Rapporten Eerstelijnsklachtenbehandeling 2010 - Vlaamse ...

Klachtendienst Financiën – rapport 2010 - pag. 28
De ene burger vond 2 aanslagbiljetten op korte tijd overdreven, voor de andere was de ontvangst van
het vierde aanslagbiljet op één jaar tijd er teveel aan. Hoe dan ook, in al deze gevallen was de norm
overschreden door de korte toezending van meerdere aanslagen.
Eind 2010 tenslotte ontvingen we opnieuw klachten over het uitblijven van de aanslagbiljetten voor
2009 en voor 2010, terwijl het aanslagbiljet voor 2008 al dateerde van in 2008.
Na onderzoek bleek dat sommige belastingplichtigen hun aanslagbiljet voor het aanslagjaar 2009
mochten ontvangen eind 2010 terwijl dat voor aanslagjaar 2010 nog niet werd verstuurd. Anderen
ontvingen noch hun aanslagbiljet voor 2009, noch hun aanslagbiljet voor 2010.
2) Burgers die zich terecht zorgen maken over het uitblijven van de beslissing van de administratie met
betrekking tot een ingediend bezwaarschrift: 23 klachten.
De norm wordt toegekend als de beslissing meer dan 6 maanden op zich laat wachten.
Deze termijn wordt in de fiscale procedure immers als een maximum aanzien. Na het verstrijken van
deze termijn kan de belastingplichtige zich tot de rechtbank wenden om de betwiste aanslag aan te
vechten, ook al heeft hij nog geen beslissing over zijn bezwaarschrift ontvangen.
De Vlaamse Belastingdienst streeft zoveel mogelijk naar een kwalitatieve behandeling van
bezwaarschriften binnen een redelijke termijn. Toch werd de termijn van 6 maanden (norm) in sommige
gevallen ruimschoots overschreden.
Het betreft voornamelijk dossiers waarin een proportionele vermindering van de onroerende voorheffing
wordt aangevraagd. Daarnaast werd de termijn ook meermaals overschreden in dossiers van het type
‘ik ben geen eigenaar’.
Zowel bij betwisting van de eigendomssituatie als bij sommige vragen naar proportionele vermindering
is een advies van de administratie van het Kadaster nodig om een beslissing te nemen. Bij de dossiers
proportionele vermindering moeten dikwijls nog bijkomend welbepaalde bewijsstukken worden
opgevraagd aan de belastingplichtige om de situatie correct te beoordelen.
Zowel het Kadasteradvies als de informatie van de belastingplichtige vormen hinderpalen om de
bezwaren binnen de 6 maanden te kunnen afwerken. Het uitblijven van een advies van het Kadaster
en/of van de bewijsstukken van de belastingplichtige kan de behandeltermijn immers doen oplopen.
Langs de andere kant bleek uit deze klachten dat dit in bepaalde gevallen niet (enkel) de oorzaak was
van de lange behandeltermijn. Zo werd het advies/ de vraag om info soms pas laat opgevraagd of werd
de info wel ontvangen, maar sleepte de opvolging ervan aan.
Daarnaast ontvingen we ook klachten van burgers die via brief of e-mail een vraag aan de Vlaamse
Belastingdienst hadden gesteld, maar geen reactie ontvingen. Dergelijke correspondentie zou niet
maandenlang hoeven aan te slepen en relatief snel moeten worden verwerkt, uiterlijk binnen de maand
na ontvangst.
ombudsnorm ‘andere’: 41 klachten (30 in 2009).
In 2009 werd de onroerende voorheffing geïmplementeerd op het Vlaams Fiscaal Platform, wat
aanleiding heeft gegeven tot klachten. Ook in 2010 waren vele klachten onder de ombudsnorm ‘andere’
rechtstreeks te wijten aan deze informaticatoepassing:
- In 2009 was de programmatie voor 'inwonende mede-eigenaar ' niet voorzien in het VFP. Hierdoor
ontving diegene die het eerst vermeld staat in de bestanden van het Kadaster het aanslagbiljet voor
2009, terwijl vorige aanslagbiljetten steeds werden gestuurd naar de persoon die effectief in de woning
woonachtig is. Dit zorgde voor heel wat verwarring. Bovendien werd hierdoor in vele gevallen ten
onrechte geen vermindering (voor bescheiden woning, kinderen, gehandicapte persoon) toegekend
waar men in principe wel recht op had. Nagenoeg 1/3 de van deze klachten had betrekking op deze
problematiek.
- Technische problemen in 2009 bij het opladen van de gegevens van het Rijksregister, nodig voor de
aanmaak van de aanslagbiljetten, hadden tot gevolg dat verouderde adresgegevens werden
overgenomen. Aanslagbiljetten werden hierdoor naar een oud adres gestuurd, terwijl de
belastingplichtigen al maanden geleden waren verhuisd. Aanslagbiljetten van belastingplichtigen in het
buitenland vermeldden soms een niet-bestaand adres.