Pro Shots Magazine Q1/2 2019

Q1 | 19
KWARTAALTIJDSCHRIFT
NR 1 • VIERDE JAARGANG
MAGAZINE
ANDRE OOIJER
IN DE MEDIA •
NOUSSAIR MAZRAOUI
EN VERDER
FOTOVISIE •
10 JAAR GELEDEN

INHOUD
3 Column
4 Mediapartners: ELF Voetbal - Sander Berends
10 In de media
12 Blikvanger
16 De keuze van: Andre Ooijer
26 Achter de schermen: Wouter Dill
32 Fotovisie
35 Persvoorlichter: Freddy Donker - FC Emmen
38 Noussair Mazraoui
42 10 jaar geleden
46 Life after football
4
16
26
35
Connect with us:
www.facebook.com/ProShots
https://twitter.com/ProShotsNL
www.instagram.com/proshots.nl
Verantwoordelijke uitgever:
Ontwerp & Lay Out:
SEO optimalisatie:
Vormgeving:
Vaste medewerkers:
Social Media:
Eindredactie:
Hoofdredacteur:
Fotografie:
Verspreiding:
Pro Shots Photo Agency BV, MediArena 2 , 1114 BC Amsterdam
Tel. 020-3379654 , e-mail: info@proshots.nl
Idee-Fix, België
Microdesign, Scheveningen
Jasper Ruhé, Diana van der Meer
Nicky van Achthoven, Clifford William, Diana van der Meer,
Remko Kool, Nathalie Nuiten, Mike van Damme
Thomas Bakker
Nico Brekelmans
Stanley Gontha
Pro Shots
E-mail & social media
2

COLUMN
Een column, ach ja een column. Een schrijver van een
column moet zich niet al te serieus nemen. Ik zeker niet. Als
sportfotograaf vertel je over dingen die je meemaakt op en
rondom een voetbalveld. Het bier dat over je laptop wordt
gegooid, of de stadionstewards met een heel smal snorretje,
een middenscheiding en bruine laarzen. Dat soort dingen.
Dit keer moet ik het heel zakelijk houden. Na 20 jaar zelfstandig
in de markt te hebben geopereerd (alleen het woord al),
is Pro Shots verkocht en wel aan Sanoma, bekend van o.a.
NUsport.nl. Heel erg raar is de overname trouwens niet. In
onze wereld -de wereld van de media- heeft verleden jaar
een fusie plaatsgevonden van de twee grootste persbureaus,
het ANP en Hollandse Hoogte. Dit tot verbijstering van de
grote uitgeversmaatschappijen -waaronder Sanoma- die op
de diensten van deze twee bedrijven leunen. Het was alsof
Kamera Express en CameraNU.nl met elkaar fuseerden. Je
hebt budget voor een dure nieuwe camera, wil beide winkels
uitproberen, om er vervolgens achter te komen dat niet alleen
het assortiment hetzelfde is, maar ook de prijzen. Een slecht
voorbeeld misschien, omdat in de wereld van fotoapparatuur
nog zeker drie gelijkwaardige aanbieders opereren (weer dat
woord).
De keuze aan persbureaus is veel minder groot. Uitgevers
laten zich niet graag monopoliseren door hun leveranciers.
In dat proces meldde Sanoma zich met de vraag of Pro
Shots interesse had een eigen fotoafdeling op te tuigen op
het Sanoma hoofdkantoor in Hoofddorp. De kennis is er, de
fotografen zijn goed opgeleid en Pro Shots heeft zich al lang
bewezen als een betrouwbare partner in de mediawereld.
Kortom, Pro Shots gaat binnenkort ook algemeen nieuws en
entertainment op de foto zetten waardoor Sanoma zichzelf
kan voorzien in de fotobehoefte van hun eigen platforms.
Overigens zonder dat er ook maar iets verandert aan de
huidige propositie voor de vaste klanten van Pro Shots.
Sterker nog, zij krijgen er nog meer content bij!
Het Pro Shots Magazine is bedoeld voor
medewerkers in de mediawereld die
dagelijks gebruik maken van sportfoto’s
uit de database van Pro Shots . Het blad
is uitsluitend als een digitaal bladerbare
PDF te lezen en dus niet in hard-copy
verkrijgbaar. Een kwartaaleditie heeft
tussen de 13 miljoen en 15 miljoen
pageviews (!)
En zo kan het zijn dat de toekomst er voor Pro Shots opeens
heel anders uitziet dan een paar mensen ons recent hadden
toebedeeld. Die mensen wil ik op deze plaats van harte
‘bedanken’. Vraag het Martin Jol maar eens. Toen hij in 1997
als trainer van Roda JC de bekerfinale moest spelen tegen
Heerenveen, hing hij een krantenartikel op in de kleedkamer
van de Kuip. Roda JC had geen schijn van kans, hun beste
spelers waren weggelopen en wat er over bleef was niks.
Hun trainer al helemaal niet. Jol wist zijn mannen optimaal te
motiveren met dit artikel en Roda won overtuigend met 4-2.
Mag ik dat allemaal nog wel zeggen nu? Oh ja hoor, in ieder
geval tot 1 april. Na 1 april blijf ik gewoon kapitein van Pro
Shots alleen zal ik de ‘rederij Sanoma’ voortaan de koers van
het schip moeten uitleggen. Een goede vaart toegewenst.
Stanley Gontha
3

MEDIAPARTNER
ELF VOETBAL
SANDER BERENDS
Aan zijn verschijning in een willekeurige
perskamer kan niemand onderuit. Een rank
postuur, een glimlach die als een tatoeage
op zijn gezicht is geplakt en uiteraard zijn
paardenstaart. Dit is het beeld van Sander
Berends, redacteur van ELF Voetbal.
De 43-jarige journalist uit Boxmeer (het drielandenpunt
van Brabant, Gelderland en Limburg) is al 20 jaar
werkzaam voor het bekendste voetbalmaandblad
van Nederland. Eerst en vooral is hij liefhebber. Niet
alleen van zijn geliefde NEC, maar alles wat met de
voetbalsport te maken heeft. Vraag hem naar de
eindrandschikking van de Albanese competitie in het
afgelopen seizoen en je krijgt de top drie keurig in
de juiste volgorde, inclusief hun topscorers.
Door: Clifford William
Foto's : Remko Kool
4

"IK HOUD PERSOONLIJK BETERE GEVOELENS OVER AAN
REPORTAGES IN HET BUITENLAND”
5

MEDIAPARTNER
6

INTERVIEW MET
SANDER BERENDS
Welke journalistieke opleiding heb je
gevolgd?
“Ik heb Journalistiek en Voorlichting op
de Fontys Hogeschool in Tilburg gevolgd.
Een vierjarige hbo-opleiding. Keurig in die
periode afgerond. Tijdens mijn opleiding veel
opdrachten al voetbalgericht proberen in te
vullen. Een Duitstalig interview met Jörg Sobiech,
toen van NEC. Een achtergrondverhaal over de
onmogelijke promotie van SpVgg Unterhaching.
Dat soort dingen. Klasgenoten van me waren
Thijs Slegers, de huidige perschef van PSV, en
Maarten Wijffels van AD Sportwereld. Ik heb
stage gelopen bij ELF en daar kon ik na mijn
opleiding meteen in dienst komen. Ik zit er nu
dus bijna twintig jaar”.
Deed je niet ook al die programmaboekjes?
“Klopt, dat zijn de boekjes die uitgeverij
ZPRESS maakt. Zij schakelen ELF Voetbal al
bijna 25 jaar in voor de redactie en coördinatie
van programmaboekjes van diverse betaald
voetbalclubs. Van een aantal clubs worden
teksten aangeleverd en doen wij alleen de
eindredactie. Maar voor clubs als Heracles
Almelo en ADO Den Haag schreven we
alle teksten. In de hoogtijdagen, zo rond de
millenniumwisseling, verzorgde ik de boekjes
van twaalf clubs plus de magazines van zeven
bvo’s en nu al enkele jaren de Tweede en Derde
Divisiekrant. Dit seizoen coördineer ik de boekjes
van VVV-Venlo en Sparta Rotterdam en lever ik
bijdragen voor PEC Zwolle. Dat betekent teksten
schrijven, nalezen, fotobijschriften toevoegen,
foto's via de server doorzetten en de pdf's
uiteindelijk nalezen en mogelijk corrigeren.”
ELF Voetbal verkocht vroeger altijd veel
losse abonnementen op braderieën en in
winkelcentra.
“De mogelijkheden om abonnementen af te
sluiten zijn volledig veranderd. Toen was het
haast onmogelijk om digitaal een abonnement
aan te gaan. Laat staan dat we digitaal zichtbaar
konden zijn. De consumentenmarkt is daarnaast
volledig veranderd. De digitale samenleving, de
snelle maatschappij, de houding van mensen
om niet meer langdurig aan 'iets' vast te zitten
en wantrouwen om een abonnement in
de buitenlucht aan te gaan, spelen mee. En
natuurlijk zijn de oplagecijfers van print sowieso
teruggelopen. Elk dagblad, elk tijdschrift heeft
daarmee te maken.”
Is er nog toekomst voor printedities en
hoe speelt ELF Voetbal daarop in?
“Zeker, al is die toekomst niet gemakkelijk. De
consument leest gelukkig nog steeds als hij of
zij op de bank zit, in de trein op weg naar een
afspraak of op het strand onder de zon.
Natuurlijk stijgt de gemiddelde leeftijd van de
lezer en draait het steeds vaker om impulslezers
dan om vaste momentlezers. Daardoor
proberen we met onze bladen buiten de
specials zo min mogelijk actueel te zijn. Brengen
we tijdloze verhalen waarbij het niet uitmaakt of
je deze in januari, februari of juli leest. Daarnaast
kiezen we onderwerpen die onderscheidend
zijn. Dat kan zijn door mooie fotografie, iemand
benaderen die zelden tot nooit interviews geeft
of een persoon of club aan bod laten komen,
die op een andere manier niet tot nauwelijks in
de aandacht komt”.
Wat waren je mooiste ervaringen om bij
te zijn?
“Het EK van 2004 in Portugal was mijn eerste
grote internationale eindtoernooi dat ik volledig
mocht volgen. Dat was bijzonder. Ook de UEFA
Cup finale van 2002 tussen Feyenoord en
Borussia Dortmund vergeet ik niet snel meer.
Duitsland - Nederland (1-3) in Gelsenkirchen
met een weergaloze Ruud van Nistelrooy. Ik
houd persoonlijk betere gevoelens over aan
reportages in het buitenland. Zo ging ik vorig
jaar op bezoek bij Watford om Daryl Janmaat
en Marvin Zeegelaar te interviewen en een dag
later bij Huddersfield Town voor een gesprek
met Rajiv van La Parra en Terence Kongolo.
Op mijn Italiaanse uitstapje enkele maanden
daarvoor was ik ook trots. Eerst op bezoek bij
Bram Nuytinck in Udine plus rondleiding. Een
dag later door naar Bergamo. Marten de Roon
die naar mijn hotel kwam, op bezoek bij Robin
Gosens thuis en met Hans Hateboer sprak ik af
op een terras in het centrum.”
Wat is de invloed van social media op
print?
“Die is erg groot. Social media heeft de
mediawereld volledig op zijn kop is gezet.
Artikelen in bladen (print) worden direct
overgenomen door websites en andere social
media. De gedachte met printmedia nieuws
te kunnen brengen, is daardoor een illusie.
Dat heeft tot gevolg gehad dat wij ook vaak
kiezen voor tijdloze artikelen. Anderzijds is
het belangrijk als tijdschrift om artikelen via
social media (Twitter, Facebook, Instagram)
aan te kondigen en de lezer daardoor zo te
beïnvloeden dat ze een van onze tijdschriften
kopen. Dat kan via een foto, een screenshot van
de bewuste pagina, een aankondigingsartikel op
de website of een video. Vaak proberen we ook
enkele extra vragen te stellen, die juist speciaal
voor de website zijn bedoeld of we nemen
naar het interview onze cameraman mee zodat
er ook een item voor bijvoorbeeld PANNA
TV! kan worden gemaakt. Bij het uitkiezen van
artikelen wordt ook bekeken of de bewuste
speler, trainer of bestuurder een groot sociaal
mediabereik heeft.”
7

8

9

IN DE MEDIA
10

11

Zelden zal er een moment zijn geweest
dat alles en iedereen in Nederland
even vergat voor welke club hij was.
Ajax versloeg Real Madrid in het eigen
paleis van Santiago Bernabéu. Voor
even waren we allemaal voor Ajax, zelfs
als je het de volgende dag op het werk
als fan van Feyenoord, Utrecht of PSV
niet wilde toegeven. Zo gek was dat
ook weer niet. Immers, de hunkering
naar internationaal succes bestaat al
langer. Strikt genomen verzamelde
Ajax ook nog eens extra punten voor
de zogenaamde UEFA ranking. Maar
daar ging het deze avond niet over.
Nederlandse bluf walste over de
Spaanse arrogantie, met Sergio Ramos
als lijdend voorwerp op de tribune.
Hij dacht zich wel een vrije avond te
kunnen permitteren. Wat overblijft, is
een geparfumeerde bladzijde in een
poëzieboek met de rood omcirkelde
namen van Dusan Tadic, David Neres,
Hakim Ziyech en Lasse Schöne. De
datum is 5 maart 2019.
Foto: Pro Shots / Stanley Gontha
12

BLIKVANGER
13

14

15

DE KEUZE VAN
“IK ZOU NIET OP DE BANK WILLEN ZITTEN,
TE DUUR ZIJN. DAT WAS GEWOON NIET ZO”
Een gesprek met Andre Ooijer is nauwelijks een interview te noemen. Ongevraagd
vertelt de 44-jarige geboren Amsterdammer openhartig over de clubs waar hij
heeft gespeeld met alle wetenswaardigheden die daarbij horen. Geen obligaat
gewauwel over ‘ballen die rond zijn’, of trainers die zonder uitzondering allemaal
even geweldig zijn, maar vooral met veel reflectie kijken naar wat hij zelf als speler
beter kon doen. Ajax-trainer Louis van Gaal vond het verstandig om Ooijer uit te
lenen aan Volendam, om er pas vele jaren later weer terug te komen als gevestigde
routinier. Dat was in 2010, hij werd er meteen kampioen.
Toch is het geen geheim dat Ooijer’s hart
vooral het rood wit van PSV pompt. Niet
alleen is hij getrouwd met de dochter
van clubicoon Willy van de Kerkhof, hij
beleefde er ook zijn beste voetbaljaren
met 5 landskampioenschappen in 8
jaar tijd. Met veel passie vertelt Ooijer
ook over voorzitter Harry van Raay, de
praeses die hem ervan overtuigde zich
voor langere tijd aan PSV te binden. “Het
vertrouwen dat meneer van Raaij mij
gaf, na het overlijden van mijn moeder
was voor mij aanleiding om tegen mijn
zaakwaarnemer te zeggen dat hij elke
buitenlandse interesse maar meteen in
de prullenbak moest gooien.”
16

ANDRE OOIJER
Foto: Thomas Bakker
17

DE KEUZE VAN
Foto: Stanley Gontha
18

ANDRE OOIJER
AJAX
"Ik ben geboren in de Spaarndammerbuurt,
een echte volksbuurt in Amsterdam West. Ik
speelde bij SDW, Sterk Door Wilskracht. Mijn
vader zat in het bestuur, mijn moeder stond elke
weekend achter de bar in de kantine. SDW was
bijkans de familie Ooijer. Het was Johan Cruyff
die mij naar Ajax haalde. Dat zat zo: tijdens de
finale van een schoolvoetbaltoernooi op de
Dam, reikte Johan Cruyff samen met Tonnie
Bruins Slot de beker uit. Er was al eerder aan
mij getrokken hoor, maar mijn vader wilde me
nooit laten gaan, vond mij te jong. Maar toen
was het wel het goede moment. Ik was 12 en
stroomde in bij de C-junioren. In mijn lichting
zaten o.a. Michael Reiziger en Edgar Davids.
Kort daarna zaten de jonkies Patrick Kluivert en
Clarence Seedorf eraan te komen. Grappig dat
ik op die leeftijd bijvoorbeeld al tegen Giovanni
van Bronckhorst en Bobby Petta speelde van
Feyenoord. Toen ik 17 was begon ik langzaam
aan het eerste te denken. Je traint mee met de
selectie en dan zie je eigenlijk dat je net tekort
komt. Zoiets merk je bij de positiespelletjes
als ze je expres aan de bal laten komen en
met twee man druk gaan zetten omdat ze
weten dat ik de bal verlies. Louis van Gaal
was inmiddels hoofdtrainer en hij adviseerde
mij om op huurbasis naar FC Volendam te
gaan. Daar heb je meer aan omdat je daar 34
wedstrijden speelt op Eredivisie niveau. “Als je
terugkomt gaan we kijken of je Sonny Silooy
kunt opvolgen”, dat was het idee zei van Gaal."
FC VOLENDAM EN RODA JC
"Het was destijds de beste keuze die ik kon
maken. Een geweldig jaar had ik in Volendam
waarbij wij de bekerfinale haalden tegen
Feyenoord. Uitgerekend in één van mijn
laatste wedstrijden speelde ik tegen Ajax in
hun kampioenswedstrijd. Dat wij daar niet
gingen winnen wist ik natuurlijk ook wel. Na de
wedstrijd heb ik mij snel gedoucht zodat ik de
huldiging stiekem van achter het podium kon
meemaken. Dat ik niet terugkeerde bij Ajax had
vooral te maken met Michael Reiziger, hij had
dezelfde route bewandeld als huurling maar
dan naar FC Groningen. Hij kwam terug en
pakte zijn kans. Michael heeft het gewoon heel
goed gedaan als vervanger van Sonny Silooy.
Gelukkig meldde Huub Stevens zich namens
Roda JC, een geweldige trainer waarvan ik heb
geleerd om nooit op te geven. Die kon echt
heel boos worden als je een bal liet lopen
waarvan hij dacht dat je die nog kon hebben.
Terwijl jezelf dacht, hoho ik moet nog 80
minuten spelen, even krachten sparen. Die ene
bal kon net het verschil maken vond hij. “Nooit
opgeven, alleen als je je been breekt ga je er
maar uit, anders niet.”
Zo was ik eens verkouden en eigenlijk niet fit
om te spelen. Komt Stevens de kleedkamer
in met een glaasje cognac en kwam alles los.
Bij Roda kreeg ik langzaam in de gaten dat ik
mij had ontwikkeld op het onderdeel waar ik
bij Ajax nog vaak achter bleef, het positiespel.
Hier werd ik niet meer gezocht om expres aan
de bal te laten komen, stond nu juist vaker
aan de goede kant. Je voelt dat je groeit en
op een gegeven moment klaar bent voor een
volgende stap. Ik heb twee en half jaar bij
Roda gespeeld en Europees voetbal gespeeld.
In Kerkrade kreeg ik na Stevens te maken met
Martin Jol. Eigenlijk tegenpolen van elkaar. Daar
waar Huub vooral op mentaliteit hamerde, had
Jol oog voor tactische trainingen die hij in een
wedstrijd wilde terug zien. Het doet me pijn als
ik zie hoe ver Roda is afgegleden."
PSV
"Mijn zaakwaarnemer Sigi Lens adviseerde mij
niet overhaast naar het buitenland te gaan,
eerst maar via een tussenstap in Nederland
en dat werd PSV. Vampeta ging weg bij PSV
en ik werd gehaald als zijn opvolger. Alleen
zag ik tot mijn schrik dat het halve elftal
wegging aan het einde van het seizoen. Ook
niet de minsten, Stam, Jonk, Zenden en Cocu.
Na Dick Advocaat kwam, Bobby Robson, Sir
Bobby. Sir Bobby was mega, de manier hoe
hij met mensen omging. Zoals hij je kon raken.
Je hoort ook altijd verhalen over hoe hij was
als persoon, meer nog dan als trainer. Eigenlijk
begonnen wij dat seizoen in 1998 als los zand,
stonden zelfs zesde in de competitie, maar
haalden op de eindstreep toch nog de derde
plaats. Goed voor Europees voetbal. Onder
die omstandigheden een geweldige prestatie.
We hadden Ruud van Nistelrooij en Gilles de
Bilde al in het team. Het jaar erop werd er flink
ingekocht met jongens als Mark van Bommel,
Wilfred Bouma en Kevin Hofland. Tel daarbij
iemand op als Eric Gerets en we hadden weer
een kampioensteam. Speelden ook iedereen
weg. Ik heb bij PSV vijf keer een kampioenschap
meegemaakt maar wat zo’n kampioenschap
pas echt mooi maakt is het publiek, vooral
de rondrit door de stad op de kar. Niet uit te
leggen voor iemand die dit nog nooit heeft
meegemaakt. Ongekend. Het succes van de
club over de jaren heen heeft vooral te maken
met de rust binnen de club. En met de mensen
die het DNA van de club bewaken zoals Mart
van den Heuvel en de familie van Kemenade.
Mart is een vertrouwenspersoon waar zelfs
mijn schoonvader (Willy van de Kerkhof red.)
al aanklopte voor advies. Met PSV ben ik dus
vijf keer kampioen van Nederland geworden,
met Ajax twee keer. Zo veel spelers zijn er niet
die dit aantal hebben gehaald. Johan Cruyff
natuurlijk en Gerald Vanenburg, maar ook
Jan Heintze. Die laatste werd het 7 keer met
dezelfde club, PSV."
19

DE KEUZE VAN
Foto: Stanley Gontha
20

ANDRE OOIJER
BLACKBURN ROVERS
"Ik verloor mijn beide ouders in twee jaar tijd
en toen voelde ik dat het tijd was om naar het
buitenland te gaan. Het was inmiddels 2006,
ik was 32 en zat tegen een contractverlenging
aan. Alleen liepen de gesprekken met PSV niet
zo lekker met de nieuwe voorzitter. Meneer
van Raay was inmiddels weg.
Blackburn Rovers, een club in de subtop van de
Premier League, had Mark Hughes als trainer. We
haalden Europees voetbal, dat voelde als een
kampioenschap en zo werd dat ook gevierd.
Geweldig. In Engeland leerde ik als verdediger
om al het duel al aan te gaan voordat de bal er
was. Zijn opvolger was Paul Ince, daarna kwam
Sam Allardyce, een heel ander type. Echt een
Engelse trainer van het kick and rush model. Als
wij een vrije trap hadden rond de middellijn,
dan liet hij onze keeper de bal nemen en die
gooide hem dan in de zestien. Onze ingooi
van de zijkant was ons sterkste wapen. Eigenlijk
ook wel mooi om mee te maken."
TERUG NAAR NEDERLAND
“Dat ik terugkeerde naar PSV was niet zo raar, ik
heb daar mijn mooiste jaren gekend. Alleen had
ik nu te maken met concurrentie in de vorm van
Salcido de Mexicaan. Mijn contract was maar
voor een jaar, niet gek natuurlijk, ik was al 35.
Maar toen kwam na het seizoen onherroepelijk
de vraag, wat gaan we doen? Verlengen of niet
verlengen. Die vraag legde ik neer bij trainer
Fred Rutten. Helaas bleef het antwoord steeds
maar uit. De lezing was dat ik niet op de bank
wilde zitten en te veel verdiende. Allemaal
aannames! Er is nooit een voorstel gedaan of
een vraag geweest om een andere rol in te
vullen. Het vertrek deed en doet nog steeds
pijn. Vervolgens ging ik als clubloze speler met
Oranje naar het WK in Zuid Afrika. We speelden
daar die legendarische wedstrijd tegen Brazilië.
Maar goed, het WK is afgelopen, PSV wilde me
niet meer hebben en ik had geen club. Ik dacht
weet je wat, de WK-finale is een mooi moment
om een punt achter mijn carrière te zetten.
Bijna was ik nog naar Larnaca in Cyprus gegaan,
waar Jordi Cruyff Technisch directeur was.
Maar ik had het helemaal gehad. Op vakantie
in Aruba zat ik met een grote groep jongens
met wie ik net het WK had gespeeld. Robben,
van Bronckhorst en van Bommel onder andere.
Los van elkaar zeiden ze, doe nou niet man. Je
moet zo lang mogelijk blijven voetballen.
Ook Frank de Boer en Philip Cocu die als
assistenten van Bert van Marwijk mee waren
naar Zuid-Afrika adviseerden mij om vooral
naar mijn lichaam te luisteren. Je voelt vanzelf
als je moet stoppen. Dan moet je ook nog
het geluk hebben dat iemand je nodig heeft.
Dat was Martin Jol, trainer van Ajax. Dat
was toch wat dacht ik, begonnen bij deze
club als Amsterdamse jongen, maar nooit
je debuut gemaakt in Ajax1. Kon ik eindelijk
de spreekwoordelijke cirkel rond maken. Jol
was gewoon heel duidelijk. Hij zei: “Ik heb
Vertonghen en Alderweireld in het centrum
van de verdediging. Jij bent de back-up. Maak
ze maar gek en laat ze maar voelen dat jij er
ook bent.” Geweldig om dat jaar kampioen te
worden op de laatste dag van het seizoen in
een rechtstreekse wedstrijd met FC Twente.
Iedereen kent die wedstrijd. Wij voelden aan
alles dat het niet mis kon gaan die dag. Dat
voel je gewoon. Zelf had ik inmiddels al wat
kampioenschappen meegemaakt en geloof
het of niet, bij elk kampioenschap had ik altijd
dat gevoel dat het vandaag ging gebeuren.
Ook op die 15e mei 2011.”
NEDERLANDS ELFTAL
“De teller is blijven staan op 55 interlands.
Grappig om te melden dat mijn eerste wedstrijd
en mijn laatste wedstrijd tegen Brazilië was. De
eerste was in 1999 tijdens een oefencampagne
in Brazilië. De laatste was de eerdergenoemde
kwartfinale op het WK in 2010. Bert van Marwijk
kwam vlak voor de wedstrijd naar mij toe. Ga
je warming up maken alsof je de wedstrijd gaat
spelen. Joris gaat het waarschijnlijk niet redden.
Ik was er klaar voor en wist dat ik op Heitinga
kon rekenen. Samen vormden wij het centrale
duo in de verdediging. John en ik kennen elkaar
goed en zijn vrienden. Ik was overtuigd van
mijzelf, had zo hard getraind. Aan mijn fysieke
gesteldheid kon het niet liggen. We wonnen
en gingen door naar de halve finale tegen
Uruguay.”
Tekst: Clifford William
21

DE KEUZE VAN
NEDERLANDS ELFTAL
"Bert van Marwijk kwam vlak voor de wedstrijd naar mij toe. Ga je
warming up maken alsof je de wedstrijd gaat spelen. Joris gaat het
waarschijnlijk niet redden. Ik was er klaar voor en wist dat ik op Heitinga
kon rekenen. Samen vormden wij het centrale duo in de verdediging.
John en ik kennen elkaar goed en zijn vrienden."
BLACKBURN ROVERS
RODA JC
"Ik heb twee en half jaar bij Roda gespeeld en Europees voetbal
gespeeld. In Kerkrade kreeg ik na Stevens te maken met Martin Jol.
Eigenlijk tegenpolen van elkaar. Het doet me pijn als ik zie hoe ver
Roda is afgegleden"
“Blackburn Rovers, een club in de subto
Mark Hughes als trainer. We haalden Eu
een kampioenschap en zo werd dat ook
22

ANDRE OOIJER
AJAX
"Wij voelden aan alles dat het niet mis kon gaan die dag. Dat
voel je gewoon. Zelf had ik inmiddels al wat kampioenschappen
meegemaakt en geloof het of niet, bij elk kampioenschap had ik
altijd dat gevoel dat het vandaag ging gebeuren. Ook op die 15e
mei 2011."
de subtop van de Premier League, had
aalden Europees voetbal, dat voelde als
rd dat ook gevierd. Geweldig.”
PSV
“Met PSV ben ik dus vijf keer kampioen van Nederland geworden, met Ajax
twee keer. Zo veel spelers zijn er niet die dit aantal hebben gehaald.”
23

24

25

Wouter Dill
Pro Shots is een persbureau dat nieuw
talent kansen geeft zich te ontwikkelen.
Daar waar andere bedrijven in de branche
nieuwe aanwas zonder begeleiding laat
beginnen met een finale van de Champions
League, starten nieuwe fotografen bij Pro
Shots in de kelder van het betaalde voetbal.
Wouter Dill kwam meldde zich twee jaar
geleden bij Pro Shots met de vraag of hij zijn
ervaring in de regio Haaglanden mocht etaleren
in de Tweede Divisie en Jupiler League. Hij dacht
inmiddels wel genoeg kennis op te hebben
gedaan om de volgende stap te maken. Die
kans kreeg Dill, om er vervolgens al snel achter
te komen dat het bij Pro Shots toch net iets
anders werkte. “Het moeilijkste is het verhaal
van de wedstrijd in één foto vast te leggen.
Anders gezegd, op een journalistieke manier
naar een wedstrijd kijken, aldus de sympathieke
Delftenaar.”
Door: Clifford William
26

ACHTER DE SCHERMEN
Telstar is een club waar Wouter Dill regelmatig zijn foto’s maakt.
27

ACHTER DE SCHERMEN
“EEN EIGEN BOEK UITGEVEN MET MIJN MOOISTE SPORTFOTO’S
IS VOOR MIJ EEN DROOM”
28
Foto: Toin Damen

Wouter Dill van PRO SHOTS
INTERVIEW MET
Wanneer ben je begonnen met fotografie?
“Mijn oudere broer Michael heeft mij
enthousiast gemaakt voor fotografie in het
algemeen. Hij ‘doet’ vooral aan macrofotografie
en straatfotografie en ik merkte al snel dat actie
meer mijn voorkeur heeft. Beweging en emotie.
Toen mijn kinderen (nu 14 en 17 jaar) begonnen
te sporten, ben ik tijdens hun wedstrijden gaan
fotograferen. Dat is nu zo’n 10 jaar geleden. Mijn
zoon Luuk mocht in 2015 met DHC D1 naar
Shengyang in China voor een internationaal
toernooi. DHC Delft was toen een satellietclub
van ADO Den Haag en ADO kon haar D1 team
niet sturen vanwege andere verplichtingen.
Die contacten werden gelegd door toenmalig
ADO-eigenaar Hui Wang/United Vansen om
het Chinese voetbal naar een hoger niveau te
helpen tillen. Ik ben toen meegegaan als vader
en heb daar foto’s gemaakt die in Nederland
gebruikt zijn door diverse media. Bij terugkomst
werd ik benaderd om wekelijks foto’s te maken
voor het Algemeen Dagblad regio Delft/
Den Haag bij amateurwedstrijden tot en met
Hoofdklasseniveau. Zodoende heb ik ervaring
opgedaan en een portfolio kunnen opbouwen.
Toeval bestaat niet en toevallig kwam ik Stanley
Gontha tegen in het wereldje. Ik wilde mij
voorstellen tijdens een lezing die hij hield, maar
hij was mij voor. “Jou ken ik, jij bent Wouter
Dill”. We zijn een kop koffie gaan drinken en heb
ik Stanley mijn ambities voorgelegd. Zodoende
ben ik sinds zomer 2017 onderdeel van het Pro
Shots team en daar ben ik trots op.”
Ben je echt een voetbalman en dus ook
voetbal fotograaf?
“Ja, eerlijk gezegd wel. Liefhebber van het
spelletje pur sang. Zelf heb ik redelijk fanatiek
gevoetbald tot mijn dertigste op amateurniveau.
Van de toenmalige landelijke jeugd divisie in de
jeugd bij Unitas in Gorinchem tot de eerste klasse
zondag bij Leonidas in Rotterdam in combinatie
met mijn studie Economie. Misschien helpt het
mij als voetbalfotograaf een klein beetje dat ik
zelf gespeeld heb.”
Fotografeer je alleen sport?
“Ja alleen sport of in ieder geval sportgerelateerd.
Portretfotografie gaat een steeds grotere rol
in mijn agenda spelen en dat is een vakgebied
waar ik graag ook verder in wil groeien. Zo ben
ik sinds 2017 vaste portretfotograaf van alle
jeugdteams van de Feyenoord Academy. Ik
ben daar ook weer door toeval binnengerold.
Van alle jeugdspelers tot de jeugdtrainers en
inclusief het management , de wasvrouw en de
buschauffeurs. Zo leuk om te doen.”
Welke clubs bezoek je?
“Vrijdagavonden ben ik meestal te vinden in de
Keuken Kampioen Divisie bij Volendam, Telstar
of Jong AZ.
Of wat mij betreft elders in het land als één
van de Pro Shotscollega’s verhinderd is. Leuk en
goed om alle stadions een keer gedaan hebben.
Op zaterdag doe ik de Tweede Divisie, meestal
Jong Sparta, Excelsior Maassluis, Barendrecht of
de clubs in de Bollenstreek, VVSB, Katwijk en
Koninklijke HFC.”
Ze kennen je inmiddels wel een beetje bij
de clubs?
“Ja, dat denk ik van wel. Ik weet inmiddels
behoorlijk mijn weg in mijn nieuwe wereld.
Van de persverantwoordelijke tot de vaste
verslaggever per club voor de media bij de
clubs waar ik regelmatig kom.”
Wat is het moeilijkste van sportfotografie?
“Toen ik begon bij Pro Shots, dacht ik dat ik de
sportfotografie behoorlijk beheerste. Ik had
immers een aantal publicaties achter mijn naam.
Nou, daar ben ik van teruggekomen. Ik kwam
terecht in een team met ervaren fotografen
met lichtjaren meer ervaring dan ik. Ik begon
echt onderaan in de pikorde, maar ik ben heel
goed opgevangen en begeleid. Het moeilijkste
is het verhaal van de wedstrijd in één foto vast
te leggen. Anders gezegd, op een journalistieke
manier naar een wedstrijd kijken. Hoeveel
momenten in een wedstrijd zijn nieuwswaardig
en hoeveel van deze momenten lukt mij dit
vast te leggen. Daarnaast je foto’s tijdens de
wedstrijd bewerken en naar de beeldbank
sturen. Ondertussen gaat de wedstrijd door en
mag je geen belangrijke momenten missen.”
Hoe vind jij je weg bij Pro Shots?
“Ik ben in het begin gekoppeld aan collega
Remko Kool en ben vaak met hem meegegaan
naar zijn wedstrijden. Hij heeft mij geholpen
mijn workflow erin te slijpen. Daarnaast zijn
er regelmatig trainingen bij Pro Shots en dan
worden ieders foto’s besproken om van elkaar
te leren. Ook de foto’s van de meer ervaren
collega’s. Waarom ben je daar gaan zitten?
Wanneer pak je over? Heb je alle spelers op de
foto? Wie ging zijn debuut misschien maken in
die wedstrijd? Zit er iemand op de tribune die
de moeite waard is een foto van te maken?”
Welke ambities heb je nog in de fotografie?
“Ik wil graag verdere stappen zetten. Eredivisie
Nederland of internationaal ingezet worden. Ik
realiseer mij dat sportfotografie echt een vak
is en dat vlieguren maken de oplossing is om
verder te komen. Dat met een gezonde dosis
leergierigheid. En ooit een eigen boek uitgeven
met mijn mooiste sportfoto’s is en blijft een
droom”.
29

HET SPORTMOMENT VAN
Arman Avsaroglu (29) is sinds eind 2013
commentator bij NOS Langs de Lijn. In 2014
won hij de Philip Bloemendal-prijs, voor
talentvolle radio- en tv-makers.
'MIJN EERSTE JAREN WAREN ER OP VOETBALGEBIED
INDERDAAD WEINIG HOOGTEPUNTEN'
Op de website van de NOS staan korte
interviews met de commentatoren van NOS
Sport. De kop boven het stukje met Arman
Avsaroglu luidt: ‘De hoogtepunten moeten voor
mij hopelijk nog komen.’ Als we hem bellen –
een week na de historische zege van Ajax bij Real
Madrid (1-4), waarvan Arman samen met Andy
Houtkamp verslag deed – kan hij al moeiteloos
een top-drie van hoogtepunten opnoemen.
“Dat stukje op de website is inmiddels drie jaar
oud. In mijn eerste
jaren waren er op
v o e t b a l g e b i e d
inderdaad weinig
hoogtepunten.
Oranje miste het
EK, de Nederlandse
ploegen kwamen
niet ver in Europa.
Maar het gaat
nu al een paar
jaar goed. Ajax
haalde de Europa
Leaguefinale, PSV
overwinterde in de
Champions League,
Oranje haalde
de finale van de
Nations League. Ik ben op het juiste moment
ingestapt, haha. En dan het unieke Europese
seizoen van Ajax.
De zege bij Real Madrid was heel bijzonder, die
wedstrijd staat zeker in mijn top-drie. Samen met
de kampioenswedstrijd van Feyenoord twee
jaar terug – daar kwam zoveel emotie bij kijken
in Rotterdam – en de Olympische voetbalfinale
Brazilië-Duitsland, in Rio. Ook vanwege de
emotie op de tribunes. Ik was samen met Andy
Houtkamp in Madrid. Hij is inmiddels in de
zestig, heeft veel meegemaakt, maar zelfs hij zei
dat het een historische wedstrijd was. Ik ben
pas 29, wie weet
wat ik nog mag
meemaken, maar
ik besef heel goed
dat dit een unieke
ervaring was. Ik
werd twee dagen
na de wedstrijd
nog steeds gebeld
door mensen die
het radioverslag
terug hadden
geluisterd. Meer
mensen dan
normaal volgden
de wedstrijd al
live via de radio,
het duel maakte
zoveel los dat veel mensen de hoogtepunten
ook wilden terugluisteren. Ik vind het eervol dat
ik daar mijn rol in mocht spelen als commentator.”
Tekst: Mike van Damme
30

31

FOTOVISIE
De wereld om ons heen vraagt om steeds
snellere beschikbaarheid van beeldmateriaal.
Om aan deze vraag te kunnen voldoen
maakt Pro Shots gebruik van zogenaamde
wifitransmitters. Dit zijn zenders die
fotografen in staat stelt om foto’s direct
vanuit de camera via een internetverbinding
naar een beeldeditor op kantoor te sturen,
waarna de editor de beelden voor de fotograaf
verder bewerkt en beschikbaar stelt op de
beeldbank. Zo kunnen fotografen langs de
lijn zich nog beter op de wedstrijd richten in
plaats van achter de boarding weg te duiken en
zelf op de laptop alles te bewerken. Eigenlijk
is de laptop niet meer nodig, dat is vooral erg
fijn bij slechte weersomstandigheden.
De transmitters zijn nu een aantal maanden in
gebruik. De toegevoegde waarde is ook meteen
zichtbaar. In de rust staan doorgaans al meer dan
50 foto’s online waardoor met name liveblogs
direct beeldmateriaal over kunnen nemen uit
de beeldbank. Om de transmitters optimaal
te kunnen gebruiken, is er eind 2018 een aantal
trainingen geweest voor zowel fotografen als
editors. Het werk van een editor blijft niet
beperkt tot het bewerken en beschrijven van
beeld. Communicatie is ontzettend belangrijk.
Tijdens de wedstrijd volgen instructies vanuit de
editor als er zaken spelen die door een fotograaf
op het veld (nog) niet opgemerkt zijn, maar die
wel al via het televisiekanaal binnenkomen. Per
slot van rekening blijft de inhoud van het beeld
nog net iets belangrijker dan de snelheid waarop
het beschikbaar is.
Tekst: Thomas Bakker
32

Thomas Bakker is met zijn 23 jaar de jongste
telg van Pro Shots. Toch weet hij zich nu al te
onderscheiden van alle gelukzoekers die met
een digitale camera en een laptop zich fotograaf
noemen. Het is een vak en daar weten wij bij Pro
Shots alles van. Als 23 jaar een leeftijd is waarop
een talentvolle voetballer tegenwoordig
definitief doorbreekt, dan is Thomas de Frenkie
de Jong onder de Nederlandse sportfotografen.
Hebben wij even geluk dat er geen goed
fotopersbureau in Barcelona zit.
“DE INHOUD VAN HET BEELD IS NOG NET WAT
BELANGRIJKER DAN DE SNELHEID”
33

Wist je dat?
Wist je dat?
Wist je dat?
Voetbalshop de trotse sponsor
is van vele voetbalverenigingen
in de Benelux.
Je jouw club ook heel
eenvoudig kunt aansluiten
bij Voetbalshop.
Je voor alle materialen voor
jouw voetbalvereniging ook bij
Voetbalshop terecht kunt.
Teamwear specialist Mick
34

PERSVOORLICHTER
“ER IS BIJ DE SUPPORTERS EEN TROTS NAAR BOVEN
GEKOMEN DIE WE NOG NIET KENDEN”
Foto: Michael Bulder
35

DAGELIJKS, WEKELIJKS EN SEIZOEN
WIN GELDPRIJZEN
SPEEL MEE EN
REGISTREER NU!
SPEEL VOOR JE PLEZIER
RUIM 25.000 SPELERS GINGEN U VOOR
Op dit moment organiseert Zweeler Ltd meer dan 1.500 spellen op jaarbasis. Voetbal, en wielrennen zijn met
voorsprong de meest populaire sporten, maar ook de fans van Tennis, Darts, Golf, Skiën, Biathlon, NBA, NHL, MMA,
Cyclocross, Snooker, Olympische Spelen, Rugby, Handbal, Schaatsen, Formule 1, MotoGP en Dakar kunnen hun hart
ophalen met de vele spellen die elke maand worden opgezet.
AL MEER DAN €3.000.000
AAN PRIJZEN UITGEKEERD
Voor een klein bedrag (variërend van 1 tot 25 euro) kan je dagen,
weken of zelfs maandenlang spelplezier hebben. Wanneer je de
meeste andere spelers verslaat, kan je kleine en hele grote
geldprijzen winnen. Het volgen van sportevenementen wordt
hierdoor nog leuker en vooral spannender.
BONUSSEN
■ 1 e stortingsbonus
van minimaal € 25
en maximaal € 250.
■ Tell a Friend bonus van
€ 15 euro per nieuwe vriend.
■ Geregeld gratis spellen met
bonussen.
VEILIGHEID
■ SSL codering (https).
■ Er worden geen
Creditcardgegevens
opgeslagen.
■ Cryptografie van persoonlijke
gegevens.
■ Spelersbescherming.
■ Jaarlijkse security audits.
FAIRPLAY
€
■ Limiet aan het
aantal teams
per spel.
■ Verplichte verschillen
tussen eigen teams.
■ Geen automatische upload
van teams toegestaan.
■ Spelers ervarings indicator.
36

FREDDY DONKER - FC EMMEN
De promotie aan het eind van vorig seizoen
maakte logischerwijs veel los in Emmen en
omgeving. Toch tekent het de club dat ze,
ondanks het Eredivisieschap, totaal zichzelf
blijft. Voorlichter, nee perscoördinator,
Freddy Donker en zijn collega’s blijven doen
wat ze doen, er moet nogal wat gebeuren
wil dat ooit veranderen.
Freddy Donker, 54 jaar jong en al 14 seizoenen
actief bij FC Emmen, was afgelopen zomer
ineens één van de hoofdpersonen in een groot
NRC artikel over de club. Enorm kenmerkend
voor de gehele sfeer, de passage uit NRC over
hem:
“Aan de Meerdijk maakte de feeststemming
gauw plaats voor zakelijkheid. Geplande
vakanties werden afgezegd. Een korte, volle
zomer voor de boeg, met volop aanpassingen
bij een club die het liefst zichzelf wil blijven.
Benaderbaar en nuchter. Poespas: niet te zien.
De persvoorlichter, die de club vorig jaar niet
had, heet er perscoördinator, want „voorlichters
passen niet bij Emmen”. Freddy Donker, wiens
teenslippers hem de weg door het stadion
wijzen, is tussendoor ook nog verantwoordelijk
voor de behuizing van nieuwe spelers. Die
plaatst hij in omliggende dorpen, liefst in de
buurt van het stadion. „Ik heb nu eenmaal de
beste contacten in de buurt.”
Dit keer dus geen Voorlichter in deze rubriek,
maar een perscoördinator. Donker studeerde
ooit arbeidsmarkt-politiek en personeelsbeleid
en kwam later via de masterclass manager
betaald voetbal bij de KNVB in aanraking met
het betaald voetbal. “Als geboren Emmenaar
had ik al een seizoenkaart vanaf het eerste jaar
betaald voetbal van FC Emmen. Dus ik ben met
recht supporter vanaf het eerste uur. Nu ik er
werk is het ‘supporter zijn’ hetzelfde gebleven.
Maar voor mij en mijn collega’s hangt daar nu
automatisch een ambassadeursfunctie aan
vast. Bijna altijd begint een gesprek, waar en
wanneer dan ook, wel over het voetbal van FC
Emmen. Deze functie doe ik met mijn Emmen
hart met heel veel plezier erbij.”
Maar hoe zit dat ‘perscoördinator’ nu in elkaar?
“De perscontacten lopen in principe via mij,
mijn collega Marc Timmer (Manager marketing
en communicatie) doet veel meer zoals de
social media en hij verzorgt bijvoorbeeld de
persberichten. Bij FC Emmen hebben we niet
traditioneel één woordvoerder die namens
de club naar buiten treedt, we doen het met
elkaar en bekijken per onderwerp wie van de
club het beste past om als expert over dat
onderwerp naar buiten te treden.”
En ondertussen komt daar dus een soort van
makelaarsfunctie bij? “Nou dat gaat wat ver,
maar ik help inderdaad spelers aan een woning
als ze naar Emmen gaan verhuizen. Deze functie
is bij mij gebleven vanuit de tijd dat ik nog
facilitaire zaken deed bij de club. Erg leuk om te
doen voor de spelers, ook het papierwerk zoals
bijvoorbeeld de gemeentelijke inschrijving. Je
leert nieuwe spelers meteen kennen en het
geeft voldoening dat een speler het naar zijn
zin heeft door jouw toedoen. ‘Als een speler
vrij is van zijn zorgen, presteert hij beter’ is mijn
motto en een prettige plek om te wonen is
daarin logischerwijs enorm belangrijk.”
Bij een promotie komen ineens ook stevigere
eisen aan de persfaciliteiten om de hoek kijken.
Hoe is dat voor jullie gelopen? “Het was wel
een fikse omschakeling in aandachtspunten
en beleving van Eerste naar Eredivisie.
Gelukkig maak ik deel uit van een fijne groep
collega’s, samenwerken is een sterk punt in
Emmen en omgeving. Momenteel ben ik wel
redelijk tevreden met wat we journalisten en
fotografen kunnen bieden, maar ik noteer
altijd wel verbeterpunten die ik opmerk
tijdens wedstrijddag. Dit kan gaan over de
internetverbinding (ik zou het wifinetwerk
graag willen verbeteren), de routing voor de
pers en vooral de beleving van de bezoekende
pers. Het aantal tafeltjes op de perstribune zou
ik ook graag vermeerderd willen zien. Ik wil
graag dat de pers met een tevreden gevoel
weer naar huis gaat.”
“Hoe belangrijk beeld in onze clubcommunicatie
is? Beeld wordt alleen maar belangrijker en
daar zijn we ons bewust van. We kiezen
voor professioneel goede foto’s van onze
vaste clubfotograaf en houden de trends en
ontwikkelingen op dit gebied goed in de gaten.
We zetten de spelers in als onze ambassadeurs.
Spelers ontvangen van onze clubfotograaf
ook de wedstrijdfoto’s voor hun social media
accounts. Dat werkt erg prettig en levert veel
aandacht op via hun volgers.”
Freddy, tot slot: “Welk beeld van vorig seizoen
en welk beeld van dit seizoen het meest het
gevoel van Emmen typeert? Het mooiste
vind ik persoonlijk dat de tribunes altijd vol
zitten bij de thuiswedstrijden, ook bij slechte
weersomstandigheden, zelfs bij volle bak regen.
De geweldige sfeer in het stadion, aangejaagd
door de Brigata Fanatico. Er is bij de supporters
een trots naar boven gekomen, die we nog
niet kenden."
Tekst: Nathalie Nuiten
37

"IK WEET NIET ZEKER OF IK
HET ZONDER MARCEL KEIZER
BIJ AJAX HAD GERED"
38

NOUSSAIR MAZRAOUI
Als de lichting van 1997, de lichting van Mazraoui,
het kaf van het koren is gescheiden, blijkt dat
Ajax over een geweldig D-elftal beschikt.
Mazraoui somt op: “Appie natuurlijk, Steven
Bergwijn, Pablo Rosario en Leon Bergsma.
Donny van de Beek uiteraard, die kwam wat
later. Mauro Savastano en Vince Gino Dekker.
Ach, bijna te veel om op te noemen.” Het
elftal wint alles wat er te winnen valt. Binnen
Ajax wordt vol bravoure gesproken van een
gouden lichting. Die verder wordt aangevuld
met Vaclav Cerny (in 2013) en Frenkie de Jong
(in 2015). En één lichting lager staan Carel Eiting
en Dani de Wit al van ongeduld te trappelen.
Mazraoui: “Het is ongelooflijk hoeveel jongens
het betaald voetbal hebben gehaald. En vijf
van hen zijn international geworden.”
Mazraoui is ieder jaar te goed om te worden
weggestuurd. Maar hij wordt niet gezien als
een van de blikvangers van de gouden lichting.
Hij moet op zijn tenen lopen, zoveel is duidelijk.
Iedere training weer. De combinatie voetbal
en school, Mazraoui zit op het vwo, valt hem
zwaar. Maar Nous is een knokker, het woord
opgeven komt niet voor in zijn vocabulaire.
Hij gaat met lood in zijn schoenen naar de
eindgesprekken van de A2 en, een jaar later,
de A1. “Ik dacht: óf ik krijg een contract, of ze
sturen me weg.” Ajax heeft echter een andere
constructie in gedachten. “Ik mocht blijven en
voor Jong Ajax spelen, maar zónder contract.
Dat zette me aan het denken. Bij Jong kwam
er een nieuwe trainer, Marcel Keizer. Als ik zou
weggaan, zou ik óók een nieuwe trainer krijgen.
Ik kon dus net zo goed blijven.”
Waar er in de voorgaande jaren werd getwijfeld
aan de potentie van Mazraoui, daar loopt Keizer,
eveneens een kind van de Ajax-opleiding, weg
met hem. Hij posteert Nous, in de jeugd vaak
als rechtsback spelend, op het middenveld.
“Keizer zei: 'Jij bent te goed om rechtsback
te staan'. Meestal speelde ik rechtshalf, tenzij
er iemand uit het eerste terugkwam, na een
blessure of zo. Stond ik ineens linksbuiten.
Keizer vond dat ik overal kon spelen.”
Begin november 2016 komt er een eind aan
de amateurstatus van Mazraoui, als Ajax hem
een contract aanbiedt voor twintig maanden.
Daar waren een paar bezoekjes van Keizer in
het kantoortje van technisch directeur Marc
Overmars aan voorafgegaan. “Ik weet niet
zeker of ik het zonder Marcel Keizer bij Ajax
gered had. Ja, ik had een goede band met hem.
Hij was een fijne man en een goede trainer. Ik
ben blij voor hem dat hij bij Sporting zit.”
Het is Keizers opvolger Erik ten Hag die
Mazraoui tijdens zijn tweede seizoen als senior
overhevelt naar de A-selectie. Ten Hag wil
weleens weten of de speler die steeds meer
tongen losmaakt onder de fijnproevers zich
staande kan houden in het eerste. In december
2017 maakt hij voor de eerste keer deel uit van de
wedstrijdselectie, twee maanden later gevolgd
door zijn competitiedebuut in de thuiswedstrijd
tegen NAC. Het betreft in dit geval een
minuscule invalbeurt. Maar het serieuze werk
volgt aan het slot van de competitie, als Joël
Veltman zwaar geblesseerd geraakt. Het is een
'gelukje' met verregaande gevolgen. Ten Hag
probeert de dan negentienjarige Mazraoui uit
als rechtsback. De tiener heeft er in de jeugd
vaak genoeg gespeeld, zo is de Amsterdamse
hoofdtrainer ingefluisterd. Mazraoui, spelend
met rugnummer 40, vindt het op dat moment
allemaal prima. “Het maakte mij echt totaal niet
uit waar ik speelde. Als ik maar speelde.”
In ploeggenoot Hakim Ziyech heeft hij een
goede leermeester gehad. “Hakim heeft hij
zich vanaf dag één over mij ontfermd. Ik
kende natuurlijk al wat jongens, maar toch was
ik in het begin nerveus. Tijdens mijn eerste
basisplaats bijvoorbeeld. Daarbij heeft Hakim
me ontzettend geholpen. Door te zeggen dat
ik die kans niet voor niets had gekregen. Dat
gaf me meer vertrouwen.”
Natuurlijk hebben zij een band, de jongens
van Marokkaanse komaf die de Atlas door
hun aderen hebben stromen. “Maar”, zo zegt
Mazraoui, “Hakim heeft meer jonge jongens
geholpen. Hij is echt een goed persoon. Doet
zijn best om jonge jongens zich welkom te
laten voelen. Benadrukt dat je niet bang hoeft
te zijn. Als een keer iets fout gaat, komt er altijd
weer een kans om het goed te maken. Je moet
niet blijven hangen in fouten.”
Na lang zónder contract te hebben gevoetbald,
verlengde Mazraoui in april 2018 zijn verbintenis
met Ajax tot de zomer van 2021. Amper
negen maanden later willen Overmars en de
zijnen niets liever dan het contract met de
rechtsback opnieuw openbreken. Ditmaal lijkt
Mazraoui zelf alle tijd te hebben, hij wil niets
overhaasten. Het zijn zaken die hij overlaat
aan zijn zaakwaarnemer. Die heeft er meer
verstand van.
Een rechtsback die scoort in de Champions
League, tegen niet de eerste de beste clubs,
staat in de belangstelling. De eerste geruchten
over een naderende transfer hebben zich
aangediend. Hier is Mazraoui een stuk
duidelijker over. “Voorlopig wil ik nog helemaal
niet weg bij Ajax. Ik kom pas net kijken.”
Tekst: Steven Kooijman / ELF Voetbal
Fotografie: Stanley Gontha
39

ADV voorjaar 2019_Jeugd_algemeen_210x297_V1761_04.indd 1 30-11-18 17:03
Iedereen een winnaar!
Speel mee in de VriendenLoterij en maak elke maand kans op fantastische
geldprijzen tot wel € 100.000,-, auto’s, vakanties en unieke voetbalprijzen.
Bovendien steun je met de helft van je lotprijs de jeugdopleiding van jouw ‘cluppie’.
Zo help je mee om al die talenten klaar te stomen voor een mooie toekomst op én
buiten het veld. Je ziet: iedereen wint in de VriendenLoterij!
Speel mee op vriendenloterij.nl/eredivisie
en word ook een winnaar.
Een lot kost € 13,75 per trekking - er zijn veertien trekkingen per jaar - en u speelt mee zolang u wilt. Alle bekendmakingen volgen uit de
maandelijkse trekking. Zie www.vriendenloterij.nl/winkans. De vergunning voor de loterij is afgegeven door de Kansspelautoriteit onder
kenmerk 10234 d.d. 23/12/2016. De maandelijkse trekking van de VriendenLoterij vindt plaats op de laatste doordeweekse dag vóór de
9 e van de volgende maand. De 13 e trekking vindt plaats op 8 augustus 2019 en de 14 e trekking op 6 december 2019.
De trekkingen vinden plaats vanaf 10.00 uur in de Beethovenstraat 200 te Amsterdam. De uitslagen van de maandelijkse
trekkingen worden elke 9 e van de maand gepubliceerd. Wijzigingen voorbehouden.
40

3
41

10 JAAR GELEDEN
De rubriek heet 10 jaar geleden, maar daar
maken we voor één keertje 17 jaar geleden
van. In 2002 won een Nederlandse club voor
het laatst een Europese prijs. Feyenoord
won daags na het drama van Pim Fortuyn
de UEFA Cup ten koste van het Duitse
Borussia Dortmund. Eerst moest het zien af
te rekenen met een lastige tegenstander in
de kwartfinale. Die tegenstander kwam uit
eigen land en heette PSV. De heenwedstrijd
in Eindhoven eindigde in een 1-1 gelijkspel,
maar een week later leek PSV toch aan het
langste eind te trekken door lang met 0-1
voor te staan in de Kuip. Pierre van Hooijdonk
verstoorde het feestje van de mannen uit de
lichtstad door vlak voor tijd een verlenging
af te dwingen. Het schaakspel in de 30
minuten extra tijd leverde geen winnaar op
en dus moesten penalty’s het lot beslissen.
Feyenoord was daar beter in en ging verder
naar de halve finale. Op de foto vechten de
Deense landgenoten Kasper Bogelund en
Jon Dahl Thomasson een verbeten duel uit.
Over laatstgenoemde valt veel te vertellen.
Hij bleef , net als vele Denen voor hem, lang
verbonden met Nederland, maar keerde
twee jaar geleden toch weer terug naar
Denemarken om daar voor de Deense bond
aan de slag te gaan. Aan Kasper Bogelund
zouden we een uitzending van Opsporing
Verzocht kunnen wijden. Ondanks 17
interlands in het Deense nationale team,
is weinig tot niets bekend over zijn huidige
status. De kans dat Lasse Schöne (een
andere Deen) over 17 jaar uit het geheugen
is verdwenen is na ‘Bernabéu’ nihil.
42

Foto: Stanley Gontha
43

44

45

LIFE AFTER FOOTBALL
Iwan Redan (38) was veertien jaar
profvoetballer, speelde bij onder meer
RKC Waalwijk, Willem II en Cardiff
City. Tegenwoordig heeft hij zijn eigen
fitnessschool, Beyond Yourself, en probeert
hij de passie en wilskracht bij anderen los te
krijgen.
“Na twee kruisbandblessures zeiden de dokters
tegen me dat een profcarrière er waarschijnlijk
niet meer in zat. Door mijn wilskracht wist ik
mijn grenzen te verleggen en mezelf te pushen,
en deed ik wat de dokters niet voor mogelijk
hielden. Uiteindelijk heb ik het veertien jaar
volgehouden als prof. Dat is eigenlijk ook de
boodschap van Beyond Yourself: als je gelooft
in je eigen kunnen, als je je passie en wilskracht
weet te vinden, dan kun je verder komen dan je
zelf had gedacht. Voorbij jezelf gaan. Dat is dus
niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Bij Beyond
Yourself helpen we je daarmee. In Nederland
zijn we niet heel goed in pijn lijden. Bij RKC
Waalwijk waren Khalid Boulahrouz en ik elke
middag in de gym te vinden, vaak als enigen.
We bleven elkaar maar pushen en pushen.
B i j
Cardiff
speelde Kevin Campbell, die
ooit bij Arsenal had gespeeld. Hij zat bij ons vooral
op de bank, maar nam me mee naar zijn personal
trainer als we ’s middags vrij waren. Dan dacht ik:
we gaan ergens koffie drinken. Mooi niet. We
gingen er vol tegenaan. Ik heb in de NFL gekeken:
daar gaan spelers tot het gaatje, elke dag weer.
Dat was zo inspirerend. Het is moeilijk om hier
jongens te overtuigen datzelfde te doen. En niet
alleen sporters, er komen hier ook ondernemers
die fitter willen worden. Ik heb een quote: je
wordt wat je verdient. Daarmee wil ik zeggen
dat als je succesvol wil zijn, dat je daar hard voor
moet werken. Dat geldt voor iedereen. Zelf heb
ik nog genoeg doelen. Zo wil ik meerdere
locaties van Beyond Yourself openen.
We zijn nu ook begonnen met de
Beyond Football Academy, waarin we
kinderen al vroeg leren hoe ze moeten
omgaan met hun lichaam, en om ze
te leren over hun eigen grenzen heen
te gaan. Ze willen allemaal zoals
Cristiano Ronaldo zijn, maar dan
moeten ze ook die effort die hij
erin stopt leveren. Als ze dat op
jonge leeftijd al beseffen, hebben
ze daar later veel profijt van.”
Tekst: Mike van Damme
46

24 april 2005, Iwan Redan scoort de winnende goal voor Willem II in de derby tegen NAC
Foto: PRO SHOTS / Toin Damen
47