Jouw Actieve Natuur | Outdoor XL

Kamperen op de weg
Liesbeth legt op de kaart uit volgens welke route ze richting
de Zuidpool zijn gereden. ‘Er was wel een soort pad,
maar dan aan de hand van coördinaten. Die moeten
voorkomen dat je in crevasses (gletsjerspleten) terecht
komt. Naarmate je verder gaat, wordt de afstand tussen
die punten steeds groter. Op een gegeven moment is je
accu bijna leeg en moet je stoppen. Dan zet je je tent op,
eigenlijk midden op ‘de weg’. Op een bepaalde manier
geeft dat toch een heel onrustig gevoel.’
Alle spullen die ze bij zich hadden bleken fantastisch te
werken. ‘Na twee weken voel je het weefsel van je kleding
in je vel drukken’, vertelt Liesbeth. ‘Je voelt precies
de schering en inslag. Ook de luggable loo – tevens in
gebruik als een van de twee zitplaatsen – zat prima. Wel
met de klep dicht natuurlijk.’
Nu ze terug zijn draagt Liesbeth nog geregeld haar wollen
sokken. ‘De wollen hemden liggen op de boot en de
thermosflessen gaan we daar ook gebruiken.’
Ze hadden ook een mes bij zich om elkaar in geval van
nood te kunnen redden, vertelt Liesbeth. ‘Dat is gelukkig
niet nodig geweest, maar we hebben het elke dag
gebruikt.’ Wat het eten betreft hebben ze steeds het
lekkerste uitgezocht. Edwin: ‘De muesli vond ik vreselijk,
maar we hadden ook shakes bij ons: vanille en banaan
en chocola. Daar kon je alle kanten mee op, bijvoorbeeld
door een slush te maken met sneeuw. Ook het
warme eten was goed te doen. Maar je gaat natuurlijk
niet om culinaire redenen naar de Zuidpool.’
Omkeren
Op een bepaald moment zagen Liesbeth en Edwin aankomen
dat ze hun doel niet zouden halen. ‘Als we doorgezet
hadden waren we ongetwijfeld in de problemen gekomen’,
is Liesbeths conclusie. ‘En dat had alleen maar onze
missie teniet gedaan. Dan komt het punt dat je besluit om
te keren. Achteraf zijn we geloofwaardiger doordat we
hebben besloten op eigen kracht terug te gaan. We hebben
daardoor 30 dagen zonder brandstof kunnen rijden.’
‘We wilden betrouwbaar zijn,’ vult Edwin aan. ‘Het ging
niet om onze persoonlijke prestatie maar om de missie.
Je kunt trainen op een goede uitkomst, maar daar hoort
meteen het tegenovergestelde bij. Het was balen dat
het weer zo tegenzat, maar na een week ga je inzien wat
de consequentie is. Dan zie je ook wat het cadeautje
is. De afwijkende situatie is een energizer die je kracht
geeft. Het plezier van het ongemak.’
82 ste breedtegraad
Hoe het is om 24 uur alleen met elkaar geconfronteerd
te worden, was een ervaring die het echtpaar al kende
van het zeilen. Edwin: ‘Op zee kunnen wij soms tien uur
lang geen woord wisselen, en dan opeens zit je twee
uur achtereen te praten. Dat is niet ongemakkelijk; 80
procent van communicatie is non-verbaal.’ Liesbeth
had meer moeite met het wachten: ‘Ik ging sudokuen,
muziek luisteren en mijn dagboek bijhouden. Edwin had
ook een dagboek. Maar bij mij lees je veel meer emotie.
Dat vind ik ook het sterke van wat wij samen doen. Juist
Er is wel een soort pad op
Antarctica, maar dan aan
de hand van coördinaten.
56 JOUW ACTIEVE NATUUR | HERFST - WINTER 2019