Ekster 5-2016

DE
EKSTER
Clubblad voor Golfclub De Dommel
41e jaargang - nummer 5
december 2016
- 1 -

DE EKSTER
www.capitalatwork.com
Clubblad voor Golfclub De Dommel
41e jaargang - december 2016 - nummer 5
Van de redactie
Winters voornemen
En dan is het weer bijna winter... Tijd om de stand
op te nemen; wat heeft het afgelopen jaar me
gebracht? Ben ik gegroeid en heb ik wel genoeg
gelachen? Zijn mijn goede voornemens alleen
bij woorden gebleven of ben ik daadkrachtig
geweest? Bezinning geeft inzicht en mocht je niet
helemaal voldaan zijn, dan is er altijd weer een
nieuw jaar met nieuwe kansen en dito mogelijkheden.
Think different,
Bovendien hebben we Jan en Twan nog die ons
naar een hoger plan kunnen tillen. De winterperiode
is namelijk het uitgelezen moment om jezelf
een golf-APK’tje te gunnen. Twee maanden in de
revisie is het advies van de heren pro’s. Wil je je
spel verbeteren, dan is het verstandig nu in actie
te komen en de nodige aanpassingen te doen,
zodat je in het nieuwe seizoen weer vrolijk de wei
in kunt.
Van en voor de leden!
De leden van De Ekster-redactie wensen u gezellige
kerstdagen en een prachtig nieuw golfjaar!
Onze wens voor het nieuwe jaar is om meer input
te krijgen voor De Ekster van de leden zelf! Dus
heeft u iets leuks te zeggen of klimt u graag in de
pen, laat het ons weten. Tenslotte is De Ekster
VAN de leden VOOR de leden!
put your Capital at Work
VERMOGENSBEHEER MET RESULTAAT
Ook mooie foto’s van De Dommel zijn zeer welkom,
zowel voor De Ekster als de website!
Aan - en verkoopbemiddeling van woningen
Hypotheken
Taxaties
”Torengaard”
Dorpsstraat 1, 5261 CJ Vught, tel. 073 - 657 34 44
w w w . B e t e r e H u i z e n . n l
Wat zal het een gezellige drukte worden bij de
driving VERMOGENSBEHEER range en in de baan. • VERMOGENSPLANNING
En gelachen dat er
gaat worden!!! Toch een mooi voornemen?
CapitalatWork is een onafhankelijke vermogensbeheerder
voor particuliere en professionele cliënten. Dankzij onze
specifieke beleggingsstijl bouwt CapitalatWork met succes
aan het behoud en de groei van het vermogen van ons
Golfclub De Dommel
cliënteel. Daarbij zijn veiligheid, deskundigheid en eenvoud
Secretariaat
Zegenwerp 12
5271 NC St. Michielsgestel
T 073 551 91 68
E info@gcdedommel.nl
Buffet
T 073 551 23 16
Professionals
J. Groenendaal
T 073 551 54 61
M 06 5336 8521
T. Boerdonk
M 06 5430 1453
Op de cover: regen op hole 8 tijdens de Wildwedstrijd.
Foto: Antwerp Gebke van - Breda de Sande - Brussels - Ghent - Luxembourg
de fundamenten van ons gedisciplineerd en consistent
vermogensbeheer. Wilt u weten hoe wij uw vermogen veilig
en deskundig aan het werk zetten? Contacteer ons via
(Gc de Dommel-lid) Steven Faber op 076 523 70 50 of via
s.faber@capitalatwork.com
Redactie De Ekster
Saskia Geraerts-van Houten
Annette Kapteyn-van Citters
Astrid Kemperman-de Groot
Diederik Enneking
Mabel Tuinman-Hesling
(corrector)
De Ekster verschijnt 5 keer per jaar.
Kopij voor het volgende nummer s.v.p.
uiterlijk 17 februari 2016 inleveren
per e-mail:
Redactieadres
ekster@gcdedommel.nl
- 2 - - 3 -

In memoriam Hans Hertzberger 1923-2016
Begin jaren 50 van de vorige eeuw werden Hans en Hansje Hertzberger lid van De Dommel. Beiden
hadden toen al een indrukwekkende hockeycarrière achter de rug en al snel bleek dat ook de golfsport
hun op het lijf geschreven was.
Binnen enkele jaren had Hans een single
handicap en werd hij een vaste speler van
Heren 1. Later heeft hij meer dan 25 jaar
in het 1e seniorenteam gespeeld.
Samen met Hansje was hij vele jaren
actief in het nationale foursomescircuit.
Met zijn zoon Erik speelde Hans
achttien keer de Army Tankard, het
Nationaal Foursomes Kampioenschap.
Mede op initiatief van Hans en Hansje
werd in 1964 de OEF (Open Echtparen Foursomes)
georganiseerd, een invitatiewedstrijd,
die gedurende meer dan veertig jaar jaarlijks op
De Dommel is gespeeld.
Hans was oprichter van ons clubblad ‘De Ekster’
en (mede)auteur van de lustrumboeken uit 1978
en 2003, ook heeft hij jaren in de Technische
Commissie gezeten. Onvergetelijk is zijn toezicht
op de jaarlijkse plaatsing en het optuigen van de
twee kerstbomen in het clubhuis.
Hans was de bedenker van het eerste logo van de
club.
De Dommel verliest in Hans Hertzberger een
zeer betrokken, markant en trouw lid
Naast het golfspel hebben in de loop der jaren
ook het ontwerpen en verbeteren van golfbanen
zijn grote belangstelling gekregen. Alleen en
samen met de Engelse golfbaanarchitect Donald
Steel, wiens ‘representative’ in Nederland hij
werd, heeft Hans diverse banen ontworpen en/of
uitbreidingen gerealiseerd, o.a. van de Heelsumse,
Best, Crossmoor en de Rijswijkse.
Ook voor onze baan heeft hij diverse aanpassingen
getekend en in 2004 en 2005 heeft hij de
renovatie en reconstructie van de twaalf
greens en een aantal tees op de ‘oude’
baan geleid. Van zijn hand zijn ontelbare
ontwerpschetsen voor de uitbreiding,
die voor een deel zijn terug te vinden
in de uiteindelijke lay-out van
de nieuwe holes. Groot was zijn
teleurstelling toen het bestuur,
in een poging om de vastgelopen
realisatie van de uitbreidingsplannen
nieuw leven in te blazen,
in 2008 besloot om de banden met Donald Steel
en zijn opvolger Martin Ebert te verbreken en om
politieke redenen te kiezen voor een Nederlandse
golfbaanarchitect. Overigens was hij sportief
genoeg om te erkennen dat het uiteindelijke
resultaat hem tevreden stelde: het doel, de uitbreiding
tot 18 holes was immers bereikt.
In de Algemene Ledenvergadering in april 2003
werd Hans tot erelid benoemd. Bij die gelegenheid
werd hij gekarakteriseerd als een soms wat
lastige, eigengereide figuur, die regelmatig een
‘status aparte’ claimde en er zijn eigen regels op
na hield. Echter, hoewel soms controversieel, kan
er geen andere conclusie getrokken worden dan
dat Hans heel veel voor de club heeft betekend.
In zijn dankwoord werd door het nieuwe erelid
schoorvoetend beaamd, dat hij weliswaar lastig
is, maar de laatste jaren wel enige verbetering
bespeurde.
Hans was tot voor enkele jaren een vaste deelnemer
aan de Herenmiddag. Met zijn onafscheidelijke
sigaret en het ‘spatje water’ was hij een van
de gangmakers tijdens de borrel. De Herenbeker,
waar jaarlijks om wordt gespeeld, werd in 1995
door hem aangeboden.
26 april 2003: voorzitter Frans Spits feliciteert Hans Hertzberger met zijn erelidmaatschap
Hans, die vele jaren lid is geweest van de Senioren
Commissie van de NGF, was de initiator van
de jaarlijkse NGF-wedstrijd voor herensenioren
op De Dommel. De schaal, waarom gespeeld
wordt, is door hem geschonken. Zo zorgde hij er
ook voor dat de door de Kon. Haagsche bij hun
100-jarig bestaan ingestelde wedstrijd voor de
zestien vooroorlogse clubs een traditie is geworden.
Als golfer had Hans een uitstekend balgevoel,
met name bij het korte spel rond de green. Zijn
gedrongen gestalte dwong hem tot een geheel
eigen, enigszins driftige, maar effectieve swing.
Hans was zeer competitief, waarbij zijn humeur
tijdens de strijd recht evenredig was met de kwaliteit
van zijn spel. Het leidde er soms toe dat hij
zijn mede-competitors uit het oog verloor.
In zijn nadagen als golfer had Hans het moeilijk
met het zienderogen achteruitgaan van zijn spel
en zijn slechter wordend gehoor.
Al met al verliest De Dommel in Hans Hertzberger
een zeer betrokken, markant en trouw lid.
‘Trouw’, dat hebben Hansje en hij ook aan hun
kinderen en kleinkinderen doorgegeven.
Piet Lathouwers sr.
Frans Spits
Onno Verhorst
- 4 - - 5 -

Gespecialiseerd in het behandelen en
begeleiden van golfers
Performance verbetering
Individuele begeleiding
Samenwerking met golfprofessionals en NGF
TPI Golfscreening
Celsiusstraat 54 en 70
5223 CC Den Bosch
Tel: 073 - 6210356
info@fysioverloop.nl
Ook voor al uw niet golfgerelateerde blessures,
klachten en/of aandoeningen
Bestuursmededelingen
Overleden
Het bestuur heeft met leedwezen kennis genomen
van het overlijden van ons erelid de heer
H. Hertzberger, mevrouw Y.C.M.J. Majoie,
de heer J.W. van Lanschot.
Nieuwjaarsreceptie
Het Bestuur nodigt alle leden uit voor de
nieuwjaarsreceptie op zondag 8 januari 2017
om 17.00 uur in het clubhuis.
Van de bestuurstafel
Adreswijzigingen
De heer G.A.J. Mettrop
Eikendonck 111
5261 BN Vught
Mevrouw E.S. Schutte-Barendrecht
Residence Wisseloord
Wisseloordlaan 3
1217 DJ Hilversum
De heer en mevrouw van Oorschot-Dorhout Mees
Nieuwe Prinsengracht 29 hs
1018 EG Amsterdam
Zaterdag 19 november zijn tijdens de ALV de nieuwe statuten en het nieuwe huishoudelijk reglement
met de aanwezige leden besproken. Aan de voorbereiding ervan is dankbaar gebruikgemaakt
van de kennis, ervaring en tijd van een aantal leden. Bij de bespreking van deze stukken ontspon
zich een discussie over de inhoud van deze documenten. Zo’n discussie is belangrijk. De statuten
en het huishoudelijk reglement zijn immers belangrijke documenten. We leggen erin vast hoe we
willen dat er binnen de vereniging gewerkt wordt. Het legt de rechten en plichten van leden vast,
bepaalt het mandaat van het bestuur en regelt de wijze waarop toezicht en verantwoording is
georganiseerd. Ook leggen we de afspraken vast, die regelen hoe we met elkaar omgaan. Hoe saai
statuten en het huishoudelijk reglement ook lijken, belangrijk zijn ze wel. In de ALV hebben we de
eerste reacties gepeild en zijn opmerkingen en aanbevelingen ontvangen. Deze nemen we mee ter
aanscherping van het voorstel. Gezien het belang zal een bijzondere ALV worden bijeengeroepen
om beide documenten te finaliseren, waarna de statuten notarieel zullen worden vastgelegd.
Nadrukkelijk kwamen ter vergadering onze normen
en waarden ter tafel. Bij de overgang naar 18
holes zijn gedragsregels geformuleerd, die tot doel
hebben het golfspel op onze baan in goede banen
te leiden. Met de uitbreiding naar 18 holes veranderde
de routing, waardoor jarenlange gebruiken
niet langer toepasbaar waren. Deze nieuwe
gedragsregels zijn tamelijk dwingend beschreven.
Zo dwingend zelfs dat ze als geboden ervaren
worden. Specifiek dat dwingende karakter was
onderwerp van gesprek in de vergadering.
Is het niet zo dat het belangrijkste uitgangspunt
bij ons op De Dommel is dat we rekening houden
met elkaar, we elkaar respecteren en dienovereenkomstig
handelen? Zijn de golfetiquetteregels
niet de basis van het spel? Roepen de geboden
van de gedragsregels niet op tot sanctionering van
overtreding van de regels? De opmerkingen in de
vergadering hadden vooral betrekking op de wijze,
waarop we als leden van De Dommel met elkaar
omgaan. Daarbij werd sterk de nadruk gelegd op
het respect waarmee we elkaar tegemoettreden.
- 6 - - 7 -

Het werd als vanzelfsprekend ervaren dat we dat
doen. In de golfetiquetteregels vinden we bovendien
datzelfde basisuitgangspunt terug. Natuurlijk
spreken we elkaar ook aan op gedrag dat er niet
mee in overeenstemming is. Daarom zijn marshalls
niet nodig in de baan. Dwingend opleggen van
regels past daar niet bij.
Uw bestuur is het van harte eens met deze opvatting.
Respect voor elkaar, rekening houden met
elkaar is de basis van de omgangsvormen op onze
club. Het niet centraal stellen van het eigen belang
is de natuurlijke houding van ieder Dommellid. Alleen
de praktijk blijkt o zo weerbarstig. Met enige
regelmaat worden wij als bestuur aangesproken
op situaties, die zich op de baan of in het clubhuis
voordoen. Het betreffende lid vraagt ons om
daarbij regelend op te treden en niet te schromen
het in hun ogen hem overlast bezorgende lid bestraffend
toe te spreken en op het hart te drukken
dergelijk gedrag in de toekomst niet meer te laten
zien. Wij reageren daar altijd op. Spreken met de
ander en luisteren naar zijn verhaal. Vaak blijken
de zaken dan toch iets genuanceerder te liggen.
Toch zijn die gesprekken belangrijk. Het is de
manier om aan te geven wat de gedragsnormen
bij ons zijn. Daarom voeren we ze ook en blijven
we dat doen.
Wij zijn gezegende golfers. Meestal kunnen we
direct op de baan terecht op het moment dat we
willen spelen. Zelfs op drukke dagen zijn er startmomenten
te vinden, waarbij we geen wachttijd
hebben. Desondanks ervaren we dat geduld een
schone zaak is. We begrijpen het als je je wachttijd
beperkt door te starten op hole 10. We begrijpen
als geen ander dat het plezierig is om allemaal
binnen een beperkt tijdsframe in het clubhuis aan
te komen. Dat verhoogt de sfeer en versterkt de
onderlinge saamhorigheid. We begrijpen dat het
plezierig is om op hole 16 te starten als je maar
een paar holes wilt spelen. We begrijpen het dat
je de doorsteek maakt van hole 1 naar 8 als je
maar 12 holes wilt spelen. We begrijpen zelfs dat
je iets sneller naar hole 1 loopt als je een ander lid
aanstalten ziet maken om ook te starten.
We begrijpen zo veel van wat we zien gebeuren
en hebben er alleen bezwaar tegen als je daarmee
alleen uit eigen belang handelt en geen rekening
houdt met je medelid. We hebben er alleen
bezwaar tegen als je groepsdruk gebruikt om op
hole 1, 10 of 16 te starten. We hebben er alleen
bezwaar tegen als je door te starten op 10 achteropkomende
flights hindert in de voortgang van
hun ronde. We hebben er alleen bezwaar tegen als
je gedrag de belangen van je medelid niet respecteert.
We hebben er alleen bezwaar tegen als je
anderen overbluft om je plaats af te dwingen.
We merken hoe moeilijk het is als leden elkaar op
dit gedrag moeten aanspreken. Wij snappen dat.
Ook wij vinden dat niet leuk. We doen het wel,
omdat we onze vereniging heel belangrijk vinden.
Wij vinden het samen genieten van onze mooie
sport, onze mooie baan en vooral het genieten van
het gezelschap van Dommelleden en hun gasten
de essentie van onze club. Daar werken we aan.
Daar werken we voor.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een
ander niet.
De discussie in de ALV ging in de basis over deze
leefregel. We noemen hem niet voor niets ‘de
gulden regel’. Het is ons aller verantwoordelijkheid
om het spel letterlijk en figuurlijk in goede banen
te leiden. Dan zijn gedragsregels, geheugensteuntjes
en geen geboden. Dan hoef je niet aangesproken
te worden op, maar alleen herinnerd aan onze
normen en waarden. Dan is de rubriek in De Ekster
‘Hoe doede gij da?’ anekdotisch en niet tenenkrommend.
Overig
Privéles...
Een strakblauwe woensdagochtend, zonnetje en herfstkleuren: de ideale dag om de resultaten van
de piramidetraining te showen en daarna samen wijn te drinken bij de haard.
Ik zou spelen en de aanwijzingen zouden door
vaderlief vanaf de buggy worden doorgegeven.
Zo gezegd zo gedaan: buggy geregeld, pa erin en
tas achterop. Daar gingen we. Vol goede moed
Zo doede gij da
sloeg ik op de tiende af: links over het pad:
“Beter oplijnen”, klonk het. Volgende slag ging
kaarsrecht en ver: “Mmm, ik zie wat vooruitgang.”
Daarna kort slagje: veel plag en weinig bal: “Je
hakt!” De holes daarna gingen op en af en ik hoorde
dat mijn grip anders moest, mijn voeten meer
uit elkaar en tja beetje doorlopen hè, terwijl de
buggy doorscheurde.
Aan het einde van hole 17 hoorde ik: “Ga maar
door met die training” en vervolgens “Er komt een
bui aan, instappen, we gaan aan de wijn.” Pap, het
was een geweldige ochtend, maar ik weet nu: de
beste stuurlui staan niet aan wal maar zitten in een
buggy!
Marlene Hogenhuis-Maeijer
Meestal niet, maar soms is het fijn om hele grote oren te hebben… want wat ik nu weer gehoord
heb?
Voor clubjes binnen clubjes en nog meer clubjes
kan ik ernstig allergisch zijn. Na enig rondvragen
binnen onze vereniging blijk ik niet de enige. Ik ken
zelfs een club waar dit fenomeen hem fataal dreigt
te worden... Ons bestuur is duidelijk: verenigen van
leden is een van de doelstellingen van De Dommel.
Integreren past hier duidelijk ook bij. Tijdens het diner
van de wildwedstrijd ging het er anders aan toe.
Voordat het patrijsje werd uitgeserveerd, werden
tafelopstellingen door enkele leden snel veranderd
om maar bij een eigen bekend en vertrouwd clubje
te zitten; anderen in opperste verlegenheid achterlatend.
Daar zit je dan, opeens
alleen aan het wilddiner... Beetje overdreven wellicht,
but you get my drift... Je kunt een verrassend
leuke avond hebben als je eens naast een onbekend
medelid gaat zitten! Bovendien hoor je dan misschien
nog eens wat...
Zoals in de inleiding van deze Ekster staat, is het
weer tijd voor de winterrevisie. Kort betekent dit
dat we de mogelijkheid hebben om aan onze swing
en spel te werken zonder prestatiedrang. Veelvuldig
bezoek aan de driving range is dan noodzakelijk.
Laatst zag ik een enthousiaste eenpitter van de
eerste afslaan. Haar bal dreigde rechts het bos in
- 8 - - 9 -

te duiken, maar kwam gelukkiger terecht. Blij toe,
want opeens dook daar iemand uit de struiken. Een
ander enthousiast medelid liep dwars over de fairway
richting het onderkomen van onze pro’s. Super
natuurlijk dat hij zich graag zo snel mogelijk naar de
oefenplaats wil spoeden om te ‘reviseren’, edoch is
het dan toch gebruikelijk om even om te lopen. Het
zou wat nat en modderig achter de eerste green
kunnen zijn, een paar waterdichte golfschoenen zijn
dan een uitkomst.
Hoe blij word je als je jeugd op De Dommel ziet, per
slot van rekening vertegenwoordigen zij een volgende
golfgeneratie. Stomverbaasd was ik dan ook toen
ik het volgende waargebeurd verhaal aanhoorde.
Twee leuke jonge speelsters hadden de tijd genomen
om samen te golfen, toen zij door een medelid
argwanend werden aangesproken. Of zij wel lid waren...
“Ja”, bevestigde een van de meisjes en voegde
hier aan toe dat zij net een aantal holes hadden
gelopen. “Lopen doe je met je hond, holes speel je”,
corrigeerde de volwassene. Hoe onaangenaam en
onvolwassen kun je zijn? Ik ga toch ook iemand niet
uitleggen dat het taart is in plaats van gebak?
Misschien is dit wel de laatste Zo doede gij da
column van mijn hand, omdat ik door dit geroddel
in de zak van Sinterklaas afgevoerd ben. Toch hoop
ik nog altijd te kunnen afsluiten met meer intriges,
verhalen over overspel en smeuïge andere zaken
waar we ons lekker bij kunnen verkneukelen.
Mocht u iets weten, fluister het rustig in mijn oor!
Dat is namelijk heel groot...
Heren Zegenwerp
De Dommel Wisselbeker
Wedstrijdcommissie
Wat was het weer een mooi wedstrijdseizoen! Wat hebben wij, de wedstrijdcommissie, weer genoten!
Ton van de Broek krijgt de Heren Zegenwerp beker uitgereikt
door Christiaan Mol
Liz Jordans wint de Dommel Wisselbeker!
Waarvan dan wel?
• van de gezelligheid aan de wedstrijdtafel
• van alle kopjes koffie die we zo lief aan die tafel
aangeboden krijgen
• van de hoopvolle opmerkingen van deelnemers
die nog aan de wedstrijd moeten beginnen
• van de (sterke) verhalen achteraf, over mooie
birdies, over soms een eagle of hole-in-one
• van de verhalen over de gemiste putjes, een
onmogelijke ligging in het bos
• van de moppers over de moeilijke greens en de
rampzalig gestoken holes
‘Ietsje’ minder van:
• het vragen om een ‘leuke’ partij
• het afgelasten van wedstrijden vanwege regen en
onweer
• het ‘toeterverhaal’ (nieuw woord van ons), het
signaleringssysteem dus
• het op het laatste moment afzeggen voor een
wedstrijd
• het te laat aan de wedstrijdtafel verschijnen
Maar wel weer van:
• de sportieve en competitieve sfeer tijdens clubkampioenschappen,
Eksters en meer
• de ‘spanning’ die wedstrijdspelen met zich meebrengt
• de ontspannen sfeer tijdens ‘funwedstrijden’
• de o zo sprekende lichaamstaal, soms al van verre
zichtbaar
• de blije, verdrietige en zelfs van de soms chagrijnige
gezichten bij binnenkomst
Maar vooral ook
• van het plezier en de goede samenwerking binnen
de commissie
Daar doen we het allemaal voor en we zijn alweer
druk bezig met het volgend seizoen. Wij hebben er
weer zin in!
De wedstrijdcommissie
Afsluiting van de Dameswoensdagochtend
Op 12 oktober speelden de dames hun laatste wedstrijd van het seizoen. Op de eerste échte
koude morgen van oktober sloegen wij rond de klok van 10 af in zes flights van vier dames.
De wedstrijdvorm was Greensome Chapman.
Jonge dames en de minder jonge gingen ontspannen
de strijd met elkaar aan. Zoals gebruikelijk lag
de baan er schitterend bij, waarvoor onze dank
aan alle greenkeepers. Tegen de klok van 12.30u
verzamelden wij ons rond het haardvuur waar
Carola van Oosterhout en Sidonie van Rijckevorsel
ons opwachtten voor de prijsuitreiking.
Dagwinnaars waren Gemma Baks en Truusje
Holten en de Prijzenprijs ging naar Maud
Urlings. Onder onze grote dank kreeg Onno
Verhorst de Kaartenuitrekenprijs, terwijl de
Attendanceprijs wederom naar Mops Holtappel
ging. Ondergetekende mocht de 1ste prijs in
- 10 - - 11 -
ontvangst nemen met de hoogste jaarscore.
De 2de prijs ging naar Sidonie en de 3de naar
nieuw lid Inge Gerritse. Ten slotte hadden de
organisatoren voor alle deelneemsters een leuke
prijs.
Na deze uitreikingen stond ons een heerlijke
lunch te wachten, uit handen van onze nieuwe
cateraar Henk-Jan, die ook nog een prijs ter
beschikking had gesteld. Tijdens de zeer geanimeerde
lunch was er een en al lof over de organisatie
van deze dameswoensdagochtenden.
Namens alle deelneemsters wil ik jullie, Carola
en Sidonie, bijzonder hartelijk danken voor het

organiseren van deze geslaagde ochtenden van
het afgelopen seizoen. Jullie waren er altijd met
een goed en opgewekt humeur en zorgden dat
iedereen in een gezellige flight zat. Wij verheugen
ons nu al op het voorjaar 2017!
Machteld Sassen-van Spaendonck
Machteld Sassen-van Spaendonck wint de eerste prijs!
Sidonie van Rijckevorsel en Carola van Oosterhout delen de
prijzen uit
Breek van de Week 2016
Op 16 september stond de afsluitende wedstrijd van ‘De Breek van de Week 2016’ op het programma
en waren er 27 mannen aanwezig om deze finale ronde te spelen.
De Breek van de Week kent al een redelijk lange
historie, sinds 2003 is er een officiële trofee
te winnen. In de annalen van GC De Dommel
misschien nog niet zo’n lange historie, maar de
organisatie, Harm den Hollander en Felix Lambers,
organiseren het al sinds die tijd en zelfs daarvoor
al werd deze woensdagavondwedstrijd voor ‘jonge
mannen’ gespeeld. In elk geval van geest, zullen
we maar zeggen over deze ‘jonge mannen’.
Rond half april begint het seizoen met elke
woensdag afslaan tussen 17.00 en 17.30 uur. Dit
jaar zelfs met een vermelding in de agenda van
de club, zodat we met standing kunnen vertrekken
en iedereen in staat is om voor donker 18
holes te spelen. Er zijn in totaal elf Q-avonden
gespeeld en hiervan tellen de vier beste scores
per speler. Daar komt de score van de finale
dan nog bij en degene met het hoogste aantal
- 13 -

Ton Kool 1e van de Breek van de Week 2016
punten mag zich de overall winnaar voor een
seizoen noemen.
Wat opvallend is, is dat we zelden niet kunnen
spelen vanwege het weer, meestal waait de
regen net voorbij of is het droog als we gaan
spelen of is het gewoon heel mooi weer. Wat
verder opvalt, is dat de scores nogal fluctueren
bij elk individu, maar ook op een avond. Sommige
avonden wordt bizar goed gescoord, andere
dagen scoort vrijwel eenieder matig tot slecht.
Maar door het resultaat van de beste vier scores
op te tellen, middelt zich dat aardig uit en krijg
je een kopgroep die dicht bij elkaar ligt.
hmmm... 6 punten is best veel en het zal toch
niet waar zijn dat er vijf man boven mij een matige
score neerzetten en ik een hele goeie. Dat
zou namelijk de enige manier zijn om als eerste
te kunnen eindigen. Lekker ontspannen spelen,
niet forceren en rustig blijven, was wat ik in mijn
hoofd had om een mooie slotdag te maken. Met
Philip en Roger als mijn flightgenoten liep het
prima en was ik bezig om een goede score te
maken. Starten met par, birdie, par is natuurlijk
niet verkeerd en ja als je dan verder geen fouten
maakt en elke hole tot punten komt, dan kan
het zo maar zijn dat je met 41 punten binnenkomt.
U raadt het al, de rest van mijn naaste
belagers speelde matig deze dag, ik zag de flight
voor ons geregeld in het bos op zoek naar hun
ballen... Ondanks het hierdoor trage spel, bleef
ik de focus goed houden en maakte geen strepen
op de kaart.
Hierdoor kwam ik onverwacht als winnaar over
het seizoen bovenaan, met op de tweede plek
Jan Kwint en als derden zijn Jan Swinkels en
Hans Minnaar (de winnaar van 2015) gefinisht.
Op de prijsuitreiking werden mooie woorden gesproken,
menige fles uitgedeeld aan de diverse
winnaars van neary, leary, longest, beste scores,
birdies, eagles etc. Het bleef nog lang gezellig en
onrustig aan tafel.
Op de foto ziet u de enorme bokaal die overhandigd
wordt door de winnaar van 2015 aan
de nieuwe winnaar van 2016. Deze trofee is
Laatste Damesdag van 2016
zwaar (10 kg) en te lomp om ergens prominent
in huis te zetten, maar ik ben er zeker trots op
dat ik hem heb mogen winnen. Hij heeft een
mooi plekje op mijn kantoor. Ik wil Harm en Felix
hartelijk danken voor het wederom organiseren
van deze mooie woensdagavondclub en komend
jaar gaan we op de woensdag gewoon weer van
start met nul punten.
Met vriendelijke groet,
Ton Kool
Op deze laatste dinsdag wordt altijd nog gestreden om de titel van het jaar.
Een aantal dames, waaronder ikzelf, hadden een
mail gekregen dat we allemaal in de race waren!
Ik dacht het is mooi weer, dan loop ik nog maar
een kaart, daar krijgen we altijd een extra punt
voor! Maar.. dan moet je nog steeds goed spelen
om je punten te scoren.
We startten allemaal tegelijk en het was gezellig in
ons groepje. Ik kwam met 35 punten binnen, dus
was dik tevreden! Ik had in mijn buffer gespeeld.
Snel omgekleed, gezellig geborreld en toen werd
de prijsuitreiking gestart.
Op een gegeven moment riepen ze me om, was
zeer verrast dat ik deze prijs had!
We hebben na de prijsuitreiking nog gezellig met
een grote groep gegeten.
Damescommissie, hartelijk dank voor het regelen
van alle wedstrijden en voor de gezelligheid op de
damesdagen.
Op de finale dag stond Eric Visser aan de leiding
met 147 punten over vier wedstrijden, runnerup
was Jan Swinkels met 145, Rob Geraerds,
Harm den Hollander en Graddus Pott Hofstede
ieder met 144 punten en ikzelf stond met 141
punten op de 6e plaats. Vooraf denk je dan,
Harm den Hollander en Jan Kwint
Winnares Helen Cooijmans (links)
Groet,
Helene Cooijmans
- 14 -
- 15 -

Ingrediënten
2 fazanten
peper en zout
½ pakje roomboter, 1 pakje margarine
cognac
1 pot wildfond
Bereiding
Kruid de binnen- en buitenkant van de fazanten.
Smelt de boter met de margarine in de pan en als
de boter begint te zingen, schroei je de fazanten
aan alle kanten dicht. Blus af met een flinke
scheut cognac en voeg daarna de wildfond toe.
Laat alles ongeveer 3 uur sudderen met de deksel
op de pan, zodat het kookvocht niet verloren
gaat. Regelmatig de fazanten bedruipen!
Neem de fazanten uit de pan en haal het vlees
van de botten. Laat vervolgens de jus inkoken en
doe het vlees weer in de pan.
Eet hierbij zuurkool, aardappelpuree en cranberrycompote.
Annette Ubink en Leo Roels
Caddies onderling
Onze vijf caddies die De Dommel rijk is, hebben onderling een wedstrijd gespeeld. Het was een
serieuze strijd, trotse winnaar is Jos geworden.
Wildwedstrijd
Op 5 november werd de traditionele Wildwedstrijd gespeeld. Deze wedstrijd, de afsluitende wedstrijd
van het jaar met 120 deelnemers, werd gespeeld onder bijna zomerse omstandigheden!
Een tijdje geleden was ondergetekende aan het
oefenen en kwam aan de praat met Leo Roels
en vroeg hem of hij zin had om samen de Wildwedstrijd
te spelen. Leo reageerde enthousiast.
Wij mochten op hole 7 starten en rekenden uit
dat we op hole 18 zouden eindigen en dus als
een van de eersten aan de borrel zouden zitten.
We hebben heerlijk gespeeld, elkaar goed afgewisseld
en wonnen deze wedstrijd! We mochten
als eersten wild gaan uitzoeken en kozen voor
fazanten. Dit is mijn favoriete wildgerecht en
maak dit graag klaar. De redactie van de Ekster
vroeg of ik mijn recept met jullie wilde delen!
Van links naar rechts: Christ van de Westelaken, Jos van Breugel, Piet van de Westelaken en Rini van Velzen.
Frans Groenendaal ontbreekt op de foto.
- 16 - - 17 -

Ekster B
Je hebt Ekster A en je hebt Ekster B. Bij de laatste categorie komt wellicht snel de gedachte op
dat het maar B-categorie is, wat meestal staat voor mindere kwaliteit.
Natuurlijk is Ekster B voor spelers die (nog) niet
kunnen tippen aan de participanten van Ekster
A, maar de strijd in categorie B was er zeker niet
minder om. De Stablefordpunten logen er niet om.
Scores van 40 of meer waren geen uitzondering.
Dan is het natuurlijk nog de kunst om minimaal 3x
goed te scoren of althans beter dan de rest van
het veld.
Dit jaar zat het mij mee op alle gebied. Het weer
was goed, de baan prachtig en heel belangrijk mijn
flightgenoten helemaal top.
De laatste wedstrijd was spannend. Je speelt tegen
de rest van het veld maar Marieke Amijs en ik
speelden voor ons gevoel ook een matchplaywedstrijd.
Wij stonden bovenaan en speelden samen.
Hielden elkaar als eksters in de gaten. Wie gaat er
met de blinkende, glimmende trofee vandoor?
Het geluk was dit keer aan mijn zijde.
Heel erg genoten heb ik van Ekster B 2016!
Volgend jaar naar Ekster A.
Ik ga Ekster B zeker missen.
Josien van Hasselt
Herenbeker 2016
Terugkijkend, overwegend wat te schrijven, ontkom ik er niet aan me te realiseren hoe mooi ik
mij in De Dommel-traditie geplaatst voel.
Ook uw partner voor ieder beveiligingsproject!
• Inbraakbeveiliging • Branddetectie • Camerabewaking •
• Toegangscontrole • Eigen meldkamer • Alarmopvolging •
• Bewaking • Service & onderhoud •
Ik kan het niet ontkennen; enigszins euforisch keerde ik op
22 sept. ’s avonds huiswaarts, een rijkgevulde Boomsma-doos
onder de arm
Dat Lammes’ vader in 1980 de Herenmiddag
introduceerde en in 1985 de Herenbeker daaraan
verbond; dat Bauke die als eerste won. Dat Klaas
hem in 1994 definitief in zijn bezit kreeg.
Dat ik, ‘jong’ Dommellid (2008), met beiden
competitie speelde; dat ik Lammes als goede
kompaan in de jeugdcommissie trof.
Dat Hans Hertzberger, de schenker van de huidige
beker (1995) het aardse speelveld tot voor kort
met ons deelde.
En dan Onno, sinds 2002 de bezielde leider van
de broederschap, die in Frans Spits een waardige
opvolger vindt.
Stuk voor stuk coryfeeën, die Heeren. En dat alles
geeft aan mijn Herenbeker 2016 een bijzondere
glans.
Hoe kreeg ik het voor mekaar?
Een kleine vijftig deelnemers meldden zich en
Onno meende dat er onder hen nog wel 25 kanshebbers
waren de beker te winnen. Met mijn 34
- 18 - - 19 -

Stablefordpunten rekende ik mijzelf daar niet toe.
Er waren immers al scores van 42, 41...
Maar, je hebt van die dagen... Ik kwam met 41
punten uit de strijd. Dat geloof je toch niet! Frans
en Koos waren mijn gewaardeerde flightgenoten
en getuigen.
Mij viel de Herenbeker ten deel, de enige beker
waarvan de replica groter is dan het origineel.
Mag het een beetje meer zijn? Ja hoor: de longest:
een fles, de brutoprijs: een fles, de dagprijs:
een fles en... twee birdieballetjes. Gelukkig ging
de neary naar Vic Schoolmeesters, absoluut the
nearest! Top.
Het was een heerlijke avond na een prachtige
dag. Ik ben er zeker van dat ik namens allen
spreek als ik Onno dank voor zijn enorme inzet en
zijn niet te overschatten bijdrage aan het bijzondere
en sportieve karakter van de herenmiddag;
een fenomeen binnen de club. Tommy van Eijk,
trouwe assistent en Johan Mommaal, secondant
van het eerste uur, altijd glimmend van plezier
aanwezig, dank jullie wel! Geweldig Frans dat jij
het stokje overneemt. Wie anders, zou ik zeggen.
Goed gedaan, Onno!
Ik heb bij thuiskomst voor mijn vrouw een kleine
uitstalling van mijn prijzen gemaakt, met toelichting.
Zij opperde: ”Geef een borrel voor je maten!”
En dat wou ik maar doen; de flessen komen op
enig moment retour, als poedel-, aanmoedigingsof
hoofdprijs, maar de beker houd ik.
Hans Berendsen
De glorieuze winnaar van de Herenbeker 2016 met de
uittredend captain Onno Verhorst van de Herenmiddag
Vriendelijk en altijd goed gehumeurd: André de Wit
Na ruim 15 jaar trouwe dienst en hét gezicht van het secretariaat geweest te zijn, is André per
1 september met pensioen.
Twee maanden verder waren we bij de redactie
van De Ekster benieuwd hoe het met hem gaat en
nodigden we André uit op ons zo bekend terrein,
De Dommel. Op een regenachtige dag in november
hebben we samen met oudgedienden Onno
Verhorst, Betty Wesselman en Kees Lips bij de haard
herinneringen opgehaald en mochten we André
nog 1x het hemd van het lijf vragen.
André werd in 2001 door zijn overbuurman en
Dommel-lid Roelf Smedema voorgedragen om
caddymaster te worden op De Dommel. Hij was net
gestopt met een assurantiekantoor en Ans van den
Heuvel, secretaresse van De Dommel, ging minder
werken. Dat kwam natuurlijk mooi uit! Voor 20 uur
in de week trad André in dienst om leiding te geven
aan de caddies en om administratieve werkzaamheden
te verrichten. Toentertijd telde de club 450
leden die zijn hulp hard nodig hadden. Het inschrijven
voor lessen en wedstrijden werd namelijk nog
met de hand bijgehouden. Vergaande automatisering
was nog niet aan de orde. De eerste website
van De Dommel zag in 2003 het licht en enige tijd
later konden de wedstrijdinschrijvingen via E-Golf
geautomatiseerd worden. Desalniettemin had
André het drukker dan ooit en werd een 36-urige
werkweek realiteit.
De grootste veranderingen in de jaren waren volgens
André toch wel de introductie van het nieuwe
administratiesysteem en uiteraard de uitbreiding
van een 12- naar een 18-holesbaan. Dit laatste
Ontmoeting met André de Wit op De Dommel
betekende een groot aantal nieuwe leden, wat extra
aandacht verdiende. Ondanks vele nieuwe gezichten
kende André negentig procent van de leden bij
naam. En iedereen kende André!
Niet altijd heeft André voor op kantoor gezeten.
Oorspronkelijk hadden de pro’s een shop op de
plaats waar nu het secretariaat zit. De pro’s stopte
met de shop, want men kon overal wel golfspullen
aanschaffen. Binnen voltrok zich een verbouwing
want de achterruimte werd een vergaderruimte.
Door de jaren heen beperkte het assortiment zich
tot enige handige golfspulletjes en clubtruien.
Langzaamaan verdween de shop naar achteren.
Zijn vrouw Astrid bemande jarenlang met veel toewijding
het kleine edoch handige winkeltje op
de zaterdagmorgen.
Na onze vraag of er nog wel eens iets voorgevallen
is, blijkt hoe goed André met mensen kon omgaan
en/of hoe discreet hij is. “Er waren nooit zulke opmerkelijke
voorvallen”, benadrukt hij. Zo nu en dan
kwam er een verzoek van een lid om toe te zien op
het alcoholgebruik van de wederhelft, of parkeerde
er iemand op een niet voor hem of haar bestemde
plek. Ook dat werd altijd door André keurig en op
een prettige manier afgehandeld. Opeens schiet het
voorval hem te binnen van een lid die iedere dag
belde om zich in te schrijven voor de herenmiddag,
die er maar eens per week was. Met zijn engelengeduld
werd ook dit lid immer vriendelijk te woord
gestaan.
André heeft op De Dommel leren golfen en zijn
baanpermissie behaald, alleen het spel heeft hem
helaas nooit kunnen ‘grijpen’. Fietsen, tennissen en
lezen passen beter bij hem. De grootste glimlach
verschijnt op zijn gezicht als hij vertelt dat de kleinkinderen
regelmatig komen logeren. Een gezellig
tijdverdrijf.
Ondanks de welverdiende vrije tijd, heeft André een
nieuwe uitdaging gevonden. Hij hoopt zich nog een
aantal jaren verdienstelijk te maken als privéchauffeur.
Het past bij hem, daar zijn we het allemaal
over eens. Dus als u naar een feestje gereden wilt
worden of midden in de nacht op Schiphol landt en
nog naar huis wilt, laat het André weten (06 5118
8875). Hij staat altijd voor u klaar!
Zo konden we nog uren doorpraten. Het was tijd
om huiswaarts te keren. Niet zonder André op het
hart te drukken vooral tijdens een rondje fietsen
ons terras aan te doen. Iedereen vindt het leuk hem
te zien en te spreken; dat is deze middag wel weer
gebleken. Wij hopen dat het André bijzonder goed
gaat en zien hem graag snel weer terug op zijn en
onze club of natuurlijk in de auto!
- 20 - - 21 -

Dorpsstraat 42, 5261 CK Vught
073-3034191 | info@coolsculptingcenters.nl
NU OOK IN VUGHT!
Vlinderwedstrijd, een enerverend rondje golf...
...in een flight met Piet sr. en Piet jr. Lathouwers, Irma en Saskia van den Bouwhuijsen en wij: Ben en
Gijs Volders.
F. Kazem
Plastisch chirurg
VET VERLIEZEN
ZONDER OPEREREN,
SPORTEN OF DIËTEN
Coolsculpting ® by ZELTIQ maakt gebruik van de gepatenteerde
Cryolipolyse techniek om vetcellen met gecontroleerde
koeling te verwijderen. Hiermee kunt u dus die hardnekkige
vetrolletjes eenvoudig weg krijgen... en blijvend!
Plastisch chirurg F. Kazem is de grondlegger
van Coolsculpting® in Nederland en loopt voortdurend
voorop met toepassingen van nieuwe technologieën binnen zijn
vakgebied. Ruim 7 jaar geleden introduceerde hij in Nederland
de Cryolipolyse techniek vanuit de Verenigde Staten. Na het
Coolsculpting ® Center in Amsterdam, de vestigingen in Den Haag
en ‘t Gooi is er nu ook een Coolsculpting ® Center in Vught.
De toonaangevende techniek gaat uit van de natuurlijke vorm van het
lichaam. Onze Coolsculpting ® -specialisten werken onder supervisie
van plastisch chirurg F. Kazem en zijn allen BIG-geregistreerd.
De Coolsculpting ® techniek om vetcellen te bevriezen
voldoet als enige in Nederland aan de strenge eisen
van de Amerikaanse Food and Drug Administration.
Met “Ik hoor dat jij best ver kunt slaan” maakte ik
kennis met Saskia. “Nou, hebben ze je ook verteld
hoe ik put?” Nee, dat niet, dus ging ik er maar
vanuit dat het putten wel op het niveau zou liggen
van haar handicap (8.3).
Ik had weinig verwachtingen van Gijs die hooguit
één keer per jaar speelt met z’n broer Bram en dan
gaat het erom wie het verst slaat, doglegs afsnijdt
e.d. Dat kost doorgaans veel ballen. Een hockeybal
is toch iets anders dan een golfbal!
We hadden de afspraak: “Gijs, ik sla af en als die
goed ligt, hou je dan niet in...” Verre slagen, maar
niet allemaal vindbaar: in het bos bij Onno, in de
wei bij Dick van Waning e.d. Je had haast een verrekijker
nodig om de bal goed te volgen.
En Saskia hield zich ook niet in, drives van zo’n 240-
250 meter en de kortste weg over bomen, waardoor
je geen idee had waar de bal zou landen. De
meeste lagen gewoon waar ze bedoeld waren.
De senioren onder ons zagen het met bewondering
aan en deden op hun eigen manier ‘duiten in het
zakje’. Irma maakte bekwaam de putts af die Saskia,
inderdaad, nogal eens miste.
Gijs ontdekte allengs een nieuw soort slag: rustiger
en recht, ter compensatie van mijn missers. Hij ging
zelfs goed putten en maakte een birdie op hole 13.
Zijn afslag ging ver, rechts over de bomen. Ik schatte
in dat die door de ruit zou gaan bij de familie Sips
of onverhoopt de hond het zwijgen zou opleggen.
Mijn bal lag prima, vóór het weggetje. Toch maar
even kijken of er schade was, maar de mensen op
de volgende afslag wezen al: voorbij de blauwe afslag
van hole 14. Bij deze nog: sorry, sorry! Ik chipte
de bal op de green en Gijs maakte de eerste birdie
van zijn leven. De bal van Saskia lag met de eerste
slag overigens gewoon in de bunker vóór de green.
Piet jr. speelde prima, maar leek wat fysiek ongemak
te hebben. Piet sr. speelde zoals ik van hem
gewend ben: wat kortere lengte, maar goed putten
én vooral gezellig.
Wij hebben zelden zo genoten en danken daar onze
flightgenoten en de uitstekende organisatie voor!
Ben en Gijs Volders
1e - Gijs en Ben 45 punten
2e - Eveline en Alexander 41 punten
3e - Thomas en Renée 39 punten
Neem contact op voor een vrijblijvend consult.
Bel: 073-3034191 of mail: info@coolsculptingcenters.nl
Veel mensen hebben
hardnekkig vet ondanks diëten
en sporten.
Bij Coolsculpting®- technologie
wordt gerichte afkoeling
ingezet om alleen deze
vetcellen te bereiken.
In de weken na de
behandeling verwerkt je
lichaam het vet en voert het op
natuurlijke wijze af.
De resultaten van
Coolsculpting® zijn blijvend
omdat de behandelde
vetcellen voor altijd weg zijn.
Waarom Coolsculpting ®
• Zichtbaar resultaat
• Effectief & Pijnloos
• Geen chirurgische ingreep
• Geen herstelperiode
Winnaars Vlinderwedstrijd in het midden, Gijs en Ben
Volders, links de derde plaats Thomas en zijn dochter Renée
Hoyng, rechts tweede plaats Eveline en Alexander Helmer
Winnaars Vlinderwedstrijd Gijs en Ben Volders
U vindt alle informatie op www.coolsculptingcenters.nl
- 22 - Amsterdam • Den Haag • ‘t Gooi • Vught
- 23 -

Ekster A en meer... Buma-beker 2016
Als inspiratiebron voor eenieder die zich hierin herkent en omdat het een aardige anekdote is, wil
ik u hierbij mijn gedeeltelijke golfleven en -ervaringen niet onthouden.
Donderdag 29 september j.l. speelden de dinsdag-dames en de donderdag-heren voor de 13e keer
om de mevrouw Buma-beker.
Na een periode van twintig jaar geen bal meer
te hebben geslagen, volgt in 2005 de terugkeer
naar De Dommel, zonder de illusie om het oude
niveau (hcp 4) weer te evenaren, maar toch... Er
werd mij een starthandicap toebedeeld van 14,5
waar ik het helemaal mee eens was. Redelijk snel
kwam ik richting oude niveau (hcp 8.6). Ingeschreven
voor de competitie mocht ik meedoen
met heren 2. Mijn Australian blades (anno 1973?)
baarde hier opzien. Een zeer jeugdige tegenstander
vroeg “Wat heb jij daar nu voor houten in
jouw tas zitten?”, waarop ik antwoordde: “Je zegt
het goed, houten dus met een houten kop!”, hij
dacht waarschijnlijk dat ik van een andere planeet
of uit een ander tijdperk afkomstig was.
Echter enige tijd na de goede herstart ging het
ook weer snel bergafwaarts. Op aanraden van
velen toch maar nieuwe stokken gekocht en dan
ook maar direct goed, dus laten fitten bij een
professionele clubfitter. Dit hielp natuurlijk niet
direct, zoals van tevoren wel te verwachten was.
De stokken waren zwaar en stug, terwijl de blades
licht en redelijk flexibel waren en zo voelen
deze clubs eigenlijk nog steeds. Ik moet inmiddels
wel erkennen dat er veel minder missers zijn en
als die er zijn, dan veel minder ernstig.
De hoofdoorzaak van de achteruitgang was
echter de yips bij het putten. Dit bleek tijdens
een les van Jan, die ik dankbaar ben dat hij mij dit
besef heeft kunnen bijbrengen. Hij adviseerde mij
om een linkshandige putter te kopen. Ik werd zo
hopeloos en chagrijnig van het feit dat een putje
van 30 cm voor mij de moeilijkste slag was en
dat bij langere puts altijd drie of meer puts nodig
waren, dat er voor mij uiteindelijk nog maar twee
opties waren: stoppen of radicaal iets anders
doen. Een linkshandige putter was voor mij een
brug te ver en heb toen zelf gezocht naar en
De gebroeders Jordans; vlnr Antoine, Alexander en Eric
geëxperimenteerd met een haalbaar alternatief.
Vele You Tube-films en live wedstrijdbeelden van
goede spelers hebben mij gebracht op de pengreep
en na een winter oefenen bleek dit volledig
de yips te ondervangen.
Ik kreeg daardoor weer zin in het spel en heb dit
jaar meer gespeeld en geoefend, hetgeen resulteerde
in het winnen van de Ekster A en de Coq
Hardi. De eindekster was ongekend spannend
omdat er nauwelijks verschil in scores was. Daarnaast
was het boeiend en leerzaam vanwege het
fantastische spel van mijn medespelers, waarmee
ik twee rondes mocht spelen. Dank hiervoor met
name aan mijn medespelers en de wedstrijdcommissie
die dit alles mogelijk heeft gemaakt.
Ik hoop dat - met mij - anderen na een hopeloze
golfperiode wegen vinden om hierover heen te
komen en te blijven spelen. Het blijft voor mij een
fantastische sport in alle opzichten!
Alexander Jordans
Deze zilveren beker is in 1941 tijdens de jaarlijkse
‘Dames-Heerenwedstrijd’ op onze baan gewonnen
door mevrouw A.E.J. Buma-van Tienhoven,
een zeer bekende golfster in die tijd. Deze beker
is in 2003 ter gelegenheid van het lustrum aangeboden
aan het bestuur als prijs voor een jaarlijkse
wedstrijd tussen dames- en herenteams.
De winnaar van het vorige jaar bepaalt de wedstrijdvorm.
De laatste jaren is de wedstrijd steeds
gewonnen door de heren, die, vanwege het
sportieve en sociale karakter, Chapman Greensome
Matchplay de meest aantrekkelijke spelvorm
vinden voor deze ‘battle of the sexes’.
Clubkampioenschappen Matchplay
v.l.n.r.: Winnaar Matchplay Heren B: Bert Koenen,
Dames: Marcelle Beukers en Heren A: Max van de Kuilen
Omdat enkele dames van mening zijn, dat zij met
deze wedstrijdvorm op sportief gebied in het
nadeel zijn, is dit jaar, in overleg, gekozen voor 9
holes FBBB en 9 holes Chapman.
Met een deelname van 40 teams werd het een
spannende en uitermate gezellige wedstrijd, die
door de heren met 69 tegen 51 punten is gewonnen.
De verandering van spelvorm heeft dus
(nog) niet geleid tot het door de dames gewenste
resultaat! De totaalstand is nu 7-6 voor de heren.
Na afloop bleef het nog lang gezellig op de 19e
hole!
Soms zit het mee en soms zit het tegen. Dat gevoel kennen we allemaal en bij mij zat het mee tijdens
de clubkampioenschappen Matchplay B.
Ik begon met een bye en de daarop volgende drie
partijen waren zeer sportieve “gevechten” van man
tegen man (John Karsten, Joost van den Akker en
Maarten Lips) waarbij het kwartje iedere keer mijn
kant op viel.
De apotheose tijdens de finale was een put van een
meter of vijf op hole 18 die in de hole eindigt, waardoor
de put van Maarten (ook een meter of vier)
ineens veeeeeel langer werd en 5 cm rechts naast
de hole stopt. Resultaat... Bert is kampioen matchplay
B 2016! En daar is Bert heel blij mee!!!
Maar eigenlijk wil ik jullie iets anders vertellen. Als
ik in de weken voorafgaand aan de clubkampioenschappen
stroke- of matchplay aan verschillende
leden vraag “Doe je ook mee met...”, dan hoor ik
vaak “Nee, ik heb toch geen kans om te winnen.”
Jammer, want in mijn beleving zijn dit twee fantastische
weekends waarbij het niet alleen om de
eerste plaats gaat, maar ook om te zien waar je op
dat moment zelf staat en om te genieten van de
sfeer tijdens de belangrijkste clubwedstrijden van
het jaar.
Dus bij deze een oproep aan iedere sportieve
golfer(ster)..... gewoon meedoen!
Bert Koenen
- 24 - - 25 -

Clubkampioenschappen Matchplay (2)
Matchplay is mijn favoriete spelletje, ik had er veel
zin in. Een week voor de clubkampioenschappen
op De Dommel heb ik meegedaan aan de matchplay
clubkampioenschappen op de Eindhovensche,
dit ging goed, ik haalde daar de finale en verloor
nipt van Ruben van Uden, de Nationaal Matchplay
kampioen. Ik ging dus met een goed gevoel het
weekend in.
De eerste ronde speelde ik tegen Eric van der Werff,
deze ronde won ik op hole 13. ‘s Middags speelde
ik tegen Ton Verbiezen, dit was een stuk spannender,
ik won met 2/1. Ik had er zondag zin in, want
ik speelde tegen mijn vader, hij wilde per se van
me winnen maar ik maakte 5 birdies en zo waren
we klaar op 15. In de finale speelde ik tegen Joost
Schuerman. Na 14 holes stond ik 2 up. Op 15 en
16 maakt Joost nog 2 mooie putts om nog naar
17 te kunnen. Joost is echt een knokker en geeft
niet op. Het waren allemaal leuke en sportieve
wedstrijden.
Ik vind matchplay erg leuk om te spelen. Je mag
een fout maken en het speelt daardoor makkelijker.
Graag feliciteer ik Marcelle en Bert met hun
kampioenschap.
Groetjes Max
28+ wedstrijden
Wat ben ik blij dat ik heb meegedaan aan de 28+ wedstrijden! Eerlijk is eerlijk, het was voor mij
een drempel om in te schrijven, maar aangemoedigd door de omgeving toch maar gedaan.
Coq Hardi en Golfer van het jaar Alexander Jordans
Most Improved Player Eva Schoenmakers ging van hcp 30.3
naar 17.0!
En zoals met veel drempels in het leven, blijkt
achteraf de drempel helemaal niet te bestaan.
Het zijn alleen maar leuke deelnemers, die meedoen
voor de gezelligheid en om hun handicap te
verlagen. En hoe leerzaam is het om een wedstrijd
te spelen! Je bent meer geconcentreerd,
je verdiept je weer eens in de regels en je leert
met anderen te spelen. En na de wedstrijd op ons
onovertroffen terras nader kennismaken met
elkaar en nieuwe ervaringen opdoen. Alleen
maar geleerd dus. Vooral van het golfspel, maar
ook van mijzelf. Een rijker mens geworden en ook
nog een nominatie op de zilveren rabbit! Veel
dank voor de goede organisatie en heel graag
volgend jaar weer!
Maureen Olsman
19 November: ALV en huldiging der kampioenen
Het was spijtig om te constateren dat de ALV dit keer zo matig werd bezocht, ondanks de belangrijke
onderwerpen op de agenda. Het wijzigen van statuten is een gewichtige aangelegenheid die alle
leden aangaat. U leest er meer over in de rubriek ‘Van de bestuurstafel’ en op onze website onder
het kopje bestuur.
Traditiegetrouw werden tijdens de ALV een aantal
begerenswaardige, zilveren trofeeën uitgereikt
aan de leden die dit afgelopen jaar veelvuldig en
telkens weer mooie scores wisten te noteren of
in 2016 een uitzonderlijke handicap verlaging
realiseerden. Wij feliciteren deze kampioenen
van harte met deze bijzondere prestatie!
Golfster van het jaar Josien van Hasselt
Onno Verhorst ontving de Schaal van Waardering voor zijn
inzet en jarenlange captain-schap van de Herenmiddag
- 26 - - 27 -

Baancommissie
Een dagje ‘Greenkeepen’
Het was dinsdagochtend 7.25 uur dat ik mij meldde bij de loods op De Dommel. Voorzien van een zak
boterhammen en een fles koude thee voor de schaft, zoals dat vroeger te doen gebruikelijk was als je
vakantiewerk deed. Aan Toine van Driel had ik de wens kenbaar gemaakt om een dagje alle werkzaamheden
van de greenkeepers te delen. Wat volgde was een afspraak met opperbaas Harrie van
Oirschot en het prikken van een datum. Een en ander leidde ertoe dat ik op dinsdagmorgen 12 juli mij
meldde voor het verrichten van activiteiten die behoren bij een complete dag baanonderhoud.
Benieuwd en ook wel nieuwsgierig werd ik door de
heren greenkeepers bekeken. Mijn eerste indruk
over het team voelde meteen goed. De vaste
krachten Jan, Wim, Ad, Harrie, Ramon en Iwan
aangevuld met enkele jonge vakantiewerkers. Voor
de greenkeepers toch wel een ietwat onwennige
situatie. De leden van de club die begroet je, maakt
er een praatje mee, je wisselt er informatie mee
uit, maar welke onverlaat van de club gaat meehelpen
de baan te onderhouden in plaats van te
golfen. Per slot van rekening zijn we nu ineens tot
collega’s gebombardeerd.
Opper Harrie liet er geen gras over groeien. De
ploeg toog aan de arbeid met maaien, bunkers
machinaal harken, greens bezanden en verticuteren.
Harrie vroeg mij hem te vergezellen op weg
naar de greens. Op het menu van de dag stond
onder andere het verplaatsen van de vlaggen. Dit
is noodzakelijk om de greens te beschermen en te
zorgen voor de nodige variatie bij het aanspelen
van de holes. Goed voorbeeld doet volgen. Nadat
opper Harrie er een tweetal had voorgedaan en
ikzelf wat had meegeholpen met het dragen van
de materialen, nodigde hij mij uit het ook eens te
proberen. Na een wat onzekere start lukte het mij
wonderwel deze specifieke techniek onder de knie
te krijgen. We draaiden de rollen om. Nu werden
door mij de mooiste gaten op de green gemaakt
en Harrie hield nauwlettend toezicht en herstelde
vakkundig de foutjes die ik af en toe nog maakte.
Terwijl we ons van green naar green verplaatsten,
werd er melding gemaakt van omgewerkte grond
op bepaalde fairways, veroorzaakt door vogels of
ongedierte. Geen nood, bij het passeren van deze
plekken gingen de harken van de kar en werden
door ons de omgewoelde plakken gras op de
fairway onmiddellijk hersteld. Terwijl we al werkend
onze ronde rijden is er aandacht voor iedereen. De
leden van de club die aan het spelen zijn, begroeten
ons zeer vriendelijk. Eenieder doet dat op zijn
eigen wijze. Maar ook omgekeerd krijgen alle leden
die gepasseerd worden een knikje, opgestoken
hand, duim of in sommige gevallen een praatje.
Meestal over de baan. Ook ondergetekende deed
driftig mee en heeft die dag wat afgezwaaid, gegroet
en geknikt. Ook viel mij een heerlijke traktatie
ten deel van een lieve dame die altijd voor de mannen
van de loods iets lekkers bij zich heeft. Toen dat
tijdens de middagpauze ter sprake kwam, wisten ze
allemaal precies wie dat was. Deze gestes worden
sterk gewaardeerd. Er is ook een dame, vertelden
ze mij, die koeken bij zich heeft en uitdeelt aan
de greenkeepers. Maar zij was die dag nog niet
gesignaleerd.
Na de ochtendschaft moest ik van opper Harrie
zelfstandig op pad. Er was zand op de greens
gestrooid en die moesten geveegd worden. Met
kar en veegnetten op pad naar de oefengreen waar
Wim op mij stond te wachten en ging uitleggen hoe
dat in zijn werk gaat. Hij deed vakkundig een stukje
voor, knikte goedkeurend en ik kon aan de slag.
Nou leek mij dat geen moeilijk karwei maar het
venijn zat hem in de tijd dat het allemaal moest
plaatsvinden. Want terwijl jij de greens doet,
wordt er om je heen gewoon gegolft. Hoewel het
baanpersoneel voorrang heeft, kun je toch ook
niet een aantal spelers oeverloos laten wachten
totdat jij al je werkzaamheden hebt afgerond. Er
moet dus even samengewerkt worden om zowel
het golfspel als het baanwerk tot zijn recht te laten
komen. En dat is soms niet makkelijk en zeker niet
voor een beginneling als ik. Als het al een spanningsveld
is, was het mij alleen bekend vanuit het
gezichtspunt van de golfer. De speler denkt “Als
die greenkeeper nou even aan de kant gaat staan,
slaan wij gauw af en terwijl wij naar onze bal lopen
(of lopen zoeken) kan hij verder met zijn activiteiten.”
De greenkeeper denkt tegelijkertijd “Als jullie
nou even wachten, ben ik hier klaar en kunnen
we allebei verder.” Nou, dat spelletje wordt door
onze greenkeepers goed beheerst maar voor een
onervaren aanvanger levert dat behoorlijk wat
problemen op. Sta ik met mijn kar en sleepnet in
vol ornaat op mijn gevreesde hole 7 (waarvan ik
ooit gedroomd heb dat ik deze hole uit kwaadheid
naar de beurs had gebracht en daarna van de opbrengst
een loods getimmerd, met ruimte voor 150
nieuwe lockers) klaar om de green te vegen, staan
er waarachtig drie hele lieve dames mij smekend
aan te kijken om daar even mee te wachten en ze
eerst te laten afslaan. Een moment wordt door mij
geaarzeld, maar dan geef ik een gebaar dat ze af
kunnen slaan. Blij als ze zijn, spoeden ze zich naar
hun tassen en na controle of alle, maar dan ook alle
spullen die ze bij zich hebben, nog steeds in hun tas
zitten, slaan ze af. Maar ja, het is een par drie en
voor je het weet zijn ze bij hun bal en er zijn door
mij slechts twee rijtjes geveegd. Weer die smekende
blikken. Weer over mijn hart gestreken, goedzak
die ik ben en ga onder aan de green geduldig
staan wachten. Als ik daarna de green weer oprijd,
heeft aan de andere zijde in een flight van drie er
al iemand weer afgeslagen. Dus vind je, dat je dat
niet kunt onderbreken en voor je het weet staan
ook deze dames op de green om te putten. Het zal
duidelijk zijn, deze green veeg je in vijf minuten en
ik presteerde het om daar dertig minuten over te
doen. Mijn traagheid was opper H ook al opgevallen
en hij maande mij terecht tot enige spoed,
want met dit tempo komen die holes niet af en
voor de regen valt, moeten ze geveegd zijn. Een en
ander moest veel sneller en van mij werd verlangd
mijn werkzaamheden wat nadrukkelijker centraal
te stellen. Maar ja, het was dinsdag en damesdag,
onnodig te vertellen dat ik de juiste status van het
voorrang geven (of liever niet geven) niet goed
genoeg onder de knie had. Mijn respect voor de
greenkeepers die deze manier van communiceren
met de golfers op de baan uitstekend voor elkaar
hebben. Streng als het nodig is en soepel als het
kan. Uiteindelijk werd de hulp bij het vegen van
opper H dan ook van cruciaal belang.
In de middagpauze breng ik het onderwerp ter
sprake. De greenkeepers vinden het soms ook
lastig en niet alle golfers reageren hetzelfde. Het is
toch een kwestie van geven en nemen en vereist
de nodige ervaring om het zo te doen dat iedereen
tevreden is.
Als uiteindelijk alle holes geveegd zijn mag ik opnieuw
het veld in. Gewapend met een bosmaaier
(een milieuvriendelijke op accu) worden alle palen
en borden, die door de hoogte van het gras bijna
niet meer zichtbaar zijn, door mij weer zichtbaar
gemaakt. Uiteraard kom je dan op plaatsen waar
een golfer normaal niet komt of het is foute boel.
Ballen vond ik op plekken waarvan ik dacht, dat kan
niet, daar moet je les in gehad hebben anders kun
je hem hier niet krijgen.
Om 16.15 uur was het einde oefening en was het
tijd om het gereedschap en toebehoren terug te
brengen en waar nodig schoon te maken. We hebben
nog wat nagepraat en ik heb de heren bedankt
voor de leerzame dag. Want dat was het zeker.
Op deze dinsdag werd mij de kans geboden meer
te weten te komen hoe je onze golfbaan in optimale
conditie brengt en houdt. Het werk van deze
dag was maar een klein facet van de talloze werkzaamheden,
die horen bij het takenpakket van de
greenkeepers. Ze zijn van alle markten thuis en het
respect voor de manier waarop ze hun werk doen
is door deze dag alleen maar vergroot.
Leo Roels
- 28 - - 29 -

Jeugdcommissie
Uitslag teamwedstrijd JOB najaar 2016
De prijzen zijn aan de aanwezige teams uitgereikt tijdens de Sinterklaaswedstrijd. De teams scoren
met name op aanwezigheid tijdens: drivingrangelessen, baanlessen en wedstrijden. In 2017 maken
we de nieuwe teams bekend.
De score najaar 2016 is als volgt:
MB1 50 pt
MC1 42 pt
JB2 37 pt
JC1 36 pt
MC2 34 pt
MB2 33 pt
Mevrouw Swane Beker
JD1 30 pt
JA2 30 pt
JB1 28 pt
JA1 25 pt
JC2 23 pt
JD2 21 pt
De mevrouw Swane Beker is een wedstrijd voor meiden uit heel Nederland. Die wedstrijd wordt
altijd door de NGF op De Dommel georganiseerd. Het is een super leuke wedstrijd om aan mee te
doen, dus voor de meiden die er dit jaar niet aan mee deden geef ik de tip om volgend jaar gezellig
mee te doen.
had 83 slagen en 42 Stablefordpunten. Ik ben dan
ook veel gezakt in mijn handicap en daar was ik
erg blij mee.
Ik wil graag iedereen bedanken, die heeft geholpen
met het organiseren van deze wedstrijd en
natuurlijk de NGF. Ik vond het erg leuk om een
keer een officiële NGF-wedstrijd te spelen en dat
ik dan ook goed speel was erg leuk.
Als ik kan, doe ik volgend jaar zeker weer mee.
Hopelijk zie ik dan veel meiden van onze club die
daar ook aan meedoen en veel andere meiden
natuurlijk.
Groetjes, Eva Schoenmakers
Jeugdweek Eindhovensche golfwedstrijd,
zondag 30 oktober 2016
Het was een heel goed geregelde wedstrijd en heel
leuk. Het was goed weer en de baan lag er goed bij
en we hadden ook nog een leuke flight.
Het was ook een leuke spelvorm die was scramble
a deux en voor de kleintjes was er een wedstrijd op
de kleine baan en er was voor hun een springkussen
en muziek.
Onderweg in de baan kwamen er mensen langs in
een buggy met lekkers en drinken en het golf ging
ook nog goed. Iedereen kreeg twee consumpties
voor drinken en een voor een broodje kroket.
Kortom een hele leuke dag.
Dit jaar heb ik dus aan die wedstrijd meegedaan.
Ik zat in een flight met meiden die ergens in het
midden van Nederland wonen en anderhalf uur
moesten rijden naar onze club. Het was leuk om
te zien dat ze dat ervoor over hadden. Ik heb die
dag mijn beste kaart ooit gespeeld tot nu toe. Ik
- 30 - - 31 -

De Dommel kleurt voor één dag roze
Mevrouw Swane Beker voor meisjes, georganiseerd door de NGF
- 32 - - 33 -

Vertrouw op uw persoonlijke beheerder voor groei en behoud van uw vermogen.
Zuidwal 4-B | 5211 JK | ’s-Hertogenbosch
PERSOONLIJK EN PROFESSIONEEL
De kunst is plezier aan
het vermogen te beleven
Joris Teulings, partner en mede-eigenaar
castanje-vermogensbeheer.nl
info@castanje.nl
073 303 0260
Vrienden- en vriendinnendag
- 34 - - 35 -
Ik had zondag afgesproken met Pepijn, een vriend
uit mijn klas die bij de Pettelaar speelt. We zaten in
de flight met Max en Quirijn. Dat was heel leuk.
We hebben allebei een birdie gemaakt op hole 5,
maar toch hebben Pepijn en ik met twee Stablefordpunten
meer, gewonnen.
Ik wil ook nog de jeugdcommissie bedanken want
alles was goed voorbereid, de wedstrijd ging erg
goed en we hebben ook lekker gespeeld.
We vonden de wedstrijd leuk en gezellig! Bedankt!
Ties Valkenburg
Wij heten u van harte welkom in uw clubhuis!
Afgelopen 1 oktober heeft het team van Henk-Jan van der Meulen het stokje overgenomen van
Arjan Overwater. Na een prettig en goed verlopen overdracht, heten wij u als nieuw horecateam
van harte welkom in uw vertrouwde clubhuis. We hebben reeds met een groot aantal leden
kennis gemaakt en de leden ook met ons.
Op de foto vlnr; Nancy vd Heijden, David Nipius, Arno Jansen,
Sacha van Hest en Demi Lammers
Onze keuken- en afwasbrigade wordt aangestuurd
door Nancy. Zij verzorgt, samen met haar collegakoks,
diverse smakelijke lunchgerechten, borrelhappen
en natuurlijk verrassende diners. De Dommelkoks
werken tevens samen met de koks van KEK.
Gezamenlijk komen zij tot smakelijke ideeën, die ze
met hulp van elkaar uitwerken.
Kortom, genoeg inspiratie! Daarbij, niet geheel on
belangrijk, zorgen onze kanjers van de afwasploeg
er vanzelfsprekend voor dat alle bestek, glazen en
servies spic en span voor u zullen zijn.
In het restaurant heeft u de afgelopen weken twee
nieuwe gezichten gezien. Daarvan ben ik er één,
Sacha, en mijn collega Arno. Daarbij bent u ook de
vertrouwde gezichten van Els en van Koen tegengekomen.
Samen met onze flexibele krachten zorgt
onze witte brigade ervoor dat het u aan niets zal
ontbreken.
Iedere dag bent u in uw eigen clubhuis welkom
van 9.00 tot 21.00 uur. Schroom niet om te komen
genieten van een heerlijke kop koffie, een goed glas
wijn of een gastronomisch dinertje met uw (golf)
vrienden of familie. De haard en de kaarsjes branden,
wij zien u graag komen!
Sacha van Hest, Golftender B.V.

Zondag 27 november deden 22 enthousiaste deelnemers, jong en oud, mee aan de sinterklaaswedstrijd. Er werden oudhollandse
spelletjes gespeeld in het clubhuis door de kleintjes en in de baan kwamen de Pieten langs met warme chocolademelk.
Sinterklaas en twee lieve Pieten deden hun intrede in het clubhuis waar we zaten te wachten met kloppend hart!
- 36 - - 37 -

- 38 - - 39 -

Opgeteed
Ons jeugdlid geselecteerd door de NGF
Tijdens de vriendjes- en vriendinnendag op De Dommel heb ik contact gehad met Thom van der
Sluijs. Thom is nog maar ruim een jaar lid bij ons en sinds kort geselecteerd voor NGF-B selectieteam.
Wat is je beste prestatie tot nu toe?
Bij GC De Haverleij ben ik Junior of the year
geworden in 2015 en bij GC De Dommel heb ik
pas geleden nog de Jeugdclubkampioenschap
strokeplay 2016 gewonnen.
Sinds wanneer en hoe ben je op De Dommel
terechtgekomen?
Sinds de winter van 2015/16 ben ik bij GC
De Dommel gestart. Ik was op zoek naar een
nieuwe pro en wist dat Twan Boerdonk bij deze
club actief is.
Toen heb ik gevraagd of ik hier mocht komen
spelen.
Ja, wij zijn een wijnclub. Maar niet zo maar één of weer zo één. Wij zijn
een club met historie (bestaan al sinds 1972) en met een principe. Wij
kiezen heel bewust voor kwaliteit, service en actieve inbreng van onze
leden. We importeren het grootste deel van ons assortiment rechtstreeks
aan de bron. Dus bij de wijnbouwer, het Château of het Domein. De wijnen
worden met grote zorg geselecteerd door een proefpanel van leden. Een
optimale verhouding prijs-kwaliteit is daarbij de belangrijkste richtlijn.
Tweemaal per jaar ben je welkom op onze wijnproeverijen. Deze worden
vaak bij leden thuis gehouden om zo het informele en vooral ook gezellige
karakter te behouden. Je bent welkom, diverse leden van Golfclub
de Dommel gingen je al voor!
Meer info?
Kijk op www.wijntje.nl of neem contact op met
Wouter Bensdorp (wouter@wijntje.nl of 073-5530901)
Adres (kantoor & opslag): De Beverspijken 20 L, 5221 ED ’s-Hertogenbosch
Jeugdlid Thom van der Sluijs
Thom hoe oud ben je?
Ik ben 13 jaar.
Welke school zit je?
Stedelijk Gymnasium in ‘s-Hertogenbosch.
Wat is zo leuk aan golf?
Het is een heerlijk gevoel als ik de perfecte
bal sla. Ook vind ik het leuk als ik merk dat ik
steeds weer beter ga spelen.
Hoe lang golf je al?
Sinds mei 2014.
Waar heb jij je golfopleiding gehad?
Ik ben begonnen op GC De Haverleij in
Den Bosch.
Hoe vaak oefen je?
Ik train elke schooldag: drie dagen golf en twee
dagen fysiek. Daarnaast speel ik natuurlijk ieder
weekend, meestal op zaterdag én zondag.
Heb je nog broertjes of zusjes?
Ik heb een zusje: Lynn, zij is 10 jaar.
Heb je nog andere hobby’s?
Ik heb altijd gevoetbald, ben fan van PSV en
tijdens vakanties ski en duik ik graag.
Hoeveel uur per week train je nu gemiddeld?
Ongeveer 15-20 uur per week ben ik op de
golfbaan.
Met wie golf jij?
Meestal met mijn vrienden, mijn vader en
soms ook alleen.
Wie is jouw grote voorbeeld?
Rory McIlroy.
- 40 - - 41 -

Wat ging er door je heen toen je gevraagd
werd door de NGF, had je het verwacht?
Dat ik werd gevraagd, had ik niet verwacht. Ik
vond het natuurlijk super gaaf en dacht meteen
‘hierdoor word ik nóg beter.’
Hoe ging dat?
Toen ik terugkwam van een avond trainen,
vertelde mijn moeder dat ik was geselecteerd
voor de NGF B-selectie. We hadden hierover
een mail ontvangen.
Hoe gaat je trainingsprogramma er nu uitzien?
Ik blijf bij Twan trainen op vrijdag en in de
winter iedere week op zaterdag met het
NGF-selectieteam. Soms ook een heel weekend.
Valt dat te combineren met school?
Met heel goed plannen, gaat me dat lukken.
Wat wil jij later worden?
Topgolfer!
Welke hole vind jij het lastigst of leukst op De
Dommel?
De leukste hole vind ik hole 2, omdat je daar in
één slag op de green kunt komen.
Wat is je lievelingskleur? Rood, blauw of geel?
Blauw.
Wil jij nog iets kwijt aan De Dommelleden?
Ik heb het goed naar mijn zin hier. Leuk dat
de club topgolf voor de jeugdleden mogelijk
maakt.
Astrid Kemperman
Tips van de Pro
Maak optimaal gebruik van de winter!
Het seizoen is ten einde, geen Q-wedstrijden meer en een grote kans dat de baan niet meer qualifying
is, dus de perfecte tijd om te werken aan het volgend seizoen. Hoe ga ik dat doen?
In onze column van deze Ekster willen wij u graag wat handvatten meegeven om optimaal gebruik te
maken van de winter, zodat u daarvan kunt profiteren tijdens het seizoen in 2017.
Wat is uw doel? Hoe gaat u dit bereiken?
“Winnaars hebben een plan, verliezers een
excuus.”
Kent u een sport waarbij mensen zo bewust
en actief bezig zijn met de techniek als bij golf.
Internet staat vol met visies en meningen over de
‘perfecte’ techniek bij de swing of putt. Ook de
golfbladen staan vol met analyses, foto’s en tips,
en zelfs wanneer u een ronde golf speelt wordt u
overspoeld met goed bedoelde adviezen van uw
flightgenoten.
Wat doet dit met uw spel? Hoe gaat u om met
deze informatie?
“Techniek is een tool om uw doel te bereiken.”
Probeer samen met uw pro een duidelijk en simpel
beeld te creëren over wat u wilt doen en hoe
u dit doet. Dit is van toepassing op alle facetten
van het golfspel (fysiek, technisch, tactisch, mentaal
en materiaal). Dit kan bij u totaal anders zijn
dan bij een ander. Ieder mens is uniek! Dus, ken
uzelf en uw spel.
Wanneer u duidelijk weet wat u wilt, en hoe u dit
gaat bereiken, bent u minder vatbaar en minder
snel afgeleid door de mening van een ander.
“Succes is een keuze.”
Speel ieder schot, ga de baan in, oefen of neem
les met een doel. Wat wil ik (wel)!? Een doel kan
variëren van een gezellige ronde golf, een baan
leren kennen, een putt maken tot een score
neerzetten (resultaat). Een doel kan ook variëren
in tijd. Wat wil ik bereiken met deze slag, deze
ronde, deze periode, dit jaar en of wat is mijn
droomdoel. Wanneer u weet wat uw doel is, is de
volgende vraag hoe u dit gaat bereiken, wat kan
ik doen? Uw plan (proces)! Uw pro kan u helpen
bij het formuleren van uw doelen, en het maken
van de juiste plannen.
“De kracht van evalueren.”
Heb ik mijn doel bereikt? Heb ik gedaan wat ik
wilde doen? Heb ik me aan mijn plan gehouden?
Stel uzelf deze vragen na afloop van een slag,
een ronde, een trainingssessie of een bepaalde
periode. Wanneer u deze doelen, plannen en
evaluaties noteert en archiveert helpt dit bij het
ontdekken wat voor u werkt. Deel dit ook met uw
pro, om ook hem of haar inzicht te geven in wie u
bent en hoe u functioneert.
Het allermooist aan ons vak van golfprofessional/
coach is om samen met u deze doelen te formuleren,
plannen te maken, de weg bewandelen en
te leren van onze keuzes om zo uiteindelijk uw
doel te bereiken.
Wij hebben zin in de winter! U ook?
Tot snel!
Jan & Twan
- 42 - - 43 -

Commissies
Albert Swane Beker
Een eagle
scoren?
Wij staan voor
u klaar!
Kees Lekkerkerker, Yvonne Martens en Bart Wagemakers in actie
Eind oktober streden leden van de verschillende
commissies van De Dommel om de Albert Swane
Beker. Het was een prachtige herfstdag met heel
veel gezellige mensen!
Joost
Hofman
arbeidsrecht
sociaal zekerheidsrecht
huurrecht
Anneloes
van Tuijn
personen- en
familierecht
Hanneke
van Haarlem
arbeids- en
ontslagrecht
Marlous
Weerts
huurrecht
personen- en
familierecht
contracten
Jean van Zinnicq
Bergmann
complexe zaken
contracten
erfrecht
schade,
aansprakelijkheid
en geschillen
www.vzb.nl 073-6132318
Rob van der Aar ging uiteindelijk met de eerste
prijs naar huis.
Rob van der Aar wint de Albert Swane Beker
- 44 - - 45 -

www.capitalatwork.com
Think different,
put your Capital at Work
VERMOGENSBEHEER MET RESULTAAT
VERMOGENSBEHEER • VERMOGENSPLANNING
CapitalatWork is een onafhankelijke vermogensbeheerder
voor particuliere en professionele cliënten. Dankzij onze
specifieke beleggingsstijl bouwt CapitalatWork met succes
aan het behoud en de groei van het vermogen van ons
cliënteel. Daarbij zijn veiligheid, deskundigheid en eenvoud
de fundamenten van ons gedisciplineerd en consistent
vermogensbeheer. Wilt u weten hoe wij uw vermogen veilig
en deskundig aan het werk zetten? Contacteer ons via
(Gc de Dommel-lid) Steven Faber op 076 523 70 50 of via
s.faber@capitalatwork.com
Antwerp - Breda - Brussels - Ghent - Luxembourg
- 46 - - 47 -

LEONARD’S SURVIVAL GUIDE
VOOR EEN PLEZIERIGE KERST
- 48 -
Vuurdoornlaan 3
4902 SE Oosterhout
0162 45 32 03
info@leonard.nl
leonard.nl