CDJA Interruptie 2 2018

Voorzitterscolumn
Schipper steekt
van wal
Tekst Lotte Schipper Beeld Dirk Hol
Een aantal weken geleden werd ik gevraagd om in het televisieprogramma
Buitenhof in gesprek te gaan over ‘de millennial’. Millennial ben je wanneer
je geboren bent tussen 1980 en 2000, grote kans dat jij ertoe behoort.
Wat de generatie bindt: sociaal-economische onzekerheid. Uiteraard
wilde ik dat wel, in gesprek gaan. Met een achterblijvende economische
groei voor onze jonge generatie ten opzichte van alle andere leeftijdsgroepen,
vind ik het belangrijk ons te vertegenwoordigen. Iets wat in
de Tweede Kamer met een gemiddelde leeftijd van 46 jaar veel te
weinig gebeurt.
Tegenover mij zaten twee journalisten, waarvan één vooral actief op
maatschappelijke platforms. De politiek, daar had ze niet zoveel mee.
Dat zou niet de plek zijn waar zij dingen zou willen veranderen. En dat
baart mij zorgen: juist in de politiek worden de keuzes voor onze toekomst
gemaakt. Mijn andere gesprekspartner had een zelfde soort houding: op
sociale media zouden jongeren invloedrijker zijn dan in de Tweede Kamer.
Maar dat vind ik veel te makkelijk: je kunt je mening ventileren op het
internet, maar daarmee ben je er nog lang niet.
Zelf ben ik de politiek ingegaan omdat ik vond dat ik ook mijn stem moest
laten horen en verantwoordelijkheid moest nemen. Omdat ik vind dat
we als toekomst van dit land mee moeten (kunnen) praten over de
toekomst van dit land. Zelf woon ik in Amsterdam en het verbaast me
enorm hoe mijn vrienden van geluk spreken als ze een kamer van 10m 2
voor bijna 650 euro in de maand hebben gevonden. Dat is niet normaal
en we moeten ons daar ook niet te makkelijk bij neerleggen.
Ik ben er trots op dat CDJA’ers dat niet doen en tijdens het afgelopen
CDA-congres pal voor de jongeren zijn gaan staan. Daar haalden we
concrete maatregelen binnen om de economische positie van jongeren
te verbeteren, met startersfondsen op de woningmarkt, het verbreden
van de aanvullende beurs en een wettelijk verbod op onbetaalde stages.
Er zijn veel jongeren die niet geloven dat de politiek hun problemen kan
oplossen. Niet allemaal, nee. Maar wat nu als er meer politici uit ‘hun
generatie’ zouden zijn die hun weten aan te spreken en kunnen vertegenwoordigen?
Dan moeten de jongeren toch wel naar de stembussen
komen? En actiever worden? Onze generatie maakt andere keuzes
en heeft andere prioriteiten dan de oudere generaties in de politiek.
Maar daar is nu te weinig gehoor voor, en dat is jammer.
VOORZITTERSCOLUMN
Met enige jaloezie kijk ik dan naar landen als Oostenrijk en Noorwegen
waar binnen één partij tal van twintigers hun generatie vertegenwoordigen.
Als wij nog meer generatiegenoten weten te overtuigen voor de politiek
staan we steeds sterker. Met de gemeenteraadsverkiezingen lieten we al
zien dat het kan en nu moeten we doorpakken. Wij kunnen samen laten
zien hoe belangrijk het is dat jongeren meedoen in de politiek. Dat is iets
waarom ik ruim een jaar geleden hoopte gekozen te worden als voorzitter
en dat is iets waar ik mij ook dit tweede jaar van mijn voorzitterschap
hard voor zal inzetten. Ik wens jullie een fantastische zomer en voor alle
afdelingen in ons land: heel veel succes tijdens de introductiedagen!
—
30