Beleef Vathorst nr.45

Beleef
NR. 45 DECEMBER 2019
Vathorst
MAGAZINE OVER WONEN IN VATHORST
➻ Generatie Vathorst
VATHORST COLLEGE IS SCHOOL
MET CULTUURPROFIEL
➻ Dossier
CCNL: KUNSTDEPOT IN
AANBOUW OP LOCATIE PODIUM
➻Thuis kijken
EEN OPVALLEND GRACHTENPAND
AAN DE DURGERDAMHAVEN
Uit de
kunst

INHOUDSOPGAVE
in dit nummer
16
6
Leren met hoofd,
hart én handen
Judit Hòdos, docent beeldende vorming en
coördinator kunstvakken bij het Vathorst College
is zeer gemotiveerd om de leerlingen te
begeleiden in hun ontwikkeling, mede op basis
van kunst- en cultuurvakken. In gebouw ICOON,
waarin de school onderdak heeft, vertelt zij wat
het Vathorst College zo bijzonder
10
maakt.
‘De huisarts op je
bagagedrager’
Wie bij Quin Dokters op de eerste verdieping van
‘Tekeningen maken voor
effectieve samenwerking’
‘Maak er eerst maar een tekening van,’ hoorde Hermen
vroeger van zijn vader als hij een zelfbedachte machine
wilde maken. Dat advies heeft hij opgevolgd, zowel in zijn
werk als binnen zijn gezin. Als strategisch ontwerper reist
de Vathorster de wereld over om voor internationale
bedrijven veranderingstrajecten visueel in kaart te brengen’.
Gezondheidscentrum Heideweg binnenloopt, waant zich
niet meteen bij de huisarts. De praktijk is ingericht in warme
kleuren en aan de wanden hangen kunst en foto’s van dieren
18
‘Ons huis valt lekker op’
Van een rijtjeswoning uit de jaren tachtig in Abcoude naar een
kopergroen grachtenpand aan de Durgerdamhaven. Annemiek
en Frank Tel waagden de sprong en zijn sinds driekwart jaar de
nieuwe bewoners van het opvallende groene grachtenpand aan de
Durgerdamhaven. Als videomarketeer viel Frank direct voor de
lichtinval: ‘Door de hoge plafonds en hoge ramen aan beide
kanten van het huis, valt overal licht naar binnen. Prachtig vind
ik dat.’ Benieuwd hoe het markante huis er van binnen
uit ziet? Lees erover vanaf pagina 18.
24
‘Bewust worden van het erfgoed
in Vathorst’
Oudheidkundige Vereniging Flehite (OVF)
organiseerde dit jaar een heus Vathorstjaar met vele
leuke activiteiten. Zo werd gevaren op de Laak en
werden diverse excursies naar ’t Hammetje
georganiseerd. Eind oktober stond een lezing over
de ontstaansgeschiedenis van Vathorst op het
programma en daarvoor was veel belangsteling.
Vanaf pagina 24 is een interview te lezen met
voorzitter Adri de Bruin en secretaris Jan Carel
van Dijk van OVF.
30
‘Theater is de bron
van alles wat hier
gebeurt’
Dat De Kamers een nieuwe impuls krijgt,
zal door vele Vathorsters met gejuich
worden ontvangen. Dit markante
theatergebouw midden in de wijk is bij
uitstek geschikt voor mooie voorstellingen
en een interessante programmering in
combinatie met horeca. Anja van Dillen,
voormalig buurtnetwerker zet haar
schouders eronder en wil als programmeur
van De Kamers weer het culturele hart
van de wijk maken.
Uit de kunst
WOORD VOORAF
Al speurend naar kunst of naar mensen die op welke
manier dan ook met kunst bezig zijn, gaat in onze
mooie wijk een wereld open. Dan kom je er als
redacteur achter dat er zoveel moois wordt ondernomen
en gecreëerd in Vathorst, dat er wel een
dubbeldik nummer gemaakt had kunnen worden.
En dan is er niet eens over kunst in de openbare
ruimte geschreven, die werken zijn al eerder in Beleef
Vathorst beschreven. Wel is aandacht uitgegaan naar
o.a. kunstenares Renate Munnike die vanuit haar huis
in Hooglanderveen kleurrijke schilderijen maakt en
naar het Vathorst College. Deze bijzondere middelbare
school met bijna 1.000 scholieren richt zich op kunst
en cultuur als één van de onderwijspijlers. Ook is er
aandacht voor CCNL, het imposante nieuwe
kunstdepot van o.a. het Rijksmuseum, dat in aanbouw
is op locatie Podium. De redactie mocht daar
binnenkijken en sprak de locatiemanager. De creatieve
ondernemers in de wijk doen het ook goed! Zo is
Caspar van Adrichem als airbrush-artiest al een
bekende Vathorster aan het worden en timmert
Hermen Lutje Berenbroek aan de weg met zijn
bedrijf dat van processen en problemen eerst een
tekening maakt. De Kamers gaat weer open en stelt
de programmering in het theater centraal. Dat is
goed nieuws voor de wijk. Uiteraard kijken we binnen
in een bijzonder huis en mochten we de tuin
bewonderen van zelfbouwers in Waterdorp.
Alles uit de kunst onderhouden en het verhaal met
liefde verteld. We wensen u heerlijke kerstdagen en
een fantastische jaarwisseling. Maak er uw eigen
kunststukjes van!
2 | BELEEF VATHORST 2019
en landschappen uit Zuid-Afrika. Felix van der Wissel en Harold
Kneefel streven warme en persoonlijke zorg na en dat wordt
onderstreept met een kunstzinnige inrichting.
Nog meer in dit nummer: p.8 Een explosie van kleuren | p.21 Smaakmaker
Mohammed Al Ubaidi | p.22 Bruggen in De Laak | p. 27 Hoog-laag tuin biedt ruimte in Waterdorp!
Marjolein Hoogeveen
Hoofdredacteur,
Ontwikkelingsbedrijf Vathorst
2019 BELEEF VATHORST | 3

KORTE BERICHTEN
Korte berichten
Plaats delict:
Hooglanderveen
Vathorstrun record
aantal deelnemers
Begin oktober vond de negende editie van
de Vathorstrun plaats. Op een regenachtige
zondag, maar met veel vrolijke gezichten
en een recordaantal inschrijvingen! De
organisatie kijkt terug op een mooie editie
met een nieuwe opzet van het start- en finish
terrein bij de Dissel en de toevoeging van
de halve marathon als afstand. Het goede
doel, Stichting ALS Nederland, kende dit
jaar mooie acties en veel donateurs. Alle
deelnemers, sponsoren, donateurs en
vrijwilligers hebben gezamenlijk een bedrag
van maar liefst €12.679 bij elkaar gezameld.
Dat is natuurlijk prachtig nieuws!
Laakse Tuinen:
eerste woningen
energieneutraal
Amerstaete richt zich in Tuin 1 en 2 vooral
op de ontwikkeling van energieneutrale
woningen: er wordt minstens zoveel energie
opwekt als er wordt verbruikt voor het
verwarmen en koelen van het huis.
Uitstekende isolatie, moderne technieken
zoals warmte-koude opslag en zonnepanelen
voor iedere woning maken dit mogelijk. Ook
wordt rekening gehouden met de bijzondere
architectuur. Veel woningen grenzen aan een
binnenterrein waar bewoners parkeren onder
een carport. Op de daken daarvan komen
transparante zonnepanelen die rechtstreeks
worden gekoppeld aan de meterkast. Met
een slimme elektriciteitsmeter of een app
heeft de gebruiker inzicht in de eigen opbrengsten
en verbruik. Laakse Tuinen wordt
een in alle opzichten veelzijdige wijk. Door de
verschillende woningtypen krijgt iedere straat
een ander karakter. Voor meer informatie:
www.delaaksetuinen.nl.
Fase 2 Koopmanskade
komt eraan
Koopmanskade in Laak 3, nabij station en
winkelcentrum, bestaat uit 38 stoere grachtenpanden
en 14 hofwoningen. De grachtenpanden
zijn statig, hoog, vertellen hun eigen
verhaal en hebben soms een naam op de
gevel die wat zegt over de bewoners of het
pand. De verkoop van de eerste 21 grachtenpanden
verloopt voorspoedig. Tijd voor fase
2, met daarin ook de special ‘Monoliet’. De
tuinen van de grachtenpanden zijn ongeveer
19 tot 24 meter diep. Achterin staat een grote
berging en in de meeste tuinen een pergola
waaronder de auto geparkeerd kan worden.
Er zijn diverse huizen met een woonkeuken
op de begane grond, die daarbij ook een extra
verdiepingshoogte hebben. Deze huizen
hebben een woonkamer op de eerste
verdieping, met uitzicht op de gracht.
De hofwoningen zijn perfect voor starters
en kleine gezinnen. Voor meer informatie:
www.koopmanskade.nl. Na inschrijving
worden geïnteresseerden door Heijmans op
de hoogte gehouden van de start verkoop.
Wonen aan het water
in Laakse Tuinen?
De verkoop van de twee-onder-één-kapwoningen
en de vrijstaande woningen aan
de ‘Gouden Bocht’ in Tuin 4 en 5 van Laakse
Tuinen van ontwikkelaar Heijmans verloopt
goed. De oeverwoningen in fase 2a zijn nu
ook in verkoop. Het zijn grote huizen van
circa 139 tot 150 m² met een niveauverschil
op de begane grond. Bijzonder aan deze
woningen is dat ze een tuin achter het huis
hebben én een tuin aan de overkant van de
straat, gelegen aan de Binnenlaak. Aan de
Laak komen royale herenhuizen van circa 134
tot 194 m² die naar verwachting aan het eind
van 2019 in verkoop gaan. Deze herenhuizen
liggen met de achtertuin aan de ‘Gouden
Bocht’ en hebben aan de voorkant vrij zicht
over de weilanden. Er is op deze locatie voor
een speciale indeling gekozen, waardoor het
spectaculaire uitzicht nog beter tot zijn
recht komt. Voor meer informatie:
www.tuinenindelaak.nl.
E
Varen in Vathorst?
Vanaf 1 januari 2020 verplicht
elektrisch! Meer informatie
www.amersfoort.nl/vareninvathorst.
In de nieuwe detectiveroman van Anne
van Doorn loopt een jonge vrouw weg
uit een christelijke woongemeenschap in
Hooglanderveen. De vrouw, Tessa Verwold,
wordt gezien als de aanstichtster van
een bijna dodelijke vechtpartij op de
Langegracht in Amersfoort. Maar vijfendertig
jaar verstrijken zonder levensteken van haar.
Het mysterie van Tessa’s verdwijning moet
worden opgelost in ‘De man die zijn
geweten ontlastte’. De detective van
Anne van Doorn is de derde roman over
het speurdersduo Robbie & Lowina. In het
boek schetst de schrijver een beeld van
Hooglanderveen voordat het dorp werd
omarmd door Vathorst. Robbie & Lowina
ontrafelen de duistere geheimen van de
commune. Liep Tessa weg of heeft zij
Hooglanderveen nooit verlaten?
Meer informatie is te vinden op de
website van de uitgeverij www.e-pulp.nl
en op de website van de auteur:
www.annevandoorn.be. Het boek is in
Vathorst verkrijgbaar bij Bruna en Primera.
Geen stikstofprobleem
voor Tuin 1 en 2
in Laakse Tuinen
De stikstofcrisis hing de afgelopen periode
als een dreigende wolk boven veel bouwprojecten
in Nederland. Maar boven Laakse
Tuinen schijnt gelukkig de zon weer. Het
Programma Aanpak Stikstof (PAS) heeft voor
Tuin 1 en Tuin 2 geen belemmeringen meer,
dus dat is fantastisch nieuws voor dit
project waarin eengezinswoningen en
appartementen worden ontwikkeld. Het
wordt een bijzonder divers deelplan met
statige huizen, brede lanen, veel groen en
water, rust en ruimte. Het comfort van de
woningen, de energiezuinigheid, de kwaliteit
van de wijk en de ligging zijn belangrijke
pluspunten. De bouw van de eengezinswoningen
in Laakse Tuinen 1a en 2 start naar
verwachting in februari 2020 en de oplevering
volgt ongeveer een jaar later. De verkoop van
de appartementen start naar verwachting in
het tweede kwartaal van 2020.
Wil je ook wonen in Laakse Tuinen?
Kijk op www.delaaksetuinen.nl.
4 | BELEEF VATHORST 2019 2019 BELEEF VATHORST | 5
Varen in Vathorst?
Vanaf 2020 gelden nieuwe regels
Stad met een hart

TEKST PAULA KLEISEN | FOTOGRAFIE WIJGERT IJLST
GENERATIE VATHORST
VATHORST COLLEGE:
Leren met
hoofd, hart
én handen
Leerlingen begeleiden om aan het roer te staan van
hun leerproces en ontwikkeling, dat is de taak die het
Vathorst College zich sinds de oprichting in 2005 stelt.
Destijds miste Amersfoort een middelbare school met
een vernieuwend onderwijsconcept. En waar kon die
school beter komen dan in het in aanbouw zijnde
Vathorst? We ontmoeten Judit Hòdos, docent
beeldende vorming en coördinator kunstvakken van
het eerste uur. In gebouw ICOON, waarin de
school huist, vertelt zij wat het Vathorst College zo
bijzonder maakt.
VOLGENS WELKE METHODE WORDT LES
GEGEVEN?
‘Ons onderwijs is gebaseerd op de pijlers van onze
school (zie kader). Dit betekent onder andere dat
bij ons geen standaard klaslokalen te vinden zijn.
Wij geven les in grote ruimten, de zogenaamde leerhuizen.
Daar passen 150 leerlingen uit verschillende
klassen in. In een kleiner instructielokaal wordt eerst
twintig minuten uitleg gegeven over het vak dat op
het rooster staat. Daarna gaat iedereen de rest van
de anderhalf uur durende les zelfstandig aan de slag
in de grote ruimte. Je kunt dan alleen werken of
samen met anderen. De docent is aanwezig om
vragen te beantwoorden, maar het is ook mogelijk
hulp in te roepen van klasgenoten of leerlingen
uit een ander leerjaar. Samenwerking vinden we
heel belangrijk.’
WELKE VOORDELEN BIEDT DEZE METHODE?
‘Wij leren de kinderen verantwoordelijkheid te
nemen voor hun leerproces. Als zij eenmaal een
zelfstandige houding hebben opgebouwd, mogen
zij zelf beslissen waaraan ze hun tijd in het leerhuis
besteden. Het kan bijvoorbeeld zijn dat iemand na
een uitleg voor Aardrijkskunde verder gaat werken
aan Duits, omdat hij of zij daarmee achterloopt.
Zo kunnen we het onderwijs aanpassen aan de
behoefte van de leerling. Een groot voordeel is dat
leerlingen goed leren omgaan met taken en tijd.
Dat is een belangrijke vaardigheid, die ook in hun
vervolgopleiding en volwassen leven goed van
pas komt.’
WAT IS HET BELANG VAN KUNSTONDERWIJS
VOOR JONGEREN?
‘Op onze school geven we les in vier kunstvakken:
muziek, beeldende vorming, drama en dans. Op veel
scholen werken leerlingen alleen met hun hoofd.
JUDIT:
‘ Wij leiden niet op
tot kunstenaar, maar
leren de kinderen zich op
een andere manier uit
te drukken’
Wij vinden het belangrijk om de handen en het
hart erbij te betrekken. Een mens bestaat tenslotte
niet alleen uit een hoofd. Wij leiden niet op tot
kunstenaar, maar leren de kinderen dat ze zich
op een andere manier kunnen uitdrukken. Kunstvakken
zijn persoonlijker dan andere vakken en
vragen meer persoonlijke betrokkenheid. Dat draagt
voor een groot deel bij aan de persoonlijke groei van
onze leerlingen en aan de veilige sfeer op school.’
HOE IS DE VERBINDING MET DE WIJK?
‘We zijn gestart in een noodgebouw vlakbij het
huidige winkelcentrum. Daar zaten we met drie
klassen van 25 leerlingen. Vanaf het moment dat
we in ons huidige gebouw zitten, is de school
langzaam gegroeid naar het huidige aantal van
960 scholieren. Er komen tegenwoordig meer
leerlingen uit de wijk dan in het begin. Voor ons
gevoel zijn we letterlijk verbonden met Vathorst,
omdat het gebouw zo’n open constructie heeft
met verschillende in- en uitgangen. Wijkbewoners
die de bibliotheek bezoeken of lessen volgen bij
Scholen in de Kunst, komen ook een beetje bij ons
binnen. En door de grote raampartijen is er een
constante verbinding met de wijk.’
WAAR IS DE SCHOOL HET MEEST TROTS OP?
‘Dat leerlingen ons met een 9,7 waarderen op het
gebied van schoolklimaat en veiligheid vinden we
heel bijzonder. Een veilig gevoel is zo belangrijk voor
de ontwikkeling van kinderen. Ik denk dat de
houding van onze docenten daaraan voor een groot
deel bijdraagt. Wij zijn gelijk aan de leerlingen.
Iedereen wordt hier met de voornaam aangesproken.
Dat gaat zeker niet ten koste van het respect.
Docenten durven bij ons wat persoonlijker
te zijn en bouwen daardoor een band op met
de leerlingen.’
ZIJN ER WENSEN VOOR DE TOEKOMST?
‘We zijn heel blij met hoe het gaat, maar zullen ons
altijd blijven ontwikkelen. Dat zit in de genen van
onze school. Iedere keer als een groep leerlingen
vol kennis en zelfvertrouwen de school verlaat,
denken we dat het misschien nog nét iets beter of
efficiënter kan. Desondanks houden we zeker vast
aan het huidige concept en kunsteducatie blijft
een prominente rol spelen.’
Judit Hòdos (55) woont met haar twee volwassen
kinderen in Kattenbroek.
HOE VIND JE HET OM KUNSTDOCENT TE ZIJN?
‘Voordat ik hier kwam werken was ik zelfstandig
kunstenaar. Wat ik toen miste, heb ik hier gevonden:
contact met anderen. We hebben een team van
ongeveer 100 docenten, waarvan 16 kunstdocenten.
Het contact met mijn collega’s vind ik fijn. En de
omgang met de leerlingen geeft mij onverwacht
veel plezier. Ik heb onderschat hoeveel ik als docent
in een relatief korte periode kan betekenen voor
een ander. Het geven en weer ontvangen, vind
ik het allermooiste van mijn vak. Ik geniet ervan
dat ik een zinvolle bijdrage kan leveren aan de
ontwikkeling van jonge mensen. Voor mij is
het heel dankbaar werk’ ❖
Het onderwijs op het Vathorst College
steunt op vier pijlers:
> Kunst en cultuur
> Zelfverantwoordelijk leren
> Thematisch leren
> Digitaal leren
6 | BELEEF VATHORST 2019 2019 BELEEF VATHORST | 7

TEKST PAULA KLEISEN | FOTOGRAFIE WIJGERT IJLST
PERSOONLIJK
Een explosie
van kleuren
Wie het atelier van Renate Beatrice
Munneke binnenstapt wordt verrast
door de explosie van kleuren. Overal staan
en hangen schilderijen in heldere,
vrolijke tinten. Ook Renate zelf is
een kleurrijke verschijning. ‘Ik ben
heel gelukkig als ik met al die kleuren
aan het werk ben’.
A
ls kind was Renate al graag creatief bezig.
Ze tekende veel en deed aan handwerken.
Cultuur speelde een belangrijke rol in het
gezin. Toch was het niet van jongs af aan duidelijk
dat ze kunstenaar zou worden. ‘Op mijn twaalfde zei
ik dat ik later in Italië wilde gaan wonen. Direct na
mijn eindexamen ben ik inderdaad vertrokken’.
In Perugia studeerde ze Italiaanse taal en cultuur en
in Bologna bezocht Renate de Accademia di Belle
Arti. ‘Terug in Nederland zou ik naar de universiteit
gaan, maar op het laatst koos ik toch voor de kunstacademie,
de HKU.’ Naast kunstschilder is Renate
docent beeldende vorming. ‘Ik vind het heel mooi
om jonge mensen te inspireren en te helpen in hun
ontwikkeling. Mijn vak is bij uitstek geschikt om
jezelf te leren kennen en je talenten te ontplooien.’
ATELIER AAN HUIS
Tien jaar geleden verruilden Renate en haar gezin
Amsterdam voor Vathorst. ‘We waren op zoek naar
een grotere woning waarin ik een atelier aan huis
kon maken. In de omgeving van Amsterdam was
niks te vinden. Per toeval reden we een keer door
Vathorst en besloten daar een poging te wagen.’
Tot hun verrassing werd het koppel hier vrij snel
ingeloot voor een huis met voldoende ruimte voor
‘ Het tuinhuis is
een heerlijke plek
geworden waar ik
ongestoord kan
werken’
hun vier kinderen. ‘Een jaar of drie geleden
hebben we een tuinhuis gebouwd, dat dienst doet
als atelier. Het is een heerlijke plek geworden waar
ik ongestoord kan werken’.
RODE DRAAD
Voor haar schilderijen haalt Renate inspiratie uit
verschillende thema’s die haar na aan het hart liggen.
‘De rode draad in mijn leven is dat ik als kind kanker
heb gehad. Van mijn vierde tot mijn achtste jaar heb
ik veel tijd doorgebracht in het Emma kinderzieken-
huis. Mijn ervaringen met een levensbedreigende
ziekte zijn een inspiratiebron voor mijn schilderijen.’
Op de kunstacademie begon ze met het maken van
zelfportretten aan de hand van foto’s uit die tijd,
waaronder Roodkapje en Blauwkapje. ‘Zo kwam
ik erachter dat het uitbeelden van een persoonlijk
verhaal veel zeggingskracht heeft. Op deze
schilderijen heb ik geprobeerd mijn gevoel te verbeelden.
Een meisje met een blik in haar ogen die
niet bij haar leeftijd past. Nadat ik zelf moeder werd,
begon ik blije kinderen te schilderen. Dat zie je onder
andere terug in de portretten van mijn zonen.’
MOEDERSCHAP
Nog altijd wordt Renate elk jaar in het Prinses
Máxima Centrum gecontroleerd op de late effecten
van de behandeling van kinderkanker. ‘Eén van de
effecten zou onvruchtbaarheid kunnen zijn. Daar
was ik altijd bang voor’, vertelt Renate. ‘Dat ik
vier kinderen heb gekregen is voor mij daarom
extra bijzonder en het grootste cadeau dat ik mij
kon wensen’.
MOOIERE WERELD
Haar werk is moeilijk onder één noemer te vatten
en heeft duidelijk een eigen stijl. De schilderijen
zijn figuratief, expressief en kleurrijk. ‘Mijn werken
drukken altijd gevoel uit’, omschrijft Renate. ‘Age
of innocence, moeder en kind, iconen en kleinoden
zijn thema’s waarmee ik tot nu toe heb gewerkt.
Daarnaast is de natuur een bron van inspiratie voor
mij. Mijn drijfveer is om de wereld met mijn
schilderijen een beetje mooier te maken. Daar
word ik echt blij van.’
De grote en kleine doeken in haar atelier zijn met
olieverf geschilderd. ‘Soms schilder ik op hout, dat
vind ik leuk materiaal om mee te werken’. Behalve
op doek, maakt Renate ook muurschilderingen
met acrylverf. ‘Ik heb een aantal klaslokalen van
het Amsterdams Lyceum en het Baarnsch Lyceum
omgetoverd in de sfeer van het vak dat er gegeven
wordt. Zo betreden leerlingen even een andere
wereld. Op dit moment werk ik aan het lokaal Engels
in Amsterdam’.
Over de vraag of ze nog wensen voor de toekomst
heeft, hoeft Renate niet lang na te denken. ‘Ik wil
graag een boek maken met mijn verhaal en
schilderijen erin. Een expositie in een galerie staat
ook op mijn lijstje’. Verder heeft Renate concrete
plannen om te schilderen in de openbare ruimte van
Vathorst. ‘Ik heb toestemming gekregen om de
tunnel naar het Hoevelakense bos onder handen te
nemen samen met kinderen uit de wijk en leerlingen
van het Vathorst College. Ook van andere plekken
in de wijk zou Renate iets moois willen maken.
‘Het kan zoveel vrolijker en kleurrijker! Zo’n kunstwerk
zou zelfs een educatieve functie kunnen
hebben. Bijvoorbeeld door planten en bloemen uit
de regio af te beelden met de namen erbij. Dan leer
je iedere keer als je erlangs fietst iets nieuws. Die
plannen ga ik zeker oppakken, zodra ik weer wat
meer tijd heb’. ❖
cv
Renate Beatrice Munneke (1973) •
woont met haar man Teijl van Beest
(1974), docent geschiedenis en
wiskunde aan het Vathorst College
en hun vier zonen Elias (16), Joshua
(13), Judah (11) en Levian (7) in
Hooglanderveen/Vathorst • Naast
haar werk als kunstenaar is Renate
docent beeldende vorming aan
het Baarnsch Lyceum. Meer
informatie op Facebook: Atelier
Renate Beatrice Munneke.
8 | BELEEF VATHORST 2019
2019 BELEEF VATHORST | 9

TEKST KARIN POLDERVAART | FOTOGRAFIE ELLEN KOLFF
GEZOND & SPORTIEF
MEDISCH CENTRUM HEIDEWEG:
‘De huisarts op
Felix van der Wissel (52) en Harold Kneefel (54)
zijn huisartsen vanaf het eerste uur in Vathorst.
Begonnen in een bouwkeet aan de Veenweg,
veranderden ze begin dit jaar hun praktijknaam in
Quin Dokters (voorheen Huisartsenpraktijk
OranjeKlinieken). Quin Dokters werkt op twee locaties
in Vathorst: Medisch centrum Heideweg en Medisch
centrum Arcanum. Daar leveren ze met een team
van huisartsen, verpleegkundig specialisten en
doktersassistenten zorg aan bewoners van Vathorst.
Met een walk in-spreekuur, digitale oplossingen en
persoonlijke aandacht spelen ze zo goed mogelijk
in op de behoeften van de drukke Vathorsters.
Beleef Vathorst sprak met Felix van der Wissel op
hun nieuwste locatie aan de Heideweg.
je bagagedrager’
aanvragen, afspraken inplannen en online lab
uitslagen bekijken. Felix: Daarnaast ontwikkelen we
een app waarmee we patiënten inzicht geven in
hun medische situatie. Patiënten kunnen straks
bijvoorbeeld dag en nacht hun symptomen checken
en advies krijgen of en wanneer een bezoek aan
de huisarts nodig is. Zo kunnen ze met ons als
huisarts de juiste beslissingen maken en vervolgstappen
bepalen.’
Harald Kneefel (l) en Felix van der Wissel
W
ie bij Quin Dokters op de eerste verdieping
van Gezondheidscentrum Heideweg binnenloopt,
waant zich niet meteen bij de huisarts.
De praktijk is ingericht in warme kleuren en aan de
wanden hangen kunst en foto’s van dieren en landschappen
uit Zuid-Afrika. Patiënten die voor het spreekuur
komen, nemen plaats op een comfortabele leren bank of
aan een donkerhouten tafel en pakken zelf thee en koffie.
‘Quin Dokters staat voor warme en persoonlijke zorg’,
vertelt Felix van der Wissel. ‘Als huisartsen staan we
dicht bij de patiënt. We geven hulp en advies, maar leggen
ook een arm om iemands schouder als dat nodig is.
De inrichting aan de Heideweg draagt daaraan bij.
Uit onderzoek blijkt dat een prettige omgeving goed is
voor herstel en genezing. Daarom vind je hier geen
steriel wit, maar hebben we met warme kleuren en
materialen een huiskamersfeer gecreëerd. Onze andere
praktijk in Medisch Centrum Arcanum willen we deze
sfeer ook meegeven.’
DIGITALE OPLOSSINGEN
Met Quin Dokters spelen Felix en Harold in op huidige en
toekomstige ontwikkelingen binnen de gezondheidszorg.
Zorg wordt duurder en door toenemende vergrijzing
hebben meer mensen zorg nodig. Bovendien wordt het
moeilijker om aan goede dokters en zorgpersoneel te
komen. Quin Dokters probeert een antwoord te vinden
op die ontwikkelingen. Allereerst door meer zorg te
digitaliseren. Zo kunnen patiënten online herhaalrecepten
DIGITAAL ÉN PERSOONLIJK
Maar hoe zit het dan met die warme, persoonlijke
zorg? ‘Een app klinkt afstandelijk, maar levert juist
veel op’, volgens Felix: ‘Met deze oplossing verlagen
we de drempel om om hulp te vragen en hoeven
patiënten minder vaak langs te komen op spreekuur.
En zo ontlasten we onze zorgverleners, zodat zij die
tijd aan de patiënt kunnen besteden. Maar de app
vervangt geen arm om je schouder. Als huisartsen
zijn we er als iemand persoonlijk contact wil. Met
deze app hebben we daar straks meer tijd voor.’
Persoonlijk contact vindt Felix essentieel: ‘Ik geef
soms mijn 06-nummer aan patiënten. Als iemand
bezorgd is of zich echt rot voelt, is het toch fijn dat
de huisarts in de buurt is.’
HUISARTS EN SPECIALIST IN EEN TEAM
Wie zorg nodig heeft van specialisten, hoeft bij
Quin Dokters niet altijd naar het ziekenhuis.
‘Medisch specialisten werken straks vanuit onze
praktijk met ons samen. Zij adviseren over de juiste
diagnose en behandeling. Daar leren wij ook weer
veel van. Patiënten die we zelf kunnen behandelen,
hoeven we op deze manier niet door te verwijzen
naar het ziekenhuis. Prettiger voor de patiënt,
want hij of zij blijft onder behandeling bij zijn eigen
huisarts. Ik heb me bijvoorbeeld gespecialiseerd
in orthopedie, dus op dat gebied kan ik zelf veel
behandelingen uitvoeren. Patiënten die complexe
specialistische zorg nodig hebben, sturen we door.’
Daarnaast voeren de huisartsen ook eenvoudige
chirurgische ingrepen uit, zoals het verwijderen van
moedervlekken. Ook daarvoor is geen verwijzing
meer nodig.
Wachtkamer Oranjeklinieken
Naast geplande afspraken, kunnen patiënten terecht
bij het Walk-In Centrum. ‘Eigenlijk hebben we het
inloopspreekuur van vroeger opnieuw ingevoerd’,
licht Felix toe. ‘Bewoners in Vathorst zijn druk en
willen naar de dokter op een moment dat het hen
uitkomt. Tijdens het Walk-In-spreekuur kun je
zonder afspraak binnenlopen van 8.00 tot 16.00 uur.
Ook zijn we twee avonden per week open tot 20.00
uur. Het spreekuur is een succes. We kijken zelfs
of we dit kunnen uitbreiden naar zeven dagen
per week.’
OPEN VOOR ALTERNATIEVE ZORG
Ook alternatieve zorgaanbieders staan op het
netvlies van de huisartsen en specialisten. ‘We zien
dat alternatieve zorgvormen zoals accupunctuur,
haptotherapie en osteopathie waardevol kunnen
zijn’, aldus Felix. ‘In het Westen zeggen we: een
behandeling werkt als er wetenschappelijk bewijs
voor is. Maar van veel ziektes, zeker chronische,
weten we niet zoveel. En wat is de relatie van een
klacht met stress en de manier waarop iemand in het
leven staat? Wij zitten veel in ons hoofd, terwijl ons
lichaam zoveel kan vertellen. Onze huisartsen staan
daarvoor open. Zolang ik huisarts ben, heb ik ideeën
over hoe we de zorg zo goed mogelijk kunnen inrichten.
Met Quin Dokters geven we daar invulling aan.
Ik zie het als de huisarts op je bagagedrager. Altijd
dichtbij en je kunt hem raadplegen als het nodig is.’
OranjeKlinieken Vathorst
Binnen Oranje-Klinieken worden
cosmetische en kleine chirurgische
behandelingen uitgevoerd. Een team van
gespecialiseerde artsen, waarvan enkele
ook bij Quin Dokters aangesloten zijn, richt
zich op kleine ingrepen zoals ooglid-, schaamlip-
en oorlelcorrecties en behandelingen met
botox en fillers. Quin Dokters heette
voorheen Huisartsen OranjeKlinieken
Vathorst. In maart 2019 veranderden de
huisartsen hun naam en ging OranjeKlinieken
verder als zelfstandige cosmetische kliniek.
Vathorst heeft twee gezondheidscentra:
Medisch Centrum Arcanum (Wervershoofstraat
1) en Medisch centrum Heideweg
(Heideweg 244). In beide centra zijn verschillende
zorgaanbieders gevestigd, waaronder
twee huisartsenpraktijken: Quin Dokters
en Huisartsenpraktijk Vathorst. Beide zijn
zelfstandig en werken samen waar dat kan.
Het team van Quin Dokters werkt op beide
locaties. Elke huisarts werkt zoveel mogelijk
vanuit één locatie. Kijk voor meer informatie
op www.quin-vathorst.nl.
10 | BELEEF VATHORST 2019
2019 BELEEF VATHORST | 11

TEKST MARJOLEIN HOOGEVEEN | FOTOGRAFIE HENK GROENEWOUD
DOSSIER
VANUIT VATHORST:
Kunstuitleen
over de hele
wereld
Op de (voormalige) kantorenlocatie Podium wordt sinds
het voorjaar van 2018 hard gewerkt aan de realisatie van
het Collectie Centrum Nederland (CCNL). Dit centrale
depot vervangt vanaf 2021 de veertien depots die nu in
gebruik zijn door het Rijksmuseum, Paleis ’t Loo, het
Openluchtmuseum en de Rijksdienst voor Cultureel
Erfgoed. Deze vier rijksinstellingen gaan samenwerken
in het beheer en behoud van hun collecties en dat doen
ze in een nieuw pand in Vathorst. De redactie sprak de
deze zomer benoemde locatiemanager Wim Hoeben op
de indrukwekkende bouwplaats.
M
akkelijk was het niet om de bouwplaats op te komen, waar
het een komen en gaan is van mensen en materieel. Melden
bij de portier, ID overleggen en met een speciale bezoekerspas
het hek ontgrendelen dat toegang geeft tot de bouwplaats.
Helm op, veiligheidslaarzen en een fluorescerend hesje aan. En
dat zal straks niet anders zijn. Het Collectiecentrum Nederland zal goed
worden beveiligd; met hekken en camera’s, door toegangssluizen en 24/7
door beveiligers. Niet gek als je bedenkt dat er zo’n 675.000 kostbare
voorwerpen in opgeslagen worden, die worden uitgeleend aan musea
over de hele wereld. Maar er ook worden gefotografeerd, gerestaureerd
en gecatalogiseerd.
INDRUKWEKKENDE CIJFERS
Eenmaal binnen kijk je je ogen uit op de bouwplaats van een gebouw
dat zes voetbalvelden groot is (162 meter lang x 63 meter breed x 24,3
meter hoog) en op een kavel ligt van 22.000 m². De cijfers maken indruk:
het gehele gebouw heeft een vloeroppervlak van 31.000 m², waarvan
25.000 m² voor de opslag van collecties, 5.000 m² voor onderzoek,
conservering en restauratie en 1.250 m² kantoren. Er zijn duizend prefab
betonnen pijlers gebruikt (waartussen de stellingen komen te staan) en
de betonnen buitenwanden zijn van 30 cm dik beton, met daarop diverse
lagen isolatiemateriaal en aluminiumplaten voor de afwerking. In totaal
een pakket van wel een halve meter dik.
KOP, HALS EN ROMP
Wim Hoeben is duidelijk trots op wat hier tot stand komt. ‘Overal is
over nagedacht. Het gebouw is verdeeld in een kop met hals en romp.
Het depot, de romp, heeft geen daglichttoetreding en extra dikke
buitenmuren. De interne scheidingswanden zijn van kalkzandsteen.
Dat materiaal houdt vocht vast en zorgt er zodoende voor dat klimaatinstallaties
overbodig zijn. De ervaring leert namelijk dat het vaak de
installaties zijn die ellende veroorzaken zoals kortsluiting, wateroverlast
en brand. Vandaar dat er in dit deel van het gebouw voor gekozen is om
zo min mogelijk elektriciteit toe te passen. Dus nauwelijks klimaatbeheersing
of verwarming. De opslagruimten zijn daardoor wel koud,
zo’n 12 tot 15 graden. Geen aangename verblijfstemperatuur. Vandaar
dat de bovenste verdieping iets warmer wordt gehouden 18 tot 19 graden.
Uitgangspunt blijft; bij de collectie geen techniek tenzij strikt noodzakelijk,
omdat het gebouw zelf het vereiste klimaat genereert.’
CCNL: DUURZAAM EN
MILIEUVRIENDELIJK GEBOUW
F
F
F
F
F
F
F
F
F
F
F
Het gebouw wordt goed geïsoleerd en krijgt een
luchtdichte gevel;
Warmte-koude-opslag (WKO), warmtepompen en
elektrische verwarmingsketels;
Ruim 2.000 PV-panelen op het dak voor de productie
van eigen energie. Het gebouw wordt daardoor
energieneutraal;
Hemelwater wordt afgevoerd naar een wadi en niet
aangesloten op de riolering;
Gebruik van hemelwater voor doorspoelen van toiletten;
Warmteterugwinning uit afgevoerde ventilatielucht;
Hergebruik van de warmte die vrijkomt bij het
koelproces;
Oplaadpunten voor elektrische fietsen en auto’s;
Verregaande afvalscheiding;
LED-verlichting;
Een landschapsontwerp dat optimaal bijdraagt aan de
lokale flora en fauna, met o.a. een bijenhotel.
PLANNING
Het gebouw wordt in april 2020 opgeleverd, vanaf dat
moment worden de stellingen en kasten erin aangebracht.
Eén ruimte blijft helemaal open voor de grote stukken
van het Openluchtmuseum zoals karren, koetsen en
landbouwmachines. Medio 2020 start de verhuizing van
alle voorwerpen, van vingerhoedje tot landbouwmachine,
die volgens het inrichtingsplan worden geplaatst naar hun
vaste plek in de immense ruimte.
12 | BELEEF VATHORST 2019 2019 BELEEF VATHORST | 13

DOSSIER
TEKST PAULA KLEISEN | FOTOGRAFIE AD/TIM VAN DER HAMMEN
KENNIS MAKEN
cv
Wim Hoeben (60) • locatiemanager
CCNL • woont in Almere, was tot
1 juli 2019 hoofd Beheer en Behoud
bij het Rijksmuseum, waar hij al 34
jaar werkzaam is • Hij studeerde
aan de Reinwardt Academie in
Amsterdam en voltooide daarna
in deeltijd zijn studie Kunstgeschiedenis.
‘Mijn taak is ervoor
zorgen dat de collectie zo min
mogelijk achteruit gaat en
beschikbaar te stellen aan wie
daarvoor geautoriseerd is.’
Het CCNL gebouw in aanbouw. Vooraan de entree, helemaal achteraan
het depot
‘Moet er langer gewerkt worden aan een van de objecten, dan wordt het
vervoerd naar de hals van het gebouw. In dat middendeel komen mensen en
kunstvoorwerpen samen. Het is er lichter en warmer en het restauratieatelier
is er gesitueerd. Hier komt het noorderlicht binnen, waar restaurateurs zo van
houden. In dit deel van het gebouw komen ook de fotostudio en de röntgenlocatie
–geheel met lood bekleed– voor diepgaand onderzoek aan bijvoorbeeld
schilderijen.
De kop van het gebouw vormt de entree en heeft opvallend veel glas in de gevel.
Daar komen bezoekers binnen (museummedewerkers en conservatoren,
studenten, promovendi, onderzoekers, schrijvers, kunstkenners en -liefhebbers
en hobbyisten) en is de portiersloge gevestigd. Dit deel bevat ook de kantoren
voor de 14 medewerkers, de toiletunits en het bedrijfsrestaurant. De portier
heeft tevens direct zicht op het laad- en losdek waar plaats is voor drie vrachtwagens.
Speciale klimaatvrachtwagens rijden achteruit naar binnen, waarna de
deuren dicht gaan. Dan gaan de volgende deuren open en kan geladen en gelost
worden. Zo kan er veilig en zonder invloed van weersomstandigheden worden
in- en uitgepakt.’
WAAROM VATHORST?
Hoeben: ‘Er is voor Vathorst als vestigingslocatie gekozen vanwege de grootte
van de beschikbare kavel, de ligging nabij OV en Rijkswegen en de afstand tot
Schiphol. Bovendien ligt Podium 2.85 meter boven NAP en niet in een overstroomgebied
van rivier of kanaal. We moeten tenslotte overal over nadenken.
Ook zijn we blij dat er woningen om ons heen komen, dan weten we wie onze
buren zijn. Bovendien blijft het gebied levendig en dat vinden we een fijne
gedachte. We hopen dan ook op verbinding met de buurt en dat we kunnen
laten zien dat we niks geheimzinnigs doen. We doen juist leuke en mooie dingen:
kunst behouden en uitlenen over de hele wereld! We willen zelf ook een goede
buur zijn: we maken geen herrie en zorgen niet voor drommen bezoekers,’ zegt
Hoeben met een lach.
PERSOONLIJKE VRAGEN
‘We zetten onze deuren open voor mensen met een persoonlijke vraag. Om een
paar leuke voorbeelden te geven van de vragen die ons bereiken: zou ik een
18 e -eeuwse jurk mogen bestuderen om materiaalgebruik en technieken te doorgronden,
mag ik een schilderij van Mauve naschilderen, ik wil een uitgestorven
kippenras gaan fokken, kan ik een afbeelding bekijken van 100 jaar geleden om
te zien welke kenmerken die kippen precies hadden? Of: ‘mag ik een muziekinstrument
bestuderen om na te kunnen bouwen of het schilderij bekijken van
mijn betovergrootvader als militair dat ik me uit mijn jeugd herinner? Dat soort
persoonlijke vragen is toch geweldig? In het nieuwe gebouw kunnen we het
allemaal veel beter faciliteren. Ons motto is: als we het kunnen doen, willen
we het ook doen’. De rijkscollectie is tenslotte van ons allemaal’, besluit de
enthousiaste locatiemanager het gesprek. ❖
STREET ART MAAKT
DE WIJK MOOIER
Al zolang hij zich kan herinneren
is hij bezig met tekenen. Op zijn
tiende kreeg hij zijn eerste
airbrush setje. En toen hij als
14-jarige een documentaire zag
over graffiti in The Bronx, wist
Caspar van Adrichem het zeker:
dit wil ik doen! Hij leerde de
technieken door heel veel te
oefenen. Eerst nog naast zijn baan
als leidinggevende bij een boekbinderij,
maar toen dat bedrijf
failliet ging, waagde hij met
zijn bedrijf Airbrushart4u met
succes de stap naar het zelfstandig
ondernemerschap. ‘Ik heb er nog
geen dag spijt van gehad!’
W
ie in Vathorst woont, heeft ongetwijfeld
wel eens één van zijn kunstwerken gezien.
Op de skatebaan tegenover IKEA
vind je verschillende werken van zijn hand. ‘Als het
aan mij ligt, komen er nog veel meer muurschilderingen
in de wijk’, betoogt Caspar. ‘De meeste mensen
vinden graffiti geklieder door vandalen. Maar door
van saaie, kale muren, tunnels of elektriciteitshuisjes
street art te maken, hou je het kladderen juist tegen.
En het maakt de wijk nog mooier ook!’
Kunstwerk gemaakt door Caspar
in het Skatepark Vathorst
Als airbrush artiest is Caspar van alle markten thuis.
Particulieren kloppen bij hem aan voor een muurschildering
in de kinderkamer. Bij vaste klanten als
Julianatoren en Dierenpark Amersfoort decoreert hij
de attracties. ‘Een vrije opdracht vind ik het leukst
om te doen. Dan krijg ik alleen een thema en leef
ik me helemaal uit’, vertelt Caspar. ‘Mooie dingen
maken voor zoveel mogelijk mensen is mijn
drijfveer. Hoe groter het werk mag zijn, hoe beter.
Het liefst zou ik nog een keer de zijkant van een
flatgebouw onder handen willen nemen. Dan wordt
het lekker kolossaal’.
WERK ALS HOBBY
Eén van de belangrijkste voordelen van het eigen
baas zijn is voor Caspar de grote vrijheid. ‘Een baan
van 9 tot 5 is niks voor mij. Ik deel mijn eigen tijd in
en hoef aan niemand verantwoording af te leggen.
Als ik wil, plan ik een dag vrij om iets leuks met de
kinderen te doen. Die qualitytime is voor mij heel
belangrijk’. Omdat zijn werk zijn grootste hobby is,
let hij er niet echt op hoeveel hij werkt. ‘Ik word er
niet moe van, maar krijg juist energie van wat ik doe.’
Een prettige bijkomstigheid, want het bedrijf loopt zo
cv
Caspar van Adrichem (45) • woont
met zijn vrouw Regina (41, kraamverzorgster)
en hun kinderen
Pascal (15) en Rowena (12)
in De Laak • Meer informatie:
www.airbrushart4u.nl
goed, dat hij tegenwoordig zelfs wel eens nee moet
verkopen. ‘Dat komt omdat ik het werk graag zelf
doe, dan gebeurt het in ieder geval op mijn manier.
Bovendien vind ik het belangrijk om op een goede
manier met mijn klanten om te gaan. Daar heeft niet
iedere invaller gevoel voor.’
Toch heeft Caspar niet altijd een airbrush of spuitbus
in de hand. Zodra het kan is hij in de sportschool
te vinden of loopt hij een Strong Viking mudrun.
Afgelopen zomer maakte hij met zijn zoon een fietstocht
van 1.580 kilometer naar Kroatië. ‘Mijn droom is
om ooit nog eens rond de wereld te fietsen. Daar kan
ik nu geen tijd voor vrijmaken. Hopelijk komt het er
nog een keer van’. ❖
14 | BELEEF VATHORST 2019
2019 BELEEF VATHORST | 15

TEKST KARIN POLDERVAART | FOTOGRAFIE WIJ FOTOGRAFIE
ONDERNEMEND VATHORST
HERMEN LUTJE BERENBROEK:
‘Tekeningen maken voor
effectieve samenwerking’
‘Maak er eerst maar een tekening van,’
hoorde Hermen vroeger van zijn vader
als hij een zelfbedachte machine wilde
maken. Dat advies heeft hij opgevolgd,
zowel in zijn werk als binnen zijn
gezin. Als strategisch ontwerper
reist hij de wereld over om voor
internationale bedrijven veranderingstrajecten
visueel in kaart te brengen.
Maar ook voor een workshop op de
basisschool van zijn dochters maakt
hij gebruik van de kracht van tekenen.
H
ermen was in zijn jeugd gefascineerd
door complexe technische tekeningen
van auto-onderdelen: ‘Mijn vader had
een eigen garagebedrijf en als kind was ik daar veel.
Als je een storing wilt verhelpen, moet je weten hoe
de verschillende onderdelen werken. Een technische
tekening geeft dan inzicht en helpt bij het bedenken
van oplossingen.’ Hermen laat een vergeeld
schetsboekje zien vol tekeningen van apparaten en
zelfbedachte machines. ‘Tekenen vond ik leuk, ik
was er goed in én het bleek een perfecte manier om
complexe zaken te begrijpen.’
Zijn aanpak blijkt effectief. Niet alleen voor technische
zaken, ook voor strategieontwikkeling en
het analyseren van strategische processen. ‘Binnen
mijn eigen bedrijf Artifizer ontwikkel en faciliteer
ik workshops waarin ik samen met mijn klanten
complexiteit ontrafel. Door vragen en problemen
visueel te maken, kunnen mijn klanten strategische
keuzes maken en knopen doorhakken. Zo vinden
we gezamenlijk antwoord op vragen als: hoe zitten
onze werkprocessen in elkaar, hoe werken we samen
aan een visie, hoe verandert nieuwe technologie
onze manier van werken? Maar ook: wie is onze
doelgroep, hoe kunnen we mensen betrekken bij wat
we doen? Vervolgens ontwikkelen we animaties en
visuals die helpen om hun doelen sneller te bereiken.’
VISUELE SUPERCOMPUTERS
Mensen tekeningen laten gebruiken is één, zelf
tekeningen laten maken is een ander verhaal. Toch
is het een effectieve manier van samenwerken,
aldus Hermen: ‘Ik hoor vaak: ‘Ik kan helemaal niet
tekenen’, maar iedereen kan het. Als vijfjarige deed je
het, dus kun je het nu nog. Veel mensen associëren
tekenen met kunst en denken daardoor dat ze geen
talent hebben. Terwijl tekenen juist een effectieve
manier van communiceren is. Onze hersenen zijn
visuele supercomputers; ze zijn zo gemaakt dat ze
visuele informatie goed kunnen verwerken. Bovendien
stimuleert het samenwerking als je mensen
gezamenlijk een visueel model laat maken van een
probleem of proces. Mensen maken sneller keuzes,
bedenken eerder oplossingen en zijn bovendien meer
betrokken bij de oplossingen die ze bedenken.’
STRATEGISCHE SESSIES MET KLEUTERS
Samenwerken, onderzoeken, nieuwsgierig zijn en
tekenen als middel: Hermen geeft het ook aan
kinderen mee. Voor een project in de klas van zijn
jongste dochter bedacht hij verschillende miniworkshops.
Ook hier lag de nadruk op hoe effectief
tekenen is. ‘Ik liet de kinderen eerst tekenen wat ze
het liefste doen,’ vertelt Hermen. ‘Feestjes geven,
steppen; er kwam van alles voorbij. Vervolgens
leerde ik ze een aantal tekentechnieken. Daarna
keken we naar het proces: de kinderen tekenden
welke stappen ze moesten zetten voordat ze hun
lievelingsactiviteiten konden uitvoeren. Je moet
uitnodigingen schrijven, taart maken en naar de
skatebaan steppen bijvoorbeeld. Tot slot gingen de
kinderen activiteiten combineren en daar kwamen
allerlei nieuwe ideeën uit voort, zoals stepfeestjes.’
De focus lag niet op het eindresultaat van de
tekening, vaak persoonlijk en gericht op hoe mooi
een tekening is, maar op het proces. Hierdoor
konden kinderen snel hun ideeën aan elkaar
voorstellen, deze samenvoegen en werkten ze toe
naar een gemeenschappelijk doel. Ook werkten
ze gemotiveerd en geconcentreerd samen. ‘Als je
kinderen betrekt en motiveert, zijn de mogelijkheden
eindeloos,’ vertelt Hermen enthousiast. ‘Daar leer
ik ook veel van.’
VISUELE MINDMAP
Nu zijn kinderen op de basisschool zitten, krijgen
ze regelmatig huiswerk mee. Ook daarbij helpt
Hermen graag. ‘Zo heb ik mijn oudste dochter en
haar vriendinnetje geholpen bij hun spreekbeurt.
We plakten post its met ideeën, groepeerden alles in
thema’s en maakten er tekeningen bij. Het bood ze
een soort visuele mindmap. Dat gaf structuur aan de
inhoud, zodat ze hun verhaal goed konden vertellen
voor de klas.’
FIJN WONEN
Hermen werkt deels op locatie en deels vanuit zijn
werkkamer thuis, met uitzicht op de Laakboulevard.
‘Hiervoor woonden we in Amsterdam. Daar zaten
we altijd met de kinderen in speeltuintjes, hier
hebben ze alle ruimte en kunnen ze zelf de omgeving
ontdekken. Sinds ze naar school gaan, hebben we
meer mensen leren kennen en een sociaal netwerk
opgebouwd. We ervaren hier meer een dorpsgevoel,
mensen bedanken de buschauffeur als ze uit de bus
stappen. Dat vind ik mooi.’ ❖
‘ Tekenen is de
meest effectieve manier
om complexe zaken
te ontrafelen’
cv
Hermen Lutje Berenbroek (42)
design strategist bij Artifizer •
getrouwd met Christel (42)
jeugdverpleegkundige • kinderen
Sophie (9), Juliette (7) en Ruben (5) •
woont sinds eind 2012 in Vathorst •
www.artifizer.com
16 | BELEEF VATHORST 2019
2019 BELEEF VATHORST | 17

TEKST KARIN POLDERVAART | FOTOGRAFIE HENK GROENEWOUD/FRANK TEL
THUIS KIJKEN
FAMILIE TEL:
‘We hebben
onze eigen
Tel-Tower’
Van een rijtjeswoning uit de jaren tachtig in
Abcoude naar een kopergroen herenhuis aan
de Durgerdamhaven in Vathorst. Annemiek en
Frank Tel waagden de sprong en zijn sinds
driekwart jaar de nieuwe bewoners van het
opvallende groene grachtenpand aan de
Durgerdamhaven. Dat ze het naar hun zin
hebben is een understatement: het stel is er
dolgelukkig met hun twee kinderen: ‘Dit huis
is perfect in alle opzichten en we noemen het
zelfs onze eigen Tel-Tower.’
H
oewel Annemiek groter wilde wonen, lag
een verhuizing naar Vathorst niet voor
de hand. ‘We woonden al twaalf jaar met
plezier in Abcoude,’ vertelt ze. ‘Ik wilde wat groters,
zeker omdat we in de tussentijd twee kinderen
hebben gekregen. Maar Frank vond het daar prima.’
Tot ze te horen kregen dat hun zoontje Bas vanwege
zijn taalachterstand naar een school voor speciaal
onderwijs moest. En die was niet in de buurt. ‘Bas
heeft TOS, een taalontwikkelingsstoornis. Omdat hij
flink achterliep, moest hij naar een cluster 2-school
gericht op taal en logopedie. We konden kiezen
tussen Hilversum en Amsterdam. Maar we moesten
er niet aan denken om hem zo ver weg van huis
naar school te laten gaan. Mijn schoonzus woont in
Vathorst en vroeg: ‘Waarom kom je niet hierheen?’
In het centrum van Amersfoort bleek ook een
geschikte school voor Bas te zitten. En na wat
speurwerk kwamen we dit huis tegen. We waren
meteen verliefd. In april van dit jaar kregen we de
sleutel en twee dagen later zaten we er in.’
VAKANTIEGEVOEL
Het moderne groenkoperen grachtenpand valt
op tussen de meer klassieke huizen aan de gracht.
Annemiek: ‘Ik vind het leuk dat ons huis anders is.
We houden erg van kleur, het valt lekker op.’ De
huizenrij prijkt op veel sfeerbeelden van Vathorst.
‘Sinds we hier wonen, zie ik ons fotogenieke rijtje
telkens terugkomen op internet en in bladen.
Heel gaaf is dat.’ Ook de locatie en de wijk bevalt
het gezin meer dan goed. ‘Alles is dichtbij: winkels,
station, school. We kunnen alles lopend doen of
met de fiets. Laatst las ik dat er 90 speelplekken
in de wijk zijn. Die willen we allemaal uitproberen.’
Frank voegt toe: ‘Als we hier rondfietsen of lopen,
hebben we een permanent vakantiegevoel.’
BESTE PLEK VOOR EEN ZONSONDERGANG
Als videomarketeer viel Frank direct voor de
lichtinval: ‘Door de hoge plafonds en hoge ramen
aan beide kanten van het huis, valt overal licht
naar binnen. Prachtig vind ik dat.’ De ruimte van
het huis zit hem vooral in de hoogte: met vijf
verdiepingen zijn er genoeg plekken om te spelen,
te slapen en te werken. Een van de hoogtepunten
van het huis is, letterlijk en figuurlijk, de bovenste
etage met vide. ‘Door de ramen van 4,5 meter hoog
hebben we prachtig uitzicht over het water en de
wijk,’ vertelt Frank. ‘Er is geen betere plek om naar
een zonsondergang te kijken. Ik heb hier mijn
werkkamer, prima om klanten te ontvangen.
➸
‘ Ik vind het leuk
dat ons huis anders
is. We houden erg
van kleur, het valt
lekker op’
18 | BELEEF VATHORST 2019 2019 BELEEF VATHORST | 19

THUIS KIJKEN
TEKST & FOTOGRAFIE HETTY TALHOUT
SMAAKMAKERS
SMAAK
MAKERS
Muntthee Irakese linzensoep zoals je
niet is mijn eerder favoriet proefde
Irakese
linzensoep
Maar we gaan er waarschijnlijk ook etentjes met
vrienden organiseren. Op de vide hebben we nu
een logeerbed staan. In de toekomst maken we daar
waarschijnlijk een chillplek met bioscoop.’
BOOTJE VAREN
Veel plekken in huis zijn favoriet. Naast de werkkamer
en de vide, biedt het huis volop gelegenheid
om van de zon te genieten: in de hangmat op het
balkon bij de ouderslaapkamer bijvoorbeeld. Het
stel zit ook graag aan de eettafel in de keuken.
‘Daar zit je lekker in de zon en heb je uitzicht
over de bootjes die langsvaren. De gracht voor
ons huis wordt nog verbreed en er komen aanlegplaatsen.
Dus wie weet kopen we in de toekomst
een bootje. We hebben een abonnement bij de
sloepverhuur hiernaast en maken al regelmatig een
vaartochtje door de grachten.’ Het grachtenpand
heeft geen voortuin, maar die missen ze niet. ‘Ik
houd niet van tuinieren,’ vertelt Frank. ‘In de
achtertuin is genoeg ruimte voor een opblaasjacuzzi
en trampoline voor de kinderen. En wij kunnen
lekker buiten zitten. De kinderen kunnen verder
20 | BELEEF VATHORST 2019
ook heerlijk spelen op het binnenterrein met
andere kinderen die hier wonen.’
MOOIE ERFENIS
Annemiek en Frank zijn voorzichtig begonnen met
de inrichting. ‘We wilden eerst even landen met
het gezin en aanvoelen wat past in dit huis,’ vertelt
Annemiek. ‘Zo heeft de bank al op verschillende
plekken in de woonkamer gestaan. We houden van
een moderne stijl met veel kleur. De basis blijft
rustig: wit en hout. Veel meubels komen uit ons
vorige huis, maar we hebben ook al wat nieuws
gekocht. Zoals kleurige lampen boven de eettafel
en een speelhoekje met feloranje hanglampjes.
Her en der hangt wat kunst. Het moet ook
praktisch blijven: met twee kinderen is het een
uitdaging om alles opgeruimd te houden.’ Wat dat
betreft hebben de vorige bewoners een mooie
erfenis achtergelaten: ‘De inloopkasten zijn zo
fijn. Felicia heeft zelfs een walk in closet. Het
krijtbord in de woonkamer laten we ook hangen.
Daarop verwelkomen we elke gast met een
leuke tekst.’
‘Ik kan wel klussen, maar ben blij dat dit geen klushuis
is,’ aldus Frank. ‘De muur in de woonkamer en
de keuken hebben een mooie groene kleur gekregen,
maar grote dingen veranderen hoeft niet.’ Ook de
verlichting pakt hij binnenkort aan: ‘Ik zet her en der
wat studiolampen op statieven, die ik altijd voor mijn
werk gebruik. En dan kijken we gewoon hoe het licht
valt.’ Het gezin heeft zijn plek in de wijk helemaal
gevonden. Frank: ‘In Amsterdam is een grachtenpand
als dit niet te betalen. Nu woon ik er toch, als
rasechte Amsterdammer. Dit huis past ons perfect,
we zijn ontzettend blij dat we hier wonen.’ ❖
verse munt koriander
Wie: Najat w Al Ubaidi Bellil (44). (33).
Woont in Vathorst: sinds 2014 2003 in De Bron Velden met met man
Said vriendin Bellari, Sanne zoon (28) Marouan en hond (14) Bento dochter [6]. Nour (10).
Zij Roots: opende Mohammed in 2013 een is geboren eigen zaak in Karbala, in het winkelcentrum
Wat maakt Vathorst; Limburgia. zo leuk? Daar ‘Het geeft is een zij mooie, een
Irak.
geheel rustige eigen wijk en draai ik heb aan; hier Limburgse leuke contacten vlaaien, maar met de ook
Marokkaanse buren. Bovendien lekkernijen wordt er en veel naast georganiseerd. Hollandse koffie Zo
ook vind heerlijke ik bijvoorbeeld Marokkaanse de Bergenrommelroute thee natuurlijk. heel erg
Roots: Najat is opgegroeid in Tanger, Marokko.
Wat maakt Vathorst zo leuk? ‘Het is een nieuwe
wijk met een enorme diversiteit aan huizen.
Geen wijk zo divers als Vathorst; dat geldt niet
alleen voor de huizen maar zeker ook voor de
mensen. Vathorst herbergt veel verschillende
culturen en dat maakt de wijk levendig, ook op
culinair gebied. In Beleef Vathorst een korte
kennismaking met deze smaakmakers.
De gezellig. ligging Echt is aantrekkelijk; een aanwinst je voor bent de zo wijk, van je en ontmoet naar de
A1, er veel er is mensen een station en vindt en de er wijk leuke is dingen. erg kindvriendelijk. Vathorst is
De verder omgang nog steeds met de in mensen ontwikkeling hier is met prettig, veel dat verschillende
ook huizen, in mijn water winkel’. en groen. Het openbaar vervoer
merk
ik
Wat –zoals is de voor bus– jou is een ook verbeterpunt? prima geregeld.’ ‘Ik hoorde
Wat dat bij is de voor Brink jou een plek verbeterpunt? komt waar ‘Ik jongeren heb eigenlijk
niets kunnen te chillen. klagen op Dat één lijkt puntje me goed. na: ik De wandel jeugd veel uit de met
verschillende hond en ik delen mis eigenlijk van Vathorst een veld wil waar elkaar ik toch lekker
met ontmoeten. hem kan Nu spelen ontmoeten en rennen. ze elkaar En misschien vaak op straat iets
meer en dat prullenbakken geeft soms geluidsoverlast. voor de hondenzakjes?’ Als dat gaat verbeteren
gerecht is dat een wil je pluspunt.’ ons laten proeven? ‘Shorbet
Welk
Adas’. Wat wil Dit je is ons een laten heerlijke, proeven? stevige ‘Marokkaanse linzensoep en muntthee.
Vaak ‘hot’ wordt want muntthee veganistisch, geserveerd al is dit met vrij veel simpel
helemaal
aan blad te in passen een glas voor en dan de niet kokend veganisten water erop. door Ook er
bijvoorbeeld lekker natuurlijk, stukjes maar kip de aan Marokkaanse toe te voegen thee en/of is nét
een even dot anders kwark. en De wordt ingrediënten geserveerd zijn met makkelijk een kleine te
verkrijgen ceremonie. en Ook het wordt gerecht andere is heel munt makkelijk gebruikt te maken; dan bij
de smaak ‘Nederlandse is echt variant’. verrassend! En verder Je kunt is de soep basis dunner van
maken groene door thee iets die je meer kunt water kopen toe bij te de voegen. Marokkaanse
Serveren winkels, evenals met Irakees de munt brood die en wat als sterker je dat niet van kunt smaak
krijgen is. Serveer is Turks er iets brood lekker ook zoets prima! bij’!
Bessaha!
groene chinese thee
rode linzen
Marokkaanse
muntthee
Ingrediënten voor 4 personen:
· Ingrediënten 2 liter water voor ongeveer 4 glazen
·(of 1 ½ 8 kleine): blokje groentebouillon
· 1750 grote ml water ui
· 3 4 teentjes theelepels knoflook Groene (Chinese) thee,
· 2 bijvoorbeeld theelepels kurkumapoeder
Gunpowder
· 26 theelepels takjes lange kerriepoeder Munt
· 18 theelepel suikerklontjes komijnpoeder
· ½ theelepel korianderpoeder
· wat zonnebloemolie
· Recept 1 pak rode linzen (500 gram)
· Doe verse de koriander 4 theelepels Gunpowder en
· de Irakees suikerklontjes of Turks in brood een theepotje en
giet het kokende water erop en laat
zo’n 5 minuten trekken.
Was ondertussen de munt en breek
Recept de takjes zodat het sap en het aroma
Snipper van de munt de ui goed en fruit vrij deze komt. in Doe wat dit
zonnebloemolie, na het trekken bij voeg de thee daar en de breng
knoflook deze weer bij aan (uit de de kook, pers) haal en daarna van het
de vuur kruiden laat (kort). weer Afblussen even een paar met minuten
staan water (deksel en aan dicht de kook van brengen, de pot).
2
liter
bouillonblokjes Schenk een glas erbij thee doen in en giet daarna de
de thee linzen vervolgens toevoegen. weer Breng in de pot. aan de
kook Herhaal en zet dit nog het vuur een paar lager keer met (zo’n het
deksel drie keer half in op totaal) de pan. zodat Kwartiertje alle
laten ingrediënten sudderen; goed wel vermengd af en toe zijn. roeren!
Vind Schenk je de soep thee te in met dik? Voeg het er dan
wat traditionele water aan gebaar toe. Breng (dus vanaf op smaak een
met flinke peper hoogte en zonder zout en overmoedig serveer met te de
verse worden!) koriander Serveer en met het wat brood. zoete
lekkernijen, dadels of nootjes.
2019 BELEEF VATHORST | 21

TEKST MARJOLEIN HOOGEVEEN | FOTOGRAFIE ELLEN KOLFF
HET PROJECT
1 2 2
3
1
Bruggen in De Laak zijn echte kunststukjes
Architect Ronald van Nugteren (38), geboren en getogen
Rotterdammer, is al weer heel wat jaren werkzaam bij West 8,
het stedenbouwkundig bureau dat deelplan De Laak in het
noorden van Vathorst heeft ontworpen. In dit plan met in totaal
circa 4.000 woningen is water als openbare ruimte nadrukkelijk
aanwezig. En met veel water in de wijk zijn bruggen voor auto’s,
fietsers en wandelaars natuurlijk onontbeerlijk. Zij bepalen zelfs
het straatbeeld! Ronald is de ontwerper van de bruggen en
vertelt vol passie over zijn kunstwerken.
D
e ontwikkeling van De Laak als deelplan
is gestart in het oosten van de wijk
(Laak 1). Daar is een woongebied
ontworpen met een hoge woningdichtheid en
met het karakter van een oud Hollandse waterstad.
In De Laak is veel nieuw water gegraven en zijn
kades is gemetseld, die de sfeer van een waterstad
mede vormgeven.
Ronald: ‘De straatnamen in dit deel van de wijk
refereren aan stadjes van de voormalige Zuiderzee,
zoals Hindeloopen(kade), Harderwijk(kade) en
Lemmer(kade). Dit omdat Vathorst vroeger dichter
bij de voormalige Zuiderzee lag dan bij het centrum
van de stad Amersfoort. Om de relatie met het
zoute water nog meer kracht bij te zetten, heeft
West 8 gekozen voor de haring als symbool om te
verwerken in de drie typen bruggen.’
1 ‘In Laak 1 zijn rond de dertig verkeersbruggen
gerealiseerd met leuningen van staal, met daarin
uitgestanste haringen met de staart omhoog.
De haringen moeten met de staart omhoog
worden gegeten. Zo herkennen we de vis beter in
zijn soort’, legt Ronald zijn keuze uit. Het zijn
transparante, iconografische bruggen om mensen
bewust te maken van waar ze zijn. Van het feit dat
ze water oversteken. Deze bruggen zij getoogd en
gaan hoog over het water heen. Daardoor ontstaat
vanaf de brug uitzicht over het water en de
straat. Mensen kunnen hier verpozen om te kijken
wat er op het water gebeurt of om even te
mijmeren. Omdat de bruggen een behoorlijke
bolling hebben kan er ook goed onderdoor
worden geschaatst of gevaren. Dat geeft een
gevoel van ruimte en maakt het wonen aan het
water zo speciaal.’
2 ‘In Laak 2A – met Baken als straatnamen –
zijn negen autobruggen gerealiseerd met op
het brugdek aluminium panelen met scholen
haringen. De binnen- en buitenkant van de bruggen
hebben tegengestelde panelen, de scholen
haringen zwemmen ieder een andere richting
op. Dat staat symbool voor de dynamiek
die ontstaat in een wijk als Vathorst. Mensen gaan
diverse relaties aan met hun woonomgeving en
vormen community’s, net als de scholen vissen.
Deze panelen zijn dicht en leveren een minder
transparant plaatje op. Maar ze geven een
stevig gevoel van verbondenheid’, zo legt Ronald
uit. ‘De drie fietsbruggen zijn hier van hout en
hebben daardoor een warmere uitstraling
gekregen, die beter aansluit bij het gebruik en
de groene omgeving waarbinnen deze bruggen
geplaatst zijn.’
3 ‘De Bruggen in het eerste deel van Laak 2A hebben
nog een gesloten karakter. De bruggen in Laakse
Tuinen (Laak 2B), de volgende fase in de planontwikkeling,
worden aanzienlijk transparanter. De
bruggen krijgen hier ranke leuningen waarbij
ornament en structuur elkaar opzoeken. De haring is
geïntegreerd in de leuning, in plaats van aan de brug
gehangen. Dat is een meer traditionele benadering
van een leuning, waardoor de balusters van de brug
meer tot uiting komen. Dat type brug past goed
bij de stedenbouwkundige opzet van dit deel van
De Laak. Van oost naar west worden de oevers
groener en gaan de stenen kades langzaam over naar
groene taluds en overtuinen. Vathorst komt met
deze deelplannen steeds verder het landschap in en
de stedenbouwkundige opzet doet daar recht aan,
evenals aan de waterhuishouding, die natuurlijk ook
op orde moet blijven’, besluit Ronald zijn betoog. ❖
22 | BELEEF VATHORST 2019
2019 BELEEF VATHORST | 23

TEKST PAUL VOOGSGERD | FOTOGRAFIE OVF / ELLEN KOLFF
IN BEELD
OUDHEIDKUNDIGE VERENIGING FLEHITE
‘Bewust worden van
het erfgoed in Vathorst’
Dit jaar besteedde de Oudheidkundige Vereniging Flehite
bijzondere aandacht aan Vathorst. Met lezingen en activiteiten
gaf de vereniging inzicht in de geschiedenis van de wijk en het
gebied waar deze is ontwikkeld. Een terugblik op een bijzonder
jaar met bestuursleden Jan Carel van Dijk en Adri de Bruijn.
Stedenbouwkundige Edzo Bindels, 2 e van links, bij de
maquette in het i-Centrum Vathorst
L
aten we eerst eens kijken vanuit
historisch perspectief. Amersfoort wordt
in de boeken voor het eerst vermeld in
1028 en kreeg stadsrechten in 1259. De
Oudheidkundige Vereniging Flehite (OVF) is jonger
maar heeft inmiddels ook een respectabele leeftijd
bereikt. De vereniging is opgericht in 1878 en vierde
vorig jaar haar 140-jarig bestaan. Vathorst is in 1994
aangewezen als VINEX-locatie, in 1997 sloten de
projectontwikkelaars een samenwerkingsovereenkomst
met de gemeente en in 2001 startte de bouw
van de eerste woningen. Hoe bijzonder is de
belangstelling van de oudheidkundige vereniging
voor zo’n relatief jonge wijk?
ONTSTAANSGESCHIEDENIS
‘Een van de doelstellingen van de OVF is mensen
bewust te maken van het erfgoed dat Amersfoort
heeft en dus ook dat van Vathorst’, legt Adri uit.
‘Dan gaat het niet alleen om wat er nu staat,
maar ook om wat daar in het verleden allemaal
is gebeurd. Als mensen die geschiedenis kennen,
zijn ze zich bewuster van de omgeving waar ze
wonen. Juist Vathorst als jonge wijk biedt mooie
aanknopingspunten om het heden met het
verleden te verbinden.’ Jan Carel noemt de
lezing over de ontstaansgeschiedenis van
Vathorst als voorbeeld. ‘Op 29 oktober hebben
we die georganiseerd in het i-Centrum voor
zo’n 120 geïnteresseerden. Een van de sprekers
was stedenbouwkundige Edzo Bindels van
West 8, die betrokken is bij de ontwikkeling van
Structuurvisie Vathorst en De Laak. Hij vertelde
onder meer hoe hij het oorspronkelijke landschap
benut en laat terugkomen in het ontwerp van de
wijk. West 8 kijkt bij het ontwerpen heel goed
naar de omgeving en de oorsprong ervan en
verbindt zo letterlijk heden en verleden.’
EXCURSIE NAAR ‘T HAMMETJE
‘We zijn het Vathorstjaar begonnen met een
maaltijd en een lezing in Hart van Vathorst,
onder de noemer Eten met een Reden’, vertelt
Adri. ‘Tijdens de maaltijd konden de bezoekers
luisteren naar een verhaal over de geschiedenis
van Vathorst door Gerard Raven, toen nog de
conservator van Museum Flehite. Twee maanden
Jan Carel van Dijk (rechts) en Adri de Bruijn bij 't Hammetje
later sloot streekkenner Geurt Hilhorst in
’t Duysthuisje daarop aan met de lezing ‘Hoe het
in Vathorst ooit was en werd.’ In juni kwam de veel
recentere geschiedenis van Vathorst aan bod
tijdens een boottocht over De Laak. Ook heel
bijzonder omdat de deelnemers daar prachtig alle
ontwikkelingen konden zien.’ Één van de hoogtepunten
van het jaar was zonder twijfel de excursie
naar ’t Hammetje, een fantasiegebouw, ongeschikt
om in te wonen, maar heel bijzonder om te zien.
‘Daar liep het echt storm’, lacht Adri. ‘Er was
ontzettend veel belangstelling maar we konden
de groep splitsen. De ene helft werd in het park
rondgeleid door Willem Ham junior, de zoon van de
man die ’t Hammetje vanaf 1988 heeft gebouwd.
En de andere helft kon in het woonhuis een film
kijken over hoe Willem Ham senior daar woonde en
bouwde aan ’t Hammetje. En na afloop wisselden de
groepen om.’ Bij de laatste activiteit van de OVF in
het Vathorstjaar is de jeugd nadrukkelijk betrokken,
Oudheidkundige
Vereniging Flehite
De Oudheidkundige Vereniging Flehite bestaat
inmiddels 141 jaar en heeft zo’n 700 leden.
Lidmaatschap kost slechts 30 euro per jaar.
‘De leden krijgen daar heel veel voor terug’,
vertelt Jan Carel enthousiast. ‘Iedere maand
krijgen zij een e-nieuwsbrief. Daarnaast
ontvangen zij elk kwartaal het tijdschrift
Kroniek, met een verscheidenheid aan artikelen.
Gemaakt door een grote redactie, waaronder
veel professionele inbrengers. En één keer per
jaar komt ook nog eens het Jaarboek Flehite
uit. Daarin staan de wetenschappelijk
gefundeerde artikelen, met bronnenmateriaal
en literatuuropgave. Echt een boek voor de
liefhebbers.’ Naast al deze publicaties hebben
leden van de vereniging gratis toegang tot
Museum Flehite, gratis toegang tot de lezingen
van de vereniging en deelname tegen een
redelijke prijs aan de excursies.
Kijk voor meer informatie op de website van
de OVF: www.historisch-amersfoort.nl.
➸
24 | BELEEF VATHORST 2019
Fotobrijschrift
2019 BELEEF VATHORST | 25

TEKST IN BEELD PAULA KLEISEN EN LEONIE MULDER | FOTOGRAFIE ELLEN KOLFF EN HEIJMANS | AI HEIJMANS
TEKST PAULA KLEISEN | FOTOGRAFIE HENK GROENEWOUD
DE TUIN
De Armen de Poth bijvoorbeeld. Of het Huis met
de Paarse Ruiten, waar stadhouder Willem V nog
heeft gewoond en ook Kardinaal De Jong in zijn
laatste jaren. En omgekeerd komen de mensen uit
de binnenstad nu ook eens kijken in Vathorst. Zo
merken ze vanzelf dat die A1, die Vathorst van de
rest van Amersfoort scheidt, eigenlijk maar een
geringe barrière is.’
v.l.n.r. Henk van den Broek, Jelle Hekman en Edzo Bindels spraken tijdens de lezing over
de ontstaansgeschiedenis van Vathorst
vertelt Adri. ‘Leerlingen van het Vathorst College
gaan aan de slag met een virtual reality show waarin
zij oud en nieuw Vathorst met elkaar verbinden.’
De nieuwe aanpak heeft de vereniging geen windeieren
gelegd, weet Jan Carel. ‘Aan het begin van het
jaar hadden we 8 leden in Vathorst, nu zijn dat er 20.
En we gaan ermee door; ook volgend jaar staan dit
soort activiteiten op het programma. Zo kunnen
we Vathorsters nog meer bewust maken van de
bijzondere omgeving waarin ze wonen en van de
bijzondere stad waarvan Vathorst deel uitmaakt.’ ❖
‘Perfecte tuin om
tot rust te komen’
‘ Juist Vathorst
biedt mooie
aanknopingspunten
om het heden met het
verleden te verbinden’
BIJZONDERE PLEKJES LATEN ZIEN
Een van de aanleidingen om het Vathorstjaar te
organiseren, was de wens van de OVF om meer
jonge mensen te betrekken bij de vereniging.
‘En die wonen vaak in de jonge wijken’, legt
Jan Carel uit. ‘Daarom hebben we besloten de focus
te richten op Amersfoort-Noord, te beginnen met
activiteiten in en over Vathorst. Daarmee krijg je
twee stromen op gang. Door de activiteiten in hun
wijk raken Vathorsters geïnteresseerd in onze
vereniging en zodoende ook in de geschiedenis
van het oude Amersfoort. Veel mensen uit Vathorst
komen natuurlijk best wel eens in de binnenstad,
maar wij kunnen ze de bijzondere plekjes laten zien
waar ze anders nooit zouden komen. Het Hofje
Excursie op de Laak
Met de keuze voor een vrije kavel in Waterdorp werd meteen
ook hun wens voor een grote tuin verwezenlijkt. De tuinarchitect
ging aan de slag en maakte een ontwerp dat perfect aansluit bij
de uitstraling van hun huis. Nu genieten Liesbeth en Frank van
den Bos dagelijks van het resultaat. ‘Als we naar buiten kijken,
hebben we het idee dat we weg zijn van de bewoonde wereld.’
‘We
hadden verschillende wensen op
woongebied’, vertelt Liesbeth aan de
lange keukentafel met uitzicht op de tuin.
‘En Frank wilde altijd nog een keer een eigen huis
bouwen. Dus toen de kans voorbij kwam om een
vrije kavel te kopen, besloten we de stap te wagen’.
Het traject rondom de bouw werd een bijzondere
ervaring. ‘Het leuke van zelf bouwen is dat je heel
veel kunt beïnvloeden. Het huis en de tuin zijn
geworden zoals we het voor ogen hadden.’
➸
26 | BELEEF VATHORST 2019
2019 BELEEF VATHORST | 27

DE TUIN
DE TUIN
‘ Voor ons gevoel wonen
we niet in een drukke
wijk. Als we naar
buiten kijken, zien we
weilanden en paarden’
cv
Uitzicht op het kunstgrasveldje (links)
Toen het gezin in december 2018 verhuisde, was het
idee om eerst het huis helemaal af te maken
en daarna de tuin in te richten. Maar al snel waren
ze het zand en de modder zat en besloten Liesbeth
en Frank de tuin direct aan te laten leggen. ‘We
zijn heel blij dat we dat zo gedaan hebben, want
daardoor hebben we afgelopen zomer al volop
kunnen genieten van onze tuin. Bovendien hebben
we nu een fraai uitzicht op de planten en bloemen.
De woning en tuin zijn één geheel geworden.’
Net als hun interieur moest de tuin vooral rust
uitstralen. ‘Voor ons geen bonte verzameling van
kleuren of tierelantijntjes. Dat past niet bij ons’,
licht Liesbeth toe. ‘Daarom hebben we ervoor
gekozen alleen groen en wit te gebruiken, zoals
de witte lavendel en de sneeuwbalhortensia’s.
De heg van hedera blijft groen in de winter en ook
de siergrassen geven een rustig beeld. In de bakken
is steeds één plantensoort te vinden. Dat houdt
het mooi strak.’
SPEELS
Wat direct in het oog springt is het hoogteverschil
in de tuin. Door middel van een zogenaamde keermuur
is deze verdeeld in een hoog en een laag
gedeelte. Liesbeth: ‘Als koper van deze kavel waren
we verplicht om een keermuur aan te leggen. Het
hoogteverschil dat daardoor ontstaat vind ik erg
leuk. Het maakt het ontwerp speelser en verdeelt
de tuin in verschillende niveau’s. Op de vlonder
staat de hele dag zon en ben je even helemaal los
van het huis. Op een warme dag zitten we graag in
de veranda. In de schaduw met een kopje koffie en
een tijdschrift kun je daar heerlijk bijkomen van een
drukke dag.’
Bij het ontwerp van de tuin werden de wensen
van hun kinderen meegenomen. Zo wilde dochter
Fréderique graag een eigen hockeyveldje. ‘Het veldje
wordt veel gebruikt door de hockeymeiden, maar
de andere kinderen spelen er ook vaak. Luc golft
en gebruikt het om te putten, Sophie doet er balspelletjes.
Het veldje ligt in het lage gedeelte van de
tuin. Daardoor zie je het bijna niet vanuit het huis.
En de kans op een bal door de ruit is zo een stuk
kleiner’, lacht Liesbeth.
BOOTJE
De aanwezigheid van een steiger verraadt dat er
wellicht plannen voor een bootje zijn. ‘Dat zouden
we heel leuk vinden’, bevestigt Liesbeth. ‘Op dit
moment is het water van de Kleine Eem nog niet
uitgegraven, dus dan kom je niet ver. Als de huizen
om ons heen klaar zijn, wordt het helemaal
uitgegraven en uiteindelijk aangesloten op de
Laak, de vaarweg naar Bunschoten. We verheugen
ons er nu al op om dan vaartochtjes te gaan maken.’
GENOEG TE DOEN
‘Wij hebben allebei geen groene vingers. Daarom
wilden we een onderhoudsvriendelijke tuin’.
Toch is er in deze tuin nog genoeg te doen. Frank:
‘De ontwerper heeft ons verteld wat er wanneer
gedaan moet worden. Alleen al het gras maaien is
best veel werk. In de zomer moet dat twee keer per
week gebeuren. Gelukkig vind ik het wel leuk om te
doen en helpt onze zoon Luc af en toe een handje’.
RUIMTE VOOR GASTEN
Liesbeth en Frank kozen ervoor om hun keuken aan
de tuinkant te maken. Daardoor hebben zij vanaf
de extra lange eettafel uitzicht op de tuin. ‘Binnen
zitten we eigenlijk altijd aan deze tafel in plaats van
op de bank. De tafel is groot genoeg om gasten te
kunnen ontvangen. Ook op het terras hebben we
een flinke tafel staan. Als er vrienden of familie op
bezoek komen zijn we al snel met veel mensen.
Nu hebben we genoeg ruimte om buiten gezellig te
barbecuen of te borrelen.’
BUITEN WONEN
Het wonen aan de rand van Waterdorp doet het
gezin goed. ‘Voor ons gevoel wonen we niet in een
drukke wijk. Als we naar buiten kijken, zien we
weilanden en paarden. Er komt nog wel meer
bebouwing, maar dat geeft niet. Je hoort hier allerlei
vogels en het ruikt naar het platteland. Er komen
luchtballonnen over en in de avond zien we de
lichtjes van Bunschoten. Toch hebben we alle voorzieningen
van een stad bij de hand. Al met al vinden
we het echt heerlijk hier!’ besluit Liesbeth. ❖
Liesbeth van den Bos (43) • is
erkend financieel adviseur • haar
man Frank (46) is organisatieadviseur
• Ze hebben drie kinderen:
Luc (15), Fréderique (12) en
Sophie (9) • Samen met hond
Thommy woont het gezin sinds
een jaar in Waterdorp.
28 | BELEEF VATHORST 2019 2019 BELEEF VATHORST | 29

TEKST KARIN POLDERVAART | FOTOGRAFIE ELLEN KOLFF
IN ONTWIKKELING
‘Theater is de bron van
alles wat hier gebeurt’
Nadat Stichting De Kamers eind 2012 stopte
met het organiseren van activiteiten, was het
stil in het karakteristieke blokkenpand aan de
Wezeperberg, op de wekelijkse kerkdiensten van
de Veenkerk na. Maar daar komt nu verandering
in: Bijzondere Gasten, Buitengewoon Concept en
Bzzzonder nemen hun intrek in het gebouw en
blazen het samen met de Veenkerk nieuw leven
in. Als het aan locatiemanager Anja van Dillen
ligt, wordt De Kamers weer die bruisende plek
die het was. ‘Theater is de bron van inspiratie bij
alles wat we organiseren.’
I
n de theaterzaal zijn drie mannen van de techniek druk in de weer.
Uit een enorme kartonnen verpakking verschijnt een gloednieuwe
beamer. ‘We zitten nu een week in het pand,’ vertelt Anja. ‘De Veenkerk
heeft de afgelopen jaren goed voor De Kamers gezorgd, maar nu het gebouw
extra functies krijgt, moet er veel gebeuren. Schilderen, stoelen repareren,
spullen vervangen die kapot zijn. Zo is die beamer nodig voor filmvoorstellingen
die we gaan organiseren.’
Anja van Dillen
De Kamers wordt een plek waar bezoekers straks een theater- of filmvoorstelling
bezoeken, of een inspirerende lezing of workshop kunnen volgen. Toen
woningcorporatie De Alliantie het gebouw wilde verkopen, ging De Veenkerk op
zoek naar samenwerkingspartners om het gebouw te behouden en er weer een
levendige plek van te maken. Ze kwamen met Bzzzonder en Bijzondere Gasten in
contact, een sociale onderneming die ontmoetingsplekken in Amersfoort creëert
en faciliteert. De Kamers wordt een van de nieuwste ontmoetingsplekken.
TERUG VAN WEGGEWEEST
‘We brengen De Kamers terug in de wijk,’ vertelt Anja, die jarenlang als sociaal
makelaar en buurtnetwerker in Vathorst werkte. Als sociaal makelaar voerde ze
jarenlang vanuit stichting Kamerbreed samen met De Kamers het welzijnswerk
uit. Toen De Kamers failliet ging, liep het welzijnswerk wel door. Dat werd
uiteindelijk ondergebracht bij Indebuurt033. ‘Als buurtnetwerker sprak ik veel
mensen die het jammer vonden dat De Kamers dicht was. Iedereen heeft wel een
herinnering aan De Kamers. Bewoners misten een plek in de buurt voor een
avond uit met een mooie theater- of filmvoorstelling waar ze mensen uit de
buurt konden ontmoeten. Het concept sluit dus aan bij wat hier al was, omdat
het een behoefte vervult. Vandaar dat we ook de naam De Kamers terugbrengen.’
THEATRAAL TROUWEN
Theater is de inspiratiebron van alle activiteiten. Overdag wordt de benedenverdieping
drie dagen per week het domein van de nieuwe theater-bso van
Kindercentrum Bzzzonder. Daarnaast kunnen bedrijven en organisaties delen
van het gebouw afhuren voor een zakelijk event, congres of borrel. En stellen
met trouwplannen zijn bij De Kamers aan het juiste adres. ‘Het wordt een
officiële trouwlocatie,’ vertelt Anja enthousiast. ‘Onder de noemer Theatraal
trouwen kunnen stellen elkaar straks het ja-woord geven. Daarvoor werken
we nu plannen uit.’
Ook voor particuliere verhuur zijn volop mogelijkheden. Een verjaardag vieren
in de knusse huiskamer met de open haard aan, een borrel met de rode loper
uit of een familiereünie met een voorstelling in de theaterzaal. ‘Daar hebben we
prachtige ruimtes voor en we voegen er graag wat theaterelementen aan toe,’
aldus Anja.
VERBINDEN EN SAMENWERKEN
De ervaring die Anja heeft opgedaan in het welzijnswerk komt in haar nieuwe rol
goed van pas. En dat op de plek waar het voor haar allemaal begon: ‘De Kamers
heeft mijn hart. Vroeger zei ik al: ooit wil ik mijn eigen theater. Als sociaal werker
was ik gewend om mensen en partijen met elkaar te verbinden, dat wil ik hier
ook doen. Daarom zoeken we de samenwerking met andere partijen in de buurt.
We gaan elkaar geen vliegen afvangen, maar juist afstemmen en samenwerken.’
OPENING
De officiële opening van het gebouw volgt begin 2020. In de tussentijd borrelt
en bruist het achter de donkergrijze deuren. De komende maanden wordt het
gebouw opgeknapt en de programmacommissie is druk aan het brainstormen
over de programmering. Ook vinden er try-outs plaats en lopen de aanvragen
voor zakelijke verhuur binnen. ‘Ik wil dat dit een plek wordt waar mensen zich
thuis voelen. Dat er iemand is die je welkom heet en een kop koffie zet als je
binnenloopt. We maken er weer een kloppend hart van de wijk van.’ ❖
Voor meer informatie en programmering: volg Theater De Kamers
via Facebook en bijzonderegasten.nl. Wie ideeën heeft over activiteiten
of wil meedenken is van harte welkom. Ook is De Kamers nog op
zoek naar gastheren en -vrouwen. Geïnteresseerd? Mail naar
anja@bijzonderegasten.nl.
De Kamers
Begonnen als particulier initiatief van kunstenaar Jan van der Meulen
en dominee Jos van Oord, was het een plek in Vathorst voor inspiratie
en ontmoeting. Vanuit de theater-, film-, eet-, huis-, lees- en muziekkamer
werden activiteiten georganiseerd voor jong en oud: van
theater- en filmvoorstellingen tot concerten, lezingen en boekenuitleen.
Toenmalig Prinses Máxima opende het gebouw in 2007 onder
grote belangstelling van publiek en pers. In 2012 kwam er een einde
aan dit initiatief en bleef De Veenkerk het pand gebruiken voor
haar kerkdiensten. Vanaf september geven Bijzondere Gasten,
Kindercentrum Bzzzonder, Buitengewoon Concept en de Veenkerk
invulling aan De Kamers en werken ze aan een activiteitenaanbod
voor de wijk en de stad. Het gebouw van De Kamers is ontworpen
door Korteknie Stuhlmacher Architecten.
30 | BELEEF VATHORST 2019
2019 BELEEF VATHORST | 31

COLOFON
BELEEF VATHORST
December 2019
©Beleef Vathorst is een magazine
over wonen in Vathorst dat drie keer
per jaar verschijnt in de maanden april,
augustus en december.
Hoofdredactie
Marjolein Hoogeveen
Giel van der Vlies
Redactie
Paul Voogsgerd, Paula Kleisen,
Leonie Mulder en Karin Poldervaart
Fotografie
Ellen Kolff, Henk Groenewoud
en Wijgert IJlst
Coverfoto
Coverfoto: Renate Munnike
Achterkant cover: Danslessen in het
Vathorst College met uitzicht op
Vathorst | Wijgert IJlst
Concept & Vormgeving
Trichis
Wilt u meewerken
aan ons magazine?
Heel graag!
Laat het dan weten aan
m.hoogeveen@vathorst.com
Aanmelden voor onze
nieuwsbrief kan via de website
www.vathorst.nl. U ontvangt dan
regelmatig informatie over het laatste
nieuws, evenementen en
verkoopbijeenkomsten in
Vathorst. Op deze website is ook het
woningaanbod te vinden. Informatie
over vrije kavellocaties:
www.vrijekavelsvathorst.nl.
i-Centrum Vathorst
Veenslagen 2
3825 RV Amersfoort
033-451 10 12
i-centrum@vathorst.com