Bijenplanten_web

vlinderbloemenfamilie 151
Citroengele honingklaver (Melilotus officinalis)
De Citroengele honingklaver behoort tot de Vlinderbloemenfamilie
(Fabaceae). Het is een tweejarige plant en in ons land
vinden we hem soms in gezelschap van de Witte honingklaver
(Melilotus albus) op ruigten en andere braakliggende
gronden. Beide zijn bijenplanten bij uitstek. Je kunt er
praktisch altijd bijen op zien vliegen en ze zijn daarvoor
bereid hun actieradius flink te vergroten.
Bijenpurper
De fraai gevormde bloemkroon bestaat uit een kiel, twee
zwaarden en daarboven de vlag. Voor ons oog zijn de bloemen
geel. Voor het bijenoog is de vlag aan het uiteinde bijenpurper
en aan de basis geel van kleur. Bij de kiel en de zwaarden is
de kleur aan de basis bijenpurper en aan het uiteinde geel.
Bijenpurper is een menging van geel en ultraviolet, die beide
de eindgebieden van het bijenspectrum vormen. In de kiel
zitten de stamper en de 10 meeldraden verborgen. Negen
daarvan zijn aan de basis vergroeid tot een gootje, de tiende
staat vrij boven het gootje. In het gootje bevindt zich de
stamper. Doordat die ene meeldraad los zit, is de nectar makkelijk
bereikbaar voor purende honingbijen. Bij het puren
drukt zij de kiel en de zwaarden naar beneden. De meeldraden
en de stamper komen daarbij in aanraking met de onderzijde
van het insect. Na het bezoek komen kiel en zwaarden weer
omhoog en worden de meeldraden weer door de kiel
omsloten.
Langdurige bloei
De Citroengele honingklaver bloeit van mei tot oktober.
Juist door die lange bloeiperiode is deze Honingklaver van zo
groot belang voor de bijen. Veel grondsoorten zijn geschikt
voor de soort, als ze maar niet te zuur zijn. Kalkrijke gronden
zijn het meest geschikt. Een voorwaarde voor een goede teelt
is de aanwezigheid van stikstofbindende bacteriën, waarmee
de plant in symbiose leeft, en een vast zaaibed, dat alleen aan
de oppervlakte mag worden losgemaakt. De plant wortelt diep
en heeft daardoor niet gauw last van langdurige droogte.
Met uitzondering van de kleur van de bloemen vertonen de
Citroengele honingklaver en de Witte honingklaver (Melilotus
albus) veel gelijkenis. De laatste komt een paar weken later in
bloei maar produceert meer stuifmeel en nectar.
Bloemvastheid
Als beide soorten Honingklaver bij elkaar staan, brengen
honingbijen die op de Citroengele honingklaver vliegen
geen bezoek aan de bloemen van de Witte honingklaver,
en andersom.
plaat 63. Citroengele honingklaver
A deel van bloeiende plant; B bloem; C bloemkelk met meeldraden
en stamper; D helmknop; E stuifmeelkorrel (tricolporaat), equatoriaal
aanzicht; F stamper; G stempel; H vruchten; I gesloten vrucht;
J geopende vrucht; K zaad.