Rapporten Eerstelijnsklachtenbehandeling 2010 - Vlaamse ...

Klachtendienst Financiën – rapport 2010 - pag. 18
De Vlaamse Belastingdienst ontving in de loop van 2010 2.895 bezwaarschriften en nam een beslissing
over 2.634 bezwaren. Het merendeel van deze bezwaarschriften werd ingewilligd (1.837 bezwaren wat
overeenkomt met 70% van de afgehandelde bezwaren). Het niet-naleven van decretaal opgelegde
vormvereisten bij de inventarisatie van panden blijft de meest voorkomende reden van inwilliging,
gevolgd door een definitief verworven schorsing.
De gemiddelde behandeltermijn van de bezwaren bedroeg in 2010 149 dagen, dus binnen de decretaal
voorziene termijn van 6 maanden.
De klachtendienst ontving in 2010 26 klachten over de verkrottingsheffing woningen; vergelijkbaar met
2009 (toen 24 ingediende klachten).
Op het einde van het werkjaar 2010 stond nog één klacht open. De 25 afgesloten klachten in 2010
kregen volgende evaluatie: 3 klachten onontvankelijk + 22 ontvankelijk → 19 ongegrond + 3
gegrond.
Drie klachten waren onontvankelijk omdat de belastingplichtige in beroep was gegaan tegen de
beslissing van de Vlaamse Belastingdienst (1 klacht) en omdat de klacht te maken had met de
leegstandsheffing van de gemeente (2 klachten). Meer informatie over de onontvankelijke klachten is
terug te vinden onder punt 5.2.2.
Ongegronde klachten (19):
Net zoals bij de leegstandsheffing bedrijfsruimten klaagden de burgers meermaals over de negatieve
beslissing van de Vlaamse Belastingdienst. Nochtans was de beslissing correct gebaseerd op de
decretale bepalingen. Sommige burgers dienden klacht in, terwijl alle beroepsprocedures al waren
uitgeput en hun vordering ook door de rechtbank werd afgewezen.
Het valt op dat de klagers dikwijls te laat reageerden bij de Vlaamse Belastingdienst waardoor hun
bezwaarschrift onontvankelijk werd verklaard. Zij probeerden via de klachtendienst vooralsnog hun
gelijk te halen.
Net zoals voorgaande jaren, waren er ook klachten over verstuurde dwangbevelen, hypothecaire
inschrijvingen en aanslagbiljetten voor heffingen waarvan de schorsingsperiode kwam te vervallen.