De Wens der Eeuwen door Ellen White

Iedere nieuwe gift doet de bekwaamheid van de ontvanger toenemen om de zegeningen van de Here
te waarderen en zich erin te verheugen. Hij geeft genade op genade. De voorraad raakt nooit uitgeput,
Wanneer u in Hem blijft, verzekert het feit, dat u vandaag een rijke gave ontvangt, u ervan dat u morgen
een nog rijker gave zult krijgen. De woorden van Jezus aan Nathanaël brengen de wet volgens welke
God de kinderen des geloofs behandelt, naar voren. Met iedere nieuwe openbaring van Zijn liefde
verklaart Hij aan het hart dat daartoe openstaat: “Gelooft gij? Gij zult grotere dingen zien dan deze”.
De gave van Christus op het bruiloftsfeest was een symbool. Het water stelde voor de doop in Zijn
dood; de wijn het vergieten van Zijn bloed voor de zonden der wereld. Het water om de vaten te vullen
werd aangedragen door mensenhanden, maar alleen de woorden van Christus konden er de
levengevende kracht aan geven. Zo is het ook met de plechtige handelingen die wijzen op de dood van
de Heiland. Alleen door de kracht van Christus, die door het geloof werkt, hebben zij kracht om de
ziel te voeden.
Het woord van Christus gaf ruim voldoende voorraad voor het feest. Zo overvloedig is ook de
voorziening van Zijn genade om de ongerechtigheden van de mens uit te wissen en de ziel te
vernieuwen en te schragen.
Bij het eerste feest, dat Hij te zamen met Zijn discipelen bijwoonde, gaf Jezus hun de beker die het
symbool was van Zijn werk voor hun behoud. Bij het laatste Avondmaal gaf Hij die beker wederom
bij de instelling van die heilige handeling waardoor Zijn dood verkondigd zou worden “totdat Hij komt”
En de smart van de discipelen, toen zij moesten scheiden van hun Here, werd gestild door de belofte
van hereniging, toen Hij zei: “Ik zal van nu aan voorzeker niet meer van deze vrucht van de wijnstok
drinken, tot op die dag dat Ik haar met u nieuw zal drinken in het koninkrijk Mijns Vaders”.
De wijn die Christus schonk voor het feest, en de wijn die Hij aan Zijn discipelen gaf als een symbool
van Zijn eigen bloed, was zuiver druivensap. Hiervan spreekt de profeet Jesaja, wanneer hij spreekt
van nieuwe wijn “in een druiventros”, en zegt: “Verderf hem niet, want er ligt een zegen in”.
Het was Christus, Die in het Oude Testament Israël de waarschuwing gaf: “De wijn is een spotter, de
drank een luidruchtige, ieder die zich daaraan overgeeft, is onwijs”.16 En Hijzelf gaf de mensen niet
een dergelijke drank. Satan verleidt de mensen om te zwelgen in datgene wat het verstand benevelt en
de geestelijke opvattingen afstompt, maar Christus leert ons om de lagere natuur te overwinnen. Zijn
gehele leven was een voorbeeld van zelfverloochening. Om de macht van de eetlust te breken,
doorstond Hij om onzentwille de zwaarste beproeving die een mens te verdragen kan krijgen. Het was
Christus, Die aanwijzingen gaf dat Johannes de Doper wijn noch sterke drank zou drinken. Hij was
het Die een dergelijke geheelonthouding oplegde aan de vrouw van Manoah. En Hij sprak een vloek
uit over de man die de fles zou brengen aan de lippen van zijn naaste. Christus sprak Zijn eigen leer
niet tegen. De ongegiste wijn die Hij verschafte aan de bruiloftsgasten, was een gezonde, verfrissende
drank. De uitwerking daarvan bracht de smaak in harmonie met een gezonde eetlust.
Terwijl de gasten op het feest opmerkingen maakten over de kwaliteit van de wijn. werden er vragen
gesteld die van de dienaars een verklaring over het wonder vereisten. Een tijdlang was het gezelschap
te zeer verbaasd om te denken aan Degene Die dat wonderwerk had verricht. Toen ze Hem eindelijk
84