Beleg van Naarden

naar het hoofdkwartier wierden overgebracht.
Den 2de January was het de eerste maal,
dat het luiden der klokken in de onderscheiden
gemeentens den Landstorm naar de bepaalde
loopplaats riep. Dit ging waarlijk zo
geregeld, dat wenige buiten diegenen, welke
de wachten deden, terug bleven. Het
volk stroomde van alle kanten aan. Dit had
ook ten gevolge dat den vijand misschien
niet kundig dat het slechts ene onbedreven
hoop was, alras naar de vesting terugkeerde
en dezen optocht wierd zeer spoedig zo gewoon,
dat de digst bij of in onze dorpen wonende
het lu1den der klokken niet eens afwachtten.
Ieder was dadelijk op de been indien
men maar enigszins drukker als naar
gewoonte hoorde schieten en de boeren
trokken zo wel als de soldaten op het eerste
alarm naar buiten.
Hunne wapens waren vrij wat belangrijker
als de naderhand ingevoerde pieken en
wierden wel zo eigenaartig van hun gehanteerd.
Ook !evert dezen omtrek over het algemeen
veel goede schutters op, welk met
hunne jagtgeweren gewapend zeer wel zich
deden onderscheiden, dat zij voor dat werk
berekend waren. Anderen hadden sabels,
pistolen, oude spontons en meerder vreemde
wapenen; dan van de grote rnassa, wat eigentlijk
de landbouwers waren, was de hooyvork
het wapentuig, welk in de hand van
die menschen in geval van een algemeen
gevecht al zeer belangrijk zou geweest zijn.
DE LANDSTORM IN ACTIE.
Da,gelijks wierden verscheiden van onze
dorpelingen tot het houthakken en het
doorgraven der wegen opgeroepen en ook
vervolgens tot het opwer.pen der batterijen,
alwa.ar zich deze menschen dikwerf aan
het grootste gevaar zagen bloodgesteld
en echter met de beste geestdrift alle deze
werkzaamheden bleven verrichten. Zeer
ciikwijls waren onze smit Van Winter en
den wagenmaiker Van der Pauw benevens
vers.cheide timmerlieden onder het .gestadig
vuur van den vij,uld bezig geweest met
de hauwitzers te herstellen. De gemelde
wagenmaker, eenma:al bezig zijnde, wierd
het wiel aan de andere zijde door een kogel
weggeslagen. Dagelijks hadden deze
werkzaamheden plaats alzo men niet voor·
zien was, om in d.e pl.aats der,gene welkr::
schade !eden nieuwe stukken aan ts voeren.
Ten blij ke hiervan was er bij ons een
liedje bekend, 't welk men zegde, dat de
Fra.nschen bij een uitval hier en daar in
het hout hadden gestoken, waarin o.a. het
volgende couplet:
,Un mortier et deux .canons qua.nd on y
prend garde
Servent a ses fiers larons pour nous
prendre N arden
Va t'en voir s'ils viennent Jean! Va t'en
voir s'ils viennent".
Wij dreunden dit deuntje met zelfvoldoening
op en gevoelden dikwerf onze
grootheid, da.ar zo· veel geoeffender vijanden
met zo weinig in bedwang wierden gehouden
en nimmer ene overro·mpeling van
enig bela.ng aan onze zijde hebben durven
ondernemen.
Den collonel had order ·gegeven, om de
brug tussen de hoge en de lage Meent weg
te nemen, welke a.an de bovenzijde wierd
afgehakt. Dit benam de gelegenheid aan
den vijand om langs de Karnemelksloot 'n
aanval op s-Grav·enland te doeru en maakte
tevens de posten, welke van de wacht aan
het Polderhuis wierden uitgezet dubbel
noodzakelijk, a.lzo deze pl:aats nu de enige
overto.cht was van de zijde der Na.arder
Meer om tot de Lodijk 1 ) en verder op
'.s.-Gravenland te kunnen naderen.
In het begin van January nam de vorst
in weinig tijds zo hevig toe, dat al de war
teren in den omtrek geheel d'igt wierden
De Heeren Erents, van Blaricum en anderen
in deze streken woonachtig, hadden zo
1) De Loodijk loopt van 's Graveland in
noordelijke richting.
15