Bijenplanten_web

ozenfamilie 195
Japanse kers (Prunus serrulata ‘Amanogawa’)
Het geslacht Prunus (Prunus) is een van de grotere geslachten
van de Rozenfamilie (Rosaceae). Het telt ruim 400 soorten,
die overal ter wereld voorkomen waar het voorjaar niet te
koud is en de zomers niet te lang en te heet. De Japanse kers
(Prunus serrulata) is afkomstig uit Noord-Japan, Noordoost-China
en Korea. In het begin van de negentiende eeuw
is de plant in Engeland geïntroduceerd. De bladrand is fijn
gezaagd, vandaar de wetenschappelijke naam serrulata, die
afgeleid is van het Latijnse serrula (zaagje).
De originele Japanse kers is een breed uitgroeiende boom.
In cultuur zijn vele variëteiten ontstaan; momenteel zijn er
ruim 120 benoemd. De meeste zijn zes tot acht meter hoge
bomen met witte of roze bloemen.
Melkweg
De naam van de afgebeelde cultivar is afgeleid van het
Japanse ama-no-gawa, wat staat voor ‘hemelrivier’ oftewel de
Melkweg.
Prachtige bladkleuren
Als in april de bloemen verschijnen, zijn de bladeren nog maar
in het begin van hun ontwikkeling. Ze zijn dan nog teer en
klein en staan opgevouwen tussen de bloemen. In het begin
zijn ze geelachtig bronsgroen; als ze volledig zijn uitgegroeid
zijn ze groen. In het najaar tooit de boom zich met prachtige
herfstkleuren. Als de bladeren nog aan de boom zitten, worden
ze oranjerood. Nadat ze zijn afgevallen, houden ze die kleur
nog lang vast.
Amandelgeur
De bloemen staan in klusters van vier bij elkaar. Ze hebben
een heerlijke zoete amandelgeur, die voor een belangrijk deel
door de bekervormige bloembodem wordt afgegeven. Op die
plaats komt ook de nectar naar buiten. De bloemkroon, meestal
halfgevuld (deel van meeldraden ontwikkeld als kroonblad),
is in het begin lichtroze en tegen het eind van de bloei wit.
De vele meeldraden staan op de rand van de bloembodem ingeplant.
Zoals bij veel kersen is de bloeitijd betrekkelijk kort,
maar als het weer het toelaat worden de bloemen geen dag
met rust gelaten door bezoekende insecten. Honingbijen
verzamelen zowel nectar als stuifmeel.
Zwarte kersen
In het vruchtbeginsel bevinden zich twee zaadknoppen,
waarvan er meestal één tot ontwikkeling komt. De zwarte
steenvrucht heeft weinig vruchtvlees.
plaat 85. Japanse kers
A bloeiwijze; B blad; C onderzijde bloem; D meeldraden;
E stuifmeelkorrel (tricolp(or)aat), polair aanzicht; F stamper.