Staudt costumer booklet SPREADS

Yvo vertelt hoe hij als
accordeonist zijn eigen
horlogemerk in het leven riep
Sinds mijn vijfde speel ik accordeon: geen “kermisklanten”-
muziek, maar klassieke muziek, tango en ook jazz. Tijdens mijn
middelbare schooljaren ontmoette ik Claudio, één van de beste
accordeonisten ter wereld. Het maakte mij niet uit hoe en waar,
maar ik móest bij hem studeren. Zo gezegd, zo gedaan. Op mijn
achttiende pakte ik mijn biezen en verhuisde naar Italië om aan
het conservatorium in Pescara te studeren.
Het eerste jaar was fantastisch. Claudio werd een soort tweede
vader en ik zette grote stappen om mijn droom te verwezenlijken:
topaccordeonist te worden. In het tweede jaar veranderde er
echter iets: langzaam voelde ik mij niet meer op mijn plaats,
ik was niet meer gelukkig. Om dat te maskeren, begon ik mij
weer te verdiepen in een oude liefde: mechanische horloges.
Dat mondde uit tot een obsessie om zo veel mogelijk te leren
over deze wondere wereld.
Al gauw wist ik aan welke eisen mijn perfecte horloge zou
moeten voldoen: een blauwe wijzerplaat, gedistingeerd en van
topkwaliteit. Ondanks mijn intensieve speurtocht kon ik mijn
perfecte horloge niet vinden bij derden, dus zat er maar één
ding op:
“Dan doe ik het zelf wel...”