Beleef Vathorst 42

HARRY SMITH
69 jaar | sinds oktober 2016 | secretaris | woont
samen met Thea (72)
‘We wilden kleiner gaan wonen. Tijdens de open
dag hebben we niet eens de appartementen gezien.
Maar de sfeer was gewoon goed. We wilden hier
graag wonen. Gelukkig kwam er een appartement
vrij. We hebben nog geen dag spijt gehad van onze
verhuizing en genieten volop van het samenzijn en
alle activiteiten. Laatst deden we nog mee met de
fietsvierdaagse, dat was erg leuk.’
technische zaken en een lief- en leedcommissie.
Han: ‘Wat ons bindt, is dat we graag dingen
samen doen. De woongroep is geen plek voor
Einzelgängers, al is er natuurlijk alle ruimte om
eigen dingen te doen.’
OMZIEN NAAR ELKAAR
De woongroep voelt voor iedereen als een warm nest.
Map: ‘Er wordt veel gelachen, maar we voeren ook
serieuze gesprekken. We wonen zelfstandig en zijn
zelfredzaam, het is geen groep van mantelzorgers.
Maar we zijn wel betrokken bij elkaar. Dus als het
met iemand minder goed gaat, ben je er ook.
Zo heeft een van de bewoners Alzheimer. We stelden
onszelf meteen de vraag: wat kunnen we als woongroep
doen? Hoe kunnen we hem ondersteunen?
Tijdens een koffie-ochtend kwam er een zorgcoach
langs die ons handvatten gaf.’ De bewoners houden
ook in de buurt een oogje in het zeil. Han: ‘Omdat
we vaker thuis zijn, zorgen we ervoor dat de buurt
een beetje schoon blijft. Zo ruimen we vaak rondslingerend
afval op bij de parkeerplaatsen en in het
park bij de speeltuin. Zo houden we de omgeving
veilig en leefbaar. Wonen in een woongroep zorgt er
V.l.n.r. Harry Smith, Harremijn de Haan, Han Brugmans, Truus de Booij en Map van ’t Klooster.
al met al ook voor dat ouderen duurzaam zelfstandig
kunnen wonen. Dat draagt ook bij aan een vermindering
van eenzaamheidsgevoelens bij ouderen.’
BELANGSTELLENDEN
‘We zijn altijd op zoek naar mensen die hier willen
wonen,’ vertelt Han. Nieuwe bewoners zijn tussen
de 55 en 70 jaar. Om hen te interesseren, houdt
Centro Vida elk jaar een open dag. Ook komen er
regelmatig geïnteresseerden langs uit het netwerk
van de bewoners of via mond-tot-mondreclame.
‘Belangstellenden komen een paar keer langs om
kennis te maken, dan kijken we of er een klik is.
We stemmen met de hele groep voor een nieuwe
bewoner. Daar zijn we meestal vrij eensgezind over.’
En er ook maar weinig verloop. In die dertien jaar is
nog maar één bewoner zelf opgestapt. Map: ‘Bewoners
die weggaan, moeten meestal naar een verzorgingshuis,
omdat ze niet meer zelfstandig kunnen wonen.
Als je hier eenmaal woont, wil je niet meer weg. Dat
geeft wel aan hoe goed we het met elkaar hebben.’ H
Voor meer informatie:
www.woongroepamersfoort.nl
HARREMIJN DE HAAN
75 jaar | sinds 2005 | woont samen met Jan (75)
‘Al vanaf mijn veertigste wilde ik graag in een
woongroep wonen. Mijn familie is klein, dus het
leek me fijn om met meer mensen samen te zijn
en mijn netwerk uit te breiden. Jan wilde eerste
helemaal niet. Maar ik zei: ik ga gewoon. Gelukkig
ging hij mee en was hij enthousiast. Ik kom uit
Arnhem, dus de stap naar Vathorst was best groot.
Maar we hebben het erg naar ons zin.’
MAP VAN HET KLOOSTER
70 jaar | sinds 2005 | woont samen met Wim (73)
‘Wim en ik woonden hiervoor in een vrijstaand huis,
dus dit is wel iets anders. Maar we zochten meer
verbondenheid met anderen en dit kwam op ons
pad. We besloten om gewoon mee te hobbelen,
we zouden wel zien waar we uitkwamen. Dat heeft
goed uitgepakt. De woongroep voelt als een warm
bad. We maken veel mee met zijn allen, leuke en
minder leuke dingen. Ik denk dan vaak: wat ben ik
blij dat ik in een woongroep woon.’
10 | BELEEF VATHORST 2018