Mundikat Magazine edition 2-2017

Door: Margriet Warnier
Lezers vertellen...
Op 24 augustus 2012 werd onze, toentertijd nog piepjonge
cattery, voor de eerste keer verblijd met een nestje van 4
schattige Noorse Boskat kittens. Wat een feest om mee te
mogen maken maar tegelijkertijd ook heel spannend.
Gelukkig konden wij met onze vragen en onzekerheden bij
Ruud Bovendeerd terecht, de fokker van mama Alfrodull’s River,
want vragen en onzekerheden zijn er zeker zo’n eerste keer.
Gelukkig groeiden deze kittens, 1 poesje en 3 stoere jongens
voorspoedig op en was River een zeer toegewijde moeder. In de
jaren tussen 2012 en 2017 beviel River nog eenmaal en werden
onze andere poezen: Alfrodull’s Paulina, Alfrodull’s Bette-Blue
en Gallifrey’s Hera-Agathon, ook allemaal moeder.
Lang ging alles heel voorspoedig en mochten alle kittens
groter groeien. Natuurlijk las ik de verhalen van andere catteryhouders
waarbij een bevalling niet voorspoedig verliep en er
kittens helaas overleden en dat maakte mij telkens extra blij dat
‘het geluk’ al die tijd aan onze zijde was gebleven.
Kit ten Texas uit het US lit ter (moeder is Alfrodull's River)
Malin & Nova (moeder is Alfrodull's River)
stofzuiger, een televisie of radio waarvan de volumeknop voluit
staat omdat het vrouwtje (het personeel) een van haar favoriete
songs voorbij hoort komen. De verschillen in karakter worden
naarmate de weken vorderen steeds duidelijker, maar ook het
geweldige karakter van de Noorse Boskat wordt zichtbaar. Want
dat ze anders zijn dan de huis-tuin-en-keukenkat moge duidelijk
zijn! Ik spreek uit ervaring want naast 4 Noren leven er in huis
nog 4 HTK’s en een Maine Coon.
Deze heb ik nog nooit, met 4 pootjes loskomend van de vloer,
hoger zien springen dan 10 centimeter Ook apporteren ze niet
en blijven ze, als je terug komt van weggeweest, braaf liggen
op hun warme plekje. Waarschijnlijk hebben ze groot gelijk!
Ik houd van al mijn dieren evenveel maar toch die Noren: hun
relaxte houding, het feit dat ze je volgen door het hele huis.
Hun vermogen om altijd bovenop je krant of toetsenbord te
gaan liggen als jij denkt de krant ongestoord te kunnen lezen of
een stukje tekst te gaan typen. Daarnaast wordt de verdwijntruc
regelmatig toegepast, Harry Houdini is er niets bij vergeleken!
Verder hebben ze blijkbaar poten met springveren erin en zijn
ze als een hond zo blij als je weer thuiskomt.
In maart 2016 kwam daar toch verandering in toen onze
Hera-Agathon, Nova-Lee door ons genoemd, beviel van 4
kerngezonde kittens maar helaas ook van een doodgeboren
poesje. Dit kitten had de navelstreng en placenta volledig om
haar lijfje gewikkeld zitten. Het was onze eerste kennismaking
met de ‘donkere ‘zijde van het hebben van een cattery.
In januari van dit jaar beviel onze Paulina van 5 prachtige kittens,
tot ons grote verdriet bleek na een aantal dagen dat een van de
poesjes, Freedom genaamd, niet in orde was.
Het enige juiste dat wij voor haar konden doen was haar te laten
gaan. Maar oh wat is dat moeilijk als je onderweg bent naar de
dierenarts die haar een ‘zachte dood’ zal geven en de kleine
schat constant uit het bedje omhoog probeert te kruipen.
Freedom heeft een mooi plaatsje in onze tuin gekregen naast
het graf van onze labrador. Haar broertjes en zusjes zijn op
het moment van schrijven 7 weken en maken het huis met
hun vieren onveilig. Wat prachtig om ze minimaal 13 weken zo
dichtbij je te hebben, ze op te zien groeien tot stoere kittens die
niet meer schrikken van harde geluiden zoals het geluid van de
Het Soul nestje
(moeder is Gallifrey's Hera Agathon )
12