M-auto magazine | 42

M-auto magazine | Jaargang 07 | Uitgave 42 M-auto magazine | Jaargang 07 | Uitgave 42

11.11.2016 Views

HPI Mini-Trophy In een flinke doos staat de Mini-Trophy van HPI gepresenteerd voor een achtergrond van een woestijn met zandduinen en grote cactussen. De wagen ziet er uit alsof hij zo uit het zand gepakt is om afgeleverd te worden op zijn nieuwe thuisadres. Natuurlijk hebben we bij ons geen woestijnen maar wel woestenij, denk maar eens aan de duinen, het bos of die woonwijk in aanbouw. De Mini-Trophy is klaar om losgelaten te worden voor het betere rallywerk. Met de Mini-Trophy zet HPI eens iets heel anders neer dan we gewend zijn in deze tijd waarin er vooral modellen worden uitgebracht die afgeleid zijn van hun voorgangers en het moeten doen met een nieuw jasje om zo weer een tijdje verder te kunnen. Dat komt volledig overeen met de echte autowereld waar er ook eerst een paar keer voor een update wordt gekozen voordat er een volledig nieuw model wordt ontwikkeld. Bij HPI was het gelukkig wel tijd om een heel nieuwe wagen te ontwikkelen en dan nog eens iets heel unieks. In samenwerking met TSA Motorsports heeft Hidekazu “Ito” Nishine, ontwerper van de Savage en vele andere trucks van HPI een wagen gecreëerd die wel heel dicht bij de echte off-road wedstrijdsport ligt. Buiten het hokje Door de nauwe samenwerking tussen de twee partijen is er gelijktijdig aan een ontwerp van een 1:12 RC-model en een full scale truck gewerkt waarbij onderdelen van de ontwikkeling en het ontwerp door beide partijen zijn gebruikt. De mannen achter TSA, Dallas Luttrell and Bill ‘Wild Bill’ Billington zijn beide gedreven in het vinden van een perfect geschikte wagen voor hun races in de 7200 klasse en denken daarbij graag buiten het hokje. Wat betekent dat ze niet per definitie uitgingen van een grote zware truck om de woestijn te domineren. Ze hebben hun licht opgestoken in verschillende raceklasses en hebben het beste samengebracht in hun woestijntruck. De input van HPI lag onder meer in het vormgeven van de carrosserie, de body van de Mini-Trophy stond zelfs model voor de grote wagen van TSA! Voorheen reden ze met een aangepaste Toyota Tacoma, in seizoen 2011 wordt de grote broer van de HPI Mini-Trophy ingezet. 50 M-auto

Bouwverslag In verhouding De overeenkomsten tussen de twee wagens stoppen niet bij de body, HPI heeft het design veel verder doorgezet en gaat ook onder de body verder, tot diep in het ontwerp van het chassis. Eén van de belangrijke designvoorwaarden was dat de wagen zo realistisch mogelijk zou worden wat uiterlijk en rijstijl betreft en dat lijkt op het eerste gezicht bijzonder goed gelukt te zijn. Het model is lang en slank, niet zo vierkant als een short-course en dus veel meer in verhouding met de echte trucks. We zullen aan de buitenkant beginnen, de body van de HPI bestaat uit drie delen waardoor hij heel nauw om het chassis valt die voorzien is van een rolkooi. Dat beperkt de mogelijke schade bij een crash en ziet er allemaal heel echt uit. Door de ramen zie je in de cockpit twee rijders zitten, Dallas en Bill natuurlijk, die met hun helmpjes op en gordel stevig vastgesnoerd in de wagen zitten. In de achterbak liggen twee reservewielen, dummies helaas, op een raamwerk van taai nylon waar vrijwel de hele wagen uit opgebouwd is. Dat zorgt voor een maximale crashbestendigheid van de onderdelen die allemaal robuust, maar toch realistisch zijn vormgegeven. Aan de voor- en achterkant van de wagen bieden twee stevige bumpers bescherming voor aanrijdingen met overstekend wild, stoepranden en meer van dat soort ongein. Onder de body begint de stevige rolkooi die de rijders en uiteraard ook de elektronica beschermt tijdens een crash. De rolkooi vormt een dragend deel van het chassis en werkt onder andere als achterste shocktower. Binnen de rolkooi bevindt zich het eigenlijke chassis dat voorzien is van een vierwielaandrijving met slipkoppeling, lichtgewicht kunststof centrale aandrijfassen, stalen aandrijfassen naar de wielen, tandwieldifferentiëlen en bovendien volledig gekogellagerd. De Mini-Trophy wordt aangedreven door een 15-turns brushed motor en dat is best pittig voor een ready-to-run. Volgens HPI is de wagen klaar om ook met een sterke brushless gereden te worden dus dat biedt een goed vooruitzicht voor de toekomst. De motorsteun, stuurblokken en uprights aan de achterkant zijn gemaakt van aluminium omdat die niet flexibel, maar wel sterk moeten zijn. Een laatste paar belangrijke onderdelen zijn de instelbare oliegevulde schokdempers en de volledig gesloten bodemplaat. februari/maart 2011 M-auto 51

Bouwverslag<br />

In verhouding<br />

De overeenkomsten tussen de twee wagens stoppen<br />

niet bij de body, HPI heeft het design veel<br />

verder doorgezet en gaat ook onder de body verder,<br />

tot diep in het ontwerp van het chassis. Eén<br />

van de belangrijke designvoorwaarden was dat<br />

de wagen zo realistisch mogelijk zou worden wat<br />

uiterlijk en rijstijl betreft en dat lijkt op het eerste<br />

gezicht bijzonder goed gelukt te zijn. Het model is<br />

lang en slank, niet zo vierkant als een short-course<br />

en dus veel meer in verhouding met de echte<br />

trucks. We zullen aan de buitenkant beginnen, de<br />

body van de HPI bestaat uit drie delen waardoor<br />

hij heel nauw om het chassis valt die voorzien is<br />

van een rolkooi. Dat beperkt de mogelijke schade<br />

bij een crash en ziet er allemaal heel echt uit. Door<br />

de ramen zie je in de cockpit twee rijders zitten,<br />

Dallas en Bill natuurlijk, die met hun helmpjes op<br />

en gordel stevig vastgesnoerd in de wagen zitten.<br />

In de achterbak liggen twee reservewielen, dummies<br />

helaas, op een raamwerk van taai nylon waar<br />

vrijwel de hele wagen uit opgebouwd is. Dat zorgt<br />

voor een maximale crashbestendigheid van de<br />

onderdelen die allemaal robuust, maar toch realistisch<br />

zijn vormgegeven. Aan de voor- en achterkant<br />

van de wagen bieden twee stevige bumpers<br />

bescherming voor aanrijdingen met overstekend<br />

wild, stoepranden en meer van dat soort ongein.<br />

Onder de body begint de stevige rolkooi die de<br />

rijders en uiteraard ook de elektronica beschermt<br />

tijdens een crash. De rolkooi vormt een dragend<br />

deel van het chassis en werkt onder andere als<br />

achterste shocktower. Binnen de rolkooi bevindt<br />

zich het eigenlijke chassis dat voorzien is<br />

van een vierwielaandrijving met slipkoppeling,<br />

lichtgewicht kunststof centrale aandrijfassen,<br />

stalen aandrijfassen naar de wielen, tandwieldifferentiëlen<br />

en bovendien volledig gekogellagerd.<br />

De Mini-Trophy wordt aangedreven door een<br />

15-turns brushed motor en dat is best pittig<br />

voor een ready-to-run. Volgens HPI is de wagen<br />

klaar om ook met een sterke brushless gereden<br />

te worden dus dat biedt een goed vooruitzicht<br />

voor de toekomst. De motorsteun, stuurblokken<br />

en uprights aan de achterkant zijn gemaakt van<br />

aluminium omdat die niet flexibel, maar wel sterk<br />

moeten zijn. Een laatste paar belangrijke onderdelen<br />

zijn de instelbare oliegevulde schokdempers<br />

en de volledig gesloten bodemplaat.<br />

februari/maart 2011<br />

M-<strong>auto</strong> 51

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!