Bijenplanten_web
Share Embed Flag
Download ePaper

Bijenplanten_web

honingland
26.03.2018 Views

168 bijenplanten: nectar en stuifmeel voor honingbijen

ozenfamilie 169 Amerikaans krentenboompje (Amelanchier lamarckii) Elk jaar is het weer een feestelijk gezicht als het Amerikaans krentenboompje in bloei staat, op plaatsen waar hij massaal voorkomt, maar ook waar maar een enkel exemplaar het struikgewas met zijn helder witte bloemen siert. Telkens is het weer een teken van het komende voorjaar. Uit Noord-Amerika Het Amerikaans krentenboompje behoort tot het geslacht Krentenboompje (Amelanchier). Dit geslacht behoort tot de Rozenfamilie (Rosaceae) en telt ongeveer 20 nauw met elkaar verwante soorten. Eén soort is inheems in China en Japan, één in het Middellandse-Zeegebied, terwijl de rest uit Noord-Amerika afkomstig is. Het Amerikaans krentenboompje is in de 17e eeuw vanuit Canada in Frankrijk geïntroduceerd. De naam van het geslacht is vermoedelijk afgeleid van het Provençaalse woord amelanche, dat betrekking zou hebben op de honingachtige smaak van de vruchten. De naam lamarckii verwijst naar Monet de Lamarck, een botanicus die leefde van 1744-1829. Hij schreef de eerste Franse flora, die in 1779 in drie delen verscheen en in datzelfde jaar was uitverkocht. Verspreiding door vogels In de 19e eeuw geraakte de soort vaak aangeplant op landgoederen en in boerentuinen. Van hieruit is zij op grote schaal verwilderd. De zaden worden verspreid door vogels, zoals spreeuwen en lijsters, die de vruchten graag eten. Vroeger werden de vruchten gedroogd en als krenten gebruikt. Bloemen en bladeren tegelijk Het Amerikaans krentenboompje bloeit in april en mei. De bloemen verschijnen in schermvormige trossen aan het eind van de takken, voornamelijk op het hout van het vorig jaar. Tegelijk met de bloemen komen de bladeren uit de knoppen tevoorschijn. De jonge roodbruine bladeren zijn samengevouwen en aan de onderzijde behaard. De bloemen hebben een bekervormige bloembodem. Op de binnenzijde van de bekerrand ligt een kussenvormig nectarium. De witte kroonbladen (meestal vijf) en de 10-20 meeldraden staan op de rand van de bloembodem. Als een bloem open gaat, staan de meeldraden nog naar binnen gebogen. Naarmate de bloei vordert, wijken ze uiteen. Later, als de meeldraden het stuifmeel hebben vrijgegeven en vaak geheel of gedeeltelijk zijn afgevallen, worden de stempels rijp om het stuifmeel te ontvangen. De bloemen zijn dus proterandrisch. Hoewel zelfbestuiving wordt tegengegaan, kan die wel tot zaadzetting leiden. De vruchtbladen zijn met de binnenzijde van de bloembodem vergroeid. Uit deze vergroeiing van vruchtbladen en bloembodem vormt zich bij het rijpen van het zaad de vrucht. Het is een schijnvrucht, waarvan het vruchtvlees sappig is en een zoete smaak heeft. Het rijpen van de vruchten neemt geruime tijd in beslag. Stuifmeelleverancier Het Amerikaans krentenboompje kan een belangrijke stuifmeelleverancier voor honingbijen zijn. Hoewel de nectar gemakkelijk bereikbaar is, wordt er volgens mijn waarnemingen in hoofdzaak stuifmeel verzameld. Bij het verzamelen van het stuifmeel lopen ze met de buikzijde tegen de helmknoppen. De stuifmeelklompjes hebben een mosgroene kleur. plaat 72. Amerikaans krentenboompje A tak met jonge bladeren en bloemen; B blad; C bovenzijde bloem; D onderzijde bloem; E meeldraden met kelkslip en deel van bloemkroon; F meeldraden; G stuifmeelkorrel (tricolp(or)aat), polair aanzicht; H stamper; I stempels; J vruchten; K zaden; L winterknoppen.

168 bijenplanten: nectar en stuifmeel voor honingbijen

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!