AT 284_NL_BR

Rijke verbeelding
Met 25 pk, de looks van een enduro en een naam die verwijst naar
Honda’s trailmotoren is de CRF450L een apart gebakje.
Om te beginnen kan ik
wel zeggen dat het
niet aan de looks van
deze motor zal liggen.
Hij ziet eruit als een
competitie-enduro met
een strak lijnenspel
dat doet denken aan een halve crosser.
Het prijskaartje van 10.999 euro plaatst
hem echter in een ander segment, wat
ver boven de sferen van de gemiddelde
endurist ligt. Spijtig, want onder de LED
verlichting zien we een hypermodern
staaltje motortechniek zoals enkel
Honda dat kan bouwen. We wanen
ons eventjes terug in het tijdperk van
Dave Thorpe die alle modder en jumps
overmeesterde zonder tractiecontrole
of ABS. Dat is vandaag meestal wel
anders, al vaart deze CRF een eigen
gewaagde koers met enkel een on/off
gashendel dat meteen alle vermogen
vrijgeeft zodra je het gas opent. Nee,
deze Honda is niet zoals andere
enduro’s.
Onzekere houding
Zodra we de eerste zandpistes
aanvallen, snap ik dat dit soort pseudotrailmotor
enkel kan voortkomen uit
de verbeelding van een Japanse
ontwikkelaar waarin allroadrijders
eigenlijk halve crossers zijn. De
zithouding is simpelweg rechtop
staand, want het zadeltje is niet meer
dan een smalle lap mousse zonder
enig comfort. De voetsteunen zijn niet
regelbaar en ook de versnellingspook
is niet in hoogte te verstellen. Wie
zich zou verwachten aan ruimte voor
dikke crossbotten is er trouwens
aan voor de moeite, want ik zit
contant met m’n tenen tegen de
versnellingspook te tikken. Je moet
dus onnatuurlijke bewegingen maken
met je knie naar voeren om in de
kleine ruimte te schakelen. Verder zijn
de bedieningen wel erg correct met
een licht koppelingshendel, soepel
gashendel en een perfect geplaatste
elektrische startknop. Handig,
want stilvallen is geen uitzondering
bij technische passages in lage
toeren, en dat ondanks een soepele
zesversnellingsbak.
Speelvogel
Gedurende de volledige 1.498 lange
testrit slaagde ik er nooit in om de
allroadmotor te ontdekken die volgens
Honda in deze CRF450L schuilgaat. Het
7,5l tankje biedt amper 160 kilometer
autonomie met een verbruik van om
en bij de 4 liter. Al na 150 kilometer
gaat het reservelichtje branden en ook
de vering is duidelijk voorzien op het
betere springwerk in plaats van lange
De CRF450L is meer enduro dan trail en smeekt om een sportieve
bestuurder, die ik 1.498 kilometer lang probeerde te zijn.
Met de LED-lichten is het heel aangenaam rijden in de duisternis.
Geen traction control en een zeer discrete ABS vooraan.