CDJA Interruptie 2 2018

30 jaar Interruptie
Redacteurs door
de jaren heen
Tekst Abel van de Sluis & Simon Remijn Beeld Dirk Hol
In 1988 werd Interruptie zoals wij het nu kennen
officieel opgericht en in februari 1989 kwam
de eerste editie nieuwe stijl uit. Enkele oudredacteuren
van de afgelopen 30 jaar vertellen
over hun ervaringen.
Hillie van de Streek
‘Dát we een nieuw blad wilden maken en wat
het format ervan zou zijn was wel duidelijk.
Maar een passende naam bedenken? Daarvoor
moesten we een inspiratie-avond beleggen.
Die vond plaats op mijn studentenoptrekje in
de nieuwbouw van Utrecht-Zuid. Met JW Sap,
Wilfred, Theo, misschien ook nog Marie-José,
en ook Paul denk ik. Woordenboek, bier, borrelnootjes
en andere inspirerende middelen bij de
hand. De politieke brainstorm kon beginnen!
Op enig moment dook daaruit ‘Interruptie’ op,
als een onontkoombaar politiek fenomeen
waarvoor geen minister of Kamerlid weg kan
duiken. En we bedachten catchy rubrieken
met ‘inter’, als interview, interlokaal, interdepartementaal....
Mooi om te zien dat Interruptie
uiteindelijk ook ‘internet’ ontdekt heeft!
Het CDJA heeft een blad om trots op te zijn.’
Wilfred Scholten
‘Het is vergeeld, maar wat wil je van krantenpapier
dat al zo oud is. De naam staat er vol
trots: Interruptie, ledenblad van het Christen
Democratisch Jongeren Appel. In een zwart
balkje: Jaargang nummer 1/nr 1/ februari 1989.
Natuurlijk bewaar je het allereerste nummer
van een nieuw blad waar je zelf tot in je diepste
vezels bij betrokken bent. Ik was toen 25 jaar en
voorzitter van de redactiecommissie. Van die
hele avond brainstormen over de naam van
het nieuwe blad herinner ik me weinig meer.
Wel dat het een goede naam was voor onze
rebellenclub: we wilden grote broer CDA waar
het maar mogelijk was interrumperen met
onze mening. Want die was de juiste, dachten
we toen en zal dat nu bij onze opvolgers niet
anders zijn, toch?
In het redactioneel (met een ‘k’ maar dat pikt
de spellingscontrole niet meer) schrijf ik zelf –
lees ik nu in mijn vergeelde exemplaar – dat het
blad een echte interruptie wil zijn: ‘onverwacht,
recht op het doel af en to the point’. In het eerste
nummer een vervolg op de discussie die ik
zelf in mijn jeugdige overmoed gestart ben: is
het CDA op weg naar een christen-technocratie?
Het was de tijd dat CDA-voorzitter Wim van
Velzen (wie kent hem nog?) met managerstaal,
een puur zakelijke benadering van politiek
(waarbij ideologische motivatie minder belangrijk
werd) en de verkoop van het Kuyperhuis van
het CDA een yuppie-partij wilde maken. Als
CDJA zwengelden wij die discussie aan, die door
de landelijke pers dankbaar werd overgenomen.
Wat het blad met mij heeft gedaan? Ik wilde
toen journalist worden en dat is gelukt. Na mijn
dienstplicht (ja, jongens en meisjes, de echte,
niet de sociale) kwam ik op het Binnenhof te
werken voor diverse media. Daarnaast schreef
ik “Mooie Barend, biografie van oud-premier
Barend Biesheuvel” (ARP, later opgegaan in het
CDA), waarop ik promoveerde. Dus de grote
liefde voor de politiek en de journalistiek heb
ik altijd kunnen combineren en dat begon dus
allemaal met dat kleine blad van krantenpapier,
dat tegenwoordig meer op een glossy lijkt.
Het was voor mij achteraf slechts een interruptie
in mijn leven, maar het gaat gelukkig door
met nieuwe generaties. En dat is mooi. Want
een kritische en soms brutale benadering
van de politiek moet doorgezet worden,
daar wordt het CDA alleen maar beter van.
Gefeliciteerd met bijna 30 jaar Interruptie!’
“In een zwart
balkje: Jaargang
nummer 1/nr 1/
februari 1989”
30 JAAR INTERRUPTIE
—
5