Beleg van Naarden

ogenblik, dat de kozakken binnen trokken
en het gejuich der stedelingen klonk nog
lang in onze oren, toen wij reeds verre waren
weggereden.
Juist op dien namiddag had een gedeelte
der bezetting uit Naarden de eerste vijandelijke
uittocht gedaan en in ons naburig
Hilversum en:,ge requisitien gevraagd, welke
hun gedeeltelijk gegeven en gedeeltelijk
door den toemalige maire Van Versen beloofd
wierden te bezorgen, welke zij echter
nimmer bekomen hebben. De verslagenheid
was overal in den ommestreek uit ieders
ogen te lezen. Zonder enig middel van tegenweer,
zonder zeUs enige kozakken in den
gantschen omtrek te vermoeden, welke tot
assistentie zouden kunnen dienen, om de
welmenende voornemens der Goijers en omliggende
dorpbewoners te ondersteunen, was
men duchtig voor verdere gevolgen bevreest.
Daarbij was het verschrikkelijk lot
van Woerden alomme verspreid geworden;
hoop, vrees, moed en zwakheid streden met
elkander in aller harten en in alle huisgezinnen.
H1er zag men enige met hunne beste
goederen de wijk naa~r Amsteldam nemen,
daar bezig deze toe te pakken, nog besluiteloos
wat te doen en alzo gingen de dagen
in drukte en in zorgen tot den avond.
Falbo, de beruchte plunderaar van Woerden,
was nu ook met zijne bende etrangers
te Naarden binnengerukt. Dit deed een elk
het ergste vrezen. Den anderen morgen
echter vernam men van de boeren aan de
Heide, dat er des nachts enige kozakken waren
doorgetrokken; dit gaf enigzints moed.
Thans beraamde de bestgegoede ingezetenen
het plan ten einde enige Kozakken als
wacht voor ons dorp te verzoeken en belaste
mij met den aanvoer derzelve. Enigzints
huiverig om de opgezetenen eigenaars der
buitenplaatzen, temeer daar ik niet onder
de ,gemeente van 's-Gravenland, maar onder
die van Nederhorst den Berg woonachtig
was, verzocht ik den Heere A. W. Straalman
den kommendant Van Heeckeren te
Utrecht zulks te verzoeken. De .expresse
kwam terug met de boodschap, dat nog denzelfden
avond tachentig kozakken naar ons
zouden worden afgezonden.
Nu was het vaderland gered, zo zegt het
spreekwoord, dan wij in onze betrekking
bleven echter bijna een halfjaar hopen om
deze blijde kreet maar te mogen aanheffen.
Den avond daalde, 't wierd reeds laat en
nog geen kozakken. lets te beproeven ter
oprichting van een boeren-vrijwilligers korps
zonder ruggesteun der kozakken durfde
niemand ondernemen, daar de Franschen
volstrekt de handen ruim hadden om ons
elk oogenbUk met eem bezoek te overvallen
en zeker de strengste wraak zouden
hebben uitgeoeffent, waarvan wij de bewijzen
nog te versch in het geheugen hadden.
Saandam, Leijden en Woerden deden ons
alles even zwaar wegen.
HET VERZET WORDT GEORGANISE,ERD.
Van alle kanten wierden kruit, lopers en
kogels aangebracht. Men bad om meerder
wapenen; ik zelve deelde nog vijf jagtgeweren
uit en algemeen overrede men mij,
om hun als geleide tegen den vijand te
willen dienen. Aangemoedigd door vrouwen
en grijsaarts ging men welgemoed naar het
einde van het dorp aan den weg van Naarden,
met het voornemen om zo wij bijstand
van enige kozakken mo.gten bekomen, de
beste schutters zich als dan in het hakhout
aan den wal op de plaats genaamd Schapenburg
zouden begeven, om ingeval de vijand
onder bereik kwam, te vuren, terwijl
de Dverigen zich met de kozakken zouden
vereenigen, zijnde Dp zijn boers met een
hooyvork gewapend.
Het was des nachts ten drie uren, dat
onze gidzen een patrouille van omtrent dertig
kozakken aanbrachten. Deze hadden
zich te Hilversum zolang moeten ophouden,
alzo zij vooraf in tegenswoordigheid van den
burgemeester eenen eed van getrouwheid
aan Keizer Alexander hadden moeten zweren
en beloven, de kozakken-patrouille niet
te verlaten, maar die wederom den weg op
HUversum terug te geleiden.
9