Kamp is Lekker Desember 2018 Tydskrif

NAMIBIË&
KGALAGADI
GeseëndeKersfees& VoorspoedigeNuwejaar

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

R3150
Beskikbaar by www.lekkerkampplekke.co.za

STAANRIB
(LAMSRIB)
RESEP EN FOTO:
ELSABIE TEMPLETON
Een heel lamrib gesmeer met olyf olie en
gesprinkel met suurlemoenpepper kruie
(die Ina Paarman ene het reeds sout in, so
nie nodig vir ekstra sout).
Spuit jou toeknyp rooster met kleefvrye
sproei aan die binnekant waar jou ribbetjie
aan die kante gaan raak.
Sit die rib in die rooster. maak toe en maak
seker die twee handvatsels is stewig vas
met die draad skuif ogie. Maak hardehout
vuur met 3 stukke hout op een kant van jou
Weber. Sodra die ergste vlamme begin
afneem. sit jou rooster regop op die kant
teenoor die vuur en hou in posisie met stuk
draad wat aan die Weber se handvatsel vasgemaak is en dan gebuig op die ander punt
om hakie te vorm wat aan die rooster gehak word.
Hou maar jou ribbetjie dop en draai in die begin so elke 15 minute
om, sodat albei kante van die ribbetjie eweredig gaar kan word.
Onthou om ook só te draai dat die kante wat bo is na onder gaan en
so stadig maar seker gaar word.
Sprinkel elke keer met suurlemoensap. As dit lyk ofjou kole begin
uitbrand en jou hitte begin afneem, sit net een stuk hout op 'n slag
op om die hitte konstant op medium te behou.
As jou vuur te warm is, gaan jou ribbetjie brand voor hy gaar is.
Hierdie ribbetjie het so 2 en half ure gerooster voordat ek dit
afgehaal het.
Ek het dit bedien met gebakte aartappel met creme fraiche
(suurroom) en eenvoudige tamatie & blaarslaai.
RESEPTE

28km vanaf Bela Bela in Limpopo
Die kampplek by Mabalingwe is
geskik vir beide karavane en tente.
Daar is 70 geplaveide kampplekke,
waarvan sommige vol skaduwee bied
vanaf die omliggende bome. Al die
staanplekke het elektriese punte.
Daar is oral vullisdromme om die
netheid van die park te verseker. Die
3 ablusieblokke is goed toegerus.
Een van die ablusieblokke is toegerus
met 2 familiebadkamers vir families
met kinders.
info@boschpoort.co.za
Tel: 014 736 9000 / 014 001 7010
Geniet die rustigheid van die park.
Daar is beide ‘n warmwater en
kouewater swembad, ‘n putt putt
baan sowel as ‘n speelgrond vir die
kinders om te geniet.
Vir die kampeerders se
gerief is daar beide ‘n
drankwinkel sowel as ‘n
winkel vir al die
benodigdhede wat dalk
by die huis agtergebly
het. Daar word ook
daagliks lekker vars
brood verkoop sowel as
wegneemetes en ander
geskenkies om jou te
herrinner aan jou heerlike
kuiertjie by Mabalingwe.
www.mabalingwegamereserve.co.za

CONQUEROR
Northgate
Gaan waar jy wil..
Jou opsies is nou onbeperk
Conqueror Northgate is Sa se #1 Conqueror handelaar vir die
laaste 3 jaar. Ons dienste sluit in verkope van nuwe en
gebruikte Conqueror produkte. Verhuring van Conqueror
Karavane en Boswaens, dienste en herstel werk, sowel as
was en skoonmaak van Karavane en Boswaens.
Ons het self ons eie tentwerk fabriek by die winkel sodat ons
kan omsien na al ons kliënte se behoeftes.
Tel: 011-026 6350 / 011-025 8298
Epos: sales1@conqueror-jhb.co.za
SA Karavaan & Boswa
van die jaar 2017 & 2018

ONS MAAK `N DRAAI OP
ELANDSBAAI
Trompie se Duin
Knapie is skaars uit die water
en na ʼn vinnige high-5 is ons op ʼn
drafstap voertuie toe. Terug in
Wellington word die laaste paar
goed gepak en dan is ons ook op
die pad.
Een van Jacques se koeie het
ook sy Vrydag planne so bietjie
omver gegooi toe sy besluit om
vroegmiddag te begin kraam. So
net buite Riebeeck Wes sluit ons
by mekaar aan en takel die laaste
+/- 160km saam aan.
Woorde & Foto’s: HENRY JONKER
“Dit is Vrydagmiddag 4pm en Jean (ons oudste) maak gereed vir sy laaste “relay ladder
event” by die Hoër Jongenskool Paarl. Ek hoor hoe “ping” my verdomde foon in my gatsak en
ek weet dit is die manne wat al aan die beweeg is op pad Elandsbaai toe.”
VRYDAG
Uiteindelik by Elandsbaai draai
ons links by die Velddrift bord,
oor die vlei en dan weer links by
die volgende Velddrift bord. +/-
10km verder kry ons die
grondpaadjie aan die regterkant en
volg dit oor die duin tot waar die
res van die spannetjie al sterk vure
begin maak het.
Blad word geskud en iets kouds
vir die keel word gou geniet voor
die daktente aangepak word.
Die span vir die naweek:
• Groenewald’s
(Jacques, Carlize & Rialé)
• Laas’e (Paul, Marina, Munnik,
Streicher & Tessa)
• Dreyer’s (Johan, Nicolene, Barbara-
Mari & Ben)
• Laubscher’s (Frans & Lunay)
• Jonker’s (ek, Marli, Jean & Lian)
Soos altyd het Jacques nie
teleurgestel nie en het voorwaar ʼn
liplekker spyskaart vir die naweek
uit gewerk. Vrydagaand het dinge
op die vuur soos volg gelyk: slap
chips, calamari in ‘n braai pan,
rooster vol prawns en ʼn swart
mossel pot en room. Magtig daar
water my mond sommer alweer.

SATERDAG
Saterdagoggend en Jacques is
al vroeg aan die gang, besig om sy
visvang “tackle” reg te kry voor hy
afsak na die see.
Ek, Frans & die seuns sluit later
by hom aan. Die seuns se tyd saam
met ons is van korterduur en na ʼn
kraaines besluit hulle om liewers
die strand saam met Marli & Ben
(Johan-hulle se hond) te verken.
burgers, was dit die staanrib, toe
smaaklike Springbok fillit en om
die aand af te sluit 4 x hoenders op
die spit met roosterkoeke.
SONDAG
Sondagoggend word daar nie
eers probeer om die stokke in die
water te kry nie. Mos nou klaar
geleer dat daar nie visse is nie
haha.
Paul is doening met
voorbereiding van sy Mexican
omelet. ʼn Regte moer-by-mekaar
gereg, maar ook een wat nou al ʼn
tradisie op Sondae oggende is as
ons kamp/toer.
Terwyl daar gepoog (gebid)
word om ʼn paar grotes uit die see
te trek geniet die vrouens hul
oggend koffie rustig bo-op die
duin en wonder of daar dalk ʼn vars
vis op die rooster gaan verskyn.
Ongelukkig was geduld & geluk
nie aan ons kant nie. Moes maar na
oom Fred geluister het toe hy gesê
het ons gaan maar sukkel om iets
uit die water die kry.
Laat oggend en ʼn rooster vol
Stroebel burger patty’s & vark
staanrib kry hulle plekke op/om
die vuur. Hierdie sou maar net die
begin van ons Saterdag se
spyskaart gewees het, want van
die oggend tot laat die aand was
daar kos op die vuur. Na die
“Wag ʼn bietjie – die
roosterkoeke het nooit
gebeur nie, of hoe Jacques?
Haha”
Laat middag word daar gepoog
om die rugby (Springbokke vs
Engeland) op RSG te luister,
maar vir een of ander
onverklaarbare rede word die
toets toe NIE uit gesaai op RSG
nie.
Nes die son sy laaste strale
oor die see terug trek, kom die
koue en wind. Gelukkig is ons
goed beskud teen die wind en die
vuur word sommer lekker
gestook.
Na ontbyt word kamp op
geslaan en skoon gemaak. ʼn
Laaste kiekie word geneem en dan
trek ons weer die voertuie se neuse
Elandsbaai toe om vir oom Fred te
gaan groet.
Dankie vir ʼn puik naweek
almal. Maak sommer gou weer so.

Die span vir die naweek:
Groenewald’s (Jacques, Carlize & Rialé)
Laas’e (Paul, Marina, Munnik, Streicher & Tessa)
Dreyer’s (Johan, Nicolene, Barbara-Mari & Ben)
Laubscher’s (Frans & Lunay)
Jonker’s (ek, Marli, Jean & Lian)

Koop die 2019/2020
CAMP&CARAVAN boek
en WEN die
Om in te skryf gebruik die
Lekker Kampplekke QR

NAMIBIË
KGALAGADI
MET ONS EIE, NUWE, SELFGEBOUDE
KAMPTOERVAANTJIE
OPPAD
WOORDE & FOTO’S: Wim van Jaarsveld

Met `n toervaantjie deur Namibië
en die Kgalagadi
Aprilmaand is my plaaslike toermaand en om verskeie
redes. Die hoofrede is die weer. Die ergste hitte en reën
is verby en die oostewind het nog nie langs die weskus van
Suider-Afrika begin waai nie. Die veld is groener ná die
somerreëns. Dis ook die maand met die meeste
vakansiedae in Suid-Afrika. Ek kan dus weggaan sonder om
te veel werksdae van ‘n gewone maand te verloor.
Ek wou nog altyd in Aprilmaand by Nossob in die Kgalagadi
gaan kamp, maar kon nooit plek daar kry nie (seker omdat
ander mense ook
Aprilmaand verkies). Dit
was altyd net in Twee
Riviere of Mata Mata en
dan is Nossob te ver vir ‘n
dagtrip. Toe ons verlede
jaar bo alle verwagtinge
in plek vir April 2018 vir
vier dae in Nossob kry,
het ek dit dadelik
vasgemaak. Met Nossob
as vertrekpunt, het die
res van ons verblyf in die
park oor die volgende paar dae en weke vorm
aangeneem. Twee dae in Twee Riviere dan ‘n dag in Mata
Mata en daarvandaan vir vier dae Nossob toe en weer
terug Twee Riviere toe. Met my liefde vir Namibië is dit
egter moeilik om so naby Namibië se voordeur om te draai
en so brei ons toer uit. In plaas van net ‘n week in die
Kgalagadi, word dit drie en ‘n halwe weke op die pad deur
Namibië, die Kgalagadi en weer terug Kaap toe.
Daar was net een klein probleempie: my huidige
kampkaravaan (wat ek self ontwerp en gebou het) is te
groot en te lomp vir so ‘n lang tog. Ek sal ‘n kleiner en ligter
een moet ontwerp en bou. En so begin die resies teen tyd
om dit betyds klaar te kry. Die tyd is so skraps gesny dat
ek dit letterlik drie dae voor ons vertrek eers kon
lisensieer. Die oggend voor ons vertrek maak ek nog ‘n
laaste paar verstellings. Ek noem dit ook sommer
“Toervaantjie” omdat dit gemaak is vir toer. Dit sal
toervaantjie se nooiensrit wees om te toets of dit sterk
genoeg gebou is vir die grondpaaie van Namibië en die
Kgalagadi. Dis klein en lig met net die nodigste geriewe vir
‘n toer op die agterpaaie van Namibië - ‘n volwaardige
dubbelbed, ‘n kombuis en pakplek. Mens kan ‘n dag net
beter aanpak as jy uitgerus is en jou maag vol is.
DIE GROOT WEGTREK
Donderdag 5 April, net na die middag, vertrek ons uit die
Kaap uit. Die eerste twee dae is kort afstande. Ons slaap
die eerste aand op Vanrhynsdorp en die tweede aand op
Springbok om toervaantjie vir die familie en vriende te wys
en bietjie te kuier. Na jare se tent opslaan-toere is dit tog
te lekker om net stil te hou en af te haak en nie hoef tent
op te slaan nie. Die bed is gereed net vir gaan inkruip en
slaap en die kombuis is reg net vir oopmaak en kosmaak.
ORANJEMUND
Saterdagoggend, 7 April, vertrek ons van Springbok af en
gaan by Oranjemund oor die grens om die aand by Klein
Aus Vista te gaan kamp opslaan. Ons het Oranjemund as
grenspos gekies om twee redes: die personeel is baie
vriendeliker as by Vioolsdrift en ons ry heelpad teerpad tot
in Aus. Na baie stilhou, foto’s neem en inkopies doen in
Oranjemund, kom ons
die namiddag drie-uur
by Klein Aus Vista
aan. Ons plan was om
die volgende dag
Kolmanskoppe toe te ry,
maar omdat ons op ‘n
vorige toer al daar was,
besluit ons daarteen en
vat dit die Sondag rustig
voor ons Maandag die
pad verder noord
aanpak. Ek het ook al
oor die jare geleer om nie jouself doodmoeg te ry op so ‘n
toer nie. Maak voorsiening vir ten minste een dag per
week waar jy net rustig en ontspanne by jou kampplek kan
rondsit en rus.
TSAUCHABRIVIER
Maandagoggend, 9 April, bel ek eers die eienaar van
Tsauchab River Camp om te sê ons vertrek nou van Aus af
en gaan met die D707 langs na hulle toe ry. Ek vra hom om
alarm te maak as ons vanaand nie by hom opdaag nie. Ek
doen dit as voorsorgmaatreël omdat ek al sewentig se kant
toe staan en omdat dit die eerste ware toets vir
toervaantjie gaan wees.
Skuins voor nege draai ons van die B4 af op die C13
noord. Met my banddruk op 1.8 bar ry ek aanvanklik stadig
om eers die waentjie op die grondpad gewoond te raak,
maar namate ek die gevoel kry, tel ek spoed op en ons
vorder heel fluks. Ons plan was om met die D707 te ry en
dan by Spes Bona weer op die C27 te klim en die aand by
Tsauchab River Camp te gaan oornag. Net voor tien draai
ons af op die D707. My vriende in Namibië het my heeltyd
op hoogte gehou van die toestande van die paaie. Ek is
gewaarsku om weg te bly van die hoofroetes rondom
Sesriem, daarom my besluit om eerder by Tsauchab oor te
staan. Sommige het my selfs teen die D707-roete
gewaarsku, maar omdat dit op my wenslysie is, is ek
vasbeslote om daarlangs te ry.

Klein Aus Vista
Die eerste 80 kilometer is die pad puik en ek wonder
hoekom die mense my gewaarsku het. Toe slaan ons die
stuk pad tussen die berge deur en die rit word ‘n
nagmerrie. Dis klippe en sinkplaat gekombineer en ek ry
soos ‘n dronkie om die klippe te vermy. Ons slaak ‘n sug
van verligting toe ons by Spes Bona op die C27 indraai. Die
eerste 75 kilometer is heel gangbaar, maar die stuk
NamibRand-pad (of wat daarvan oor is) is tandeknersend
sleg. Groter klippe en dieper sinkplaat as wat ons op die
D707 ervaar het, begroet ons. Vir 55 kilometer ry ons op
geloof en hoop dat toervaantjie dit sal oorleef. Op ‘n
stadium is ek bevrees ons sal die res van die toer sonder
toervaantjie moet aanpak, want dit voel of my bakkie van
binne af uitmekaar skud en as my bakkie só skud, wil ek nie
weet wat toervaantjie moet deurmaak nie. Maar
toervaantjie hou. Toe ons op die vars geskraapte D845
afdraai in die rigting van Tsauchab, hou ek stil om te kyk
wat die skade is. Al skade is my “jockey wheel” wat los
gedraai het en deur die klippe weggevreet is. Verlig pak
ons die laaste ent na Tsauchab River Camp toe aan. Ons
slaap die aand onder ‘n helder verligte sterre-hemel op die
oewer van die Tsauchabrivier.
LEKKER BRAAI IN WALVISBAAI
Dinsdagoggend agtuur val ons in die pad en gaan eers by
vriende, Kobus en Magda, aan op ‘n plaas net duskant die
Naukluft Park se hek. Kobus waarsku my teen ‘n baie slegte
stuk pad tussen die Gaubrivier en die Kuisebpas.
“Na baie stilhou, foto’s neem en inkopies
doen in Oranjemund, kom ons die
namiddag drie-uur by Klein Aus Vista aan.”
Geen pad kan egter slegter wees as gister se stuk in die
NamibRand nie, maar ek neem nogtans
kennis. Daarvandaan is ons Solitaire toe vir ‘n appeltertafspraak
en diesel. Die volgende stilhou is by die Tropic of
Capricorn-bordjie en dan die Gaubpas waar daar foto’s
geneem word. Dan nog net Henno Martin se skuilplek en
die Kuisebbrug waar ons gaan stilhou voor die vlakte
Walvisbaai toe vat. So tien kilometer voor Henno Martin
se skuilplek, slaan ons die moeder van alle slegte paaie. Ek
ry (of eerder kruip) later, waar ek kan, op die soom van die
pad, maar selfs dit word te gevaarlik en ek word terug pad
toe gedwing. As jy op so ‘n sleg sinkplaatpad eers spoed
verloor het, kan jy maar vergeet om weer spoed op te tel,
veral as jy ‘n waentjie saamsleep. Ons hobbel en skud
voort tot ek ‘n afdraend kry en tel weer spoed op. Dis ‘n
saligheid wat oor ons neerdaal toe ons die stukkie teerpad
in die Kuisebpas bereik. Hiervandaan sal dit beter gaan,
want ek weet die padskrapers is op die pad tussen die pas
en Walvisbaai. Drie-uur die namiddag kom ons in
Walvisbaai aan en gaan drink koffie by vriende, Pieter en
Petro Scheun. Net na vier is ons weer oppad Swakopmund
toe waar ons die volgende drie dae by Alte Brucke gaan
kamp. In Swakopmund koop ek ‘n ander “jockey wheel” vir
toervaantjie voor ons by Alte Brucke inklok.

Dis toe ek vir toervaantjie by ons kampplek by Alte Brucke
wil oopmaak dat ek sien toervaantjie het nie ongeskonde
deur die beproewing van die afgelope twee dae gekom
nie. Gelukkig geen strukturele skade nie, net een knip by
die agterdeur wat gebreek het en een skarnier van die
opligdak waarvan die pen uitgeskuif het. Die skarnierpen
het ek weer teruggekap en met die knip is ek die volgende
dag terug Walvisbaai toe dat vriend Pieter se seun, wat met
vlekvrye staal werk, dit vir my kan sweis. Met al die
geskarrel om vir toervaantjie weer tip-top te kry en ‘n
lekker braai saam met Petro en Pieter wat van Walvisbaai
af kom kuier het, is die dag ook gou verby en wag ons vir
Donderdag om die duine buite Swakopmund saam met
Tommy’s Living Desert Tours te verken.
Palmato Gecko
Donderdagoggend tien voor agt staan ons by Alte Brucke
se hek en wag vir een van Living Desert Tours se voertuie
om ons op te laai. Daarvandaan is ons die duine in om die
kleiner lewende wonders van die woestyn te sien. Eben en
Chantelle, die twee toergidse, se entoesiasme oor die
woestyn is aansteeklik en dit word ‘n onvergeetlike
dag. Hulle wys vir ons hoe die pootlose akkedis, die “side
winder” adder, die “shovel snouted” gecko, die Palmato
gecko en die verkleurmannetjie in die woestyn aanpas om
te oorlewe. Die kosbaarste was die Palmato gecko wat nie
langer as vyf minute in die son kan oorlewe nie en tog
aangepas het om in die ongenaakbaarheid van die woestyn
te oorlewe. Die woestynspekvreter is al gewoond aan die
voertuie en kom haal die meelwurms wat die gidse vir hulle
saamgebring het. As ‘n afsluiting van wat ‘n uitsonderlike
dag was, jaag hulle deur die duine oppad terug en die
adrenalien pomp lekker.
“Die kosbaarste was die Palmato gecko
wat nie langer as vyf minute in die son kan
oorlewe nie en tog aangepas het om in die
ongenaakbaarheid van die woestyn te
oorlewe.”
Vrydagoggend, 13 April, val ons vroeg in die pad Spitzkoppe
toe. Ek wou nog altyd ‘n paar dae by Spitzkoppe gaan
oorstaan het en nou het die oomblik uiteindelik
aangebreek. Dis ‘n plek waarheen jy jou eie water en wasof
stortgeriewe moet saamneem. Die 50 liter waterhouer
agter in die bakkie is vol Swakopmundwater. Daar is wel
storte by die ingang na Spitzkoppe maar dis eerder daar vir
desperate toeriste wat nie voorsiening gemaak het vir eie
geriewe nie. Glad nie aan te
beveel nie. Ek en vroulief het
ons eie kontrepsie gemaak van ‘n
6 liter plantgif-spuitbottel en ‘n
klein “pop up” tentjie. Dis ‘n
samewerkende operasie as dit by
storttyd kom. Die een staan
buite die tentjie en pomp die
water terwyl die ander een
stort. Oppad, terwyl ons die
rustigheid van die
woestyngebied ervaar, val dit my
by dat ons op hierdie dag, vyf en
veertig jaar gelede (Vrydag 13
April 1973), vas begin uitgaan
het. Ons is baie ingenome dat
ons ons vas-uitgaan-herdenking
by Spitzkoppe kan vier. Met die
vorige toer het ons vroulief se
sestigste verjaardag in Etosha
gevier. Dis altyd lekker om iets
te vier op ‘n toer. Dit maak ‘n
toer spesiaal.
SPITZKOPPE
Ná die afdraai op die Spitzkoppe-pad lê Spitzkoppe grotesk
voor ons. ‘n Stukkie pad wat net 15 minute moet neem,
word ‘n uur soos ons stilhou en foto’s neem. Ons teken in
by die hek en ry reguit na kampplek 10 toe. Ek het heeltyd
oppad hierheen gehoop niemand het nog vir nommer 10
geneem nie en die geluk is aan ons kant. ‘n Bui reën laat
ons egter eers skuiling soek en ons moet ‘n halfuur wag vir
die bui om verby te trek voor ons vir toervaantjie dwars
voor die groot rots by 10A trek en kamp opslaan. Dan gaan
sit ons behaaglik agteroor en geniet ‘n koffie en beskuit vir
middagete. Daarna ry ons eers agter om Spitzkoppe na
waar die nuwe lodge gebou is, maar oral is dit toegespan
en teleurgesteld moet ons omdraai. Dit laat so ‘n effense
wrang smaak in die mond dat plekke wat voorheen oop was

om te kom en te gaan soos jy wil, nou toegespan is ter wille
van geldmaak. Van die mooiste plekke agter Spitzkoppe
val nou binne die toegekampte gronde van die lodge. Ons
ry rotsboog toe en neem foto’s. Die dag word afgesluit
met ‘n lekker hoenderpot voor ons toervaantjie se deure
agter ons toetrek. Vir die volgende paar dae drink ons die
stilte en rustigheid van Spitzkoppe in en vergeet soms om
foto’s te neem. Soggens vroeg en saans laat word die goue
ure van Spitzkoppe egter getrou op kamera vasgevang en
gedurende die dag geniet ons dit net om by Spitzkoppe te
wees. Saterdagaand braai ek genoeg vleis en wors om tot
Sondagaand te hou.
Spitzkoppe: Kampplek 10
Maandagoggend op die kop agtuur ry ons by Spitzkoppe se
hek uit oppad na Lapa Lange, so vyf en dertig kilometer
suid-oos van Mariental. Ons gooi brandstof in by Usakos
en maak weer vol in Windhoek voor ons die pad vat
Mariental toe. Op Mariental vul ons ons proviant aan by
die Spar-winkel van vriende, Johan en Rae de Lange, en
gooi brandstof in voor ons pad vat Lapa Lange toe waar ons
beplan om vir twee dae net te lê en niksdoen. Die
niksdoen en rus is ook nodig anders ry jy jou in ‘n verpligte
opvolgvakansie in om net weer tot verhaal te
kom. Woensdagoggend vat ons die laaste lang trek
Kgalagadi toe, gooi diesel in by Gochas en druk dan deur na
Kalahari Game Lodge toe so 20 kilometer voor Mata
Mata. Voor die son sak gaan ry ons eers ‘n 4x4 roete deur
die duine op die plaas en sluit die dag af met lekker tjops
en wors op die kole.
MATA MATA - TWEERIVIEREN
Donderdag-oggend net voor nege gaan ons by Mata Mata
oor die grens en laat stempel en bekyk alle nodige
dokumente. Daarvandaan ry ons rustig al dier-kykend en
foto-nemend na Tweerivieren waar ons vir die volgende
twee aande gaan oorslaap. Hier trek toervaantjie redelik
aandag omdat dit ‘n onbekende waentjie op die mark is en
die mede-kampers kom vra uit oor dié vreemde,
onbekende waentjie. Vrydagoggend ry ons met die
Nossobpad tot net na Melkvlei opsoek na die groot katte
en is gelukkig om twee dik gevrete jagluiperds onder ‘n
boom te kry. Die ander grotes, luiperds en leeus, is egter
nêrens te sien nie. Twee jong mense wat langs ons in
Tweerivieren kamp, vertel ons van die trop leeus wat hulle
in die Aoub naby die karkas van ‘n kameelperd gesien
het. Daardie aand laat weet ‘n ou maanhaar vir ons hulle is
wel in die
omgewing. Al
brullend stap hy al
met die droë
Nossoprivier van
Rooiputs af in die
rigting van Twee
Rivieren.
Saterdagoggend
skuins voor tien
haak ons vir
toervaantjie en vat
die pad Mata Mata
toe waar ons vir
een aand gaan
oorstaan. Ons
draai by Kamquapiekniekplek
in en
hier kom kyk
mense ook die
vreemde waentjie. ‘n Oud-dosent van RAU wil daar en dan
my waentjie koop en haak, want dis presies wat sy
soek. Ons is darem verder mét toervaantjie nog veilig aan
my bakkie en ons gaan soek die leeus waar die twee jong
mense ons beduie het, maar kry niks. Ons kry wel ‘n
cheetah- wyfie en haar kleintjie waar hulle dik gevreet
onder ‘n boom lê. Ons druk maar deur Mata Mata toe
waar ons die aand nie eens vir toervaantjie afhaak nie, want
die volgende oggend moet ons vroeg die pad vat Nossob
toe.

NOSSOB
Sondagoggend 22 April, na ‘n heerlike warm stort en
ontbyt, vat ons die pad Nossob toe. Ons ry met die
duinepad langs, maar as gevolg van die donderstorm ‘n
week gelede, is die stukkie pad amper onrybaar met elke
paar honderd meter ‘n dam water in die pad. Gelukkig was
daar al ander toeriste voor ons op die pad en ons volg hulle
spore deur die veld óm die damme water. Op die
Nossobpad kry ons die kuil modder waar die brandstoftrok
vir drie dae vasgesit het en neem ook die “detour” om die
kuil waar die vorige voertuie al ‘n heel gangbare paadjie
oopgery het. Ons is vroegmiddag by Nossob, teken in en
soek ‘n geskikte staanplek.
Vir die volgende drie dae ry ons elke dag uit om foto’s te
neem, maar die groot soek is na leeus. Die ou grotes
ontwyk ons egter die eerste twee dae en ons moet net hoor
van leeus wat daar en daar gesien is. Woensdagoggend
besluit ons om noord te ry tot by Lijerspan met die hoop
dat ons leeus sal kry. Hierdie keer was die geluk aan ons
kant en ‘n paar kilometer voor Polentswa kry ons ‘n trop
leeus met die ou maanhaar wat reg langs die pad lê en
slaap. Na ‘n uur van foto’s neem en wag vir aksie van die
lui klomp hier voor ons, ry ons verder tot by Lijerspan. Laat
namiddag kom maak ‘n ander maanhaar ook ‘n draai by
Nossob se watergat en so word dit ‘n heel suksesvolle
“leeu-dag”.
Nossob
KEIMOES - HUIS
Donderdagoggend, 28 April, is ons weg uit Nossob en gaan
slaap die aand in Keimoes. Die volgende aand slaap ons in
Vanrhynsdorp oor voor ons die pad vat terug Kaap toe. Dit
was voorwaar ‘n uitsonderlike drie weke op die pad en ek
is heel ingenome met hoe toervaentjie hom gedra het.
Woestynspekvreter
Wim van Jaarsveld.

Gauteng
Jannie Engelbrecht
0836316995
jannie@kubu4x4.co.za
Wes-Kaap
Anton Venter
0823314128
antonkubu4x4@gmail.com
Ten volle Verseker
Volledig Toegerus
Reg vir Oorgrens toere
www..kubu4x4.co.za

IS “DROL” `n
VLOEKWOORD, VRA
RIKUS OP DIE
KLETSGROEP, EN EK
WEET SOMMER:
HIER KOM DIT NOU…
LOL!
Pierre Labuschagne
E
k sit annerdag die gesprek
en dophou wat gebeur op
LekkerKampplekke se
Facebookblad en geselsforum
(kletsgroep), en ek begin in my
stilligheid glimlag vir die op- en
aanmerkings. Rikus probeer dit lig en
grappig hou, en ek sien hoe bestuur hy
vernuftig die gesprekke. Ek dink by
myself; ja, ons het maar almal onse
goeters en geite! En hier kom `n headsup
vir die taalpuriste en die sensitiewe
lesers: Ek sal my tale moet mix, en ek
gaan vloekwoorde ook gebruik – of
aldan soos dit op die forum bespreek is
of dit vloek is of nie…! (O, ja, en ek
gaan aspris biki spelfoute maak, want
ek wil die puriste se sielle so biki uittrek
as ek hulle terg daarmee!) – Toemaar,
ek kan reg spel ook! Ek wil juistement
maar net `n punt maak oor ons goeters
en geite, sien? En dit geld sommer vir
al die LekkeR woorde in die artikel, so
maak vrede. Ek terg!
My glimlag verander na `n giggel, en
voor ek my kon kry sit ek by myself met
`n LOL! (vir die oningeligtes, `n LOL
is `n Laugh Out Loud!) Ek kon net nie
help om te lag nie!
Rikus vra: “Is drol `n vloekwoord?”. Ek
glimlag… en ek dink hier kom `n ding!
“Nee!” sê die een. “Beslis nie”. “Dis
volkseiendom”, sê die ander een. “Dit
hang af hoé jy dit gebruik”, kom dit van
nog iemand. “Drol word nie in die
Bybel gebruik nie”, kom dit van een
van die meer sensitiewes, en ek begin
my verlustig in wat voor my afspeel.
Toe dit by die “drol in die drikwater”
kom, begin ek die prentjie in my
geestesoog voor my sien, en my
glimlag verander na `n uitbundige
LOL! Ek bly doodstil op die kletsgroep,
want ek weet ek gaan stir as ek saam
inval. Ek dink: “o, bliksem”, sonder om
te vloek, want Bliksem is `n een of
ander perd in ons volksgeskiedenis se
naam, dan nie? Ek bedoel `n genuine
perd – een met vier bene en `n saal, wat
een van ons helde gery het? Fleur,
Dapper, Bliksem? Julle nou by? Ek
gaan die appelkar nou omgooi as ek vra
van bliksem, dink ek, en toe val dit my
by: Ons het nog `n geliefde Afrikanse
woord: moer!
Met permissie aan ons senetiewe lesers,
maar ek kan nie help as ek die volgende
sin hardop lees nie: “O moer, daar
bliksem die drol in die drinkwater…”
D
is eg Afrikaans, en dis vir
my mooi, en ek kan maar net
lag as ek die sin sien. Maar dis
nie sonder om sentitief te wees
vir die meer gevoelige lesers nie, want
ek is al te deeglik bewus van ons geite
oor vloek of nie vloek nie. Jaaaa, mens
kan seker nou nie rêrig vir iemand
prontuit opstorm en left, right en center
begin uitskel met díe tipe van woorde
nie, maar wees eerlik met jouself: As
mens skielik en onverwags seerkry
(soos daai hammer op die duimskielik),
dan sê mens mos
vanselfsprekend: ÉINA, Bliksem! Of
EINA, Moer! Dis volkstaal, en dis soos
medisyne! Dit laat jou op die plek beter
voel! Stry? Jou frustrasie en
teleurstelling in jouself moet verbaal
ge-uiter word, en dis gewoonlik soos dit
uitkom! Ons is almal skuldig…
Kom ons laat staan vir `n oomblik die
gevloek, want ek vermoed hier is nou `n
paar warm boordjies onder ons lesers.
Mense neem maklik aanstoot, en ek wil
nie verder stir met vloek nie.
T
aal, is `n ander groot issue!
Ek is nie `n taalpuris nie. Vir my
gaan dit oor om mekaar te
verstaan, of nie. Ek is nie erg
gepla oor die totale korrektheid van
uitspraak, en om nie tale te meng nie.
Ek gril wel so bietjie vir anglisismes, so
ek sal baie eerder dan sommer die
woord op Ingels deurgee, as wat ek dit
probeer verdraai en laat fênsie klink.
Slordige anglisismes is vir my baie
meer grillerig as `n korrekte Engelse
woord. Dit gaan vir my bloot oor
verstaan, maar weereens, ons het beslis
die taalpuriste onder ons geledere, en
hulle haat `n gemix!
K
om dit by iets soos kamp,
en in die besonder by
kampkos, en die voorbereiding
daarvan? Ooo weee! Díe een
hou nie hiervan nie en dáái een hou nie
daarvan nie. Díe een maak sus, en dáái
een maak só… Díe een maak sy vuur
só, en daai een maak weer ander
planne! Gooi jy nou sout vóór jy braai,
of gooi jy sout terwýl jy braai? So gaan
dit aan, en ek verstom my partykeer as
ek myself bevind in die geselskap van
`n paar meesters om een vuur! Dan sit
ek net en dink: “goeters en geite…”
Ons sal daarby nooit ooit verby kom
nie, want elkeen het sy voor-, en of
afkeure en smake. Ons verskil in ons
daaglikse doen en dinge, en ons verskil
veral waar dit by ons opinies kom oor
kos, taal, poletiek en kerk. Maar,
onthou, so leer ons by mekaar.
E
k kan nie eers begin
opnoem hoeveel nuwe goed en
goeters ek geleer het van kamp,
as dit nie vir ander was wat al deur die
spreekwoordelike (braaivleis)- vuur
geloop het nie, of hulle duime al met die
hammer raakgeslaan het nie. Dis
wonderlik om te sien hoe ons mekaar
kan beïnvloed of hoe gemoedere kan
opvlam, óf gekalmeer kan word, of hoe
`n gesprek kan verander of bestuur
word deur opinies!
H
oe boring sou die ou lewe
nie wees sonder `n bietjie
opwinding van `n drol in
die drinkwater nie. Hoe suur sou dit nie
wees sonder `n bietjie sout voor of na
die braai nie, en hoe eenvoudig sou die
lewe by ons verby waai sonder verskille
nie!
Ons het immers maar almal ons eie ou
goeters en geite, so of jy nou sê: Eina,
moer!”, en of jy nou sout gooi as die
vleis reeds op die vuur is, maakie
saakie! Dis soos die lewe werk! Live
with it! Een ding weet ek seker en
beslis: solank as wat daar nog `n nuwe
dag en `n nuwe môre is, sal ons stry oor
goed soos of drol `n vloekwoord is, of
nie. Ons is gemaak om te verskil, en dis
goed.
Dis volkstaal, en dis soos medisyne! Dit laat jou
op die plek beter voel! Stry? Jou frustrasie en
teleurstelling in jouself moet verbaal uit, en dis
gewoonlik soos dit uitkom! Ons is almal
skuldig…
Rikus, ek kan nie wag vir jou volgende
vraag op die kletsgroep nie!
Keep it coming!

KRINGE
in die
BOSSE
10 dae (alleen) in die Knysnabosse
Diepwalle
Harkerville
Eden
Jubilee Creek
Woorde & Foto’s : PIERRE LABUSCHAGNE

Ek het myself vir 10 dae lank in die
Harkerville Forest Lodge
ingeboek vir een van die lekkerste vakansies
in my lewe. Dit klink seker smart as ek sê
“Lodge”, maar ek het gekamp, en dis wat dit
nog meer kosbaar gemaak het!
Ek het `n mikron-meter dikte stukkie materiaal
tussen my en die bosgeluide gehad!
Ek het gelewe!

Vir 10 dae het ek elke dag `n sirkelroete gekies
om te gaan stap, en aan die einde van my tyd
in die bosse het ek net so rapsie meer as
90km afgestap!
My kamerasak op my rug, gewapen met my
toerusting, koffiemakertjie en `n houertjie vol
grondboontjiebotter – elke dag!
Met net my eie tyd, kon ek stop soos en
wanneer ek wou. Ek kon tyd spandeer met
insekte en varings langs stroompies.
Ek het tyd gehad om klein goedjies raak te
sien, wat mens gewoonlik mis met `n gejaag.
Ek kon elke oomblik indrink.
Besoek gerus
Diepwalle om `n
regte bos-ervaring
te kry.
Die rustigheid van die bos en die talle geluide van die insekte en
voëls, is lekker om na te luister. Veral as jy `n besoekeeer in die
omgewing is wat nie gewoond is aan daardie nuwe geluide nie. Die
kombinasie van die stroompies en groenigheid met die geluide kom
sit diep in jou binneste…

Lig- en skadukolle speel met groen en goue kleure in die water.
`n Perfekte weerkaatsing op die donker water van Jubilee Creek!

`n FEES
VAN
VARINGS

Geen vakansie in die Knysnabosse is perfek en afgehandel
sonder `n verbyvlug van die pragtige Knysna Loerie
nie! Ek moes baie, baie hard werk vir díe foto, maar ek is
ryklik beloon op my laaste dag!
(Maar dis `n storie vir `n volgende keer…)
Ek het `n lens of twee opgeoffer vir my koffie en
grondboontjiebotter, maar ek kon alles vasvang wat ek
wou met die luuksheid van varsgemaakte (regte) koffie,
en `n bietjie energie vir die pad! - `n wenresep!

Hierin kan 'n mens lekker lank
vakansie hou sonder om enige
iets van jou huis te mis
daleen@sensationboats.com

At checkout use "CARAVANSA"
ECO JUMP
10%
Af

Kontak: 072 125 9343

Kontak persoon Robert Hurn
Kontak nommer
072 504 9580
Verkoop prys: R2 800
sales@bundushowers.com
https://www.bundushowers.com/

Vlekvrye Staal Kappies!
Meer as net ‘n kappie…
Ons passie vir kamp asook die buitelug leefwyse het RLD geïnspireer om
kappies te ontwerp.
RLD se innoverende, praktiese denke, maak hierdie kappies veeldoelig en prakties.
Met alle faktore in ag geneem, kan ons bekostigbare kwaliteit ingenieurs produkte lewer vir die
motor industrie en dus waarde toevoeg vir elke bakkie wat ʼn RLD kappie pas en jou motor se
waarde verhoog.
Die omskakeling van ‘n werk ‘s voertuig na die van buitelug lewe voertuig is moontlik met die
veelsydige RLD kappie.
Ons glo in kliënte tevredenheid, asook na-verkope diens. Met trots waarborg ons u van uitstekende
diens waarop u kan staat maak .
Ons voorsien meeste modelle in die motorbedryf met kappies. Kom besoek ons gerus.
www.rldcape.co.za
RLD Design Wes Kaap, Eenheid 13, Pryde Park, Broadlands Straat, Strand - 021 518 0888

Kerskamp op Bonnievale
Die woorde: “liefie ek is oppad huis toe”, is seker die
beste nuus wat n man kan kry wanneer jou vrou jou laat
weet sy is oppad huis toe nadat sy haar vrydag middag 2-
uur vergadering kon vryspring. By die huis gekom en die
Conqueror Commander staan klaar gehak en reg om te
ry, want dit is die Western Cape Offroad Camping Club”
(WCORCC) se jaarlikse Kers Kamp by Bonnievale River
Lodge. Geleë omtrent 166km vanaf die Noordelike
Voorstede van Kaapstad in die hartjie van die Robertson
Wyn Vallei op die oewer van die Breërivier. Ons gesin het
hier vir `n week gekamp in Desember 2017 en het baie
uitgesien om weer daar `n draai te gaan maak. Ons was
ongeveer 40 gesinne wat die hele kampterrein vol
gestaan het maar, wat meer as `n vol kampterrein vol
vriende wil `n mens dan nou hê! Ons slaan toe op reg teen
die rivier met die mooitste uitsig van die Vallei en berge.
Dit was soos ou vriende wat mekaar lanklaas gesien het.
So het ons rustig langs die vuur gesit, met `n ietsie in die
hand en gesels tot laat nag. Saterdag het gekom en
natuurlik ruik die hele kampterrein na bacon, vark
worsies, mushrooms en sterk koffie. Die gelag van kinders
wat speel by die kamp se speel-area met Jungle Gyms bly
vir my `n gunstelling.
Dit laat mens net weer besef dat
kinders mal is oor kamp. Vrylik
rondbeweeg en rondhardloop
maak hulle baie bly. Bonnevale
River Lodge het ook `n baie lekker
swembad aan die ander kant van
die kamp waar ons toe lekker gaan
swem het om af te koel van die
warm son. Natuurlik het die klub se
dames, gelei deur Amelia Meyer, al
wat `n aktiwiteit reg gehad vir die
kinders. Hulle moes op `n skattejag
gaan en nommers kry wat hulle dan
ingee om lekkers te kry. Natuurlik
die grootste verrassing was dat
Vader Kersfees ook sy verskyning
sou maak en hy het! Die opwagting
was baie groot! Vir die groot mense
was daar ook `n verassing toe Die
Wildberries ons kom vermaak het
met hulle fantastiese musiek en
ons het die Lodge se Lapa behoorlik
aan die brand gedans. Oom Doekies se wine gums wat in
witblits ingelê is, het gesorg dat die voete los word
sommer vroeg in die aand. Die klub se gunstelling
melktertjies was ook daar om die wine gum smaak uit jou
mond uit te kry en nee, niemand het melktert gebak nie..
Woorde & Foto’s: JC CAMPHER
Ek wil net graag baie dankie se vir almal se reelings vir die
naweek en ook vir die Western Cape Offroad Camping
Club sê baie dankie vir al die lekker kampe deur die jaar.
Sulke goeie vriendskappe is al gebou danksy die klub. Dit
voel of jy nog `n familie bygekry het en dat mens op geen
van die klub se kampe wil uit mis nie. Dit is al eintlik `n
kompitisie om te kyk wie kan die meeste kamp”
+27 83 655 1973
Besprekings
+27 23 616 3803
bonnievaleriverlodge@gmail.com
Angora Road
Bonnievale
6730

kamp
soos ‘n
duke
Die Desember-vakansie is om die draai. Duisende gesinne oor die land sit en beplan hoe hulle hierdie
Paastyd, familietyd en rustyd gaan spandeer, want binnekort moet die tasse gepak word! Dan is daar natuurlik
diegene wat noodgedwonge met Jan-Tuisbly se karretjie moet ry en by wyse van spreek, sommer by
die huis uitkamp!
Nou-ja, ongeag in watter kategorie jy val, sal die Duke wynreeks steeds uitstekende geselskap bied. Dis vernoem na die eerste Duke van Wellington en dié
produkreeks van ses verskillende kultivars is die vlagskip van Wellington Wines. Hierdie keur wynreeks, elk met sy eie nommeraanduiding, vertel ook unieke
stories oor die dorp, die kelder en die wyn.
Wellington Wines fokus veral op Pinotage en Chenin Blanc. Dit word ook weerspieël in die talle toekennings wat die kelder daarvoor ontvang het en dit is dus
sinvol dat Duke No1 Pinotage en Duke No 2 Chenin Blanc is. Vir meer besonderhede besoek gerus ons webwerf by www.wellingtonwines.com.
Arthur Wellesley (1769 - 1852) was die eerste Duke van Wellington en het sy roem verwerf deur Napoleon te verslaan. Die einste Napoleon het, ironies genoeg, self
erken: “Met oorwinnings word wyn verdien; in nederlaag is dit noodsaaklik.” ‘n Glasie wyn is nooit net wyn of ‘n drankie nie - elke bottel wat oopgemaak word, is die
begin van ‘n storie, ‘n meesleurende kampstorie wat selfs in jou eie agterplaas, om jou eie kampvuur, of tydens ‘n Conqueror-wegbreeknaweer adelike status kry.
*Tag die DUKE in as jy jou vriende op hoogte hou van jou doen en late.
Dalk wen jy ‘n heerlike kis wyn!
#CampLikeADuke

BLIKBEKER
KOFFIE
Koffie met houding
KOOP
BLIKBEKER KOFFIE kom uit die hartjie
van Montagu, wat met 'n innoverende
lug-rooster metode en top gehalte
Arabica bone ‘n suiwer geurige koffie
produseer met ‘n heerlike aroma.
Ons nuwe produkte is die Lekker
Kampplekke Blikbeker koffie en die
Coffee Angels, dit is ‘n weggooi koffie
filter wat ideaal is vir langs die kamp
vuur! Perfek vir enige kamp of toer,
kompak en eenvoudig om te gebruik,
dis die gemak om gehalte filter koffie te
hê sonder pakkerasies en moeite, en
verpak in individuele pakkies vir
varsheid!.

Ons waarborg die BESTE tariewe om
jou besigheid te adverteer.
Stuur n epos aan: tydskrif@lekkerkampplekke.co.za
Rikus Truter
Kamp Paklys
2 0 2 6 0 0
C u s t o m e r s
P a g e V i e w s
3 6 9 7 6 V i e w s
1 6 , 3 0 0
L i k e s
3 , 1 8 4 , 3 8 5 o o r
P o s t r e a c h
f o l l o w e r s
( 5 8 5 5 7 )
1 2 m d e t y d p e r k
a a n l y n
D o w n l o a d s
( d e s
t y d s k r i f
W e b b l a d
2 0 1 8 )
g e b r u i k e r s
5 1 2 , 6 5 3
9 1 % v a n o n s g e b r u i k e r s e n L e d e w o o n i n S u i d - A f r k a
Gegrond op statistiek en databasis van 300 000 plus lede
Jy is welkom om met ons kontak te maak om jou
kampverwante besigheid te adverteer.

Hierwordstoriesgebou
Kamp
sêanalsylesers
enondersteuners
ǹGeseëndeKersfes&
Vorspoedigenuwejar