De Reformatie in jouw dorp

antwoord. Een paar maanden later bleek hij er nóg
niet te zijn, maar hij had wél zonder permissie in
Amsterdam gepreekt! Hij mocht vanwege zijn
verbanning immers niet meer in Holland komen!
Ten slotte
Dominee Neomagus vervreemdde langzaam maar
zeker van de Broederschap. Toen Prins Maurits in
1625 overleed en zijn broer Prins Frederik Hendrik
zijn plaats innam, brak er een milder klimaat voor de
Remonstranten aan. Neomagus tekende ten slotte
toch die ‘Acte van Stilstand’, “waarna de Staten van
Holland hem op 21 september 1626 voor een jaar de
som van 300 pond toekenden. Nadien is over hem
niets meer bekend.” Dat laatste klopt niet helemaal. De
classis van Dokkum (Friesland) kreeg in 1625 opeens
de handen vol aan “het seer ergelijck ende onstichtelyck
lewen en schoolhouden van een Arminiaenschen
affgesetten praedicant Rapenborch”. Het bleek ‘onze’
Neomagus te zijn, die er woonde en werkte als
schoolmeester. Omdat de magistraat van Dokkum
niet ingreep, bleef deze zorg voor de classis bestaan.
Ook daar dus problemen, net als in Bergambacht.
In 1621 schreef
ds. Neomagus een
boek in twee delen
met de titel:
‘Openinghe der
Synodale Canones … waer in
claerlijck bewesen wort hoe
onghefondeert de selve zijn,
ende strijdich met de
schriftuere, nature Godts,
ende de gesonde reden.’
Zou hij zijn naam er zelf
op geschreven hebben?
Hoofdstuk 5 - Ds. Arnoldus Gerhardi Neomagus (Rapenborch) | 37