Kamp is Lekker Julie 2018 Tydskrif

Ode aan ‘n Brouseltjie
… Kom ons staan vir ‘n oomblik stil by die klein wonderboon
en ons lees elkeen ons ode aan ons brousels…
Woorde & Foto’s: PIERRE LABUSCHAGNE
(Deel 1)
Daar is ‘n sekere
goudkleurige
brandwatertjie wat bitter
goed afgaan soos die son sak en die
vuurtjie brand en jou kampplek is rustig
en uitgesorteer. Veral na ‘n lekker dag
as die rookie reguit boontoe trek… By
my is dit al ‘n instelling. ‘n Sonsak –
aldan ‘n “sundowner” met ‘n
branwatertjie! Ai, darem goed op sy tyd,
en nee, ek bederf dit nie met daai
donker soet gaskoeldrank wat bedoel
was as maagmedisyne nie! Mens vat
hom skoon, soos hy uit die bottel kom
so sip-sip so… Maar een ding is gewis
en seker, en dit staan vas soos die
wette van die Mede en Perse: Jy kan
eenvoudig nie kamp sonder koffie nie –
sundowners-of-te-not! Onmoontlik, want
dis sinonieme: Kamp… Koffie. Dit gaan
saam soos stroop en “peanutbutter”, of
soos verkoue en loopneus…
Onlosmaaklik verbind in die eg.
Maar mense het hulle eie idees
daaroor. Elkeen na sy smaak, en oor
die hoe’s en hoe nie’s kan ons lank
redeneer, maar kom ons staan vir ‘n
oomblik stil by die klein wonderboon en
ons lees elkeen ons ode aan ons
brousels. Ons is dit verskuldig aan díe
smaaklike genieting om dit vir ‘n slag te
erken vir wat dit rêgtig in ons lewe
beteken. Ons aanvaar koffie as
vanselfsprekend, en dis alles behalwe!
Koffie kom van vêr – letterlik en
figuurlik. Dit kom soms van die
anderkant van die aardbol. Kolombië,
Brisilië, Indië, Papua New Ginea,
Guatamala. Die lys gaan aan, en selfs
ons eie Afrika het van die wêreld se
beste koffies denkbaar! Die oortuiging is
dat koffie sy ontstaan in Etiopië het, en
dit kom van eeue gelede. Dis nie
sommer een van gister se kitsuitvidsels
nie. O nee! Dit kom van vêr!
Ek noem dit ‘n ode aan koffie, want
mens besef nie watter prosesse alles
deurloop moet word voordat ons die
brouseltjie sluk nie. Van die rypword,
oes, en voorbereidingsprossesse van
die bone tot die uitvoer en die
roosterprossesse van die finale produk
is intens ingewikkelde en tydsame
prosedures wat nougeset gevolg moet
word, en wat doen ons? Ons sluk
sonder om te verstaan. Aaa-nee-a! Vir
my is koffiemaak ‘n proses, ‘n
prosedure en ‘n tradisie! Ek doen dit
tydsaam en met respek. Ek doen dit
elke keer met ‘n uitsien! En kom ek sê
sommer byvoorbaat: ek kan kitskoffie
nie in my liggaam kry nie! Van
“Whatshallmecallit” se Gold tot
“Dingesenwatsenaam” se Krönung…
Uuurggghhh! Koffiie? Wat wô! Dis g’n
koffie nie, en ek gaan gemaklik dan
eerder daarsonder!
Bialetti. Dis my ding as ek kamp. ‘n
“Two cup” brouseltjie. (Vir die
oningeligtes onder ons: Dis nou daai