ProShotsMagazine_Q1 17

DE KEUZE VAN
D I R K KUYT
Nederlands elftal
“We waren bezig aan een fantastisch toernooi, met een
mooi moment na de halve finale tegen Uruguay toen we
met onze fans op de sintelbaan de finaleplaats vierden.
Het team van 2010 in Zuid Afrika was ten opzichte
van het team vier jaar later in Brazilie wat langer bij
elkaar, zat echt op z’n top en was overtuigd van z’n
eigen kwaliteiten. In 2014 was het een jongere groep
met een trainer die twee maanden voor het toernooi
het systeem wijzigde en van dat elftal een machine
maakte die het maximale uit zichzelf haalde. Op dat
toernooi speelde ik in de wedstrijd tegen Mexico op 3
verschillende plaatsen, ik begon links back, verhuisde
in de rust naar rechts en toen we moesten scoren
ging ik in de spits spelen. Tenslotte eindigde ik weer
op rechtsback nadat we gelijk maakten. Het was een
hele memorabele wedstrijd, het was mijn honderdste
interland en de sterfdag van mijn vader. Een wedstrijd
waar ik echt het maximale uit mezelf gehaald heb. Ik
ben ontzettend trots deel uit gemaakt te hebben van
een team dat pas in de verlenging verslagen werd in
de WK-finale van 2010 en derde werd op het WK in
Brazilie in 2014”.
FC Utrecht
“De foto is de bekerfinale van 2003, met FC Utrecht
tegen mijn nieuwe club Feyenoord. Ik had daar net
getekend maar moest nog een bekerfinale spelen.
Ik wilde nog een keer alles geven voor FC Utrecht
en gelijk een visitekaartje afgeven aan mijn nieuwe
club. Daar deed je het allemaal voor. Het heeft
bij de Feyenoordsupporters ook gelijk een soort
van waardering gegeven, ze zagen een speler die
alles voor zijn team gaf. Afgelopen seizoen was het
andersom, speelde ik de bekerfinale met Feyenoord
tegen Utrecht. Ik ben blij dat ik nu met beide clubs de
beker gewonnen heb. Utrecht is de club waar ik mijn
profloopbaan begonnen ben op 17-jarige leeftijd. Ik
was net doorgebroken in het eerste elftal van Quick
Boys en het was Hans van Breukelen die mij toen
uitnodigde om een proefwedstrijd te spelen bij FC
Utrecht. Eigenlijk bedoeld voor het tweede elftal. Daar
bleek ik de snelste speler te zijn bij de looptraining.
Trainer Mark Wotte vroeg aan onze looptrainer Rob
Druppers dat hij niet de beste maar de fitste speler
erbij wilde hebben. In de eerste oefenwedstrijd met
Utrecht1 scoorde ik een goal en de wedstrijd daarna
zelfs zes. Toen zei Mark Wotte blijf er maar bij. Of de
topclubs in mijn jeugd hebben zitten slapen weet ik
niet, ik ben in ieder geval nooit door de traditionele
top drie benaderd”.
FC Liverpool
“Bij deze club werd ik teamgenoot van Luis Suarez.
Een ontzettend vervelende vent om tegen te spelen.
Maar toen ik hoorde dat Liverpool belangstelling had
wist ik gelijk dat het een aanwinst voor de club zo zou
zijn. Ik heb Luis ook zelf gebeld om hem te feliciteren
en hulp aangeboden met huisvesting. Luis sprak nog
goed Nederlands en vanaf dat punt is er een hele
goede band ontstaan. Ook onze families konden het
goed met elkaar vinden en in het veld ontstond er
gelijk een klik. In het eerste half jaar stonden we samen
in de spits, ik maakt 11 of 12 goals en Luis ook zo iets.
Dat liep als een trein, Luis is een van de beste spelers
waar ik mee gespeeld heb. Buiten het veld een rustige
familieman en ook bescheiden. In het veld komt pas
dat Zuid-Amerikaanse temperament naar boven om er
alles maar dan ook alles aan te doen om te winnen.
Gek genoeg hebben we elkaar nooit gedold met onze
Ajax-Feyenoord verleden”.
Fenerbahçe
“Ik wilde graag bij Liverpool blijven maar ik ben van
de meeste waarde als ik speel en dat was helaas bij
Liverpool niet altijd meer het geval. Ik was inmiddels
31 en wilde bij de supporters van Liverpool toch
herinnerd worden als de speler die ik was en niet de
speler die ik zou gaan worden, op de bank. Ik kon naar
Spanje en Duitsland maar wilde graag naar een club
waar ik prijzen kon winnen. Met Fenerbahce ben ik
kampioen geworden, won de beker en de supercup.
We haalden ook nog de halve finale van de Europa
League, voor het eerst in de clubhistorie. Zo’n club
had dus mijn voorkeur boven een midden-motor in
Duitsland of Spanje. Ook als mens heeft het leven in
Turkije mij rijker gemaakt”.
Feyenoord
“Ik wil het liefst nog heel lang voetballen, maar dan
wel op de manier zoals nu. Van waarde zijn vooral
binnen het veld. Grote voetballers als Maldini, Giggs
en Zanetti speelden tot na het veertigste. Dat zou
mooi zijn, maar ik bekijk het gewoon van jaar tot jaar.
Voor mij is plezier het aller belangrijkste. In mijn eerste
Feyenoordperiode ben ik weg gegaan als speler van
het jaar zonder een prijs te hebben gewonnen met de
club. Dat knaagde enorm aan me en daarom bleef dat
gevoel altijd bestaan dat ik nog niet klaar was bij deze
club. Zoals we er nu voorstaan hebben we alles in eigen
hand. Om kampioen te worden moet je van week tot
week leven. Uiteindelijk bepaal je je eigen succes”.
foto: Kay int Veen