Bijenplanten_web

26.03.2018 Views

386 bijenplanten: nectar en stuifmeel voor honingbijen

weegbreefamilie 387 Lange ereprijs (Veronica longifolia) Het geslacht Ereprijs (Veronica) behoort tot de Weegbreefamilie (Plantaginaceae). Het telt ongeveer 300 soorten, waarvan een groot deel voorkomt in het gematigde deel van het noordelijk halfrond. Lange ereprijs (vroeger was het Langbladige ereprijs) komt in ons land vooral voor in enkele beekdalen, met name die van de Dommel, Dinkel en Overijsselse Vecht. De soort mijdt de invloed van de zee en bereikt bij ons de westelijke grens van haar natuurlijk verspreidingsgebied. vormige violetblauwe stijl is aan het begin van de bloei nog kort, maar groeit na verloop van tijd verder uit. Ook de meeldraden zijn violetblauw gekleurd. Lange ereprijs bloeit volop in juli, heeft een lange bloeitijd en je ziet er bijna altijd bijen en andere insecten op die stuifmeel en nectar verzamelen. Stuifmeel verandert van kleur Het stuifmeel in de helmhokken is lichtgeel, maar als het door de bijen in de klompjes is verzameld is het mosgroen. Het is me bij andere planten ook al eens opgevallen dat het stuifmeel tijdens het verzamelen door bijen een kleurverandering ondergaat. Het vermengen van de korrels met nectar of honing uit de honingmaag zal hiervan vermoedelijk de oorzaak zijn. Het nectarium ligt op een kussenvormige groene rand onder het vruchtbeginsel. Het buisvormige deel van de kroon is maar drie millimeter lang, zodat de nectar makkelijk bereikbaar is voor honingbijen. Tijdens het puren van de nectar houden ze zich vast aan de beide meeldraden. Die buigen daarbij om, waardoor het stuifmeel tegen de onderzijde van de bij wordt gedrukt. Voor goede zaadvorming is kruisbestuiving en dus insectenbezoek een vereiste. Bijen leveren daar in hoge mate een bijdrage aan. Vermeerdering Vermeerdering vindt op tweeërlei wijze plaats: vegetatief door de vorming van vertakking van de wortelstok, en door zaad. De vrucht is een doosvrucht die met twee kleppen opengaat. Hij opent alleen aan de bovenzijde, zodat het zaad alleen kan worden verspreid als de plant heen en weer wordt geschud. De zaden kiemen al in de herfst. Violetblauwe bloemen Lange ereprijs is een vaste plant met stevige taaie rechtopstaande stengels. De plant kan ruim een meter hoog worden. Soms vormen zich zijtakken boven aan de hoofdstengel. De eironde tot lancetvormige bladeren hebben een korte steel en een onregelmatig gezaagde rand. Ze zijn tegenoverstaand of staan in kransen van drie tot vier. Stengels en bladeren zijn kort behaard. De bloemen staan in lange trossen aan de uiteinden van de stengels en zijtakken. De trossen bloeien van onder naar boven. De bloemen zijn tweezijdig symmetrisch en hebben een violetblauwe tweelippige bloemkroon. Kelk en kroon zijn vierlobbig. De bovenlip van de kroon bestaat feitelijk uit twee vergroeide lobben. De meeldraden staan tussen de kroonlobben ingeplant, maar de groei van de achterste en van de twee voorste is onderdrukt. De twee overblijvende meeldraden steken prominent uit de bloem. Aan de basis is de kroon buisvormig. In de opening van de buis zit een haarkrans, die de vrijgekomen nectar beschermt tegen klimaatinvloeden en ongewenste gasten, zoals mieren, die wèl voor de nectar komen maar geen bijdrage leveren aan de bestuiving. Het vruchtbeginsel bestaat uit twee vruchtbladen. De draadplaat 181. Lange ereprijs A bloeiwijze; B blad; C bloem in het begin van de bloei; D bloem na het vrijkomen van het stuifmeel; E stuifmeelkorrel (tricolporaat): 1 polair aanzicht, 2 equatoriaal aanzicht; F deel bloemkelk met stempel en nectarium; G open vrucht; H zaad.

weegbreefamilie 387<br />

Lange ereprijs (Veronica longifolia)<br />

Het geslacht Ereprijs (Veronica) behoort tot de Weegbreefamilie<br />

(Plantaginaceae). Het telt ongeveer 300 soorten, waarvan<br />

een groot deel voorkomt in het gematigde deel van het<br />

noordelijk halfrond. Lange ereprijs (vroeger was het Langbladige<br />

ereprijs) komt in ons land vooral voor in enkele beekdalen,<br />

met name die van de Dommel, Dinkel en Overijsselse<br />

Vecht. De soort mijdt de invloed van de zee en bereikt bij ons<br />

de westelijke grens van haar natuurlijk verspreidingsgebied.<br />

vormige violetblauwe stijl is aan het begin van de bloei nog<br />

kort, maar groeit na verloop van tijd verder uit. Ook de meeldraden<br />

zijn violetblauw gekleurd. Lange ereprijs bloeit volop<br />

in juli, heeft een lange bloeitijd en je ziet er bijna altijd bijen<br />

en andere insecten op die stuifmeel en nectar verzamelen.<br />

Stuifmeel verandert van kleur<br />

Het stuifmeel in de helmhokken is lichtgeel, maar als het door<br />

de bijen in de klompjes is verzameld is het mosgroen. Het is<br />

me bij andere planten ook al eens opgevallen dat het stuifmeel<br />

tijdens het verzamelen door bijen een kleurverandering ondergaat.<br />

Het vermengen van de korrels met nectar of honing uit<br />

de honingmaag zal hiervan vermoedelijk de oorzaak zijn.<br />

Het nectarium ligt op een kussenvormige groene rand onder<br />

het vruchtbeginsel. Het buisvormige deel van de kroon is<br />

maar drie millimeter lang, zodat de nectar makkelijk bereikbaar<br />

is voor honingbijen. Tijdens het puren van de nectar<br />

houden ze zich vast aan de beide meeldraden. Die buigen<br />

daarbij om, waardoor het stuifmeel tegen de onderzijde van de<br />

bij wordt gedrukt. Voor goede zaadvorming is kruisbestuiving<br />

en dus insectenbezoek een vereiste. Bijen leveren daar in hoge<br />

mate een bijdrage aan.<br />

Vermeerdering<br />

Vermeerdering vindt op tweeërlei wijze plaats: vegetatief door<br />

de vorming van vertakking van de wortelstok, en door zaad.<br />

De vrucht is een doosvrucht die met twee kleppen opengaat.<br />

Hij opent alleen aan de bovenzijde, zodat het zaad alleen kan<br />

worden verspreid als de plant heen en weer wordt geschud.<br />

De zaden kiemen al in de herfst.<br />

Violetblauwe bloemen<br />

Lange ereprijs is een vaste plant met stevige taaie rechtopstaande<br />

stengels. De plant kan ruim een meter hoog worden.<br />

Soms vormen zich zijtakken boven aan de hoofdstengel.<br />

De eironde tot lancetvormige bladeren hebben een korte steel<br />

en een onregelmatig gezaagde rand. Ze zijn tegenoverstaand of<br />

staan in kransen van drie tot vier. Stengels en bladeren zijn<br />

kort behaard. De bloemen staan in lange trossen aan de<br />

uiteinden van de stengels en zijtakken. De trossen bloeien van<br />

onder naar boven.<br />

De bloemen zijn tweezijdig symmetrisch en hebben een violetblauwe<br />

tweelippige bloemkroon. Kelk en kroon zijn vierlobbig.<br />

De bovenlip van de kroon bestaat feitelijk uit twee vergroeide<br />

lobben. De meeldraden staan tussen de kroonlobben ingeplant,<br />

maar de groei van de achterste en van de twee voorste<br />

is onderdrukt. De twee overblijvende meeldraden steken<br />

prominent uit de bloem. Aan de basis is de kroon buisvormig.<br />

In de opening van de buis zit een haarkrans, die de vrijgekomen<br />

nectar beschermt tegen klimaatinvloeden en ongewenste<br />

gasten, zoals mieren, die wèl voor de nectar komen maar geen<br />

bijdrage leveren aan de bestuiving.<br />

Het vruchtbeginsel bestaat uit twee vruchtbladen. De draadplaat<br />

181. Lange ereprijs<br />

A bloeiwijze; B blad; C bloem in het begin van de bloei; D bloem<br />

na het vrijkomen van het stuifmeel; E stuifmeelkorrel (tricolporaat):<br />

1 polair aanzicht, 2 equatoriaal aanzicht; F deel bloemkelk met<br />

stempel en nectarium; G open vrucht; H zaad.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!