br />
'<br />
~- * >4-~<br />
~:<br />
»_i'.§F-E‘<br />
»~» "' l-'~ :'~!§< ' ;._’ -=.,=-r _» “‘ —. . ._ ~=‘>‘\"-Y.» *7->1;-1"-3 >4 ~. .f<br />
_.>..,4_. - 1%!"<br />
+— ' ~ 4*; '. ~>¥~-" 41.;-.1-:=sa4‘\*. »4— ~.<br />
. . 4.. -- .31,<br />
~ ~ 4 . ~=-~»; .._~ @-- .".-4' - -"- \‘-~...<br />
. 4 ~ '. 4 _-- »"¥' =->-T==;~ »'_ I-4.:--. . .___- -14;;-_-_»__. ._-4 _,%,__~' “FK: .<br />
4 - . _ .,-.‘>_‘___ . ‘, , .:__c._ .;_.;\_ _5,_.<br />
. f \ :.- » 3 -. ..,~ 4 Q.<br />
~ _ 4 4 _~',_- iv I .__ » . ~ -~ 4 4....=- . . ~~ . . ~g-4 ~ - - - 4,1.<br />
.» \ "-1- . _' . Kgé<br />
, 1‘ » “"'.,' 4" " '_%' . -"7"" "1-.Y""‘;;" . -“-‘-l~.- "3-c‘€‘?~='<br />
sr.-._<br />
»:"“;’>.""-"d".-‘t§-E‘:,’l'4-‘k .*- .'4*~<br />
_ _ 4 ,_._.\-__. _. I. - 4 ,_ .. ._ .,._ 4,<br />
.. _ _ . _-~r>-.<br />
...-~ - -. ~=<br />
4 _.;-_<br />
~$<br />
~ ‘5'v\ “> '.<br />
.<br />
‘-’l‘,. .v37l§\"'.--- .<br />
-.,<br />
\"¢¢.,_ :‘.__‘“_"E’r .z. :1 \ :. v, .___ 3.‘: ,-'~ ’ =Z‘34‘~'~~ -‘\'\_._._.H_»—<br />
-_ 4 ..' ___ v_V,!_-...~_ \_ . __,<br />
-;- -‘Q<br />
1!.<br />
' ' 7,-<br />
- ‘, "=1 .- 4" '1'-f. ~ ' -’ 4"‘? “-f \-' - "..=‘4‘;' ‘F "".-4.4" . “ "* J-.-*" .5"-’~f ‘ ~ '~‘ ,-‘-, 4 -J."<br />
. :4=w 4“ -- v .2‘ ... 4 =-‘ ' * 4 1 ~ ‘- ‘ 4 .:._\-é-* " ~ .-4~"- _ '._ - .- -~ 4. . _ .<br />
¢‘__. ;,—; ._4f. -_- 7‘ *_»_ _- '. _\ ..,_-“ ~ L '__ ;;_, - ‘.- *- ' -j-.Y _ 4 ,_ ~‘.'—_,r - 4; ~ . ' ,‘}!_5 1'34’ . 4. 4~3'..'j_ \"_ .<br />
.-,>- 1 ---.41-J 4‘. ~_;~- f—~’L -<br />
_ , “‘\‘-_ W16 "‘<br />
»'<br />
, 4 4 Q<br />
__ ‘- ., \""T'"'*. - ,_.%<br />
~_ \ \ _ 4.<br />
. ‘*3 “£2. 4 _ .': - ' 4 " "_‘.;~;?' -P 4<br />
\.<br />
:-_<br />
\- »- -4 ‘ ‘<br />
4<br />
-:4. - ~ j{ »="'*<br />
>-‘<br />
_,_,,,~‘\'<br />
‘kn ‘Q14, '—<br />
_ .» »- -.._ . . . . . ». .,_,,,. .. » - - -. - 4-.4 - - “+3,\"- -<br />
4-I _4_ 4<br />
5 *4.‘-"'<br />
4. ... "Qm 4, , . _ 4 4,5, - --+- .4 ._<br />
4-. u. _, .‘<br />
, -4 . . 4 -<br />
-..-<br />
: ~._ . -»~<br />
».~ . . .~ ._ . - ’ .-_. ~ ~~ - _. >-1;‘ _- 4 . - ..<br />
. . \ \ Ya 3' ‘<br />
- ._ -~ _- ,. .; _<br />
* ':.- _>.,‘ “Q0-.5 .- -r~. , -_' 4 '. _7,_ 4 .<br />
4.“-*._._~_ .<br />
.4-\.-\<br />
-_ .,-4v .<br />
,4 - .,{ v_-_ . . - .<br />
_4, . 1., __ ‘ ~; _-" _. -_<br />
-.~ _‘._ .<br />
4<br />
* .pa$<br />
-~.<br />
,- , . - - ‘ ' .~ . . - 4. ~ < ->-4' -- 1 - . .~ - -4 '-- -,<br />
.5 4:‘*.4_: x -<br />
'-=, _ -. |\ - (J.<br />
: . 5'<br />
_;.‘a.;~. r 4, 4 . _ ._ , .._ . ‘E3.-"~-'<br />
$~*'_1~- ~.,_>;__ j_ - ’ 4, \ '- - ,"<br />
‘Ti<br />
»_ ' " . . 4 '_ 4 ~- -N .-;"'“_"-‘<br />
4 ~ -_ __ _ . , . , . 4 '<br />
if<br />
. - ~ - 4 --<br />
"‘- ‘_€ 4 _ . . . ' 4 - 5 ** ' ~< ._ » __,. - .4 * -~ .-5‘<br />
P‘-<br />
--~_,4-._.<br />
4 . ' . _~-_>_ v . . . . , -4 - 4 “ ' , - ~<br />
. ‘ - -- In -,-.,4<br />
_.. 4 .. . . . _--\-<br />
4 , _ A<br />
>-. ._v. 4<br />
. 4 .4 . .. , ~.-»'\ ;¢\_;._<br />
. _.‘. ._ 4 _ ._ _ 4-;z_ ___)___'**-'2;-*1.‘ "=;»::2:=1*-<br />
V<br />
-<br />
,.{,<br />
. r- ... _- _ 9 .<br />
.\<br />
. ~;_.<br />
- .4 . . .4 - 44 - ~v~ ~.- ' ‘ _ . * _< ""1: -$1. -'<br />
-‘jgf-4-4*"-ii-5 ' ; _ ,;... ‘ * - * .- * ' -1 . ~ -4 =<br />
'<br />
=.- , 4' ~-_._.~/4 4<br />
_a§£(>~ .>.:.‘4:_ WI _§,\V.4.V 4 - 1. ‘_,__ _<br />
.__- J‘ _. ~., ~ - v-3‘ ._ 4 _,<br />
'&:'~_ '_' - ~ -' ‘K ~_ '~ '1 -- . . '—4- .-' ‘ . _\" _'‘hi ~‘+§€§§<br />
'. 1 ‘_-.---_. .43<br />
‘_ :;_:’;1\_._,__ 4_; ._-_ 4 __.-~_ - . ’ ' . _ ¢ .1 - . _,;v _4_. 4 . 4._, --= 4 Q;_;“,=-§‘€?__<br />
.4 __, . ._ 4<br />
, - . . »<br />
..<br />
x 4 ~ . , .5 .___ .»_<br />
-<br />
_ 'e'=:“'?4:“'f -,1 : if‘ ‘. . - 4 _-_ 5, _ '3 Y ' j. vi-x " ‘ 144“ '. 1<br />
~ .-.44 ~ - - -- .\, _ . _. - _ ‘ - . 4‘ -,- _-~¢- _ -.~ »~. --l_ .3‘? -l , .<br />
.—/ =..- .',“‘ ' ~ ‘ er" '.-‘ ._ _ . '1' ~ * 1 . - - ~ *; _ - .~.-.- » -Q<br />
__'~-?_y .‘_r~i'~A 4-‘._ ‘ » ~ ~ ~‘ \ _:_ . , . 4 4 J __:-_~"Y.‘*§-. ~-~. _.;.;;.»""<br />
4' .'- Q5)<br />
. : - >» . -. ' ._ .' ‘ " ‘ '- I '_ _?' ' » _' - . ._ - ,~Q_4_.>f:_ :2...<br />
_., M ,_?_-I,'3,‘_'1-""_?',~,.~"v'..":'4f___j 1;; 1, j_~ . --_ ‘_- » ._ . ‘, ~ . ‘T1,. :4 * ,~- "'4 4-1....-4-,;.3»*-$§.A¢;~ -..;. _~ 1;»<br />
'=‘€.~'~.‘-f»,,':.*{Z..':-.‘_'_" --.>~.- - ' ' ,, ; ; "— “-“=.~ 11¢ ‘~<br />
*. , - . Q >_ ~ _~ '3 . -4 -_\,‘:_‘ " ' ‘ ‘ ' 4 7;-44* .‘< -vu.-‘ 4 -‘n ‘.1;-'~=<br />
.,-L<br />
_’_$ 31¢.<br />
~ ‘4 - 4<br />
. P _€~'w_§_§$o’:_4#-.‘.;'_‘_¢_“§.>:_ ‘ -J<br />
-"2. »¢, ~~—~_--1 4<br />
r %'~<br />
=‘ " - , ~ .2, .L.-..~> - - -4,‘; ' 34'<br />
4-~-4. ~. - .-; .~. ~ .~ ,4‘ _- - ' '4 - ¢ . '- ~ '- - ~_ -rt; ---_ '1: 1' __,<br />
4 ~ I - ~ - 4*. _’ .7; .1<br />
.~'&¢3"-z',:'»*4 - . ~" LI,-.‘~ ~ ‘ .4 - ~...= ‘.<br />
V»-.~.<br />
==.4..~-<br />
-~.<br />
_- -~ ~' .<br />
‘ 4 . - ' >__‘ " .-. -1* ; 4.<br />
_<br />
. ,4 ,‘ 2*: ~,. -‘ .“~ 4 r . - » . ~ - - ' .~'-~ - .<br />
.u(-‘._. -.q- .-.~__'.- 4 \ . - - . . . ~ - 4 ~ -..<br />
- _ ' '<br />
4 . 4. ». >,-' ~<br />
. -4_4<br />
->‘= '14. 4.. °'-"4 ~ .._ - - .<br />
_ ‘ "2; - - 4 -- A - #4 ' \-\ , ~‘- $4 ...qh 4._...,..-.,4,<br />
_-..<br />
, _ - 4 __.§, - - A _ .4.", 4; ;. .,.‘ ‘_.... _.__. »=4'\s§u\r=»-4::-<br />
$4.--.4-_»_~i . '. ~' ~"<br />
' ~- -' -, ' '5. _; .4- 4 . —' . '. 1 ' --' .~ - ’ .!'*- "*=<br />
"a-4;- - - ~ 4. " " . *-'-.7‘?<br />
-:+r.4= ,,4: ~44 . 4"»-¢ -.-54'.-7 -4 -s- . ~ 4 ' -4 - --1 - - ¢- -<br />
4'<br />
-';<br />
'~ . _- ' - 4; - ;' ' - ‘ ' - . ~ - - .1? 1:. ._.-:3»<br />
. . -<br />
‘.2 -4 E-. '5"; -2.4 , -4»... 4 - . 4 . — . - .. . 1; -1. ~v-»,_ .0- _,v;;.'_-’_'_4:§:;.m.;7<br />
7 f_~.¢*-,$§_4..<br />
' -C<br />
. . - 4 ._ . .. 4». . -V -\ A<br />
:4 or‘ -. Y _;.<br />
'<br />
~11 qgq _ 1 4. - 4 - .- . ' - ->1; §~T>4"’.-\-.\'5~"<br />
-_ - >_ 4‘ . -7-._ I _ \ .._ _ '> -___ H. . _~ _.:~-_'__.,‘ J 4:... igj .:--____;{_- _.:<br />
"‘1*%é?>--1*‘--~‘i‘Q'4 ~,_ .. -‘ ‘- ' Q .§,,1-=_ \.'=.<br />
_-'4'-‘, .<br />
4 ' . .4< ~.‘.. A -5 '~ -‘~~, -- - ._ - 1-—. - - -'<br />
~ '..= ' " “* """~~ ~ _.-.' 4. 4 4‘ .1’ '77- ‘Y>‘;+ I“ -> ., . 5'..-<br />
~ P - ' -.-.-4_- _. . . _ \ - - _ .- '- '» '- _l-+-\ 1,--g -*g,A':'---.-<br />
.4_<br />
4; r-v*;%;_ _'.“Q>.<br />
. 4 .4 4 _,<br />
,__ 1% Lt" * - .-- ' .<br />
._ 4<br />
-. . . . 4 . » ' .,<br />
'<br />
4‘; ,q, 4 _4 . . ~<br />
- - 1..-'1 ‘4 - -=.- , -1..<br />
» -_..._ _ ’..___ _4 -¢._.“ J, __p_‘ \§‘.._ _:,d_ _._:.<br />
,~ _ I ;.=4.-1.1.5?!<br />
> . iii‘, "5 ,’ :4‘ . ,_ ' -" " T ,'- - -' . "' ,__ Q ‘H 1 2. ' ' ‘ ' -~ ' '7'} I: 1 E -’- L: 1% V.‘ :4:<br />
7 - ‘V 7'" Y "' '7 .w ' I = " " . - - ' . _ r 4 - '<br />
. .<br />
4_ 4 . "<br />
44. J ,_ -- ~<br />
. :12;<br />
_ , ' . ._: gg. _E_!q§@_e|1{k_l§,<br />
_ 5i._. ‘ ' - : " - w ' -Z " ’ " - I-.. ‘ » H dt';>_ _‘1§ ~~.- e4‘:‘_-<br />
1-3* ;. . 4- ; " » = 4 , . 4" '4 , 4 - - 4 . » - _"_ ; :?"° wér J’ _¢§r;g¥'_g ~-9aJa%=’”J’"§~f __q S,-<br />
. -<br />
’ f_;_‘<br />
1»"'_.~"*E1.z§.~.-—Z_4. 1; _.<br />
'-<br />
. .,i.;4 ‘~ " '_ I ‘ 4 ' " . '. ' - 4- _. ~- ‘ -~ ~-1 .,;_ --’ , _ '.- _ '-~..,.'.,= ‘as-,4<br />
—4\{5.' :‘_ I.‘ ;-.\ 4. . < ____ -7 —. _ . __ ‘ -' ‘ 4 '- - —~ -> _— _»' -~ '~ --._\_-.4’-. .~ - __' I :)4- ‘ _> 'S‘__~;\:g;£-, , _<br />
... _ --. - » -» 4 _-_ ., - . _- -» 4 = - ~.... -1 » . . . » '4-:--4 .- 4%-1 -<br />
-4» ~":. " '- r --- .4 . »' . . .4 4 ' 4 ~ .~ ~. .- .:'.=.- ~.4\';_ 4 . .~...~:~ ; ' '-45,~-.-,-- : : -=4,--vv-.<br />
“ 4,-:5<br />
-1"-' 'iihi"—' .v '4, ~ -' 4 ' “T '-... 4 .- “ '- =‘ --‘~< .5» ‘~> ' =~ - #1."-‘ “._.~- ‘:1 "n ":