Kamp is Lekker Julie 2018 Tydskrif

aie droog in die Kalahari, want dis waar ons amptelik
nou is. Teen laatmiddag staan ons kamp en ons is baie
tevrede met die resultaat. Jaco se tent staan teen die
A-raam, sodat dit deel vorm van hulle stoepie.
Ons braai en ek en Cas was die skottelgoed, terwyl
Hardus en Jaco gaan stort. Hulle ry met die bakkie vir
veiligheid, maar eintlik terwille van die ligte. Dis nou
ongeveer 20h00 en Jaco staan met die kollig en rondlig
vir ogies, tewyl Hardus gaan stort. Meteens roep Jaco:
“Pa, kom gou! Leeu!” Hardus: “Waar?” Jaco: “Agter die
bakkie!” Hardus storm uit in sy geboortepakkie, swaai
die handdoek soos ‘n huladanser rond en skree: “Hiert,
hiert!” terwyl Jaco die kollig in die rondte draai dat dit
soos ‘n vuurtoring se waarskuwingslig lyk. Hardus duik
agter in die bakkie met sy nat bas, terwyl Jaco roep:
“Oupa, Leeu!” Ons spring in die Prado en ry ook
daarheen, en jou waarlik; ‘n yslike maanhaarleeu lê en
water drink by die stort se uitlaat.
Ons neem foto’s vir ‘n vale terwyl Hardus maar so stilstil
agter in die bakkie sit met die handdoek oor hom
om sy naaktheid te bedek. Agterna sou Jaco die hele
petalje met kleur en geur aan ons oorvertel. Ons het
gelê soos ons lag, maar hy het besluit om liewers vuil
te gaan slaap aangesien die leeu besluit het om
sommer sy lêplek vir die nag daar te maak.
Ons gaan later terug woonwa toe en ons stort in die
boswa, Cas eerste. Elke keer as ek die stortkraan
oopdraai maak die pomp ‘n knorgeluid en dan brul die
leeu. Ek maak die ‘logiese’ afleiding dat die leeu dink
ek terg hom en besluit om nie te stort nie en vang net
‘n vinnige was en afspoel met die stort.
“Die leeu het die hele nag daar gelê en gebrul sodat al
wat leef en beef daarvan moes kennis neem. Daar het
later in die nag nog 2 of 3 leeus by hom aangesluit.
Hardus en Jaco het hulle die hele nag gemonitor, maar
ons het net gehoor as die spulletjie te erg gebrul het en
ons uit ons slaap gewek het.”
Daar het ook ander leeus uit die omgewing teruggebrul
vir hulle. Die vuilbaarde het reg deur ons kamp gestap,
tussen die woonwaens en die A-raam deur. Op een
stadium het daar ook ‘n bruin hiëna kom water drink.
Die volgende môre het net die groot leeuspore deur die
kamp gewys waarlangs hulle geloop het. Dit was nou
regtig ‘n nag om nooit te vergeet nie!
31 Oktober Die manne ry uit en vind 3 leeus in die
pan. Een van hulle was diselfde leeu wat die vorige
aand by die water was. Hulle kon hom aan die hap in
sy een oor herken. Volgens Jaco het hulle by nadere
ondersoek gevind dat die ander twee tieners was,
besig met lelike dinge. Hulle het skynbaar nog nie
gehoor van die bevolkingsontploffing nie. Hulle sien
weer gemsbokke, een blouwildebees, springbokke,
volstruise, een bruin hiëna en vroeër ook drie jakkalse
by ‘n watergat.
Die aand sien ons ‘n bont/bruin hiëna by die drinkplek
by die kamp. Later die nag het daar weer ‘n leeu kom
water drink, maar ons slaapkouse het hom nie gesien
nie, net gehoor. Die leeus het weer die hele nag deur
gebrul dat die aarde om ons sidder. Die volgende môre
sou ons sien dat een se spoor teenaan die woonwa
verbygaan, net langs die sonpaneel verby. Mensig,
daardie groot poot sal ‘n mens darem hard klap!
1 November Cas is vroeg op en sien twee groot leeus
by die drinkplekkie. Hy roep en ons ander vlieg op om
te kom kyk en kiek. Hulle is gou klaar gedrink en stap
weg. Dis ‘n mannetjie en ‘n wyfie en Jaco herken hulle
as die twee stoute tieners. Hulle stap net ‘n entjie weg
en gaan lê in die gras. Hulle lawaai met mekaar en stap
later ‘n entjie verder weg en gaan lê langs die pad,
waar hulle die hele dag sou bly lê, al bakleiende en
knorrende vir mekaar.
Cas sien dat die yskas en vrieskas hulle temperatuur
goed gehou het en besluit om die motor te koppel sodat
die batterye kan laai voordat ons weer sou ry. Toe hy
wil koffie maak, sien hy eers dat die krag nou af is in
die woonwa. Hulle maak die kragkas oop en vind dat
‘n draad gebrand het wat hulle nie kan herstel nie. Ons
is baie teleurgesteld want die hele opset het so
fantasties goed gewerk.
Vroeër het ‘n man met ‘n Amarok Jaco se
sonkragliggie by die drinkplek stukkend gery. Die
Vermeulens kom groet en maak hulle watertenk vol
voordat hulle oor die duine na Nossob vertrek. Hulle
sien die stukkende liggie en toe hulle hoor dis die
Amarok-man, sê Connie dat dit Jan Coetzee is en sy
adres is 820 Governmentlaan, Pretoria. Ons het baie
gelag oor die eksakte kennis wat hy van die man gehad
het
Ons pak op en trek na die privaatkamp langs dieselfde
pan. Nou het ons g’n stort, toilet of water nie, maar ons