26.03.2018 Views

Bijenplanten_web

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

wijnstokfamilie 109<br />

Oosterse wingerd (Parthenocissus tricuspidata)<br />

Menig imker zal in de zomer wel eens een telefoontje hebben<br />

ontvangen met de opgewonden mededeling dat er een bijenzwerm<br />

in de klimop zat. De kenner van de bijenweide heeft<br />

dan zeker een vermoeden wat er aan de hand is: een ‘stormloop’<br />

van honingbijen op een Wingerd. Dat kan zich ook<br />

voordoen bij de Oosterse wingerd. Deze wordt ook wel<br />

Wilde wingerd genoemd, maar dat is eigenlijk de naam van<br />

het geslacht waar de soort toe behoort.<br />

Een (sub)tropische familie<br />

De Oosterse wingerd is een lid van de Wijnstokfamilie<br />

(Vitaceae). Deze familie telt ongeveer 700 soorten uit de<br />

tropen en subtropen. De meeste zijn klimmers en de bekendste<br />

is ongetwijfeld de Wijnstok (Vitis vinifera). Het geslacht<br />

Wilde wingerd (Parthenocissus) bevat 15 soorten. De oorsprong<br />

van de Oosterse wingerd ligt in Centraal-China en Japan.<br />

In de Leidse Hortus Botanicus staat tegen de muur tussen de<br />

hoge ramen van de Oranjerie een bijzonder exemplaar van<br />

de Oosterse wingerd. Deze plant moet gekoesterd maar ook<br />

bedwongen worden. Bedwongen vanwege de groeikracht en<br />

gekoesterd omdat de plant één van de 15 planten is die in<br />

hortusjargon ‘Siebold-exemplaren’ worden genoemd.<br />

Dat zijn de oorspronkelijke planten die door toedoen van Jhr.<br />

Dr. Ph.F.B. von Siebold vanuit Japan naar Nederland zijn<br />

gezonden. Op het naambordje staat ‘geplant voor 1867’.<br />

Het is waarschijnlijk de oudste nog levende plant buiten Japan.<br />

Een liaan<br />

Oosterse wingerd is een liaan met een enorme groeikracht.<br />

De plant kan vele meters lang langs een muur groeien. Elk jaar<br />

vormen zich gedurende het groeiseizoen lange scheuten die<br />

zich herhaaldelijk vertakken. Opvallend aan deze scheuten zijn<br />

de ranken waarmee de plant zich aan het substraat hecht.<br />

Op iedere knoop vormt zich een blad. Zijscheuten en knoppen<br />

verschijnen aan elke derde knoop; en op de daartussen gelegen<br />

knopen vormt zich tegenover elk blad een rank. De rank vertakt<br />

zich een aantal malen. Aan het eind zijn de vertakkingen<br />

eerst bolvormig maar zodra ze met het substraat in aanraking<br />

komen, vormen zich de hechtschijfjes. Aan het eind van een<br />

groeiseizoen verdorren de ranken maar ze blijven op zijn minst<br />

functioneren totdat zich in een volgend seizoen nieuwe ranken<br />

hebben gevormd. Opmerkelijk genoeg hechten de ranken zich<br />

niet aan de plant zelf.<br />

Twee soorten bladeren<br />

Deze Oosterse wingerd heeft grote en kleine bladeren.<br />

De kleine verschijnen aan de lange scheuten, welke voor de<br />

groei zorgen. De grote vormen zich, telkens twee bij elkaar,<br />

aan het eind van korte scheuten. Hierop liggen de knopen<br />

dicht bij elkaar en verschijnen ook de bloemen. De bloeiwijzen<br />

ontstaan tegenover een blad of in de oksel daarvan.<br />

Als er zich tegenover een blad een rank ontwikkelt, blijft de<br />

vorming van een bloeiwijze achterwege.<br />

Druk bijenbezoek bij warm weer<br />

De Oosterse wingerd staat afhankelijk van het weer in juli<br />

of augustus in bloei. De onopvallend lichtgroen gekleurde<br />

bloemen staan in kleine 3-bloemige bijschermen. Samen geven<br />

deze de onregelmatig vertakkende bloeiwijze een trosvormig<br />

aanzien. De bloemen zijn vijftallig. Ze hebben een korte komvormige<br />

kelk waarvan de bladen met elkaar vergroeid zijn.<br />

De meeldraden staan voor de kroonbladen. De nectariën liggen<br />

op vijf kussenvormige geelgroene verdikkingen onderaan het<br />

vruchtbeginsel. Druk bijenbezoek is te verwachten bij temperaturen<br />

tot boven de 25°C. De bijen verzamelen zowel nectar<br />

als stuifmeel. Als het stuifmeel door de bijen in klompjes is<br />

verzameld, heeft het een lichtgele kleur. Het suikergehalte van<br />

de nectar schommelt tussen 29% en 67%.<br />

Vermeerdering<br />

De vrucht is een blauwberijpte bes, waarin twee zaden tot<br />

ontwikkeling komen. Behalve door zaad laat de Oosterse<br />

wingerd zich ook vermeerderen door middel van stekken.<br />

plaat 42. Oosterse wingerd<br />

A korte scheut met bloeiwijze; B blad van korte scheut; C blad van<br />

lange scheut en jonge rank; D bloemknop; E bloem; F meeldraad;<br />

G stuifmeelkorrel (tricolporaat): 1 polair aanzicht, 2 equatoriaal<br />

aanzicht, 3 korreloppervlak (focus boven en in tectum); H stamper;<br />

I vruchten; J zaad.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!