Bijenplanten_web

26.03.2018 Views

384 bijenplanten: nectar en stuifmeel voor honingbijen

weegbreefamilie 385 Ruige weegbree (Plantago media) De Ruige weegbree behoort tot het geslacht Weegbree (Plantago) van de Weegbreefamilie (Plantaginaceae). Deze soort komt in ons land voor in bermen en graslanden op kalkrijke zand- en kleigronden, vooral in Zuid-Limburg, langs de grote rivieren en in Zeeland. Voetzool De bladeren zitten in een wortelrozet en zijn behaard. Groeit de plant in een open ruimte dan zijn de bladeren breed elliptisch. In hoog gras vormt de plant langwerpiger bladeren. De naam Plantago is afgeleid van het Latijnse planta (voetzool). De bladvorm van sommige weegbreesoorten vertoont hiermee enige gelijkenis. Twee bloemtypes Onze zes inheemse weegbreesoorten zijn over het algemeen windbloeiers, maar van de Ruige weegbree zijn er twee bloemtypen: een type met lange meeldraden, aangepast aan windbestuiving, en een type met kortere meeldraden en stempels, die ook door insecten worden bestoven. De bloeiwijze is aarvormig. De bloei begint aan de onderzijde van de aar en zet zich kransgewijs naar boven voort. In een aar zijn dan ook alle bloeistadia te zien: bovenaan bevinden zich knoppen, en daaronder bloemen waarvan de kroon zich al gedeeltelijk heeft ontvouwd. In dit laatste stadium steekt de rijpe stamper naar buiten en zitten de meeldraden nog opgerold in de bloemknop. De bloemen zijn protogyn, wat wil zeggen dat eerst de stamper rijp is en daarna het stuifmeel vrijkomt. Even lager zijn de bloemen geheel geopend en hebben de meeldraden zich gestrekt. De helmknoppen gaan open bij droog en warm weer. Bij vochtig weer sluiten ze zich, waardoor het stuifmeel tegen regen en dauw wordt beschermd. Onder aan de aar hebben de meeldraden zich gekromd en zijn de lege helmknoppen afgevallen. Heerlijke geur Bij veel insectenbloemen is de kroon of soms de kelk opvallend gekleurd. Kelk en kroon van de Ruige weegbree zijn maar klein. Ze zijn in de bloeiwijze nauwelijks zichtbaar. Blikvangers zijn witte of lila helmknoppen van de meeldraden. In tegenstelling tot andere weegbreesoorten verspreid de Ruige weegbree een heerlijke geur. Bijen komen voor het stuifmeel Hoewel de bloemen geen nectar geven, worden ze toch door honingbijen bezocht. Ze lopen al vliegend over de helmknoppen, waardoor stuifmeel in de beharing aan de onderzijde van het lichaam blijft hangen. Na ieder bezoek verzamelen ze zwevend voor de bloemen het stuifmeel in de witte klompjes. De relatief grote kiemopeningen van de bolvormige stuifmeelkorrels liggen onregelmatig over het oppervlak verspreid. Vermeerdering De Ruige weegbree vermeerdert zich door zaad. De wand van het vruchtbeginsel bestaat uit twee delen: een kommetje omsloten door het schutblad en de vier kelkbladen, een dekselvormig kapje. Bij de rijpende vruchten is de scheiding tussen de beide delen duidelijk te zien. Als de zaden rijp zijn, valt het hard geworden kapje af en liggen de zaden vrij in het schuinstaande kommetje. Ze worden weggeslingerd als de bloeistengel beweegt. plaat 180. Ruige weegbree A habitus bloeiende plant; B en C blad van respectievelijk open grond en grasland; D en E bloeiwijze met korte en lange meeldraden; F bloem in vrouwelijk stadium; G bloem in mannelijk stadium; H stamper; I meeldraad uit bloemknop; J stuifmeelkorrel (periporaat); K aar met vruchten; L rijpende vrucht, kapje en zaden.

384 bijenplanten: nectar en stuifmeel voor honingbijen

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!