Jouw Actieve Natuur | Outdoor XL

COLUMN
Youri neemt je in zijn vlogs mee de natuur in op zoek naar dieren. Hij is wild van wild en zwarte
spechten. Wil je weten wat hij zoal filmt? Neem dan een kijkje op www.youtube.com/yourijongkoen
Als de eerste nachten richting het nulpunt gaan en
winterse nevels ‘s morgens laag over de velden hangen,
wordt de verleiding om lekker binnen te blijven
erg groot. Jammer eigenlijk, want die koude ochtenden
zijn vaak de voorbode van veel moois.
Vroeg in de ochtend gaat de wekker. Ik kleed mij snel
aan om naar de Veluwezoom te gaan. Je hoopt dan
altijd op zowel mooie omstandigheden als een ontmoeting
met wat wild. De omstandigheden zijn in ieder
geval goed: windstil, iets onder het vriespunt en een
heldere lucht met de laatste zichtbare sterren maakt het
plaatje compleet.
Bij de eerste stappen op de bevroren hei prikt de opkomende
zon langzaam door de sluierbewolking. In mijn
ooghoek zie ik wat bewegen. De eerste damherten! Met
een goudoranje lucht op de achtergrond steken ze het
veld over op weg naar het rustgebied. Langzaam bewegen
de zwarte silhouetten over de berijpte hei. Ik volg ze
een paar minuten tot ze uit het zicht verdwijnen. De kou
en het vroege opstaan lijken even niet te bestaan. Zo wil
je toch altijd je dag beginnen? Een paar honderd meter
verderop is het opnieuw raak. Dit keer een groepje edelherten.
Het is te zien dat het koud is, want door de zoeker
van mijn camera zie ik een laagje rijp op de rug van de
dieren liggen. Gelukkig hebben zij er weinig last van,
maar prettig lijkt me anders.
En dan begint het grote struinen. Een tijdje blijft het rustig,
het wild lijkt verdwenen en er is geen hert meer te
bekennen. Even slaat de twijfel toe. Heb ik het verkeerde
pad gekozen? Waar zijn ze naar toe? Kraakt de inmiddels
tot ijs omgetoverde sneeuw te veel onder mijn voeten?
Zal ik eens een ander paadje in slaan? Misschien dat het
meer geluk oplevert. Al na een paar stappen word ik verwelkomd
door een roepende zwarte specht. Dat begint al
goed! Het blijkt een voorbode te zijn van meer moois. Na
een paar honderd meter zie ik tussen de bomen een paar
edelherten. Bingo! Tevreden stel ik mijn camera op en sta
ze een paar minuten lang te filmen.
De herten lopen verder en ik wil hetzelfde doen tot ik in
mijn ooghoek opeens iets het pad op zie lopen. Vanuit het
bos verschijnt een immens edelhert met een groot gewei.
Hij loopt het pad op en draait zijn kop in mijn richting.
Heel stil draai ik mijn camera en stel scherp op het hert.
Wat een moment! Ruim een minuut lang kijken we elkaar
aan waarna het hert besluit dat het mooi is geweest. Statig
loopt hij het pad weer over en verdwijnt in het bos.
Ik loop langzaam door. De kou voel ik inmiddels niet meer.
Die heeft plaats gemaakt voor warme spanning. Zou het
hert er nog lopen? Zouden er meer zijn? Helaas, het hert
is in het bos verdwenen. Maar wat een moment!
Weer in de auto kijk ik voldaan terug op wat ik vanmorgen
allemaal tegengekomen ben. De oranje ochtendzon,
de overstekende damherten, de berijpte edelherten. En
natuurlijk die fantastische ontmoeting met de geweidrager.
Het was koud. Het was guur. Maar het was
bovenal geweldig.
JOUW ACTIEVE NATUUR | HERFST - WINTER 2019
17