Ruth Peetoom Marjolijn van der Stel Wilfred Scholten 30 JAAR INTERRUPTIE — 4 Hillie van de Streek Gerard Adelaar
30 jaar <strong>Interruptie</strong> Redacteurs door de jaren heen Tekst Abel van de Sluis & Simon Remijn Beeld Dirk Hol In 1988 werd <strong>Interruptie</strong> zoals wij het nu kennen officieel opgericht en in februari 1989 kwam de eerste editie nieuwe stijl uit. Enkele oudredacteuren van de afgelopen 30 jaar vertellen over hun ervaringen. Hillie van de Streek ‘Dát we een nieuw blad wilden maken en wat het format ervan zou zijn was wel duidelijk. Maar een passende naam bedenken? Daarvoor moesten we een inspiratie-avond beleggen. Die vond plaats op mijn studentenoptrekje in de nieuwbouw van Utrecht-Zuid. Met JW Sap, Wilfred, Theo, misschien ook nog Marie-José, en ook Paul denk ik. Woordenboek, bier, borrelnootjes en andere inspirerende middelen bij de hand. De politieke brainstorm kon beginnen! Op enig moment dook daaruit ‘<strong>Interruptie</strong>’ op, als een onontkoombaar politiek fenomeen waarvoor geen minister of Kamerlid weg kan duiken. En we bedachten catchy rubrieken met ‘inter’, als interview, interlokaal, interdepartementaal.... Mooi om te zien dat <strong>Interruptie</strong> uiteindelijk ook ‘internet’ ontdekt heeft! Het <strong>CDJA</strong> heeft een blad om trots op te zijn.’ Wilfred Scholten ‘Het is vergeeld, maar wat wil je van krantenpapier dat al zo oud is. De naam staat er vol trots: <strong>Interruptie</strong>, ledenblad van het Christen Democratisch Jongeren Appel. In een zwart balkje: Jaargang nummer 1/nr 1/ februari 1989. Natuurlijk bewaar je het allereerste nummer van een nieuw blad waar je zelf tot in je diepste vezels bij betrokken bent. Ik was toen 25 jaar en voorzitter van de redactiecommissie. Van die hele avond brainstormen over de naam van het nieuwe blad herinner ik me weinig meer. Wel dat het een goede naam was voor onze rebellenclub: we wilden grote broer CDA waar het maar mogelijk was interrumperen met onze mening. Want die was de juiste, dachten we toen en zal dat nu bij onze opvolgers niet anders zijn, toch? In het redactioneel (met een ‘k’ maar dat pikt de spellingscontrole niet meer) schrijf ik zelf – lees ik nu in mijn vergeelde exemplaar – dat het blad een echte interruptie wil zijn: ‘onverwacht, recht op het doel af en to the point’. In het eerste nummer een vervolg op de discussie die ik zelf in mijn jeugdige overmoed gestart ben: is het CDA op weg naar een christen-technocratie? Het was de tijd dat CDA-voorzitter Wim van Velzen (wie kent hem nog?) met managerstaal, een puur zakelijke benadering van politiek (waarbij ideologische motivatie minder belangrijk werd) en de verkoop van het Kuyperhuis van het CDA een yuppie-partij wilde maken. Als <strong>CDJA</strong> zwengelden wij die discussie aan, die door de landelijke pers dankbaar werd overgenomen. Wat het blad met mij heeft gedaan? Ik wilde toen journalist worden en dat is gelukt. Na mijn dienstplicht (ja, jongens en meisjes, de echte, niet de sociale) kwam ik op het Binnenhof te werken voor diverse media. Daarnaast schreef ik “Mooie Barend, biografie van oud-premier Barend Biesheuvel” (ARP, later opgegaan in het CDA), waarop ik promoveerde. Dus de grote liefde voor de politiek en de journalistiek heb ik altijd kunnen combineren en dat begon dus allemaal met dat kleine blad van krantenpapier, dat tegenwoordig meer op een glossy lijkt. Het was voor mij achteraf slechts een interruptie in mijn leven, maar het gaat gelukkig door met nieuwe generaties. En dat is mooi. Want een kritische en soms brutale benadering van de politiek moet doorgezet worden, daar wordt het CDA alleen maar beter van. Gefeliciteerd met bijna 30 jaar <strong>Interruptie</strong>!’ “In een zwart balkje: Jaargang nummer 1/nr 1/ februari 1989” 30 JAAR INTERRUPTIE — 5