Happy Child
Happy ChilD Health In Utrecht werken we in onderzoek samen aan geluk en gezondheid bij kinderen: professionals vertellen Ieder kind verdient het om te kunnen spelen en plezier te maken Samen bijdragen aan het prachtige proces van opgroeiende kinderen tot ver in volwassenheid
- Page 2 and 3: Colofon Uitgave 2018 Uitgever Dit m
- Page 4 and 5: De dynamiek van de jeugd - over lev
- Page 6 and 7: Partijtje hockey met de wethouder A
- Page 8 and 9: Visie op geluk Als je wilt dat het
- Page 10 and 11: Sander vertelt Sander Werkhoven is
- Page 12 and 13: Toen Ot nog een baby was kreeg hij
- Page 14 and 15: De zin en onzin van labels Sarah Du
- Page 16 and 17: Metabole ziekten Kinderarts metabol
- Page 18 and 19: Onzichtbaar ziek zijn en toch geluk
- Page 20 and 21: Gezonde darmflora voor goede weerst
- Page 22 and 23: Geboortezorgketen Samenwerking en p
- Page 24 and 25: Feiten&cijfers Gezondheid en welzij
- Page 26 and 27: YOUth-onderzoek Het grootschalig, l
- Page 28 and 29: Chronisch ziek en het meten van gel
- Page 30 and 31: Genetisch testen bij een kinderwens
- Page 32 and 33: Welzijn van kind & dier Als kind mo
- Page 34 and 35: Kinderen van gescheiden ouders Ffei
- Page 36 and 37: Games voor gezondere openbare plekk
- Page 38 and 39: WHISTLER - onderzoek Leidsche Rijn
- Page 40 and 41: Een groene omgeving voor gezondheid
- Page 42 and 43: 100 Utrechtse kinderen laten hun st
- Page 44 and 45: 7.4 Is het rapportcijfer dat kinder
- Page 46 and 47: Youth got talent Het beste uit jong
- Page 48 and 49: Voor Emma is paardrijden geluk. 48
- Page 50 and 51: Feiten & Cijfers 23% van de Utrecht
<strong>Happy</strong><br />
ChilD<br />
Health<br />
In Utrecht werken we in<br />
onderzoek samen aan geluk<br />
en gezondheid bij kinderen:<br />
professionals vertellen<br />
Ieder kind verdient het om<br />
te kunnen spelen en plezier<br />
te maken<br />
Samen bijdragen aan het<br />
prachtige proces van<br />
opgroeiende kinderen tot<br />
ver in volwassenheid
Colofon<br />
Uitgave 2018<br />
Uitgever<br />
Dit magazine is een co-creatie van speerpunt <strong>Child</strong><br />
Health UMC Utrecht, Dynamics of Youth Universiteit<br />
Utrecht, gemeente Utrecht en Trimbos-instituut.<br />
Redactie<br />
Marjon Waller en Celine Uit de Weerd (eindredactie)<br />
en Marije Witsenboer<br />
Ontwerp<br />
UMC Utrecht, Design & Producties;<br />
Laura Langenbach en Barbara Hagoort<br />
Beeld coördinatie<br />
UMC Utrecht, Design & Producties; Jelle Westerhoff<br />
Teksten<br />
Marjon Waller, Femke van der Kolk en Liselotte van Schie<br />
Fotografie<br />
UMC Utrecht, Design & Producties;<br />
Thomas Dobber, Thirza Luijten, Marieke Oosterman,<br />
Ivar Pel, Roland Pierik, Ed van Rijswijk, Steven Snoep<br />
en Rogier Veldman<br />
Illustraties<br />
Thinkstockphotos.com,<br />
Barbara Hagoort en Laura Langenbach<br />
Druk<br />
Drukkerij Revon, Woerden<br />
Contact<br />
Anneke van der Brug, programmamanager<br />
speerpunt <strong>Child</strong> Health, UMC Utrecht<br />
E: A.W.vanderBrug@umcutrecht.nl M: +31 6 1636 11 51<br />
Petra van Dijk, uitvoerend directeur<br />
Dynamics of Youth, Universiteit Utrecht<br />
E: doy-info@uu.nl<br />
Veerle Wieërs, gemeente Utrecht<br />
E: volksgezondheid@utrecht.nl T: +31 30 28 63263<br />
UMC Utrecht<br />
<strong>Child</strong> Health<br />
In samenwerking met vriendenwkz.nl<br />
Inhoud
06<br />
12<br />
16<br />
26<br />
18<br />
19<br />
41<br />
68<br />
46<br />
06<br />
12<br />
16<br />
18<br />
19<br />
26<br />
41<br />
46<br />
68<br />
Partijtje hockey met de wethouder<br />
De kanjerKetting helpt kinderen met kanker<br />
Metabole ziekten: ‘Impact op ons hele gezin’<br />
Chronisch ziek en toch gelukkig<br />
Geluk de ruimte geven op de polikliniek<br />
Youth onderzoek onder 6000 kinderen<br />
Verbreden in leefomgeving en geluk<br />
Youth got talent<br />
Activiteiten voor kinderen in het WKZ<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 3
De dynamiek van de jeugd – over levensloop en geluk<br />
Samenwerken voor<br />
het geluk van kinderen<br />
In dit magazine komen meer dan 30 professionals van vier organisaties<br />
aan het woord over het belang van samenwerking in Utrecht voor het<br />
geluk van kinderen. Door samen te werken maak je onderzoek<br />
maatschappelijk relevant. Deze Utrechtse organisaties brengen<br />
praktijk, beleid en onderzoek dichter bij elkaar. Samenwerken voor een<br />
optimale mentale en fysieke gezondheid van kinderen. Goed voor het<br />
geluk van al onze kinderen, (chronisch) ziek en gezond.<br />
<strong>Child</strong> Health<br />
In het UMC Utrecht en Wilhelmina<br />
Kinderziekenhuis werken artsen,<br />
fysiotherapeuten en vele andere<br />
behandelaars samen met biologen,<br />
genetici, statistici en andere<br />
wetenschappers. Daar horen ook<br />
ouders, psychologen,<br />
verpleegkundigen en andere<br />
zorgverleners bij. Want het speciale<br />
van kinderen is dat ze ook<br />
psychisch en sociaal in ontwikkeling<br />
zijn. Die ontwikkeling van een kind<br />
kan het beloop van een ziekte sterk<br />
beïnvloeden en andersom. Soms<br />
wordt een kind niet lichamelijk<br />
beter, maar kunnen we kind en<br />
ouders toch helpen gelukkig te<br />
worden.<br />
“<br />
Een chronische ziekte<br />
vormt kinderen in hun<br />
persoonlijkheid. Als<br />
zorgverleners zijn we dan<br />
ook niet alleen technisch<br />
bezig met lichamelijke<br />
klachten, maar zijn we ons<br />
steeds bewust van het<br />
belang van hun psychische<br />
ontwikkeling. Dat maakt<br />
het werk zo relevant.<br />
Kors van der Ent<br />
“<br />
Ik ben dagelijks onder de<br />
indruk van het talent van<br />
de mensen die bij al deze<br />
organisaties werken en<br />
studeren. Wij moeten zorgen<br />
dat zij kunnen floreren en<br />
bijdragen aan het oplossen<br />
van de maatschappelijke<br />
problemen waar onze wereld<br />
mee te maken heeft.<br />
Anton Pijpers<br />
Daarom is alles gericht op<br />
de levensloop van het kind.<br />
Levensloop-zorg als kern van de<br />
UMC Utrecht <strong>Child</strong> Health-visie.<br />
Zorgverleners, onderzoekers,<br />
opleiders en jonge patiënten uit het<br />
ziekenhuis vertellen in dit magazine<br />
over nieuwe behandelingen en<br />
interventies in de zorg en<br />
doorbraken in het onderzoek, die<br />
allemaal in het teken staan van<br />
levensloop en geluk van kinderen.<br />
Dynamics of Youth<br />
Steeds meer kwetsbare kinderen<br />
komen in serieuze problemen<br />
doordat ze moeilijk kunnen voldoen<br />
aan alle eisen die het moderne<br />
leven aan ze stelt. De Universiteit<br />
Utrecht investeert samen met het<br />
UMC Utrecht in de toekomst met<br />
onderzoek naar biologische en<br />
sociaal-culturele factoren die de<br />
ontwikkeling van onze jeugd<br />
beïnvloeden. Wil je maatschappelijke<br />
problemen aanpakken, dan kun je<br />
het beste beginnen bij kinderen.<br />
Binnen het onderzoeksthema<br />
Dynamics of Youth van de Universiteit<br />
Utrecht bestuderen wetenschappers<br />
uit alle faculteiten hoe kinderen<br />
en jongeren zich ontwikkelen in<br />
onze snel veranderende samenleving.<br />
Samenwerking is cruciaal om<br />
ontwikkeling bij kinderen beter te<br />
leren begrijpen. Onderzoekers<br />
vertellen in dit magazine hoe hun<br />
projecten rond opgroeien in de<br />
stad, communicatie en gedrag,<br />
het belang van spel voor de ontwikkeling,<br />
groepsgedrag en verslaving<br />
bijdragen aan welzijn en geluk<br />
van kinderen.<br />
Gezondheid in beeld<br />
De stad Utrecht wil een stad zijn<br />
waarin kinderen een goede start<br />
krijgen en gezond en veilig kunnen<br />
opgroeien. Waarin ze ‘gewoon mee<br />
kunnen blijven doen’, ook als ze<br />
(chronisch) ziek zijn. Door naar<br />
school te blijven gaan, lessen te<br />
volgen en met genoeg plekken om<br />
fijn te spelen. Een gezin dat hulp<br />
nodig heeft moet dat het liefst in de<br />
eigen buurt kunnen vinden. Het<br />
Utrechtse zorgnetwerk is actief, op<br />
stedelijk en op buurtniveau. Als<br />
gemeente vragen we ons steeds af<br />
in welke rol, hoe we samen met<br />
andere partijen kunnen bijdragen<br />
aan onze maatschappelijke taak.<br />
4 <strong>Happy</strong> ChilD
“<br />
Gezondheid en geluk zijn brede<br />
begrippen. Chronisch zieke kinderen<br />
geven aan dat zij zich gelukkig kunnen<br />
voelen ook al zijn ze ziek. Door steun uit<br />
de omgeving en het gevoel gewoon mee<br />
te kunnen doen, op school en thuis.<br />
Jan van Zanen<br />
Kors van der Ent, voorzitter speerpunt<br />
<strong>Child</strong> Health UMC Utrecht<br />
Het Utrechts gezondheidsprofiel 2018* geeft<br />
inzicht in de gezondheid van Utrechters.<br />
Hiermee kunnen we samen met onze partners<br />
gericht werken aan gezond stedelijk leven.<br />
Uitganspunt is dat iedereen zo actief en vitaal<br />
mogelijk mee kan doen. Dat geldt ook voor<br />
burgemeester van Zanen zelf. Als burgemeester<br />
én als trotse inwoner van de stad.<br />
*www.volksgezondheidsmonitor.nl.<br />
Serious games<br />
Het Trimbos-instituut voor geestelijke<br />
gezondheidszorg, verslavingszorg en<br />
maatschappelijke zorg wil kennis toepasbaar<br />
maken voor de praktijk. Die kennis moet<br />
maatschappelijk relevant zijn en ook<br />
internationaal ingezet kunnen worden.<br />
Als Nederlands kennisinstituut richten we<br />
ons samen met andere Utrechtse partijen op<br />
thema’s zoals alcohol, drugs, tabak, veel<br />
voorkomende psychische stoornissen en<br />
ernstige psychische aandoeningen. Daarbij<br />
vormt de lange termijn het uitgangspunt.<br />
Elk thema wordt uitgewerkt in een<br />
multidisciplinair en integraal aanbod van<br />
monitoring, preventie, behandeling en zorg.<br />
Om zo de kwaliteit van leven te bevorderen.<br />
Zoals mobiele apps die jongeren helpen te<br />
stoppen met roken of drinken en serious<br />
games tegen angst en depressie. Daarover<br />
vertellen Trimbos-onderzoekers uitgebreid in<br />
dit magazine.<br />
Rutger Engels, voorzitter raad van<br />
bestuur Trimbos-instituut<br />
Jan Zanen, burgemeester van Utrecht<br />
“<br />
We hebben een klein steentje bijgedragen<br />
aan de wetswijziging rondom<br />
alcoholgebruik, de 18-jaar maatregel,<br />
waarbij alcoholgebruik onder de 18<br />
jaar wordt verboden.<br />
Rutger Engels<br />
Anton Pijpers, voorzitter college van<br />
bestuur Universiteit Utrecht<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 5
Partijtje<br />
hockey<br />
met de<br />
wethouder<br />
Anna-Marije (12) zit in groep 8 en heeft vrij gekregen.<br />
Vandaag is ze te gast bij Victor Everhardt, wethouder<br />
Volksgezondheid van de gemeente Utrecht. Ze wil hem<br />
een belangrijke vraag stellen. Die vraag heeft alles met<br />
sport te maken. Voor chronisch zieke kinderen zoals zij.<br />
Maar eerst een spelletje hockey.<br />
Wethouder Victor Everhardt is sportief. Voetbal, volleybal,<br />
hardlopen en wielrennen. Maar hockey speelt hij niet.<br />
Daar weet Anna-Marije wel raad mee. Op het Stadskantoor<br />
doet ze een sleeppush voor.<br />
Tophockey<br />
Anna-Marije hockeyt drie keer in de week plus wedstrijden.<br />
Morgen met D1 tegen Laren. Toen zij nog niet wist dat ze een<br />
ziekte had, leek hockey haar het leukst. Achteraf gezien de<br />
beste keus. Want door haar ziekte mag ze geen duursporten<br />
doen, dat kost te veel energie. Hockey wel en ze speelt<br />
inmiddels op topniveau.<br />
Stofwisselingsziekte<br />
Victor: “Wat gezellig dat je er bent. Wat heb je precies?”.<br />
“Ik heb een stofwisselingsziekte, CPT2. Best lastig om uit te<br />
leggen, dat doet mijn moeder altijd”, vertelt Anna-Marije.<br />
“Ik krijg snel spierpijn. Dan kan ik niet meer goed lopen en<br />
lig ik op de bank met een infuus van suiker en zout.” Victor:<br />
“Je hockeyt wel. Hoe gaat dat?” Anna-Marije: “Goed, alleen<br />
dagkamp is wat zwaarder. Dan krijg ik een suikermedicijn in<br />
mijn drinken. Ik heb niet zo’n erge variant van de ziekte.<br />
Ik kan gewoon 100 worden, als ik maar de regels volg.”<br />
Frietmonster<br />
“Welke regels zijn dat dan?”, vraagt Victor. Anna-Marije: “Goed<br />
eten is het allerbelangrijkst. Maar als ik ziek ben eet ik patat, dat<br />
is het enige wat er dan in gaat.” Victor lacht, hij heeft ook een<br />
frietmonster thuis. Ook moet Anna-Marije veel sporten om in<br />
conditie te blijven. Haar moeder vult aan: “Anna-Marije is<br />
getest in het Spieren voor Spieren centrum, zodat we zeker<br />
weten, dat ze in normale omstandigheden niet onnodig<br />
energie verliest en gewoon kan sporten. Bewegen is heel<br />
goed voor haar.”<br />
6 <strong>Happy</strong> ChilD
Wat doet u<br />
voor zieke<br />
kinderen<br />
die willen<br />
sporten?<br />
Victor Everhardt zet zich als wethouder in voor de<br />
gezondheid en leefomgeving van kinderen in de stad<br />
Utrecht. Hij wil dat kinderen vanzelfsprekend een rol<br />
hebben bij het maken en uitvoeren van beleid. In zijn<br />
kantoor op de 20 e verdieping beantwoordt<br />
hij Anna-Marije ’s vraag.<br />
Sporten als je ziek bent<br />
Anna-Marije zit in de Kinderraad van het Wilhelmina<br />
Kinderziekenhuis (WKZ). “Wij zijn bezig om kinderen in het<br />
ziekenhuis te vermaken met sport en spel. Zodat ze toch iets<br />
kunnen doen, als ze daar zijn. Voetballen in de rode kooi op<br />
het dak. Karate kan ook en er zijn allemaal spellen. Voor zieke<br />
kinderen is het belangrijk om in beweging te zijn. Wat doet u<br />
voor zieke kinderen zoals ik, die thuis willen sporten?”<br />
Sport op Maat<br />
Victor: “Hier in de stad Utrecht werken we samen met allerlei<br />
organisaties om te zorgen dat kinderen die willen sporten<br />
binnen hun mogelijkheden, plezier aan sport beleven. Ik heb<br />
onze partnerorganisaties uit het netwerk Sport op Maat<br />
speciaal gevraagd om sportactiviteiten te organiseren voor<br />
kinderen die uit het ziekenhuis komen. Zij hebben contact met<br />
alle sportverenigingen in de stad Utrecht, om te zorgen dat<br />
zieke kinderen gewoon mee kunnen doen. En als dat niet lukt,<br />
dan is er speciaal, aangepast sportaanbod*.”<br />
Afspraak<br />
“Maar ik kan ook wat doen voor kinderen zoals jij, die buiten de<br />
stad wonen. Als ik weet waar jullie vandaan komen, dan kan ik<br />
de wethouders uit de gemeenten hier in de buurt vragen hoe<br />
zij kunnen helpen en gaan we kijken hoe we ervoor kunnen<br />
zorgen dat kinderen die uit het ziekenhuis komen mee kunnen<br />
sporten bij een sportclub in de buurt. Dat doen we met onze<br />
partnerorganisaties in het netwerk Sport op Maat en het WKZ.<br />
Vind je dat een goede afspraak?” Anna-Marije is heel<br />
* www.sportstad-utrecht.nl<br />
tevreden. Bedankt!<br />
aangepast sportaanbod voor Utrecht<br />
www.unieksporten.nl aangepast<br />
sportaanbod voor gemeenten in de regio <strong>Happy</strong> ChilD 7
Visie op geluk<br />
Als je wilt dat het goed<br />
gaat met een kind, zorg er<br />
dan voor dat het goed<br />
gaat met de omgeving<br />
van het kind. Een sterke<br />
sociale omgeving<br />
beschermt en kan zorgen<br />
voor meer geluk. Dat<br />
geldt ook in de zorg. Een<br />
chronisch ziek kind is<br />
erbij geholpen als de<br />
zorgverlener het sociale<br />
netwerk van het kind<br />
betrekt. Op de trap<br />
treffen hoogleraren Frank<br />
Miedema en Micha de<br />
Winter elkaar om hun<br />
visie te delen.<br />
8 <strong>Happy</strong> ChilD<br />
“Hoe je opvoedt draagt bij tot welzijn<br />
en geluk van een kind, en kan ook<br />
bijdragen tot een betere, misschien<br />
wat minder op zichzelf gerichte<br />
samenleving.” stelt Micha de Winter,<br />
hoogleraar Maatschappelijke<br />
Opvoedingsvraagstukken bij de<br />
Universiteit Utrecht. “Hier zijn ouders<br />
de belangrijkste opvoeders. Ik denk<br />
dat die taak eigenlijk te groot is.<br />
Je hebt altijd hulp nodig bij de<br />
opvoeding, zeker in deze complexe<br />
wereld waarin we leven. Een netwerk<br />
dat steun kan verlenen, kan helpen en<br />
op kinderen kan letten. Daarom is<br />
opvoeden in mijn visie niet alleen een<br />
taak van ouders. Het is een gedeelde<br />
taak van alle volwassenen in het leven<br />
van kinderen. Zo’n sterk sociaal<br />
netwerk beschermd tegen dingen die<br />
slecht zijn voor het kind. We zien in<br />
buurten met een sterkere sociale<br />
omgeving minder jeugdcriminaliteit<br />
en drugsoverlast. Gezinnen<br />
functioneren beter met een sterk<br />
sociale omgeving. Dat is rechtstreeks<br />
in het belang van kinderen. Als we dat<br />
beter organiseren, dan is heel wat<br />
minder jeugdzorg nodig.”<br />
Frank Miedema, decaan en<br />
vice-voorzitter raad van bestuur<br />
UMC Utrecht, sluit aan:<br />
“Als je moet leren omgaan met de<br />
gevolgen en beperkingen van ziekte,<br />
speelt dat sociale netwerk ook een<br />
grote rol. We zien chronisch zieken op<br />
heel verschillende manieren hun leven<br />
leiden en omgaan met hun ziekte.<br />
Ook ouders en kinderen kunnen heel<br />
anders omgaan met de chronische<br />
ziekte van hun naaste. Is het van deze<br />
tijd dat we denken dat het leven<br />
perfect moet zijn? En dus qua<br />
gezondheid ook? Het voelt voor mij<br />
niet natuurlijk dat kinderen chronisch<br />
ziek zijn, maar we zien dat zij een<br />
gelukkig leven kunnen leiden, ondanks<br />
hun ziekte. Ze proberen er uit te halen<br />
wat er inzit, leggen de nadruk op wat<br />
ze allemaal wel kunnen. Soms kunnen<br />
we kinderen niet beter maken, maar<br />
we kunnen wel onderzoek doen naar<br />
behandelingen, die de kwaliteit van<br />
leven van chronisch zieke kinderen<br />
verbeteren. Dat kunnen medischtechnische<br />
uitvindingen zijn, maar ook<br />
een aanpak op sociaal emotioneel vlak<br />
die de patiënten en hun naasten<br />
sterker kunnen maken in het omgaan<br />
met de beperkingen. Daardoor kunnen<br />
zij hun leven als volwaardig en<br />
gelukkig ervaren en beleven. Wij zijn<br />
onderdeel van het sociale netwerk van<br />
een kind en beseffen dat ons als<br />
geen ander.“
Quotes over geluk<br />
Epidemioloog Mariëlle Beijersbergen van de gemeente Utrecht<br />
vroeg aan 65 kinderen uit groep 7 wat zij belangrijk vinden aan<br />
gezondheid. Dit is wat deze Utrechtse kinderen daarover<br />
vertelden. Meer lezen? www.volksgezondheidsmonitor.nl.<br />
‘Fruit en groente zijn gezond,<br />
want er zitten vitamines in.’<br />
‘Als je buiten bent<br />
beweeg je, ben je blij en<br />
speel je met vrienden.’<br />
‘Ook als je een ziekte hebt,<br />
kun je alsnog gelukkig en<br />
gezond zijn. Als iedereen<br />
je steunt, troost en helpt,<br />
maakt dat je gelukkig.’<br />
‘Als je niet goed hebt<br />
geslapen, heb je er de<br />
hele dag last van.’<br />
‘Van<br />
bomen<br />
komt<br />
gezonde<br />
lucht.’<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 9
Sander vertelt<br />
Sander Werkhoven is docent ethiek en<br />
politieke filosofie bij het Ethiek Instituut van<br />
de Universiteit Utrecht. “Sinds de oudheid<br />
hebben filosofen zich al gebogen over de<br />
vraag wat menselijk geluk precies inhoudt,<br />
en welke rol fysieke en mentale gezondheid<br />
daarbij speelt.<br />
Een populaire opvatting van geluk is het<br />
hedonisme, dat stelt dat geluk primair bestaat<br />
uit je gelukkig voelen. Volgens hedonisten is<br />
een kind gelukkig naarmate hij meer<br />
aangename ervaringen heeft en minder<br />
onaangename, zoals pijn. Omdat ziektes<br />
meestal gepaard gaan met pijn en lijden,<br />
denken hedonisten dat ziektes vrijwel altijd<br />
geluk ondermijnen.<br />
Een andere opvatting van geluk stelt dat je<br />
gelukkig bent naarmate je persoonlijke<br />
voorkeuren en verlangens in vervulling gaan.<br />
Een kind is volgens deze zienswijze gelukkig als<br />
het slaagt in het doen wat het kind zelf écht<br />
wil, zoals spelen met leeftijdgenootjes.<br />
Zo hangt het er maar van af of ziektes kinderen<br />
ongelukkig maken. Zolang kinderen kunnen<br />
doen wat ze echt willen doen, zijn ze gelukkig,<br />
ook al hebben ze een ziekte.<br />
Ik denk dat een derde geluksopvatting het<br />
beste is, namelijk dat geluk overeenkomt met<br />
de mate waarin iemand tevreden is over zijn<br />
leven en leefomstandigheden, zolang deze<br />
tevredenheid is ingegeven door zelfreflectie<br />
en niet gebaseerd is op onwetendheid.<br />
Als mensen tevreden zijn met zichzelf en de<br />
wereld om hen heen kunnen ze met een ziekte<br />
of handicap volledig gelukkig zijn. Sterker nog,<br />
een ziekte kan zelfs helpen bij het leren om<br />
gelukkig te worden. Het is de vraag of kinderen<br />
al genoeg vermogen tot zelfreflectie hebben<br />
om gelukkig te zijn op deze manier. Toch<br />
draagt spel, en daarmee het leren omgaan met<br />
verlangens en teleurstellingen, ongetwijfeld bij<br />
aan het vermogen om gelukkig te worden.”<br />
Maakt<br />
ziekte kinderen<br />
ongelukkig?<br />
Wat is geluk?<br />
Wanneer is iemand gelukkig?<br />
“Voor kinderen draagt spel, en<br />
daarmee het leren omgaan met<br />
verlangens en teleurstellingen,<br />
ongetwijfeld bij aan het vermogen<br />
om je gelukkig te voelen.”<br />
10 <strong>Happy</strong> ChilD
Gezondheid,<br />
ziekte en geluk<br />
have a<br />
good<br />
day s<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 11
Toen Ot nog een baby was<br />
kreeg hij kanker. Inmiddels is hij<br />
3,5 en gaat het steeds beter met<br />
hem. Moeder Susanne: “Zo’n klein<br />
mannetje kun je niet uitleggen wat<br />
hem overkomt. De KanjerKetting<br />
heeft ons geholpen. Na elke<br />
behandeling, prik of onderzoek<br />
kreeg Ot nieuwe kralen. De ketting<br />
is nu helemaal af. We gaan hem<br />
zeker gebruiken om later het<br />
verhaal van de littekens op zijn<br />
lichaam te vertellen.”<br />
De KanjerKetting helpt<br />
kinderen met kanker<br />
“Wij hebben de KanjerKetting ontwikkeld om kinderen met kanker<br />
te steunen.”, vertelt Marianne Naafs-Wilstra, directeur Vereniging<br />
Ouders, Kinderen en Kanker. “Kinderen met kanker krijgen de<br />
ketting cadeau van ons. Ze krijgen bij een behandeling, onderzoek<br />
of gebeurtenis, zoals een chemokuur, bestraling, haarverlies of<br />
een super goede dag, een kraal. Kinderen kunnen ook zelf een<br />
kraal maken. Bijvoorbeeld voor kerst of sinterklaas. Zo vertelt de<br />
KanjerKetting hun verhaal.”<br />
12 <strong>Happy</strong> ChilD<br />
Bij het verschonen ontdekte de moeder<br />
van Ot een onderhuidse bult net onder<br />
de ribbenkast van haar zoontje.<br />
Susanne: “Zijn eerste woordjes waren<br />
niet papa en mama, maar bah. Achteraf<br />
denken we dat hij pijn heeft gehad.”<br />
Ot bleek een tumor op zijn lever te<br />
hebben met uitzaaiingen naar zijn<br />
longen. Na de diagnose raakte alles in<br />
een stroomversnelling. Veel onderzoek<br />
en behandelingen, een heftige periode<br />
voor het gezin. Na de start van Ot’s<br />
eerste chemokuur kregen zij uitleg<br />
over de KanjerKetting.<br />
Susanne: “Eerst was hij te ziek, maar<br />
naarmate hij opknapte vond hij het erg<br />
leuk om kralen te rijgen en liet hij ze<br />
trots aan iedereen zien. Favoriet zijn de<br />
kralen van de ambulances.<br />
Een ambulancerit vond hij vreselijk.<br />
Op zo’n moment kon de kraal zijn<br />
verdriet echt verzachten, merkten we.<br />
De pedagogisch medewerker die ons<br />
begeleidde, wees ons op het zelf maken<br />
van kralen. Onze andere twee kinderen<br />
vonden dit geweldig. Zij hebben een<br />
hele mooie kraal gemaakt voor aan Ot’s<br />
ketting, die hun verhaal vertelt. Dit heeft<br />
hen zeker geholpen met de verwerking.<br />
Vorig jaar april kreeg Ot zijn laatste<br />
kraal, de bloem. Een mooie afsluiting<br />
van een intensieve en emotionele<br />
periode. Wij zijn erg dankbaar voor de<br />
goede zorg die Ot heeft mogen krijgen.<br />
En hoewel het een onzekere en<br />
moeilijke tijd is geweest, zijn we blij dat<br />
wij er altijd voor hem konden zijn.”
KLIK:<br />
Kwaliteit van<br />
Leven In Kaart<br />
Het KLIK-portaal draagt bij aan geluk voor<br />
(chronisch) zieke kinderen omdat systematisch<br />
wordt stil gestaan bij onderwerpen die voor hen<br />
belangrijk zijn. Hoe gaat het met je? Lukt het op<br />
school, waar loop je tegen aan? Zo wordt meer<br />
opgemerkt en kan op tijd andere hulp worden<br />
ingezet als dat nodig is. Voor iedereen geldt:<br />
als je stem wordt gehoord, ben je gelukkiger.<br />
“Geluk is een subjectief begrip.<br />
We weten allemaal dat het hebben van<br />
een chronische of levensbedreigende<br />
ziekte op kinderleeftijd voor veel stress<br />
en meer ongelukkige momenten zorgt.<br />
En we weten ook dat juist kinderen<br />
normaal willen zijn. Toch moeten we<br />
niet te snel de conclusie trekken dat<br />
kinderen dan ongelukkig zijn. Veel<br />
kinderen zijn in staat om te gaan met<br />
een ziekte of een beperking. Daarom is<br />
het belangrijk dat we in het ziekenhuis<br />
kinderen en ouders handvaten bieden<br />
in het (leren) omgaan met wat ze<br />
tegenkomen.”<br />
In het Prinses Máxima Centrum voor<br />
kinderoncologie wordt het KLIK-portaal<br />
ingezet voor alle kinderen en ouders<br />
tijdens en na de behandeling.<br />
Hoogleraar Martha Grootenhuis is<br />
hoofdonderzoeker Psycho-Oncologie:<br />
“KLIK staat voor Kwaliteit van Leven In<br />
Kaart. Met deze online methode<br />
brengen we de kwaliteit van leven en<br />
het psychosociaal functioneren van een<br />
kind met een levensbedreigende of<br />
chronische ziekte en diens ouders<br />
systematisch in beeld. Kinderen vanaf<br />
acht jaar en ouders vullen vóór de<br />
afspraak met de kinderarts of het<br />
behandelteam vragenlijsten in via de<br />
KLIK-website. De antwoorden worden<br />
omgezet in een overzichtelijk KLIK-<br />
PROfiel. Elke behandelaar uit het team<br />
kan tijdens het consult het profiel<br />
openen en ziet in één oogopslag hoe<br />
het met kind en ouders gaat. Opvallende<br />
zaken bespreken we meteen in de<br />
afspraak met kinderen en ouders.<br />
Zo kunnen we problemen vroegtijdig<br />
signaleren en onze zorg erop<br />
aanpassen. Inmiddels wordt in<br />
99 verschillende patiëntengroepen<br />
geKLIKt in 21 verschillende centra.<br />
Al 10.000 kinderen zijn geregistreerd<br />
in het systeem, meer dan 800<br />
behandelaars getraind. Een ware<br />
verandering in de zorg!”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 13
De zin en<br />
onzin van<br />
labels<br />
Sarah Durston<br />
Hoogleraar ontwikkelingsstoornissen<br />
van de hersenen<br />
UMC Utrecht<br />
Ingrid Robeyns<br />
Hoogleraar Ethiek<br />
van Instituties<br />
Universiteit Utrecht<br />
Steeds vaker worden in onze maatschappij<br />
labels toegekend aan kinderen. Bijvoorbeeld<br />
‘Autisme’ of ‘PDD-NOS’. Professionals uit<br />
verschillende aandachtsgebieden onderzoeken<br />
de impact van zulke labels voor de<br />
kinderen, hun familie, hun omgeving en de<br />
maatschappij. “Daarbij kijken we naar<br />
voor- en nadelen.” vertelt Sarah Durston.<br />
“Mijn expertise ligt vooral op het gebied van<br />
de neurobiologische achtergronden van<br />
ontwikkelingsstoornissen en ik wil dat graag<br />
breder onderzoeken.” Ingrid Robeyns: “Vanuit<br />
de filosofie denken wij na over wat de labels<br />
precies betekenen en welke beelden wij<br />
erbij hebben.”<br />
Over het nut van labels zegt Sarah:<br />
“Als experts uit verschillende centra met elkaar<br />
communiceren, willen ze dezelfde termen<br />
gebruiken voor vergelijkbare verschijnselen en<br />
gedragingen. Daarvoor zijn labels ontwikkeld.<br />
Dankzij die labels werd het mogelijk om<br />
onderzoek te doen naar verschillende<br />
groepen aandoeningen. Ingrid voegt toe:<br />
“Labels zijn ook belangrijk vanuit het<br />
perspectief van ouders en kinderen.<br />
Voor ouders is de diagnose vaak noodzakelijk<br />
om de nodige hulp en handvaten te krijgen.<br />
Sterker nog, in Nederland is de vergoeding<br />
voor professionele hulp afhankelijk van het<br />
hebben van een label.”<br />
Welk effect hebben labels op het welzijn van<br />
kinderen? Sarah: “Dat is precies wat we in dit<br />
project onderzoeken. Als een kind al op jonge<br />
leeftijd een label krijgt, heeft dat effect op hoe<br />
het kind zich ontwikkelt.” Ingrid: “Een<br />
belangrijke vraag is of labels tot meer<br />
of tot minder vooroordelen leiden.”<br />
De onderzoekers hopen een discussie op<br />
gang te kunnen brengen over de voor- en<br />
nadelen van labels, voor alle betrokken. Sarah:<br />
“We willen dit doen samen met kinderen en<br />
hun ouders.” Ingrid: “Het publieke debat over<br />
labels is nu een soort gevecht. Wij vinden het<br />
belangrijk om in kaart te brengen wat de<br />
verschillende kanten van dit debat zijn.<br />
We denken dat alle kinderen en hun<br />
ouders gebaat zouden zijn bij een meer<br />
genuanceerde discussie over hoe labels wel<br />
of niet bijdragen aan het geluk van kinderen.”<br />
14 <strong>Happy</strong> ChilD
Depressie en geluksfeitjes<br />
Je geluksgevoel<br />
wordt voor 40% bepaald door<br />
erfelijkheid, de andere 60%<br />
door invloeden uit de omgeving.<br />
(Bartels, 2014)<br />
In Nederland wonen kinderen die het gelukkigst<br />
zijn van de hele wereld. Dit kunnen we stellen<br />
door onderzoek in 29 ontwikkelde landen, dat de<br />
score meet van kinderwelzijn op armoede,<br />
gezondheid en veiligheid, onderwijs, (risicovol)<br />
gedrag, huisvesting en omgeving. Nederland<br />
scoort gemiddeld het hoogst. (Unicef, 2013)<br />
Meisjes krijgen meer last<br />
van angst- en depressieklachten<br />
als ze ouder<br />
worden. Bij jongens<br />
nemen de angstklachten<br />
af, maar zien we ook<br />
depressieklachten<br />
toenemen.<br />
(Gezondheidsenquête CBS, 2013)<br />
87% van de<br />
basisschoolleerlingen uit<br />
groep 7 en 8 in Utrecht geeft<br />
aan gelukkig te zijn.<br />
(Volksgezondheidsmonitor Utrecht, 2016)<br />
In 2013 had een op<br />
de vijf jongeren in<br />
het voortgezet<br />
onderwijs<br />
emotionele<br />
problemen. Dat blijkt<br />
uit het rapport van<br />
het vierjaarlijkse<br />
HBSC-onderzoek<br />
onder jongeren van<br />
12 tot en met 16 jaar<br />
(2014). Hoe ouder de<br />
jongeren, des te<br />
meer emotionele<br />
problemen.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 15
Metabole ziekten<br />
Kinderarts metabole ziekten<br />
Sabine Fuchs over ‘de stille ramp’.<br />
“Om de dag overlijdt een kind aan een<br />
metabole ziekte. Veel mensen weten niet wat<br />
een metabole ziekte is. Dat komt waarschijnlijk<br />
omdat het een verzamelnaam is voor wel<br />
meer dan 80 verschillende zeldzame ziekten<br />
met veel verschillende uitingsvormen.<br />
En ingewikkelde namen. Maar in algemene zin<br />
zijn het allemaal erfelijke ziekten. Een foutje in<br />
een gen zorgt ervoor dat er iets mis gaat in de<br />
stofwisseling in een cel. Je krijgt problemen<br />
doordat je een bepaald stofje niet kan<br />
afbreken of afvoeren, waardoor het giftig<br />
wordt. Of je kan een stof, zoals bijvoorbeeld<br />
suiker, juist niet goed aanmaken of<br />
mobiliseren, waardoor ook problemen<br />
kunnen ontstaan. Afhankelijk van welk stofje<br />
het betreft en in welke cel het plaatsvindt,<br />
kunnen dus heel verschillende symptomen<br />
ontstaan.<br />
Eén van de meest bekende metabole ziekten<br />
is PKU, ook wel Phenylalanine en Tyrosine<br />
genoemd. Daarvan is ontdekt dat je met een<br />
streng dieet de symptomen van de ziekte<br />
helemaal kunt voorkomen. Zo kun je een<br />
normaal leven leiden terwijl je zonder<br />
behandeling ernstig gehandicapt zou zijn.<br />
Daarom zit PKU in de hielprikscreening, het<br />
prikje dat elke baby in Nederland krijgt op dag<br />
vier of vijf na de geboorte. In 2007 is de<br />
hielprik uitgebreid tot 14 metabole ziekten.<br />
En binnenkort worden het er waarschijnlijk 27.<br />
Het is natuurlijk ontzettend goed dat we<br />
zoveel metabole ziekten al heel vroeg kunnen<br />
herkennen. Dat heeft rechtstreeks met welzijn<br />
en geluk te maken. Maar er zijn nog veel<br />
onbekende metabole ziekten. Of ziekten die<br />
we wel goed kunnen herkennen, maar nog<br />
niet kunnen behandelen. Daarom probeer ik<br />
50% van mijn tijd aan patiëntenzorg te<br />
besteden en de andere 50% aan onderzoek<br />
naar nieuwe behandelmogelijkheden voor<br />
patiënten met metabole ziekten. Zodat we<br />
nog meer kinderen vroeg kunnen behandelen<br />
en een normaal en gelukkig leven kunnen<br />
geven.”<br />
2045<br />
artsen en onderzoekers<br />
verwachten dat…<br />
door onderzoek steeds meer<br />
metabole ziekten over 30 jaar<br />
behandelbaar zijn.<br />
14 metabole ziekten<br />
kunnen al worden<br />
gescreend met de<br />
hielprik.<br />
800 kinderen worden per jaar met een<br />
metabole ziekte geboren.<br />
Metakids wil metabole<br />
ziekten behandelbaar<br />
maken, zodat alle kinderen<br />
normaal kunnen opgroeien.<br />
Dat doet de stichting door<br />
geld in te zamelen voor<br />
onderzoek. Zodat er direct<br />
behandeld kan worden en artsen<br />
door onderzoek meer behandelmethoden<br />
kunnen vinden.<br />
Bron: www.metakids.nl<br />
16 <strong>Happy</strong> ChilD
‘Impact op<br />
ons hele gezin’<br />
Er zijn in Nederland ruim 10.000 gezinnen met één of meer<br />
kinderen met een metabole ziekte. Dit zijn vaak ernstige<br />
ziekten met enorme weerslag op het leven van het kind.<br />
Maar natuurlijk ook op het leven van broertjes, zusjes en<br />
ouders. Wat het nog schrijnender maakt, is het feit dat deze<br />
ziekten erfelijk zijn. Daardoor zijn soms meerdere kinderen<br />
in hetzelfde gezin ziek.<br />
Zo vertelt kinderarts metabole ziekten Sabine Fuchs over een<br />
gezin met drie kinderen, waarvan twee een metabole ziekte<br />
hebben. Natuurlijk vragen de twee zieke kinderen veel aandacht<br />
en tijd. Maar tegelijkertijd speelt er een schuldgevoel richting de<br />
gezonde dochter: “Zij moet ook genoeg aandacht krijgen om<br />
goed op te kunnen groeien en zich tot een gelukkig kind te<br />
kunnen ontwikkelen. Zij mag toch ook ‘gezond’ zijn?”<br />
Er zijn in Nederland zeven metabole expertisecentra. In het<br />
UMC Utrecht wordt elke drie dagen een nieuw patiëntje met een<br />
metabole ziekte gezien. Dan is het van belang om de ziekte vroeg<br />
te herkennen. Dat geeft inzicht in de ziekte en de gevolgen voor<br />
kind en gezin. Bovendien bestaat er voor sommige ziekten een<br />
behandeling. Dus hoe sneller behandeling start, hoe groter de<br />
kans op welzijn en geluk op lange termijn.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 17
Onzichtbaar ziek zijn en toch gelukkig?<br />
Jeugdreuma – beter begrip voor meer geluk<br />
Bas Vastert en Jorg van Loosdregt leiden in het<br />
Wilhelmina Kinderziekenhuis samen een<br />
onderzoeksgroep die zich focust op jeugdreuma.<br />
Jeugdreuma is een chronische, soms zelfs levenslange<br />
aandoening met gewrichtsontstekingen, pijn, stijfheid<br />
en beperkingen in bewegen. Kinderen met jeugdreuma<br />
kunnen daardoor problemen hebben in allerlei normale<br />
activiteiten als sporten, naar school gaan en<br />
buiten spelen.<br />
Onzichtbare ziekte<br />
“Gelukkig is er de afgelopen jaren veel verbeterd in de<br />
behandelingsmogelijkheden voor kinderen met jeugdreuma.”,<br />
vertelt kinderarts-reumatoloog/immunoloog<br />
Bas Vastert. “Dat betekent dat ernstige schade aan de<br />
gewrichten tegenwoordig bijna niet meer optreedt en<br />
kinderen met jeugdreuma ook, of juist, gewoon kunnen<br />
blijven sporten en meedoen. Jeugdreuma is daardoor<br />
vaak een beetje een onzichtbare ziekte geworden.<br />
Gelukkig maar, al blijven er wel zorgen over. Want<br />
kinderen met jeugdreuma moeten chronisch medicatie<br />
slikken of prikken. Bovendien is en blijft jeugdreuma<br />
onvoorspelbaar, dus een terugval of terugkeer van<br />
ontsteking behoort tot de dagelijkse realiteit.”<br />
Signaalstofjes<br />
Jorg van Loosdregt, translationeel onderzoeker in het<br />
UMC Utrecht, vult aan. “Wij proberen in onze onderzoeksgroep<br />
de ontstekingsmechanismen bij jeugdreuma<br />
beter te begrijpen, en daardoor de behandeling beter en<br />
meer op maat te maken. Bij sommige patiënten kunnen<br />
we hopelijk op termijn de onderhoudsmedicatie<br />
af bouwen of zelfs stoppen, omdat we op basis van<br />
signaalstofjes, zogeheten biomarkers, in het bloed<br />
patiënten met een laag risico op een terugval kunnen<br />
identificeren.”<br />
Gunstig effect vitamine B3?<br />
“Een voorbeeld van hoe we bezig zijn met het veilig<br />
afbouwen van onderhoudsmedicatie is ons huidige<br />
onderzoek naar vitamine B3. Onze aanname is dat we<br />
bij sommige kinderen met jeugdreuma die medicatie<br />
misschien wel kunnen afbouwen en stoppen als we<br />
onderhouds therapie met vitamine B3 geven. Dat zou<br />
betekenen dat kinderen met jeugdreuma uiteindelijk<br />
korter medicatie hoeven te gebruiken. Zo ver is het nog<br />
niet, we moeten nog veel uitzoeken. Maar dit is wel een<br />
goed voorbeeld hoe we nieuwe kennis van afweersysteem<br />
en ziektemechanismen gebruiken om de<br />
behandeling en de ziektelast in het dagelijks leven<br />
van patiënten te verbeteren.”<br />
18 <strong>Happy</strong> ChilD
Geluk de ruimte geven op de polikliniek<br />
“Hoe zeer je ook je best doet, het ziekenhuis is geen bron van geluk. Dat vinden kinderen thuis,<br />
op straat, op het voetbalveld of op school.”, zegt hoogleraar en kinderarts-kinder reumatoimmunoloog<br />
Joost Frenkel. “Wel zijn er genoeg momenten waarop kinderen en hun ouders dat<br />
geluk mee naar binnen nemen op de poli. Je hoeft het alleen maar de ruimte te geven en je ziet<br />
ze stralend vertellen over hun kat of met strijdlust en triomf over de eerste vakantie zonder<br />
ouders. Opluchting is niet hetzelfde als geluk, maar dat is wel wat je merkt bij ouders van zieke<br />
kinderen die zich gehoord en begrepen voelen. Wij moeten daarom leren om in de beperkte tijd<br />
die er is, de rust en ruimte te maken voor het perspectief van patiënt en gezin. Dat kan door<br />
ouders of kinderen tot mede-docent te maken. Live, in een geplande werkgroep of tijdens de<br />
dagelijkse afdelingsronde. Of met videobeelden van interviews met ouders. Kinderarts in<br />
opleiding, Marieke Könings, en communicatiedeskundige Bas de Vries hebben dat laatste<br />
samen met de vader van een patiëntje schitterend gerealiseerd. Maar geluk? Dat komt alleen tot<br />
z’n recht als je het gesprek begint met een niet-medisch onderwerp. De Amerikaanse schrijver<br />
en chirurg Atul Gawande noemt dat “ask an unscripted question”. Dan zit er meteen een mens<br />
tegenover je en vaak ligt het geluk voor het oprapen.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 19
Gezonde<br />
darmflora voor<br />
goede weerstand<br />
Een gezonde darmflora is goed voor je weerstand<br />
en kan ook positieve invloed hebben op je gedrag.<br />
Hoe dat precies werkt, onderzoekt Aletta Kraneveld,<br />
hoogleraar Interdisciplinaire Translationele Farmacologie<br />
aan de Universiteit Utrecht. “De goede bacteriën<br />
uit de darm hebben vezels uit groenten en fruit nodig,<br />
om te kunnen leven. Als je te weinig fruit, groente,<br />
peulvruchten en volkoren granen eet en je eet veel vet<br />
en snelle suikers, vermindert je afweer tegen ziekteverwekkers<br />
behoorlijk. We onderzoeken of er verband is<br />
tussen de samenstelling van je darmflora en gedrag.<br />
Maar er is nog veel onduidelijk. Een feit is, dat kinderen<br />
met hersen aandoeningen, zoals bijvoorbeeld autisme,<br />
vaak ook buikproblemen hebben. In preklinische studies<br />
hebben wij een verband gevonden tussen autismeachtig<br />
gedrag en een verstoring van de darmbacteriën.<br />
Andere onderzoekers hebben gezonde darmflora<br />
overgebracht in de darmen van kinderen met de<br />
diagnose autisme. Dankzij die nieuwe darmflora hadden<br />
deze kinderen minder buikproblemen en verbeterde<br />
hun gedrag. Ik ben geen arts, dus kan geen medisch<br />
advies geven. Maar ik denk dat het goed is om vezels en<br />
gezonde vetten te eten, of je nu ziek bent of gezond.<br />
Dat adviseert het Voedingscentrum ook.”<br />
20 <strong>Happy</strong> ChilD
Proeftuin<br />
Basiszorg<br />
JGGZ en de pilots Extr@<br />
Sinds de decentralisatie van<br />
de jeugdhulp verbeteren<br />
partijen in de stad de zorg<br />
voor jeugd. Ze investeren in<br />
samenwerking tussen<br />
jeugdprofessionals in de<br />
basiszorg en in de<br />
specialistische hulp.<br />
Vanuit de academische<br />
werkplaats is een proeftuin<br />
Basiszorg JGGZ opgezet in<br />
Ondiep, de binnenstad en<br />
Leidsche Rijn. Om de<br />
samenwerking op het gebied<br />
van psychische klachten bij<br />
jeugdigen te verbeteren.<br />
Jooske Verburg, jeugdarts:<br />
”In de proeftuin hebben we<br />
ervaren hoe we de<br />
samenwerking tussen<br />
huisartsen, jeugdartsen en<br />
buurtteams kunnen<br />
versterken. Wie doet wat,<br />
waar en wanneer. Daarmee<br />
kunnen we kinderen en<br />
ouders beter ondersteunen<br />
om vroeger op het goede<br />
spoor te komen.”<br />
Samen met de aanbieders van<br />
specialistische jeugdhulp,<br />
huisartsen, jeugdartsen en<br />
buurtteam zijn de pilots<br />
Extr@LeidscheRijn en<br />
Extr@Zuilen opgericht. Daarin<br />
werken professionals met een<br />
brede expertise vanuit<br />
specialistische jeugdhulpaanbieders<br />
samen in teams. Ze<br />
bieden hulp op maat, dichtbij<br />
en geven die vorm vanuit de<br />
werkwijze één gezin, één<br />
plan. Een van die aanbieders is<br />
buurtteamorganisatie Lokalis.<br />
Programmamanager Jeanine<br />
ten Haaf van Lokalis: “Een<br />
gesprek tussen moeder, een<br />
gezinswerker van het buurtteam<br />
en de huisarts maakte<br />
de bredere context van een<br />
gezinssituatie duidelijk.<br />
Samen bekeken ze wat het<br />
beste paste om het kind te<br />
helpen. Er was veel stress in<br />
het gezin en direct inzetten<br />
van specialistische hulp leek<br />
niet handig. Een betere eerste<br />
stap was rust creëren en<br />
ondersteuning vanuit het<br />
buurtteam.” Judie Knol,<br />
huisarts: “Ouders voelen zich<br />
gehoord en hebben meer<br />
vertrouwen in de begeleiding.<br />
Inzetten van elkaars expertise<br />
en samen verantwoordelijkheid<br />
nemen voor de zorg<br />
voor een kind geeft mij meer<br />
werkplezier.”<br />
Jeanine ten Haaf,<br />
programmamanager<br />
Lokalis<br />
Jooske Verburg,<br />
jeugdarts<br />
Judie Knol,<br />
huisarts<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 21
Geboortezorgketen<br />
Samenwerking en preventie<br />
Professionals in de Utrechtse geboortezorgketen<br />
werken samen aan een<br />
gezonde zwangerschap voor moeders en<br />
een kansrijke start voor kinderen. Anita<br />
van Dam werkt als verloskundige bij het<br />
Geboortecentrum van het Wilhelmina<br />
Kinderziekenhuis (WKZ).<br />
“Zwangere vrouwen met psychosociale of psychiatrische<br />
problemen kunnen bij ons op de speciale<br />
POP+poli terecht. Ook als ze bijvoorbeeld verslaafd<br />
zijn of een verstandelijke beperking hebben.<br />
We zien hier regelmatig vrouwen die baat kunnen<br />
hebben bij het programma VoorZorg van de<br />
gemeente Utrecht.” zegt Anita. Samen met de<br />
zwangere neemt ze in zo’n geval contact op met<br />
de voorzorgverpleegkundige. Zo versterken het<br />
WKZ en de gemeente elkaars expertise.<br />
Corinne Balkenhol,<br />
VoorZorgverpleegkundige bij<br />
Jeugdgezondheidszorg van de<br />
gemeente Utrecht.<br />
VoorZorg: een goede start voor<br />
moeder en kind<br />
Corinne Balkenhol is VoorZorgverpleegkundige bij<br />
de Jeugdgezondheidszorg van de gemeente<br />
Utrecht. Zij vertelt: “Vrouwen die in verwachting<br />
zijn van hun eerste kindje en in een risicovolle<br />
situatie zitten worden tweeëneenhalf jaar intensief<br />
ondersteund door een VoorZorgverpleegkundige.<br />
Deze moeders zijn vaak jong, alleenstaand en<br />
hebben te maken met verschillende problemen.<br />
Zoals een negatieve ervaring in hun jeugd, weinig<br />
steun van familie en vrienden of problemen met<br />
financiën en huisvesting. Een kindje krijgen is<br />
ingrijpend; een steuntje in de rug kunnen ze goed<br />
gebruiken. Tijdens de zwangerschap maar ook bij<br />
de verzorging en opvoeding. De vertrouwensrelatie<br />
die we opbouwen vormt een belangrijke basis.<br />
Ze zien ons niet zozeer als hulpverlener, eerder als<br />
maatje. Omdat we zonder oordeel luisteren en<br />
ruimte geven aan wat ze zelf kunnen. In kleine<br />
stapjes zonder te haasten, dat is belangrijk voor ze.<br />
Dat komt de gezonde start van een kind ten goede.”<br />
22 <strong>Happy</strong> ChilD
Kinderen die te vroeg geboren zijn,<br />
liggen niet beschermd in de baarmoeder,<br />
maar op de Neonatale Intensive Care.<br />
Dat kan veel stress geven: infusen,<br />
bloedprikken, beademing en veel licht<br />
en geluid van alle apparaten. Het<br />
Neostress team, onder leiding van<br />
hoogleraar Manon Benders onderzoekt<br />
de effecten van dit soort stress op de<br />
hersen ontwikkeling bij pasgeborenen.<br />
Het team bestaat uit verschillende<br />
experts, onder wie psychiater Christiaan<br />
Vinkers en gezondheids wetenschapper<br />
Agnes van den Hoogen. Manon Benders:<br />
“Als we veel aandacht hebben voor pijn<br />
en stress vermindering en ons juist<br />
richten op het comfort van het kind met<br />
meer hulp van ouders dan weet ik zeker<br />
dat we winst in de ontwikkeling van de<br />
individuele baby kunnen bereiken.<br />
En winst aan het begin van het leven<br />
betekent winst voor hun verdere leven.”<br />
Het belang van slaap<br />
voor pasgeborenen<br />
Op de afdeling Neonatologie lopen nu<br />
steeds meer onderzoeken naar de<br />
effecten van stress bij pasgeborenen op<br />
de hersenontwikkeling. Zoals naar de<br />
relatie tussen de slaapduur en<br />
omgevingsfactoren en de gevolgen op<br />
de hersenontwikkeling. Kinderartsneonatoloog<br />
Jeroen Dudink onderzoekt<br />
binnen het Neostress team het belang<br />
van slaap voor pasgeborenen. “Door<br />
slaapanalyses en interventie studies<br />
hoop ik aan te kunnen tonen dat betere<br />
slaap een gunstig effect heeft op<br />
hersenontwikkeling en daardoor minder<br />
motorische en cognitieve problemen<br />
geeft in de toekomst. We moeten onze<br />
intensive care zorg meer gaan aanpassen<br />
aan wat de prematuren nodig hebben.<br />
Een onderdeel daarvan is het versterken<br />
van de rol van ouders in de zorg van hun<br />
kind. Dat vermindert stress bij ouders,<br />
wat de zorg voor de kinderen weer ten<br />
goede komt.”<br />
Kinderarts-neonatoloog Jeroen Dudink<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 23
Feiten&cijfers<br />
Gezondheid<br />
en welzijn<br />
van scholieren<br />
Gonneke Stevens is universitair<br />
hoofddocent Algemene Sociale<br />
Wetenschappen, Universiteit Utrecht (UU)<br />
Health Behaviour in School-aged <strong>Child</strong>ren (HBSC) is<br />
een onderzoek in 42 landen. Het wordt elke vier jaar<br />
uitgevoerd als een soort graadmeter: hoe staat het<br />
met het welzijn, de gezondheid en de sociale<br />
omgeving van jongeren? Gonneke Stevens: “In elk<br />
land vragen we een groep scholieren om een vragenlijst<br />
in te vullen. In Nederland leid ik dit onderzoek,<br />
waarin we samenwerken met het Trimbos-instituut<br />
en het Sociaal en Cultureel Planbureau. Onze data en<br />
die van alle andere landen komen in een internationale<br />
databank. Aan die data kun je zien hoe jongeren<br />
veranderen in de loop van de tijd. Bijvoorbeeld<br />
wanneer ze voor het eerst seks hebben of alcohol<br />
gaan drinken. Ik ben heel benieuwd naar de resultaten<br />
van 2017. We hebben dit keer ook gevraagd naar<br />
het gebruik van sociale media en gamen, de kwaliteit<br />
van slaap, chronische ziekte en druk op school.<br />
Het HBSC- onderzoek is uniek, omdat het kijkt naar<br />
welzijn, gezondheid en de sociale context van<br />
jongeren. Bijvoorbeeld steun van vrienden,<br />
klasgenoten, leerkrachten en ouders. Vanuit de<br />
Universiteit Utrecht geven we bekendheid aan de<br />
resultaten door ze voor vele organisaties toegankelijk<br />
te maken. Bijvoorbeeld in de leefstijlmonitor, voor de<br />
Staat van Volksgezondheid en Zorg en lokale instanties<br />
zoals GGD’s. In samenwerking met de World<br />
Health Organization (WHO) schrijven we elke vier<br />
jaar een internationaal rapport. Ook werken we aan<br />
wetenschappelijke publicaties, waarin we<br />
verklaringen zoeken voor de internationale<br />
verschillen of veranderingen over tijd, die in het<br />
HBSC-onderzoek gevonden zijn.”<br />
HBSC Onderzoek<br />
onder jongeren in<br />
Nederland en Europa<br />
11 - 16 jaar<br />
Dit is een landelijk representatief<br />
onderzoek naar de gezondheid en het<br />
welzijn van de schoolgaande jeugd van<br />
11 tot en met 16 jaar.<br />
7,6<br />
Nederlandse jongeren<br />
op het voortgezet<br />
onderwijs geven hun<br />
leven in 2013 een<br />
ruime voldoende:<br />
een 7,6. Kinderen in<br />
groep 8 geven<br />
gemiddeld een 8,2<br />
voor hun leven.<br />
24 <strong>Happy</strong> ChilD
2013<br />
In<br />
werd dit onderzoek voor de<br />
vierde keer uitgevoerd in<br />
Nederland.<br />
2017<br />
De dataverzameling van<br />
2017 is afgerond. Dit najaar<br />
presenteren Universiteit<br />
Utrecht, Trimbos en Sociaal<br />
en Cultureel Planbureau de<br />
nieuwe Nederlandse<br />
resultaten.<br />
Big data<br />
Deze gegevens zijn<br />
bedoeld voor de<br />
onderbouwing van<br />
beleid op het gebied van<br />
leefstijl en gezondheid.<br />
7,6<br />
Jongeren op het vwo zijn in 2013 meer<br />
tevreden over hun leven dan jongeren<br />
op het vmbo. Jongeren uit welvarender<br />
gezinnen zijn ook meer tevreden over<br />
hun leven dan jongeren uit minder<br />
welvarende gezinnen. Verder valt op<br />
dat jongeren die opgroeien bij beide<br />
biologische ouders aanzienlijk<br />
tevredener over hun leven zijn dan<br />
jongeren in andere gezinssituaties.<br />
Gendergelijkheid<br />
Jongeren (zowel jongens als<br />
meisjes) die opgroeien in<br />
landen waar de<br />
gendergelijkheid hoog is zijn<br />
tevredener over hun leven<br />
dan jongeren die opgroeien in<br />
minder gendergelijke landen.<br />
Deze verschillen konden<br />
verklaard worden door de<br />
hoge mate van sociale steun<br />
van ouders, vrienden en op<br />
school in gendergelijke<br />
landen (De Looze et al., 2017).<br />
200.000<br />
De HBSC-studie is een groot<br />
internationaal onderzoek naar de<br />
gezondheid en het welzijn van kinderen<br />
in Europa. In 2013/14 is het onderzoek<br />
uitgevoerd in 42 landen, in totaal deden<br />
meer dan 200.000 kinderen mee.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 25
YOUth-onderzoek<br />
Het grootschalig, langlopend cohortonderzoek YOUth<br />
volgt 6.000 kinderen uit de provincie Utrecht vanaf voor<br />
de geboorte tot hun vroege volwassenheid.<br />
Hoogleraar Chantal Kemner: “De antwoorden kunnen we gebruiken om<br />
bijvoorbeeld zorg en onderwijs voor kinderen te verbeteren. Of om te<br />
voorkomen dat jongeren in moeilijkheden raken. Als we beter snappen hoe<br />
een kind zich ontwikkelt, kunnen we echt iets betekenen.”<br />
26 <strong>Happy</strong> ChilD
Chantal Kemner:<br />
“Het opgroeien<br />
van kinderen is<br />
een prachtig,<br />
maar ingewikkeld<br />
proces. Wij slaan<br />
in Utrecht de<br />
handen ineen<br />
om dit beter te<br />
begrijpen.”<br />
Eén van de deelnemers<br />
tijdens een EEG-scan.<br />
Hoe bijzonder is ieder kind precies?<br />
Kan YOUth bijdragen aan het geluk van (chronisch<br />
zieke) kinderen? Dat beaamt Chantal Kemner,<br />
hoogleraar biologische ontwikkelingspsychologie<br />
en hoofdonderzoeker van het YOUth-onderzoek.<br />
“Iedereen wil dat kinderen gelukkig en gezond groot<br />
worden. Vaak gaat dat goed, maar soms ontstaan<br />
problemen. Ieder kind ontwikkelt zich anders, maar<br />
waarom? Via YOUth bestuderen we hoe baby’s en<br />
kinderen zich ontwikkelen terwijl ze opgroeien. Hoe<br />
beïnvloedt de hersenontwikkeling het gedrag? Welke<br />
rol spelen opvoeding, erfelijkheid of contact met<br />
leeftijd genoten? We starten zelfs al voor de geboorte,<br />
met 20 weken komen zwangere vrouwen al bij ons<br />
in het KinderKennisCentrum voor 3D-echo’s.”<br />
De tweede groep bestaat uit 3.000 kinderen, die<br />
starten als ze 8, 9 of 10 jaar oud zijn. Zij komen via<br />
basisscholen bij het onderzoek terecht, en komen<br />
na het eerste meetmoment terug als ze ongeveer 12<br />
en 15 jaar oud zijn. Tiemen (8 jaar) doet ook mee aan<br />
het onderzoek. Vandaag is hij de hele dag in het KKC.<br />
Hij hoeft niet naar school en zijn moeder heeft ook<br />
de voetbaltraining afgebeld. “Ik vind het leuk.”, zegt<br />
Tiemen bij een boterham met pindakaas. Hij heeft<br />
even pauze. Vanochtend moest hij wat lichaamsmateriaal<br />
afstaan en daarna computertaken en een<br />
oogbewegingsonderzoek doen. “Ik moest met mijn<br />
kin op zo’n ding en toen moest ik naar een balletje<br />
kijken op het computerscherm. Soms zag ik ook een<br />
bloemetje of een vogel en ik hoorde geluiden.<br />
Ik mocht m’n hoofd niet bewegen, alleen mijn ogen.<br />
Dat kon ik best goed.” Na de lunch gaat Tiemen in de<br />
MRI-scanner. Dat is wel een beetje spannend.<br />
Maar na vandaag hoeft hij pas over een paar jaar<br />
terug te komen.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 27
Chronisch ziek en het<br />
meten van gelukkig zijn<br />
Sanne Nijhof onderzoekt moeheid<br />
bij chronisch zieke kinderen<br />
Kinderarts en postdoc onderzoeker Sanne Nijhof<br />
onderzoekt hoe vaak extreme moeheid voorkomt bij<br />
kinderen met een chronische ziekte en wat ertegen te<br />
doen is. “Moeheid is ingewikkeld.”, vertelt Sanne.<br />
“Want er is bijna nooit één oorzaak aan te wijzen die je<br />
gemakkelijk kan wegnemen, waardoor de moeheid als<br />
sneeuw voor de zon verdwijnt. Het is heel moeilijk om<br />
de vinger te leggen op waar vermoeidheid bij deze<br />
kinderen precies vandaan komt. Is het te linken aan<br />
medicatie of iets anders? Vaak spelen veel verschillende<br />
factoren een rol. De belangrijkste vraag is: als je veel last<br />
hebt van moeheid, waar liggen dan de aangrijpingspunten<br />
waardoor we die moeheid een minder grote rol<br />
kunnen laten spelen?”<br />
In de PRO-active studie richten Sanne en collega’s zich<br />
op kinderen met jeugdreuma, taaislijmziekte, of direct<br />
na de behandeling van kanker. De kinderen die aan dit<br />
onderzoek meedoen, vullen een vragenlijst in vóór hun<br />
bezoek aan de polikliniek. Sanne: “Die vragenlijst<br />
gebruiken we als een soort lab-uitslag en wordt<br />
aangekaart in een gesprek op de polikliniek met de<br />
behandelaar. Monitoren en bespreekbaar maken, dat is<br />
de eerste stap. Bij díe kinderen waar moeheid een grote<br />
rol speelt, kunnen we de diepte in, op zoek naar wat<br />
werkt voor een kind.<br />
We willen meer zicht krijgen op het verloop van<br />
vermoeidheidsklachten over de tijd. Daarom werken we<br />
met de PROfeel-app op de smartphone. Via deze app<br />
vullen kinderen zes weken lang meerdere keren per dag<br />
in waar ze last van hebben, wat ze op dat moment aan<br />
het doen zijn en met wie. De inhoud is precies op hen<br />
afgestemd. Van de antwoorden maakt de app een<br />
analyse. Zo wordt duidelijk welke factoren te linken<br />
zijn aan meer of minder vermoeidheid. We hopen dat<br />
jongeren met deze app meer controle krijgen over hun<br />
klachten en meer invloed op hun herstel.”<br />
28 <strong>Happy</strong> ChilD
<strong>Happy</strong> ChilD 29
Genetisch testen bij een kinderwens<br />
De maakbaarheid van geluk?<br />
Onderzoeksleider Gijs van Haaften<br />
Genetica<br />
30 <strong>Happy</strong> ChilD<br />
Technisch is steeds meer mogelijk om genetisch te testen bij<br />
een kinderwens. Onderzoeksleider Gijs van Haaften van de<br />
divisie Biomedische Genetica UMC Utrecht: “We kunnen nu<br />
bekijken of de aanstaande ouders drager zijn voor erfelijke<br />
aandoeningen, die mogelijk tot uiting komen bij hun kind.<br />
Dat gebeurt alleen in uitzonderlijke gevallen. Verder kunnen<br />
we tegenwoordig al vroeg tijdens de zwangerschap<br />
onderzoeken of de foetus bepaalde genetische<br />
aandoeningen heeft. Als een kind ziek is en de artsen<br />
denken aan een erfelijke aandoening, is ook uitgebreid<br />
genetisch onderzoek mogelijk. Bij een genetische test wordt<br />
meestal een beetje bloed afgenomen, uit het bloed isoleren<br />
we vervolgens DNA, de erfelijke informatie. Dit wordt<br />
onderzocht op aanwijzingen voor ziekte of dragerschap.<br />
Bij de prenatale test nemen we bloed af bij een zwangere<br />
vrouw, hierin zit ook DNA van de foetus. Vooral bij zeldzame<br />
en ernstige ziektes kunnen we zo steeds beter een<br />
genetische oorzaak vaststellen. Een genetische test kan de<br />
oorzaak van een zeldzame aangeboren aandoening<br />
duidelijk maken. Dit heeft belangrijke voordelen. We kunnen<br />
het verloop van de aandoening beter in kaart brengen via<br />
andere kinderen met eenzelfde aandoening, in sommige<br />
gevallen kan een genetische diagnose ook richting geven<br />
aan de behandeling. Ook krijgen ouders inzicht in de kans<br />
op herhaling bij een volgend kind en kunnen ze hierin<br />
gerichte keuzes maken. Ten derde horen we van veel ouders<br />
dat een genetische diagnose rust en duidelijkheid geeft.”<br />
“<br />
Feitelijk zou je willen dat<br />
artsen en onderzoekers<br />
altijd in een vroeg stadium<br />
nadenken over de ethische<br />
en maatschappelijke<br />
impact van hun innovatie.<br />
Dat betekent dat er een<br />
zeker moreel bewustzijn<br />
moet zijn, wat je kunt<br />
trainen in de opleidingen.<br />
Juist in een vroeg stadium<br />
kunnen ethici en patiënten<br />
nog meedenken over het<br />
ontwerp van de techniek<br />
en medevormgevers<br />
worden. Ik zie ethiek en<br />
innovatie als natuurlijke<br />
partners, en niet als elkaar<br />
belemmerend.”<br />
Annelien Bredenoord,<br />
hoogleraar Ethiek van<br />
Biomedische Innovatie
Wonen &<br />
geluk<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 31
Welzijn van<br />
kind & dier<br />
Als kind mocht ze geen huisdier, dat<br />
vond haar vader vies. “Mijn opa en<br />
oma hadden een hond, daar speelde<br />
ik mee. Ik mocht niet eten, voordat<br />
het dier gegeten had. Dat is me altijd<br />
bijgebleven.” Nienke Endenburg is<br />
Gezondheidszorgpsycholoog en docent<br />
bij de faculteit Diergeneeskunde van de<br />
Universiteit Utrecht. Zij onderzoekt<br />
de relatie tussen mens en dier.<br />
Als kinderen met iets zitten, dan<br />
vertelt 80% het eerst aan zijn huisdier.<br />
Dieren verklappen je geheimen niet.<br />
32 <strong>Happy</strong> ChilD
One Welfare<br />
Nienke Endenburg over welzijn<br />
van mens en dier samen<br />
“Kinderen kunnen soms hard zijn naar elkaar.<br />
Als een kind ziek is en zijn haar verliest door de<br />
chemokuur, laten andere kinderen snel hun<br />
afwijzing zien. Slecht nieuws leidt tot een<br />
significante afname van het aantal vrienden.<br />
Maar een hond legt z’n kop op je schoot en is<br />
blij met jou, hoe je er ook uitziet of hoe je je<br />
ook voelt.<br />
Dieren geven meer dan gezelligheid, ze geven<br />
ook directe sociale ondersteuning. Als kinderen<br />
met iets zitten, dan vertelt 80% het eerst aan zijn<br />
huisdier. Want een huisdier veroordeelt niet. Met<br />
dieren kun je knuffelen, ze verklappen je geheimen<br />
niet en ze hebben geen verborgen agenda. Ze zijn<br />
heel authentiek. Dit sluit heel mooi aan bij kinderen.<br />
Ook zien we dat mensen met een huisdier meer<br />
sociale contacten hebben. En dit maakt dat ze<br />
meer ondersteuning krijgen van andere mensen.<br />
Ik zeg altijd: in de wachtkamer van de dierenarts<br />
praten mensen veel makkelijker met elkaar dan<br />
bij de huisarts.<br />
Ik onderzoek zowel de positieve aspecten van<br />
mens-dierrelaties, zoals de invloed van dieren op<br />
de ontwikkeling van kinderen en dierenwelzijn.<br />
Maar ook de negatieve, zoals huiselijk geweld<br />
en dierenmishandeling. Voor mij is het én-én.<br />
Ik ben heel erg vóór kinderen en huisdieren,<br />
als het ook goed is voor het dier. Dat noem ik<br />
One Welfare, welzijn van mens en dier samen.<br />
Een konijn, dat eenzaam wegkwijnt achter in<br />
de tuin, past niet in dat plaatje. Zoiets is ook<br />
voor het kind niet goed. Stel dat het dier<br />
doodgaat, dan wil je niet dat het kind denkt dat<br />
het zijn schuld is. Kinderen kunnen veel leren<br />
door het verzorgen van een dier. Maar ik vind<br />
dat ouders de eindverantwoordelijkheid<br />
moeten hebben. Zij moeten inschatten of het<br />
kind de verzorging aankan. Een kind van 3 of<br />
van 12 kan dat niet zelf. Dus als het kan, een<br />
huisdier, dan graag. Maar als je er als ouder de<br />
tijd niet voor hebt, doe het dan ook vooral niet.<br />
Er zijn zoveel andere opties, dieren in de buurt<br />
bijvoorbeeld, bij familie of op een manege of<br />
kinderboerderij. De positieve kant is dat het<br />
natuurlijk heel leuk is om samen met je kind<br />
voor een huisdier te zorgen. Het versterkt de<br />
samenhang in het gezin. Maar wees wel<br />
realistisch in wat het kind kan. Anders werken<br />
al die positieve effecten niet. Goed voor het<br />
dier, goed voor het gezin.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 33
Kinderen van gescheiden ouders<br />
Ffeiten & cijfers<br />
40%<br />
is het echtscheidingspercentage<br />
in Nederland.<br />
15%<br />
van de minderjarige kinderen groeit<br />
op in een eenoudergezin. Een groot<br />
deel daarvan heeft gescheiden<br />
ouders. Hun woonsituatie kan<br />
verschillen.<br />
27%<br />
van de gezinnen na<br />
een scheiding zijn<br />
co-oudergezinnen,<br />
kinderen wonen dan<br />
dus in 2 huizen.<br />
Kinderen zijn van nature loyaal aan<br />
beide ouders en willen het liefst van<br />
allebei kunnen en mogen houden.<br />
35.000<br />
formele echtscheidingen<br />
per jaar en<br />
60.000<br />
informele scheidingen;<br />
hierbij is sprake van<br />
samenwonende of<br />
geregistreerde partners.<br />
Formele + informele<br />
scheidingen treffen<br />
jaarlijks ca.<br />
70.000<br />
thuiswonende kinderen.<br />
15 à 20 %<br />
van de kinderen ontwikkelt problemen na de scheiding.<br />
Dit kunnen lichte problemen zijn die weer afnemen,<br />
maar bij een kleine groep verergeren de problemen.<br />
34 <strong>Happy</strong> ChilD
Kinderen van<br />
gescheiden ouders<br />
kunnen zich<br />
op meerdere plekken<br />
thuis voelen. Dit kan<br />
bij moeder en vader<br />
zijn, op school, bij opa<br />
en oma of bij anderen.<br />
Als het kind maar<br />
voldoende liefde,<br />
warmte, verzorging<br />
en veiligheid krijgt.<br />
“Hoe dit precies werkt voor kinderen na scheiding, weten we<br />
nog niet zo goed,” zegt dr. Inge van der Valk, universitair docent<br />
pedagogiek aan de Universiteit Utrecht. “Deze vraag is wel extra<br />
relevant geworden, omdat tegenwoordig steeds meer kinderen<br />
opgroeien in twee huizen na een scheiding. We willen het<br />
thuisgevoel van deze kinderen onderzoeken.<br />
Waar hoor ik thuis<br />
In ons onderzoek ‘Where do I belong’ richten we ons eerst op<br />
gezinnen na een scheiding. ‘Wat maakt dat zij zich wel of niet thuis<br />
voelen? Welke gevolgen heeft dit voor hen, op korte maar ook langere<br />
termijn?’ Door beter te begrijpen hoe dit werkt voor kinderen, kunnen<br />
we ze in de toekomst beter helpen. Bij dit onderzoek zijn onderzoekers<br />
betrokken vanuit verschillende vakgebieden. Door onze kennis te<br />
bundelen komen we tot bredere vragen en hopelijk ook betere antwoorden.<br />
Het grootste deel<br />
van de kinderen na<br />
scheiding woont<br />
vooral bij de<br />
moeder en af en<br />
toe, bijvoorbeeld<br />
om het weekend,<br />
bij de vader.<br />
Geluk na scheiding<br />
Al mijn onderzoeken zijn gericht op het verbeteren van het<br />
welbevinden van kinderen na een scheiding. Ik wil nagaan hoe we<br />
er zo goed mogelijk voor kunnen zorgen dat het goed gaat met hen.<br />
Ook als de omstandigheden tegen zitten. Ons onderzoek zou zich<br />
ook op chronisch zieke kinderen kunnen richten, die vanwege hun<br />
ziekte niet altijd thuis zijn. Het kan er hopelijk aan bijdragen dat we<br />
meer weten over hoe ook deze kinderen zich thuis kunnen voelen.<br />
Bij zichzelf, bij hun ouders, maar ook bij hun verpleegkundigen.<br />
Want als je je thuis voelt, voel je je beter en heb je meer kansen<br />
om je optimaal te ontwikkelen.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 35
Games voor gezondere openbare plekken. Op welke manier dragen games bij<br />
aan geluk en gezondheid van kinderen? Hoe maken die de stad speelser en blijer?<br />
Hoe kunnen we de aantrekkingskracht<br />
van games inzetten om kinderen naar<br />
buiten en actiever te krijgen?<br />
Dat onderzoekt Monique Simons. “We zien dat veel<br />
kinderen te weinig sporten, bewegen en buiten<br />
spelen. Terwijl bewegen juist zo belangrijk is bij<br />
gezond en gelukkig opgroeien. Als oorzaak van<br />
bewegingsarmoede wordt vaak naar smartphones<br />
en games gewezen. In mijn onderzoek zoek ik<br />
daarin juist de oplossing. Games en smartphones<br />
inzetten om kinderen meer te laten bewegen.<br />
Door buiten te transformeren tot een game wereld<br />
en zo aantrekkelijker te maken voor kinderen om in<br />
te spelen en te bewegen. Zoals de smartphone<br />
game ‘ZappYou’. Die neemt je mee naar buiten en<br />
tovert een park of plein om tot ‘coole game wereld’.<br />
Het bankje in het park wordt een schild waarachter<br />
je je kunt verschuilen, je mobiel een laser. Maar<br />
eerst moet je ‘energy’ opbouwen door te rennen.”<br />
Monique Simons<br />
senior<br />
onderzoeker<br />
‘Digitale (game)<br />
technologie<br />
voor gezond<br />
stedelijk leven’<br />
aan de Universiteit<br />
Utrecht en<br />
verbonden aan<br />
de gemeente<br />
Utrecht.<br />
Over hoe het is om op te<br />
groeien in de stad.<br />
Kirsten Visser<br />
universitair<br />
docent/<br />
onderzoeker<br />
stadsgeografie<br />
aan de<br />
Universiteit<br />
Utrecht<br />
Opgroeien in een achterstandsbuurt is<br />
slecht voor jongeren. Dat is de publieke<br />
opinie. Maar wat vinden jongeren daar<br />
zelf van? Het onderzoek van Kirsten Visser richt<br />
zich op het opgroeien in achterstandsbuurten in de<br />
stad. En hoe dit van invloed is op het succes en<br />
welbevinden van jongeren. “Uit mijn onderzoek blijkt,<br />
dat jongeren in een achterstandsbuurt toch overwegend<br />
positief zijn over hun buurt. Ondanks dat ze zich<br />
bewust zijn van problemen als criminaliteit en overlast,<br />
zijn ze gewend aan hun buurt. Ze kennen de mensen<br />
en vaak willen ze er ook niet weg als ze ouder zijn.<br />
Buurtonderzoek en beleid zou zich meer moeten<br />
richten op de positieve aspecten van de buurt in plaats<br />
van alleen te focussen op problemen. Jongeren geven<br />
aan dat juist het vooroordeel van buitenaf een<br />
negatieve stempel op de buurt drukt. Kijken naar de<br />
kansen die er liggen is een mooie stap richting geluk.”<br />
36 <strong>Happy</strong> ChilD
Jeugdarts Jara Daamen over<br />
samenwerken<br />
in de wijk<br />
Jeugdarts Jara Daamen werkte twee jaar<br />
op een consultatiebureau. Sinds kort is zij<br />
in opleiding tot kinderarts. “Het<br />
belangrijkste dat ik heb geleerd? De wijk is<br />
dé plek waar het gebeurt. De frontlinie van<br />
de zorg. Daar kunnen we de gezondheid<br />
en het geluk van kinderen bevorderen.<br />
Want ook een ziek kind wil niets liever dan<br />
‘gewoon meedoen’ in de wijk.”<br />
“Door in de frontlinie goed voor gezinnen te<br />
zorgen kun je de kans op ziektes verkleinen.<br />
Nu of later. Krijgt een kind toch iets? Dan is<br />
het in de wijk waar je kunt helpen om een zo<br />
normaal mogelijk leven te organiseren.<br />
Huisartsen, buurtteams, scholen en vele<br />
andere partijen in een wijk kennen patiënten<br />
in hun eigen context. Ze komen bij gezinnen<br />
thuis, weten of ouders laaggeletterd zijn en<br />
of er weinig geld is. Door over de muren van<br />
je eigen instelling heen te kijken en naast het<br />
gezin te staan, maak je zorg laagdrempelig<br />
en optimaal aangepast aan het gezin. Dat<br />
blijf mijn missie, ook na mijn opleiding.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 37
WHISTLER - onderzoek<br />
Leidsche Rijn<br />
Hoe voorkomen we<br />
luchtwegklachten bij<br />
kinderen?<br />
In het WHISTLER-onderzoek, dat in 2002 begon,<br />
onderzoekt Gerdien Dalmeijer met collega’s uit het<br />
Wilhelmina Kinderziekenhuis en UMC Utrecht<br />
luchtwegklachten bij kinderen. Daarnaast begeleidt<br />
zij promovendi en studenten die WHISTLERonderzoek<br />
doen.<br />
“We weten dat er veel factoren zijn die de kans op<br />
luchtwegklachten kunnen verkleinen. Zo is het<br />
belangrijk dat moeders niet roken tijdens de<br />
zwangerschap en dat kinderen niet blootgesteld<br />
worden aan rook. Ook het geven van borstvoeding<br />
verkleint de kans op luchtwegklachten. Het<br />
voorkomen van luchtweginfecties begint dus al op<br />
zeer jonge leeftijd.<br />
Een goede start in<br />
het leven<br />
We hebben meer dan 3000 baby’s onderzocht. 1000<br />
kinderen zagen we op vijfjarige leeftijd opnieuw om<br />
lichamelijk onderzoek te doen naar hun longfunctie<br />
en vaatgezondheid. Ook lieten we de ouders een<br />
vragenlijst invullen. Op die manier kunnen we de<br />
gezondheid van het kind en de leefstijl van kind en<br />
ouders in kaart brengen en combineren met gegevens<br />
van de huisarts. Zo onderzoeken we of kinderen met<br />
een bepaalde diagnose een andere levensstijl hebben.<br />
Inmiddels onderzoeken we kinderen van acht tot tien<br />
jaar. En de eerste WHISTLER-kinderen bereiken de<br />
pubertijd. Interessant om te zien hoe zij zich<br />
lichamelijk en psychosociaal ontwikkelen.<br />
In WHISTLER hebben ouders vragen beantwoord over<br />
hoe goed een kind in zijn vel zit. We kunnen dus<br />
bekijken wat de verschillen zijn tussen kinderen die<br />
aangeven dat ze gelukkig zijn en kinderen die<br />
aangeven minder gelukkig te zijn. Als we goed hebben<br />
uitgezocht welke ziektes gerelateerd worden aan<br />
geluk dan kunnen we ook die kinderen gericht helpen<br />
met gelukkiger worden.”<br />
‘Mijn wens is dat alle<br />
kinderen in een<br />
gezonde omgeving<br />
kunnen opgroeien.’<br />
Naam Gerdien Dalmeijer<br />
Functie assistant professor Public Health<br />
UMC Utrecht<br />
Het mooiste van WHISTLER vindt Gerdien<br />
dat ze onderzoek doet bij kinderen uit de hele<br />
bevolking, ziek én gezond. “Zo dragen we bij<br />
om alle kinderen een goede start in het leven<br />
te kunnen geven. Ik hoop dat alle kinderen<br />
zich van jongs af aan in een gezonde omgeving<br />
kunnen ontwikkelen en opgroeien.”<br />
38 <strong>Happy</strong> ChilD
‘Levensloopzorg<br />
en geluk’<br />
<strong>Child</strong> Health voorzitter en hoogleraar<br />
kinderlongziekten Kors van der Ent:<br />
“Een kind ontwikkelt zich voortdurend.<br />
Ziekte heeft daar effect op. Op wie je<br />
bent, het aanpassen aan je omgeving,<br />
omgaan met leeftijdgenoten, stress,<br />
tegenslag. Wij willen kinderen fysiek<br />
goed behandelen, maar er is meer.<br />
Een vrouw van 50 met taaislijmziekte<br />
vertelde, dat zij haar hele leven een gevoel<br />
van ‘net niet goed genoeg’ had gehad.<br />
In haar jeugd vierden haar ouders iedere<br />
jaarwisseling dat ze nog leefde. Haar artsen<br />
hadden altijd opmerkingen dat het ‘nog<br />
iets beter kon’ in de behandeling.<br />
Daardoor voelde de vrouw voortdurend<br />
alsof ze faalde. Zo’n verhaal laat zien hoe<br />
ziekte en alle reacties erop je identiteit<br />
kunnen vormen.<br />
Kors van der Ent<br />
“We moeten ons steeds<br />
afvragen wat het effect is<br />
van zorg voor het kind op<br />
de lange termijn.”<br />
We moeten toewerken naar een breder<br />
concept van gezondheid en geluk.<br />
Medische behandeling wordt steeds beter,<br />
we kunnen steeds meer, maar de behandellast<br />
wordt zwaarder. Die last voor kinderen<br />
heeft zijn weerslag op hun latere weerbaarheid<br />
en identiteit. Als zorgverleners moeten<br />
we niet alleen gericht zijn op het hier en<br />
nu, maar op leven en het effect van zorg<br />
op de lange termijn. We noemen dit ook<br />
wel levensloopzorg. Het betekent dat je<br />
samen met kinderen en ouders niet altijd<br />
alles moet willen wat kan, maar doelen<br />
moet stellen over wat nu haalbaar is met<br />
het oog op de toekomst.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 39
Een groene omgeving<br />
voor gezondheid en geluk<br />
De omgeving waarin wij leven of<br />
waarvoor we kiezen, heeft grote invloed<br />
op onze gezondheid en kan ons zelfs<br />
ziek maken. Gelukkig kan een leefomgeving<br />
je juist ook stimuleren om meer te<br />
bewegen. Daarmee voorkom je<br />
overgewicht en dat is goed voor je<br />
gezondheid en welzijn. Hoe we onze<br />
leefomgeving vormgeven heeft invloed<br />
op onze gezondheid.<br />
In het Utrecht Exposoom netwerk kijken<br />
onderzoekers breed naar de omgeving<br />
en de relatie met gezondheid. Hierbij<br />
spelen allerlei factoren een rol, zoals<br />
blootstelling aan luchtveront-reiniging,<br />
aanwezigheid van groen in de omgeving,<br />
lichamelijke activiteit of de sociale<br />
omgeving van personen en individueel<br />
gedrag. Het project brengt<br />
dit gedetailleerd in beeld door gebruik<br />
te maken van innovatie technieken<br />
zoals sensoren.<br />
Juist de combinatie is belangrijk.<br />
Werken aan een afzonderlijke factor kan<br />
voor de ene groep goed gaan, voor een<br />
andere juist nadelig uitpakken. Zo kan het<br />
aanleggen van een park voor jongeren<br />
bijdragen aan hun welzijn, terwijl het<br />
ouderen juist gevoelens van onveiligheid<br />
geeft. Een onbedoeld neveneffect.<br />
Fysieke en sociale maatregelen moeten<br />
dus niet los van elkaar worden gezien.<br />
40 <strong>Happy</strong> ChilD
Hoogleraar Roel Vermeulen - Universiteit Utrecht<br />
“Groene omgeving en luchtkwaliteit voor gezondheid”<br />
Als hoogleraar Milieu–epidemiologie en Exposoom Analyse onderzoekt<br />
Roel Vermeulen de relatie tussen omgeving en gezondheid.<br />
“We weten, dat maar een klein deel van ziekte wordt bepaald door alleen<br />
onze genen. Dus voor dat andere, veel grotere deel zijn het externe<br />
factoren, die ziekte kunnen veroorzaken. Sommige van deze factoren<br />
weten we. Bijvoorbeeld een slechte luchtkwaliteit. Die heeft nadelige<br />
effecten op de longontwikkeling van kinderen. Maar veel andere nog niet.<br />
Zo is niet duidelijk wat de invloed is van een groene omgeving op de<br />
gezondheid of wat luchtkwaliteit doet met de verstandelijke ontwikkeling<br />
van kinderen.<br />
We willen begrijpen, wat in onze omgeving helpt bij het gezond blijven<br />
en een goede ontwikkeling. Dan kunnen we onze omgeving zo inrichten,<br />
dat we iedereen de beste kans geven op een gezonde jeugd. Voor<br />
chronisch zieke kinderen is het belangrijk om te zorgen dat de ziekte niet<br />
erger wordt. Hier zijn algemene maatregelen, zoals minder dieselauto’s in<br />
de stad, soms niet voldoende. We moeten dan individueel advies geven.<br />
Er zijn al handige ziekte-apps, die informatie geven over luchtkwaliteit op<br />
een bepaalde dag. Of die het gedrag of medicijngebruik van een kind per<br />
dag bijhouden. Dat kan een kind persoonlijk helpen om meer invloed op<br />
eigen leven te hebben en bijvoorbeeld een astma-aanval te voorkomen.”<br />
Adviseur Gezonde Leefomgeving Floor Borlée - gemeente Utrecht<br />
“Bij gezond leven in de stad hoort een gezonde leefomgeving”<br />
Utrecht wil een stad zijn met gezonde en veerkrachtige inwoners.<br />
Bij gezond leven in de stad hoort een gezonde leefomgeving.<br />
Een omgeving waarin je je prettig voelt en makkelijk kunt kiezen voor<br />
gezonde opties zoals bewegen en sporten. Floor Borlée: “De manier<br />
waarop we in Utrecht werken aan een gezonde leefomgeving is uniek.<br />
Mijn collega’s en ik denken vanaf de start van een ruimtelijk project mee<br />
over het zo gezond mogelijk inrichten van de omgeving. We werken<br />
bijvoorbeeld met een breed maatregelenpakket aan schonere lucht. Met<br />
name de longen van kinderen zijn extra gevoelig voor luchtverontreiniging.<br />
Eén van de maatregelen is om nieuwe scholen en kinderdagverblijven te<br />
bouwen, meer dan 300 meter van een snelweg en 50 meter van een<br />
drukke stadsweg vandaan.<br />
Lopen, fietsen en buiten spelen zijn belangrijk voor je gezondheid.<br />
Daarom werken we aan veilige fietsroutes zodat kinderen makkelijk naar<br />
school kunnen fietsen. Om te kunnen spelen hebben kinderen genoeg<br />
ruimte en groen nodig, dat nemen we standaard mee in onze plannen<br />
voor de stad. Maar we zijn er nog niet. Ruim drie kwart van de basisschoolleerlingen<br />
vindt de buurt waarin ze woont leuk, 17% ‘gewoon’<br />
en 6% is negatief. Ook voelen kinderen uit bepaalde wijken zich vaker<br />
onveilig op speelplekken. Daarom blijven we in Utrecht werken aan een<br />
gezonde leefomgeving voor iedereen.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 41
100<br />
Utrechtse kinderen laten hun stem<br />
horen in de kinderraad!<br />
Zij zijn actief in tien kinderwijkraden en de stedelijke kinderraad.<br />
In 2017 waren er dertien jongerendialogen en vier kinderdialogen.<br />
Vijftien kwetsbare jongeren denken in cliëntenplatform<br />
U2BHeard mee over de invulling van zorg voor jeugd.<br />
60<br />
jongeren van ROC<br />
Midden Nederland<br />
dachten met de<br />
gemeente mee over<br />
armoedevraagstukken.<br />
Utrecht<br />
kinderrechtenstad<br />
In Utrecht focussen we op ‘de stem van de<br />
kinderen’ uit het kinderrechtenverdrag. Door<br />
kinderen een stem te geven weten ze dat ze<br />
ertoe doen en leren ze mee te denken over<br />
hun eigen leefwereld.<br />
In kinderraden kunnen ze nadenken over hoe zij hun wijk mooier<br />
willen maken. Ook bij nieuw beleid betrekken we ze actief. Zoals<br />
bijvoorbeeld bij de invulling van de toekomstige wijk Leeuwesteyn en<br />
de Merwedekanaalzone. Uiteindelijk zijn kinderen de toekomstige<br />
bewoners van onze stad. Als we bouwen voor gezond leven in de<br />
stad, dan bouwen we voor hen.<br />
80%<br />
van de<br />
Utrechtse<br />
scholen<br />
werkt met het<br />
concept van<br />
De Vreedzame<br />
School.<br />
8van de 10<br />
wijken in<br />
Utrecht is<br />
vreedzaam.<br />
2x<br />
Het jeugdbeleid<br />
van<br />
de gemeente<br />
óók in een<br />
kinderversie.<br />
42 <strong>Happy</strong> ChilD
Een veilig thuis<br />
Elk kind heeft recht op een veilig thuis.<br />
We kunnen kinderen op school veel leren<br />
over veilig opgroeien.<br />
Als hoogleraar Life Cycle Pediatrics voel ik me erg verwant met geluk<br />
en levensloop. Wat heeft een kind nodig om zo gelukkig mogelijk te<br />
worden? Dat heeft te maken met je plek in de maatschappij in relatie<br />
tot je omgeving. Mee kunnen doen. Of je nu ziek bent of gezond.<br />
Elise van de Putte,<br />
hoogleraar Life Cycle<br />
Pediatrics Wilhelmina<br />
Kinderziekenhuis<br />
Door kinderen aan het<br />
woord te laten, snappen<br />
we hoe zij denken over<br />
gezond en veilig<br />
opgroeien.<br />
Ik geloof enorm in de kracht van kinderen. In het project Kindtool 1.0<br />
hebben we 65 kinderen laten vertellen over hun gezondheid.<br />
Prachtige verhalen, zo positief. Het leert mij dat je door opvoeding<br />
en op school veel invloed hebt op de leef- en gedachtewereld van<br />
kinderen. Het zou fantastisch zijn, als we op basis van al deze data<br />
een programma mogen neerzetten voor scholen over veilig<br />
opgroeien. Wat vinden wij normaal in Nederland? Is het normaal om<br />
een tik te krijgen, opgesloten te worden? Je kunt kinderen daarover<br />
leren door er op school al over te vertellen.<br />
Aandacht voor gezond en veilig opgroeien op school, in de<br />
opvoeding thuis en in de zorg, die beter afgestemd is op de<br />
levensloop van het kind. Dan is mijn missie geslaagd.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 43
7.4<br />
Is het rapportcijfer dat kinderen<br />
geven voor groen in de buurt.<br />
77%<br />
Van de Utrechtse kinderen vindt de buurt leuk.<br />
50%<br />
Van de Utrechters is tevreden over plaats<br />
voor de fiets in de buurt.<br />
64%<br />
Is tevreden over<br />
basisonderwijs in<br />
de buurt.<br />
21%<br />
Van de<br />
inwoners van de<br />
stad ervaart (bijna)<br />
geen last van<br />
lawaai in de buurt.<br />
Een gezonde woonomgeving ... is schoon<br />
… is groen ... heeft speelruimte … is sociaal …<br />
is veilig … heeft goede huizen … voelt goed.<br />
41%<br />
Is tevreden<br />
over de<br />
verkeersveiligheid<br />
in<br />
de buurt.<br />
7,8<br />
Is het<br />
rapportcijfer<br />
dat Utrechters<br />
geven aan<br />
wonen.<br />
Bron: Volksgezondheidmonitor Utrecht (Bewonerspanel maart<br />
2017, Gezondheidspeiling 2016, Staat van Utrecht 2017, Wistudata<br />
2017, Utrecht Monitor 2017).<br />
58% 26%<br />
ervaart ervaart<br />
(bijna) geen<br />
last van<br />
luchtvervuiling<br />
in de buurt.<br />
(bijna) geen<br />
last van<br />
rommel en<br />
afval op straat.<br />
44 <strong>Happy</strong> ChilD
Leren<br />
en geluk<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 45
Youth got talent<br />
Het beste uit jongeren halen en hen helpen hun ambities waar te maken<br />
Hoe kunnen we jongeren aan hun<br />
toekomst laten werken,<br />
zelfstandig laten zijn en helpen<br />
om te profiteren van de kansen<br />
die onze maatschappij biedt?<br />
Die vragen beantwoordt een<br />
multidisciplinair team van<br />
onderzoekers in Youth got talent.<br />
Het onderzoek richt zich op<br />
jongeren van 12 tot 25 jaar.<br />
“In deze levensfase maken jongeren<br />
keuzes in studie, relaties en werk.<br />
En belangrijker, ze dromen over<br />
volwassen worden en wie ze graag<br />
willen zijn”, vertelt Catrin<br />
Finkenauer, hoogleraar jeugdstudies<br />
aan de Universiteit Utrecht. “Vaak<br />
richt onderzoek zich op individuen.<br />
Hoewel jonge mensen soms door<br />
hun eigen acties gewenste doelen<br />
bereiken, spelen ook de omgeving<br />
en invloed van familie, school en<br />
leeftijdsgenoten een grote rol.<br />
Youth got talent onderzoekt hoe<br />
verschillende sociale contexten op<br />
elkaar inwerken en hoe die de<br />
ontwikkeling van jongeren en hun<br />
ambities beïnvloeden.<br />
Sociale context om<br />
ambities waar te maken<br />
We kijken hoe sociale omgevingen<br />
jongeren helpen of juist tegenwerken<br />
om hun ambities waar te<br />
maken. Zo kunnen jongeren in<br />
slechtere buurten zich belemmerd<br />
voelen in het ontwikkelen van hun<br />
talenten, waardoor ze later<br />
moeilijker hun idealen bereiken.<br />
Aan de andere kant onderzoeken<br />
we hoe jonge mensen hun<br />
omgeving en situatie kunnen<br />
beïnvloeden en vormgeven om hun<br />
dromen te realiseren. Zo is het<br />
mogelijk dat jongeren die van<br />
nature openstaan voor nieuwe<br />
ervaringen een groter sociaal<br />
netwerk opbouwen dan jongeren<br />
die daar minder voor openstaan.<br />
Dit kan hen dan helpen in het<br />
waarmaken van hun dromen en bij<br />
hun carrière en sociale positie op<br />
volwassen leeftijd.<br />
Kansen door te dromen<br />
Om het beste uit jongeren te halen<br />
en hen te helpen hun ambities waar<br />
te maken, moeten de verschillende<br />
omgevingen samenwerken.<br />
Dat blijkt uit ons onderzoek. Als die<br />
op elkaar en op de behoeften van<br />
jongeren aansluiten, kunnen de<br />
sterke punten en talenten van<br />
jongeren naar boven komen en<br />
worden risico’s juist kleiner.<br />
Zo kunnen we alle kinderen,<br />
gezond of ziek, helpen om zich<br />
positief te ontwikkelen.”<br />
46 <strong>Happy</strong> ChilD
Feiten<br />
Cijfers<br />
88%<br />
van de<br />
jongeren<br />
(15-19 jaar)<br />
gebruikt<br />
dagelijks<br />
WhatsApp.<br />
&<br />
Instagram, Snapchat &<br />
YouTube zijn populair bij jongeren.<br />
Bjorn Wansink<br />
Universiteit Utrecht<br />
Negen op de tien jongeren maken<br />
gebruik van sociale media. Tussen<br />
meisjes en jongens is daarin weinig<br />
verschil.<br />
Facebook wordt<br />
minder populair;<br />
jongeren willen niet<br />
bij ouderen zitten.<br />
Instagram en<br />
Snapchat zijn<br />
volgens hen ook<br />
gewoon leuker.<br />
57%<br />
weet niet of sociale<br />
media te vertrouwen zijn.<br />
Bronnen: Newcom research consultancy 2018 (N= 6783, > 15 jaar en ouder) &<br />
CBS, 2012, Monitor Jeugd en Media.<br />
Verander je<br />
perspectief!<br />
Sociale media in de klas<br />
Op welke manier beïnvloeden sociale<br />
media het perspectief van jongeren op<br />
de wereld, hun houding en gedrag? En<br />
wat is het effect op hun interactie met<br />
anderen in de samenleving, inclusief<br />
hun klasgenoten en docenten? Om dat<br />
te onderzoeken is het project Changing<br />
your perspective opgestart, met een<br />
interdisciplinaire aanpak. Voor Bjorn<br />
Wansink, universitair docent aan de<br />
Graduate School of Teaching Universiteit<br />
Utrecht, is de sociale mediakant een<br />
lijn die er voor hem als onderzoeker nu<br />
bij komt. “Mijn expertise ligt vooral bij<br />
factoren die invloed hebben op het<br />
perspectief van jongeren. Maar omdat<br />
media hier een belangrijke rol in speelt<br />
gaan we deze nader onderzoeken.”<br />
“We kijken hoe docenten sociale media<br />
gebruiken of bespreken in hun lessen.<br />
Bijvoorbeeld als het gaat om botsende<br />
perspectieven in de klas, doordat<br />
leerlingen (15-19 jaar) hele verschillende<br />
media volgen. Maar ook positief.<br />
Je kunt via sociale media ook nieuwe<br />
en onbekende perspectieven ontdekken.<br />
In hoeverre stimuleren docenten<br />
dit? Meer op microniveau kijken we in<br />
hoeverre leerlingen feiten en meningen<br />
kunnen onderscheiden binnen sociale<br />
media. Sociale media kunnen zeker<br />
bijdragen aan het geluk van kinderen.<br />
Het is de wereld in je hand; kennis,<br />
verbindingen met anderen, creativiteit.<br />
Het geeft veel mogelijkheden om je<br />
ergens deelgenoot van te voelen.<br />
Aan al deze zaken kleven helaas ook<br />
nadelen. Jongeren leven steeds meer in<br />
aparte werelden. Ze begrijpen elkaars<br />
ziens wijze slecht, of zijn zich daar zelfs<br />
niet van bewust. En dat paradoxaal<br />
genoeg juist in een tijd waarin ze via<br />
internet toegang hebben tot vrijwel alle<br />
informatie.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 47
Voor Emma<br />
is paardrijden<br />
geluk.<br />
48 <strong>Happy</strong> ChilD
Gewoon naar<br />
school kunnen<br />
gaan, paardrijden<br />
of de stad in<br />
Emma is 17 en woont in Almelo met haar ouders, broertje en de<br />
twee bassets, Bas en Bikkel. CF is een erfelijke ziekte, maar zij is<br />
de enige in haar familie die het heeft. “Natuurlijk denk ik soms:<br />
waarom moet ik nou weer deze rotziekte hebben. Maar daar zit<br />
ik nooit heel lang mee. Ik heb namelijk ook veel leuke mensen<br />
leren kennen, zoals mijn lieve verpleegkundige die al meer dan<br />
acht jaar bij ons thuis komt. Ook zou ik nooit mijn paard<br />
gekregen hebben als ik geen ziekte had.”<br />
Invloed op Emma’s leven<br />
Op dit moment gaat het heel goed met Emma. Ze gaat gewoon<br />
naar school. Het is speciaal onderwijs waarin ze op eigen tempo<br />
kan leren. “Ik probeer altijd zoveel mogelijk mee te doen met<br />
klasgenoten. Maar als we bijvoorbeeld heel hard aan het lachen<br />
zijn, moet ik wel eens hoesten. Eerst waren mijn vriendinnen<br />
ongerust, omdat het er heel heftig uit ziet. Maar nu is het de<br />
normaalste zaak van de wereld en dat vind ik altijd wel fijn.”<br />
Als Emma dit schooljaar haar diploma vmbo-T haalt, start ze<br />
volgend jaar met de opleiding dierenverzorging op het AOC.<br />
Geluk is doen waar je blij van wordt<br />
“Thuis ben ik het liefst de hele dag bezig met mijn paard. Daar<br />
haal ik veel energie uit. Zij kan mij altijd aan het lachen krijgen<br />
én gelukkig maken. Het doen van alledaagse dingen is voor mij<br />
ook geluk. Gewoon naar school kunnen gaan, de hond uitlaten<br />
of de stad in.” Emma’s moeder is trots op haar dochter. Paulien:<br />
“Emma heeft al heel jong geleerd om haar energie te doseren<br />
en te genieten van het moment. Het maakt mij heel gelukkig<br />
om te zien dat Emma een stabiele persoonlijkheid heeft<br />
ontwikkeld en haar eigen weg volgt. Ze inspireert ons allemaal.“<br />
Emma heeft Cystic Fibrosis (CF).<br />
Het slijm in haar lichaam is<br />
taaier dan normaal. Daardoor<br />
werken bepaalde organen<br />
steeds slechter. “De meeste<br />
dingen kan ik gewoon doen,<br />
maar ik ben wel sneller moe<br />
dan mijn leeftijdsgenoten.”<br />
“Geluk is voor<br />
mij iets kunnen<br />
doen waar je blij<br />
van wordt. Ik<br />
ben het liefst bij<br />
mijn paard.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 49
Feiten & Cijfers<br />
23%<br />
van de Utrechtse peuters heeft een<br />
(risico op) ontwikkelingsachterstand.<br />
Deze 1454 peuters kunnen gebruik<br />
maken van de voorschool, om hun<br />
ontwikkeling extra te stimuleren.<br />
Zo zijn ze beter voorbereid op hun<br />
start op de basisschool.<br />
Kernpartneraanpak<br />
Samenwerken voor<br />
onderwijs van alle<br />
kinderen, ziek en gezond<br />
Onderwijs draagt bij aan de ontwikkeling van<br />
kinderen. Daarom is het belangrijk dat kinderen zo<br />
veel mogelijk naar school gaan. Jeugdarts Lisette<br />
Jongbloets: “Bij het tegengaan van verzuim kijken<br />
we met een brede blik. Verzuim kan namelijk<br />
verschillende oorzaken hebben. Zoals lichamelijke<br />
of psychische gezondheidsproblemen, problemen<br />
thuis of op school. Ook voor kinderen met een<br />
beperking bekijken we goed welke school passend<br />
is of welke aanpassingen nodig zijn.<br />
Voor het Utrechtse onderwijs werken we met een<br />
groot aantal mensen samen volgens de kernpartneraanpak.<br />
In deze kernpartneraanpak staat de<br />
vraag centraal: wat heeft een leerling nodig, hoe<br />
organiseren we dat en wie hebben we daarvoor<br />
nodig? De jeugdarts onderzoekt, adviseert en<br />
verwijst op sociaal medisch gebied, het samenwerkingsverband<br />
organiseert passende onderwijsondersteuning,<br />
het buurtteam zorgt voor ondersteuning<br />
thuis en de leerplicht ambtenaar zorgt dat<br />
iedereen zich aan zijn afspraken houdt.<br />
Een voorbeeld hiervan is een meisje dat vaak<br />
verzuimde wegens hoofdpijn. Bij de jeugdarts<br />
bleken haar klachten een gevolg van piekeren ’s<br />
nachts over toetsen en de zorgen om haar zieke<br />
moeder. Daarnaast werd bij haar ADD vastgesteld.<br />
Het buurtteam regelde daarop hulp in het gezin en<br />
er werden aanpassingen op school geregeld.<br />
Dankzij deze gezamenlijke aanpak krijgen kinderen<br />
passende ondersteuning voor een zo goed<br />
mogelijke ontwikkeling.”<br />
Een kind ontwikkelt zich op één van<br />
de 62 locaties spelenderwijs.<br />
Een groep telt maximaal 15 peuters<br />
en 2 pedagogisch medewerkers.<br />
Peutercentra werken nauw samen<br />
met ouders, scholen, jeugdgezondheidszorg,<br />
buurtteams en waar nodig<br />
met gespecialiseerde zorg.<br />
Effect In het landelijke<br />
pre-COOL onderzoek zien we<br />
dat peuters profiteren van de<br />
voor school. Die helpt hen bij<br />
een betere start.<br />
50 <strong>Happy</strong> ChilD
Naar school in het ziekenhuis<br />
Maya Carbin is hoofd van de WKZ-school (Educatieve<br />
Voorziening) in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Maya vertelt:<br />
“Wij helpen zieke leerlingen die school missen om door te gaan<br />
met leren en ontwikkelen. Op de WKZ-school kunnen kinderen<br />
die opgenomen zijn les krijgen van speciale leraren in het<br />
ziekenhuis. We gaan meestal naar de kinderen toe om les te<br />
geven aan bed. Soms kunnen kinderen mee naar de klas. Maar<br />
daar zijn ze vaak te ziek voor, hebben een infuus of liggen in<br />
bepaalde vormen van isolatie waardoor ze niet van hun kamer<br />
af mogen. Veel kinderen zijn blij om door te kunnen met school<br />
terwijl ze in het ziekenhuis liggen. Het is fijn om met iets bezig<br />
te zijn dat niet bij het ziekenhuis hoort. En ze hoeven minder in<br />
te halen als ze weer thuis zijn. Maar niet iedereen heeft altijd zin<br />
hoor, gamen is toch veel leuker? Door te kijken naar wat nog<br />
wél kan stimuleren we kinderen om op een positieve manier<br />
naar zichzelf te kijken. Een kind zo veel mogelijk ruimte bieden<br />
zich te ontwikkelen: dat is onze bijdrage aan het geluk van<br />
chronisch zieke kinderen.”<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 51
Communicatie en gedrag<br />
Kijken naar taalontwikkeling<br />
bij kleuters<br />
Vanuit verschillende invalshoeken<br />
kijken onderzoekers van de<br />
Universiteit Utrecht naar taal,<br />
communicatie en gedrag bij<br />
kinderen. Hayo Terbrand onderzoekt<br />
de wisselwerking tussen communicatie<br />
en gedrag. Corette Wierenga<br />
kijkt juist naar de taalontwikkeling<br />
in de eerste 1001 dagen van een<br />
kind. Twee voorbeelden van onderzoek,<br />
waarin belangrijke verbanden<br />
worden gelegd voor het welzijn van<br />
opgroeiende kinderen.<br />
Als taal niet genoeg is<br />
Communicatieproblemen en gedragsproblemen<br />
bij kinderen gaan vaak<br />
samen. Maar tot nu toe zijn ze vaak<br />
afzonderlijk onderzocht. Hayo Terband,<br />
universitair docent en taalwetenschapper<br />
onderzoekt nu die relatie tussen taal<br />
en gedrag, vooral als het taalniveau van<br />
kinderen ‘niet toereikend’ is. In zijn<br />
onderzoek werkten onderzoekers uit<br />
verschillende disciplines samen.<br />
Dat maakte het mogelijk om naar de<br />
wisselwerking van communicatie en<br />
gedrag te kijken. Op een basisschool in<br />
Lombok in Utrecht deden kinderen van<br />
vier tot zes jaar mee. Ouders en<br />
leerkrachten vulden een vragenlijst in<br />
over het gedrag van deze kinderen in<br />
het dagelijks leven, thuis en op school.<br />
Koud of kauwt?<br />
Hayo: “we hebben ook een spel voor<br />
de tablet ontwikkeld. Daarmee konden<br />
we communicatieproblemen ‘uitlokken’<br />
bij de kinderen. Zo onderzochten we<br />
verschillende aspecten, zoals klankonderscheiding,<br />
zinsverwerking,<br />
taalgebruikssituaties en de woordenschat<br />
van de kinderen.<br />
52 <strong>Happy</strong> ChilD
In het spel hoorden de kinderen<br />
bijvoorbeeld ‘koud’ en ‘kauwt’.<br />
Hoe namen ze dat waar? Konden ze de<br />
subtiele verschillen horen om in het spel<br />
de goede keuze te maken, of bijvoorbeeld<br />
ook ironie begrijpen?”<br />
Minder vaardige taal,<br />
meer probleemgedrag?<br />
De onderzoekers kozen voor een school<br />
met kinderen die tweetalig worden<br />
opgevoed. Zo konden ze ook onderzoeken<br />
of een kind in de minder vaardige<br />
taal bijvoorbeeld meer probleemgedrag<br />
liet zien. De gedragsreactie van het kind<br />
op het spel werd geregistreerd. Dat kon<br />
blij gedrag zijn of juist verdriet, boosheid<br />
en frustratie of nerveus gedrag.<br />
De onderzoekers vonden samenhang<br />
tussen hoe een kind het in het spel doet<br />
en het gedrag. Hoe meer problemen met<br />
taalbegrip tijdens het spel, hoe meer<br />
boosheid en frustratie een kind liet zien.<br />
Hayo: “Het is niet zo dat kinderen die<br />
tegen minder problemen in het spel<br />
aanliepen meer positief gedrag laten zien.<br />
Maar meer problemen leiden dus wel tot<br />
meer boosheid of frustratie.<br />
Dit lijkt misschien een open deur, maar<br />
is nooit echt op deze manier getest.<br />
Het is nu interessant om te bekijken of<br />
we bepaalde communicatieproblemen<br />
kunnen beperken.”<br />
Taalontwikkeling en de eerste 1001<br />
dagen van een kind<br />
De eerste 1001 dagen van een kind zijn<br />
belangrijk voor taalontwikkeling. Corette<br />
Wierenga, universitair hoofddocent<br />
neurofysiologie: “Tijdens die eerste 1001<br />
dagen van een kind, waarvan de eerste<br />
280 dagen in de baarmoeder, ontwikkelen<br />
de hersenen zich in snel tempo. Het<br />
kind leert bijvoorbeeld klanken herkennen,<br />
het bouwt een emotionele band op<br />
met de omgeving, en leert nauwkeurige<br />
spierbewegingen te maken, bijvoorbeeld<br />
grijpen, eten, lopen. Al deze gebeurtenissen<br />
en leerprocessen bepalen welke<br />
hersenverbindingen gevormd worden en<br />
vormen daarmee de ontwikkeling van<br />
specifieke hersenfuncties.<br />
Als de ontwikkeling van een van deze<br />
hersenfuncties mis gaat of vertraging<br />
oploopt, heeft dat ook gevolgen voor de<br />
ontwikkeling van andere aspecten.”<br />
Hersenontwikkeling<br />
Hersenontwikkeling is een gecompliceerd<br />
proces en een succes volle taalontwikkeling<br />
hangt dan ook af van veel<br />
verschillende factoren. Het onderzoek<br />
focust op de vraag hoe al deze factoren<br />
interacteren en verschillende aspecten<br />
van taalontwikkeling beïnvloeden.<br />
“Om deze vraag te beantwoorden,<br />
hebben we een team gevormd waarin<br />
biologen, sociologen en taalkundigen<br />
van de Universiteit Utrecht en het<br />
UMC Utrecht samenwerken. We proberen<br />
vanuit biologisch perspectief te begrijpen<br />
hoe hersengebieden en –verbindingen<br />
een rol spelen in de ontwikkeling van<br />
verschillende aspecten van taal. En we<br />
willen ontdekken welke aspecten van de<br />
hersenontwikkeling nu precies verstoord<br />
zijn bij kinderen die moeite hebben met<br />
het leren van taal. Zo proberen we een<br />
link te leggen tussen de ontwikkeling van<br />
specifieke hersenfuncties en aspecten<br />
van taalontwikkeling.”<br />
Taalontwikkeling en geluk<br />
Corette: “Uiteindelijk willen we begrijpen<br />
hoe de verschillende biologische en<br />
omgevingsfactoren elkaar beïnvloeden<br />
en samen zorgen voor een optimale<br />
taalontwikkeling in kinderen. Als we<br />
begrijpen welke hersenverbindingen<br />
verantwoordelijk zijn voor bepaalde<br />
aspecten van taalverwerving, kunnen<br />
we taalontwikkeling bij jonge kinderen<br />
stimuleren door de ontwikkeling van<br />
specifieke hersenfuncties te stimuleren.<br />
Daardoor zouden we al vroeg tijdens de<br />
ontwikkeling kunnen ingrijpen in kinderen<br />
waarin de taalontwikkeling achter blijft of<br />
problemen geeft. Taal is een van de<br />
belangrijkste manieren van<br />
communiceren tussen mensen en een<br />
optimale taalontwikkeling is daarom van<br />
groot belang voor het welzijn en het<br />
geluk van jonge kinderen.<br />
Corette Wierenga<br />
“Een optimale<br />
taalontwikkeling<br />
is van groot<br />
belang voor het<br />
welzijn en het<br />
geluk van jonge<br />
kinderen.”<br />
Hayo Terband<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 53
H<br />
<strong>Happy</strong>les<br />
b g c<br />
Het Trimbos-instituut ontwikkelt verschillende methoden die bijdragen aan het geluk van kinderen<br />
en jongeren. Zo is Grip op je Dip de eerste online groepscursus voor jongeren die te maken hebben<br />
met depressie, angst of somberheid. Grip op je Dip is bewezen effectief, maar bereikt minder goed de<br />
lager opgeleide jongeren. Daarom is <strong>Happy</strong>les ontwikkeld: een integrale schoolaanpak die jongeren<br />
helpt om gelukkiger te worden.<br />
“<strong>Happy</strong>les is een schoolaanpak speciaal ontwikkeld<br />
voor mbo en vmbo-leerlingen en is gebaseerd op de<br />
positieve psychologie. Het doel van de <strong>Happy</strong>les is<br />
om geluk en welbevinden te bevorderen en depressie<br />
te voorkomen.”, licht Rianne van der Zanden toe.<br />
Rianne is senior wetenschappelijk medewerker bij het<br />
Trimbos-instituut en projectleider van Grip op je Dip<br />
en <strong>Happy</strong>les. <strong>Happy</strong>les bestaat uit twee<br />
E-learninglessen en twee klassikale lessen en<br />
jongeren maken vooraf en achteraf een gelukstest.<br />
Uit deze gelukstest komt een persoonlijke<br />
geluksscore. Deze gelukstest kijkt naar welbevinden,<br />
thuissituatie, depressie, spijbelen en drugsgebruik.<br />
<strong>Happy</strong>lessen<br />
GGZ-preventiemedewerkers begeleiden de lessen.<br />
De <strong>Happy</strong>lessen kunnen ook gevoelens losmaken bij<br />
jongeren die niet lekker in hun vel zitten of depressief<br />
zijn en dat vraagt deskundige begeleiding. De mentor<br />
van de klas is ook tijdens de <strong>Happy</strong>les aanwezig.<br />
Tijdens de lessen worden veel oefeningen gedaan<br />
vanuit de positieve psychologie. Er is als het ware een<br />
grabbelton aan oefeningen, zodat jongeren kunnen<br />
kijken wat bij hun past. Al deze oefeningen vergroten<br />
het geluksgevoel.<br />
Je droom voor de toekomst<br />
<strong>Happy</strong>les draagt bij aan de vervulling van de drie<br />
basisbehoeften: verbondenheid, competentie en<br />
zelfbeschikking. Rianne vertelt: “Een voorbeeld is een<br />
oefening die betrekking heeft op verbondenheid.<br />
Leerlingen leren dat als je iets voor een ander doet,<br />
dit je gevoel van verbondenheid vergroot, wat geluk<br />
bevordert. Bij een andere oefening leren ze hoe je<br />
met problemen om kunt gaan. Ze leren stapsgewijs<br />
en systematisch problemen op te lossen. Ze leren dat<br />
ze hier zelf invloed op hebben, wat de behoefte aan<br />
onafhankelijkheid vervult.” Veel leerlingen zijn<br />
enthousiast over oefeningen die over de toekomst<br />
gaan. Ze leren dat ze hier invloed op hebben. “Door<br />
persoonlijke doelen te formuleren en in stapjes te<br />
denken, gaan jongeren zich realiseren dat ze vandaag<br />
al keuzes kunnen maken en acties kunnen doen om<br />
een toekomstig doel te bereiken.”, licht Rianne toe.<br />
Welbevinden<br />
Maar <strong>Happy</strong>les is veel meer dan een lesprogramma.<br />
“Alle jongeren krijgen een persoonlijk adviesgesprek<br />
van de ‘<strong>Happy</strong>les juf of meester’, ongeacht hun<br />
geluksscore. In de lessen hebben ze al leren<br />
nadenken over hun eigen leven en hoe ze zich<br />
voelen. Als leerlingen problemen hebben, en dus een<br />
lage geluksscore hebben, dan wordt in dat<br />
adviesgesprek besproken welke hulp en<br />
ondersteuning voor de jongere beschikbaar is.<br />
De ervaring leert dat jongeren open staan voor<br />
ondersteuning, omdat het taboe op psychische<br />
problemen door de <strong>Happy</strong>lessen is afgenomen.”<br />
Op dit moment hebben ongeveer 3000 leerlingen<br />
<strong>Happy</strong>les gevolgd, waaronder ook scholen in Brussel.<br />
De effecten zijn positief. Depressieklachten nemen af<br />
en welbevinden neemt toe, met name bij leerlingen<br />
die hier duidelijk professionele hulp bij nodig hebben.<br />
Deze resultaten moeten nog bevestigd worden door<br />
vervolgonderzoek. Het Trimbos-instituut is bezig<br />
hiervoor subsidie aan te vragen.<br />
54 <strong>Happy</strong> ChilD
Op dit moment<br />
hebben ongeveer<br />
3000 leerlingen<br />
<strong>Happy</strong>les gevolgd,<br />
waaronder ook<br />
scholen in Brussel.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 55
De virtual reality bril<br />
Op je IC-bed racen met<br />
Max Verstappen<br />
Alles wat een ziekenhuisopname, medische handelingen of een (chronische)<br />
ziekte een stukje prettiger maakt, draagt bij aan het geluk van kinderen.<br />
Sinds kort beschikt de afdeling<br />
Pedagogische zorg in het<br />
Wilhelmina Kinderziekenhuis<br />
(WKZ) over een Virtual Realitybril.<br />
Met deze bril kunnen<br />
kinderen zich ergens anders op<br />
concentreren dan op de<br />
behandeling. Ook helpt het in de<br />
voorbereiding op een ic-opname.<br />
Aline Kalisvaart-Karsemeijer is<br />
pedagogisch medewerker in het<br />
WKZ. “Wij vinden het belangrijk dat<br />
een ziekenhuisopname en<br />
medische handelingen bij kinderen<br />
zo weinig mogelijk stress of angst<br />
opleveren. We begeleiden kinderen<br />
en ouders tijdens de behandeling.<br />
Ook zorgen we voor ontspanning<br />
en afleiding tijdens de ziekenhuisopname.<br />
Daarvoor gebruiken we<br />
apps, filmpjes, foldermateriaal en<br />
fotoboeken. We zoeken altijd naar<br />
een vorm van afleiding die past bij<br />
het kind. Dat kan verschillen van<br />
bellen blazen bij jonge kinderen,<br />
een Wally zoekboek bij een wat<br />
ouder kind en tal van andere<br />
mogelijkheden. Dankzij een<br />
bijdrage van de Vrienden van<br />
het WKZ is de VR-bril daar nu<br />
bij gekomen.<br />
Kinderen die langere tijd in het<br />
ziekenhuis liggen, gebruiken de<br />
VR-bril om even in een andere<br />
wereld te zijn. Wat is er leuker dan<br />
je even af te sluiten en in een<br />
achtbaan te stappen of te relaxen<br />
onder een sterrenhemel? Ook is het<br />
sinds kort mogelijk om een livestream<br />
verbinding te maken met<br />
thuis. Er wordt dan een camera thuis, op de sportclub of tijdens de<br />
verjaardag van oma geplaatst. Het kind in het ziekenhuis kan met de VR-bril<br />
in die ruimte kijken en communiceren met de mensen die daar aanwezig<br />
zijn. Zo voelt hun eigen wereld ineens weer heel dichtbij. Het doel van de<br />
VR-bril ligt dus op meerdere vlakken: informatief, afleiding brengen en<br />
contact maken met thuis. We willen aansluiten op de behoeften van ieder<br />
kind, zodat het minder angst en stress heeft en contact kan houden met zijn<br />
eigen omgeving. We zijn ervan overtuigd dat we daarmee ook de kwaliteit<br />
van zorg verbeteren. Niet ieder kind zal de VR-bril leuk vinden. Als je<br />
bijvoorbeeld tijdens het infuusprikken controle wilt houden en zien wat er<br />
gebeurt, kan het gebruik van de VR-bril juist averechts werken. Daar houden<br />
we dus ook rekening mee. Maar de kinderen die de bril tot nu toe hebben<br />
gebruikt zijn enthousiast. Met de VR-bril in ons pakket hebben we een<br />
mooie uitbreiding om nog beter aan te sluiten op de behoefte van kinderen.”<br />
56 <strong>Happy</strong> ChilD
spelen,sport<br />
& geluk<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 57
Meer spelen voor<br />
gezonde ontwikkeling<br />
We doen er alles aan om dat vooruit te helpen.<br />
Ieder kind zou zoveel<br />
mogelijk vrij moeten<br />
kunnen spelen.<br />
We gebruiken diermodellen<br />
om te onderzoeken hoe<br />
sociaal spelgedrag, al dan<br />
niet in relatie tot ziekte, de<br />
sociale, emotionele en<br />
verstandelijke ontwikkeling<br />
beïnvloedt.<br />
Kinderen die vaak naar<br />
het ziekenhuis gaan<br />
voelen zich wat vaker<br />
verdrietig.<br />
Daarom onderzoeken we of<br />
spel kinderen kan helpen om<br />
de negatieve gevolgen van<br />
hun ziekte beter te verwerken<br />
en kan bijdragen aan een<br />
‘normale’ ontwikkeling.<br />
58 <strong>Happy</strong> ChilD
Ieder kind verdient<br />
een kans om vrij te<br />
kunnen spelen<br />
Heidi Lesscher, neurobioloog aan<br />
de Universiteit Utrecht<br />
“Uit onderzoek naar ratten weten we dat spel<br />
belangrijk is voor een gezonde ontwikkeling.<br />
Als je dieren niet laat spelen, laten ze sociale,<br />
emotionele en verstandelijke problemen zien<br />
als ze volwassen worden. Ik zie de link naar<br />
mensen. Spelen is belangrijk om te leren<br />
omgaan met conflicten en bevordert het<br />
vermogen om je aan te passen. Ieder kind<br />
verdient een kans om vrij te spelen en zo te<br />
groeien naar veerkracht en geluk.”<br />
Neurobioloog Heidi Lesscher onderzoekt<br />
spelgedrag, verslaving en welzijn bij dieren.<br />
“Ratten die van nature weinig spelen of niet<br />
spelen tijdens de vroege ontwikkeling, blijken<br />
later gevoeliger voor verslaving, terwijl dieren<br />
die veel spelen juist minder gevoelig zijn.<br />
Spelen stelt kinderen in staat te experimenteren<br />
met eigen gedrag en de gevolgen<br />
van hun keuzes te ervaren. Dit helpt de<br />
ontwikkeling van hun aanpassingsvermogen<br />
en controle over gedrag. Verslaving is een<br />
voorbeeld, maar de consequenties zijn breder.<br />
Onze veronderstelling is dat dieren die veel<br />
spelen, goed kunnen omgaan met<br />
conflictsituaties als ze volwassen zijn. Kunnen<br />
we deze stelling doortrekken naar kinderen?<br />
Om dat te onderzoeken ben ik betrokken bij<br />
het onderzoeksthema Dynamics of Youth en<br />
het thema gezond spelen, gezond opgroeien.”<br />
Een kind wil gewoon<br />
mee kunnen doen<br />
Sanne Nijhof, kinderarts sociale<br />
pediatrie, Wilhelmina Kinderziekenhuis<br />
Kinderen die naar het ziekenhuis gaan, geven<br />
vaker aan dat ze verdrietig zijn. Zo legt<br />
kinderarts dr. Sanne Nijhof aan haar dochter<br />
van zes uit waar zij onderzoek naar doet.<br />
’Nogal wiedes’, vindt het meisje, ‘kinderen<br />
zijn natuurlijk verdrietig omdat ze niet<br />
kunnen spelen in het ziekenhuis en ze hun<br />
vriendjes niet kunnen zien’.<br />
“Spelen is essentieel voor een gezonde ontwikkeling<br />
en welzijn van een kind. Daarom is<br />
het belangrijk dat we meer weten over de rol<br />
van spel op de ontwikkeling van zieke kinderen.<br />
Ons onderzoek heeft tijd nodig, want we<br />
willen het snappen. En als we het snappen<br />
stellen we onszelf een tweede vraag. Hoe<br />
gaan we dat positief beïnvloeden? Dan gaat<br />
het over spelinterventies en applied gaming<br />
als toepassingen om het kind te helpen en de<br />
omgeving te beïnvloeden. Dat doe ik in ons<br />
PRO-active onderzoek in het WKZ. Vanuit die<br />
invalshoek ben ik ook aangesloten bij het<br />
thema gezond spelen, gezond opgroeien,<br />
waarin we onze ervaringen verbinden met<br />
die van andere wetenschappers. Zo willen we<br />
samen antwoorden vinden op de hoofdvraag:<br />
wat is de functie van spel en spelen op de<br />
ontwikkeling en welzijn van chronisch zieke<br />
kinderen. En kun je met spelinterventies het<br />
aanpassingsvermogen van het kind aan de<br />
gevolgen van chronische ziekte bevorderen?’’<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 59
Gezond spelen, gezond<br />
Spelen is essentieel voor een<br />
gezonde ontwikkeling. Het is<br />
daarom belangrijk dat we meer<br />
weten over de rol van spel in de<br />
ontwikkeling en voor het welzijn<br />
van zieke kinderen.<br />
Spelen heeft positieve fysieke, sociale en<br />
verstandelijke effecten en is belangrijk voor een<br />
gezonde ontwikkeling van mensen en dieren.<br />
Een tekort aan spel bij jonge dieren, zoals<br />
onderzocht bij ratten, heeft een negatieve invloed<br />
op hun sociale, verstandelijke en emotionele<br />
ontwikkeling. Spel laat kinderen experimenteren<br />
met hun eigen (sociale) gedrag en geeft ze de<br />
mogelijkheid om alternatieve omstandigheden en<br />
gevolgen te oefenen of na te bootsen. Dit bevordert<br />
de ontwikkeling van o.a. hun emotionele<br />
capaciteiten, creativiteit en probleemoplossend<br />
vermogen.<br />
Onderzoekers Stefan van Geelen, Heidi Lesscher<br />
en Sanne Nijhof denken dat chronische ziekten,<br />
als taaislijmziekte, jeugdreuma en kanker, een<br />
negatieve invloed kunnen hebben op de<br />
lichamelijke, sociaal-emotionele en verstandelijke<br />
ontwikkeling van kinderen. En dat deze negatieve<br />
invloed mogelijk veroorzaakt wordt<br />
Van Lego tot Pokémon-Go:<br />
hoe helpt spel kinderen omgaan<br />
met chronische ziekten?<br />
doordat ze minder spelen, nog los van de impact<br />
van de ziekte zelf. Omgekeerd kan het<br />
bevorderen van speelmomenten helpen bij het<br />
voorkomen of verlichten van de gevolgen van<br />
hun ziekte op de lange termijn.<br />
60 <strong>Happy</strong> ChilD
opgroeien<br />
Het project Gezond Spelen, Gezond Opgroeien<br />
wil met een krachtig netwerk van deskundigen uit<br />
verschillende wetenschapsgebieden samen<br />
antwoorden vinden op de hoofdvraag: wat is de<br />
invloed van spel en spelen op de ontwikkeling van<br />
kinderen met chronische ziekten?<br />
Om zich goed te voelen, moeten<br />
jongeren de ruimte krijgen om<br />
te experimenteren met welke<br />
gevoelens en kanten het beste<br />
bij hen passen.<br />
Stefan<br />
van Geelen<br />
Senioronderzoeker<br />
ontwikkelingsgerichte<br />
zorg<br />
(UMC Utrecht)<br />
Ziekte moet bij<br />
jongeren een<br />
plek krijgen om<br />
problemen in<br />
volwassenheid te<br />
ondervangen.<br />
In het onderzoek worden diermodellen gebruikt<br />
om te onderzoeken hoe sociaal spelgedrag - al dan<br />
niet onder invloed van ziekte - effect heeft op de<br />
sociale, emotionele en verstandelijke ontwikkeling.<br />
Vanuit een ontwikkelingsperspectief bekijken de<br />
onderzoekers de impact van verminderd of<br />
veranderd spelgedrag door ziekte op kinderen en<br />
hun omgeving. Bijvoorbeeld op hun sociale<br />
ontwikkeling, het mee kunnen doen of omgaan<br />
met stress. Ook willen ze proberen om met spel,<br />
waaronder interactief spel en gaming, de negatieve<br />
effecten van ziekte voor de ontwikkeling van<br />
kinderen te beïnvloeden. Zo onderzoeken we of<br />
het kind en zijn gezin met spel misschien wel beter<br />
om leren gaan met de gevolgen van een<br />
chronische ziekte. Helpt spel uiteindelijk bij een<br />
‘normale’ ontwikkeling?<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 61
WKZsportief<br />
Sporten maakt kinderen fitter,<br />
zorgt voor sneller herstel na<br />
een behandeling en het geeft<br />
afleiding en plezier.<br />
Fleur Ausems,<br />
jeugdarts:<br />
“Ik wil dat kinderen<br />
zich optimaal<br />
kunnen ontwikkelen,<br />
binnen hun<br />
mogelijkheden.”<br />
Hans Breur,<br />
kindercardioloog:<br />
“Kinderen in het<br />
Wilhelmina Kinderziekenhuis<br />
(WKZ) willen weer fietsen,<br />
spelen, even vergeten dat<br />
ze ziek zijn. Beter<br />
worden staat op<br />
nummer<br />
één.”<br />
Erik Hulzebos,<br />
inspanningsfysioloog:<br />
“We willen dat kinderen<br />
na een ziekenhuisopname<br />
weer mee kunnen doen.<br />
Sport en bewegen zijn<br />
dan heel belangrijk.”<br />
Jan Jaap<br />
van der Net,<br />
kinderfysiotherapeut:<br />
”We werken elke dag aan<br />
zoveel mogelijk bewegen<br />
binnen de mogelijkheden<br />
van kinderen. Zodat ze<br />
weer mee kunnen doen.”<br />
62 <strong>Happy</strong> ChilD
WKZsportief biedt hulp aan kinderen met<br />
een beperking of chronische ziekte, die<br />
willen sporten en bewegen.<br />
Kinderen moeten na een ziekenhuisopname weer meedoen.<br />
Hun eigen leven oppakken, weer sociaal actief zijn. Sport en<br />
bewegen zijn daar belangrijk bij. Dankzij geld van de Vrienden van<br />
het WKZ en de Tour de France in 2015 kon WKZsportief starten.<br />
In het Kinderbewegingscentrum begeleidt het team kinderen, hun<br />
ouders, school en vereniging. Dat doet het samen met partners<br />
Harten voor Sport, het Sportloket, Sport op Maat, De Hoogstraat<br />
en gemeente Utrecht.<br />
Hoe actiever een kind is, hoe<br />
gunstiger het effect op de<br />
gezondheid op lange termijn.<br />
Daarom is sporten voor kinderen<br />
in het WKZ belangrijk. Het maakt<br />
ze fitter, zodat ze behandelingen<br />
beter aankunnen en sneller<br />
herstellen. Ook geeft het<br />
afleiding, plezier en een gevoel<br />
van erbij horen. Als kinderen via<br />
WKZsportief in het Kinderbewegingscentrum<br />
komen, gaat<br />
het team op zoek naar mogelijkheden.<br />
De kinderfysiotherapeut<br />
en medisch fysioloog bekijken<br />
hun klachten vanuit verschillende<br />
invalshoeken en maken in<br />
overleg met ouders een<br />
behandelplan. De inspanningsfysioloog<br />
gaat met ze naar de<br />
sportkooi op het dak.<br />
Sportcentrum Olympos is<br />
vlakbij, daar kunnen kinderen<br />
sporten met medewerkers van<br />
de afdeling Pedagogische Zorg.<br />
Vaak blijkt dat het kind én zijn<br />
omgeving gewoon te voorzichtig<br />
zijn. Bewegen is<br />
altijd goed.<br />
Het gaat om de<br />
intentie die je met<br />
elkaar hebt.<br />
Er zijn veel sportmogelijkheden<br />
rond de Uithof, bij FC Utrecht,<br />
Kampong of andere verenigingen.<br />
Of het team zoekt verder in de<br />
buurt. WKZsportief maakt deel<br />
uit van het Utrechts Netwerk<br />
van organisaties om te sporten<br />
met een beperking. Zo’n<br />
netwerk is enorm belangrijk.<br />
Het gaat om de gezamenlijke<br />
intentie om kinderen te laten<br />
sporten dicht bij huis. Daar zit<br />
de kracht.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 63
Effecten<br />
van gaming<br />
Gaming helpt én is ook nog leuk om<br />
te doen.<br />
Voor veel jongeren en jongvolwassenen is gaming een onlosmakelijk<br />
onderdeel van hun leven. Games bieden avontuur, ontspanning en<br />
de mogelijkheid om nieuwe vaardigheden te ontwikkelen. De laatste<br />
jaren ontdekken ook steeds meer wetenschappers en psychologen<br />
de kracht van games om problemen met de geestelijke mentale<br />
gezondheid aan te pakken. Onderzoek vanuit de Radboud<br />
Universiteit toont aan dat speciaal gemaakte therapeutische<br />
videogames angstklachten bij kinderen kunnen verminderen.<br />
Games kunnen worden ingezet bij scholen, GGZ-organisaties,<br />
jeugdzorginstellingen, huisartsen, maar ook in ziekenhuizen en<br />
zelfs bij bedrijven.<br />
Anouk Tuijnman<br />
De eerste<br />
ervaringen met<br />
Moving Stories<br />
zijn positief<br />
Op dit moment doen we twee<br />
grote studies onder 2000<br />
leerlingen om de effecten van<br />
de game te testen<br />
Anouk Tuijnman werkt als promovendus<br />
Publieke Geestelijke Gezondheid bij het<br />
Trimbos-instituut. “Moving Stories is een<br />
game die gespeeld kan worden op een<br />
mobiele telefoon. Vijf dagen lang spelen<br />
alle leerlingen van een klas individueel<br />
de game. Dit doen ze ongeveer tien<br />
minuten in de ochtend voordat de<br />
schoollessen beginnen. Na de vijfde<br />
dag volgt in de klas een nagesprek met<br />
een ervaringsdeskundige. In de game<br />
woon je als speler in huis met je nichtje<br />
Lisa, die sinds kort niet meer uit bed<br />
komt. Je snapt niet waarom en je<br />
probeert haar te helpen. Je kunt per<br />
dag verschillende acties ondernemen<br />
zoals koffie maken, stofzuigen en muziek<br />
opzetten. Maar je kunt ook in gesprek<br />
gaan met Lisa. In de middag krijg je<br />
feedback van Lisa. Dit komt in de vorm<br />
van tekstberichtjes (notificaties) binnen<br />
op je telefoon. Alle leerlingen krijgen<br />
tegelijk deze feedback, maar ieder krijgt<br />
weer andere berichten op basis van wat<br />
ze in de ochtend gedaan hebben.<br />
De één zal positieve reacties krijgen,<br />
terwijl een ander boze of treurige<br />
berichtjes krijgt van Lisa. Door deze<br />
notificaties gaan spelers hun strategie<br />
onderling vergelijken. Zo komt op een<br />
laagdrempelige manier een gesprek op<br />
gang tussen klasgenoten. Met het<br />
nagesprek met de ervaringsdeskundige<br />
wordt het verhaal van Lisa naar de<br />
echte wereld gebracht.”<br />
64 <strong>Happy</strong> ChilD
Rutger Engels<br />
Games moeten<br />
helpen maar ook<br />
leuk zijn.<br />
We moeten games maken, die jongeren<br />
met enthousiasme en inzet spelen.<br />
Dan worden games vaker gebruikt en<br />
zijn ze niet alleen leuk, maar kunnen ze<br />
echt helpen.<br />
70% <br />
van de jongeren met ernstige<br />
depressie- of angstsymptomen<br />
zoekt geen professionele hulp.<br />
Hoogleraar Rutger Engels is voorzitter van de raad<br />
van bestuur van het Trimbos-instituut. “Mentale<br />
gezondheidsproblemen beginnen vaak al op jonge<br />
leeftijd. Uit onderzoek blijkt dat meer dan de helft<br />
van deze problemen al voor 14 jaar begint. Ook<br />
neemt het aantal jongeren met depressie of<br />
angststoornissen toe als ze in de pubertijd komen.<br />
Ongeveer 70% van de jongeren met ernstige<br />
depressie- of angstsymptomen zoekt geen<br />
professionele hulp. Jongeren geven zelf aan dat dit<br />
te maken heeft met vooroordelen, schaamte of<br />
een voorkeur om zelf een oplossing te zoeken<br />
voor problemen. Het probleem vraagt dus om<br />
andere hulpmiddelen. Bij voorkeur middelen die<br />
kinderen goed kunnen bereiken en die leuk of zelfs<br />
spannend zijn om te doen. Daarom geloof ik zo in<br />
de kracht van applied gaming.”<br />
Een goed voorbeeld van een applied game is de<br />
game Moving Stories. Moving Stories is ontwikkeld<br />
door game ontwikkelaar IJsfontein in samenwerking<br />
met professoren en onderzoekers van de<br />
Radboud Universiteit en het Trimbos-instituut.<br />
Het is een unieke en interactieve manier om<br />
jongeren eerste hulpvaardigheden aan te leren<br />
en vooroordelen over mentale gezondheid weg<br />
te nemen. Zo wordt het thema depressie<br />
bespreekbaar onder jongeren en zoeken<br />
jongeren eerder hulp als dat nodig is, voor<br />
zichzelf of voor anderen.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 65
Kindtool<br />
De Kindtool Positieve Gezondheid<br />
is een instrument waarin kinderen<br />
en jongeren kunnen aangeven wat<br />
ze belangrijk vinden als het gaat<br />
om hun gezondheid. Hoe werkt<br />
het? Kinderen vullen de Kindtool in<br />
ter voorbereiding op een afspraak<br />
met een zorgverlener. Zo kunnen<br />
zij ook een deel van de agenda van<br />
de afspraak bepalen. Naast eten,<br />
slapen en sporten is in de Kindtool<br />
ook aandacht voor onderwerpen<br />
als een fijne leefomgeving, steun<br />
van anderen en toekomstperspectief.<br />
DAGELIJKS<br />
LEVEN<br />
MIJN LICHAAM<br />
MIJN GEVOELENS<br />
EN GEDACHTEN<br />
NU EN LATER<br />
LEKKER IN JE<br />
VEL ZITTEN<br />
66 <strong>Happy</strong> ChilD
Hanneke Schreurs, senior-epidemioloog gemeente Utrecht<br />
Door gezondheid op een positieve manier te<br />
benaderen zie je nog duidelijker hoe breed dit<br />
onderwerp is. En ook hoeveel kansen er liggen<br />
om het verder te verbeteren. Als onderzoeker<br />
breng ik de gezondheid van Utrechters -en<br />
Utrechtse kinderen- in beeld. Dat er nu op basis<br />
van vele interviews en gesprekken een Kindtool<br />
Positieve Gezondheid is, is van enorme waarde.<br />
Hester Rippen, directeur Stichting Kind en Ziekenhuis<br />
Elise van de Putte, kinderarts WKZ<br />
Kind & Ziekenhuis baseert zich op de rechten van<br />
het kind. Belangrijk dus om zorg zó in te richten<br />
dat kinderen mee kunnen beslissen op basis van<br />
hun wensen en behoeften. De Kindtool helpt<br />
kinderen mee te doen. Geeft ook aandacht aan<br />
thema’s als ontwikkeling, sociale omgeving en<br />
veiligheid rondom kind en gezin. De Kindtool is<br />
onmisbaar om het kind optimaal te betrekken.<br />
Als kinderarts ga ik vooral in gesprek met het kind.<br />
Ik wil weten hoe het met hem of haar gaat.<br />
Daar draait het om. Welke thema’s vindt het kind<br />
belangrijk? Waarvoor is extra aandacht nodig, wat<br />
gaat juist goed? De Kindtool Positieve Gezondheid<br />
is een praktisch instrument met een brede kijk op<br />
gezondheid. Prachtig dat zieke èn gezonde<br />
kinderen deze tool kunnen gebruiken.<br />
Joska van Asperen, jeugdverpleegkundige gemeente Utrecht<br />
Ik voer dagelijks gesprekken met kinderen.<br />
Over hun groei, ontwikkeling en opvoeding.<br />
Toch miste ik soms wat om goed in contact te<br />
komen of helder te krijgen waar behoeftes van kind<br />
en ouders lagen. De brede benadering en visie van<br />
positieve gezondheid inspireren me enorm. Ik ben<br />
blij dat ik nu de Kindtool Positieve Gezondheid<br />
kan inzetten bij gesprekken.<br />
Machteld Huber, Institute for Positive Health<br />
Ik vind de Kindtool een ‘showvoorbeeld’ van de<br />
ontwikkeling van een nieuw instrument met en voor<br />
de doelgroep. Vanuit een soepele samenwerking<br />
tussen deskundigen, studenten én de doelgroep is<br />
de Kindtool ontstaan. Een instrument dat een ander<br />
gesprek op gang kan brengen. Gebaseerd op<br />
uitspraken van kinderen zelf en positief beoordeeld<br />
door de Kinderraad van het WKZ.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 67
Bettie Babbel, Dolph<br />
en CliniClowns<br />
wat is er te doen<br />
in het Wilhelmina<br />
Kinderziekenhuis?<br />
Het gonst van de activiteiten<br />
voor kinderen in het WKZ.<br />
Goochelaar Ivar, sneltekenaar<br />
Dolph. Of Bettie<br />
Babbel, die de kinderen<br />
vragen stelt waarover ze<br />
moeten nadenken. De<br />
CliniClowns zijn vaste gast<br />
en nieuwkomers als<br />
Celloduo en Liedjesfabriek<br />
zorgen met muziek voor<br />
wat afleiding in het<br />
ziekenhuis.<br />
Het Teddy Bear Hospital komt<br />
regelmatig langs in het WKZ.<br />
Kleuters nemen als ‘vader’ of<br />
‘moeder’ hun beer of een andere<br />
knuffel mee naar een nagebootst<br />
ziekenhuis. Studenten spelen<br />
voor arts en behandelen de<br />
‘patiënten’. Zo maken kinderen<br />
op een speelse manier kennis<br />
met de gezondheidszorg en<br />
raken ze een beetje meer bekend<br />
met dokters en het ziek-zijn.<br />
En studenten leren om te gaan<br />
met kinderen.<br />
CliniClowns zet zich sinds<br />
1992 in voor zieke en<br />
gehandicapte kinderen.<br />
Door écht contact te maken<br />
en verbeeldingskracht in te<br />
zetten zorgen de CliniClowns<br />
ervoor dat deze kinderen<br />
weer even kind kunnen zijn.<br />
Een ontmoeting met een<br />
CliniClown heeft effect:<br />
kinderen ervaren minder<br />
stress en angst.<br />
68 <strong>Happy</strong> ChilD
Bij de Liedjesfabriek voelen zieke<br />
kinderen zich even beter. Met hun<br />
mobiele studio zoeken ze kinderen<br />
op, zelfs aan hun bed. Samen<br />
schrijven ze een lied en nemen dit<br />
op. Zij maken er daarna ook nog<br />
een videoclip bij. Zo staan kinderen<br />
op een positieve manier in het<br />
middelpunt en krijgen een podium<br />
om hun verhaal te vertellen. Een<br />
paar uur plezierige afleiding én een<br />
tastbare herinnering waar ze<br />
apetrots op zijn. De Liedjesfabriek<br />
Dolph<br />
is onze sneltekenaar.<br />
Hij gaat bij kinderen langs<br />
en tekent wat zij willen in<br />
een korte tijd.<br />
is actief in zeven kinderziekenhuizen.<br />
En dan zijn er de<br />
CliniClowns. “De CliniClowns<br />
kloppen de lucht in het<br />
ziekenhuis op. Waar ze voorbijkomen<br />
knettert de positieve<br />
energie. Een CliniClown heeft<br />
geen taak en kan gewoon doen<br />
waar hij zin in heeft.” aldus Ilja<br />
van Alten, woordvoerder van<br />
CliniClowns. “Dat is soms lekker<br />
gek. Kinderen gaan daarin mee<br />
en vergeten dan dat ze ziek zijn.”<br />
Het<br />
Celloduo<br />
is een groot succes in het<br />
ziekenhuis. Twee vrouwen<br />
die samen op een cello<br />
spelen, brengen muziek<br />
aan bed.<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 69
Suzanne Petra, manager zorg:<br />
“Dat wilden we faciliteren met<br />
een kinderbeweeglint. Een soort<br />
wandelpad, waarlangs kinderen<br />
kunnen lopen en allerlei<br />
beweegactiviteiten kunnen<br />
doen. We wisten, dat zo’n<br />
beweegroute heel erg bij zou<br />
dragen aan een normaal leven<br />
voor kinderen en dus ook aan<br />
hun geluk. Dat gaf de doorslag<br />
voor ons kernteam met Kees<br />
Jan van der Klooster, Jan Jaap<br />
van der Net en Rianne Kreijne.<br />
Omdat het gaat om veiligheid<br />
en wie verantwoordelijk is voor<br />
welk stuk terrein, heb je daar<br />
heel veel mensen voor nodig.<br />
We vroegen Prinses Máxima<br />
Centrum, Ronald McDonaldhuis,<br />
Fritz Reidlschool en landgoed<br />
Oostbroek om mee te doen.<br />
Kinderen willen buiten spelen, tikkertje doen, rennen.<br />
<strong>Child</strong> Health Campus<br />
“Hier in het Wilhelmina Kinderziekenhuis<br />
(WKZ) valt me altijd op dat kinderen<br />
willen bewegen, tikkertje doen, rennen.<br />
Dat is kind-eigen. Maar zodra ze naar<br />
buiten rennen om te voetballen op het<br />
gras, komt beveiliging vertellen dat dat<br />
niet mag. Het is daar niet veilig met alle<br />
verkeer. Zo ontstond de gedachte:<br />
we moeten het bewegen voor kinderen<br />
ook buiten de muren van het ziekenhuis<br />
mogelijk maken.”<br />
Er kwam ook een nieuwe naam:<br />
<strong>Child</strong> Health Campus.<br />
Campus vanwege de opzet,<br />
een buitenplek om te ‘hangen’,<br />
wandelen, een broodje te eten.<br />
En <strong>Child</strong> Health omdat het alles<br />
te maken heeft met zorg voor<br />
kinderen. Met De Vrienden van<br />
het WKZ kregen we het geld bij<br />
elkaar voor een landschapsarchitect.<br />
De eerste schets is<br />
klaar, we starten nu met drie<br />
pilotplekken. Ook de provincie<br />
en gemeente Utrecht zijn aan<br />
boord. Mooi hoe nu alle partijen<br />
bestuurlijk aan elkaar verbonden<br />
zijn. Ik hoop dat de <strong>Child</strong> Health<br />
Campus over twee jaar klaar is<br />
voor alle kinderen.”<br />
70 <strong>Happy</strong> ChilD
Op je fiets, skateboard of in je rolstoel<br />
Kees Jan van der Klooster is<br />
paralympisch skiër, ambassadeur<br />
van WKZsportief en medeinitiatiefnemer<br />
van de <strong>Child</strong> Health<br />
Campus. Hij ziet dat kinderen met<br />
een beperking te weinig buitenspelen.<br />
Of je nu op je skateboard<br />
staat, op de fiets zit of in een<br />
rolstoel, speelplekken moeten<br />
voor ieder kind toegankelijk zijn.<br />
Daarom wil hij op de <strong>Child</strong> Health<br />
Campus een plek realiseren waar<br />
ieder kind kan spelen en uitgedaagd<br />
wordt meer te bewegen.<br />
Ruim 12% van de mensen heeft<br />
een fysieke of geestelijke beperking.<br />
Kees-Jan van der Klooster heeft er<br />
zijn missie van gemaakt om het bestaande<br />
beeld van mensen met een<br />
beperking te veranderen. “Mensen<br />
met een beperking hebben evenveel<br />
recht om te mogen deelnemen<br />
aan onze maatschappij. Er zijn zo<br />
veel technologische mogelijkheden<br />
om hen een waardevol leven te laten<br />
leiden. Bovendien levert iemand<br />
die meedoet meer op voor zichzelf<br />
en de maatschappij dan wanneer<br />
hij aan de zijlijn staat.<br />
Na een val met snowboarden in de<br />
Franse Alpen liep ik een dwarslaesie<br />
op, ik raakte volledig verlamd vanaf<br />
mijn middel. Om mijn leven te<br />
herpakken moest ik mezelf opnieuw<br />
ontdekken en nieuwe uitdagingen<br />
aangaan. Tijdens de winter X Games<br />
won ik Goud en 2x Brons op het<br />
onderdeel zitski cross en in 2010 en<br />
2014 nam ik deel aan de paralympische<br />
spelen. Ik geloof erin dat de<br />
kunst in het leven is te genieten van<br />
de dingen die je wel kan doen.<br />
Ik wil dat het vanzelfsprekend is dat<br />
mensen met een beperking deelnemen<br />
aan de maatschappij. Door<br />
handvatten te geven en hen de weg<br />
te wijzen naar een actiever leven.<br />
En daarnaast de maatschappij<br />
voorlichting te geven over de<br />
mogelijkheden van mensen met<br />
een beperking.”<br />
Kees Jan van der Klooster<br />
<strong>Happy</strong> ChilD 71
Dankjewel<br />
ONVZ maakt al 5 jaar<br />
het kindertheater in het<br />
WKZ mogelijk. Zodat de<br />
kinderen even vergeten<br />
dat ze ziek zijn.<br />
Kinderen in het WKZ<br />
willen dolgraag weer<br />
fietsen, spelen, gewoon<br />
beter zijn. Het kindertheater<br />
zorgt voor afleiding. In de<br />
theaterzaal en aan bed,<br />
met de liedjesfabriek,<br />
de berendokter en nog<br />
veel meer.<br />
www.vriendenwkz.nl