Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
«Je denkt zeker dat je<br />
Fangio bent !? ». Zo<br />
werden overmoedige<br />
bestuurders destijds<br />
terechtgewezen, al kent<br />
vandaag geen enkele<br />
jonge bestuurder die uitdrukking nog.<br />
Toch was Fangio een van de weinige<br />
autoracers die werkelijk uitgroeide tot<br />
een algemeen bekend icoon. En dat<br />
hoewel er een belangrijk document<br />
ontbrak. In 1961, pas drie jaar na<br />
het beëindigen van zijn racecarrière,<br />
behaalde hij eindelijk een rijbewijs.<br />
Tijdens zijn leven als coureur had hij het<br />
kleinood nooit behaald en niemand had<br />
het hem ooit durven vragen.<br />
Op 13-jarige leeftijd in 1924 werd<br />
Fangio aangesteld als mechanieker in<br />
een garage waar opvallend genoeg<br />
vooral landbouwvoertuigen en<br />
racewagens gerepareerd werden.<br />
Fangio is vroegrijp en op zijn zestiende<br />
koopt hij een Overland-viercilinder.<br />
Het is zijn baas, een lokaal racepiloot,<br />
die hem de stiel leert vooraleer hij op<br />
het ziekenbed zou belanden door een<br />
longontsteking die hij opliep tijdens<br />
een voetbalmatch. Na een lange<br />
afwezigheid voor herstel, wil hij opnieuw<br />
een voetbalcarrière najagen, maar je<br />
kan nu eenmaal niet ontsnappen aan je<br />
lot. Zo opent hij dus zijn eerste garage<br />
met dank aan zijn familie en vrienden<br />
die zijn project ondersteunen. Onder<br />
het pseudoniem Rivadavia doet hij<br />
mee aan een eerste race in een Ford<br />
A die hij leende van een kennis van zijn<br />
vader. We zijn dan in het jaar 1936 en<br />
de carrière van Fangio op vier wielen<br />
begint vorm te nemen. Hij doet mee aan<br />
de bekende Carreteras, proeven die per<br />
etappe afgelegd worden over duizenden<br />
kilometers aan de voet van de Andes.<br />
Hij wordt Argentijns kampioen aan het<br />
stuur van een Chevrolet V6 in 1940 en<br />
1942, waarna zijn raceactiviteiten even<br />
op stop gezet worden door de Tweede<br />
Wereldoorlog. Binnen de kortste keren<br />
komt Generaal Perón aan de macht in<br />
Argentinië en laat dat nu uitgerekend<br />
toch wel een motorsportfan zijn die een<br />
beroep doet op Fangio om zijn imago<br />
wat op te krikken. De toekomstige ster<br />
rijst in geen tijd naar de hoogste toppen,<br />
ook in Europa, want de Automobiel<br />
Club van Argentinië sponsort zijn eerste<br />
deelname aan de Formule 1. Zijn eerste<br />
Grote Prijs rijdt hij mee in Buenos Aires<br />
in 1948 waar Fangio een Maserati krijgt<br />
die gehuurd wordt door de Argentijnse<br />
staat. Onder de heerschappij van<br />
Perón ontstaat er een nationaal<br />
team waarmee Fangio de ene na de<br />
andere overwinning pakt. Uiteindelijk<br />
krijgt hij een plekje bij het Alfa Romeo<br />
fabrieksteam voor het eerste officiële<br />
wereldkampioenschap in de Formule 1<br />
in 1950. In dat seizoen zou hij tweede<br />
eindigen aan het stuur van een Alfetta<br />
158 na de Italiaan Giuseppe Farina.<br />
In 1951 blijft Fangio bij Alfa en behaalt<br />
hij zijn eerste titel. Spijtig genoeg is hij<br />
in 1952 in Monza betrokken bij een<br />
zwaar ongeval, in een wedstrijd die<br />
niet eens meetelt voor het WK. Hij zou<br />
verschillende maanden buiten strijd zijn.<br />
De omstandigheden van het ongeval zijn<br />
zo vreemd dat je spontaan gelooft dat<br />
toeval niet bestaat. Fangio was namelijk<br />
eerst in Ierland voor een test, waarna hij<br />
naar Monza zou vliegen. Omwille van<br />
het slechte weer, landde het vliegtuig<br />
echter in Parijs. Van daar nam hij de<br />
auto richting Monza en pas een half uur<br />
voor de start van de wedstrijd, kwam<br />
hij toe op het circuit. Na deze haastige<br />
reis, kan hij niet aan zijn lot ontkomen.<br />
In de tweede ronde gaat zijn Maserati<br />
van de baan af bij het ontwijken van<br />
een andere rijder in de Lesmo bocht.<br />
Fangio ontsnapt ternauwernood aan<br />
een verlamming, maar hij is zwaar<br />
gewond aan zijn ruggenwervels. In<br />
1953 is hij wel opnieuw aanwezig<br />
in het kampioenschap, maar het is<br />
wachten tot de race van Monza om<br />
opnieuw op het podium te staan. Hoe<br />
dan ook is het seizoen 1953 er een om<br />
te vergeten, want hij rijdt grotendeels<br />
is de vergetelheid. Mercedes geeft<br />
hem echter een nieuwe kans in 1954<br />
met een compleet ander team, maar<br />
omdat de auto nog niet klaar is, krijgt<br />
hij toestemming om de eerste twee<br />
wedstrijden te rijden met een Maserati<br />
250F. Voor de grote prijs van Frankrijk<br />
krijgt hij zijn Mercedes Benz W196<br />
Een waanzinnige massa voor de Grote Prijs van Duitsland in 1954<br />
waar Fangio aan het stuur zat van de prachtige Mercedes W 196.<br />
De Maserati 250 F<br />
waarmee Fangio in 1957<br />
in Monaco reed.<br />
61
Change language