M-auto magazine | 46

Team Losi Racing
Bouwverslag
+
-
Doordacht concept
Sterke materialen
Kogels in differentieel
De Team Losi Racing Twenty Two is het
nieuwe paradepaardje van TLR voor 2-WD
off-road en breekt met decennialange
tradities, zoals een badkuipchassis, een motor
achter de shocktower en emulsiedempers. Het
tijdperk van LiPo accu’s en brushlessmotoren heeft
de kijk op deze klasse veranderd en dus is er een
compleet nieuwe wagen ontwikkeld die het beste
probeert te halen uit deze nieuwe technieken.
Ook is er de laatste jaren actief geëxperimenteerd
met andere lay-out’s voor 2-WD buggy’s, omdat
de gewichtsverdeling in deze wagens een groot
effect heeft op het rijgedrag. De vraag naar zo’n
groot verschil komt door de diverse ondergronden
waarop gereden wordt, van kleigrond met relatief
weinig grip tot kunstgras met enorm veel grip. Bij
de ontwikkeling van de TLR 22 hebben ze met alle
nieuwe technieken en omstandigheden rekening
willen houden om zo een wagen te ontwikkelen
die aangepast kan worden aan alle circuits met de
meest verschillende ondergronden. De naam is
overigens niet helemaal uit de lucht gegrepen. De
eerste twee staat voor 2-WD en de tweede staat
voor de twee motorposities, twee en twee maakt
dus 22. Beetje een flauwe uitleg voor wat verder
wel een pakkende naam is, Twenty Two.
Heilige huisjes
Team Losi Racing is met de Twenty Two duidelijk
een nieuwe richting ingeslagen en hebben daarbij
heel wat heilige huisjes omgestoten. Het eerste
slachtoffer was het badkuipchassis dat is vervangen
door een aluminium bodemplaat, als tweede
waren de toch wel unieke Losi schokdempers aan
de beurt die zijn vervangen door big-bore dempers
met een opbouw die we kennen van de 1:10
toerwagens en 1:8 off-road. Ook de achtermotor is
geen alleenheerser meer, maar moet de aandacht
delen met een middenmotor die veel meer
gewicht naar de voorkant van de wagen brengt
en zo meer stabiliteit en een hogere bochtensnelheid
mogelijk maakt op circuits met veel grip.
Iets wat wij Europeanen als normaal beschouwen
is ook doorgedrongen tot de TLR 22, metrische
schroeven en kogellagers. Slechts één heel klein
schroefje in het Amerikaanse inbusformaat .050”
wordt nog gebruikt.
Brushless motoren met zoveel kracht als we
maar willen en lichte LiPo accu’s met voldoende
capaciteit om meerdere heats te rijden hebben de
wereld van de elektro RC-wagens de laatste jaren
flink aangepast. De grootste verandering is het lagere
gewicht van de elektronica waardoor er massaal
extra gewicht wordt geplaatst om voldoende
druk op de banden te houden. Die verandering in
gewicht hebben ze bij TLR op diverse manieren
benut in hun nieuwe concept. Allereerst werd de
conclusie getrokken dat het gewicht van het rollende
chassis best wat hoger mocht zijn als bij zijn
voorgangers en dus konden vrijwel alle onderdelen
robuuster uitgevoerd worden met een bijna
bulletproof wagen als resultaat. De tweede stap
was werken aan de massacentralisatie en het zo
laag mogelijk houden van het zwaartepunt. Daarvoor
werd er een aluminium bodemplaat ingezet
die grofweg hetzelfde weegt als een composiet
badkuipchassis, maar wel een stuk robuuster is en
op het allerlaagste punt van de wagen gewicht
toevoegt.
Tip
Turnbuckles
Het bouwen en verstellen van de turnbuckles wordt een
stuk makkelijker als je de cups op de plek waar het schroefdraad
in gaat iets wijder maakt door er met een bodyreamer
een slag in te draaien, daardoor pakt het draad van
de turnbuckle wel in één keer. Ook is het handig om een
beetje zwart vet op het schroefdraad te smeren, zodat de
turnbuckles later bij het verstellen niet steeds losschieten.
Opvallend
De geometrie van de wagen is flink veranderd en
dat is vooral te zien aan de wielbasis, die met 285,5
mm bijna twee centimeter is gegroeid in vergelijking
met zijn voorganger en de concurrentie.
Als verder alles hetzelfde blijft geeft een langere
wielbasis meer stabiliteit, maar gaat het ten koste
van de hoeveelheid stuur. Gelukkig hebben ze het
daar niet bij gelaten en is het gewicht, de massa,
zo dicht mogelijk op de centrale lijn van het chassis
gebracht. Het chassis is daardoor heel smal gebleven
en dat geeft niet alleen een heel moderne
uitstraling, het brengt ook het sturen terug omdat
er minder zijdelings gewicht wordt verplaatst.
Ook de flinke hoek die het binnenste wiel maakt
bij het sturen draagt daar uiteraard aan bij. De
meest opvallende eigenschap aan de wagen is
uiteraard de mogelijkheid om de 22 zowel met
een middenmotor als met een achtermotor op
te bouwen. De keuze daarvoor is eenvoudig, het
verschil tussen de behoeftes op een kleibaan met
relatief weinig grip of een kunstgrasbaan met veel
grip zijn gewoon te groot. Op een kleibaan wil je
veel gewicht op de achterwielen voor een goede
tractie en op een baan met veel grip wil je gewicht
aan de voorkant voor veel stuur en stabiliteit.
Bouwen
De bouw van de Twenty Two begint bij de hard geanodiseerde
7075-T6 aluminium bodemplaat waar
zijskirts op gemonteerd worden voor meer stevigheid.
De stuurinrichting is bijzonder compact uitgevoerd
als een ‘sliding rack’ waarbij de stuurplaat
door een rekje schuift. Dat systeem scheelt veel
ruimte en is door het ontbreken van kogellagers
praktisch onderhoudsloos. De ophanging van de
voorste draagarmen
kan met bijgeleverde
plaatjes in verschillende
hoeken worden
gemonteerd voor 20º of
25º kick-up. De stuurblokken
zijn vormgegeven
zoals dat in de 1:8
off-road gebeurd, met
oversized stuurblokken
die om het casterblok
vallen. Daardoor zijn de
stuurblokken veel groter,
dus sterker en beter
bestand voor het leven
Twee verschillende gearboxen
voor de twee motorposities.
De stevige aluminium bodemplaat.
Het stuursysteem met het ‘sliding rack’ systeem is extreem compact en vraagt niet veel onderhoud.
november/december 2011
M-auto 45