De Wens der Eeuwen door Ellen White

Toen bij de doop van Jezus, Johannes op Hem gewezen had als het Lam Gods, was een nieuw licht
geworpen op het werk van de Messias. De gedachten van de profeet werden gericht op de woorden
van Jesaja: “Als een lam dat ter slachting geleid wordt”. In de weken die volgden, bestudeerde
Johannes met vernieuwde belangstelling de profeten en de leer van de offerdienst. Hij zag geen
duidelijk onderscheid tussen de twee verschillende indelingen van Jezus’ dienstwerk als het lijdende
slachtoffer en als de overwinnende Koning maar hij zag dat Zijn komst een diepere betekenis zou
hebben dan de priesters of het volk vermoedden. Toen hij Jezus onder de schare opmerkte, nadat Hij
uit de woestijn was terugge-keerd, zag hij vol vertrouwen uit naar het ogenblik waarop Hij het volk
een teken zou geven van Zijn ware karakter. Bijna ongeduldig verwachtte hij, dat de Heiland Zijn
zending openbaar zou maken; maar er werd geen woord gesproken, geen teken gegeven. Jezus
antwoordde niet op de aankondiging die de Doper van Hem gaf, maar Hij begaf zich onder de
discipelen van Johannes, zonder dat Hij uiterlijk blijk gaf van Zijn bijzondere werk of maatregelen
waardoor Hij Zelf zou opvallen.
De volgende dag ziet Johannes Jezus komen. Terwijl het licht van de heerlijkheid Gods op Hem rust,
strekt de profeet de handen uit, terwijl hij verklaart: “Zie, het Lam Gods, Dat de zonden der wereld
wegneemt. Deze is het, van Wie ik zeide: Na mij komt een Man Die vóór mij geweest is... En zelf wist
ik niet van Hem, maar opdat Hij aan Israël geopenbaard zou worden, daarom kwam ik dopen met
water... Ik heb aanschouwd, dat de Geest nederdaalde als een duif uit de hemel, en Hij bleef op Hem.
En ik kende Hem niet, maar Hij Die mij gezonden heeft om te dopen met water, Die had tot mij gezegd:
Op wie gij de Geest ziet nederdalen en op Hem blijven, Deze is het Die met de Heilige Geest doopt.
En ik heb gezien en getuigd dat Deze de Zoon van God is”.
Was dit de Christus? Met verbazing en verwondering keken de mensen naar Hem van Wie juist
verklaard was, dat Hij de Zoon van God was. Zij waren diep onder de indruk door de woorden van
Johannes. Hij had tot hen gesproken in de naam van God. Zij hadden dag in dag uit naar hem geluisterd
wanneer hij hen om hun zonden berispte, en de overtuiging dat hij door de hemel gezonden was, was
dagelijks sterker geworden. Maar wie was de Man Die groter was dan hij? In Zijn kleding en gedrag
was niets dat sprak van een hoge positie. Hij was kennelijk een eenvoudig mens, evenals zijzelf gekleed
in de eenvoudige kledij der armen.
Er waren in de menigte mensen die bij de doop van Christus de goddelijke heerlijkheid aanschouwd
hadden en de stem van God hadden gehoord. Maar sinds die tijd was het uiterlijk van de Heiland zeer
veranderd. Bij Zijn doop hadden ze gezien hoe Zijn gelaat veranderd werd door het licht des hemels;
nu bleek, vermoeid en uitgeteerd, werd Hij alleen door Johannes de Doper herkend.
Maar toen de mensen Hem aanzagen, zagen ze een gelaat waarop goddelijk mededogen vermengd was
met bewuste macht. Iedere blik van de ogen, iedere trek van het aangezicht werd getekend door
nederigheid en drukte onuitsprekelijke liefde uit. Hij scheen omgeven te zijn door een atmosfeer van
geestelijke invloed. Terwijl Zijn optreden vriendelijk en bescheiden was, gaf Hij toch de mensen een
indruk van macht die verborgen was, maar niet volkomen verborgen kon blijven. Was Deze Degene
op Wie Israël zolang gewacht had?
75