MAGMA 3-2017

ang om zijn mening te geven, ook als dat
een ongemakkelijke boodschap is. Ideeën
die aanvankelijk vaak met scepsis werden
ontvangen, gingen later als standaard fungeren.
Dat dwarse, onconventionele denken
heeft de coeliakie én de MDL in het algemeen
veel gebracht. Niet alleen de beroepsgroep
profiteert daarvan. Onvermoeibaar
heeft Chris zich al die jaren ingezet voor de
Nederlandse coeliakievereniging (zie kader).
Koninklijke onderscheiding
Wie Chris vooral ziet als Mr Celiac, doet
hem echter schromelijk tekort. Afdelingshoofd,
opleider, voorzitter van de NVGE,
en – naast al het wetenschappelijk werk op
het gebied van coeliakie – nog eens ruim 250
publicaties over andere onderwerpen, zoals
het Zenkersdivertikel, drug rediscovery en
thiopurine-onderzoek, fecale transplantatie
en bevolkingsonderzoek, om maar enkele te
noemen. Het is niet meer dan terecht dat hij
hiervoor op 30 juni werd benoemd tot Ridder
in de Orde van de Nederlandse Leeuw.
Gelukkig piekert Chris er niet over om te
stoppen en blijft hij met zijn vele researchlijnen
voorlopig verbonden aan het VUmc.
Ik hoop dat hij zijn kennis, ervaring en
originele ideeën nog vele jaren zal blijven
inzetten voor de MDL.
Gerd Bouma
Hoofd MDL, VUmc
FOTO: ANITA EDRIDGE
‘Chris, je hebt een steen
in de rivier gelegd’
Toen Chris begin jaren tachtig coeliakie
tot zijn aandachtsgebied maakte,
waren er in Nederland nauwelijks
mensen met coeliakie gediagnosticeerd.
De ziekte bestond domweg
niet. Ook culturele factoren speelden
(en spelen!) hierbij een rol: hoe kun
je nou ziek worden van een bruine
boterham, het nationale hoofdgerecht
van Nederland?
Nu, dertig jaar later, lopen in Nederland
ongeveer 30.000 mensen rond
met de diagnose coeliakie. Mensen
die mogelijk anders voortijdig waren
gestorven of een ziekelijk leven zouden
hebben. Dankzij Chris hebben
ook mensen met (soms ernstige)
coeliakie vaak een hoge kwaliteit van
leven. Als je dat bij je afscheid tot jouw
verdienste kan rekenen, dan ben je
volgens onze patiëntenvereniging een
Grote Dokter. Dan heb je een steen
in de rivier gelegd en de koers ervan
veranderd.
‘Slaapt die man wel eens’, dacht ik de
afgelopen jaren regelmatig. Op weg
van en naar congressen in steden
met een andere timezone was er een
verhoogde piek te zien in de sms’jes,
appjes of e-mails die we van Chris
kregen. Soms gingen die over zijn
columns in ons tijdschrift, over patiënten
die we hadden doorverwezen of
over een verschil van mening over
cijfers. Maar nog vaker gingen die
over fundraising. Initiatieven die hij
over de hele wereld zag en waarbij
patiënten in actie kwamen om onderzoeksgeld
voor coeliakie bij elkaar
te brengen, deelde hij met ons. ‘Wij
volgend jaar’, schreef hij dan. Of:
‘Wanneer gaan wij van start?’
Fundraisingplatform Coeliakie
Nadat het Celiac Disease Consortium
was afgesloten en de Maag Lever Darm
Stichting (MLDS) ervoor koos zich met
name op darmkanker te richten, droogde
het onderzoeksgeld naar coeliakie nagenoeg
op. Daarom ben ik extra verheugd
dat we Chris Mulder bij zijn afscheid als
hoogleraar als ‘cadeau’ hebben kunnen
melden dat de Nederlandse Coeliakie
Vereniging samen met de MLDS wil onderzoeken
of het mogelijk is een gezamenlijk
op coeliakie gericht fundraisingplatform
op te richten. In het najaar van 2017 plannen
we een ééndaagse Inspiration Sessie,
waarvoor we fondsenwervers uit Engeland
en de VS gaan uitnodigen plus specialisten
op het gebied van coeliakie. Met name
Chris zouden we hierbij graag intensief
betrekken (met uiteraard ook andere
onderzoekers).
Chris, doe je mee?
Bianca Rootsaert
directeur Nederlandse Coeliakie
Vereniging
MAGMA 117